ဒီရင္နားပါ အရိဳင္းလိပ္ျပာ

က်ေနာ္လမ္းေလွ်ာက္ရမည္..ဒီေတာၾကီးထဲကထြက္ရမည္ဆိုေသာအသိသာရွိေနသည္..က်ေနာ္ဘယ္ကိုေလွ်ာက္ေနမိသည္ကိုပင္မမွတ္မိေတာ့...ဘယ္လိုခရီးဆက္ေနလဲက်ေနာ့္ေခါင္းကလိုက္မေတြးနိုင္ေတာ့ပါ..ဒဏ္ရာသည္ေသြးခဲေျခာက္မ်ားႏွင့္ေယာင္ကိုင္းထံုက်ဥ္ေနျပီ..လူကလမ္းေလ်ာက္ေနေပမယ့္သတိကရတခ်က္မရတခ်က္ျဖစ္ေနသည္...

တိမ္ညိဳလႊမ္းသည့္ပန္းစံပယ္

ဒီေန႔မနက္စိုးျမတ္ျငိမ္းရင္ေတြခုန္ေနသည္..မေန႔ညကမူးတုန္းခ်လိုက္ေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္ကမနက္အမူးေျပခ်ိန္မွာသို႔ေလာ..သို႔ေလာ...ဒူးေတြကတုန္သလိုလို..ေရငတ္ေနသလိုလို..ကိုယ္ေတြပူလာသလိုလိုႏွင့္တမနက္လံုးဘာလိုလိုေတြမ်ားေနေတာ့သည္..ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးအေျခအေနကိုလည္းမၾကာခဏသြားေခ်ာင္းေနရေသးသည္

ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ

မင္းေအာင္ကခပ္တည္တည္ႏွင့္စေနာက္တတ္သေလာက္နဒီကေတာ့ခပ္ျပံဳးျပံဳးေနတတ္ျပီးဆရာလုပ္တတ္သူေလးျဖစ္သည္..စာလည္းေတာ္သည္..နဒီသည္သူမတခါမွမျမင္ဖူးေသာသရဲကိုအလြန္ေၾကာက္တတ္သူျဖစ္ျပီးသရဲတေစၦအေၾကာင္းေျပာၾကလွ်င္ေရွ႕ဆံုးမွနားေထာင္တတ္သူျဖစ္သည္

သံေယာဇဥ္ႏြယ္ရစ္လို႔ေၾကြ

နန္းမိုဟြမ္တေယာက္ယာခင္းစပ္မွာခ်ထားတဲ့ပလိုင္းထဲကအဖန္ရည္ဘူးကိုဆြဲထုတ္ရင္းအဆာေျပစားဖို႔ထဲ့လာေသာေခါပုတ္မီးကင္တေျမွာင္းကိုပါဖက္နဲ႔ပတ္ျပီးယူလာလိုက္သည္

Window 8.1 AIO Pre Activated

Window 8.2 AIO 2oin1 x64 ကို က်ေနာ္ နွစ္ပိုင္းခြဲျပီး တင္ထားေပးပါတယ္.။ ေအာက္က လင့္မွာ ေဒါင္းလိုက္ပါ ခင္ဗ်ာ.။ နွစ္ခုေပါင္း 3GB ေက်ာ္ေလာက္ ရွိပါတယ္။

ေရာက္လာၾကသူမ်ားအားလံုး စိတ္ခ်မ္းေျမွ႕ပါေစရွင္။

Thursday 25 September 2014

သမုဒယေနၾကာ...(၄၅)ဇာတ္သိမ္း



ကၽြန္မအနမ္းကိုတိမ္ျပာကေခါင္းငဲ့ျပီးေရွာင္သည္..ၾကည့္စမ္းပါဦး..ကေလးဆိုးၾကီးက်ေနတာဘဲ..ဒီလိုဂ်စ္က်တတ္တာေလးေတြေၾကာင့္ကၽြန္မတုန္ေနေအာင္ခ်စ္ရတာေလ..ဒီေတာ့လည္းသူ႔ပါးေလးေတြ၊နဖူးေလးေတြကိုနမ္းလိုက္တာေပါ့..သူႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုကၽြန္မကိုင္လိုက္ေတာ့တိမ္ျပာ့မ်က္လံုးေတြအလြန္အမင္းေၾကာက္ရြံဟန္ေပၚလာသည္..
ကၽြန္မလည္းအဲ့ဒီလိုေၾကာက္တတ္တာဘဲတိမ္ျပာရယ္..နင့္ဆီကမုန္းတယ္ဆိုတဲ့စကားကိုအခုနင္ေၾကာက္လန္႔တုန္လႈပ္ေနသလိုငါလည္းေၾကာက္လန္႔ခဲ့ရတာပါ..နင္ကအစားလည္းမစားခ်င္ဘူး၊ခ်စ္စကားလည္းမေျပာခ်င္ဘူးဆိုမွေတာ့ဒီႏႈတ္ခမ္းလွလွေလးေတြကဘာအသံုး၀င္ေတာ့မွာလဲ..ဒီေတာ့ပိတ္ထားတာေကာင္းတာေပါ့ကြယ္..
ကၽြန္မအပ္နဲ႔သူ႕ေအာက္နႈတ္ခမ္းကိုေဖာက္လိုက္ေတာ့တိမ္ျပာ၀က္၀က္ကြဲေအာ္သည္..တိုးတိုးေအာ္ပါတိမ္ျပာရယ္..အနားမွာကၽြန္မရွိေနပါတယ္..နားေတြေတာင္အူသြားတာဘဲ..ဒါေၾကာင့္သူ႔မ်က္ႏွာကိုလက္ဖ်ံနဲ႔ဖိျပီးအေပၚႏႈတ္ခမ္းကိုခပ္ျမန္ျမန္ဆြဲခ်ဳပ္လိုက္ရသည္..ပထမတခ်က္ပါဘဲ..ေနာက္ထပ္တိမ္ျပာမေအာ္ေတာ့ပါ..သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုေအာ္ဖို႔ဟရင္အပ္ခ်ည္ေတြကတင္းျပီးဆြဲထားတာကိုး..သူ႔ကိုသိပ္မနာေစခ်င္တာေၾကာင့္ကၽြန္မခပ္ျမန္ျမန္ေလးခ်ဳပ္ေပးပါတယ္..
ျမန္ျမန္ခ်ဳပ္ရလို႔လက္ရာေတာင္သိပ္မေကာင္းဘူး..တိမ္ျပာႏႈတ္ခမ္းကခပ္ေထာ္ေထာ္ေလးျဖစ္သြားသည္..ဒါေလးလည္းတမ်ိဳးခ်စ္စရာေကာင္းတာဘဲ..ျမင္ေနက်ပံုစံမဟုတ္ဘဲစတိုင္အသစ္ေလးေပါ့..နႈတ္ခမ္းေလးေတြကရဲေနတာဘဲ..ဂြမ္းစေလးကိုအရက္ျပန္သုတ္ျပီးတိမ္ျပာ့ႏႈတ္ခမ္းမွာစြန္းေပေနတဲ့ေသြးစေတြကိုနုညံ့ၾကင္နာစြာတို႔သုတ္ေပးေတာ့တိမ္ျပာ့တကိုယ္လံုးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္..ဟုတ္သားဘဲ..အရက္ျပန္နဲ႔ဆိုေတာ့နည္းနည္းစပ္တာေပါ့..ပိုးမ၀င္ေအာင္ပါတိမ္ျပာရယ္..
တိမ္ျပာေရွ႕မွာထိုင္ျပီးကၽြန္မၾကက္စြပ္ျပဳတ္ေသာက္ေနလိုက္သည္..ခ်ိဳလိုက္တာ...ကၽြန္မတိမ္ျပာနဲ႔ခုလိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ျပီးစကားေတြေအးေအးေဆးေဆးေျပာရတာကိုသိပ္ႏွစ္သက္တာေလ..သူကစကားျပန္မေျပာေတာ့ပ်င္းစရာၾကီး..သူ႔စကားသံေလးေတြသြင္းထားတဲ့ရီေကာ္ဒါေလးကိုထုတ္ျပီးစားပြဲေပၚခ်လိုက္ျပီးRepeat ႏွိပ္ျပီးဖြင့္ထားလိုက္သည္..ခုလိုဆိုေတာ့ကၽြန္မအခန္းေလးကတိမ္ျပာသီခ်င္းသံ၊စကားေျပာသံေလးေတြနဲ႔ေ၀စည္လို႔..တိမ္ျပာကလည္းကၽြန္မေဘးမွာ..မိုးညိဳကလည္းကၽြန္မလုပ္သမွ်ျပံဳးရယ္ေနေတာ့ေလာကၾကီးကျပည့္စံုလိုက္တာ..
ခုမွသတိရသည္..တိမ္ျပာကေခ်ာေတာ့ေကာင္မေလးေတြကသေဘာက်သည္..ခပ္ကဲကဲေကာင္မေလးေတြဆိုပိုက္ဆံေတြေတာင္အက်ီ ၤမွာလာခ်ိတ္ေပးတာေလ..ေနာက္ဆိုသူ႔ကိုကၽြန္မတေယာက္တည္းမူပိုင္ဆိုတာသိေအာင္အမွတ္အသားလုပ္ထားမွပါ..အင္း..ကိုယ္ေပၚမွာေဖာင္းၾကြအမွတ္အသားျဖစ္ေအာင္လုပ္တာကၽြန္မဒစ္ကာဗာရီထဲမွာေတြ႕ဖူးသည္..လူရိုင္းေတြလုပ္တဲ့နည္းေပါ့..
ေအာက္ထပ္ကပစၥည္းပံုထဲကၽြန္မတခါသြားေမႊရျပန္သည္..လိုခ်င္တဲ့ဓါးပါးေလးေတြ..သံခၽြန္ေလးေတြနဲ႔ေဆာ့ဖ္ပင္ေတြရေတာ့ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ေရွ႕မွာခ်ျပီးတိမ္ျပာအက်ီၤၾကယ္သီးေတြကိုခၽြတ္လိုက္သည္..သူ႔ရင္ခြင္ကမွီတြယ္ခ်င္စရာကၽြန္မသူ႔ရင္ခြင္မွာေခါင္းေလးမွီျပီးသူ႔ရင္ခုန္သံကိုနားေထာင္ေနမိသည္..တိမ္ျပာ့ကိုယ္ကနည္းနည္းနံေနသည္..ေခၽြးနံ႔နံေနေတာ့သူေနရခက္မွာေပါ့..
ကၽြန္မမွန္တင္ခံုကေရေမႊးအေကာင္းစားပုလင္းေလးကိုသူ႔ရင္ဘတ္ေပၚသာသာေလးျဖန္းေပးလိုက္ပါသည္..Fire & Ice အနံ႕ေလးကသင္းျပီးကၽြန္မသိပ္ၾကိဳက္တဲ့ရနံ႕ေပါ့..ခုေတာ့တိမ္ျပာ့ကိုယ္ေပၚမွာသင္းသင္းေလးေမႊးေနျပီ..တိမ္ျပာ့ရင္ဘတ္ေပၚမွာေဆာ့ဖ္ပင္နဲ႔ I love U လို႔ေရးလိုက္တယ္ျပီးေတာ့ကၽြန္မဆိုင္းကိုထိုးလိုက္တယ္..စိတ္ၾကိဳက္ျဖစ္မျဖစ္အေ၀းအနီးေသခ်ာျပန္ၾကည့္ရေသးတယ္..ကၽြန္မလက္ရာကိုေသေသသပ္သပ္နဲ႔လွလွပပေလးျဖစ္ခ်င္တယ္ေလ..
စိတ္ၾကိဳက္ျဖစ္မွဓါးဖ်ားေလးနဲ႔ေသေသခ်ာခ်ာထြင္ရတယ္..တိမ္ျပာကေတာ့မေအာ္ပါဘူး..ေက်နပ္ေနတာလား...ပါးစပ္ပိတ္ထားလို႔ဘဲလားေတာ့မသိ..စပါးလံုးတေထာက္စာေလာက္နက္ေအာင္သံခၽြန္ေလးနဲ႔ျဖည္းျဖည္းျခစ္ေပးလိုက္ေတာ့တိမ္ျပာ့ကိုယ္ကတြန္႕တြန္႕သြားလို႔လက္ရာမပ်က္ေအာင္မနည္းဂရုစိုက္လုပ္ရသည္..အားလံုးျပီးသြားေတာ့ထြက္ေနတဲ့ေသြးေတြကိုဂြမ္းနဲ႔အကုန္သုတ္ျပီးမီးဖိုထဲကႏွမ္းဆီစစ္စစ္ပုလင္းကိုသြားယူရျပန္သည္..
ေဖာ္ထားတဲ့စာလံုးပံုေလးေတြကိုႏွမ္းဆီနဲ႔ေသခ်ာသုတ္ေပးရသည္..ဒါမွအနာက်က္ရင္ေဖာင္းၾကြစာတန္းျဖစ္လာမွာေလ..ဒါေတာင္လူရိုင္းေတြကအလွအပပံုေလးေတြေဖာ္ေသးတာ..ကၽြန္မကေတာ့တိမ္ျပာ့ကိုတျခားအလွအပပံုေတြထပ္မလုပ္ေပးေတာ့ပါဘူး..ေတာ္ၾကာအေျခာက္နဲ႔တူေနရင္ဘယ့္ႏွယ္လုပ္မလဲ..ေယာက်္ားပီပီသသကိုယ့္ခ်စ္သူနာမည္ထိုးထားတာေလာက္ဘဲေကာင္းပါသည္..
ညက်ေတာ့တိမ္ျပာ့ကိုယ္ေတြျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူလာတာေၾကာင့္ကၽြန္မစိတ္ပူလိုက္ရတာ..တိမ္ျပာ့ကိုေစာင္ထူထူေလးျခံဳေပးထားရသည္..တညလံုးကၽြန္မမွာမအိပ္ဘဲသူ႔ကိုဘဲေစာင့္ၾကည့္ေနရသည္..တိမ္ျပာဆီးေတြ၀မ္းေတြကေလးလိုစြန္႔ေနတာလည္းကၽြန္မရြံမေနပါဘူး..သူ႔ကိုသန္႔ရွင္းေရးေသခ်ာလုပ္ေပးရသည္..တိမ္ျပာကေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ေနတာမ်ားသည္..ကၽြန္မလည္းတိမ္ျပာ့စကားသံေလးေတြ၊သီခ်င္းသံေလးေတြနားေထာင္လိုက္၊ပင္ပန္းျပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္၊နိုးလာရင္တိမ္ျပာ့ကိုျပဳစုလိုက္နဲ႔အခ်ိန္ေတြဘယ္လိုကုန္ေနမွန္းမသိ..
ျခံေရွ႕ကကားတစ္စီးရပ္သံေၾကာင့္ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ကူးကူးတို႔သံုးေယာက္..သူတို႔ဘာလာလုပ္တာပါလိမ့္..ကၽြန္မျပတင္းေပါက္ကေခ်ာင္းၾကည့္ေနလိုက္သည္..ျခံတံခါးကိုေက်ာ္၀င္ျပီးတံခါးဖြင့္ေနၾကသည္..သူမ်ားအိမ္ကိုပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔..အဲ့တာေတြေၾကာင့္ကၽြန္မကူးကူးကိုမုန္းတာ..သူတို႔အိမ္ေရွ႕တံခါးကေခါင္းေလာင္းကိုလာလႈပ္ေနေတာ့ကၽြန္မျငိမ္ျငိမ္ေလးနားစြင့္ေနသည္..အေရးထဲေမ့ျပီးရီေကာ္ဒါကိုမပိတ္မိတာေၾကာင့္အျမန္ပိတ္လိုက္ရသည္..
ခဏၾကာေတာ့လက္ေလွ်ာ့ျပီးသူတို႔ျပန္သြားတာေတြ႕လိုက္ရမွစိတ္ေအးသြားသည္..ေတာ္ပါေသးရဲ႔..ကၽြန္မရီေကာ္ဒါေလးကိုျပန္ဖြင့္လိုက္သည္..တိမ္ျပာသီခ်င္းဆိုေနသံေလးကေအးေအးျငိမ့္ျငိမ့္ေပၚထြက္လာသည္..စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္တာ..ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ျခံထဲကိုကား၀င္လာသံၾကားလိုက္ရသည္..ၾကည့္လိုက္ေတာ့ကူးကူးတို႔နဲ႔ရဲေတြ..ကၽြန္မဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ..မိုးညိဳကိုၾကည့္ေတာ့မိုးညိဳကရဲေတြကိုေအးစက္စြာၾကည့္ေနသည္..
-
မိုးညိဳ..ငါဘာလုပ္ရမလဲဟင္..
-
ဘာမွလုပ္မေနနဲ႔ေလ..သူတို႔ေရာက္လာျပီဆိုေတာ့ငါတို႔ကဘာတတ္နိုင္မွာလဲ..
-
သူတို႔တိမ္ျပာ့ကိုေခၚသြားၾကမွာေပါ့...
-
နင့္အခန္းတံခါးကိုပိတ္ထား..၀ရံတာတံခါးကိုဖြင့္လိုက္..အကယ္၍သူတို႔နင့္အခန္းတံခါးကိုလာဖြင့္ရင္နင္၀ရံတာကေနခုန္ခ်လိုက္..
-
ငါေၾကာက္တယ္မိုးညိဳရယ္..
-
မေၾကာက္ပါနဲ႔..ငါရွိတယ္..နင္နဲ႔ငါနဲ႔ႏွစ္ေယာက္တူတူေနမွာေပါ့..ငါတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ဘယ္ေတာ့မွမခြဲရေတာ့ဘူးေလဟာ..
-
ကၽြန္မအခန္းတံခါးေသာ့ကိုသူတို႔ဖြင့္ေနၾကျပီ..ကၽြန္မ၀ရံတာလက္ရန္းကိုေက်ာ္တက္လိုက္သည္..၀ရံတာအျပင္ဘက္ကေနလက္တန္းကိုဆြဲျပီးရပ္ေနရင္းအခန္းတံခါးကိုကၽြန္မေငးၾကည့္ေနလိုက္သည္..အခန္းတံခါးပြင့္သြားေတာ့အခန္း၀မွာရဲေတြနဲ႔ကူးကူးရပ္ေနသည္..တိမ္ျပာ့ကိုျမင္ေတာ့ကူးကူးလန္႔ေအာ္သံကိုၾကားရသည္...ရဲေတြရဲ႔အၾကည့္ကကၽြန္မဆီေရာက္လာေတာ့ကၽြန္မေအာက္ကိုငံု႕ၾကည့္လိုက္သည္..မိုးညိဳကေအာက္မွာရပ္ေနရင္းကၽြန္မကိုအားေပးသည့္အျပံဳးေလးျပံဳးျပျပီးလက္ယပ္ေခၚေနသည္..ေရွ႕ကိုျပန္ၾကည့္ေတာ့ရဲေတြကၽြန္မဆီေျပးလာေနသည္..
ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္တိမ္ျပာရယ္..ကၽြန္မ၀ရံတာလက္တန္းကိုဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ေတြကိုလႊတ္လိုက္ေတာ့ရင္ထဲမွာဟာျပီးေအးကနည္းျဖစ္သြားသည္..မ်က္လံုးအစံုကိုမွိတ္ျပီးကၽြန္မျပံဳးလိုက္ပါသည္..ကၽြန္မကိုမိုးညိဳေအာက္မွေစာင့္ေနတယ္ေလ..
ကူးကူးနဲ႔ရဲေတြ၀ရံတာကိုေျပးထြက္လာျပီးေအာက္ကိုငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့၀ရံတာေအာက္ေျမျပင္ေပၚမွာအဲလစ္ကိုေခြေခြေလးေတြ႕လိုက္ရသည္..အဲလစ္ေခါင္းကႏွင္းဆီပန္အိုးေစာင္းေပၚတိုက္မိဟန္တူသည္..ပန္အိုးအကြဲစမ်ားၾကားကအဲလစ္ေခါင္းေလးေဘးမွာအနီေရာင္ေသြးတို႔ကစီးထြက္လာသည္..ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ဖတ္ေလးေတြကတျဖဳတ္ျဖဳတ္အဲလစ္မ်က္ႏွာေလးေပၚေၾကြက်လ်က္..အဲလစ္မ်က္ႏွာကျပံဳးျပံဳးေလး...
တိမ္ျပာ့ကိုေတာ့ေဆးရံုပို႔လိုက္ရသည္..ေနာက္သံုးလအၾကာရန္ကုန္စိတ္ေရာဂါကုေဆးရံုၾကီးရဲ႔ကုတင္တလံုးေပၚမွာမိန္းကေလးျမင္တိုင္းေၾကာက္လန္႔တၾကားေအာ္ေနတတ္ေသာစိတ္ေ၀ဒနာသည္လူငယ္တေယာက္ကိုေတြ႕ေနရေတာ့သည္...
-----------------------------------By KK

သမုဒယေနၾကာ...(၄၄)



ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ကိုစကားေတြေျပာေနသည္...ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔အနာဂတ္ကိုဘယ္လိုပံုေဖာ္ထုဆစ္သင့္ေၾကာင္းေျပာေနေပမယ့္တိမ္ျပာကတခြန္းမွျပန္မေျပာပါ..သူကၽြန္မကိုလည္းမၾကည့္ဘဲညည္းညဴေနသည္..သူေနမေကာင္းျဖစ္ေနလို႔မ်ားလား..နဖူးေလးကိုစမ္းၾကည့္ေတာ့ကိုယ္နည္းနည္းေႏြးေနသလိုခံစားရသည္..ဒါဆိုေဆးတိုက္ရမွာေပါ့..ေဆးမေသာက္ခင္အစားစားရမည္မဟုတ္လား..တခုခုေကၽြးရမွာေပါ့..
ကၽြန္မေရခဲေသတၱာထဲကိုၾကည့္ေတာ့အေဒၚၾကီးၾကက္သားေတြထဲ့ထားတာေတြ႕သည္..အားရွိေအာင္ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ေလးလုပ္ေပးမည္..ကၽြန္မစိတ္ေတြအရမ္းတက္ၾကြေနပါသည္..ကိုယ့္ခ်စ္သူကိုကိုယ္တိုင္ခ်က္ေကၽြးခြင့္ရတာဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ..ကၽြန္မစိတ္ပါလက္ပါအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားခ်က္ေနေတာ့မိုးညိဳကေဘးကရယ္ေနသည္..သူကေတာ့မစား..ဒါေပမယ့္ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ကိုမိုးညိဳစားခ်င္လည္းကၽြန္မကမေကၽြးပါဘူး..ဒါကခ်စ္သူအတြက္ကၽြန္မအခ်စ္ေတြနဲ႔ခ်က္ထားတာေလ..သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ခ်စ္သူဘယ္သူ႕ကိုပိုဦးစားေပးရမလဲကၽြန္မေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့..
ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ကိုပန္းကန္လံုးထဲထဲ့ျပီးခပ္ေႏြးေႏြးျဖစ္ေအာင္အေအးခံရေသးသည္..ျပီးေတာ့မွအေပၚထပ္ကိုယူလာျပီးတိမ္ျပာ့ကိုတိုက္ဖို႔ျပင္ရသည္..တိမ္ျပာ့ပါးစပ္နားဇြန္းေလးကပ္ေပးေတာ့ႏႈတ္ခမ္းကိုတင္းတင္းေစ့ထားသည္..ဆာေနေလာက္တာကိုတိမ္ျပာဂ်စ္က်ေနျပီ..
-
တိမ္ျပာ...ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ေလးေသာက္ေနာ္..ဆာေနမွာေပါ့..လိမ္မာတယ္ေနာ္..အရမ္းေကာင္းတယ္..ေသခ်ာကိုျပဳတ္ထားေပးတာတိမ္ျပာရဲ႔..
-
ငါမေသာက္ဘူး..
-
မၾကိဳက္လို႔လားဟင္..တိမ္ျပာကိုယ္ေလးေႏြးေနတယ္..ခဏေနေဆးတိုက္မလို႔...အစာရွိမွျဖစ္မွာေပါ့..
-
ငါမေသာက္ခ်င္ဘူးဆို..ငါ့ကိုျပန္လႊတ္ေပးပါအဲလစ္ရယ္..ငါေတာင္းပန္ပါတယ္..
-
မျဖစ္နိုင္တာတိမ္ျပာရယ္..ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လက္ထပ္ရဦးမယ္ေလ..နင္အခုေနျပန္သြားရင္ဘယ္ျပန္လာပါ့မလဲ..ခဏသည္းခံေနာ္..ငါတို႔လက္ထပ္ဖို႔ငါစီစဥ္လိုက္ဦးမယ္..
-
နင္အရူးဘဲ..ဟုတ္တယ္..နင္ရူးေနျပီ..နင့္ကိုငါကလက္ထပ္ရမယ္..ေ၀းေသးတယ္..နင့္ကိုငါသိပ္မုန္းတယ္..ဘယ္ေတာ့မွလက္မထပ္ဘူးမွတ္..နင္ေကၽြးတာလည္းငါမစားဘူး..နင့္ကိုလည္းမခ်စ္ဘူး..အရူးမ..နင့္ကိုငါမုန္းတယ္..
-
တိမ္ျပာရယ္..ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ..နင္ငါ့ကိုမုန္းတယ္လို႔မေျပာရဘူး..နင့္ဆီကအခ်စ္ဘဲငါလိုခ်င္တာ..နင္ထပ္မေျပာနဲ႔..ငါနင့္ကိုခ်စ္တယ္..
-
ေသလိုက္..လဲေသလိုက္အရူးမ..ငါနင့္ကိုဘယ္တုန္းကမွမခ်စ္ဘူး..အေတြ႕အထိျဖစ္သြားလို႔ငါေယာက်္ားေကာင္းဆန္ဆန္နင့္ကိုခ်စ္သူအျဖစ္လက္ခံလိုက္တာ..ငါကိုကမိုက္တာ..နင့္လိုလူကိုမ်ားလက္ထပ္ဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ေသးတယ္..ေသေအာင္ဆုေတာင္း..နင့္ကိုငါအရမ္းမုန္းတယ္..ဒီကမာၻမွာငါအမုန္းဆံုးကနင္ဘဲ..
-
မေျပာနဲ႔..နင္ထပ္မေျပာနဲ႔..ေတာ္ေတာ့ေနာ္..
-
ေျပာမွာဘဲ..ငါနင့္ကိုမုန္းတယ္..အရမ္းမုန္းတယ္..ေသေလာက္ေအာင္မုန္းတယ္..
-
ေအး..ေကာင္းျပီ..နင္မုန္းစမ္း..နင္ကငါေကၽြးတာလည္းမစားခ်င္ဘူး..ငါ့ကိုလည္းမုန္းတယ္ေပါ့..နင္ေနာက္ထပ္ဘယ္ေတာ့မွမစားရဘူး..မုန္းတယ္လည္းထပ္မေျပာရေတာ့ဘူး..
-
ကၽြန္မသူ႔ေရွ႕ကလွည့္ထြက္ခဲ့သည္..ကၽြန္မစိတ္ေတြေယာက္ယက္ခတ္ေနသည္..သူေျပာရက္လိုက္တာ..ကၽြန္မကိုမုန္းတယ္လို႔သူေျပာထြက္တယ္..ကၽြန္မရဲ႕အိပ္မက္ေတြကိုသူဖ်က္ဆီးပစ္တယ္..ဟင့္အင္း..ေနာက္ထပ္အဲ့လိုထပ္မေျပာရဘူး..မုန္းတယ္ဆိုတဲ့စကားသူ႔ႏႈတ္ဖ်ားကကၽြန္မထပ္မၾကားခ်င္ဘူး..သူထပ္မေျပာနိုင္ေအာင္လုပ္ရမည္..ဟုတ္တယ္..ဒါအမွန္ဆံုးဘဲ..သူထပ္မေျပာမွျဖစ္မည္..
ကၽြန္မေမေမ့စက္ခံုကိုသြားရွာသည္..ေမေမမရွိေတာ့ကတည္းကဒီစက္ကေလးကအခန္းေထာင့္မွာအထီးက်န္ေနတာ..စက္အံဆြဲကိုဖြင့္ေတာ့အပ္မ်ိဳးစံုကိုဘူးနဲ႔ေရာကဒ္နဲ႔ေရာထဲ့ထားတာေတြ႕ရသည္..အပ္ခ်ည္လံုးကိုဆြဲလို႔ေကာင္းမည့္နိုင္လြန္ခ်ည္ရွာရေသးသည္..အင္း..အပ္ကအေျဖာင့္ဆိုအဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး..အပ္အေကြးကိုရွာရသည္..အပ္မ်ိဳးစံုပါသည့္ကပ္ျပားေလးမွာအပ္ေကာက္ကိုေတြ႕ျပီ...ပါကင္ေတာင္မေဖာက္ရေသးသည့္အသစ္ေလး..ေကာင္းလိုက္တာ..ကၽြန္မအပ္ေလးကိုပါကင္ေဖာက္လိုက္သည္..
အခန္းထဲကိုကၽြန္မျပန္၀င္လာေတာ့တိမ္ျပာကမုန္းတီးစြာၾကည့္ေနသည္..ကၽြန္မသူ႔ကိုလက္ညိႈးေလးႏႈတ္ခမ္းေပၚတင္ျပီး(ရႈး..တိုးတိုး)လို႔လုပ္ျပလိုက္သည္..သူစကားမ်ားရင္ကၽြန္မအပ္ကိုအရက္ျပန္မသုတ္ဘဲအသံုးျပဳလိုက္မိမွာစိုးတာေၾကာင့္ပါ..မိုးညိဳကေတာ့ကၽြန္မလုပ္ေနတာကိုၾကည့္ျပီးအေတာ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနပံုရသည္..ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေမာေနသည္..
ကၽြန္မကေတာ့အပ္ကိုေရာ၊ကၽြန္မလက္ေတြကိုပါအရက္ျပန္နဲ႔ေသခ်ာသုတ္ရေသးသည္..အပ္ကိုအပ္ခ်ည္တပ္ျပီးကၽြန္မတိမ္ျပာ့ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္..ကၽြန္မခ်စ္သူႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကလွလိုက္တာကြယ္..ဘာလို႔မ်ားအမုန္းစကားေတြထြက္ေနရပါလိမ့္..သိပ္လွတဲ့နႈတ္ခမ္းနဲ႔မလိုက္တဲ့စကားလံုးေတြထပ္မထြက္လာေအာင္သူ႔ကိုလုပ္ရေတာ့မည္..ကၽြန္မၾကင္နာစြာတိမ္ျပာႏႈတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းလိုက္သည္..
--------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၄၃)



ကၽြန္မလိုခ်င္ေသာပစၥည္းကိုစိတ္ၾကိဳက္ေသခ်ာရွာေဖြျပီးမွအေပၚထပ္ကိုကၽြန္မယူလာသည္..ကၽြန္မယူလာတဲ့ပစၥည္းေတြကိုကုတင္ေပၚခ်ျပလိုက္ေတာ့မိုးညိဳကသေဘာက်စြာျပံဳးသည္..တိမ္ျပာကေတာ့မလြတ္နိုင္မွန္းသိရက္နဲ႔ေၾကာက္လန္႔တၾကားရုန္းေနေတာ့သည္..ေအာ္..ခက္ေတာ့တာဘဲ..သူ႔ကိုမထြက္သြားေအာင္လုပ္ပါမယ္ဆိုမွသူကရုန္းေနပါေရာလား..
ကၽြန္မသူ႔နားသြားျပီးသူ႔ေခါင္းေလးကိုညင္သာစြာေပြ႕ဖက္လိုက္သည္..သူ႔ပါးေလးကိုနမ္းျပီးသူမေၾကာက္ေအာင္ေခ်ာ့လိုက္သည္..အလို..ကၽြန္မခ်စ္သူကိုယ္ကတသိမ့္သိမ့္တုန္ေနပါလား..သူငိုေနတာဘဲ..မငိုပါနဲ႔တိမ္ျပာရယ္..ကၽြန္မကရွင့္လို၀မ္းနည္းေအာင္မလုပ္တတ္ပါဘူး..ကၽြန္မကရွင့္ကိုသိပ္ခ်စ္တာေလ..ရွင္အခုလိုငိုလိုက္ေတာ့ကၽြန္မဘယ္စိတ္ေကာင္းပါ့မလဲ..
ကၽြန္မသယ္လာတဲ့အုတ္နံရံမွာမူလီစုပ္တဲ့Drill machine ကိုဘက္ထရီအားျပည့္မျပည့္ေသခ်ာေအာင္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္..မြတ္ေနေအာင္လည္ေနေသာလြန္သြားကိုစိုက္ၾကည့္ျပီးတိမ္ျပာ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးေအာ္ေနတာေၾကာင့္မိုးညိဳကေလွာင္ရယ္ရယ္ေနသည္..ေၾကာက္တတ္လိုက္တာလြန္ပါေရာလားခ်စ္သူရယ္..ကၽြန္မစက္ကိုျပန္ပိတ္လိုက္ျပီးၾကမ္းေပၚခ်လိုက္သည္..တိမ္ျပာ့လက္ကိုယုယုယယကိုင္ျပီးကၽြန္းကုလားထိုင္လက္တန္းေပၚေသခ်ာျဖန္႔လိုက္သည္..တိမ္ျပာ့တကိုယ္လံုးတုန္ေနသည္..
တိမ္ျပာ့မ်က္လံုးေတြကကၽြန္မကိုေတာင္းပန္သည့္အၾကည့္ေတြနဲ႔ၾကည့္ေနသည္..မေတာင္းပန္လည္းကၽြန္မကအျမဲတမ္းခြင့္လႊတ္ေနသူပါခ်စ္သူရယ္..အခုကရွင္ထြက္ေျပးလို႔မရေအာင္မူလီစုပ္ထားမလို႔ပါ..ရွင္ကအခုဟန္ောင္ေနေပမယ့္အခြင့္အေရးရရင္ထြက္ေျပးဖို႔ေခ်ာင္းေနတာကိုး..ဒီေတာ့ကၽြန္မစိတ္ခ်ရေအာင္ေတာ့လုပ္ထားဖို႔လိုတယ္ေလ..တိမ္ျပာ့လက္ေကာက္၀တ္ကၾကိဳးကိုတင္းတင္းေလးခ်ည္လိုက္သည္..ေအာ္..ေမ့ေနလိုက္တာ..
မေတာ္တဆပိုး၀င္သြားမွျဖင့္ကၽြန္မရင္က်ိဳးေနရဦးမည္..အရက္ျပန္ပုလင္းသြားယူျပီးတိမ္ျပာ့လက္ကိုေရာ၊ကုလားထိုင္လက္ရန္းကိုပါအရက္ျပန္သုတ္ေပးလိုက္သည္..စက္ထိပ္ကလြန္သြားကိုလည္းအရက္ျပန္စြတ္ထားေသာဂြမ္းေလးနဲ႔ေသခ်ာသုတ္ထားေပးသည္..ဒီေလာက္ဆိုစိတ္ခ်ေတာ့ခ်စ္သူ..ပိုး၀င္မွာစိတ္ပူစရာမလိုေတာ့ဘူးေလ..ကၽြန္မတိမ္ျပာ့လက္ဖမိုးေလးကိုအသာငံု႔နမ္းလိုက္ေတာ့အရက္ျပန္နံ႕ေလးေတာင္သင္းလို႔..
စက္ကိုျပန္ဖြင့္လိုက္သည္..မြတ္ေနေအာင္လည္ေနေသာလြန္သြားကိုတိမ္ျပာထိတ္လန္႔စြာမ်က္လံုးျပဴးၾကည့္ေနတာမို႔ကၽြန္မလက္တဖက္ကသူ႔ဆံပင္ေလးကိုပြတ္ေပးရင္းသူ႔လက္ဖမိုးေပၚလြန္သြားကိုအသာဖိခ်လိုက္သည္..တိမ္ျပာ၏၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးေအာ္ေနသံေၾကာင့္ကၽြန္မခပ္ျမန္ျမန္ဘဲေဖာက္ခ်လိုက္သည္..ၾကာေနရင္သူနာသြားမွာေပါ့..ျပီးေတာ့မွမူလီတပ္သည့္စက္ကိုထပ္ယူျပီးအေပါက္နဲ႔အေနေတာ္မူလီကိုအရက္ျပန္သုတ္ျပီးေသခ်ာေအာင္စုပ္လိုက္သည္..တဖက္ေတာ့ျပီးျပီ..ေသြးထြက္လာတာေတြကိုေတာ့ကၽြန္မခ်က္ခ်င္းသုတ္ေပးလိုက္သည္..
ေတာ္ၾကာေသြးျမင္ျပီးတိမ္ျပာလန္႔ေနပါဦးမည္..ေနာက္လက္တဖက္ကိုလည္းကၽြန္မကၽြမ္းက်င္စြာခပ္ျမန္ျမန္ေဖာက္ေပးလိုက္ျပီးမူလီစုပ္ေပးလိုက္သည္..အားလံုးျပီးသြားေတာ့တိမ္ျပာ့မ်က္ႏွာေပၚစီးက်ေနတဲ့မ်က္ရည္နဲ႔ေခၽြးေတြကိုကၽြန္မၾကင္ၾကင္နာနာေလးသုတ္ေပးေနရသည္..ခုဆိုရွင္ကၽြန္မအနားမွာေနရဖို႔ေသခ်ာသြားတာေပါ့ခ်စ္သူရယ္..ရိႈက္ၾကီးတငင္ငိုေနေသာတိမ္ျပာ့ကိုကၽြန္မေပြ႕ပိုက္ျပီးေခ်ာ့ေနေတာ့မိုးညိဳကသေဘာက်ျပီးျပံဳးေနသည္..တိမ္ျပာ့နဖူးေလးကိုအသာနမ္းရႈိက္ျပီးကၽြန္မေအာက္ထပ္ဆင္းခဲ့သည္..တိမ္ျပာစားဖို႔လုပ္ရဦးမည္ေလ..
အလြယ္တကူၾကာဇံေျခာက္တထုပ္ေဖာက္ျပီးျပဳတ္လိုက္ရင္းေနာက္ရက္ေတြေတာ့အိမ္ရွင္မပီပီသသတိမ္ျပာ့ကိုထမင္းဟင္းခ်က္ေကၽြးရေတာ့မည္လို႔ေတြးလိုက္မိသည္..ခုေတာ့ဒါေလးခဏစားေပးထားပါဦးခ်စ္သူရယ္..အိုး..ကၽြန္မေမ့ေနတာဘဲ..တိမ္ျပာ့ကိုသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးရဦးမည္..ေဖေဖ့ပုဆိုးတထည္ကိုသြားယူလာျပီးကၽြန္မအခန္းထဲ၀င္ခဲ့သည္..ရႈရႈးေတြအမ်ားၾကီးေပါက္ခ်ထားလိုက္တာကေလးက်ေနတာဘဲ..ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ေဘာင္းဘီကိုေဖေဖ့ပုဆိုးနဲ႔လဲေပးဖို႔ကုလားထိုင္မွာတြဲျပီးခ်ည္ထားေသာကိုယ္ေပၚကၾကိဳးေတြကိုျဖဳတ္ေပးလိုက္သည္..
ကုလားထိုင္လက္တန္းေပၚကလက္ကိုတံေတာင္ဆစ္နားေလာက္ကေနလက္တန္းနဲ႔တြဲခ်ည္လိုက္ေတာ့သူထလို႔ေတာ့မရေပမယ့္ကိုယ္လံုးေတာ့လႈပ္လို႔ရသြားသည္..အ၀တ္တခုေရစြတ္လာျပီးကၽြန္မတိမ္ျပာ့ကိုေရပတ္တိုက္အ၀တ္လဲေပးဖို႔ျပင္ေတာ့သူကေျခေထာက္ေတြကိုအတင္းေစ့ထားျပန္သည္..ရွက္စရာလားတိမ္ျပာရယ္..နင္ကအခုဆိုငါ့ေယာက်္ားျဖစ္ေနျပီဘဲ..ကၽြန္မကေတာ့သူမၾကိဳက္လည္းနံေစာ္ေနေသာေဘာင္းဘီကိုေတာ့ဇြတ္လဲေပးလိုက္ရသည္..
ျပီးေတာ့မွသူ႔အတြက္ျပဳတ္ထားေသာၾကာဇံျပဳတ္ကိုသူ႔ကိုခြံ႕ေကၽြးေတာ့တိမ္ျပာကမစား..ေခါင္းကိုရမ္းေနတာမို႔ကၽြန္မစားပြဲေပၚတင္ထားလိုက္သည္..အရင္လိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္စားျပီးစကားေလးေတာင္ေအးေအးေဆးေဆးမေျပာရပါလားကြယ္...သူကကၽြန္မနဲ႔စကားမေျပာခ်င္ရင္ကၽြန္မကဘဲသူနဲ႔စကားေျပာရံုေပါ့ေလ..ကၽြန္မသူ႔ေရွ႕မွာထိုင္ရင္းသူနဲ႔စကားေတြေျပာေနလိုက္သည္..အဓိကကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္လက္ထပ္ျပီးဘ၀သစ္ထူေထာင္ၾကဖို႔ေပါ့...
-------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၄၂)



ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ကိုေတာင္းပန္ေနမိသည္..ကၽြန္မသူ႔ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္း၊မခြဲနိုင္ေၾကာင္းေတြေျပာျပေနေပမယ့္သူကေတာ့ကၽြန္မကိုမုန္းတီးစြာၾကည့္ေနသည္..အဲ့လိုမၾကည့္ပါနဲ႔တိမ္ျပာရယ္..နင့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ခိုးလာရသူပါ..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ကၽြန္မခ်စ္ေသာတိမ္ျပာကၽြန္မအနားမွာမခြဲမခြာရွိေနတာေတာ့ကၽြန္မစိတ္ေအးရသည္..ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့သူ႔ကိုမေအာ္ရင္ပါးစပ္ကိုၾကိဳးျဖည္ေပးမည္ဟုေျပာရသည္..
တကယ္ေတာ့သူေအာ္လည္းကၽြန္မတအိမ္လံုးအလံုပိတ္ထားတာမို႔သူ႔အသံကိုတျခားအိမ္ေတြကၾကားဖို႔မလြယ္လွပါ..အေသအခ်ာနားစိုက္ေထာင္မွၾကားရမွာေလ..သူမေအာ္ဘူးဆိုတာေသခ်ာေတာ့ကၽြန္မသူ႔ပါးစပ္ကိုၾကိဳးျဖည္ေပးလိုက္ျပီးကၽြန္မအလြယ္ခ်က္ထားေသာေခါက္ဆြဲျပဳတ္ကိုခြံ႕ရသည္..ကၽြန္မသူ႔ကိုအဲ့လိုခြံ႕ေကၽြးရတာေပ်ာ္သည္..သူစားျပီးေတာ့ပန္းကန္သိမ္းျပီးသူ႔ကိုေရတိုက္ရသည္..ေနာက္ဆံုးစိတ္ခ်ရေအာင္ပါးစပ္ကိုအ၀တ္နဲ႔ျပန္စည္းေပးျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ကၽြန္မေျခကုန္လက္ပန္းက်စြာအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္..
ကၽြန္မနိုးလာေတာ့မိုးလင္းေနျပီ..တညလံုးကၽြန္မႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားတာဘဲ..တိမ္ျပာကၽြန္မနဲ႔အတူမခြဲမခြာရွိေနျပီဆိုေသာအသိကကၽြန္မကိုစိတ္သက္သာေစသည္..တိမ္ျပာကိုၾကည့္ေတာ့ကုလားထိုင္ေပၚေခါင္းငိုက္စိုက္အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္..စူး၀ါးေသာအနံ႕ကထြက္ေပၚေနလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့တိမ္ျပာဆီးေတြေပါက္ခ်ထားတာကိုး..ဟုတ္သားဘဲ..သူ႔ကိုၾကိဳးခ်ည္ထားေတာ့သူမွအိမ္သာသြားမရတာကို..ဒီေန႔သူလိမ္မာရင္ေတာ့ကၽြန္မတို႔လက္ထပ္ဖို႔ေျပာျပီးၾကိဳးျဖည္ေပးလိုက္ပါဦးမည္..
မိုးညိဳကိုၾကည့္ေတာ့မေတြ႕ရ..ဘယ္မွာသြားအိပ္ေနပါလိမ့္..တိမ္ျပာ့ကိုသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးရဦးမည္..ခုေတာ့အိပ္ေနတာအိပ္ပါေစဦးေလ..ေအာက္ထပ္ကေခါင္းေလာင္းသံၾကားလိုက္ရသည္..ဟုတ္သားဘဲ..ဒီေန႔အေဒၚၾကီးလာတဲ့ေန႔ပါလား..တိမ္ျပာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းမို႔ကၽြန္မတံခါးဖြင့္ျပီးအျပင္ထြက္လိုက္သည္..တံခါးကိုေတာ့ေသခ်ာေအာင္ေလာ့ခ္ခ်ထားလိုက္သည္..
ကၽြန္မအိမ္ေရွ႕တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့အေဒၚၾကီးကအိမ္ထဲ၀င္ဖို႔ရပ္ေနသည္..ကၽြန္မသူ႔ကိုအထဲ၀င္ခိုင္းဖို႔မျဖစ္နိုင္တာေၾကာင့္ေန႔လည္ရန္ကုန္ဆင္းမွာမို႔တပတ္နားလိုက္ပါေျပာျပီးမုန္႔ဖိုးထုတ္ေပးလိုက္သည္..ထိုအခ်ိန္တြင္ကၽြန္မအခန္းဆီမွာတဒုန္းဒုန္းအသံၾကားလိုက္ရသည္..တ၀ူး၀ူးနဲ႔ေအာ္သံကခပ္သဲ့သဲ့ထြက္လာတာမို႔အေဒၚၾကီးကအိမ္ထဲကိုစပ္စုလိုဟန္ျဖင့္လွမ္းၾကည့္လာသည္..ကၽြန္မကအေပၚထပ္မွာကၽြန္မဗီြဒီယိုဖြင့္ထားတဲ့အသံေတြပါလို႔ေျပာျပီးခပ္ျမန္ျမန္ျပန္ခိုင္းလိုက္ရသည္..
ကၽြန္မအိမ္ေပၚထပ္ကိုျပန္တက္လာျပီးတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့တိမ္ျပာကကၽြန္းထိုင္ခံုကိုအားယူမျပီးၾကမ္းကိုေဆာင့္ေနရာကရပ္သြားသည္..သူ႔ၾကိဳးစားမႈမေအာင္ျမင္ေတာ့စိတ္ပ်က္သြားဟန္ကသူ႔မ်က္လံုးမွာအတိုင္းသား..သူကထြက္ေျပးခ်င္တာကိုး..ကယ္မယ့္သူေမွ်ာ္ေနတာဘဲ..သူကၽြန္မကိုမခ်စ္ဘူးေပါ့..ကၽြန္မကေတာ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအျပည့္ရင္မွာပိုက္ျပီးသူ႔ကိုခ်စ္လိုက္ရတာ..သူကေတာ့အခ်ိန္တိုင္းကၽြန္မအနားကထြက္သြားဖို႔ၾကိဳးစားေနသူပါလား..ကၽြန္မေဘးနားမွာမိုးညိဳလာရပ္ျပီးတိမ္ျပာကိုၾကည့္သည္..
-
အဲလစ္ေရ..သူကေတာ့လြတ္ဖို႔ဘဲၾကိဳးစားေနတာပါလား..နင္သူ႔ကိုခ်စ္ရတာကံမေကာင္းလိုက္တာဟာ..
-
ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲမိုးညိဳရယ္..ငါကေတာ့သူနဲ႔လက္ထပ္ဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးနဲ႔..သူကေတာ့ထြက္ေျပးခ်င္ေနတယ္..
-
နင္စဥ္းစားေလ..သူ႔ကိုဘယ္ကိုမွထြက္သြားလို႔မရေအာင္လုပ္ထားလိုက္ေပါ့..
-
ဟင္..ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..
-
နင္ဘုရားသခင္ကိုယံုၾကည္လား...နင္ယံုၾကည္ေနတဲ့ဘုရားသခင္ကနင့္အတြက္ဘာမွလည္းမလုပ္ေပးဘူး..နင္ခ်စ္တဲ့သူေတြကိုဘဲနင့္နားကလိုက္သိမ္းေနတာနင္သိလား..
-
ဟုတ္တယ္ေနာ္..ငါသိျပီ..သူ႕ကိုဘုရားသခင္မသိမ္းနိုင္ေအာင္ဘုရားသခင္လိုဘဲငါလုပ္ထားလိုက္ေတာ့မယ္..
-
နင္အရမ္းေတာ္လာျပီအဲလစ္..နင္ဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာနင္ေကာင္းေကာင္းသိလာျပီ..
-
တိမ္ျပာကေတာ့ကၽြန္မနဲ႔မိုးညိဳစကားေျပာေနတာကိုတအံ့တၾသၾကည့္ေနသည္..သူ႔မ်က္ႏွာမွာထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္မႈေတြေပၚလာသည္..မလန္႔ပါနဲ႔ခ်စ္သူ..ကၽြန္မကရွင္ထြက္မသြားနိုင္ေအာင္ေလးဘဲလုပ္မွာပါ..ကၽြန္မေအာက္ထပ္ကိုျပန္ဆင္းခဲ့သည္..ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္ကမွဆိုင္အတြက္၀ယ္လာေသာပစၥည္းသစ္မ်ားပံုထားတဲ့ဆီကိုကၽြန္မေလွ်ာက္သြားသည္..
---------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၄၁)


ကၽြန္မအသိေတြလက္လြတ္သြားေတာ့မည့္ဆဲဆဲမွာကၽြန္မလက္ကစားပြဲေပၚကမာေက်ာေလးလံေသာအရာတခုကိုစမ္းမိသည္..ေနာက္ဆံုးခြန္အားကိုသံုးျပီးထိုအရာကိုေကာက္ကိုင္ကာတိမ္ျပာ့ေခါင္းကိုရိုက္ခ်လိုက္သည္..ကၽြန္မလည္ပင္းေပၚကတိမ္ျပာ့လက္မ်ားေျပေလ်ာ့သြားျပီးတိမ္ျပာေခြလဲက်သြားသည္..ကၽြန္မလည္းေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ဆိုးရင္းအသက္ကိုမနည္းၾကိဳးစားျပီးရႈေနရသည္..
အခ်ိန္အတန္ငယ္ၾကာမွကၽြန္မပံုမွန္အေနအထားသို႔ျပန္ေရာက္လာျပီးသတိ၀င္လာကာတိမ္ျပာကိုၾကည့္မိသည္..တိမ္ျပာၾကမ္းေပၚမွာေခြေခြေလးလဲက်ေနသည္..ကၽြန္မဘာနဲ႔ရိုက္မိတာပါလိမ့္..ဘုရားသခင္..ပိုက္ဂိုက္ၾကီးပါလား..ဒါၾကီးကဘယ္လိုလုပ္ဒီနားေရာက္ေနတာလဲ...တိမ္ျပာေသသြားျပီလား..ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ကိုလႈပ္နိႈးမိသည္..
-
တိမ္ျပာ..တိမ္ျပာ..ထပါဦး..ငါနင့္ကိုအဲ့လိုလုပ္ဖို႔မရည္ရြယ္ပါဘူးဟာ..နင့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ပါ..နင္နဲ႔ခြဲရမွာကိုငါအရမ္းေၾကာက္လို႔ပါတိမ္ျပာရယ္..နင္မရွိရင္ငါေသသြားနိုင္တယ္..နင္မေသပါနဲ႔ေနာ္..
-
နင္ကေလ..လုပ္လိုက္ရင္စိတ္ျမန္လက္ျမန္ခ်ည္းဘဲ..ဒါေၾကာင့္ငါနင့္ကိုစိတ္မခ်တာ..
-
ဟင္..မိုးညိဳ...နင္ေရာက္လာတယ္..
-
ငါကအျမဲတမ္းနင့္အနားမွာရွိေနတာပါအဲလစ္ရာ..နင္ကတိမ္ျပာ့ဆီဘဲစိတ္ေရာက္ေနလို႔ငါ့ကိုမျမင္ေနတာ..နင္ေပ်ာ္ေနလို႔ငါကနင့္ကိုမေခၚတာပါ..အခုနင္ငါ့ကိုလိုအပ္လာေတာ့ငါလာရတာေပါ့..
-
လုပ္ပါဦးမိုးညိဳရယ္..သူေသသြားျပီလားဟင္..
-
နင့္သူ႔ႏွာေခါင္း၀မွာလက္ညိႈးေလးခံလိုက္..သူအသက္ရႈေနေသးတယ္..ေတြ႕လား..မေသေသးဘူး..သြား..နင့္ကားကိုျခံထဲကိုေမာင္းလာခဲ့..ျခံထဲအ၀င္မွာစက္သတ္ျပီးလွိမ့္ေနာ္..ေနာက္ကအေစာင့္ၾကားသြားမယ္..
-
နင္ဘာလုပ္မလို႔လဲမိုးညိဳ..
-
သူ႔ကိုသယ္သြားရမယ္ေလဟာ..နင္ကသူ႔ကိုခြဲနိုင္လို႔လား..သူ႔ကိုထားခဲ့ရင္နင္တို႔ဒီတသက္ေ၀းျပီေနာ္..
-
ဟင္..ငါသူ႔ကိုမခြဲနိုင္ဘူးမိုးညိဳ..သူ႔ကိုငါအရမ္းခ်စ္တာ..
-
ဒါဆိုနင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ..အခုကားသြားယူေတာ့ေလ..ပ်ာယာပ်ာယာမလုပ္နဲ႔ေနာ္..လူရိပ္လူေျခလည္းၾကည့္ဦး..
-
ကၽြန္မကားကိုျခံထဲကိုအသာဘီးလွီမ့္ျပီး၀င္လိုက္သည္..တိမ္ျပာ့ကိုယ္ကအေတာ္ကိုေလးတာမို႔ကၽြန္မခက္ခက္ခဲခဲကားေပၚကိုတင္ရသည္..ပင္ပန္းလိုက္တာေခၽြးေတြတဒီးဒီးက်လာသည္..မိုးညိဳကေတာ့ဘာမွမေျပာဘဲလိုက္ၾကည့္ေနသည္..တိမ္ျပာ့ကိုယ္ၾကီးကားေပၚေရာက္ေတာ့အိမ္တံခါးကိုေသခ်ာေစ့ပိတ္ခဲ့သည္..ျပီးေတာ့မွကားကိုညင္သာစြာကၽြန္မေမာင္းထြက္ခဲ့သည္..
အိမ္ေရွ႕ဆင္၀င္ေအာက္ကားရပ္ျပီးတိမ္ျပာ့ကိုယ္ကိုတခါအိမ္ေပၚကိုဆြဲတင္ရျပန္သည္..ကၽြန္မမွာအသက္ထြက္မတတ္ပင္ပန္းေနတာကိုမိုးညိဳက၀ိုင္းမကူဘဲဟိုလိုလုပ္၊ဒီလိုလုပ္နဲ႔ဆရာလုပ္ျပီးေျပာေနေသးတာေၾကာင့္စိတ္တိုလာသည္..တိမ္ျပာကိုအေပၚထပ္ထိပင္ပန္းခက္ခဲစြာဆြဲတင္ျပီးခ်ိန္ထိတိမ္ျပာကသတိမရေသးတာေၾကာင့္ကၽြန္မစိတ္လည္းပူသည္..ကားကိုဂိုေဒါင္ထဲထဲ့ျပီးေသာ့ခတ္လိုက္သည္..အိမ္ထဲျပန္ေရာက္ေတာ့အိပ္ခန္းထဲမွာမိုးညိဳကတိမ္ျပာကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္းဆရာလုပ္ျပန္သည္..
-
နင္ေတာ္ေတာ္ေမာေနျပီလားအဲလစ္..
-
ေမာတာေပါ့..ပင္ပန္းလြန္းလို႔အသက္ထြက္ေတာ့မယ့္အတိုင္းဘဲ..နင္ကငါ့ကို၀ိုင္းမကူဘဲေနနိုင္တယ္..
-
ဟာ..နင့္ကိစၥကိုနင့္ကိုယ္နင္အားကိုးျပီးလုပ္ရမွာေပါ့..ငါေျပာလို႔ဘဲအခုဆိုနင့္အိမ္ကိုနင့္ခ်စ္သူပါလာျပီမဟုတ္လား..ကဲ..စတိုခန္းကိုသြားျပီးၾကိဳးသြားယူ..နင့္အေဖထိုင္ေနၾကကၽြန္းထိုင္ခံုပါသယ္ခဲ့..
-
ငါေမာေနျပီဟာ..နင္ငါ့ကိုဘာခိုင္းဦးမလို႔လဲ..
-
သူသတိရလာရင္နင့္အိမ္မွာမျပန္ေတာ့ဘူးဆိုျပီးေနမယ္ထင္လို႔လား..သူ႔ကိုၾကိဳးတုတ္ထားရမွာေပါ့
-
ဒါဆိုသူငါ့ကိုမုန္းသြားမွာေပါ့..
-
သူမုန္းတာအဓိကမဟုတ္ဘူး...နင့္နားမွာသူရွိေနဖို႔ကအဓိကေလ..သူအခုနင့္နားကထြက္သြားရင္နင့္ဘ၀ထဲကအျပီးထြက္သြားမွာေနာ္..ျမန္ျမန္လုပ္..သတိရလာရင္နင္သူ႔ကိုထိန္းနိုင္ဖို႔မလြယ္ဘူး..
-
ခုမွေတာ့မထူးေတာ့တာမို႔ကၽြန္မမိုးညိဳစကားကိုနားေထာင္လိုက္သည္..ေဖေဖ့လက္တင္ကၽြန္းကုလားထိုင္ၾကီးကိုကၽြန္မအိပ္ခန္းထဲမနိုင့္တနိုင္မသယ္လာခဲ့သည္..လူကအရမ္းပင္ပန္းထားတာမို႔မနည္းကိုလႈပ္ရွားေနရသည္..တိမ္ျပာ့ကိုမဆံုးရံႈးခ်င္ေသာအခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္သာအားယူျပီးလုပ္ေနရေပမယ့္ကၽြန္မေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနျပီ..ထိုင္ခံုေပၚတိမ္ျပာ့ကိုယ္ၾကီးကိုမနည္းေရာက္ေအာင္တင္ရသည္..ထိုင္ခံုနဲ႔တြဲျပီးၾကိဳးနဲ႔အထပ္ထပ္ခ်ည္ရေသးသည္..
အားလံုးျပီးေတာ့တိမ္ျပာသတိရလာသည္..ၾကည့္စမ္း..ေတာ္ပါေသးရဲ႕..အခ်ိန္မွီအားလံုးျပီးသြားလို႔ေပါ့..တိမ္ျပာသတိရလာေတာ့ပထမအေျခအေနကိုသေဘာေပါက္ဟန္မတူဘဲဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနပံုရသည္..သူ႔ေရွ႕မွာဆံပင္စုတ္ဖြားႏွင့္ပင္ပန္းလြန္းလို႔စုတ္ျပတ္ေနေသာကၽြန္မပံုကိုေတြ႔မွအေျခအေနကိုသေဘာေပါက္လာပံုရသည္..ထိုင္ရာမွထဖို႔ၾကိဳးစားသည္..သူ႔ကိုၾကိဳးနဲ႔တုတ္ထားတာေတြ႔ေတာ့ေဒါသတၾကီးေအာ္ေနတာေၾကာင့္ကၽြန္မေခါင္းစည္းပု၀ါနဲ႔သူ႔ပါးစပ္ကိုစည္းထားလိုက္ရေတာ့သည္..
------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၄၀)


ကၽြန္မဆိုင္ကိုလာတိုင္းတိမ္ျပာရွိသည့္ပန္းဆိုင္ဘက္ကိုၾကည့္မိသည္..တခါတရံကူးကူးနဲ႔ရယ္ေမာျပီးစကားေျပာေနေသာတိမ္ျပာ့ကိုျမင္တိုင္းကၽြန္မရင္ထဲမွာအရံႈးကိုခံစားရသည္..ကူးကူးကိုကၽြန္မမုန္းသည္..သူကၽြန္မခ်စ္သူနဲ႔ခုလိုရင္းႏွီးစြာဆက္ဆံေနတာကိုကကၽြန္မကိုအနိုင္က်င့္ေနတာ...ကၽြန္မခံရခက္လွသည္..ကၽြန္မကိုသူတို႔ဂရုမစိုက္၊အေရးမလုပ္ၾကဘူးေပါ့..
ကၽြန္မရဲ႔ခ်စ္သူတေယာက္တန္ဖိုးကဘယ္မွာလဲ..ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ကိုကူးကူးအနားကဆြဲထုတ္နိုင္မွျဖစ္ေတာ့မည္..တိမ္ျပာ့ကိုပန္းဆိုင္မသြားဖို႔ကတိမ္ျပာေအာင္ျမင္ေသာအဆိုေတာ္တေယာက္ျဖစ္လာရင္သူသြားေတာ့မွာမဟုတ္...ဒီေတာ့တိမ္ျပာအဆိုေတာ္ျဖစ္ဖို႔လိုလာျပီ..အဆိုေတာ္ျဖစ္ဖို႔အေခြထုတ္ဖို႔ကတိမ္ျပာ့မွာပိုက္ဆံလံုေလာက္ေအာင္ရွိတာမဟုတ္ေတာ့ကၽြန္မဘဲမူပိုင္ထုတ္လုပ္သူလုပ္ရမည္..
ကၽြန္မခ်စ္သူ၏သီခ်င္းအားလံုးကၽြန္မဘဲမူပိုင္ျဖစ္ေနမွျဖစ္မည္..တိမ္ျပာသိရင္အေခြထုတ္ဖို႔ကိစၥကိုလက္ခံမွာမဟုတ္..ဒီေတာ့အားလံုးခ်ည္ျပီးတုတ္ျပီးေသခ်ာစီစဥ္ျပီးမွဆိုတိမ္ျပာျငင္းရခက္သြားမည္..ကုန္က်စရိတ္ေတြေၾကာင့္သူလက္ခံရမွာေတာ့အေသအခ်ာျဖစ္သည္..တိမ္ျပာကဆင္းရဲေတာ့ေငြကိုႏွေျမာတတ္တာကၽြန္မသိတာေပါ့..ျပီးေတာ့သူကတခုခုကိုျပင္းျပင္းထန္ထန္ျငင္းဆန္ဖို႔အားနာတတ္သူေလ...ဖိအားေပးျပီးတြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ေျပာလိုက္ရင္ေခါင္းညိတ္သြားတာဘဲ..သူကအနုပညာသမားပီပီစိတ္ကေပ်ာ့သည္..ခံစားလြယ္သည္..သနားလြယ္သည္..အဲ့ဒါေတြေၾကာင့္ကၽြန္မသူ႕ကိုစိတ္မခ်..
ကၽြန္မေတးေရးဆရာကိုသီခ်င္းေတြအပ္ျပီးတိုင္ပင္ေတာ့ေတးေရးဆရာကတိမ္ျပာမသိဘဲမလုပ္ဖို႔တားသည္..ဒီလူနဲ႔ေတာ့အလုပ္မျဖစ္ေလာက္ဘူး..ဒါေၾကာင့္ရန္ကုန္ကေတးသံသြင္းေတြ၊စတူဒီယိုေတြကိုကၽြန္မစံုစမ္းရေတာ့သည္..အဓိကေငြရွိဖို႔ဘဲေလ..ေငြနဲ႔ခင္းရင္နတ္ျပည္ကိုေတာင္လမ္းေဖာက္လို႔ရနိုင္တာဘဲ..လူေတြကလွဴရင္နတ္ျပည္ေရာက္တယ္လို႔ေျပာၾကတယ္..ေငြမပါဘဲလွဴလို႔ရတဲ့အလွဴကရွားမွရွား..ဒီေတာ့ေငြနဲ႔နတ္ျပည္ကိုလမ္းခင္းတာဘဲမဟုတ္လား...
ဒီမနက္ကၽြန္မဆိုင္ေရာက္ျပီးျပကၡဒိန္ကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့တိမ္ျပာ့နားရက္..ဒါဆိုသူေတးေရးဆရာဆီသြားမွာဘဲ..ေန႔လည္စာတူတူစားဖို႔ခဏေနရင္ကၽြန္မလိုက္သြားမည္..ေတြးျပီးဆိုင္ကစာရင္းမ်ားကိုကၽြန္မအျမန္ျဖတ္ေနမိသည္..စာရင္းေတြျပီးေတာ့ကားေပၚတက္ျပီးေတးေရးဆရာအိမ္ကိုေမာင္းလာခဲ့သည္..ဖုန္းေခၚမေနေတာ့..သူတို႔သီခ်င္းဆိုေနတုန္းဖုန္းလာတာတိမ္ျပာမၾကိဳက္ဘူးေလ..ကၽြန္မေတးေရးဆရာအိမ္ေရာက္ေတာ့တိမ္ျပာမရွိ..
တိမ္ျပာဆရာ့ဆီေရာက္လာျပီးမွျပန္သြားသည္ေျပာေတာ့ကၽြန္မဆရာ့မ်က္ႏွာကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္..ကၽြန္မသိလိုက္ပါျပီ..ဆရာကတိမ္ျပာ့ကိုအေခြထုတ္ဖို႔ကၽြန္မၾကိဳးစားေနတာေျပာလိုက္ျပီဆိုတာကို..ကၽြန္မရင္ေတြပူလာသည္..တိမ္ျပာစိတ္ဆိုးသြားေတာ့မွာဘဲ..မသိေစခ်င္ေသးတာကိုဆရာကႏႈတ္မေစာင့္ဘဲေျပာလိုက္ျပီ...ကၽြန္မစိုးရိမ္မႈျဖင့္တိမ္ျပာ့ဆီဖုန္းေခၚေတာ့ဖုန္းမကိုင္..အၾကိမ္ၾကိမ္ဖုန္းေခၚတာမကိုင္ေတာ့ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ျခံကိုလိုက္သြားသည္..
ကၽြန္မကားကိုျခံနဲ႔လွမ္းလွမ္းမွာရပ္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္..တိမ္ျပာ့အေျခအေနကိုတိတ္တဆိတ္သြားၾကည့္မည္..သူအရမ္းမေပါက္ကြဲေနရင္ေတာ့ကၽြန္မသူေက်နပ္တဲ့အထိေတာင္းပန္လိုက္မည္ဟုေတြးလိုက္သည္..ကၽြန္မျခံထဲ၀င္လိုက္ေတာ့တိတ္ဆိတ္ေနသည္..အိမ္ထဲကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့တိမ္ျပာကအေပါက္၀ကိုေက်ာခိုင္းျပီးတခုခုလုပ္ေနသည္..ေျခဖ်ားေထာက္ျပီးအနားကပ္သြားေတာ့သူကရီေကာ္ဒါနဲ႔အသံသြင္းဖို႔လုပ္ေနတာကိုး..
သူဘာေတြအသံသြင္းမလို႔လဲဆိုျပီးကၽြန္မအသာနားေထာင္ေနလိုက္သည္..သူကေတာ့သူ႔အာရံုနဲ႔သူကၽြန္မ၀င္လာတာကိုသိပံုမေပၚပါ..တိမ္ျပာစကားစေျပာေတာ့နားေထာင္ရင္းကၽြန္မတကိုယ္လံုးေရေႏြးပူနဲ႔ေလာင္းခ်ခံလိုက္ရသလိုပူေလာင္သြားသည္..သူကကၽြန္မကိုလမ္းခြဲဖို႔ေျပာေနတာပါလား..ကၽြန္မကေတာ့သူ႔ကိုခ်စ္လိုက္ရတာ..သူ႔အတြက္ဘဲစဥ္းစားျပီးေပးဆပ္ခဲ့သမွ်ရလဒ္ကလမ္းခြဲျခင္းတဲ့လား..လက္မခံနိုင္ဘူး..ကၽြန္မသူ႔လက္ထဲကရီေကာ္ဒါကိုလုယူလိုက္သည္..
သူကရုတ္တရက္မို႔လန္႔သြားဟန္ျဖင့္ကၽြန္မကိုေမာ့ၾကည့္သည္..ကၽြန္မေဒါသေတြေပါက္ကြဲထြက္ကုန္သည္..တိမ္ျပာကမိုးညိဳနဲ႔သူ႕ကိုအျမဲနိႈင္းေနတာမခံနိုင္ဘူးဆိုလာသည္..နိႈင္းစရာလား..မိုးညိဳကကၽြန္မကိုနားအလည္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း..တိမ္ျပာကကၽြန္မခ်စ္သူ..တိမ္ျပာဂ်စ္တိုက္လို႔ကၽြန္မကမိုးညိဳနာမည္တပ္ေျပာေနရတာ..သူကမိုးညိဳနာမည္တပ္ေျပာမွလုပ္ေပးတာကိုး..
တိမ္ျပာ့မွာမိုးညိဳလိုရဲရင့္မႈမရွိ..မိုးညိဳလိုလႊမ္းမိုးနိုင္စြမ္းမရွိ..ျပီးေတာ့တိမ္ျပာ့ဆီကနုညံ့မႈမ်ိဳးလည္းမိုးညိဳဆီမွာမရွိ..နိႈင္းစရာလားကြယ္..ကၽြန္မေဒါသအေလ်ာက္စကားလံုးေတြေပါက္ကြဲထြက္လာသည္..ကၽြန္မစကားေတြလြန္ကုန္မွန္းသိေပမယ့္ကၽြန္မျပန္မႏႈတ္သိမ္းနိုင္ေတာ့ပါ..ေျပာထြက္သြားေသာစကားကိုအျမန္ဆံုးျမွားနဲ႔လိုက္ပစ္ရင္ေတာင္မမွီနိုင္ဘူးမဟုတ္လား..
တိမ္ျပာ့မ်က္ႏွာကေဒါသနဲ႔နီရဲလာသည္..တိမ္ျပာ့မ်က္ႏွာခက္ထန္လာတာပထမဆံုးကၽြန္မျမင္ဘူးတာျဖစ္သည္..သူေရွ႕ကိုတိုးလာျပီးရုတ္တရက္ကၽြန္မလည္ပင္းကိုလာညွစ္သည္..ကၽြန္မအရမ္းထိတ္လန္႔သြားမိျပီးအတင္းရုန္းေပမယ့္သူ႔လက္တို႔ကခိုင္ျမဲလွသည္..ရုန္းကန္ေနာက္ဆုတ္ရင္းစားပြဲေစာင္းနဲ႔ကၽြန္မတိုက္မိသြားသည္..ထပ္ဆုတ္စရာမရွိေတာ့..အသက္ရႈမရဘဲနားထဲကေလေတြထြက္လာသည္..ေခါင္းကထူလာျပီးေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မတတ္ျဖစ္လာသည္..ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြအျပင္ကိုျပဴးထြက္လာျပီးသတိေတြကင္းလြတ္ေတာ့မည္..သိလိုက္ပါျပီ..ကၽြန္မေသရေတာ့မည္...ရက္စက္လိုက္တာတိမ္ျပာရယ္..
------------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၃၉)



ခ်စ္သူေတြျဖစ္လာေတာ့ကၽြန္မဘ၀၊ကၽြန္မကမာၻသည္တိမ္ျပာသာျဖစ္သည္..တိမ္ျပာ့ကိုအခ်ိန္တိုင္းကၽြန္မမ်က္စိေအာက္မွာဘဲရွိေနေစခ်င္သည္..ျဖစ္နိုင္ရင္တာေနာယကၡဘီလူးလိုေရႊၾကဳတ္ေလးနဲ႔ထဲ့သိမ္းျပီးအာခံတြင္းထဲငံုထားနိုင္သည့္တန္ခိုးမ်ိဳးကိုေတာင္ရခ်င္ေနမိသည္..သူပင္ပန္းတာလည္းကၽြန္မစိတ္ဆင္းရဲသည္..သူ႔အလုပ္ကေကာင္မေလးေတြနဲ႔အျမဲမျပတ္ထိေတြ႕ဆက္ဆံေနရတာကိုလည္းကၽြန္မလက္မခံနိုင္ေတာ့..
အထူးသျဖင့္တိမ္ျပာကဆိုင္မွာဆိုကူးကူးနဲ႔ရင္းႏွီးလြန္းသည္..ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ဆိုင္ကိုလိုက္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္တိမ္ျပာနဲ႔ကူးကူးစကားအတူထိုင္ေျပာေနသည္..ကူးကူးကစကားေျပာရင္လက္ကပါသည္..တိမ္ျပာ့ကိုထုလိုက္ရိုက္လိုက္ႏွင့္သိပ္ရင္းႏွီးလြန္းတယ္လို႔ကၽြန္မထင္သည္..အထူးသျဖင့္ကၽြန္မလိုတိမ္ျပာ့ခ်စ္သူတေယာက္ဆိုင္မွာေရာက္ေနခ်ိန္မွာကူးကူးဆင္ျခင္သင့္သည္ေလ...သူတို႔ဘယ္ေလာက္ဘဲႏွစ္ၾကာေအာင္သိခဲ့ပါေစ..သူတို႔ကသူငယ္ခ်င္းဘဲျဖစ္သည္..ကၽြန္မကတိမ္ျပာ့ခ်စ္သူ..ကၽြန္မနဲ႔ကူးကူးေနရာခ်င္းမတူပါ..
အရင္ကကူးကူးတိမ္ျပာနဲ႔ခင္တာကိစၥမရွိ..တိမ္ျပာကခ်စ္သူမွမရွိေသးတာ..အခုတိမ္ျပာ့မွာဆိုင္သူရွိေနျပီဆိုေတာ့ကူးကူးအေနနဲ႔အရင္လိုမေနဘဲဆင္ျခင္သင့္သည္လို႔ကၽြန္မေတြးတာမလြန္ပါ..အခုေတာ့သူတို႔သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္သားရယ္ေမာေနတာကၽြန္မကိုေမ့ေနသည့္အလား...ကၽြန္မရင္ထဲကသ၀န္တိုျခင္းေတြေပါက္ကြဲထြက္ကုန္သည္..ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ကိုေအာ္လိုက္ေတာ့အားလံုးျငိမ္က်သြားျပီးမ်က္လံုးေတြကကၽြန္မဆီေရာက္လာသည္..
အထူးသျဖင့္တိမ္ျပာ့မ်က္လံုးေတြကကၽြန္မေၾကာင့္ရွက္ေနပံုမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္..အဲ့ဒီလိုမျဖစ္ရဘူး..သူကကၽြန္မခ်စ္သူ..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္သူကကၽြန္မဘက္ကရပ္တည္ေပးရမည္..ကၽြန္မကိုကာကြယ္ရမည္..ကူးကူးမ်က္လံုးကသေရာ္ရိပ္နဲ႔စိတ္ပ်က္ေနသည့္ပံုမ်ိဳး..စိုးနိုင္နဲ႔ေက်ာ္မင္းကေတာ့စိတ္ညစ္သြားျပီးကၽြန္မကိုမလိုလားပံုမ်ိဳး..အဓိပၸါယ္စံုေနေသာအၾကည့္ေတြထဲမွာကၽြန္မဘက္ကရပ္တည္ေပးမယ့္သူမရွိဘူးလားလို႔ကၽြန္မေၾကကြဲစြာေတြးလိုက္သည္..
ကူးကူးကကၽြန္မကိုဆိုင္ထဲကေမာင္းထုတ္သည္..ကၽြန္မကသူ႔ဆိုင္ကိုလာခ်င္လြန္းလို႔လာေနတာမဟုတ္ဘူးေလ..တိမ္ျပာရွိလို႔လာေနတာ..တိမ္ျပာ့ကိုကၽြန္မဘက္ကကာကြယ္ျပီးကူးကူးကိုေအာ္ေငါက္လိုက္ေစခ်င္သည္..လက္ေတြ႕မွာေတာ့တိမ္ျပာကကၽြန္မလက္ကိုဆြဲျပီးဆိုင္ထဲကေခၚထုတ္လာသည္..တိမ္ျပာ့မ်က္ႏွာကနီရဲပ်က္ယြင္းလ်က္ကၽြန္မကိုစိတ္ပ်က္ေနပံုျဖင့္ၾကည့္သည္..ကၽြန္မဆိုင္ကိုလိုက္ပို႔ျပီးတိမ္ျပာဘာတခြန္းမွမေျပာဘဲလွည့္ထြက္သြားသည္..
ဟင့္အင္း..အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔တိမ္ျပာ..ကၽြန္မကရွင့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔သ၀န္တိုတာေလ..ခ်စ္သူတေယာက္အေနနဲ႔ဒါကကၽြန္မရဲ႕အခြင့္အေရးမဟုတ္ဘူးလား..ကၽြန္မအတြက္ရွင္ကအေရးအပါဆံုးလူေလ...ရွင့္အတြက္လည္းကၽြန္မထက္ပိုအေရးပါသူရွိစရာလိုလို႔လား..ဘာမဟုတ္သည့္ရွင့္သူငယ္ခ်င္းကူးကူးအတြက္ကၽြန္မကိုခုလိုၾကည့္သြားတာတန္လို႔လား..ကူးကူးကကၽြန္မထက္ပိုအေရးပါလို႔လား..
ကၽြန္မေဒါသေတြေပါက္ကြဲထြက္ျပီးတိမ္ျပာ့ဖုန္းကိုေခၚသည္..ဖုန္းမကိုင္ရင္ကၽြန္မသူ႔ဆီခ်က္ခ်င္းလိုက္လာမည္ဆိုတာသိေနေတာ့တိမ္ျပာဖုန္းကိုင္သည္..ကၽြန္မရင္ထဲကေပါက္ကြဲမႈေတြကိုဆက္တိုက္ေျပာေနေတာ့လည္းတခြန္းမွျပန္မေျပာ...သူကၽြန္မအေၾကာင္းသိတာမို႔ဖုန္းေတာ့မပိတ္ရဲပါ..ကၽြန္မဖုန္းဘက္ထရီကုန္ျပီးရပ္သြားခ်ိန္ထိကၽြန္မဆူညံေပါက္ကြဲစြာေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္ျပီးေမာဟိုက္စြာထိုင္ခ်လိုက္သည္..တိမ္ျပာစိတ္ဆိုးသြားျပီလား..သူကၽြန္မဆီျပန္လာပါ့မလား..
ဘုရားသခင္...ကၽြန္မဘာေတြမ်ားသူ႕ကိုေျပာလိုက္မိပါလိမ့္..သူကၽြန္မကိုမုန္းသြားရင္ကၽြန္မခံစားနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး..ကၽြန္မငိုမိသည္..သူ႔ကိုျပန္ေခ်ာ့မွျဖစ္မည္..ညေနက်ေတာ့ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ဆီသြားသည္..တိမ္ျပာကအနည္းငယ္မႈန္ကုတ္ေနတာကလြဲျပီးဘာမွထူးထူးျခားျခားစိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ေနဟန္ေတာ့မရွိ..သူသီခ်င္းဆိုျပီးျပန္ဖို႔ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ေတာ့ကၽြန္မသူ႔အနားကိုအေျပးသြားမိသည္..
-
တိမ္ျပာ..ေနပါဦးဟာ..နင့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ျဖစ္သြားတာပါ..စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္..
-
အဲလစ္..နင္အဲ့လိုအလိုက္မသိစိတ္လိုက္မာန္ပါေတြခဏခဏမလုပ္စမ္းပါနဲ႔..နင္ကငါ့ကိုခ်စ္ေနတာမဟုတ္ဘူး..ညွစ္ေနတာ..ငါ့ကိုစိတ္ညစ္ျပီးေသေအာင္ငါ့အသက္ကိုညွစ္ထုတ္ေနတာ..
-
အဲ့လိုမေျပာပါနဲ႔တိမ္ျပာရယ္..ငါသ၀န္တိုတာနင့္ကိုခ်စ္လို႔ဆိုတာနားလည္ေပးပါ..ေန႔လည္ကငါဖုန္းဆက္ျပီးေျပာမိတာေတြလည္းေမ့လိုက္ပါဟာ..ေနာ္..ငါကေဒါသထြက္လာရင္မဆင္မျခင္ေျပာမိတတ္လို႔ပါ..
-
ေန႔လည္က...ေအး..ေမ့ေတာင္ေနတယ္..ေဗြမယူပါဘူး..နင္ဖုန္းစဆက္ကတည္းကငါဖုန္းကိုင္လိုက္ျပီးဖုန္းကိုစားပြဲေပၚတင္ထားလိုက္တာ..နင္ဘယ္အခ်ိန္ဖုန္းခ်မွန္းေတာင္ငါမသိလိုက္ဘူး..နားပူမခံနိုင္လို႔..ငါ့ေနာက္ဆက္မလိုက္လာနဲ႔..မိုးခ်ဳပ္ျပီ..လိုက္လာရင္ငါတကယ္စိတ္ဆိုးမွာေနာ္..သြားျပီ..နင္လည္းျပန္အိပ္ေတာ့..ဟုတ္ျပီလား..
-
ေျပာေျပာဆိုဆိုဆိုင္ကယ္ကို၀ူးကနည္းေမာင္းထြက္သြားေသာတိမ္ျပာ့ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ျပီးကၽြန္မဆို႔နင့္သြားသည္..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္သူကၽြန္မဖုန္းကိုအေလးမထားဘဲပစ္ထားတာကိုေဒါသထြက္ရမွာထက္စာရင္ကၽြန္မေဒါသအေလွ်ာက္ေျပာမိေသာစကားေတြသူနားမေထာင္မိတာကိုဘဲေတာ္ပါေသးတယ္လို႔စိတ္ေျဖေတြးလိုက္ရပါသည္..
--------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၃၈)



ဘုရားေပၚေရာက္ေတာ့မိုးညိဳအတြက္ေငြလွဴေပးျပီးေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ကၽြန္မေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားကိုေသခ်ာေလ့လာေနမိသည္..ဗုဒၵဘာသာျဖစ္ေသာတိမ္ျပာကဘာေၾကာင့္ဘုရားေပၚမွာမ်က္ႏွာမႈန္ကုတ္ျပီးစိတ္မၾကည္လင္ျဖစ္ေနတာလဲကၽြန္မနားလည္ရခက္ပါသည္..ဘာသာမတူေသာကၽြန္မေတာင္ဘုရားအရိပ္မွာေအးခ်မ္းျပီးစိတ္ၾကည္လင္တာေၾကာင့္မျပန္ခ်င္ျဖစ္ေနေပမယ့္တိမ္ျပာကေတာ့အခ်ိန္တိုင္းျပန္ဖို႔ေလာေနသည္..
ကၽြန္မတိမ္ျပာ့အတြက္အင္းေလးအက်ီ ၤ၀ယ္ေပးမလို႔ေစ်းဆိုင္ေတြဘက္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္..ဆိုင္တဆိုင္မွာခ်ိတ္ထားေသာအက်ီ ၤေလးကၾကည့္ေကာင္းလြန္းတာမို႔ယူမလားေမးဖို႔ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့တိမ္ျပာမရွိေတာ့..ဘယ္အခ်ိန္ကကၽြန္မကိုထားခဲ့ျပီးထြက္သြားတာလဲမသိလိုက္ပါ..ကၽြန္မစိတ္ဆိုးသြားသည္..ဒီေတာ့လည္းဆိုင္ေတြအားလံုးကုန္ေအာင္စိမ္ေျပနေျပလိုက္ၾကည့္ပစ္လိုက္သည္..
ေလွဆိပ္ဆီျပန္ေလွ်ာက္လာေတာ့စူပုတ္ေနေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ထိုင္ေနေသာတိမ္ျပာ့ကိုေတြ႕လိုက္ရေတာ့ကၽြန္မစိတ္ပိုတိုသြားမိသည္..မိုးညိဳသာဆိုကၽြန္မကိုဒီလိုလုပ္မွာမဟုတ္ဘူးေလ..ကၽြန္မရန္ေတြ႕ေတာ့သူကေကာင္းကင္ကိုလက္ညိႈးထိုးျပသည္..ေအာ္..ေကာင္းကင္ကမိုးတိမ္ေတြတက္လာျပီကိုး..ဘာေၾကာက္စရာရွိလဲ..ေလွသမားေတြကဒီမွာလုပ္စားလာတာၾကာျပီဘဲ..သူတို႔အလုပ္သူတို႔ကၽြမ္းက်င္ၾကမွာေပါ့..ေလွေမွာက္မွာပူစရာမွမလိုတာ..ေလွေမွာက္ေတာ့ေရာ..ကၽြန္မေရကူးတတ္တာဘဲ..တိမ္ျပာေရကူးမတတ္ရင္ေတာင္ကၽြန္မအသက္နဲ႔လဲျပီးသူ႔ကိုကယ္မွာပါ..
ေလွေပၚမွာအသံမထြက္ဘဲပါးစပ္ကပြစိပြစိနဲ႔တတြတ္တြတ္ရြတ္ေနေသာသူ႔ကိုစိတ္သက္သာေအာင္ေဘးရႈခင္းေတြအေၾကာင္းကၽြန္မေျပာျပေနေပမယ့္သူစိတ္မ၀င္စားပါ..ေညာင္ေရႊေလွဆိပ္ေရာက္ေတာ့မိုးကရြာပါျပီ..ကားေပၚခ်က္ခ်င္းတက္ျပီးအျမန္ထြက္လာခဲ့ေပမယ့္ျမိဳ႔အထြက္က်ေတာ့ကားဆက္ေမာင္းမရေအာင္ျဖစ္လာတာမို႔ကားကိုရပ္လိုက္ရသည္..တိမ္ျပာကေတာ့မိုးရြာတာကၽြန္မကိုအျပစ္တင္ခ်င္ေနဟန္ေပၚေနသည္..
ကၽြန္မကမိုးနတ္သားမွမဟုတ္တာေလ..မိုးရြာေအာင္ကၽြန္မဖန္ဆင္းတာလည္းမဟုတ္၊မိုးရြာမယ္ဆိုတာကၽြန္မမွၾကိဳမသိနိုင္တာကို..ကၽြန္မတို႔ထြက္လာတုန္းကေနသာေနသည္ဘဲ..အခုမွမိုးကသူ႔သေဘာနဲ႔သူရြာတာကၽြန္မကဘာတတ္နိုင္မွာလဲ..မိုးေလးနည္းနည္းအသည္းေလ်ာ့လာေတာ့ဆက္သြားဖို႔ကားကစက္ျပန္မနိုးေတာ့ပါ..တိမ္ျပာကခပ္တည္တည္ေအာက္ဆင္းသြားတာမို႔သူျပင္တတ္မည္ထင္ျပီးကၽြန္မၾကည့္ေနေသးသည္..
ကားစက္ဖံုးဖြင့္ျပီးေယာင္ခ်ာခ်ာဟိုသည္ၾကည့္ေနတာျမင္မွသူကားမျပင္တတ္မွန္းကၽြန္မသေဘာေပါက္သြားသည္..ကၽြန္မကေတာ့ဖိုးဖိုးသင္ေပးလို႔နည္းနည္းပါးပါးနိႈက္တတ္ျပင္တတ္တာမို႔သူ႔ကိုကူညီဖို႔ကၽြန္မကားေပၚကဆင္းလိုက္သည္..ကားေရွ႕ကိုေလွ်ာက္လာေသာကၽြန္မကိုမိုးရြာထဲဆင္းလာလို႔သူေအာ္သည္..သူကၽြန္မမိုးစိုတာစိုးရိမ္ေနတာထင္သည္..ကၽြန္မစိတ္ခ်မ္းသာသြားသည္..ကိုယ္ကကူျပီးျပင္ေပးမလို႔ကိုသူကလက္မခံေတာ့လဲဘာတတ္နိုင္မွာလဲ..ကားေပၚျပန္တက္ထိုင္ေနလိုက္သည္..ေကာင္းတာေပါ့..ကားမျပင္ရေတာ့ကားပ်က္ခ်ိန္ၾကာေလ၊တိမ္ျပာနဲ႔ပိုၾကာၾကာအတူေနရေလေပါ့..ကၽြန္မကပိုေတာင္ၾကိဳက္ပါေသးသည္..
သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြဆီဖုန္းဆက္ျပီးအကူအညီေခၚေနေတာ့ကၽြန္မဒီတိုင္းၾကည့္ေနလိုက္သည္..သူေတာ္ေတာ္စိတ္တိုေနပံုမို႔ကၽြန္မစကားေတာ့ထပ္မေျပာဘဲျငိမ္ေနျပီးသူ႔မ်က္ႏွာကိုခိုးၾကည့္ေနလိုက္သည္..လာေခၚမည့္ကားကိုေစာင့္ရင္းမိုးစိုထားတဲ့အ၀တ္ေတြေၾကာင့္ကၽြန္မခ်မ္းလာသည္...တိမ္ျပာ့ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူလည္းခ်မ္းေနပံုရသည္..တိမ္ျပာကလက္ကိုတင္းတင္းပိုက္ျပီးတုန္ေနသည္..ကၽြန္မသူ႔ကိုသနားလိုက္တာ..
သူ႔ကိုေႏြးေထြးေစခ်င္သည္..သူ႔ကိုေပြ႕ဖက္ထားခ်င္မိသည္..ကၽြန္မသူ႔ဘက္ကိုတိုးကပ္ထိုင္လိုက္ျပီးသူ႔ကိုယ္နဲ႔ထိလိုက္သည္..ေအးစက္ေသာအသားစိုင္တို႔ကၾကက္သီးေမႊးညွင္းေလးမ်ားထေနတာကိုျမင္ေနရသည္..သူသိပ္ခ်မ္းေနရွာျပီဘဲ..ကၽြန္မလည္းခ်မ္းေနတာဘဲမို႔သူ႔ရင္ခြင္ထဲကၽြန္မတိုး၀င္လိုက္သည္..လူႏွစ္ေယာက္၏ခႏၶာကိုယ္ ထိကပ္ေနမႈကအေႏြးဓါတ္ကိုရေစတယ္ေလ..
ခက္တာကလူကေႏြးလာရံုတင္မကဘဲရင္ေတြတဒိုင္းဒိုင္းခုန္ျပီးအသက္ရႈပါမ၀ေတာ့သလိုေမာလာသည္..တိမ္ျပာကလည္းကၽြန္မကိုတင္းတင္းဖက္ထားသည္..တိမ္ျပာ့ရင္ခုန္သံကိုကၽြန္မၾကားေနရသည္..အို..အဖဘုရားသခင္..ဒီအခ်ိန္ေလးကိုႏႈတ္ယူေတာ္မမူပါလင့္..ခ်စ္သမီးကိုသနားဂရုဏာထားျပီးဒီအခ်ိန္ေလးကိုရွည္လ်ားေအာင္ဆန္႔ေပးေတာ္မူပါ..
ကၽြန္မတိမ္ျပာကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့သူကလည္းကၽြန္မကိုျပန္စိုက္ၾကည့္ေနသည္..သူ႔မ်က္လံုးမ်ားထဲတြင္တစံုတရာကိုမြတ္သိပ္ေနသလိုရီေ၀ေနသည္..သူ႔ေခါင္းကငံဳ႕လာျပီးသူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကကၽြန္မႏႈတ္ခမ္းကိုလာထိသည္..ျပီးေတာ့ရွည္ၾကာခ်ိဳျမိန္ေသာအနမ္းတို႔ကကၽြန္မအေတြးေတြကိုလႊမ္းျခံဳသြားေတာ့သည္..တေလာကလံုးသူနဲ႔ကၽြန္မႏွစ္ေယာက္တည္းရွိေတာ့သလိုခံစားရသည္..ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ကိုအရမ္းခ်စ္သည္..ပိုျပီးလည္းခ်စ္သြားသည္...ကၽြန္မ၏ရွင္သန္ေနထိုင္ျခင္းသည္တိမ္ျပာ့အတြက္ျဖစ္သြားသည္..တိမ္ျပာသည္ကၽြန္မ၏အသက္၊ရွင္သန္ျခင္း၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ကၽြန္မဘ၀တခုလံုးျဖစ္သည္..တိမ္ျပာ့ခ်စ္သူျဖစ္ရတာကၽြန္မအေပၚအဖဘုရားသခင္၏အေကာင္းဆံုးေသာေကာင္းခ်ီးမဂၤလာပင္ျဖစ္သည္..ျပန္ရုတ္သိမ္းျခင္းမျပဳပါလင့္အဖဘုရား...
---------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၃၇)



ငါးရက္ေလာက္ကၽြန္မစိတ္ပူပန္စြာေစာင့္လိုက္ရျပီးေတာ့ေဒၚရွင္ႏွင္းခိုင္ကမီးစိမ္းျပလိုက္တာမို႔ခ်က္ခ်င္းသီခ်င္းဆိုဖို႔စင္ေဆာက္တာ၊Decoration ျပင္ဆင္တာ၊လိုအပ္သည့္လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား၊မီးဆလိုက္မ်ားျပင္ဆင္တာေတြကိုေသခ်ာကၽြန္မလုပ္ေဆာင္ရေတာ့သည္..စိတ္တိုင္းက်ျပင္ဆင္ျပီးသြားေတာ့တိမ္ျပာနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ေဒၚရွင္ႏွင္းခိုင္အားမည့္ရက္ကိုေစာင့္ရျပန္သည္..
ေဒၚရွင္ႏွင္းခိုင္ဆီကတိမ္ျပာနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ရက္သတ္မွတ္ေသာမက္ေဆ့ကိုကၽြန္မျမင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့အရမ္းေပ်ာ္သြားခဲ့မိသည္..မနက္အေစာၾကီးကၽြန္မဖုန္းဖြင့္လို႔မက္ေဆ့ကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔မ်က္ႏွာေတာင္မသစ္အားဘဲကားထုတ္ျပီးတိမ္ျပာ့ဆီအေျပးလာခဲ့သည္..ကၽြန္မေပ်ာ္ေနသေလာက္တိမ္ျပာကေတာ့ဂရုမစိုက္ဘဲကၽြန္မကိုအိမ္ကျပန္ေစာင့္ဖို႔သာတြင္တြင္ေျပာေနတာေၾကာင့္ကၽြန္မစိတ္ညစ္သြားသည္..ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ..သူလာတဲ့အထိကၽြန္မေစာင့္ရမွာေပါ့..
တိမ္ျပာလာေတာ့ကၽြန္မအလုပ္ကိစၥကိုအိေျႏၵမပ်က္ေျပာျပလိုက္သည္..ညဘက္ေရာက္ေတာ့တိမ္ျပာနဲ႔အတူမယ္လိုဒီဆိုင္ကိုအတူသြားျပီးေဒၚရွင္ႏွင္းခိုင္နဲ႔ေတြ႕ၾကသည္..စီစဥ္ထားသည့္အတိုင္းအေျခအေနအားလံုးကေခ်ာေခ်ာေမာေမာႏွင့္အဆင္ေျပသြားသည္..တိမ္ျပာ့ကိုညစာေကၽြးဖို႔ကိုပါေဒၚရွင္ႏွင္းခိုင္ကစီစဥ္လိုက္ေသးတာမို႔ကၽြန္မအေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာသြားသည္..တိမ္ျပာကတေယာက္တည္းသမားဆိုေတာ့ျဖစ္သလိုစားေနသူမို႔ကၽြန္မစိတ္ပူေနရတာသက္သာေအာင္လုပ္ေပးေသာေဒၚရွင္ႏွင္းခိုင္ကိုေက်းဇူးတင္ေနမိသည္..
တိမ္ျပာသီခ်င္းဆိုေတာ့ကၽြန္မတရက္ျခားလာၾကည့္ျပီးနားေထာင္သည္..တိမ္ျပာ့အသံေလးေတြကိုကၽြန္မအသံသြင္းထားတာရီေကာ္ဒါထဲမွာအမ်ားၾကီး..အိမ္မွာကၽြန္မတေယာက္တည္းရွိသည့္အခ်ိန္ေတြဆိုတိမ္ျပာစကားေျပာတာေတြျပန္ဖြင့္ထားလိုက္ေတာ့ကၽြန္မအနားမွာတိမ္ျပာရွိေနသလိုခံစားရသည္..ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ကိုခ်စ္မိေနသည္..မိုးညိဳကိုတိုင္ပင္ခ်င္ေပမယ့္တိမ္ျပာကၽြန္မႏွလံုးသားထဲကို၀င္ေရာက္လာခ်ိန္ကစျပီးမိုးညိဳကၽြန္မထံကေပ်ာက္ကြယ္ေနတာအေတာ္ၾကာျပီ..
သတိရေပမယ့္မိုးညိဳသေဘာမက်မွာစိုးတာေၾကာင့္ကၽြန္မမိုးညိဳကိုမရွာမိပါ..ကၽြန္မနားမွာတိမ္ျပာရွိေနခ်ိန္တိုင္းကၽြန္မႏွလံုးသားတို႔ကေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူးေနျပီးအရာရာျပည့္စံုေနသည္ေလ..တိမ္ျပာသီခ်င္းဆိုခ်ိန္ေတြမွာခပ္ကဲကဲေကာင္မေလးေတြေၾကာင့္ကၽြန္မစိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရေပမယ့္ဘာမွမျဖစ္သလိုဟန္ေဆာင္ေနရသည္..စိတ္ထဲကေတာ့ကဲသည့္ေကာင္မေလးေတြကိုသတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္မုန္းတီးေနမိသည္..တိမ္ျပာသည္ကၽြန္မတေယာက္တည္းအတြက္ဘဲျဖစ္ရမည္..
ဒီေန႔ေတာ့ကၽြန္မအိပ္ယာထရင္းတိမ္ျပာ့နားရက္ဆိုတာသတိရလိုက္သည္..ဒါဆိုဒီေန႔တိမ္ျပာေတးေရးဆရာဆီသြားလိမ့္မည္..အမွတ္မထင္ျပကၡဒိန္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွင္နီ၀ိုင္းထားသည့္ရက္စြဲေလးကိုျမင္လိုက္ရသည္..ဘုရားသခင္..ဒီေန႔မိုးညိဳေမြးေန႔ပါလား..ၾကည့္စမ္း..ကၽြန္မမိုးညိဳကိုပါးစပ္ကသာသတိရေနတာ..ေသခ်ာဂရုမစိုက္နိုင္တာအေတာ္ၾကာျပီဘဲ..မိုးညိဳကေတာ့တေနရာကေနကၽြန္မကိုသေရာ္ျပံဳးနဲ႔ျပံဳးေနေတာ့မည္..
မိုးညိဳကဗုဒၶဘာသာ၀င္မို႔သူ႔အတြက္ေကာင္းမႈကုသိုလ္သြားလုပ္ေပးရမည္..မိုးညိဳတေယာက္သူ႔ေမြးေန႔ကိုအမွတ္ရပါေလစ..ကၽြန္မအလွျပင္ျပီးေတးေရးဆရာဆီတိမ္ျပာဒီေန႕အျပင္သြားမွာျဖစ္လို႔မလာနိုင္ေၾကာင္းလွမ္းေျပာလိုက္သည္..တိမ္ျပာ့ကိုေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားေခၚသြားမည္..တိမ္ျပာလည္းေန႔တိုင္းအလုပ္ပိေနတာစိတ္အပန္းေျပဘုရားဖူးရင္းအင္းေလးကန္ရႈခင္းေလးေတြၾကည့္ျပီးစိတ္ၾကည္လင္လာေစခ်င္သည္..
တကယ္အင္းေလးကိုကားေမာင္းထြက္လာေတာ့တိမ္ျပာ့မ်က္ႏွာကေပ်ာ္ရႊင္ေနပံုမရဘဲစိတ္ရႈပ္ေဒါသထြက္ေနပံုျဖစ္ေနတာမို႔ကၽြန္မစိတ္ပူသြားမိသည္..ပါးစပ္ကိုတင္းတင္းေစ့ျပီးကားမွန္ကိုေပါက္ထြက္မတတ္ေရွ႕ကိုစူးစိုက္ၾကည့္ျပီးကားေမာင္းေနတာမို႔ကၽြန္မစိုးရိမ္ပူပန္စြာသူစိတ္ေျပေအာင္စကားေတြအဆက္မျပတ္ေျပာေနမိသည္..ေညာင္ေရႊေလွဆိပ္ေရာက္မွကၽြန္မလည္းစိတ္သက္သာေတာ့သည္..ကၽြန္မဒီေလာက္စကားေျပာေပးေနတာေတာင္တိမ္ျပာကၽြန္မကိုစကားျပန္မေျပာနိုင္ေလာက္ေအာင္ဘာေတြမ်ားစိတ္ညစ္စရာရွိေနပါလိမ့္..
----------------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၃၆)



တိမ္ျပာရဲ႔ရည္မွန္းခ်က္ကအဆိုေတာ္ျဖစ္ခ်င္တာလို႔သိရေတာ့ကၽြန္မတိမ္ျပာနဲ႔နီးစပ္ဖို႔လမ္းစေတြ႕သြားသည္..ကၽြန္မတို႔အသင္းေတာ္မွာဓမၼသီခ်င္းေတြေရးေပးေနက်ေတးေရးဆရာရွိတာမို႔ကၽြန္မသြားေတြ႕ျပီးအပူကပ္ရေတာ့သည္..တကယ္ဆိုေတးေရးဆရာနဲ႔ကၽြန္မသိပ္မရင္းႏွိးပါ..ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းမွာမ်က္မွန္းတန္းမိရံုသာရွိသည္..ဒါေပမယ့္တိမ္ျပာ့အတြက္ကၽြန္မလုပ္ေပးခ်င္ေတာ့ေတးေရးဆရာကိုေသခ်ာမိတ္ဆက္ရပါေတာ့သည္..
တိမ္ျပာ့ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကကၽြန္မရဲ႔ပန္းတိုင္ေတြအလိုလိုျဖစ္လာသည္..ဆရာ့ဆီကသီခ်င္း၀ယ္ျပီးတိမ္ျပာ့ဆီသြားေတာ့အဆင္ေျပသည္..တိမ္ျပာကသီခ်င္းနဲ႔ဆြဲေဆာင္လွ်င္အားလံုးအဆင္ေျပေလာက္ေအာင္သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ကိုျမတ္နိုးသူျဖစ္သည္..တိမ္ျပာကတခါတရံေတာ့ကၽြန္မစကားနားမေထာင္ဘဲဂ်စ္က်တတ္သည္..ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ေတာ့မိုးညိဳသာဆိုရင္ဆိုျပီးေျပာလိုက္တာနဲ႔မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ကၽြန္မအလိုလိုက္ေတာ့သည္..
ေတးေရးဆရာဆီမွာသူသီခ်င္းတိုက္ဖို႔အဆိုသင္ေပးခကိုကၽြန္မေပးထားသည္..ေတးေရးဆရာကိုေတာ့တိမ္ျပာ့ကိုျပန္မေျပာဖို႔အထပ္ထပ္မွာထားရသည္..တိမ္ျပာ့ျခံထဲမွာမီးပံုေလးဖိုျပီးတိမ္ျပာဂီတာတီး၊သီခ်င္းဆိုတာကိုနားေထာင္ေနရခ်ိန္သည္ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ေကာင္းကင္နိုင္ငံေတာ္ကိုေရာက္ေနသည့္အလားထင္မွတ္ရသည္..တိမ္ျပာကရိုးသားေျဖာင့္မွန္သူျဖစ္သည္..တိမ္ျပာ့မွာသီခ်င္းေခြထုတ္ေလာက္ေအာင္ေငြမရွိဘူးဆိုတာကၽြန္မသိတာေပါ့..
ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ကိုပင္ပင္ပန္းပန္းေငြရွာေနရတာမၾကည့္ရက္ပါ..ကၽြန္မတိမ္ျပာ့အတြက္ဘာလုပ္ေပးနိုင္မလဲအခ်ိန္တိုင္းစဥ္းစားေနမိသည္..တေန႔ညေနပိုင္းေလးကၽြန္မတေယာက္တည္းမယ္လိုဒီဆိုင္မွာညေနစာသြားစားသည္..သည္ဆိုင္ေလးကိုတိမ္ျပာ့ကိုမၾကာခဏေခၚလာဖူးေပမယ့္ဒီတေခါက္ေတာ့တိမ္ျပာမအားတာမို႔ပါမလာပါ..တေယာက္တည္းပ်င္းရိစြာစားေသာက္ရင္းဆိုင္ကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္ေနမိသည္..
ဒီအခ်ိန္မွာဘဲဆိုင္ရွင္အမ်ိဳးသမီးဆိုင္ထဲကို၀င္လာသည္..ကၽြန္မဆိုင္ကေရာင္စံုမီးဆလိုက္ေလးေတြ၀ယ္ျပီးသူ႔ဆိုင္ကိုျပင္ဆင္ခဲ့သူမို႔ကၽြန္မေကာင္းေကာင္းမွတ္မိေနသည္..ဆိုင္နံရံထဲျမဳပ္ထားေသာမီးဆလိုက္ေရာင္စံုကခပ္ေျပေျပေလးလင္းေနတာမို႔ဆိုင္ေလးကဆြဲေဆာင္မႈရွိေနတာျဖစ္သည္..မီးဆလိုက္ေရာင္ေတြၾကားျဖတ္ေလွ်ာက္သြားေသာဆိုင္ရွင္အမ်ိဳးသမီးကိုၾကည့္ရင္းကၽြန္မစိတ္ကူးတခုရသြားသည္..
ခ်က္ခ်င္းကၽြန္မစားေသာက္တာကိုရပ္လိုက္ျပီးက်သင့္ေငြကိုစားပြဲေပၚတင္ခဲ့ကာဆိုင္ရွင္အမဆီေလွ်ာက္လာခဲ့လိုက္ပါသည္..သူ႔ေရွ႕လာရပ္ေသာကၽြန္မကိုဆိုင္ရွင္အမကမမွတ္မိေသာ္လည္းဆိုင္ရွင္ပီသစြာျပံဳးေတာ့ျပပါသည္..
-
ဘာအဆင္မေျပတာရွိလို႔လဲညီမေလး..
-
အားလံုးအဆင္ေျပပါတယ္မမ..ကၽြန္မကမမနဲ႔အလုပ္ေလးတခုေဆြးေႏြးခ်င္လို႔ပါ..ကၽြန္မကိုမမမွတ္မိပါ့မလားမသိဘူး..မမဒီဆိုင္ဖြင့္ကာစကနံရံမွာျမဳပ္တဲ့မီးဆလိုက္ေတြကၽြန္မဆိုင္ကမွာခဲ့တာေလ..
-
ေအာ္..သိျပီ..ဒီျမိဳ႔ရဲ႔အၾကီးဆံုးလွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္ကမွာတာေလ..ညီမေလးကပိုင္ရွင္လား..ငယ္လိုက္တာေနာ္..ေတာ္တာေပါ့ကြယ္..
-
ဟုတ္ကဲ့..ညီမကပိုင္ရွင္ပါမမ..မမနဲ႔အလုပ္ေလးတခုအေၾကာင္းေဆြးေႏြးခ်င္လို႔အခ်ိန္ေပးနိုင္မလားမသိဘူးေနာ္..မမအတြက္အဆင္ေျပျပီးနစ္နာစရာမရွိတဲ့အလုပ္ကိစၥေလးပါ..
-
စိတ္၀င္စားစရာပါလားကြယ္..ကဲ..အေနာက္ဖက္ကမမရံုးခန္းကိုသြားရေအာင္..ဆိုင္ထဲမွာကေျပာဖို႔အဆင္မေျပေလာက္ဘူး..
-
ကၽြန္မလည္းဆိုင္ရွင္အမ၏ရံုးခန္းကိုအတူလိုက္ပါခဲ့ပါသည္..ရံုးခန္းကသန္႔ျပန္႔သပ္ရပ္ေနတာမို႔ကၽြန္မအေတာ္သေဘာက်သြားသည္..ဆိုင္ရွင္အမကေတာ့ရံုးခန္းတြင္းခ်ထားေသာဆိုဖာဆက္တီမွာ၀င္ထိုင္ရင္းကၽြန္မကိုပါထိုင္ခိုင္းပါသည္..
-
ညီမေလး..ထိုင္ေနာ္..ဘာေသာက္မလဲ..အပူလား..အေအးလား..
-
ကၽြန္မအခုဘဲစားျပီးပါျပီမမ..
-
အင္း..ဒါဆိုလည္းညီမေလးေျပာခ်င္တဲ့အလုပ္ကိစၥေလးေျပာပါဦး..ဘယ္လိုဆိုတာမမနားေထာင္ၾကည့္မယ္ေလ..
-
ဒီလိုပါမမ..မမဆိုင္မွာunplagged show ေလးတခုေလာက္ထဲ့ပါလားလို႔..ကၽြန္မစီစဥ္ေပးပါ့မယ္..
-
အင္း..အဲ့ဒါမ်ိဳးထဲ့တာကဆိုင္မွာေနရာျပင္ဆင္ရတာနဲ႔..အဆိုေတာ္ငွားရတာနဲ႔အလုပ္ရႈပ္တယ္ေလ..ဒါေၾကာင့္အမကမထားတာပါ..
-
မကုန္ေစရပါဘူးမမ..လိုအပ္တဲ့စင္ျမင့္ေလးနဲ႔လွ်ပ္စစ္ပစၥည္း၊မီးဆလိုက္အားလံုးညီမကတာ၀န္ယူပါ့မယ္..
-
ထူးဆန္းတယ္..ညီမဆိုင္အတြက္ပရိုမိုးရွင္းေၾကာ္ျငာအေနနဲ႔စပြန္ဆာေပးမွာမ်ိဳးလား..
-
အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူးမမ..မမကဆိုင္မွာေနရာဘဲလုပ္ေပးပါ..က်န္တဲ့အျပင္အဆင္ပိုင္းေရာ၊အဆိုေတာ္ပါညီမကစီစဥ္ေပးမွာပါ..
-
စိတ္၀င္စားစရာေတာ့အေကာင္းသားကြယ္..ဒါေပမယ့္အဆိုေတာ္တေယာက္ငွားရတာမနည္းဘူး..သူ႔ေၾကာင့္ဆိုင္မွာလူတိုးမတိုးကမေသခ်ာဘဲရင္းႏွီးထားရတာေလ..
-
အဆိုေတာ္လစာလည္းညီမေပးပါ့မယ္မမ..
-
အင္း..တခုခုေတာ့လြဲေနျပီ..ျဖစ္နိုင္ရင္မမကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာျပပါလား..ဒီေလာက္ေငြအကုန္အက်မ်ားမယ့္အခြင့္အေရးေတြမမကိုအလကားေပးေနတာအေၾကာင္းေတာ့ရွိမယ္..
-
ဒီလိုပါမမ..ညီမမွာအဆိုေတာ္သိပ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရွိပါတယ္..ညီမကသူ႔ကိုေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးခ်င္ေပမယ့္သူကလက္ခံမွာမဟုတ္ဘူးေလ..ဒါေၾကာင့္တဖက္လွည့္နဲ႔ညီမကသူ႔အတြက္စီစဥ္ေပးခ်င္တာပါ..မမဆိုင္လည္းေဖ်ာ္ေျဖေရးရ..သူလည္း၀င္ေငြတိုးျပီးအဆိုက်င့္ျပီးသားျဖစ္တာေပါ့..အသံလည္းေကာင္းပါတယ္..ပရိသတ္ၾကိဳက္မယ့္အသံမ်ိဳးပါ..
-
အင္း..ဟုတ္ပါျပီ..ဒါနဲ႔ညီမေလးသူငယ္ခ်င္းကေယာက်္ားေလးလား..မိန္းကေလးလား..
-
ေယာက်္ားေလးပါမမ..
-
သေဘာေပါက္ျပီ..ညီမေလးေရ..ေပးဆပ္ျခင္းေတြဟာတခါတခါရင္နာရတတ္တယ္ေနာ္..
-
ရပါတယ္မမရယ္..မမကသာသူ႔ကိုမေျပာျပလိုက္ပါနဲ႔..
-
အိုေကေလ..ညီမေလးေျပာတာမမစဥ္းစားမယ္..ျပီးေတာ့အေၾကာင္းျပန္မယ္..ဟုတ္ျပီလား..ညီမေလးလိပ္စာကတ္ေလးေပးထား..ခုထိစကားေျပာေနတာမိတ္မဆက္ရေသးဘူး..မမနာမည္ရွင္ႏွင္းခိုင္ပါ...
-
ဟုတ္ကဲ့မမ..ညီနာမည္ကအဲလစ္ပါ..
-
ဟုတ္ျပီညီမအဲလစ္ေရ..လုပ္ျဖစ္မျဖစ္ညီမဆီမမအေၾကာင္းျပန္လိုက္မယ္ေနာ္..
-
ဟုတ္ကဲ့မမ..ဂြတ္နိုက္ပါ..
-
ဂြတ္နိုက္ပါညီမေလးေရ..
-----------------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၃၅)



ကၽြန္မဘ၀တြင္မွတ္မွတ္ရရေန႔ေလးတစ္ေန႔ေပါ့..အဲ့ဒီေန႔ကခါတိုင္းလိုပင္ကၽြန္မဆိုင္ကိုသြားသည္..ကၽြန္မဆိုင္မွာသိပ္အၾကာၾကီးေနေလ့ေတာ့မရွိ.တခ်ိဳ႔ေန႔မ်ားမွာတေနကုန္ဆိုင္ထိုင္တတ္ေပမယ့္မ်ားေသာအားျဖင့္ေန႔တ၀က္ေလာက္ဆိုကၽြန္မအိမ္ျပန္ေလ့ရွိသည္..ေဖေဖ့လက္ထက္ကတည္းကခန္႔ထားေသာဆိုင္တာ၀န္ခံအမသည္ယံုၾကည္အားကိုးရသူလည္းျဖစ္သည္..စာရင္းဇယားလည္းမွန္ကန္ျပီးရိုးသားၾကိဳးစားသူမို႔ဆိုင္ကိစၥအ၀၀ကိုကၽြန္မသိပ္ေနာက္ဆံမငင္ရပါ..
ဆိုင္နားေရာက္ေတာ့မွာမို႔ကၽြန္မကားကိုအရွိန္ေလွ်ာ့လိုက္စဥ္ခပ္လွမ္းလွမ္းပန္းဆိုင္ကဆိုင္ကယ္ေမာင္းထြက္လာေသာလူတေယာက္..ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြေတာင္မယံုနိုင္..အခုေလးတင္ကဘဲမိုးညိဳကိုအိမ္မွာႏႈတ္ဆက္ျပီးကၽြန္မထြက္လာသည္..အခုေတာ့မိုးညိဳအျပင္ေရာက္ေနပါလား..ကၽြန္မကားနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္နီးလာေသာဆိုင္ကယ္ေပၚကမိုးညိဳကိုကၽြန္မလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္..
သူကမိုးညိဳမဟုတ္..မိုးညိဳနဲ႔တူသူသာျဖစ္သည္..ၾကည့္စမ္း..ေတာ္ေတာ္တူတာဘဲ..ဒါေပမယ့္သူ႔မ်က္ႏွာကနုညံ့ခ်ိဳသာေနသည္..ကၽြန္မစိတ္၀င္စားသြားတာမို႔ကားကိုဆိုင္ေရွ႕ထိမသြားေတာ့ဘဲျပန္ေကြ႕ျပီးဆိုင္ကယ္ေနာက္လိုက္ခဲ့သည္..ၾကိမ္ျခင္းၾကီးတင္ထားသည့္ဆိုင္ကယ္ကမွားစရာမရွိတာမို႔ကၽြန္မခပ္လွမ္းလွမ္းကေျဖးေျဖးမွန္မွန္သာလိုက္ၾကည့္ခဲ့သည္..
သူအိမ္တအိမ္ေရွ႕ရပ္ျပီးဂ်ာကင္ခၽြတ္လိုက္သည္..အို...အေနာက္တိုင္း၀တ္စံုနဲ႔သူ႔ပံုစံကၾကည့္ေကာင္းလိုက္တာ..မိုးညိဳအေနာက္တိုင္း၀တ္စံု၀တ္တာကၽြန္မတခါမွမျမင္ဖူးခဲ့ပါ..သူ၀တ္ထားတာေတာ့အရမ္းသန္႔ျပန္႔ေနပံုေပၚေနသည္..ေနာက္ကၾကိမ္ျခင္းထဲကပန္းစည္းေလးဆြဲထုတ္ျပီးသူျခံထဲ၀င္သြားေတာ့ကၽြန္မအသာလိုက္ေခ်ာင္းၾကည့္သည္..
သီခ်င္းဆိုျပီးကျပေသာသူ႔ဟန္ပန္ကကၽြန္မမ်က္လံုးထဲစြဲသြားသည္..သူဆိုင္ကယ္ေပၚျပန္တက္ျပီးဆက္ေမာင္းသြားေတာ့ကၽြန္မသူ႔ေနာက္ကိုဆက္လိုက္ေနမိသည္..ေနာက္တအိမ္ကိုပန္းစည္းေလးကိုင္၀င္သြားေတာ့ကၽြန္မသေဘာေပါက္သြားသည္..သူကdelivery man တေယာက္ဘဲ..
ဒါဆိုသူ႔ကိုပန္းလာပို႔ခိုင္းလို႔ရတာေပါ့..အင္း..ကၽြန္မဆီကိုလား..မျဖစ္ေသးပါဘူး..အိမ္မွာမိုးညိဳရွိသည္..မိုးညိဳကလူေတြနဲ႔သိပ္ဆက္ဆံခ်င္တာမဟုတ္..ဘယ္လိုလုပ္ရင္အဆင္ေျပမလဲ..စဥ္းစားရင္းကၽြန္မကားကိုဆိုင္ဘက္ျပန္ေမာင္းလာခဲ့သည္..ဆိုင္နားမေရာက္ခင္ေစ်းလာဟန္တူေသာမိုးညိဳအေမနဲ႔အမကိုျမင္လိုက္တာမို႔အၾကံရသြားသည္..ဟုတ္တာေပါ့..သူ႔ကိုမိုးညိဳအိမ္ကိုလႊတ္လိုက္ရင္ကၽြန္မလည္းအကဲခတ္ၾကည့္လို႔ရျပီးမိုးညိဳအေမနဲ႔အမလည္းအလြမ္းေျပသြားမည္..
မိုးညိဳအမကိုေစတနာမရွိေပမယ့္တခ်ိန္ကကၽြန္မအေပၚအလြန္ေကာင္းခဲ့ေသာမိုးညိဳအေမကိုေတာ့ကၽြန္မစာနာပါသည္..မိုးညိဳကလည္းကၽြန္မအိမ္ကေနသူ႔အိမ္ကိုမျပန္ေတာ့မိုးညိဳအေမလည္းသူ႔သားကိုလြမ္းေနရွာေရာ့မည္..ကၽြန္မပန္းဆိုင္ကို၀င္ၾကည့္ျပီးပန္းဖလက္ေၾကာ္ျငာေလးကိုယူလာခဲ့သည္..ဆိုင္ေရာက္ေတာ့၀န္ထမ္းေကာင္ေလးတေယာက္ကိုကၽြန္မသင္ေပးသည့္အတိုင္းဖုန္းဆက္ခိုင္းျပီးဘဏ္အေကာင့္နံပါတ္ေတာင္းကာက်သင့္ေငြကိုလႊဲေပးလိုက္သည္..
ေနာက္ေန႔ေတြအတြက္ေတာ့ကၽြန္မအလုပ္ရသြားျပီ..အိပ္ယာကေစာေစာထျပီးဟိုဘက္အိမ္ကိုဘယ္အခ်ိန္ပန္းလာပို႔မလဲကၽြန္မေစာင့္ၾကည့္သည္..ကၽြန္မရပ္ၾကည့္ေနေတာ့မိုးညိဳကကၽြန္မေဘးမွာလာျပီးရပ္ၾကည့္သည္..မိုးညိဳကိုအံ့ၾသေစခ်င္လို႔ကၽြန္မဘာမွၾကိဳမေျပာျပထားေပမယ့္တကယ္တမ္းသူေရာက္လာေတာ့မိုးညိုကအံ့ၾသပံုမရဘဲေခါင္းသာတဆတ္ဆတ္ညိတ္ေနသည္..တဖက္ျခံထဲမွာဂီတာတီးျပီးသီခ်င္းဆိုေနေသာသူ႔ကိုကၽြန္မေသခ်ာၾကည့္ေနမိသည္..မိုးညိဳဆိုေနက်သီခ်င္းကိုမိုးညိဳဂီတာကိုတီးျပီးဆိုသြားတာေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါသည္..
မိုးညိဳကေတာ့တခြန္းတပါဒမွေ၀ဖန္ျခင္းမလုပ္ဘဲတိတ္ဆိတ္စြာေစာင့္ၾကည့္ေနသည္..မိုးညိဳအိမ္ကတထပ္တိုက္မို႔ကၽြန္မ၀ရံတာကၾကည့္ရင္တဘက္ျခံကိုစီးမိုးျပီးျမင္ေနရသည္..ဒုတိယေန႔တြင္ေတာ့သူကျခံထဲအ၀င္မွာရပ္ျပီးဟိုဟိုသည္သည္ၾကည့္ေနသည္..ေနာက္ေတာ့ကၽြန္မရွိသည့္၀ရံတာကိုေမာ့ၾကည့္လာျပီးကၽြန္မကိုေတြ႕ေတာ့ျပံဳးျပသည္..မိုးညိဳအမထြက္လာျပီးကၽြန္မရွိရာဘက္ကိုမႏွစ္ျမိဳ႔စြာလွမ္းၾကည့္ကာသူ႔ကိုေခၚသြားသည္..
ကၽြန္မကေတာ့မိုးညိဳနဲ႔အတူ၀ရံတာမွာရပ္ရင္းသူ႔သီခ်င္းသံကိုနားေထာင္ေနမိသည္..သူျပန္သြားမွကၽြန္မဆိုင္သြားဖို႔ျပင္ရသည္..ထူးျခားတာကမိုးညိဳသည္ထိုေကာင္ေလးနဲ႔ပတ္သက္ျပီးစကားတလံုးမွမစျခင္းပင္ျဖစ္သည္..တလတာကၽြန္မနဲ႔မိုးညိဳသူ႔သီခ်င္းကိုနားေထာင္ခဲ့ၾကသည္..တလတင္းတင္းျပည့္ေသာေန႔တြင္ကၽြန္မလံုး၀ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာျဖစ္ရပ္တခုေပၚလာသည္..
သူကၽြန္မအိမ္ေရွ႕ကိုေနၾကာပန္းစည္းတစည္းကိုင္ျပီးေရာက္လာသည္..သူ႔နာမည္ကတိမ္ျပာတဲ့..ကၽြန္မအံ့ၾသ၀မ္းသာသြားမိသည္..ကၽြန္မအတြက္ေတာ့သူကမိုးညိဳလိုပင္ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္ပမာရင္းႏွီးေနသည္..မိုးညိဳကေတာ့ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းမလာပါ..သူျပန္သြားေတာ့ကၽြန္မေနၾကာပန္းစည္းကိုေပြ႕ျပီးအေပၚထပ္ကိုေျပးတက္ခဲ့သည္..အေပၚထပ္မွာမိုးညိဳရွိမေနပါ..ကၽြန္မအားရပါးရရယ္မိသည္..မိုးညိဳေဂ်၀င္သြားတာျဖစ္မည္..
ကၽြန္မဘ၀ထဲကိုတိမ္ျပာေနၾကာပန္းစည္းေလးကိုင္ျပီးေႏြးေႏြးေထြးေထြး၀င္လာခ်ိန္မွစျပီးမိုးညိဳကတိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေအးစက္စြာတျဖည္းျဖည္းထြက္ခြာသြားေတာ့သည္..ကၽြန္မ၏ေန႔ညအာရံုေတြထဲမွာတိမ္ျပာကရွင္သန္လာျပီးမိုးညိဳကပုန္းကြယ္ေနသည္..ကၽြန္မမိုးညိဳကိုလိုက္ရွာဖို႔မၾကိဳးစားမိ..အခ်ိန္တိုင္းမိုးညိဳကိုသတိရေပမယ့္တိမ္ျပာကိုျမင္ေနခ်ိန္မွာမိုးညိုေရွာင္ဖယ္ေနတာကိုကၽြန္မဆြဲမေခၚခ်င္ခဲ့ပါ..
------------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၃၄)



ကၽြန္မအိမ္ကိုလူေတြအမ်ားၾကီးေရာက္လာသည္..ဖခင္အရင္းေသဆံုးမႈအတြက္သမီးအရင္းျဖစ္သူကၽြန္မအေပၚဘယ္သူမွမသကၤာမျဖစ္ၾက..ကၽြန္မငိုခဲ့ရပါသည္..အူလိႈက္သည္းလိႈက္ငိုေၾကြးခဲ့သည္..ကၽြန္မေဖေဖ့ကိုမဆံုးရံႈးခ်င္ပါ...ေဖေဖ့ကိုကၽြန္မသတ္တာမဟုတ္..ကံၾကမၼာကသတ္တာဘဲျဖစ္သည္..လူတိုင္းကမိဘမဲ့ျဖစ္သြားေသာကၽြန္မကိုဂရုဏာသက္သည္..
ရန္ကုန္ကဖိုးဖိုးနဲ႔ဖြားဖြားလည္းေရာက္လာျပီးသူတို႔နဲ႔ျပန္လိုက္ခဲ့ဖို႔ကၽြန္မကိုေခၚၾကသည္..ကၽြန္မမလိုက္ခ်င္ေၾကာင္းဇြတ္မွီတ္ျငင္းေတာ့ေနာက္ဆံုးလက္ေလွ်ာ့သြားၾကသည္..ကၽြန္မတဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ျပည့္ျပီးျပီ..ကၽြန္မေျခေထာက္ေပၚကၽြန္မရပ္တည္ပိုင္ခြင့္ရွိျပီျဖစ္သည္..ဘယ္လိုမွေျပာမရေတာ့ေက်းဇူးခံေက်းဇူးစားရွိေသာအေဒၚၾကီးတေယာက္ကိုအိမ္မွာကၽြန္မအေဖာ္ရေစရန္လာေနခိုင္းခဲ့ျပီးဖိုးဖိုးနဲ႔ဖြားဖြားျပန္သြားၾကသည္..
ကၽြန္မကေတာ့လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္ႏွစ္ဆိုင္ကိုတဆိုင္တည္းေပါင္းဖြင့္ျပီးက်န္တဆိုင္ကိုဆိုင္ခန္းငွားလိုက္ေတာ့သည္..ဆိုင္မွရေသာ၀င္ေငြကကၽြန္မတေယာက္စာလံုေလာက္ရံုမကပိုလွ်ံေနေတာ့သည္..အိမ္မွာလာေနေပးေသာအေဒၚၾကီးကကၽြန္မနဲ႔မိုးညိဳစကားေျပာတိုင္းလာလာေခ်ာင္းၾကည့္တတ္တာေၾကာင့္ကၽြန္မအိမ္မွာမေနခိုင္းေတာ့ဘဲတရက္ျခားတခါသာလာျပီးခ်က္ျပဳတ္ေလွ်ာ္ဖြတ္အိမ္ရွင္းခိုင္းရေတာ့သည္..လူေတြကကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တာကိုအလြန္စပ္စုခ်င္ၾကသည္..
မိုးညိဳကေတာ့သူ႔စကားအတိုင္းကၽြန္မအိမ္မွာေန႔တိုင္းအေဖာ္လုပ္ေပးပါသည္..ကၽြန္မအျပင္ထြက္ခ်ိန္ေတြမွာေတာ့မိုးညိဳလိုက္မလာတတ္ပါ..အိမ္ၾကီးတခုလံုးမွာကၽြန္မတေယာက္တည္းေနသည္လို႔တျခားသူေတြျမင္ေပမယ့္တကယ္ေတာ့ကၽြန္မအိမ္မွာမိုးညိဳကအေဖာ္ရွိသည္..မိန္းကေလးတေယာက္တည္းေနတာမို႔ေသြးတိုးစမ္းလိုသူေတြေတာ့ရွိခဲ့ဘူးသည္..
တခါကညဥ့္နက္ခ်ိန္မွာမီးဖိုဘက္ကတဂ်စ္ဂ်စ္အသံၾကားသည္..ကၽြန္မအိပ္မေပ်ာ္ေသးပါ..အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာမီးေမွာင္ခ်ျပီးမိုးညိဳသီခ်င္းဆိုျပတာကိုနားေထာင္ေနခ်ိန္ေပါ့..အသံေၾကာင့္ကၽြန္မနားစြင့္လိုက္ျပီးမီးဖိုဘက္ကိုေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္..အိမ္ေနာက္ေဖးတံခါးကိုတစံုတဦးကဖြင့္ဖို႔ၾကိဳးစားေနပံုရွိသည္..အျပင္ဘက္ကလြန္သြားနဲ႔အေပါက္ေဖာက္ေနတာျဖစ္လိမ့္မည္..
ကၽြန္မေၾကာက္လန္႔မႈျဖင့္လူကတဆတ္ဆတ္တုန္လာသည္..ဖုန္းဆက္ဖို႔ေနာက္လွည့္လိုက္ေတာ့ကၽြန္မေနာက္တြင္ရပ္ေနေသာမိုးညိဳကိုေတြ႕လိုက္ရသည္..မိုးညိဳကခပ္ေအးေအးပင္အသံၾကားေနရေသာတံခါးကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည္..ေၾကာက္စိတ္တစိုးတစိမွရွိပံုမရပါ..
-
မိုးညိဳ..ရဲစခန္းဖုန္းဆက္မွျဖစ္မယ္..အိမ္ထဲသူခိုး၀င္မလို႔ျဖစ္မယ္..
-
နင့္ရဲစခန္းကဖုန္းဆက္လို႔ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာဦးမွ...ဒီေကာင္ကနင္တေယာက္တည္းရွိတယ္ထင္ျပီးလာတာဟ...အခုေနမွတ္ေလာက္သားေလာက္မလုပ္ရင္ေနာက္ထပ္လာေနလိမ့္မယ္..
-
ဟင္..နင္ဘာလုပ္မလို႔လဲ..ရဲေတြေရာက္လာရင္သူေျပးသြားမွာေပါ့..
-
ေအးေလ..အခုထြက္ေျပးပါျပီတဲ့..ေနာက္တခါမလာဘူးလား..ေနာက္တခါမလာေအာင္ကိုလုပ္ရမွာဟ..
-
ဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္မလဲ..ငါေၾကာက္တယ္..
-
ေၾကာက္မေနနဲ႔..ဟိုမွာထင္းခြဲတဲ့ဓါးမေတြ႕လား..အဲ့ဒါသြားယူ..အိုေက..အဲ့ဒီဓါးကိုကိုင္ျပီးတံခါးနားတိုးေနလိုက္..ငါရွိတယ္..နင္မေၾကာက္နဲ႔..တံခါးမွာအေပါက္ျဖစ္သြားျပီေတြ႔လား..ဒီေကာင္သြပ္နန္းၾကိဳးနဲ႔တံခါးဂ်က္ျဖဳတ္လိမ့္မယ္..နင္အသင့္ျပင္ထား..
-
ဟင္..နင္ဘာမွမလုပ္ဘူးလား..
-
ဟ..ဒါနင့္အိမ္ေလ..နင္လုပ္ရမွာေပါ့..ငါရွိေနပါတယ္..မေၾကာက္နဲ႔..ဟိုမွာေတြ႕လား..တံခါးဂ်က္ျပဳတ္ေတာ့မယ္..တံခါးပြင့္တာနဲ႔ဘာမွေတြးမေနနဲ႔..ဓါးမနဲ႔ခုတ္ခ်လိုက္..
-
ဟင္..ေသသြားရင္ေရာ..
-
သူမေသရင္နင္ေသလိမ့္မယ္..ဟိုမွာပြင့္လာျပီ..ခုတ္..ခုတ္..ခုတ္ခ်လိုက္..
-
ဒုတ္....အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး
-
ကၽြန္မမိုးညိဳေျပာသည့္အတိုင္းဘာမွမေတြးေတာ့ဘဲမ်က္စိစံုမွိတ္ျပီးထိခ်င္ရာထိခုတ္ခ်လိုက္သည္..အလြန္နာက်င္စြာေအာ္ဟစ္သံၾကီးၾကားလိုက္ရေတာ့ကၽြန္မလန္႔သြားသည္..ပူေႏြးေသာေသြးေတြကကၽြန္မမ်က္ႏွာႏွင့္ကိုယ္ေပၚလာစင္သည္..မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့လက္မွာဓါးခုတ္ရာၾကီးနဲ႔လူတေယာက္ေသြးေတြရႊဲျပီးေအာ္ေနသည္..ကၽြန္မေၾကာက္လန္႔စြာဓါးကိုထပ္ေျမွာက္လိုက္ေတာ့ထိုလူထြက္ေျပးသြားသည္..
ေစးကပ္ကပ္ေသြးတို႔ေပေနေသာလက္ကိုၾကည့္ျပီးထိတ္လန္႔တၾကားဓါးမၾကီးကိုကၽြန္မလႊတ္ခ်လိုက္မိသည္..ေဘးအိမ္ကမီးေတြလင္းလာတာမို႔ကမန္းကတန္းကၽြန္မတံခါးကိုျပန္ဆြဲပိတ္လိုက္ျပီးအေမွာင္ထဲမွာျငိမ္ျငိမ္ေလးရပ္ေနမိသည္..အခန္းကေသြးညွီနံ႕တို႔ရေနတာေၾကာင့္ကၽြန္မေအာ့အန္မိသည္..သူခိုးကေတာ့ဘာျဖစ္သြားျပီလဲမသိ..မီးဖိုေခ်ာင္တံခါး၀မွာေတာ့မိုးညိဳကလက္ပိုက္ျပီးကၽြန္မျဖစ္ေနတာကိုျပံဳးၾကည့္ေနသည္..
-
မိုးညိဳ..နင္ကဘာမွလည္းမကူဘူး..ဟိုလူေတာ့ဘာျဖစ္သြားျပီလဲမသိဘူးေနာ္..
-
ငါကူစရာမလိုေအာင္နင္ေတာ္ပါတယ္အဲလစ္ရယ္..ေသခ်ာတာဒီလူေနာက္မလာရဲေတာ့ဘူး..သူကတဆင့္ဘယ္သူခိုးမွလာရဲေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး..ကဲ..နင့္လက္ေတြကိုေဆး..ျပီးေတာ့ေဘစင္ကေရခပ္ျပီးေသြးစက္ေတြကိုေဆးခ်လိုက္ဦး..ဟိုစပ္စုတတ္တဲ့မိန္းမၾကီးလာရင္ေမးေနမယ္..ျပီးရင္ေရခ်ိဳး..နင့္အ၀တ္ေတြကိုေလွ်ာ္မေနနဲ႔..မနက္ေစာေစာထျပီးအမိႈက္ေတြနဲ႔တူတူမီးရႈိ႕လိုက္...ၾကားလား..ဘာမွေျခရာလက္ရာမက်န္ေစနဲ႔..နင့္ဓါးမၾကီးလည္းေဆးလိုက္ဦး..
-
ကၽြန္မမိုးညိဳခိုင္းသမွ်တခုျပီးတခုလိုက္လုပ္ေနရသည္..လက္ကေသြးညီွနံ႕ကဘယ္လိုေဆးေဆးမေပ်ာက္ဘဲစြဲေနသလိုခံစားရတာေၾကာင့္ထမင္းေတာင္စားမရျဖစ္ေနရသည္..သူခိုးဘာျဖစ္သြားလဲကၽြန္မသိခ်င္ေနမိသည္..မိုးညိဳသည္အရင္ကလိုမနုညံ့ေတာ့ဘဲခက္ထန္လာသည္ဟုကၽြန္မထင္သည္..ဒါေပမယ့္ကၽြန္မမိုးညိဳကိုအျပစ္မတင္ရဲ..သူကၽြန္မအနားကထြက္သြားမွာကၽြန္မစိုးရိမ္မိသည္..
----------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၃၃)



ကၽြန္မစိတ္ေျခာက္ျခားစြာအိမ္ေအာက္ထပ္ကိုေျပးဆင္းလာခဲ့သည္..ေအာက္ထပ္မွာဘယ္သူမွရွိမေနပါ..ကားဂိုေဒါင္ဆီကၽြန္မေျပးသြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ေဖေဖ့ကားမရွိေတာ့..ကၽြန္မဒူးေတြေခြညႊတ္က်သြားသည္..ေၾကာက္လန္႔မႈျဖင့္ရႈိက္ၾကီးတငင္ငိုခ်လိုက္မိသည္..ကၽြန္မဘာလုပ္ရမလဲ..အိမ္ထဲကိုကၽြန္မေလးလံေသာေျခလွမ္းမ်ားကိုအနိုင္နိုင္သယ္ရင္းျပန္၀င္လာခဲ့သည္..သြားျပီ..အခ်ိန္ေတြကိုျပန္ဆြဲမရနိုင္ေတာ့..
စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့စြာဆိုဖာေပၚထိုင္ခ်လိုက္ျပီးနံရံေပၚကတိုင္ကပ္နာရီကိုေမာ့ၾကည့္မိသည္..နာရီလက္တံတို႔ကတခ်က္ခ်က္ျမည္ရင္းေရြ႕ေနသည္..ျမစ္တို႔တဖက္တည္းစီးဆင္းသလိုအခ်ိန္တို႔သည္လည္းေနာက္ျပန္မစီးဆင္းပါ..နာရီလက္တံေတြေရွ႕ကိုတိုးသြားတာၾကည့္ရင္းကၽြန္မရင္ဘတ္ထဲမီးေတြေလာင္ေနသည္..မ်က္လံုးတို႔ကအခန္းေထာင့္ဆီေရာက္သြားေတာ့ဖုန္းကိုလွမ္းျမင္သည္..
ဟုတ္တာေပါ့..ဖုန္းရွိတာဘဲ..ေဖေဖ့ဆီကိုဖုန္းေခၚမည္..ကၽြန္မေဖေဖ့ဟမ္းဖုန္းနံပါတ္ကိုႏွိပ္လိုက္သည္..ဖုန္း၀င္သြားျပီးေဖေဖဖုန္းကိုင္သည္..လိုင္းကမေကာင္းဘဲတဂ်စ္ဂ်စ္ျမည္သံထြက္ေနသည္..ေလတိုးသံတ၀ူး၀ူးကိုၾကားေနရသည္..ကၽြန္မေျပာေနတာကိုေဖေဖမၾကား..ဟလို..ဟလိုဟုသာထူးေနသည္..
ကၽြန္မစိတ္မရွည္စြာဖုန္းကိုခ်ပစ္လိုက္ျပီးေနာက္တခါျပန္ေခၚသည္..ဖုန္းကိုင္တာနဲ႔ေလတိုးသံၾကီးတ၀ူး၀ူးကိုၾကားေနရသည္..ဘုရားသခင္..ကယ္မေတာ္မူပါ..ကၽြန္မထင္သလိုမျဖစ္ပါေစနဲ႔..
-
ေဖေဖ..ေဖေဖ...ဟလို..ေဖေဖ..ၾကားရလား..
-
ဟလို..ဟလို..သမီးလား..အသံကျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္းနဲ႔..ေသခ်ာမၾကားရဘူး..သမီးဘာျဖစ္လို႔လဲ..
-
ေဖေဖအခုဘယ္မွာလဲ..
-
ဟမ္..ဘာလဲ..မၾကားရဘူး..ခနေနမွျပန္ေခၚပါလားသမီး..
-
ေဖေဖ..ေဖေဖေရ..ဖုန္းမခ်ပါနဲ႔..အခုဘယ္ေရာက္ေနလဲ..ေျပာပါ..
-
ဟလို..ေသခ်ာမၾကားရဘူးသမီးေရ..ေဖေဖအခုနင့္အန္တီနဲ႔ေတာင္ၾကီးသြားေနတာ..ေနာက္မွျပန္ေခၚမယ္..ေဖေဖကားေမာင္းေနလို႔..
-
အမေလး...ဘုရားသခင္..ေဖေဖျပန္လာခဲ့..အခုကားရပ္..ျပန္လာခဲ့..
-
ဘာေျပာတာလဲသမီးေလး..အဲ့လိုမဆိုးရဘူးေလ..ညေနျပန္လာမွာေပါ့..
-
မဟုတ္ဘူး..မဟုတ္ဘူး..အခုကားရပ္..အခုကားရပ္ပါဆို..
-
ေမာင္ေရ..ေရွ႕မွာအေကြ႕ၾကီးေလ..အရွိန္ေလွ်ာ့.....ေမာင္..ဘရိတ္ဖမ္းေလ...ေမာင္ေရ.....အားးးးးးးးးးးး
-
ဟာ...ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ..၀ုန္းးးးးးးဒုန္းးးးဂလံုး..ဒုန္းးးး..အားးးးးးးးး
-
ဖုန္းထဲကဆူညံေသာအသံမ်ားကိုနားေထာင္ျပီးကၽြန္မမ်က္လံုးေတြကိုတင္းက်ပ္စြာပိတ္ထားလိုက္သည္...ကၽြန္မၾကိဳးစားမႈမေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ..ကၽြန္မအခန္းေထာင့္ေလးမွာကိုယ္ကိုတတ္နိုင္သမွ်ၾကံဳ႕ျပီးထိုင္ေနမိသည္..ေဖေဖ့ကိုကၽြန္မသတ္လိုက္မိျပီ..ဟင့္အင္း..ကၽြန္မသတ္တာမဟုတ္..မိုးညိဳလုပ္တာ..ေဖေဖ့ကိုသမီးမသတ္ပါဘူးေဖေဖရယ္..ဟိုမိန္းမၾကီးကိုလုပ္တာပါ..ဘာလို႔ေဖေဖကလိုက္သြားတာလဲ..ကၽြန္မတကိုယ္လံုးေဆာက္တည္ရာမဲ့တုန္ယင္ေနသည္..
-
နင္အဲ့လိုျဖစ္ေနရင္လူေတြနင့္ကိုမသကၤာျဖစ္မွာေပါ့..စိတ္ကိုျငိမ္ေအာင္ထားစမ္းပါ..
-
ဟင္..မိုးညိဳ...နင္ေရာက္လာျပီ..နင့္ေၾကာင့္အခုငါ့ေဖေဖေသျပီ..နင္သိလား..အဲ့ဒါနင့္ေၾကာင့္..
-
ဟ..ငါလည္းနင့္အေဖလိုက္သြားမယ္မွမသိတာကို..ငါစိတ္မေကာင္းပါဘူးဟာ..နင္မငိုေနနဲ႔..နင့္ကိုငါေစာင့္ေရွာက္မယ္..နင့္နားမွာအေဖာ္လုပ္ေပးမယ္ေလ...
-
နင္တကယ္ေနာ္..နင္ငါ့ကိုပစ္မထားရဘူးေနာ္..ငါတေယာက္တည္းေနရမွာေၾကာက္တယ္..
-
ငါနင့္နားမွာအျမဲရွိမယ္..နင္ေၾကာက္စရာမလိုဘူး..သိလား..နင့္မ်က္ႏွာဒီေလာက္ပ်က္ေနတာကိုျပင္စမ္း..သိပ္မၾကာခင္အေၾကာင္းၾကားတဲ့ဖုန္းေတြ..လူေတြလာလိမ့္မယ္..ငိုခ်င္ရင္အဲ့ေတာ့မွငို..အခုမငိုနဲ႔..ငါ့ကိုစကားေျပာ..နင္ရန္ကုန္မွာေနတုန္းကအေၾကာင္းေတြေျပာ..နင့္အေမစိတ္ဆင္းရဲျပီးနင့္အေဖနဲ႔ဟိုမိန္းမေၾကာင့္ေ၀ဒနာခံစားရင္းေသသြားရတာေတြေျပာ..နင့္ဆီတေယာက္ေယာက္ကဖုန္းမေခၚေသးမခ်င္းငါ့ကိုစကားေတြေျပာေနေနာ္..မငိုနဲ႔..သိလား..
-
ကၽြန္မစကားေတြေျပာသည္..မရပ္မနားေျပာေနသည္..ဘာအေၾကာင္းေတြေျပာေနမိမွန္းပင္မမွတ္မိေတာ့ေအာင္ေျပာသည္..စကားေတြဆက္တိုက္ေျပာေနရင္ခံစားရတာသက္သာသည္..စကားေျပာရပ္လိုက္ရင္အေတြးေတြက၀င္လာသည္..ဒါေၾကာင့္မရပ္ရဲဘဲစကားဆက္တိုက္ေျပာေနရသည္..ပထမဆံုးဖုန္းျမည္သံကိုၾကားရခ်ိန္အထိကၽြန္မစကားေျပာေနသည္..
----------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၃၂)



-
နင့္ကိုငါဘယ္တုန္းကပစ္ထားခဲ့ဖူးလို႔လဲအဲလစ္ရာ..နင္ကငါ့ကိုအျပစ္တင္ေစာတာကိုး..
-
ဟင္..မိုးညိဳ..နင္ငါ့ဆီျပန္လာတယ္ေပါ့..
-
ငါကနင့္ေဘးနားမွာအျမဲရွိေနတာဘဲေလ..နင့္ကိုဘ၀ကိုဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရတယ္ဆိုတာသိေအာင္ငါ၀င္မပါဘဲေနေနတာ..
-
ငါဘယ္ေလာက္၀မ္းနည္းနာက်င္ရလဲ..သိလား..နင္ေနနိုင္တယ္ေနာ္..
-
ေအာ္..နင္ကလည္းေျပာတတ္တယ္..အခုငါေရာက္လာျပီ..နင္အားငယ္ေနတာေတြေဖ်ာက္ပစ္လိုက္..ငါနင့္ကိုကူညီမယ္..
-
နင္ကဘာေတြကူမွာလဲဟင္..
-
နင္စိတ္ညစ္ေနတာေတြကိုငါေျဖရွင္းေပးမယ္ေလ..
-
ဟင္..ဘယ္လိုေျဖရွင္းေပးမွာလဲ..
-
အခုသိရမွာေပါ့..မနက္ျဖန္နင့္မိေထြးေတာင္ၾကီးသြားမွာမဟုတ္လား..
-
အင္း..ဟုတ္တယ္..နင္ဘယ္လိုသိလဲ..သူ႔အေမဆီသြားေတြ႔မလို႔တဲ့..
-
ငါမသိတာမရွိဘူးအဲလစ္ရဲ႔..နင္အိပ္မေနနဲ႔..ငါတို႔ေအာက္ဆင္းမယ္..တံခါးဖြင့္ျပီးအျပင္ကိုၾကည့္ဦး..အားလံုးအိပ္တာေသခ်ာျပီဆိုမွေအာက္ဆင္း..လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးယူဦး..ကားဂိုေဒါင္ေသာ့ပါယူလာခဲ့..
-
နင္ဘယ္သြားမလို႔လဲမိုးညိဳ..ဒီေလာက္မိုးရြာေနတာ..ငါေၾကာက္တယ္..
-
ငါတေယာက္လံုးပါေနတာကိုနင္ေၾကာက္သလား..လာစမ္းပါ..မိုးကာ၀တ္ခဲ့..
-
ကၽြန္မမိုးညိဳေနာက္ကေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔လိုက္ဆင္းခဲ့သည္..မိုးညိဳကအိမ္ေနာက္ေဖးတံခါးကိုဖြင့္ျပီးမိုးရြာထဲဆင္းသြားသည္..အျပင္ဘက္မွာေမွာင္မဲေနျပီးတခ်က္တခ်က္လွ်ပ္စီးေရာင္မွာေလတိုက္ေနတာေၾကာင့္ယိမ္းထိုးေနတဲ့သစ္ပင္တို႔ကေျခာက္ျခားစရာျဖစ္ေနသည္..ကၽြန္မမိုးညိဳေနာက္ကတြန္႔ဆုတ္ဆုတ္ျဖင့္လိုက္ခဲ့ပါသည္..မိုးညိဳကေတာ့မိုးရြာေနတာကိုလသာေနသလိုခပ္ေအးေအးပင္ကားဂိုေဒါင္ဆီေလွ်ာက္သြားသည္..
ကားဂိုေဒါင္တံခါးကိုကၽြန္မေသာ့ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့မိုးညိဳကကားဂိုေဒါင္ထဲ၀င္သြားသည္..မိုးညိဳကိုယ္ကေျခာက္ေသြ႕လ်က္..မိုးေရတစက္ေလးမွစိုမေနပါ..သူကေဖေဖစီးသည့္ကားကိုတံခါးဖြင့္လိုက္သည္..ေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ျပီးကၽြန္မကိုေခါင္းဆတ္ျပီးအနားလာဖို႔အမူအယာျပသည္..မိုးညိဳဘာလုပ္မလို႔လဲသိခ်င္တာေၾကာင့္ကၽြန္မသြားၾကည့္လိုက္သည္..
-
အဲလစ္..နင္ရန္ကုန္မွာကားေမာင္းသင္တုန္းကကားအေၾကာင္းေတာ္ေတာ္သိထားတယ္မဟုတ္လား..လာ..အခုငါေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္..
-
ဟင္..ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ..ငါကဖိုးဖိုးသင္ေပးလို႔နည္းနည္းပါးပါးႏႈိက္တတ္ျပဳတတ္ရံုေလးဘဲတတ္တာေနာ္..
-
ေအးေလ..အခုလည္းအဲ့ေလာက္ပါဘဲ..နင့္ကိုဘရိတ္ဖ်က္ခိုင္းမလို႔..
-
ဟယ္..ဒီေတာင္ေပၚလမ္းေတြမွာေဖေဖဒုကၡေရာက္မွာေပါ့..ဘရိတ္မရွိရင္..
-
ကၽြတ္..နင္ကလဲ..အကုန္မျဖတ္နဲ႔ေပါ့ဟ..နည္းနည္းခ်န္ထား..နင့္အေဖကမနက္ျဖန္ဆိုင္မွာေနခဲ့မွာဘဲ..နင့္မိေထြးကကားယူသြားမွာကို..ၾကိဳးျပတ္မျပတ္ေတာ့သူ႔ကံေပါ့..
-
ငါမလုပ္ရဲဘူးမိုးညိဳရယ္..
-
သူ႔ေၾကာင့္နင့္အေမေသသြားတာေနာ္..နင္စဥ္းစားၾကည့္စမ္း...နင့္အေမေသတာနင့္လက္ေပၚမွာဘဲ..နင္မွတ္မိလား..နင္ဘယ္ေလာက္၀မ္းနည္းခဲ့ရလဲ..သူကနင့္အေမကိုလည္းေသေစတယ္..နင့္အေဖကိုလည္းနင့္လက္ကလုယူထားတယ္..အခုနင္လုပ္ရတာသူလုပ္တာထက္စာရင္ပါးပါးေလးပါဟာ..နင္မလုပ္နိုင္ရင္လည္းထားလိုက္ေလ..ေနာက္မွစိတ္ဆင္းရဲလို႔မိုးညိဳေရ..ကယ္ပါဆိုလို႔ကေတာ့ငါမလာဘူးေနာ္..
-
နင္မလာဘဲေတာ့မေနနဲ႔ေနာ္မိုးညိဳ..ငါလုပ္ပါ့မယ္..
-
ကၽြန္မကားဘရိတ္ကိုအတတ္နိုင္ဆံုးေသေသသပ္သပ္ျဖစ္ေအာင္မိုးညိဳစိတ္တိုင္းက်ဖ်က္ေပးလိုက္သည္..မိုးညိဳကေတာ့ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ကၽြန္မေတာ္ေၾကာင္းခ်ီးက်ဳးေနသည္..စိတ္တိုင္းက်ေသခ်ာလုပ္ျပီးေတာ့ကားဂိုေဒါင္တံခါးကိုေသခ်ာျပန္ပိတ္ျပီးအိမ္ထဲကိုျပန္၀င္ခဲ့သည္..မိုးကာအက်ီ ၤကိုအိမ္ထဲမ၀င္ခင္ခၽြတ္ျပီးမိုးေရမက်ေအာင္ေျပာင္းျပန္ေခါက္ကာမီးဖိုထဲကကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္တလံုးထဲအသာထိုးထဲ့ျပီးသယ္လိုက္သည္..
မီးဖိုတံခါးကိုပိတ္ျပီးေရစက္က်ေနတာေတြကိုအ၀တ္စုတ္ျဖင့္ေျပာင္ေအာင္သုတ္ေစျပီးမွမိုးညိဳကအေပၚထပ္ကိုေျခဖ်ားေထာက္တက္ခိုင္းသည္..မိုးသံေလသံၾကားမွာေဖေဖတို႔အခန္းကေတာ့ျငိမ္သက္ေနသည္..အခန္းထဲကိုေရာက္မွကၽြန္မလည္းအသက္ေအာင့္မိေနသမွ်သက္ျပင္းခ်နိုင္ေတာ့သည္..မိုးညိဳကကၽြန္မကိုအိပ္ယာထဲမွာေႏြးေႏြးေထြးေထြးျပန္အိပ္ခိုင္းျပီးသူဆိုေနက် Somebody's me သီခ်င္းကိုတိုးတိုးေလးဆိုျပေနတာေၾကာင့္ကၽြန္မနားေထာင္ရင္းမ်က္လံုးတို႔ေမွးစင္းလာကာအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္..
မနက္ကၽြန္မအိပ္ယာနိုးေတာ့ေနေတာင္အေတာ္ျမင့္ေနျပီ..အိပ္ေရး၀ျပီးကၽြန္မလန္းဆန္းေနသည္..ညကမိုးညိဳကၽြန္မဆီလာတာအိပ္မက္လား..တကယ္လာတာလားစိတ္ကဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနသည္..မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုဖြင့္ေတာ့ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္နဲ႔ထဲ့ထားေသာကၽြန္မမိုးကာကိုေတြ႕လိုက္ရမွမိုးညိဳတကယ္ေရာက္လာမွန္းေသခ်ာသြားသည္..ဒါဆိုေဖေဖ့ကားကိစၥကလည္းအိပ္မက္မဟုတ္ဘူးေပါ့..ကၽြန္မစိုးရိမ္ၾကီးစြာအခန္းတံခါးကိုဖြင့္ထြက္လိုက္ေတာ့အိမ္ကေျခာက္ေသြ႕စြာ..
-------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၃၁)


ကၽြန္မဆယ္တန္းစာေမးပြဲေျဖျပီးေတာ့ေမေမကကၽြန္မကိုဖြားဖြားတို႔ရွိတဲ့ရန္ကုန္မွာသြားေနဖို႔ေျပာပါသည္..ကၽြန္မလည္းဒီနယ္ေျမမွာမေနခ်င္ေတာ့သူမို႔အေထြအထူးမျငင္းဆန္ေတာ့ပါ..ကၽြန္မအတြက္ဒီနယ္ေျမကလြမ္းဆြတ္နာက်င္မႈမ်ားကိုသာေပးစြမ္းနိုင္သည္..ၾကည့္ေလရာေနရာတိုင္းမိုးညိဳအရိပ္မ်ားသာ..ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းကေလးဘ၀ကတည္းကအတူသြားအတူစားခဲ့ေသာပံုရိပ္မ်ားကိုျမင္ေနရသည္..
မိုးညိဳတို႔အိမ္နဲ႔ကၽြန္မတို႔အိမ္လည္းအေခၚအေျပာမရွိေတာ့သေလာက္ျဖစ္သြားသည္..မိုးညိဳအမကကၽြန္မကိုျမင္တိုင္းမႏွစ္ျမိဳ႕စြာၾကည့္တတ္တာမို႔သူနဲ႔ျခံခ်င္းကပ္ေနရတာကၽြန္မစိတ္က်ဥ္းၾကပ္ေနမိသည္..ေနာက္ဆံုးေတြ႕ခ်ိန္ေလးမွာေတာင္မိုးညိဳကစာက်က္ဖို႔နဲ႔ကၽြန္မကိုစိတ္မခ်ေၾကာင္းေျပာခဲ့တာေၾကာင့္ကၽြန္မစာကိုပိုက်က္ခဲ့ပါသည္..စာက်က္ခ်ိန္တိုင္းေဘးမွာ၀ိုင္းကူက်က္ေပးေသာမိုးညိဳရဲ႔အရိပ္တို႔မရွိတာမို႔ကၽြန္မစာက်က္ရင္းငိုခဲ့ရတာအၾကိမ္ၾကိမ္..
ေမေမကကၽြန္မကိုစကားလိုက္ေျပာေပမယ့္မိုးညိဳကိုေမေမႏွင္ထုတ္ခဲ့တာျဖစ္လို႔ကၽြန္မရင္ထဲမွာထံုက်ဥ္ခံခက္ေနမိသည္..တေန႔ေတာ့မိုးညိဳကၽြန္မဆီကိုျပန္လာလိမ့္မည္လို႔ကၽြန္မယံုၾကည္ေနမိသည္..သူကၽြန္မကိုစိတ္မခ်ဘူးေလ..ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ဖိုးဖိုးဖြားဖြားကအလိုလိုက္ျပီးဂရုစိုက္ပါသည္...ေမေမကတဦးတည္းေသာသမီးျဖစ္သလိုကၽြန္မကလည္းတဦးတည္းေသာေျမးမေလးျဖစ္တာေၾကာင့္ကၽြန္မလိုခ်င္တာဆိုမရတာမရွိရေအာင္လုပ္ေပးၾကသည္..
တကၠသိုလ္တက္ေတာ့လည္းလူေတြနဲ႔ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္မပတ္သက္ခ်င္တာေၾကာင့္ကၽြန္မအေ၀းသင္သာတက္ခဲ့သည္..ကၽြန္မ၏ေန႔ရက္မ်ားစြာသည္အေဖာ္ကင္းမဲ့ျပီးေျခာက္ေသြ႕အထီးက်န္ခဲ့သည္..ကၽြန္မရင္ထဲမွာအခ်ိန္တိုင္းမိုးညိဳကိုတိုင္တည္ျပီးစကားေတြအမ်ားၾကီးေျပာခဲ့သည္..ကၽြန္မ၏တခုတည္းေသာအေဖာ္ကကၽြန္မအေတြးေတြထဲမွာရွင္သန္ေနေသာမိုးညိဳဘဲျဖစ္သည္..
ကၽြန္မရန္ကုန္ေရာက္ျပီးသံုးႏွစ္အၾကာတရက္မွာေမေမျဗဳန္းစားၾကီးရန္ကုန္ေရာက္လာသည္..ေမေမ့ကိုၾကည့္ရတာစိတ္ဖိစီးမႈေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ပိန္ခ်ံဳးေနသည္..အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးၾကည့္ေတာ့ေဖေဖအိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္ေနသည္ဟုဆိုသည္..ခင္ပြန္းသည္၏ဥပကၡာျပဳမႈကိုခံရေသာမိန္းမတေယာက္မည္မွ်နာက်င္စြာခံစားရတာကိုကၽြန္မျမင္လိုက္ရေတာ့ထိတ္လန္႔သြားမိသည္..ကၽြန္မဘ၀မွာမိုးညိဳမရွိတာေတာင္ျပင္းျပင္းထန္ထန္နာက်င္ခဲ့ရျပီ..ေနာက္ထပ္ေမေမ့လိုနာက်င္မႈမ်ိဳးသာထပ္ရခဲ့ရင္မည္မွ်ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္မလဲ..
ေမေမသည္ခင္ပြန္းသည္အေပၚခ်စ္ခင္စြဲလမ္းမႈႏွင့္အသဲကြဲရေသာခံစားခ်က္တို႔ေၾကာင့္လူ႔ေလာကကိုေစာစီးစြာေက်ာခိုင္းသြားေတာ့သည္..ႏွလံုးအားနည္းေသာေမေမကၽြန္မလက္ေပၚမွာေနာက္ဆံုးအသက္ကိုပင္ပန္းၾကီးစြာခက္ခက္ခဲခဲရႈိက္ေနခ်ိန္အထိေဖေဖမေရာက္လာခဲ့ပါ..ကၽြန္မေဖေဖ့ဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ဖုန္းကိုင္တာမိန္းမတေယာက္..ကၽြန္မစိတ္တိုစြာဖုန္းခ်လိုက္သည္..ေမေမ့ကိုကၽြန္မဖက္ထားရင္းငိုမိသည္..ေမေမ့ကိုကၽြန္မခ်စ္ပါသည္..
မိုးညိဳနဲ႔ပတ္သက္ျပီးေမေမလုပ္ခဲ့တာေတြကိုလည္းကၽြန္မခြင့္လႊတ္ပါသည္..ေမေမ့ကိုသမီးအရမ္းခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့စကားကိုနားေထာင္ျပီးႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလးေကြးရံုအားယူျပံဳးျပရင္းေမေမေလာကၾကီးကိုေက်ာခိုင္းသြားေတာ့ကၽြန္မေပါက္ကြဲနာက်င္စြာေအာ္ငိုပစ္ခဲ့သည္..ကၽြန္မေဖေဖ့ကိုစိတ္နာမိသည္..ေမေမ့ကိုသျဂိဳ ၤလ္ခ်ိန္မွာေေဖေရာက္လာသည္..ေဖေဖျပန္ေတာ့ကၽြန္မအိမ္ျပန္လိုက္ခဲ့သည္..ဖိုးဖိုးဖြားဖြားတို႔တားေပမယ့္ကၽြန္မဇြတ္ထြက္ခဲ့သည္..
ေဖေဖ့ေနာက္မိန္းမကေမေမဆံုးတာနဲ႔အိမ္ေပၚကိုအခန္႔သားေရာက္လာသည္..ဘယ္ရမလဲ..ကၽြန္မကဒီအိမ္မွာဗိုလ္ေလ...ေဖေဖကေတာ့သူ႔ရဲ႕တဦးတည္းေသာသမီးကတဖက္၊ေနာက္မိန္းမကတဖက္နဲ႔မို႔ၾကားထဲမွာဗ်ာမ်ားေနသည္..ကၽြန္မကိုလည္းျပင္းျပင္းထန္ထန္မဆူရဲပါ..ဒီအိမ္ကကၽြန္မနာမည္နဲ႔ေမေမကအေစာၾကီးကတည္းကေျပာင္းထားခဲ့တာေလ..
ေမေမ့အတြင္းပစၥည္းမွန္သမွ်ကလည္းကၽြန္မလက္ထဲမွာ..ေဖေဖလက္ရွိလုပ္ေနတဲ့လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္ႏွစ္ဆိုင္မွာလည္းတဆိုင္ကကၽြန္မနာမည္နဲ႔မို႔ေနာက္မိန္းမဘက္ဖက္လိုက္ရင္ကၽြန္မပြဲၾကမ္းမွာေဖေဖစိုးရိမ္သည္..တကယ္ေတာ့အျပင္ဘက္မွာဟန္ေဆာင္တင္းမာေနရေပမယ့္ကၽြန္မရင္ထဲမွာေတာ့၀မ္းနည္းအားငယ္ျပီးခိုကိုးရာမဲ့ေနသည္..ကၽြန္မအတြက္အားေပးႏွစ္သိမ့္မည့္အေဖာ္ကိုတမ္းတေနမိသည္..မိုးညိဳကၽြန္မကိုတကယ္ပစ္ထားခဲ့ျပီဘဲ..
ကၽြန္မတေယာက္တည္းစိတ္အားငယ္ျပီးကူကယ္ရာမဲ့ေနခ်ိန္မွာကၽြန္မကိုစိတ္မခ်ဘူးဆိုသည့္မိုးညိဳေရာက္လာသင့္သည္..အားေပးႏွစ္သိမ့္သင့္သည္..တညေတာင္ေပၚမိုးကသည္းၾကီးမဲၾကီးရြာေနသည္..လွ်ပ္စီးေတြလက္ကာမိုးၾကိဳးပစ္သံကအိမ္ကိုေတာင္တုန္ခါသြားေစသည္ထင္ေနရသည္..ကၽြန္မတေယာက္တည္းစိတ္အားငယ္စြာအိပ္ယာေပၚမွာေစာင္ျခံဳျပီးေကြးေနတုန္းရုတ္တရက္အသံတခုၾကားလိုက္ရသည္..
----------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၃၀)



ဒီေန႔တနလၤာေန႔အလုပ္ရႈပ္ပါတယ္ဆိုမွတိမ္ျပာတေယာက္ဆိုင္ကိုမလာတာေၾကာင့္ကူးကူးစိတ္တိုေနသည္..ေတာ္ေသးတာကတိမ္ျပာနားရက္တပတ္မွာႏွစ္ရက္ယူကတည္းကသီခ်င္းဆိုေပးရသည့္အထူး၀န္ေဆာင္မႈအတြက္ေကာင္ေလးတေယာက္ငွားထားမိလို႔ေပါ့..မဟုတ္လို႔ကေတာ့ခုလိုအေၾကာင္းမၾကားဘဲတိမ္ျပာပ်က္ကြက္ပံုနဲ႔ခက္ျပီ..တိမ္ျပာရည္းစားရသြားကတည္းကေျပာင္းလဲသြားသည္..
တိမ္ျပာ့ေကာင္မေလးကလူမႈေရးနားမလည္သလိုတိမ္ျပာ့အေပၚလည္းဆိုးပံုရသည္..အလိုက္မသိတတ္ဘဲသ၀န္အလြန္ေၾကာင္တတ္လြန္းသည္..ကူးကူးကိုေပၚတင္ၾကီးသ၀န္လာတိုျပေနတာေၾကာင့္တိမ္ျပာ့မ်က္ႏွာကိုေထာက္ျပီးအားနာေပမယ့္ခပ္တင္းတင္းေတာ့ေျပာပစ္လိုက္သည္..ေနာက္ပိုင္းေတာ့ဆိုင္ကိုလိုက္မလာရဲေတာ့..ခုလည္းသူ႔ေကာင္မေလးဂ်ီက်ေနလို႔အလုပ္မလာနိုင္တာျဖစ္မည္..ဖုန္းေတာ့ဆက္ျပီးအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာဖို႔ေကာင္းတာေပါ့..
ထားလိုက္ေတာ့..ဒီတရက္ခြင့္ျပဳလိုက္မည္..မနက္ျဖန္လာမွေကာင္းေကာင္းဆူပစ္လိုက္ဦးမည္ဟုကူးကူးေတးထားလိုက္သည္..အဂၤါေန႔လည္းတိမ္ျပာအလုပ္မဆင္း...ဒီလိုေတာ့လည္းမဟုတ္ေသးပါဘူး..သိပ္ကိုတာ၀န္မဲ့လြန္းေနသည္..ကူးကူးဖုန္းေခၚလိုက္သည္..ဖုန္း၀င္ေနေသာ္လည္းဖုန္းကိုင္မည့္သူမရွိ..ဒီေကာင္ဘာျဖစ္ေနပါလိမ့္ဟုစိတ္ထဲစနိုးစေနာင့္ျဖစ္သြားေပမယ့္အလုပ္မ်ားလွတာေၾကာင့္ထပ္လည္းေခၚမေနေတာ့..
တတိယေျမာက္ေန႔အထိတိမ္ျပာဆိုင္မလာေတာ့ကူးကူးလည္းမေနနိုင္ေတာ့..စိုးနိုင္နဲ႔ေက်ာ္မင္းလည္းဖုန္းဆက္ေပမယ့္ကိုင္မယ့္သူမရွိ..အဆက္အသြယ္မရဟုဆိုလာတာေၾကာင့္အလုပ္အားလံုးေစာေစာျပီးေအာင္ျဖတ္ရသည္..တိမ္ျပာ့ေကာင္မေလးဆိုင္ကသိပ္မေ၀းလွေပမယ့္မ်က္ႏွာေၾကာမတည့္တာေၾကာင့္သြားမေမးခ်င္ပါ..အလုပ္သိမ္းျပီးတာနဲ႔ကူးကူးကားနဲ႔စိုးနိုင္နဲ႔ေက်ာ္မင္းကိုပါေခၚျပီးတိမ္ျပာတို႔ျခံကိုထြက္လာခဲ့သည္..
ျခံထဲေရာက္ေတာ့တိမ္ျပာေနသည့္အိမ္ကတံခါးပိတ္ရက္သား..ျခံေထာင့္ကအလုပ္သမားမိသားစုကိုသြားေမးေတာ့လည္းသူတို႔လည္းမသိဟုဆိုသည္..ေယာက်္ားေလးမို႔အေပါင္းအသင္းေတြဆီသြားေနသည္ဟုထင္မိေၾကာင္းသာေျဖနိုင္သည္..တိမ္ျပာေနသည့္အိမ္ဘက္ျပန္ေလွ်ာက္လာရင္းဖုန္းေခၚၾကည့္သည္..ဖုန္းျမည္သံကအိမ္ထဲကထြက္ေပၚလာတာမို႔အိမ္တံခါးကိုတြန္းၾကည့္ေတာ့ေစ့ထားေသာတံခါးကပြင့္သြားသည္..
အိမ္ထဲမွာပစၥည္းေတြကလဲျပိဳေနသည္..ဖုန္းကေတာ့စားပြဲေပၚမွာ..အိမ္ထဲမွာလူရိပ္လူျခည္ေတာင္မေတြ႕ရ...တိမ္ျပာဘယ္ေရာက္ေနလဲ..ဘယ္လိုျဖစ္လို႔အိမ္ထဲမွာရုန္းရင္းဆန္ခတ္ပံုစံျဖစ္ေနတာလဲ..ဘယ္ေလာက္အေရးၾကီးလို႔ဖုန္းေတာင္မယူအားဘဲတိမ္ျပာအျပင္ထြက္သြားတာလဲ..ဘာလို႔အိမ္ကိုေသာ့မခတ္ခဲ့တာလဲ..အေျဖမထြက္ေသာေမးခြန္းမ်ားစြာေခါင္းထဲမွာေပၚလာသည္..
တျခားထူးျခားတာလည္းရွာမရတာေၾကာင့္ဆိုင္ကိုျပန္လာခဲ့လိုက္သည္..တိမ္ျပာ့ေကာင္မေလးဆိုင္ဘက္ၾကည့္ေတာ့ဆိုင္မပိတ္ေသးတာေၾကာင့္ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္အက်ိဳးအေၾကာင္းသိရေအာင္ေမးၾကည့္ေတာ့မည္ဟုဆံုးျဖတ္ျပီးဆိုင္ထဲ၀င္ခဲ့သည္..ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့တိမ္ျပာ့ေကာင္မေလးကိုလည္းမျမင္မိတာေၾကာင့္၀န္ထမ္းမိန္းကေလးေတြကိုေမးေတာ့တနဂၤေႏြေန႔ကမနက္ပိုင္းဆိုင္လာျပီးအျပင္ျပန္ထြက္သြားကတည္းကဆိုင္ကိုထပ္မလာေသးေၾကာင္းသိရသည္..
ဆိုင္တာ၀န္ခံမိန္းကေလးကေသာ့ရွိေနတာမို႔ဆိုင္ကိုအခ်ိန္မွန္ဖြင့္ေပးေနတာျဖစ္ေၾကာင္းရွင္းျပသည္..ကဲ..ဒါဆိုလည္းအဲလစ္အိမ္ကိုလိုက္ၾကရံုေပါ့..အဲလစ္အိမ္လိပ္စာကိုဆိုင္တာ၀န္ခံဆီကေတာင္းရသည္..အဲလစ္ဖုန္းနံပါတ္ကိုေမးျပီးဖုန္းေခၚၾကည့္ေတာ့လည္းစက္ပိတ္ထားပါသည္ဆိုေသာအေျဖသာရေနသည္..အင္း..ခက္ေတာ့ေနျပီ..ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းျပီးေပၚမလာဇာတ္ကားရိုက္ေနတာလားမသိပါဘူး..
အဲလစ္အိမ္ဆီကိုဆက္ထြက္ခဲ့ၾကသည္..ျခံ၀င္းတံခါးကပိတ္ထားသည္..အိမ္ကတိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနသည္..လူရိပ္လူေယာင္မျမင္ရတာေၾကာင့္စိတ္ထဲတမ်ိဳးျဖစ္လာသည္..စိုးနိုင္ကျခံတံခါးကိုေက်ာ္တက္ျပီးအထဲကဖြင့္ေပးတာေၾကာင့္ကားကိုအျပင္မွာဘဲရပ္ခဲ့ျပီးျခံထဲလမ္းေလွ်ာက္၀င္လာခဲ့သည္..အရာရာသည္တိတ္ဆိတ္လြန္းေနသေယာင္ခံစားရသည္..တစံုတေယာက္ကမိမိတို႔ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနသလိုခံစားမႈမ်ိဳးျဖစ္ေပၚလာသည္..
အိမ္ေရွ႕အ၀င္တံခါးကပိတ္ထားသည္..အတြင္းကဂ်က္ခ်ထားဟန္ရွိတာေၾကာင့္လူေခၚေခါင္းေလာင္းကေလးကိုကိုင္လႈပ္လိုက္သည္..ေခါင္းေလာင္းသံျမည္ေနေပမယ့္တံခါးလာဖြင့္ေပးသူတေယာက္မွမရွိတာေၾကာင့္စိတ္ပ်က္စြာျခံျပင္ကိုျပန္ထြက္ဖို႔အေနာက္ကိုလွည့္လိုက္ေတာ့အိမ္ေရွ႕ဆင္၀င္နားတြင္က်ေနေသာပစၥည္းေလးတခုကိုျမင္လိုက္တာေၾကာင့္ကူးကူးေကာက္ယူလိုက္သည္..ဘယ္လိုမွမလြဲနိုင္ေသာအရာ..သူကိုယ္တိုင္ေသခ်ာ၀ယ္ျပီးလက္ေဆာင္ေပးခဲ့ေသာရီေကာ္ဒါေလး..တိမ္ျပာသြားေလရာသယ္ေနက်..တိမ္ျပာဒီရီေကာ္ဒါေလးကိုျမတ္နိုးလွတာသူတို႔အားလံုးသိသည္..
ပေဟဠိမ်ားစြာျဖင့္အဲလစ္အိမ္ၾကီးကိုျပန္ၾကည့္မိၾကသည္..နားထဲမွာတိုးတိတ္ေသာအသံသဲ့သဲ့ၾကားလိုက္သလိုရွိေပမယ့္ေသခ်ာနားစိုက္ေထာင္ေတာ့လည္းဘာသံမွမၾကားရျပန္တာမို႔စိတ္ထဲဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနမိသည္..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ရဲစခန္းကိုအေၾကာင္းၾကားေတာ့မည္..ကူးကူးတို႔ရဲစခန္းကို၀င္ျပီးအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာကာလူေပ်ာက္မႈတိုင္သည္..အဲလစ္၏အိမ္သို႔ရဲမ်ားႏွင့္တေခါက္ျပန္လာခဲ့သည္..
အိမ္ၾကီးကေတာ့ခုနကအတိုင္းဘာမွမေျပာင္းလဲ..ကားဂိုေဒါင္တံခါးကိုေသာ့ဖ်က္ျပီးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့အဲလစ္ကားကိုေတြ႕ရသည္..ဒါဆိုအိမ္ထဲမွာလူရွိရမည္..ဘာေၾကာင့္တံခါးမဖြင့္ေပးတာလဲ..တံခါးမဖြင့္နိုင္ေလာက္သည့္အေျခအေနေရာက္ေအာင္အိမ္ထဲကလူဘာျဖစ္ေနသလဲ..ရဲမ်ားအကူအညီျဖင့္အိမ္ေရွ႕တံခါးကိုဖ်က္၀င္ၾကသည္..အိမ္ေရွ႕ခန္းတြင္ဘာမွမေတြ႔ရ..ေအာက္ထပ္မွာရွင္းေနသည္..အေပၚထပ္ကိုတက္ၾကည့္ၾကသည္..တံခါးပိတ္ထားေသာအခန္းတခုကလြဲျပီူက်န္တာေတြကရွင္းလင္းေနသည္..
ဒါဆိုအေျဖကပိတ္ထားေသာတံခါးေနာက္ကြယ္တြင္သာရွိလိမ့္မည္..အခန္းထဲကအသံသဲ့သဲ့ၾကားေနရသည္..အသံကတိမ္ျပာ့အသံ..တိမ္ျပာသီခ်င္းဆိုေနသည္..တံခါးေသာ့ကိုဖ်က္ျပီးတံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္ေတာ့အခန္းထဲကျမင္ကြင္းကိုရွင္းလင္းစြာျမင္လိုက္ရတာမို႔ကူးကူးလန္႔ေအာ္မိေတာ့သည္...
--------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၂၉)


ကၽြန္ေတာ္ရီေကာ္ဒါ၏အသံဖမ္းခလုတ္ေလးကိုႏွိပ္လိုက္သည္..
-
အဲလစ္..ငါဒီလိုစကားကိုမေျပာခ်င္ပါဘူး..ဒီစကားအတြက္နင္ငါ့ကိုခြင့္မလႊတ္နိုင္ျဖစ္မယ္ဆိုတာငါသိပါတယ္..အရင္ဆံုးငါ့စိတ္ရင္းနဲ႔နင့္ကိုလိႈက္လိႈက္လွဲလွဲေတာင္းပန္ပါတယ္..နင္နဲ႔ငါဘယ္လိုမွေရွ႕ဆက္လို႔မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ငါထင္တယ္..မိန္းကေလးျဖစ္တဲ့နင့္ကိုအျပစ္မတင္ခ်င္ဘူး..မျဖစ္နိုင္တာကိုစခဲ့တဲ့ငါ့အမွားလို႔ဘဲခံယူလိုက္ပါတယ္..နင္နဲ႔ငါဘာသာလည္းမတူဘူး..စိတ္ခ်င္းလည္းမနီးစပ္ဘူးေလ..ဒါေၾကာင့္ငါတို႔လမ္းခြဲလိုက္ၾကရေအာင္..
-
ေအာ္..နင္ကလမ္းခြဲခ်င္ေနတယ္ေပါ့ေလ..
-
ရုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာေသာအသံႏွင့္အတူကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲကရီေကာ္ဒါကိုျဖတ္ကနည္းလုယူခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္လန္႔သြားသည္..ၾကည့္လိုက္ေတာ့အဲလစ္၏ေဒါသထြက္ေနေသာမ်က္ႏွာကိုျမင္ရသည္..ဘယ္အခ်ိန္အိမ္ထဲကိုသူ၀င္လာသလဲကၽြန္ေတာ္မသိလိုက္ပါ..ကၽြန္ေတာ္ကအသံသြင္းဖို႔ကိုစိတ္၀င္စားေနတာကိုး..အဲလစ္ကရီေကာ္ဒါကိုျပန္ဖြင့္သည္..ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာေတြကိုျပန္နားေထာင္ျပီးရီေကာ္ဒါကိုၾကမ္းေပၚပစ္ခ်လိုက္တာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္အျမန္ေကာက္ယူျပီးေကာင္းေသးရဲ႔လားၾကည့္လိုက္မိသည္..ျပီးေတာ့ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲထိုးထဲ့လိုက္သည္..
-
နင္ကငါနဲ႔လမ္းခြဲခ်င္တယ္ေပါ့..ဟုတ္လားတိမ္ျပာ..ေျပာစမ္းပါ..
-
ဟုတ္တယ္အဲလစ္..နင္ၾကားတဲ့အတိုင္းဘဲ..နင္ငါ့ကိုနားလည္မေပးနိုင္ဘူး..ငါမလုပ္ခ်င္တာေတြအတင္းလုပ္တယ္..နင့္ေၾကာင့္ငါအရမ္းစိတ္ညစ္ရတယ္..
-
နင္ကအဲ့လိုျမင္တယ္ေပါ့..ငါကဘာလုပ္ေနလို႔လဲ..ငါလုပ္ေပးေနတာနင့္ဘ၀တိုးတက္ဖို႔မဟုတ္ဘူးလား..
-
မဟုတ္ဘူး..နင္လုပ္ေနတာေယာက်္ားတေယာက္ရဲ႔အစြမ္းကိုမယံုၾကည္တာ...ေယာက်္ားတေယာက္ရဲ႔မာနကိုသတ္ေနတာ..
-
ငါကနင့္မာနကိုသတ္တယ္ဟုတ္လား..ငါ့ေစတနာကိုနင္ေစာ္ကားတယ္..နင့္၀င္ေငြနဲ႔နင္လုပ္ခ်င္တာေတြဘယ္ေတာ့ျဖစ္လာမလဲ..ငါဦးေဆာင္ေနလို႔နင္အခုေလာက္ျဖစ္လာတာ..
-
အဲ့ဒါဘဲ..နင္ဦးေဆာင္ေနတာကိုငါမလိုခ်င္တာ...ငါေယာက်္ားေလး..ငါ့ဘ၀ကိုငါ့ဖာသာဦးေဆာင္နိုင္တယ္..နင္လုပ္ေပးမွမဟုတ္ဘူး..ငါၾကိဳးစားရင္တခ်ိန္ခ်ိန္မွာျဖစ္လာမွာဘဲ..
-
နင္ကငါ့ေစတနာနဲ႔မတန္ဘူး...မိုးညိဳသာဆိုရင္နင့္လိုမဟုတ္ဘူး..မိုးညိဳကငါေျပာတာနားေထာင္တယ္..နင္ကဘယ္ႏွစ္ျပားရွိလို႔ၾကိဳးစားရင္တခ်ိန္ျဖစ္မွာလဲ..
-
ေအး..အဲ့ဒါဆိုမိုးညိဳကိုသြားေျပာ...ငါ့နာမည္တိမ္ျပာ..မမွတ္မိရင္ေသခ်ာမွတ္ထား..ငါမိုးညိဳမဟုတ္ဘူး..နင္ငါ့ကိုတခ်ိန္လံုးမိုးညိဳနဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ေနတာေတြငါဘယ္လိုမွသည္းမခံနိုင္ေတာ့ဘူး...
-
ေအး..ဟုတ္ျပီ...နင္မိုးညိဳမဟုတ္ဘူး..တိမ္ျပာ..ထားလိုက္ေတာ့..နင့္ကိုငါကမိုးညိဳနဲ႔တခ်ိန္လံုးနိႈင္းယွဥ္ေနတယ္လို႔နင္ထင္တယ္ေပါ့..ငါကနင့္ဘ၀တိုးတက္ေအာင္လုပ္ေပးေနတာ..နင့္ကိုမိုးညိဳအေၾကာင္းေျပာျပတာဘဲရွိတယ္..နင့္ကိုမိုးညိဳနဲ႔မႏႈိင္းဘူး..ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့နင္ကမိုးညိဳလိုအစြမ္းအစရွိတဲ့ေကာင္မဟုတ္လို႔..နားလည္လား..နင့္မွာမိုးညိဳလိုအစြမ္းအစမရွိဘူး..
-
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြမီး၀င္း၀င္းေတာက္ကုန္သည္..နားထဲမွာအထပ္ထပ္ပဲ့တင္သံလိုျပန္ၾကားေနသည္..နင့္မွာမိုးညိဳလိုအစြမ္းအစမရွိဘူးတဲ့...ကၽြန္ေတာ့္မာနႏွင့္သိကၡာကိုအဆံုးစြန္ထိရိုက္ခ်ိဳးဖ်က္စီးပစ္လိုက္သည့္စကား...ေယာက်္ားတေယာက္၏ဂုဏ္အင္ကိုခ်နင္းေစာ္ကားေနသည္...ကၽြန္ေတာ့္အသားေတြတဆတ္ဆတ္တုန္လာသည္..မ်က္စိေရွ႕မွာကၽြန္ေတာ့္ကိုလက္ညိႈးေငါက္ေငါက္ထိုးျပီးဆက္တိုက္ေျပာေနသည့္အဲလစ္ကိုျမင္ေနရသည္..ဒါေပမယ့္သူဘာေျပာေနလဲကၽြန္ေတာ္မၾကားရေတာ့..
ကၽြန္ေတာ္သည္းခံခဲ့တာေတြမ်ားျပီ...ခံျပင္းမႈေတြကိုျမိဳသိပ္ခဲ့တာရင္ဘတ္တခုလံုးအျပည့္..အခုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ေပါက္ကြဲသြားျပီ..ကၽြန္ေတာ့္နားေတြတစီစီျမည္ေနသည္...ကၽြန္ေတာ့္ကိုေစာ္ကားေသာမိန္းမ...ဒင္းမရွိမွေအးမည္..သူရွိေနသေရြ႕ကၽြန္ေတာ္ေအးခ်မ္းစြာေနရေတာ့မွာမဟုတ္...ကၽြန္ေတာ့္မာနေတြကိုခ်နင္းပစ္သူ..ကၽြန္ေတာ့္ကိုအသိမ္ငယ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ႏွိမ့္ခ်သူ..သူဆက္မရွိသင့္ေတာ့..
ကၽြန္ေတာ့္ေဒါသတၾကီးသူ႔နားကိုတိုးသြားျပီးအဲလစ္လည္ပင္းကိုညွစ္လိုက္သည္..သူရုန္းသည္..ထိုင္ခံုေတြလဲကုန္သည္..ေနာက္ဆုတ္ရင္းရုန္းကန္ရင္းျဖင့္စားပြဲေစာင္းနဲ႔တိုက္ျပီးရပ္သြားသည္..အဲလစ္မ်က္လံုးေတြျပဴးထြက္လာသည္..ကၽြန္ေတာ္မေလွ်ာ့ေပးေတာ့..သူကၽြန္ေတာ့္ကိုေစာ္ကားလြန္းသည္...ေသစမ္း..ေသစမ္း..ေသစမ္း...
-------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၂၈)


ဒီေန႔ကၽြန္ေတာ္နားရက္ယူထားတာမို႔ေတးေရးဆရာဆီသြားသည္..ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေတာ့ဆရာကသီခ်င္းအသစ္တပုဒ္ကိုသံစဥ္ရွာေနတာေၾကာင့္ထိုင္ေစာင့္ရင္းပညာယူေနမိသည္..အေတာ္ေလးၾကာမွဆရာကသီခ်င္းေရးေနတာကိုနားလိုက္သည္..ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပံဳးျပျပီးစကားေျပာသည္..ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဆရာကညီအကိုလိုေရာ၊ဆရာတပည့္လိုပါအေတာ္ရင္းႏွီးေနျပီ...
-
ညီေလးေရ..မင္းေကာင္မေလးေတာ့ထင္တိုင္းၾကဲေနျပီ..
-
ဘာျဖစ္လို႔လဲအကို..သူဘာလုပ္ျပန္ျပီလဲ..
-
မင္းသီခ်င္းေခြထုတ္ဖို႔သူစီစဥ္ေနတယ္..ရန္ကုန္ကစတူဒီယိုေတြကိုလည္းဖုန္းလိုက္ဆက္ေနတယ္..အကိုလည္းတားတာဘဲညီေလးရာ..သူကဒီအသိုင္းအ၀ိုင္းအေၾကာင္းမသိဘဲအလိမ္ခံရမွာစိုးလို႔..
-
ဟာ..အဲ့ဒါေတြကၽြန္ေတာ္စိတ္ပ်က္တာအကိုရာ..ကၽြန္ေတာ္ကိုယ့္အစြမ္းအစနဲ႔ကိုယ္ၾကိဳးစားခ်င္တယ္..သူကတဇြတ္ထိုးထင္ရာလုပ္ေနတာ..
-
ေအးကြာ..အကို႔ကိုလည္းညီ့အတြက္သီခ်င္းအသစ္၅ပုဒ္ေတာင္းထားတယ္..အကိုကလုပ္ေပးနိုင္ပါတယ္..အေခြကိစၥကိုေတာ့အေလာသံုးဆယ္မလုပ္ဘဲတတ္သိနားလည္သူေတြနဲ႔ေသခ်ာတိုင္ပင္ျပီးမွလုပ္ေစခ်င္တာပါ..ေငြအရင္းအႏွီးကမနည္းဘူးေလ..
-
ဟုတ္တယ္အကို..ကၽြန္ေတာ္လည္းခုမွပိုက္ဆံစုေနတုန္း..သူနဲ႔ကေတာ့ေရရွည္လက္တြဲဖို႔မလြယ္ဘူးထင္တယ္အကိုရာ..သူကနားလည္မႈမေပးနိုင္ဘူးဗ်ာ..
-
ဒါကေတာ့ညီေလးတို႔အခ်င္းခ်င္းညိွၾကည့္ပါကြာ..အကိုကမျဖစ္သင့္တာမျဖစ္ေအာင္သာသတိေပးတာပါ..
-
ကၽြန္ေတာ္ျပန္မယ္အကို...
-
သီခ်င္းမက်င့္ေတာ့ဘူးလားညီေလး..
-
အကိုရာ..အခုခ်ိန္သီခ်င္းဆိုဖို႔မုဒ္ဘယ္လိုသြင္းမလဲ..ကၽြန္ေတာ္စိတ္မၾကည္ေတာ့ဘူး..အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ဗ်ာ..
-
ေအး..ေအး..ဆိုင္ကယ္သတိထားစီးဦး..
-
ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတာ္ေတာ္တိုေနမိသည္..ဆိုင္ကယ္ကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေမာင္းခ်လာျပီးျခံထဲကိုအရွိန္နဲ႔ခ်ိဳးအ၀င္မွာျခံထဲကထြက္လာေသာဦးေလးကိုတိုက္မိမလိုျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ဘရိတ္ဆြဲျပီးလက္ကိုင္ကိုေစာင္းေပးလိုက္ရာျခံေဘးကမက္မြန္ပင္ကိုတိုက္ျပီးဆိုင္ကယ္ရပ္သြားသည္..ဦးေလးလည္းလန္႔ျပီးစိတ္တိုသြားပံုရသည္..
-
ဟိတ္ေကာင္..ေသာက္သရမ္းေမာင္းရသလား..ကံေကာင္းလို႔မတိုက္တယ္..အဲ့လိုၾကပ္ၾကပ္ေမာင္း..မသာေပၚလိမ့္မယ္..
-
ဦးဦးကလဲဗ်ာ..စကားကိုမဦးမခၽြတ္..သားအျပင္မွာစိတ္တိုစရာေလးရွိလို႔ဒီတခါဘဲဒီလိုေမာင္းမိတာပါ..
-
ေအး..မင္းကစိတ္တိုစရာခုမွရွိလာတာ..ငါစိတ္တိုေနတာၾကာျပီ..ဘယ့္ႏွယ္ကြာ..ျခံထဲေနတာျခံထဲကအလုပ္ေတာ့ၾကည့္ဦးေပါ့ကြာ..ဟိုဘက္မွာေရပိုက္ေခါင္းပ်က္ျပီးေရေတြက်ေနတာျပီးခဲ့တဲ့အပတ္ထဲကငါေတြ႕တယ္...ခုထိမျပင္ေသးဘူး..ေရေတြအလကားျဖစ္တယ္..ေရတင္ရတာမီတာခမနည္းဘူးကြ...
-
သားအခုျပင္လိုက္ပါ့မယ္ဦးဦး..
-
ေအး..ျပင္ထားလိုက္...ငါသြားမယ္..ျခံထဲေကာင္မေလးေခၚမေနနဲ႔..မရႈနိုင္မကယ္နိုင္ျဖစ္ရင္ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းျဖစ္မယ္..ငါလည္းမ်က္ႏွာပ်က္မယ္..
-
သားအဲ့ေလာက္မမိုက္ပါဘူးဦးဦးရာ..
-
ေအးေပါ့ကြာ..ေျပာဦးေပါ့..ျဖစ္လာလို႔ကမင္းကိုငါကိုယ္တိုင္ကန္ခ်မယ္..
-
ဒီေန႔ေတာ့ကၽြန္ေတာ္ျပႆဒါးမလြတ္ပါ..ဦးေလးကေတာ့စိတ္တိုတိုနဲ႔ဆူျပီးေျပာျပီးထြက္သြားသည္..ကၽြန္ေတာ္လည္းအိမ္ထဲကပိုက္ဂိုက္ကိုသြားယူလာျပီးဦးေလး၀ယ္လာေသာေရပိုက္ေခါင္းႏွင့္ပ်က္ေနေသာေရပိုက္ေခါင္းကိုလဲတပ္လိုက္သည္..ေရပိုက္ေခါင္းလဲတပ္ေနရင္းအဲလစ္ကိုစိတ္ထဲကအေတာ္ေဒါသထြက္ေနသည္..ဒီလိုပံုနဲ႔ေရွ႕ဆက္ဖို႔မလြယ္..ေညာင္ညိဳပင္စခန္းမွာေနမ၀င္ခင္လမ္းခြဲလိုက္တာေကာင္းလိမ့္မည္..
ေရပိုက္ေခါင္းလဲျပီးေတာ့အိမ္ထဲ၀င္ခဲ့သည္..ဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့မစ္ေကာလ္ေတြအၾကိမ္၂၀...အဲလစ္ေခၚထားတာေတြဘဲျဖစ္သည္..စိတ္ပ်က္စြာဖုန္းကိုျပန္ပစ္ခ်လိုက္သည္..ပိုက္ဂိုက္ကိုစားပြဲေပၚတင္လိုက္ျပီးအိပ္ခန္းထဲကရီေကာ္ဒါေလးကိုသြားယူလာလိုက္သည္..အဲလစ္ကိုကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္စကားေျပာရင္တိုးေပါက္မွာမဟုတ္..ဒီေတာ့ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္သည့္စကားမ်ားကိုရီေကာ္ဒါႏွင့္သြင္းျပီးသူ႔ကိုဖြင့္ျပနားေထာင္ခိုင္းတာအေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္...
ကၽြန္ေတာ္စကားလံုးေရြးသည္..အသင့္ေတာ္ဆံုးႏွင့္နာက်င္မႈအသက္သာဆံုးစကားကိုကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္ပါသည္..အဲလစ္ကိုနာက်င္စြာမခံစားေစခ်င္တာကၽြန္ေတာ့္စိတ္ရင္းပါ..ကၽြန္ေတာ့္အေပၚနားလည္ဖို႔မၾကိဳးစားဘဲသူ႕စိတ္ခံစားမႈကိုသာအေလးေပးေဆာင္ရြက္တတ္ေသာအဲလစ္နဲ႔ေရရွည္လက္တြဲဖို႔မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာသိသည္..အဲလစ္သည္ဘယ္တုန္းကမွလူတဦးတေယာက္ကိုနားလည္ေပးရန္ၾကိဳးစားခဲ့ဘူးပံုမေပၚ...ေနာင္လည္းေျပာင္းလဲလိမ့္မည္မဟုတ္..ဒီေတာ့ၾကာရင္ႏွစ္ေယာက္လံုးမေပ်ာ္ရႊင္ရဘဲနာက်င္ရမယ့္အခ်စ္မ်ိဳးကိုကၽြန္ေတာ္ေရွ႕မဆက္ခ်င္ေတာ့ပါ..
-----------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၂၇)


ခ်မ္းလြန္းလို႔ကၽြန္ေတာ္လက္ပိုက္ျပီးကိုယ့္ကိုယ္ကိုေႏြးေအာင္ၾကိဳးစားၾကည့္သည္...ဘယ္လိုမွမရ..ဒီအခ်ိန္မွာကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚေအးစက္စက္ကိုယ္လံုးေလးလာကပ္သည္..ၾကည့္လိုက္ေတာ့အဲလစ္..ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြျပာျပီးတုန္ေနေသာအဲလစ္ကကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲတိုး၀င္ေနသည္..ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုဖက္ထားေပးလိုက္သည္..ႏွစ္ေယာက္ကပ္ေနေတာ့ကိုယ္ေငြ႕ေၾကာင့္အေတာ္အတန္အခ်မ္းသက္သာသြားသည္..
ခက္တာကအိအိေထြးေထြးမိန္းကေလးတေယာက္၏ကိုယ္လံုးေလးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္ထားေပးရေသာကၽြန္ေတာ္ေယာက်္ားသားမွာရင္ေတြခုန္လာသည္..တကိုယ္လံုးပူေႏြးလာျပီးအာေတြေျခာက္လာသည္..ကၽြန္ေတာ္ရင္ခြင္ထဲကအဲလစ္ကိုငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူလည္းကၽြန္ေတာ့္လိုဘဲရင္ေတြခုန္ေနပံုရသည္..တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ား၏မပြင့္တပြင့္ဟန္ေလးကကၽြန္ေတာ့္ကိုထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြမ္းကင္းမဲ့သြားေစတာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္အဲလစ္ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုငံုျပီးနမ္းလိုက္မိသည္..
ရင္ထဲမွာတုန္ရီလိႈက္ေမာမႈနဲ႔အတူအျပင္ကမိုးေရတို႔နဲ႔အျပိဳင္ကၽြန္ေတာ္လည္းရွည္ၾကာေသာအနမ္းမိုးေတြေစြေနမိသည္..ပင္လယ္ေရလိုေသာက္ေလငတ္မေျပျဖစ္ေနျပီးအနမ္းေတြသာထပ္ဆင့္ေနမိသည္..ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားတခြန္းမွကၽြန္ေတာ္မေျပာလိုက္မိဘဲကၽြန္ေတာ္နဲ႔အဲလစ္ခ်စ္သူျဖစ္သြားၾကသည္..စိုးနိုင္တို႔ေရာက္လာေတာ့ေမွာင္ရီပ်ိဳးေနျပီ..ကားကိုျပင္မရနိုင္တာေၾကာင့္တခါတည္းဆြဲသြားျပီး၀ပ္ေရွာ့ပို႔ဖို႔စီစဥ္ရသည္..
ငွားလာေသာကားႏွင့္အဲလစ္ကိုအိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးျပီးကၽြန္ေတာ္ျခံထဲကိုျပန္လာခဲ့သည္..ကၽြန္ေတာ္မေရမရာေတြေ၀ေနမိသည္..အရာရာသည္အိပ္မက္ဆန္လွသည္..အဲလစ္နဲ႔ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားတာအိပ္မက္တခုလိုကၽြန္ေတာ္ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးျဖစ္ေနေပမယ့္ျပန္ျပင္ခြင့္မရွိေတာ့..ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ထိလက္ေရာက္နမ္းမိျပီးမွေတာ့ဆင္ေျခေပးေနတာထက္အဲလစ္ကိုခ်စ္သူအျဖစ္ကၽြန္ေတာ္လက္ခံရဖို႔သာရွိေတာ့သည္..
ခ်စ္သူေတြျဖစ္လာၾကေတာ့အဲလစ္ကၽြန္ေတာ့္ကိုပိုနိုင္လာသည္..ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္လုပ္သူ႔သေဘာအတိုင္းမျဖစ္လွ်င္စိတ္ေကာက္သည္..ဆယ့္ငါးမိနစ္ျခားတခါေလာက္ဖုန္းဆက္ေနတာမို႔ကၽြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္ရတာမေျဖာင့္..ဖုန္းကိုဆိုင္းလင့္လုပ္ထားျပန္ရင္လည္းစိတ္ဆိုးျပီးျမည္တြန္ေတာက္တီးလို႔မျပီးနိုင္မစီးနိုင္..ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြအရမ္းက်ဥ္းၾကပ္လာသည္..
ခ်စ္သူေတြျဖစ္မွအဲလစ္ဘယ္ေလာက္သ၀န္တိုတတ္တာကၽြန္ေတာ္သိေတာ့သည္..ဘယ္မိန္းကေလးနဲ႔မွစကားေျပာတာမၾကိဳက္..ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္မွာအေႏွာက္အယွက္ၾကီးစြာျဖစ္လာေတာ့သည္..ပန္းပို႔တာေရာ၊ဆိုင္မွာသီခ်င္းဆိုတာပါမိန္းကေလးေတြနဲ႔ကင္းလို႔မရတာမို႔အဲလစ္နဲ႔ကၽြန္ေတာ္စကားမမ်ားရသည့္ေန႔မရွိသေလာက္ျဖစ္သည္..ၾကာေတာ့ဆိုင္မွကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကူးကူးနဲ႔ပါစြပ္စြဲလာတာမို႔ကူးကူးနဲ႔အဲလစ္လည္းရန္သူျဖစ္ေတာ့သည္..
တမ်ိဳးေတာ့ေကာင္းပါသည္..ကူးကူးနဲ႔မတဲ့ေတာ့အဲလစ္ဆိုင္လာလို႔မရ..ဒီေတာ့ဆိုင္ထဲရွိေနခ်ိန္ေလးေတာ့ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေအးရသည္..ဒါေတာင္ဖုန္းကတတီတီနဲ႔ဆက္ေနေသးတာေၾကာင့္စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေတာ့မေနရ..အဆိုးဆံုးကေတးေရးဆရာဆီသြားျပီးကၽြန္ေတာ္အေခြထုတ္ဖို႔သြားစီစဥ္ျခင္းျဖစ္သည္..ကၽြန္ေတာ့္မွာေယာက်္ားမာနရွိသည္..ကၽြန္ေတာ့္ရည္မွန္းခ်က္ကိုကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ၾကိဳးစားမည္..မိန္းမထမိန္နားခိုစားသည္ဆိုသည့္အေျပာမ်ိဳးကၽြန္ေတာ္မခံစားနိုင္ပါ..
အဲလစ္သည္ကၽြန္ေတာ့ခံစားခ်က္ေတြကိုနားမလည္တာလား၊လ်စ္လ်ဴရႈထားတာလားမသိေပမယ့္သူလုပ္ခ်င္တာကိုကၽြန္ေတာ့္ကိုမတိုင္ပင္ဘဲစီစဥ္သည္..ဇြတ္လုပ္ခိုင္းသည္..သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သူသာျဖစ္ေသးေပမယ့္ပိုင္စိုးပိုင္နင္းကၽြန္ေတာ့္အခြင့္အေရးမ်ားကိုက်ဳးေက်ာ္လာသည္..ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥမွန္သမွ်သူ၀င္ပါခ်င္သည္...မိန္းကေလးေတြနဲ႔ေယာက်္ားေလးေတြဘ၀ကိုခံစားပံုျခင္း၊အခ်စ္ကိုနားလည္ပံုျခင္းမတူညီၾကပါ..မတူညီေသာအေတြးအျမင္ေတြကိုညိွႏႈိင္းေပးျပီးနားလည္နိုင္မႈသည္အခ်စ္တခု၏အသက္ျဖစ္ေၾကာင္းမိန္းကေလးအမ်ားစုသေဘာမေပါက္ၾကသည့္ထဲမွာအဲလစ္ကထိပ္ဆံုးကျဖစ္သည္..
အဆိုးဆံုးကခ်စ္သူျဖစ္လာျပီးသည့္တိုင္အရာရာကိုမိုးညိဳနဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ေျပာတတ္ေသာအက်င့္ကမေပ်ာက္..ကၽြန္ေတာ္တို႔စကားေျပာလွ်င္ဆယ္ခြန္းမွာမိုးညိဳကငါးခြန္းပါသည္..ကၽြန္ေတာ္မိုးညိဳကိုသ၀န္မတိုပါ..ျဖစ္နိုင္ရင္မိုးညိဳကိုျပန္သာအသက္သြင္းေပးလိုက္ခ်င္သည္..အရာရာကိုယ္မသိေသာလူတေယာက္နဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ခံရတာခံျပင္းစရာေကာင္းလွသည္..မိုးညိဳသာရွိရင္ကၽြန္ေတာ္ဒီေလာက္စိတ္ဆင္းရဲရမွာမဟုတ္..အဲလစ္၏မသိနားမလည္မႈႏွင့္အလိုက္မသိမႈတို႔ကိုကၽြန္ေတာ္ျပင္ေပးဖို႔ၾကိဳးစားပါသည္..အခက္ဆံုးကအဲလစ္ကကၽြန္ေတာ့္စကားနားမေထာင္သလိုသူေျပာခ်င္ရာစြတ္ေျပာေနတာကိုတိုးေပါက္ေအာင္ေျပာဖို႔မလြယ္..
ကၽြန္ေတာ္တခြန္းအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာရင္အဲလစ္ဆီကအခြန္းႏွစ္ဆယ္ေလာက္ျပန္ထြက္လာသည္..ဆင္ေျခနဲ႔စြပ္စြဲတာ၊နိႈင္းယွဥ္တာေတြကလြဲျပီးကၽြန္ေတာ္ေျပာသမွ်အရာမထင္..ျခံထဲကိုအဲလစ္ခဏခဏလာလြန္းတာဦးေလးဆီသတင္းေရာက္လို႔ဦးေလးဆူတာလည္းခံရသည္..ေယာက်္ားေလးတေယာက္တည္းေနေသာအိမ္ကိုလာဖို႔မတင့္တယ္တာကၽြန္ေတာ္ေျပာျပေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္သူ႔ေနာက္ကြယ္မွာလုပ္ခ်င္တာလုပ္ဖို႔အေၾကာင္းျပခ်က္အျဖစ္အဲလစ္ကပယ္ခ်သည္..ကၽြန္ေတာ္ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ...
-------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၂၆)



ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားေပၚမွာစိမ္ေျပနေျပပတ္ေနေသာအဲလစ္ေနာက္ကိုကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္လိုက္ေနသည္..စိတ္ကေတာ့သိပ္မရွည္ခ်င္ေတာ့..ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့တိမ္ညိဳေတြကအေတာ္တက္လာျပီ..အျပန္ေလွစီးရဦးမည္..ေတာင္ေပၚသားကၽြန္ေတာ္ေရေၾကာက္သည္..ေရလည္းမကူးတတ္ပါ..အဲလစ္ကေတာ့ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔မ၀ယ္ဘဲေစ်းဆိုင္ေတြကိုစပ္စုေနျပန္ေသးသည္..
ျမန္ျမန္ျပန္ဖို႔ကၽြန္ေတာ္ေျပာေတာ့လည္းကၽြန္ေတာ့္ကိုေလာရန္ေကာဆိုသည့္စိတ္မရွည္သည့္အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္သည္..အကယ္၍မိုးရြာလို႔ေလွေမွာက္ပါျပီတဲ့..ေလွသမားကမိန္းကေလးကိုသာဦးစားေပးကယ္မွာအေသအခ်ာျဖစ္သည္..ေရမကူးတတ္ေသာကၽြန္ေတာ္ေရနစ္ေသဖို႔ဘဲရွိသည္..ဒီေတာ့ကၽြန္ေတာ္စိတ္ပူတာမလြန္ဟုကၽြန္ေတာ္ထင္သည္..
အဲလစ္ကိုဘယ္လိုမွေျပာမရေတာ့သူ႔ေနာက္ကိုဆက္မလိုက္ေတာ့ဘဲကၽြန္ေတာ္ေလွဆိပ္မွာသြားထိုင္ေနလိုက္သည္..အဲလစ္ကကၽြန္ေတာ့္စကားကိုနားေထာင္ဖို႔စိတ္မ၀င္စားဘဲသူလုပ္ခ်င္တာကိုသာကၽြန္ေတာ့္ကိုလိုက္လုပ္ေစလိုသူျဖစ္ေနသည္..အဲလစ္အေၾကာင္းၾကားဖူးခဲ့ခ်ိန္ကကၽြန္ေတာ္အဲလစ္ကိုသနားမိသည္..အခုခ်ိန္မွာေတာ့မိုးညိဳေသတာကိုအႏွေျမာဆံုးသူကကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ပါသည္..
မိုးညိဳသာယခုခ်ိန္ထိရွိေနေသးလွ်င္အခုလိုကၽြန္ေတာ္စိတ္ညစ္ရမွာမဟုတ္..ကၽြန္ေတာ္စိတ္တိုတိုနဲ႔အဲလစ္ကိုထားျပီးလွည့္ျပန္သြားခ်င္သည္..မိန္ကေလးတေယာက္ကိုမထားခဲ့သင့္တာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထိန္းထားရသည္..ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္အဲလစ္တေယာက္ေဖာင္ေတာ္ေတာ္ဦးဘုရားကိုဘာအတြက္လာတာလဲကၽြန္ေတာ္ေတြးမရပါ..ကၽြန္ေတာ္ေလွဆိပ္မွာထိုင္ေနတာနာရီ၀က္ေလာက္ရွိမွအဲလစ္ေရာက္လာသည္..
ထံုးစံအတိုင္းသူ႔ကိုစိတ္မရွည္ရေကာင္းလားဆိုျပီးမိုးညိဳနဲ႔နႈိင္းကာပြစိပြစိေျပာေနေတာ့သည္..ကၽြန္ေတာ္စိတ္ပ်က္လြန္းလို႔ဘာမွကိုျပန္မေျပာခ်င္ပါ..တိမ္ညိဳေတြမဲလာေသာေကာင္းကင္ကိုသာလက္ညိဳးထိုးျပလိုက္သည္..အျပန္လမ္းတြင္ေတာ့ေမွာင္ရီျခယ္လာေသာေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ျပီးကၽြန္ေတာ္ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားကိုအၾကိမ္ၾကိမ္ဆုေတာင္းေနမိသည္..
အဲလစ္ကေတာ့သူ႔ဘုရားမွာဆုေတာင္းမေတာင္းမသိေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့မိုးမရြာဖို႔အသည္းအသန္ဆုေတာင္းေနမိသည္..ဒီၾကားထဲေဘးကစကားတတြတ္တြတ္ေျပာေနေသာအဲလစ္ေၾကာင့္ဘုရားကိုအာရံုျပဳရတာမေျဖာင့္..ေညာင္ေရႊေလွဆိပ္ကိုေလွဆိုက္ေတာ့မိုးကသည္းသည္းမဲမဲရြာပါျပီ..ကားေပၚကိုအျမန္ေျပးတက္ျပီးသတိနဲ႔အာရံုစိုက္ကာအျပန္လမ္းကိုေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္..
ေညာင္ေရႊလြန္လာေတာ့သဲၾကီးမဲၾကီးရြာေနေသာမိုးကေရွ႕ကိုမီးဖြင့္ေမာင္းတာေတာင္မျမင္ရေတာ့တာေၾကာင့္ကားကိုလမ္းေဘးခ်ရပ္လိုက္ရသည္..၀ိုက္ပါေတြကမိုးေရကိုသုတ္မနိုင္ေတာ့..ဆူညံေသာမိုးသံေၾကာင့္အဲလစ္ေျပာေနတာေတြေသခ်ာမၾကားရေတာ့တာလည္းကၽြန္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာရသည္..ဒီမိုးထဲဆက္ေမာင္းရင္လည္းမေကာင္းက်ိဳးကပိုမ်ားတာမို႔မိုးတိတ္ရန္ေစာင့္လိုက္တာကပိုေကာင္းသည္..
ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကေတာ့မိုးကသည္းေနရာကေစြလာတာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ကားကိုစက္ျပန္နႈိးလိုက္သည္..မည္ကဲ့သို႔ျဖစ္သည္မသိ..ကားကစက္ျပန္မနိုးေတာ့..ကၽြန္ေတာ္လည္းကားစက္အေၾကာင္းနားမလည္..ေဘးဘီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လူေနအိမ္ေျခကမရွိ..အေတာ္ေ၀းေ၀းမွာေတာ့အိမ္ေလးတလံုးပ်ပ်ျမင္ရသည္..မိုးရြာထဲဆင္းျပီးကားစက္ဖံုးဖြင့္ၾကည့္သည္..ၾကည့္ေနေပမယ့္ဘာျဖစ္တာမွန္းလည္းကၽြန္ေတာ္မသိပါ..ဆိုင္ကယ္နဲ႔သေဘာတရားခ်င္းနီးစပ္သလိုႏွင့္မတူတာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္မျပင္တတ္..
ဒီၾကားထဲဘာမွမလုပ္တတ္ဘဲမိုးရြာထဲလွ်ာရွည္ျပီးလိုက္ဆင္းလာေသာအဲလစ္ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္စိတ္တိုသြားသည္..အလကားလူမိုးစိုတာအဖတ္တင္ေအာင္ေအာက္ဆင္းေသာသူ႔ကိုကၽြန္ေတာ္ေအာ္လိုက္တာေၾကာင့္အဲလစ္မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ကားေပၚျပန္တက္သြားေတာ့ကၽြန္ေတာ္စိတ္မေကာင္း..ဒါေပမယ့္မ်က္ႏွာေၾကာကိုလည္းမေလွ်ာ့ရဲ..အခုခ်ိန္ျပန္ေလွ်ာ့လိုက္လို႔ကေတာ့ေဒၚေရႊအဲလစ္တို႔ေလျပန္ေပါလာမည္..ေခါင္းဆင္နင္းခံရတာထက္ကၽြန္ေတာ္ကံဆိုးသြားနိုင္သည္..
စိုးနိုင္နဲ႔ေက်ာ္မင္းဆီအက်ိဳးအေၾကာင္းဖုန္းဆက္ေျပာျပီးမကၠင္းနစ္ေခၚခိုင္းရသည္..မိုးကအဆက္မျပတ္ရြာေနတာေၾကာင့္မေတာ္တဆကားဆြဲတန္ရင္ဆြဲရေအာင္ေရာ၊ဆိုင္ကယ္နဲ႔လာလို႔မရတာေရာေၾကာင့္ကားတစီးပါငွားခိုင္းလိုက္ရသည္..အနည္းဆံုးေတာ့ႏွစ္နာရီေလာက္ေစာင့္ရေတာ့မည္..ကားထဲ၀င္ထိုင္ရင္းကားမွန္ေပၚလာရိုက္ခတ္ေသာမိုးစက္တို႔ကိုအဓိပၸါယ္မဲ့ေငးၾကည့္ေနမိသည္..
မယ္လိုဒီဆိုင္ကိုဖုန္းဆက္ျပီးအေျခအေနကိုေျပာျပရသည္..ဒီေန႔ညအဖို႔ေတာ့ဘယ္လိုမွလာဖို႔မလြယ္တာေၾကာင့္ခြင့္တိုင္ရသည္..ဆိုင္ရွင္အမကနားလည္ေပးပါသည္..ေတာင္ေပၚမိုးနဲ႔ေတာင္ေပၚေလေၾကာင့္ရာသီဥတုကေအးစိမ့္လာသည္..မွန္အလံုတင္ထားတာေတာင္မိုးစိုေနေသာအ၀တ္ေတြေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ခ်မ္းျပီးတုန္လာသည္..အဲလစ္ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့သူလည္းခ်မ္းေနပံုရသည္..ဒီလိုဆိုေတာ့လည္းအဲလစ္ပံုကသနားစရာ..လုပ္ခ်င္တာစြတ္လုပ္ျပီးျဖစ္လာေတာ့သူ႕ေၾကာင့္မဟုတ္သလိုသနားစရာမ်က္ႏွာေပးေလးနဲ႔..
------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သမုဒယေနၾကာ...(၂၅)


ဆိုင္ေလးမွာေဖ်ာ္ေျဖရင္းကၽြန္ေတာ့္သီခ်င္းေတြလူသိလာသည္..ပန္းစည္းပို႔ခ်ိန္တြင္သီးသန္႔ေတာင္းဆိုမႈမရွိသည့္ပန္းစည္းမ်ားကိုကၽြန္ေတာ့္သီခ်င္းထဲကစိတ္ၾကိဳက္အပိုဒ္ေလးမ်ားဆိုျပေတာ့ေကာင္မေလးေတြသေဘာက်ၾကသည္..တျဖည္းျဖည္းႏွင့္တိမ္ျပာဆိုသည့္နာမည္တခုကၽြန္ေတာ္တို႔ျမိဳ႕ေလးမွာေတာ့လူသိလာျပီ..မယ္လိုဒီဆိုင္မွရသမွ်လစာႏွင့္ဆုေၾကးမ်ားကိုမသံုးဘဲကၽြန္ေတာ္သီးသန္႕စုေဆာင္းသည္..ဒီေငြေတြကကၽြန္ေတာ္အေခြထုတ္နိုင္ဖို႔ရည္ရြယ္ထားတာျဖစ္သည္..
ဒီေန႔ေတာ့နားရက္မို႔ေတးေရးဆရာဆီကၽြန္ေတာ္သြားဖို႔ျပင္ဆင္ေနတုန္းျခံေရွ႕ကိုကားရပ္သံၾကားလိုက္သည္..အဲလစ္ဘဲျဖစ္မည္..အဲလစ္လာလြန္းလို႔ကၽြန္ေတာ့္ျခံေရွ႕ေခ်ာင္းျဖစ္မွာေတာင္ေၾကာက္ေနရသည္..အခုကမိုးတြင္းေလ..ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာင္ေပၚေဒသေတြမွာမိုးကေန႔စဥ္ေတာ့မရြာ..ရြာျပီဆိုမစဲေတာ့..ေတာင္ေပၚလမ္ေတြကမိုးရြာျပီဆိုကားဘီးေခ်ာမတတ္ရႊံ႕ကပ္သည္...
ဒီေလာက္ရႊံ႕ကပ္တတ္ေသာျခံဆီလာသည့္လမ္းကိုရေအာင္လာေသာအဲလစ္ကားေၾကာင့္ေရစီးေၾကာင္းေလးမ်ားကားဘီးရာတေလွ်ာက္က်န္ေနခဲ့တတ္သည္..ၾကာရင္ေခ်ာင္းျဖစ္ေတာ့မည္ထင္ပါရဲ႕..ေတြးျပီးအျပင္ထြက္ၾကည့္ေတာ့အဲလစ္ကျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ျဖင့္ျခံထဲ၀င္လာသည္..အျပင္သြားမလို႔ျဖစ္မည္..လွလွပပ၀တ္စားထားေသာအဲလစ္ဆီကအေကာင္းစားေရေမႊးနံ႕ကသင္းပ်ံ႕ထံုအီေနသည္..
-
ငါဆရာ့ဆီသြားေတာ့မလို႔ဟ..နင္ဘာလာလုပ္တာလဲ..၀တ္ထားတာေတာ့ရွယ္ဘဲ..အျပင္သြားမလို႔လားအဲလစ္..
-
ေအးေလ..ငါအင္းေလးဘက္သြားမလားလို႔..ဒီေန႔ေနသာတယ္ေလဟာ..
-
နင္ကလည္းမိုးတြင္းၾကီးကိုအင္းေလးဘာသြားလုပ္မွာလဲ..ျပီးေတာ့အေဖာ္လည္းမပါဘူး..
-
အေဖာ္ကပါတယ္ေလ..နင္လိုက္ခဲ့ေပါ့..ဆရာဒီေန႔ဓမၼစကူးလ္ေက်ာင္းသားေတြကိုဘုရားသီခ်င္းအသစ္ေတြတိုက္ေပးဖို႔ရွိတယ္..မအားဘူး..ဒီေတာ့ဆရာမအားရင္နင္အားတာေပါ့..ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့..
-
အာ..နင္ေတာ့ရစ္ျပီ..အားတယ္ဆိုလည္းငါေအးေအးေဆးေဆးအနားယူမွာေပါ့..အျပင္ေတာ့မသြားခ်င္ပါဘူး..တရက္တေလနားရမွာကိုဘဲ..
-
နင္ကေလငါ့ကိုေစတနာမထားဘူး..မိုးညိဳသာဆိုငါ့ကိုတေယာက္တည္းလႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး..
-
ေတာ္ေတာ့..ငါမိုးညိဳမဟုတ္ဘူး..အခုကနင့္ဖာသာလွ်ာရွည္ျပီးသြားခ်င္တာ..ငါ့သေဘာလည္းနင္ေမးပါဦးလား..ဘာမဆိုနင့္သေဘာအတိုင္းအျမဲလုပ္ခ်င္တာလုပ္ျပီးငါ့ကိုပါခိုင္းတယ္..
-
အဲ့လိုမေျပာနဲ႔..နင္ကမိုးညိဳျပီးရင္ငါ့အတြက္တဦးတည္းေသာသူငယ္ခ်င္း..နင့္ကိုမွအားမကိုးရင္ငါကဘယ္သူ႔ကိုသြားအားကိုးမလဲ..မိုးညိဳရွိတုန္းကဆိုသူဘာလုပ္ခ်င္ေနပါေစ..ငါ့အတြက္ဆိုအခ်ိန္ေပးတယ္..အခုငါကနင့္အတြက္ဆိုအျမဲအခ်ိန္ေပးေနတာေတာင္နင္ကငါ့ကိုဒီလိုေျပာရက္တယ္..
-
ကဲ..မယ္မင္းၾကီးမ..ေတာ္ေတာ့..လိုက္ခဲ့ေပးမယ္..ငါ့ေရွ႕မွာမငိုေနနဲ႔..နင္နဲ႔ေတာ့ခက္ပါတယ္ဟာ..
-
ေနာက္ဆံုးေတာ့ကၽြန္ေတာ္ဘဲအေလွ်ာ့ေပးလိုက္ရသည္..အဲလစ္ကေတာ့လုပ္ခ်င္တာလုပ္ရလို႔ေပ်ာ္တျပံဳးျပံဳးျဖစ္ေနသည္..ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုတခါတေလအျမင္ကပ္တာအဲ့ဒါေတြပါသည္..အဲလစ္ကသူလုပ္ခ်င္တာကိုဘဲဦးစားေပးသည္...သူ႔ခံစားခ်က္ကိုဘဲအေရးထားျပီးတဖက္လူလုပ္ခ်င္မလုပ္ခ်င္မေမးျမန္းဘဲသူ႔သေဘာအတိုင္းလုပ္ေတာ့သည္..အကယ္၍ဒီေန႔နားရမည္ဆိုရင္ကၽြန္ေတာ္အ၀တ္ေလွ်ာ္မည္..ျဖဴစင္နဲ႔သြားေတြ႕မည္..သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေအးေအးေဆးေဆးစကားေျပာၾကမည္..ပင္ပန္းသမွ်အတိုးခ်အိပ္မည္..
အခုေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားဘာမွမလုပ္ရဘဲအင္းေလးေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားဆီဘုရားဖူးထြက္လာရေတာ့သည္...ေတာင္ေပၚလမ္းမို႔အဲလစ္ကိုစိတ္မခ်စြာျဖင့္ကၽြန္ေတာ္ကားေမာင္းသည္..ေဘးကေပါက္ေပါက္ေဖာက္သလိုစကားအဆက္မျပတ္ေျပာလာေသာအဲလစ္ေၾကာင့္ကားေမာင္းရတာအာရံုကိုမနည္းစုစည္းေနရသည္..ၾကာေတာ့ကၽြန္ေတာ့္နားေတြထူပူလာျပီးၾကီးစြာေသာငရဲခံေနရေတာ့သည္..သူေျပာတာေတြကၽြန္ေတာ္ၾကားတခ်က္၊မၾကားတခ်က္..လမ္းေပၚကိုအာရံုေတြမနည္းစုစည္းအားစိုက္ျပီးေမာင္းေနရေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းေတြကိုက္လာသည္..
စိတ္ထဲကေပါက္ကြဲျပီးတိတ္တိတ္ေနစမ္းပါလို႔ကုန္းေအာ္ပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းျမိဳသိပ္ထားရတာေၾကာင့္ရင္ဘတ္တခုလံုးဆုပ္ညွစ္ထားသလိုတင္းက်ပ္လာသည္..အသက္ရႈမ၀ေတာ့သလိုခံစားလာရတာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ကားကိုထိုးရပ္ပစ္လိုက္ခ်င္မိသည္..တလမ္းလံုးနားငရဲခံလာရတာေညာင္ေရႊေလွဆိပ္မွာကားထိုးရပ္လိုက္မွကၽြန္ေတာ္စိတ္ေအးသြားေတာ့သည္..တလမ္းလံုးဒီေလာက္ဘေလာင္ဆူေနေသာရင္ဘတ္ၾကီးနဲ႔ကားကိုေဘးမသီရန္မခဘဲေမာင္းလာနိုင္ခဲ့လို႔ကိုယ့္ကိုယ္ကိုခ်ီးမြမ္းလိုက္မိသည္..ကၽြန္ေတာ့တကိုယ္လံုးေခၽြးေစးေတြျပန္ေနတာေတာ့အမွန္..
မိုးညိဳကိုစိတ္ထဲကက်ိတ္ျပီးအခါခါဦးညႊတ္အေလးျပဳမိသည္..တကယ့္သူရဲေကာင္းတေယာက္ပါ..ဒီလိုမိန္းကေလးတေယာက္၏နားပူမႈကိုသည္းခံနိုင္တာေတာ္ရံုအစြမ္းမဟုတ္..ကၽြန္ေတာ္တို႔ေယာက်္ားေလးေတြဆိုတာနားေအးပါးေအးေနခ်င္သည္..ေက်ာပူခံပင္ပန္းခံျပီးအလုပ္လုပ္နိုင္ေပမယ့္နားပူသည့္ဒဏ္ကိုခံနိုင္သူေယာက်္ားရွားပါးလွသည္..ျဖဴစင္ကကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေတြ႕လွ်င္နားေထာင္သမား..ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္သည့္ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကိုစိတ္၀င္တစားအျမဲနားေထာင္ေပးတတ္သူျဖစ္သည္..
ျဖဴစင္စိတ္လိုလက္ရႏွင့္စကားေျပာခ်ိန္ေတြမွာကၽြန္ေတာ္ကနားေထာင္ေပးသည္..ကၽြန္ေတာ္တခါတေလ၀င္ေျပာလွ်င္လည္းျဖဴစင္ကလုမေျပာဘဲေျပာလက္စရပ္ျပီးနားေထာင္ေပးသည္..ကၽြန္ေတာ္မလုပ္ခ်င္တာေတြကိုအတင္းအက်ပ္လုပ္ေပးပါလို႔တၾကိမ္မွမခိုင္းခဲ့ဘူးတာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ျဖဴစင့္ကိုေလးစားမိသည္..ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကိုျဖဴစင္နားလည္ေပးနိုင္သည္လို႔ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္..အဲလစ္ကေတာ့တဇြတ္ထိုးသမား..ကၽြန္ေတာ့္သေဘာကိုနားလည္ရန္မၾကိဳးစားဘဲသူျဖစ္ေစခ်င္တာ၊လုပ္ေစခ်င္တာကိုသာဦးစားေပးျပီးကၽြန္ေတာ့္ကိုလိုက္လုပ္ခိုင္းသူျဖစ္သည္..
ကဲ..ခုေတာ့အင္းေလးေရာက္လာျပီ..ေလွငွားရင္းကၽြန္ေတာ္ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့ၾကည္လင္ေနေသာေကာင္းကင္မွာတိမ္ေတြတက္လာတာျမင္ေနရသည္..တိမ္ညိဳေတြမဟုတ္တာေၾကာင့္မိုးမရြာနိုင္ေသးေပမယ့္မိုးရြာခ်င္လည္းရြာလာမည့္အရိပ္အေယာင္မို႔နည္းနည္းေတာ့စိုးရိမ္မိသည္..
-------------------------------------BY KK
ဆက္ရန္

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...