Black Hawk (1) ပ်က္က်တာ ဆယ္မိနစ္စြန္းသြားပါၿပီ။ ၀ီလ္နဲ႔က်ေနာ္လည္း ပင္မျခံနဲ႔ ဧည့္ေဆာင္ၾကားက ပြင့္ေနတဲ့ ဂိတ္တံခါးကေန A1 (ပစ္မွတ္္ေနတဲ့အိမ္ႀကီး) ဆီကိုအျမန္ေျပးၾကပါတယ္။
“ A1 ရဲ႕ေျမာက္ဘက္တံခါးမွာ Breaching Charge ဆင္ၿပီးၿပီ…” လို႔ Troop Net ကေန ခ်ာလီ့အသံကို ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ခ်ာလီက တံခါးကိုခြဲဖို႔ ေတာ္မ္ကလွမ္းအေျပာ ကိုေစာင့္တာပါ။ ေတာ္မ္ နဲ႔အဆက္အသြယ္ရတာနဲ႔ အဲဒီတံခါးကို ခ်ာလီနဲ႔ေ၀ါ့လ္ထ္တို႔ ေဖာက္ခြဲလို႔ရပါၿပီ။ ခုခ်ိန္ထိေတာ့ CIA အရာ႐ွိတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဂ်ဲန္ (Jen) နဲ႔ သူ႔အဖြဲ႕သားေတြေျပာၾကတာေတြက မွန္ေနတုန္းပဲ။ သူတို႔ကဒီအိမ္္ႀကီးကိုႏွစ္အိမ္တြဲ (Duplex) ပံုစံနဲ႔ ေဆာက္ထားၿပီး က်ေနာ္တို႔လိုခ်င္တဲ့ ပစ္မွတ္ရဲ႕မိသားစုက ဒုတိယထပ္နဲ႔တတိယထပ္မွာေနတယ္။ အဲဒီအထပ္ေတြအတြက္က သီးသန္႔၀င္ေပါက္ ႐ွိပါတယ္။ Pacer (စၾကၤန္ေလွ်ာက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္) က အျမဲတမ္းေျမာက္ဘက္ျခမ္းတံခါးက ထြက္လာေပမယ့္ အယ္လ္ကူ၀ိတ္တီးတို႔ ညီအကိုက ေတာင္ဘက္တံခါးကိုပဲ သံုးၾကတယ္။ အဲဒီ Pacerက က်ေနာ္တုိ႔လိုခ်င္တဲ့ပစ္မွတ္ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဂ်ဲန္တို႔ ကယူဆထားၾကတယ္။
က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ေတာင္ဘက္တံခါးေပါက္နဲ႔ေျမာက္ဘက္တံခါးေပါက္ၾကားထဲမွာ
အေပါက္ႏွစ္ခုကို ဆက္ထားတဲ့ စၾကၤန္တခု ႐ွိရဲ႕လား၊
မ႐ွိဘူးလားဆိုတာကမေသခ်ာေတာ့ တံခါးေပါက္ႏွစ္ခုလံုးကို
တခါတည္းမခြဲပစ္ခ်င္ေသးဘူး။ အဲေတာ့ အစီအစဥ္က ေတာ္မ္နဲ႔ သူ႔အဖြဲ႕က
အိမ္ႀကီးရဲ႕ေတာင္ဘက္ျခမ္းကို အရင္႐ွင္းမယ္။ အဲလို႐ွင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
ေျမာက္ဘက္ျခမ္းကတံခါးကိုခြဲဖို႔ ေတာ္မ္က Troop Net ကေန
လွမ္းအခ်က္ေပးလိုက္တာနဲ႔ အဆင္သင့္ေစာင့္ေနတဲ့ခ်ာလီက
ေျမာက္ဘက္တံခါးကိုခြဲမယ္။
ေတာ္မ္တို႔ (၃) ေယာက္အဖြဲ႕ကေျမညီထပ္ကို ၀င္ၿပီး႐ွင္းလင္းေနရပါတယ္။ အိမ္ထဲမွာကေတာ့ ေမွာင္ေမွာင္မည္းမည္းနဲ႔ပါ။ ဒါေပမယ့္လည္း Operator အားလံုးမွာ NVG ေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ အိမ္ထဲက Hallway (ေလွ်ာက္လမ္း) ရဲ႕ ဗယ္ညာမွာ အခန္းႏွစ္ခန္းစီ၊ စုစုေပါင္း (၄) ခန္း႐ွိေနတာ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ေတာ္မ္တို႔အဖြဲ႕ အိမ္ထဲကိုစ၀င္ရ႐ံုေလး႐ွိေသးတယ္၊ ဗယ္ဘက္ျခမ္းရဲ႕ ပထမဆံုးအခန္းကေန ေခါင္းတလံုး ထြက္လာတာကို ေ႐ွ႕ဆံုးကပြိဳင့္သမားက လွမ္းျမင္လိုက္ပါတယ္။
“ ဒုတ္...”
ပြိဳင့္သမားက အဲဒီထြက္လာတဲ့လူကို တခ်က္လွမ္းပစ္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီလူက အာမက္နဲ႔ညီအကိုေတာ္တဲ့ အက္ဘ္ရာအယ္လ္ကူ၀ိတ္တီး (Abrar al-Kuwaiti) ပါ။ ဧည့္ေဆာင္ထဲကေန က်ေနာ္တို႔ကို အာမက္လွမ္းပစ္တုန္းက AK-47 အသံေတြကို ေတာ္မ္တို႔အဖြဲ႕က ၾကားထားေတာ့ သူတို႔လည္း သိပ္စဥ္းစားေနလို႔မရေတာ့ပါဘူး။ A1 (ပင္မျခံရဲ႕အိမ္ႀကီး) ထဲက လူေတြအတြက္လည္း အသင့္ျပင္ဖို႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးရႏိုင္ပါတယ္။
ပြိဳင့္သမား ပစ္လိုက္တဲ့ က်ည္ထိၿပီး အဲဒီလူအခန္းထဲျပန္၀င္သြားပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေတာ္မ္တို႔ (၃) ေယာက္လည္း Hallway အတိုင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း၀င္လာၿပီး သူ၀င္သြားတဲ့အခန္းေ႐ွ႕မွာရပ္လိုက္ၾကပါတယ္။ အခန္းထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အက္ဘ္ရာအယ္လ္ကူ၀ိတ္တီး က ဒဏ္ရာရသြားၿပီး ၾကမ္းေပၚမွာလဲေနတာကို သူတို႔ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။
“ ဒုတ္ ဒုတ္…”
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဗ်ာ… ေတာ္မ္တို႔က ေသခ်ာေအာင္ အက္ဘ္ရာအယ္လ္ကူ၀ိတ္တီးကို ထပ္ပစ္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သူ႔မိန္းမကျဗဳန္းဆို၀င္လွဲခ်ၿပီး သူ႔ေယာက်္ားကို သူ႔ကိုယ္လံုးနဲ႔၀င္ကာပါတယ္။
“ ဒုတ္ ဒုတ္…”
အဲဒီမွာက်ည္ဆံတခ်ဳိ႕က သူ႔မိန္းမကိုသြားထိပါတယ္။ ျဖစ္သြားတာက အရမ္းျမန္လြန္းေတာ့ သူတို႔လည္း ဘာမွကိုမတတ္ႏိုင္ၾကပါဘူး။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး တေယာက္ေပၚတေယာက္ထပ္ၿပီး အသက္ေပ်ာက္သြားၾကတယ္။ ကိုရီးယားကားမ႐ိုက္ပါဘူးဆိုမွ ဇာတ္ကနာျဖစ္ေအာင္နာေသးတယ္။
အခန္းရဲ႕အတြင္းဘက္ေထာင့္မွာေတာ့ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အတင္းဖက္ငိုေနၾကတဲ့ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္နဲ႔ ကေလးတသိုက္ကိုသြားေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ အခန္းထဲမွာ AK-47 တလက္ေတြ႕တာနဲ႔ ေတာ္မ္ကေကာက္ကိုင္ၿပီး က်ည္ကပ္ျဖဳတ္လိုက္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ SEAL ႏွစ္ေယာက္က က်န္ေနေသးတဲ့ အခန္း (၃) ခန္း ကိုဆက္႐ွင္းၾကပါတယ္။ Hallway အဆံုးမွာ႐ွိတဲ့တံခါးတခ်ပ္ကို ေသာ့ခတ္ထားတယ္။ အဲဒါတံခါးက ေျမာက္ဘက္ျခမ္းကခြဲရမယ့္တံခါးနဲ႔ တည့္တည့္ပဲ။ A1 (ပင္မျခံတြင္း႐ွိအိမ္ႀကီး) ရဲ႕ ေတာင္ဘက္ျခမ္းက ႐ွင္းၿပီးသြားတာနဲ႔ ေတာ္မ္တို႔သံုးေယာက္သား အိမ္ထဲက ခပ္ျမန္ျမန္ထြက္ၾကပါတယ္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ကေတာ့ မိန္းမေတြနဲ႔ကေလးေတြ႐ွိေနရင္ က်ေနာ္တို႔ထဲကတေယာက္ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ေပးၾကပါတယ္။ အခုက် ႐ွိတဲ့လူအင္အားက နည္းေနေတာ့ အေစာင့္ထားခဲ့လို႔က ေတာ္မ္တို႔အတြက္ အဆင္မေျပဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ အခန္းထဲကမိန္းမနဲ႔ကေလးတသိုက္ကို ဒီတိုင္းပဲထားခဲ့လိုက္ၾကတယ္။
ခ်ာလီေရ… ခြဲလိုက္ေတာ့… လို႔ ေတာ္မ္က Troop Net ကေနလွမ္းေျပာလိုက္ပါတယ္။ ေတာင္ဘက္တံခါးက ထြက္လာၾကေတာ့ တေယာက္က ဟိုအခန္းထဲကယူလာတဲ့ က်ည္ကပ္ျဖဳတ္ၿပီးသား AK-47 ကို ျခံ၀င္းထဲကို လွမ္း၀ဲလိုက္ပါတယ္။ ညဘက္ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲႀကီးထဲ က်ည္ကပ္မပါတဲ့ အဲဒီ AK ကိုသြားေကာက္ဖို႔ သိပ္ေတာ့မလြယ္ပါဘူး။
ေျမာက္ဘက္တံခါးကိုခြဲဖို႔ ခ်ာလီ့ကို ေတာ္မ္ကလွမ္းေျပာအၿပီး စကၠန္႔ပိုင္းမွာပဲ…
“ အုန္း ”
ခ်ာလီက ေျမာက္ဘက္တံခါးကို ခြဲထည့္လိုက္ပါတယ္။ ၀ီလ္ နဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔လည္း A1 ရဲ႕ အေနာက္ဖက္ကေန ပတ္ၿပီး ေျမာက္ဖက္တံခါးကေန၀င္ဖုိ႔ တန္းစီေနတဲ့ SEAL ေတြေနာက္မွာ ၀င္စီလိုက္ပါတယ္။ တံခါးကေတာ့ ခ်ာလီခြဲလိုက္လို႔ပြင့္သြားပါၿပီ။
Chalk Two က SEAL ေတြလည္း ပင္မျခံထဲကို ေရာက္ေနၾကပါၿပီ။
သူတို႔၀င္ဖို႔ခြဲလိုက္တဲ့တံခါးက အတြင္းဘက္ကေန အုတ္စီၿပီးအေသပိတ္ထားလို႔ မိုက္ခ္က Delta Gate တံခါးကိုသြားဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီး အဲဒီကေန၀င္လာၾကတာပါ။ ဒီေမာင္ေတြလည္း ပြဲမစေသးခင္ေလး အမွီေရာက္လာၾကၿပီး တန္း၀င္စီေနၾကပါတယ္။
တံခါးပြင့္ထြက္သြားေတာ့ ခ်ာလီကအထဲေရာက္သြားပါၿပီး က်န္တဲ့ SEAL ေတြကေတာ့ အထဲ၀င္ဖို႔ အဆင္ေျပသလိုေလး တန္းစီေစာင့္ေနၾကပါတယ္။ လူေတြကအဆင္ေျပသလို တန္းစီေစာင့္ေနၾကေပမယ့္ အိမ္ေပၚက ၀ရန္တာေတြနဲ႔ ျပတင္းေပါက္ေတြေပၚမွာ ေလဆာတန္းေတြ အမ်ားႀကီး၀ဲေနၾကပါတယ္။
အဲဒီေနရာေတြကေန ေခါင္းတလံုးေလာက္ ျပဴထြက္လာရင္ေတာ့ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ ေတြးသာၾကည့္ေပေတာ့… က်ေနာ္လည္း ႏွစ္လႊာနဲ႔သံုးလႊာကို ေလဆာနဲ႔ထိုးၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပါပဲ။ ဘာမွေတာ့ လႈပ္႐ွားမႈမ႐ွိဘူး။ ျပတင္းေပါက္ေတြမွာလည္း အတြင္းပိုင္းကေန ေဆးေတြသုတ္ထားေတာ့ အထဲကိုဘာမွမျမင္ရဘူးျဖစ္ေနတယ္…
--------------------------------------
(ဆက္ရန္)
ေတာ္မ္တို႔ (၃) ေယာက္အဖြဲ႕ကေျမညီထပ္ကို ၀င္ၿပီး႐ွင္းလင္းေနရပါတယ္။ အိမ္ထဲမွာကေတာ့ ေမွာင္ေမွာင္မည္းမည္းနဲ႔ပါ။ ဒါေပမယ့္လည္း Operator အားလံုးမွာ NVG ေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ အိမ္ထဲက Hallway (ေလွ်ာက္လမ္း) ရဲ႕ ဗယ္ညာမွာ အခန္းႏွစ္ခန္းစီ၊ စုစုေပါင္း (၄) ခန္း႐ွိေနတာ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ေတာ္မ္တို႔အဖြဲ႕ အိမ္ထဲကိုစ၀င္ရ႐ံုေလး႐ွိေသးတယ္၊ ဗယ္ဘက္ျခမ္းရဲ႕ ပထမဆံုးအခန္းကေန ေခါင္းတလံုး ထြက္လာတာကို ေ႐ွ႕ဆံုးကပြိဳင့္သမားက လွမ္းျမင္လိုက္ပါတယ္။
“ ဒုတ္...”
ပြိဳင့္သမားက အဲဒီထြက္လာတဲ့လူကို တခ်က္လွမ္းပစ္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီလူက အာမက္နဲ႔ညီအကိုေတာ္တဲ့ အက္ဘ္ရာအယ္လ္ကူ၀ိတ္တီး (Abrar al-Kuwaiti) ပါ။ ဧည့္ေဆာင္ထဲကေန က်ေနာ္တို႔ကို အာမက္လွမ္းပစ္တုန္းက AK-47 အသံေတြကို ေတာ္မ္တို႔အဖြဲ႕က ၾကားထားေတာ့ သူတို႔လည္း သိပ္စဥ္းစားေနလို႔မရေတာ့ပါဘူး။ A1 (ပင္မျခံရဲ႕အိမ္ႀကီး) ထဲက လူေတြအတြက္လည္း အသင့္ျပင္ဖို႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးရႏိုင္ပါတယ္။
ပြိဳင့္သမား ပစ္လိုက္တဲ့ က်ည္ထိၿပီး အဲဒီလူအခန္းထဲျပန္၀င္သြားပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေတာ္မ္တို႔ (၃) ေယာက္လည္း Hallway အတိုင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း၀င္လာၿပီး သူ၀င္သြားတဲ့အခန္းေ႐ွ႕မွာရပ္လိုက္ၾကပါတယ္။ အခန္းထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အက္ဘ္ရာအယ္လ္ကူ၀ိတ္တီး က ဒဏ္ရာရသြားၿပီး ၾကမ္းေပၚမွာလဲေနတာကို သူတို႔ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။
“ ဒုတ္ ဒုတ္…”
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဗ်ာ… ေတာ္မ္တို႔က ေသခ်ာေအာင္ အက္ဘ္ရာအယ္လ္ကူ၀ိတ္တီးကို ထပ္ပစ္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သူ႔မိန္းမကျဗဳန္းဆို၀င္လွဲခ်ၿပီး သူ႔ေယာက်္ားကို သူ႔ကိုယ္လံုးနဲ႔၀င္ကာပါတယ္။
“ ဒုတ္ ဒုတ္…”
အဲဒီမွာက်ည္ဆံတခ်ဳိ႕က သူ႔မိန္းမကိုသြားထိပါတယ္။ ျဖစ္သြားတာက အရမ္းျမန္လြန္းေတာ့ သူတို႔လည္း ဘာမွကိုမတတ္ႏိုင္ၾကပါဘူး။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး တေယာက္ေပၚတေယာက္ထပ္ၿပီး အသက္ေပ်ာက္သြားၾကတယ္။ ကိုရီးယားကားမ႐ိုက္ပါဘူးဆိုမွ ဇာတ္ကနာျဖစ္ေအာင္နာေသးတယ္။
အခန္းရဲ႕အတြင္းဘက္ေထာင့္မွာေတာ့ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အတင္းဖက္ငိုေနၾကတဲ့ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္နဲ႔ ကေလးတသိုက္ကိုသြားေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ အခန္းထဲမွာ AK-47 တလက္ေတြ႕တာနဲ႔ ေတာ္မ္ကေကာက္ကိုင္ၿပီး က်ည္ကပ္ျဖဳတ္လိုက္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ SEAL ႏွစ္ေယာက္က က်န္ေနေသးတဲ့ အခန္း (၃) ခန္း ကိုဆက္႐ွင္းၾကပါတယ္။ Hallway အဆံုးမွာ႐ွိတဲ့တံခါးတခ်ပ္ကို ေသာ့ခတ္ထားတယ္။ အဲဒါတံခါးက ေျမာက္ဘက္ျခမ္းကခြဲရမယ့္တံခါးနဲ႔ တည့္တည့္ပဲ။ A1 (ပင္မျခံတြင္း႐ွိအိမ္ႀကီး) ရဲ႕ ေတာင္ဘက္ျခမ္းက ႐ွင္းၿပီးသြားတာနဲ႔ ေတာ္မ္တို႔သံုးေယာက္သား အိမ္ထဲက ခပ္ျမန္ျမန္ထြက္ၾကပါတယ္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ကေတာ့ မိန္းမေတြနဲ႔ကေလးေတြ႐ွိေနရင္ က်ေနာ္တို႔ထဲကတေယာက္ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ေပးၾကပါတယ္။ အခုက် ႐ွိတဲ့လူအင္အားက နည္းေနေတာ့ အေစာင့္ထားခဲ့လို႔က ေတာ္မ္တို႔အတြက္ အဆင္မေျပဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ အခန္းထဲကမိန္းမနဲ႔ကေလးတသိုက္ကို ဒီတိုင္းပဲထားခဲ့လိုက္ၾကတယ္။
ခ်ာလီေရ… ခြဲလိုက္ေတာ့… လို႔ ေတာ္မ္က Troop Net ကေနလွမ္းေျပာလိုက္ပါတယ္။ ေတာင္ဘက္တံခါးက ထြက္လာၾကေတာ့ တေယာက္က ဟိုအခန္းထဲကယူလာတဲ့ က်ည္ကပ္ျဖဳတ္ၿပီးသား AK-47 ကို ျခံ၀င္းထဲကို လွမ္း၀ဲလိုက္ပါတယ္။ ညဘက္ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲႀကီးထဲ က်ည္ကပ္မပါတဲ့ အဲဒီ AK ကိုသြားေကာက္ဖို႔ သိပ္ေတာ့မလြယ္ပါဘူး။
ေျမာက္ဘက္တံခါးကိုခြဲဖို႔ ခ်ာလီ့ကို ေတာ္မ္ကလွမ္းေျပာအၿပီး စကၠန္႔ပိုင္းမွာပဲ…
“ အုန္း ”
ခ်ာလီက ေျမာက္ဘက္တံခါးကို ခြဲထည့္လိုက္ပါတယ္။ ၀ီလ္ နဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔လည္း A1 ရဲ႕ အေနာက္ဖက္ကေန ပတ္ၿပီး ေျမာက္ဖက္တံခါးကေန၀င္ဖုိ႔ တန္းစီေနတဲ့ SEAL ေတြေနာက္မွာ ၀င္စီလိုက္ပါတယ္။ တံခါးကေတာ့ ခ်ာလီခြဲလိုက္လို႔ပြင့္သြားပါၿပီ။
Chalk Two က SEAL ေတြလည္း ပင္မျခံထဲကို ေရာက္ေနၾကပါၿပီ။
သူတို႔၀င္ဖို႔ခြဲလိုက္တဲ့တံခါးက အတြင္းဘက္ကေန အုတ္စီၿပီးအေသပိတ္ထားလို႔ မိုက္ခ္က Delta Gate တံခါးကိုသြားဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီး အဲဒီကေန၀င္လာၾကတာပါ။ ဒီေမာင္ေတြလည္း ပြဲမစေသးခင္ေလး အမွီေရာက္လာၾကၿပီး တန္း၀င္စီေနၾကပါတယ္။
တံခါးပြင့္ထြက္သြားေတာ့ ခ်ာလီကအထဲေရာက္သြားပါၿပီး က်န္တဲ့ SEAL ေတြကေတာ့ အထဲ၀င္ဖို႔ အဆင္ေျပသလိုေလး တန္းစီေစာင့္ေနၾကပါတယ္။ လူေတြကအဆင္ေျပသလို တန္းစီေစာင့္ေနၾကေပမယ့္ အိမ္ေပၚက ၀ရန္တာေတြနဲ႔ ျပတင္းေပါက္ေတြေပၚမွာ ေလဆာတန္းေတြ အမ်ားႀကီး၀ဲေနၾကပါတယ္။
အဲဒီေနရာေတြကေန ေခါင္းတလံုးေလာက္ ျပဴထြက္လာရင္ေတာ့ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ ေတြးသာၾကည့္ေပေတာ့… က်ေနာ္လည္း ႏွစ္လႊာနဲ႔သံုးလႊာကို ေလဆာနဲ႔ထိုးၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပါပဲ။ ဘာမွေတာ့ လႈပ္႐ွားမႈမ႐ွိဘူး။ ျပတင္းေပါက္ေတြမွာလည္း အတြင္းပိုင္းကေန ေဆးေတြသုတ္ထားေတာ့ အထဲကိုဘာမွမျမင္ရဘူးျဖစ္ေနတယ္…
--------------------------------------
(ဆက္ရန္)
0 comments:
Post a Comment