08:28
Unknown
မဂၤလာေဆာင္ျပီးေတာ့ဆရာဇက္ေခါင္တေယာက္ဇနီးသည္အသစ္စက္စက္ေလးကိုအိမ္ေထာင္သည္လိုင္းခန္းသို႔ေခၚလာသည္..တပ္ရင္းအိမ္ေထာင္သည္လိုင္းဆိုတာကေျခာက္ခန္းတြဲ၊ရွစ္ခန္းတြဲေဆာက္ထားသည့္လိုင္းခန္းတြဲေတြ..စကားက်ယ္က်ယ္မေျပာနဲ႔..အီးက်ယ္က်ယ္ေပါက္ရင္ေတာင္တခန္းနဲ႔တခန္းၾကားနိုင္သည္..လိုင္းခန္းေတြရဲ႔ေရွ႔နဲ႔ေနာက္မွာေတာ့ေျမေနရာလြတ္ေလးေတြရွိသည္..တကယ္လြတ္တာလားဆိုေတာ့လည္းမဟုတ္..ရဲေမမ်ားအပင္စိုက္ရန္နဲ႔ေမြးျမဴေရးလုပ္ဖို႔ေနရာေပါ့..
စစ္သည္အိမ္ေထာင္သည္လိုင္းထဲ၀င္လိုက္တာနဲ႔လမ္းတဖက္တခ်က္အိမ္တိုင္းသန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔..သန္႔ေပမေပါ့..တပတ္တခါလိုင္းစစ္ရွိသည္ေလ..စစ္သည္မိသားစုတို႔အမ်ားစုခ်ိဳ႕တဲ့ၾကပါသည္..ရွိတာေလးနဲ႔အိမ္ကိုအသပ္ရပ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ထားၾကသည္..အိမ္ေရွ႕တိုင္းတြင္မစိုက္မေနရသတ္မွတ္ထားတာေၾကာင့္သီးပင္စားပင္ေလးေတြအသီးသီးစိုက္ပ်ိဳးထားေလေတာ့လိုခ်ိန္ေလးခူးစားလို႔ရတာေပါ့..တကယ္ေတာ့စစ္သည္မိသားစု၀င္မ်ားသက္သာေခ်ာင္ခ်ိမႈအတြက္အမိန္႔ထုတ္ထားျခင္းသာ..
မိုဟြမ္ကိုလည္းဆရာဇက္ေခါင္ကေျပာျပသင္ေပးရွာသည္..လိုင္းစစ္လာမွာမို႔အိမ္ကိုသန္႔ရွင္းစြာထားဖို႔..စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴတို႔ျပည္သူလုပ္ဖို႔ေပါ့..ဒါေလာက္ကေတာ့ေတာင္ယာလုပ္လာတဲ့ေတာင္ေပၚသူေလးအတြက္အေပ်ာ့..ဒီေန႔ေျပာျပီးေနာက္တေန႔ရံုးျပန္လာခ်ိန္မွာအိမ္ေရွ႕မွာစိုက္ခင္းေျမာင္းေဘာင္မ်ားကအက်အန..မိုဟြမ္တို႔လက္စြမ္းျပတာ..ဆရာဇက္ေခါင္မ်ိဳးေစ့ေလးေတြ၀ယ္ေပးေတာ့မိုဟြမ္ဂရုတစိုက္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးသည္..မိုဟြမ္အတြက္အခက္ေတြ႕တာရာသီဥတု...ပူလွသည္..ေတာင္ေပၚသူမို႔အေအးၾကိဳက္ေသာမိုဟြမ္အပူဒဏ္ကိုလွိမ့္ေနေအာင္ခံရသည္..
ေတာရြာတြင္ၾကီးသူမို႔လိုခ်င္စိတ္နည္းျပီးေရာင့္ရဲလြယ္ေတာ့တျခားမက္ေမာပူဆာတာမ်ိဳးလည္းမရွိ..ခက္တာကဒီေျမျပန္႔မွာကစားစရာကို၀ယ္ရသည္..ေတာင္ယာကအလြယ္တကူခူးသလိုမရ..စိုက္ခင္းေလးကလည္းခုမွပ်ိဳးတုန္း..ေစ်းသြား၀ယ္ေတာ့..အာလားလား..ေတာင္ေပၚမွာေပါလြန္းေသာဟင္းရြက္ကိုေစ်းအၾကီးၾကီးေပးရသည္..အသားငါးကိုပိုက္ဆံေပးျပီးနည္းနည္းဘဲရသည္..လတ္လည္းမလတ္ဆတ္..မိုဟြမ္စိတ္အၾကီးၾကီးညစ္ရသည္..ဒီၾကားထဲပူသည့္ရာသီေၾကာင့္မိတ္ကထြက္..ယားလည္းယားႏွင့္ေနရခက္ေသးသည္..
အိမ္ေရွ႕အိမ္ေနာက္တလက္မစာေျမေနရာမက်န္ေအာင္မိုဟြမ္ဟင္းသီးဟင္းရြက္ႏွင့္စားပင္စိုက္ေတာ့သည္..ဆရာဇက္ေခါင္ကေတာ့မိုဟြမ္လုပ္သမွ်တျပံဳးျပံဳး..သူလည္း၀ိုင္းမကူအား..ေလ့က်င့္ရင္းကုန္ထုတ္ဆိုတဲ့စကားကေနာက္တန္းျပန္စစ္သည္တို႔အတြက္ျဖစ္လာသည္..ျပန္ေရာက္ကတည္းကတပ္ရင္းသာယာလွပေရးအတြက္ဖက္တိတ္..ေလ့က်င့္ေရး..ဒါ့အျပင္တပ္ခြဲလိုက္အားကစား..စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရး..လုပ္လိုက္ရသမွ်တေန႔၂၄နာရီကိုတခါတေလဟိုဘက္ေန႔ထဲကတနာရီေလာက္ေတာင္လွမ္းေခ်းရမလို..မိသားစုဆိုတာညမွေတြ႔ရသည္..ဒါေတာင္ကင္းက်ရင္..ဂ်ဳတီက်ရင္တာ့တာ..ဘိုင့္ဘိုင္
ဒီေန႔တပ္ရင္းမႈးကေတာ္နဲ႔အရာရွိကေတာ္ေတြလိုင္းစစ္ဆင္းေတာ့မိုဟြမ္အိမ္ေရွ႕မွာရပ္ၾကည့္ရင္းသေဘာက်ေနၾကသည္..သီးပင္စားပင္ေလးေတြကစနစ္တက်သန္သန္စြမ္းစြမ္းေပါက္ေနၾကျပီ..၀ါးေလးေတြနဲ႔သပ္သပ္ရပ္ရပ္အပင္ေတြကိုျခံခတ္ထားေတာ့ျမင္ရတာစိတ္ၾကည္နူးစရာေလးမို႔တပ္ရင္းမႈးကေတာ္ကေမးလိုက္သည္..
-
ႏွင္းနုေရ..ဒါဘယ္သူ႔အိမ္လဲ..ညီမတပ္ခြဲကမဟုတ္လား
-
ဟုတ္တယ္မမ..ဟိုတေလာေလးကမဂၤလာေဆာင္တဲ့ဆရာဇက္ေခါင္အိမ္..မမကိုညီမေျပာျပတဲ့တေယာက္ေလ..ေရွ႕တန္းကပါလာတယ္ဆိုတာ..
-
ေအာ္..ဟုတ္လား..ေခၚလိုက္ပါဦး..
-
မိုဟြမ္..ညီမလာခဲ့ဦး..တပ္ရင္းမႈးကေတာ္ေခၚေနတယ္..
-
မိုဟြမ္တြန္႔ဆုတ္ဆုတ္နဲ႔ထြက္လာလိုက္သည္..တခါမွဒီလိုလူၾကီးမိန္းမေတြနဲ႔စကားမေျပာဖူး..ခုကဆရာဇက္ေခါင္ရဲ႔တပ္ခြဲမႈးဗိုလ္လံု(ဗိုလ္ၾကီး)၏မိန္းမထက္ၾကီးေသာဗိုလ္လံုမိန္းမကေခၚေတာ့ေၾကာက္တာေပါ့..တပ္ရင္းမႈးကေတာ္ကခ်ိဳခ်ိဳသာသာျပံဳးျပျပီးေမးရွာသည္...
-
ရွမ္းျပည္ကလိုက္လာတဲ့ညီမေလးလား..အပင္ေလးေတြလက္ျဖစ္သားဘဲ..အဆင္ေျပလားညီမေလး..
-
ေဟ့ေအး..အဆင္မေျပပါဘူးဗိုလ္လံုမိန္းမအေဒၚရယ္..နင္တို႔ဆီကအရမ္းပူေတာ့ငါ့မွာမိတ္ေတြလည္းထြက္ျပီးယားတယ္ေကာ..ငါ့ေယာက်္ားလည္းတေနကုန္မအားဘူး..အလုပ္မ်ားလို႔ငါ့ကိုေတာင္မကူညီနိုင္ဘူး..ဒီအပင္ေတြအကုန္ငါ့ဖာသာစိုက္ရတာ..ေတာင္ယာလုပ္ေနက်မို႔တာေပါ့..မဟုတ္ရင္မလြယ္ဘူး..
-
ဟယ္..မိုဟြမ္..မမကိုအဲ့လိုမေျပာရဘူးေလ..မမရယ္..သူကခုမွစေရာက္တာမို႔အေျပာအဆိုနားမလည္လို႔ပါ..
-
ရပါတယ္ႏွင္းနုရယ္..ေတာင္ေပၚသူဘဲ..ညီမနည္းနည္းအခ်ိန္ယူျပီးအေျပာအဆိုလိမ္မာေအာင္သင္ေပးလိုက္ေပါ့..ကဲ..ဟိုဘက္အိမ္သြားစစ္ရေအာင္..ဟိုညီမေလး..အဆင္ေျပသြားမွာပါ..ဟုတ္ျပီလား..ေအး..ေအး..
-
မိုဟြမ္ကမ်က္လံုးေလးေပကလတ္နဲ႔က်န္ခဲ့သည္..ငါဘာမွားလို႔လဲ..သူေမးတာငါေကာင္းေကာင္းေျဖသားဘဲ..ဒီလိုမေျပာျပလို႔ဘယ္လိုေျပာရမွာလဲ..ျမိဳ႔ကလူေတြမ်ားစိတ္ရႈပ္စရာ..
---------------------------------------By KK
ဆက္ရန္
08:26
Unknown
ေရွ႕တန္းျပန္ကားတန္းၾကီးထြက္လာေတာ့မိုဟြမ္ရင္ေတြခုန္ေနသည္..ေမြးရပ္ေျမရြာေလးကိုေက်ာ္ျပီးသူမဘယ္ကိုမွမေရာက္ဘူး၊မသြားဘူးပါ..ေယာက်္ားသားမ်ားအၾကားလိုက္ပါလာရတာမို႔အေနလည္းနည္းနည္းၾကံဳ႕သည္..မိုဟြမ္တင္ဘဲလားဆိုေတာ့မဟုတ္..တစီးထဲအတူစီးလာေသာစစ္သည္မ်ားလည္းအေျပာအဆိုဆင္ျခင္ရသည္..ကားေပၚမိန္းကေလးပါလာေတာ့ေယာက်္ားေလးသဘာ၀လြတ္လပ္စြာေျပာလို႔ဆိုလို႔မရ..ဆရာဇက္ေခါင္ကေတာ့ခ်စ္ရသူေလးကိုအပါေခၚလာနိုင္တာမို႔အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ေနသည္..ေနရထိုင္ရအခက္ဆံုးကဆရာၾကီးတင္ေမာင္..တပည့္မေကာင္းဆရာ့ေခါင္း..ကားတန္းစထြက္ကတည္းကေခါင္းဆင္နင္းသည့္မ်က္ႏွာျဖင့္စိုးရိမ္ပူပန္စြာေတြးလာသည္..
အေျခအေနအရလည္းမိန္းကေလးကပါလာျပီ..ၾကာရွည္ဖံုးထားလို႔လည္းအဆင္ေျပမွာမဟုတ္..တနည္းနည္းနဲ႔ေပၚသြားရင္သူ႔ေခါင္းလာေဆာင့္မည္..သည္ေတာ့သူနဲ႔အတူေခါင္းက်ိန္းရန္ေနာက္ထပ္ဦးေခါင္းတလံုးငွားရမည္..ေရွ႕တန္းျပန္ကားတန္းဆိုတာေထာက္ပို႔ကားေတြကလက္ပူတိုက္ေတြ..တစီးနဲ႔တစီးေမွးေခၚရသည္..ဘူတာဆင္းရဦးမည္..ရထားတတန္ခရီးႏွင္ျပီးမိခင္တပ္ရင္းႏွင့္အနီးဆံုးဘူတာေရာက္မွကားတန္းနဲ႔တခါျပန္ဆင္းရမွာဆိုေတာ့ဒီလမ္းခရီးရွည္မွာမလြဲမေသြတေနရာရာမွာသိသြားခဲ့ေသာ္ဆရာၾကီးမေျပာဘူးလားဆိုတာမ်ိဳးအနိမ့္ဆံုးျဖစ္လာမည္..အေရးယူအျပစ္ေပးလည္းခံရနိုင္သည္..
ဒါေၾကာင့္ဘူတာေရာက္လို႔ပစၥည္းမ်ားခ်ျပီးရထားေစာင့္ခ်ိန္မွာဗိုလ္ၾကီးေနလင္းကိုဆရာဇက္ေခါင္တေယာက္မိန္းကေလးေခၚလာေၾကာင္းတိုးတိုးတိတ္တိတ္သတင္းပို႔ရသည္..စစ္သားေတြစီးရသည့္ရထားတြဲဆိုတာျပည္သူေတြလိုအထက္တန္း..ရိုးရိုးတန္းမဟုတ္..ေထြးေရာယွက္တင္ကုန္တင္တြဲဆန္ဆန္စီးရတာ..ဒီေတာ့မိန္းကေလးပါတာသိသာလာနိုင္သည္ေလ..ဗိုလ္ၾကီးေနလင္းလည္းၾကားရသည့္သတင္းေၾကာင့္မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္..ဒီေန႔တြတ္ပီကံမေကာင္းပါလား...ငါ့ေတာ့.ေျမြဖမ္းျပီဟုေတြးမိသြားသည္..ဆရာဇက္ေခါင္ကိုခပ္က်ိတ္က်ိတ္ေခၚေမးရသည္..
-
ဆရာဇက္ေခါင္..ခင္ဗ်ားေကာင္မေလးေခၚလာတယ္ဆို..
-
ဟုတ္ပါတယ္ဗိုလ္ၾကီး..သူ႔ရြာမွာဘယ္လိုမွေနမျဖစ္ေတာ့လို႔က်ေနာ္ေခၚလာတာပါ..
-
ရြာမွာေနမျဖစ္ရေအာင္ဘယ္လိုျဖစ္လို႔တုန္းကြ
-
ဒီလိုပါဗိုလ္ၾကီး..&$@#*^%#@@^
-
ေကာင္းကြာ..ဒါနဲ႔ဘဲေခၚလာတယ္ေပါ့
-
ဟုတ္ကဲ့ပါဗိုလ္ၾကီး..အဘသိရင္ဘာေျပာမလဲမသိဘူး..ဗိုလ္ၾကီးကူညီပါဦး..
-
ငါလခြမ္း..မင္းအဘသိရင္ငါ့ေခါင္းအရင္ဆင္နင္းမွာကြ..မင္းတို႔ေကာင္ေတြလုပ္လိုက္ရင္ေသာက္ရမ္းၾကီးဘဲ..ခုမွေတာ့ဘာတတ္နိုင္မွာလဲ..ၾကည့္စီစဥ္ရေတာ့မွာေပါ့..ခင္ဗ်ားက်ေနာ့္ကိုၾကိဳေျပာသင့္တယ္..
-
ၾကိဳေျပာရင္ဗိုလ္ၾကီးကလက္ခံမယ္မထင္လို႔ပါ..
-
ေအးေလ..လက္ေတာ့ဘယ္ခံမလဲ..ဒါေပမယ့္ၾကိဳသိရင္ရြာမွာဘဲေတာင္းရမ္းလက္ထပ္ေပးတာအက်ဥ္းခ်ံဳးလုပ္ခဲ့ေပးလို႔ရတာဘဲ..ရြာလူၾကီးကိုအပ္ခဲ့ျပီးတပ္ေရာက္မွခြင့္ျပန္သြားေခၚလို႔ရတာကိုကြာ..
-
ဗိုလ္ၾကီးကိုအလုပ္ရႈပ္သြားေအာင္လုပ္မိလို႔ခြင့္လႊတ္ပါဗိုလ္ၾကီး..ခုေတာ့အဘမသိေအာင္ဗိုလ္ၾကီးကူညီပါဦး
-
လခြီးဘဲ..လုပ္ရေတာ့မွာေပါ့..ကဲ..သြားသြား..
-
ဟုတ္..ေလးစားပါတယ္ဗိုလ္ၾကီး..
-
မင္းတို႔ေကာင္ေတြလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ျပီးရင္ဒါဘဲ..
-
ဆရာဇက္ေခါင္ေပ်ာ္သြားသည္..ကိုယ့္ဗိုလ္ၾကီးရဲ႕ဒီေလသံေလာက္ဆိုတာ၀န္ယူသြားျပီမွန္းသိသည္ေလ..ေသတူရွင္ဘက္လက္တြဲတိုက္လာတဲ့ဆရာတပည့္ဘဲ..အထာကနပ္ေနျပီ..သူအားကိုးရတဲ့တပည့္ကိုပစ္မထားဘူးဆိုတာသိတာေပါ့..သိလို႔လည္းမိုဟြမ္ကိုအရဲစြန္႔ေခၚခဲ့မိတာျဖစ္သည္ေလ..
လမ္းတေလွ်ာက္ျမင္သမွ်အရာအားလံုးကေတာ့ေရွ႕တန္းျပန္စစ္သည္တို႔အတြက္လွပသာယာေနသည္..အသက္ရွင္ရက္ျပန္လာနိုင္လို႔ဒီျမင္ကြင္းေတြကိုျပန္ျမင္ခြင့္ရတာမို႔ျမင္ရတာအားလံုးတန္ဖိုးရွိသည္ေပါ့..မၾကာခင္မိသားစုနဲ႔ျပန္ဆံုရမည္..အခုဆိုငါ့သားေလးငါ့သမီးေလးဘယ္အရြယ္ရွိျပီေပါ့ဆိုသည့္အေတြးနဲ႔ေပ်ာ္သူကေပ်ာ္...အိမ္ေထာင္မရွိေသးသူမ်ားကလည္းခ်စ္သူရည္းစားနဲ႔ေတြ႕ရမွာမို႔ေပ်ာ္..ေရွ႕တန္းထြက္ေနခ်ိန္အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနတုန္းရည္းစားလင္ေနာက္လိုက္သြားလို႔ဟတ္ေကာ့ျဖစ္က်န္သူေတြကလည္းမေသလို႔တပ္ျပန္ေရာက္ရတာ..ဒီတခါရည္းစားထားရင္လက္ျမန္ေျချမန္ယူလိုက္ေတာ့မဟဲ့လို႔စိတ္ထဲကၾကိမ္း၀ါးသူကၾကိမ္း၀ါး..စကားသံတို႔ကတက္တက္ၾကြၾကြေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ညံေနၾကသည္..
ေရွ႕တန္းထြက္သည့္အခ်ိန္နဲ႔ေရွ႕တန္းျပန္ခ်ိန္တြင္စစ္သည္တို႔မ်က္ႏွာသည္နတ္သားနဲ႔ငရဲသားကဲ့သို႔ကြာျခားသည္..ေရွ႕တန္းထြက္သည့္ကားတန္းေပၚတြင္ေတာ့လူေတြကေငါင္စင္းစင္း...က်န္ခဲ့သည့္သံေယာဇဥ္ေတြကိုေတြးရင္းေဆြးရင္း..ဒီေနရာကိုငါျပန္မွေရာက္လာပါ့မလားဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔..ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္ေရာက္လို႔တိုက္ပြဲေတြၾကံဳခ်ိန္က်ေတာ့လည္းငါ့အိမ္ငါ့မိသားစုဆိုေသာအေတြးေတြေပ်ာက္လို႔ငါ့ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြအတြက္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔အသက္ေတြကိုပဓါနမထားမိေတာ့ျပန္..ကိုယ့္ေဘးကတိုက္ေဖာ္တိုက္ဖက္သူငယ္ခ်င္းစစ္သည္တေယာက္မ်ားက်လို႔ကေတာ့ေသြးတို႔ကဆူလာျပီးမိသားစုဆိုတာေခါင္းထဲေပ်ာက္လို႔တိုက္ပြဲဆိုသည့္အသိသာေခါင္းထဲရွိျပီးစြန္႔စြန္႔စားစားတိုက္မိျပန္ေရာ..
စစ္သားတေယာက္ဆိုတာခက္ခဲပင္ပန္းမႈေခၽြးစက္ေသြးစက္ေတြအျပင္နာက်င္၀မ္းနည္းခံျပင္းေဒါသေပ်ာ္ရႊင္သနားၾကင္နာခ်စ္ျခင္းနုညံ့ဆိုသည့္ခံစားခ်က္ေပါင္းစံုပါထဲ့သြင္းဖြဲ႕စည္းထားသည့္လူသားစက္ရုပ္တခုသာျဖစ္သည္..တိုင္းျပည္၏ေနရာေဒသအႏွံ႕အျပားကမတေထာင္သားထိုလူသားစက္ရုပ္မ်ားစုစည္းထားမႈသည္တပ္မေတာ္ဟုမည္သည္ေပါ့..
ေရွ႕တန္းျပန္၀င္ရန္တပ္ရင္းဂိတ္ႏွင့္ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ကားရပ္ျပီးစစ္ေၾကာင္းပံုခ်ီရေတာ့မိုဟြမ္ကိုဟန္မပ်က္တပ္ရင္းဂိတ္ထဲေတာေဆာင္းငိုက္ငိုက္ေဆာင္းခ်ီတက္ခိုင္းရသည္..အရပ္သူမို႔စစ္ပံုကမက်..တပ္ရင္းမႈးၾကီးကေရွ႕ဆံုးမွ၀င္ျပီးတပ္ရင္းဂိတ္၀တြင္ရပ္ကာသူ႔မိသားစုႏွင့္ေရွ႕တန္းျပန္စစ္သည္တို႔ကိုလွမ္းၾကည့္ေနသည္မို႔ဗိုလ္ၾကီးေနလင္းတေယာက္ရင္တထိတ္ထိတ္..ပန္းကံုးစြပ္လာေသာဇနီးသည္ကိုပင္လႈိက္လိႈက္လွဲလွဲစကားမေျပာနိုင္ဘဲစိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္မိမိတပ္ခြဲကိုျပန္ၾကည့္ရသည္..
ရွမ္းမေလးျဖတ္သြားခ်ိန္တပ္ရင္းမႈးမ်က္ေမွာင္ကုတ္သြားတာေတြ႕လိုက္ရလို႔လိုက္ၾကည့္ေတာ့..ဟိုက္..ေသာက္ေခြး..စစ္အက်ီကိုခါးပတ္တြင္းမသြင္းဘဲအျပင္ထုတ္၀တ္ထားရံုမကေနာက္ကသေရကြင္းႏွင့္စုစည္းထားေသာဆံပင္ရွည္ကထြက္လို႔..နဂိုကမွလမ္းေလွ်ာက္တာစစ္ပံုမက်ရတဲ့ၾကားထဲေသျပီဆရာဘဲ..စိတ္ထဲကေသခ်ာမစစ္ေသာဆရာဇက္ေခါင္ကိုက်ိတ္ဆဲလိုက္သည္..တပ္ရင္းမႈးကသူ႔ဖက္တခ်က္လွမ္းရႈိးလိုက္တာမို႔အသာျငိမ္ကုတ္မျမင္ခ်င္ေယာင္ျပဳျပီးဇနီးႏွင့္သမီးကိုအာရံုစိုက္ျပလိုက္သည္..ေတာ္ေသးသည္..တပ္ရင္းမႈးကသိဟန္တူေသာ္လည္းဘာမွမေျပာလို႔..
ကိုယ့္တပ္ခြဲကလူမို႔တပ္ျပန္ေရာက္ျပီးမဂၤလာကိစၥအျမန္စီစဥ္ေပးလိုက္ရသည္..တပ္ခြဲမႈးဆိုတာလည္းတပ္ခြဲကစစ္သည္အားလံုး၏ကိစၥမွန္သမွ်ဒိုင္ခံေျဖရွင္းရသူမဟုတ္လား...
-----------------By KK
ဆက္ရန္
08:25
Unknown
ဆရာဇက္ေခါင္ေတာင္ယာတဲနားေရာက္ေတာ့အကဲခတ္သည္..ဘာသံမွေတာ့မၾကားရ..ေၾကာက္ေနေသာမိုဟြမ္လက္ကိုဆြဲျပီးေတာင္ယာတဲနားကိုေျဖးေျဖးခ်င္းကပ္လိုက္သည္..အမိုးကုပ္ကုပ္ေတာင္ယာတဲကိုငံု႕ၾကည့္ေတာ့ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာဘယ္သူမွမရွိ..ေသြးစက္ေတြေတာ့ေတြ႕သည္..ေသြးစက္က်ရာလိုက္ၾကည့္ေတာ့တဲျပင္ထြက္သြားသည္..ဟိုလူျပန္သတိရလာျပီးရြာဘက္ျပန္သြားတာျဖစ္မည္..သူလည္းစခန္းကုန္းကအမိန္႔မရဘဲဆင္းလာတာမို႔ရြာထဲကိုလိုက္မၾကည့္နိုင္..သူ႔ကိုေတာက္တဲ့လိုတြယ္ေနေသာမိုဟြမ္ကိုရြာထဲတေယာက္တည္းျပန္ခိုင္းဖို႔လည္းစိတ္မခ်..သူလည္းစခန္းကုန္းေပၚျပန္တက္မွျဖစ္မည္..မနက္ျဖန္စခန္းခ်ိန္းမည့္တပ္ခြဲေရာက္မည္ဆိုေတာ့သူမရွိလို႔မျဖစ္..
ဆရာဇက္ေခါင္ဘာလုပ္ရမည္ကိုေ၀ခြဲမရျဖစ္ေနသည္..ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္..ဒီတညေတာ့အခ်ိန္လည္းမရွိေတာ့ျပီမို႔မိုဟြမ္ကိုစခန္းမွာဘဲသိပ္ေတာ့မည္..
သူဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီးမိုဟြမ္ကိုစခန္းကုန္းဆီေခၚလာခဲ့ေတာ့သည္..မိုဟြမ္ကိုလက္ဆြဲျပီးစခန္းကုန္းေပၚတက္လာေသာသူ႔ကိုကင္းရဲေဘာ္ကအေျပးဆင္းလာေတြ႔သည္..
-
အာစရိ..ဘာထူးလဲ..
-
ဟိုလူသတိရျပီးရြာထဲျပန္သြားပံုဘဲ..ဒီမွာေရာငါ့ကိုဗိုလ္ၾကီးေခၚေသးလား..
-
မေခၚဘူးအာစရိ..ပီနန္းကရြာမျပန္ဘူးလား..
-
ဘယ္လိုလုပ္ျပန္မလဲကြာ..ဟိုမွာသူ႔ဦးေလးကလမ္းမွာေခ်ာင္းေနတာမ်ိဳးဆိုဘယ္လိုလုပ္မလဲ..ငါလည္းလိုက္မပို႔နိုင္ဘူးေလ..
-
ဒါဆိုအာစရိဘယ္လိုလုပ္မလဲ.
-
.ေအး..အဲ့ဒါေျပာမလို႔..စခန္းမွာဒီတညသိပ္မယ္ကြာ
-
အက်ိဳးနည္း..အာစရိ..ကြိဳင္အၾကီးၾကီးေနာ္..
-
မင္းမေျပာရင္ရတယ္ေလကြာ..သြား..ငါ့တဲထဲကေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာယူနီေဖာင္းအပိုတစံုရွိတယ္..အဲ့ဒါသြားယူခဲ့..သူ႔ကိုယူနီေဖာင္း၀တ္ခိုင္းရမယ္..
-
အာစရိ..က်ေနာ္ေၾကာက္လာျပီေနာ္..
-
ဒီတညထဲပါကြာ..
-
ဒီလိုနဲ႔မိုဟြမ္ကိုယူနီေဖာင္း၀တ္ေပးျပီးေမွာင္ရီပ်ိဳးမွာဆရာဇက္ေခါင္တဲဆီေခၚလာခဲ့သည္..က်န္ရဲေဘာ္မ်ားရိပ္မိေသာ္လည္းဒါမ်ိဳးဆိုေသတူရွင္ဖက္ပီသေသာရဲေဘာ္စိတ္အျပည့္..ဗိုလ္ၾကီးမသိေအာင္တေယာက္မွအသံမထြက္..စည္းလံုးၾကသည္..မနက္ေစာေစာဆရာဇက္ေခါင္ကမိုဟြမ္ကိုေတာင္ယာတဲဘက္လိုက္ပို႔သည္..အနားနီးေသာေတာင္ယာမွမိုဟြမ္သူငယ္ခ်င္းဆီမွာခဏသြားေနခိုင္းရသည္..ယူနီေဖာင္းလည္းေပးလိုက္သည္..ဒီယူနီေဖာင္းကို၀တ္ျပီးမနက္ျဖန္ေရွ႕တန္းျပန္ခ်ိန္လိုက္ခဲ့ဖို႔ေပါ့..အခ်ိန္းအခ်က္မ်ားေသခ်ာေျပာျပီးလႊတ္လိုက္ရသည္..ညပိုင္းေတာ့စခန္းကုန္းကိုျပန္လာရန္မွာရေသးသည္..ေတာင္ယာတဲတြင္မိုဟြမ္တေယာက္တည္းအိပ္ဖို႔သူစိတ္မခ်နိုင္ပါ..
မိုဟြမ္တေယာက္ယာခ်င္းကပ္ေနေသာသူငယ္ခ်င္းနန္း၀ိုခမ္းတို႔ေတာင္ယာဘက္ကိုလာခဲ့သည္..လမ္းကျခံဳေကာင္းေကာင္းတခုထဲတြင္ယူနီေဖာင္းေတြကိုဖြက္ခဲ့ရေသးတာေပါ့..ဒါေတြသူငယ္ခ်င္းျမင္လို႔မျဖစ္ဘူးေလ..နန္း၀ိုခမ္းတို႔ယာခင္းတြင္တမိသားစုလံုးအလုပ္လုပ္ေနတာေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္အသံေပးလိုက္သည္..
-
ေ၀့..၀ိုခမ္း..
-
အယ္..ေကာင္မ..မိုဟြမ္..နင္ဘယ္ေပ်ာက္ေနတာတုန္း..လာလာ..
-
ဟဲ့..ဒါမိုဟြမ္မဟုတ္လား..နင့္ကိုစိတ္ပူေနၾကတာ..ဘာေတြျဖစ္လဲ..မေန႔ကနင့္ဦးေလးလည္းေခါင္းကြဲျပီးရြာထဲ၀င္လာတယ္..သိပ္မၾကာဘူး..နင့္အေဒၚနဲ႔လည္းရန္ျဖစ္သံကၾကားရတယ္ေလ..နင့္အေဒၚကနင့္ကိုစိတ္ပူေနတာ..
-
အဲ့လူၾကီးကငါ့ကိုမေကာင္းၾကံတယ္ေလ..ငါေတာင္ယာတဲမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းကို..ဒါနဲ႔ငါထင္းပိုင္းနဲ႔ရိုက္လိုက္တာ..ငါလည္းေၾကာက္လို႔အိမ္မျပန္ရဲဘဲေတာင္ယာတဲမွာအိပ္လိုက္တာ...
-
အလိုေလးးးနင္ေတာင္ယာတဲမွာအိပ္တယ္..မေၾကာက္ဘူးလား..ခ်မ္းေရာမခ်မ္းဘူးလား..
-
ထင္းေတြရွိတယ္ေလ..ငါမီးလႈံတာေပါ့..အိမ္ျပန္ရင္ဟိုလူကပိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းမွာ..
-
ေအး..ဒါေတာ့ဟုတ္တယ္..နင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..ဒီလူၾကီးနဲ႔တအိမ္တည္းေနဖို႔မျဖစ္ေတာ့ေကာ..
-
ဟုတ္တယ္ေနာ့..ငါလည္းစဥ္းစားမရေသးဘူး..
-
နင့္ခ်စ္သူစစ္သားေကာင္ေရာ..နင္သူနဲ႔ယူလိုက္ေလ..
-
ေအး..သူမနက္ျဖန္ဆိုျပန္ျပီ..ငါသူနဲ႔တခါတည္းလိုက္သြားရင္ေကာင္းမလားေနာ့..
-
ေအးေလ..နင္လိုက္မယ္ဆိုဘယ္လိုလုပ္မလဲ..
-
နင္ငါ့ကိုတခုကူပါလား၀ိုခမ္းရယ္..ငါ့အေဒၚကိုေျပာေပးေလေနာ္..ငါသူနဲ႔လိုက္သြားမယ္လို႔..
-
ေအး..ေအး..ငါေျပာေပးမယ္..နင္ဒီညဘယ္မွာအိပ္မလဲ..ေတာင္ယာတဲမွာဘဲအိပ္လို႔ျဖစ္မလား..
-
ေအးေပါ့..ေတာင္ယာတဲဘဲအိပ္ရံုေပါ့..
-
ဒါဆိုငါတို႔ေတာင္ယာတဲမွာအိပ္..ဒီတဲကအဖလာေစာင့္အိပ္တတ္ေတာ့ေစာင္လည္းရွိတယ္..ပိုလည္းလံုတယ္ေလ..တဲကတံခါးလည္းရွိတယ္ဆိုေတာ့နင္ပိုအဆင္ေျပမယ္..
-
ေအးပါ..ငါဗိုက္ဆာလို႔ဘာရွိလဲ..
-
ဟိုမွာေကာက္ညွင္းက်ည္ေတာက္ကင္ထားတာရွိတယ္..ခရမ္းခ်ဥ္သီးကိုၾကက္သြန္ျဖဴငရုတ္သီးစိမ္းနဲ႔ေထာင္းထားတာလည္းရွိတယ္..ပဲပုတ္ကင္လည္းရွိတယ္..ေန႔လည္စားဖို႔ငါမွန္ကူသီးေတြငရုတ္သီးမႈန္႔နဲ႔နယ္ထားတယ္..နင္ဆာရင္ယူစားေပါ့..
-
ေအး..ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ့..
-
ရပါတယ္ဟာ..ေနာက္ဆိုနင္ကစစ္သားေကာင္နဲ႔လိုက္သြားရင္ေတြ႕ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဒီေန႔ဒါေလးဘဲေကၽြးနိုင္တာငါစိတ္မေကာင္းဘူး..ငါေခ်ာင္းမွာေရခ်ိဳးရင္လဲဖို႔အ၀တ္အပိုထားတာရွိတယ္..အဲ့ဒါနင္ယူသြားေနာ့..နင့္မွာအ၀တ္လဲစရာမရွိဘူးေလ..
-
နင္ကသိပ္ေကာင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းဘဲ၀ိုခမ္းေရ..
-
မိုဟြမ္တေနကုန္နန္း၀ိုခမ္းတို႔မိသားစုႏွင့္အတူေနျပီးညေနေစာင္းေတာ့သူတို႔မိသားစုေတာင္ယာမွျပန္သြားသည္..မိုဟြမ္လည္းစခန္းကုန္းနားကဆရာဇက္ေခါင္ႏွင့္ခ်ိန္းထားရာကိုထြက္ခဲ့သည္..ဒီတညလည္းအခ်င္းခ်င္းနားလည္မႈယူျပီးမိုဟြမ္ကိုယူနီေဖာင္းႏွင့္စခန္းထဲသိမ္းထားရျပန္သည္..မနက္ေစာေစာတပ္ခြဲျပန္ဆင္းေတာ့ယူနီေဖာင္းနဲ႔မိုဟြမ္တို႔ဆရာဇက္ေခါင္၏စီစဥ္မႈျဖင့္ရဲေဘာ္ေမာင္နိုင္နဲ႔ေမာင္ထူးၾကားမွာေရာေယာင္ျပီးေလွ်ာက္လိုက္ခဲ့ေစသည္..ရဲေဘာ္မ်ားကလည္းလူညီပါသည္..စာနာစိတ္ျဖင့္၀ိုင္းျပီးဖုံုးကြယ္ေပးၾကသည္..မိုဟြမ္ကလည္းေတာင္ေပၚသူမို႔သူတို႔ေျခလွမ္းကိုအမွီလိုက္နိုင္သည္ေလ..လမ္းမွာေတာ့အဖံုးေကာင္းလို႔ျပႆနာမေပၚ..ကားတန္းေပၚပစၥည္းတင္ျပီးလူစစ္ေတာ့ရဲေဘာ္တေယာက္ပိုေနတာေၾကာင့္ဆရာၾကီးမ်က္လံုးျပဴးသြားသည္..ဆရာဇက္ေခါင္ကလည္းရိပ္မိသည္..ခ်က္ခ်င္းပင္ဆရာၾကီးနားကပ္ျပီးတိုးတိုးတိတ္တိတ္အက်ိဳးအေၾကာင္းရွင္းျပသည္..
ဆရာၾကီးဦးေဏွာက္ေျခာက္ျပီ..မတင္ျပလို႔လည္းမျဖစ္..ေနာက္ဆံုးဆရာဇက္ေခါင္ေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္ခရီးနည္းနည္းေရာက္မွဗိုလ္ၾကီးကိုေျပာပါဆိုရသည္..မထူးေတာ့..ဆရာၾကီးလည္းေခါင္းေရွာင္ျပီ..ငါမသိလိုက္ဘူးသာမွတ္လိုက္ေတာ့ဟူသတည္း..
--------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္
08:21
Unknown
ေနာက္ပိုင္းေတာ့ရြာထဲကိုဆင္းစရာကိစၥေလးမ်ားရွိလို႔ေပၚလာလို႔ကေတာ့ဆရာဇက္ေခါင္တို႔ဖင္ေပါ့ခ်က္..ရြာထဲကိစၥမွန္သမွ်သူခ်ည္းကန္ထရိုက္ဆြဲထားသလားမွတ္ရေအာင္တက္ၾကြသည္..ဗိုလ္ၾကီးကလည္းသေဘာေပါက္သည္..ငါ့ေကာင္ေတာ့ရြာထဲမွာသံေယာဇဥ္ေတြ႔ေနျပီထင္တယ္ေပါ့..အမွန္လည္းဆရာဇက္ေခါင္တေယာက္ရွမ္းမေလးကိုသံေယာဇဥ္ျဖစ္ေနပါျပီ..ေတာင္ေပၚသားမို႔သူကလည္းသူခ်စ္သည့္အေၾကာင္းရိုးရိုးရွင္းရွင္းပင္ဖြင့္ေျပာသည္..ေတာင္ေပၚသူကလည္းသူ႔အေပၚယံုယံုၾကည္ၾကည္ပင္ခ်စ္တံဳ႕ျပန္သည္..
ဒီတခါေရွ႕တန္းျပန္၀င္လွ်င္တပ္မွာခြင့္ယူျပီးဒီရြာေလးဆီျပန္လာမည္..မိသားဖသားပီပီေတာင္းရမ္းလက္ထပ္မည္ဟုဆရာဇက္ေခါင္ဆံုးျဖတ္ထားသည္..အတူေနရဲေဘာ္မ်ားကလည္းအေၾကာင္းသိမို႔ေျမွာက္ေပးၾကသည္..သံေယာဇဥ္ကိုေတြ႕တုန္းအမိအရယူထားဖို႔လိုသည္ေလ..စစ္သားဆိုတာကိုယ့္ကိုယ္ကိုမပိုင္..ေနာက္တခါေရွ႕တန္းထြက္လို႔လည္းဒီေနရာဒီစခန္းျပန္ေရာက္ခ်င္မွေရာက္မည္..အမိန္႔နဲ႔တာ၀န္ၾကားလႈပ္ရွားသြားလာေနရသူေတြမဟုတ္လား..
ေနာက္တလဆိုေရွ႕တန္းျပန္၀င္ရမည္ဟုၾကားေနရျပီ..ဒါေၾကာင့္ဆရာဇက္ေခါင္တေယာက္နန္းမိုဟြမ္၏အေဒၚကိုဖြင့္ေျပာျပလိုက္သည္..တပ္ျပန္ေရာက္လွ်င္ခြင့္ယူျပီးမိုဟြမ္ကိုလာေရာက္ေတာင္းရမ္းလက္ထပ္ယူမည့္အေၾကာင္းေျပာေတာ့အေဒၚျဖစ္သူကတူမသေဘာထားကိုေမးျပီးလက္ခံလိုက္သည္..ဒီတူမတေယာက္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေစာင့္ေရွာက္သူေတြ႕ေတာ့လည္းယူေပါ့..လူဆိုတာသီးခ်ိန္တန္သီး..ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့္ရမွာဘဲ..အိမ္ကလူကလည္းသိပ္အကဲမရ..ငယ္ရာကၾကီးလာသူမို႔ေယာက်္ားလုပ္သူ၏တူမအေပၚၾကည့္ေသာအၾကည့္တို႔ကိုရိပ္မိသည္..သည္လိုဆိုေတာ့လက္ထပ္ခ်င္သူရွိတုန္းတူမကလည္းသေဘာက်သည္ဆိုေတာ့ယူၾကပါေစေပါ့..
မေက်နပ္သူကဦးေလးျဖစ္သူစိုင္းလံုဖ..ဒီေသာက္စစ္သားေကာင္ေတြေရာက္လာတာသူမၾကိဳက္..အိမ္ကမိန္းမကဂီလာန..သံုးစားမရေတာ့..ဒင္းတူမကမွနုပ်ိဳထြားထြား..စြင့္စြင့္ကားကား..အရင္ကေတာ့ကိုယ့္ျခံထဲကၾကက္မို႔ဘယ္အခ်ိန္ရိုက္စားစားေပါ့..ခုေတာ့သူမ်ားကလာခ်က္စားေတာ့မည္...လံုး၀မေက်နပ္..ေကာင္မေလးနားကပ္ဖို႔ကမလြယ္..ေတာင္ယာလုပ္ေနသူမို႔သန္သန္စြမ္းစြမ္းရွိလွသည္..သည္ဟာမေလးကဓါးမကလည္းလက္ကခ်သူမဟုတ္..မေတာ္ခုတ္ျပဳေနမွ..အခြင့္ေကာင္းေတာ့ေစာင့္ရမည္..
ေရွ႕တန္းျပန္၀င္ဖို႔သံုးရက္ေလာက္အလိုတြင္မေမွ်ာ္လင့္ေသာကံၾကမၼာက်ေရာက္လာသည္..ညေနေစာင္းပိုင္းစခန္းကုန္းဆီသို႔လူတေယာက္ေမာၾကီးပန္းၾကီးဒယီးဒယိုင္ေျပးတက္လာသည္ကိုကင္းရဲေဘာ္ကျမင္လိုက္တာေၾကာင့္သတိအေနအထားနဲ႔လွမ္းၾကည့္ေနလိုက္သည္..လူလံုးကြဲသည့္ေနရာေရာက္ေတာ့မွတ္မိသြားသည္..ဆရာဇက္ေခါင္၏ခ်စ္သူရွမ္းမေလး..ဘာျဖစ္လာတာပါလိမ့္..ကင္းရဲေဘာ္စခန္းျပင္ထြက္ျပီးသြားေမးသည္..
-
ပီနန္း..ဘာျဖစ္လာတာလဲ..
-
ငါ့ကိုကူညီပါ..ေသေလာက္ေအာင္အေရးၾကီးတယ္..ဆရာဇက္ေခါင္နဲ႔ငါေတြ႔ခ်င္လို႔..
-
ဟုတ္ျပီ..ပီနန္းဒီသစ္ပင္ရိပ္မွာခဏနားေနေနာ္..က်ေနာ္သြားေခၚေပးမယ္
-
ကင္းရဲေဘာ္ခမ်ာအေျပးအလႊားစခန္းထဲ၀င္ျပီးဆရာဇက္ေခါင္ကိုေခၚရသည္..ဆရာဇက္ေခါင္လည္းစိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္အေျပးအလႊားမိုဟြမ္ကိုထြက္ေတြ႕သည္..
-
မိုဟြမ္..ဘာျဖစ္လာလို႔လဲ..အကိုရင္ပူလိုက္တာ..ျမန္ျမန္ေျပာစမ္းပါ..ၾကည့္စမ္း..အရမ္းေမာေနတာဘဲ..
-
ပီစိုင္းေရ..ငါေတာ့ဟိုလူကိုထင္းပိုင္းနဲ႔ရိုက္ခဲ့တယ္..ေသျပီလားမသိဘူး..ငါလည္းပီစိုင္းဆီေျပးလာတာ..
-
ဘယ္သူ႔ကိုရိုက္ခဲ့တာလဲ..ေျဖးေျဖးအသက္ရႈ..ေတာ္ေတာ္ေမာေနျပီ..စိတ္ေအးေအးထား..အကိုရွိတယ္..မေၾကာက္နဲ႔..အကိုေျဖရွင္းေပးမယ္ေနာ္..
-
ဟိုလူေလ..ငါ့အေဒၚေယာက်္ား..သူငါ့ကိုမေကာင္းၾကံတယ္..ေန႔လည္ေတာင္ယာလုပ္ျပီးငါလည္းထမင္းစားတယ္..ျပီးေတာ့အဖန္ရည္ေသာက္ရင္းကြပ္ပ်စ္ေပၚခဏနားျပီးလွဲလိုက္တာအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္..ငါ့အေပၚအေလးၾကီးလာပိလို႔ငါလန္႔နိုးေတာ့အဲ့ေကာင္ၾကီးငါ့ေပၚတက္ေနတယ္..ငါ့ဓါးမလည္းအနားမွာမေတြ႔လို႔ငါလည္းရုန္းတာဘဲ..အနားကအဖန္ရည္အိုးနဲ႔သူ႔ေခါင္းထုေတာ့နည္းနည္းယိုင္သြားတာနဲ႔ငါလည္းလက္လွမ္းမွီရာမီးဖိုထဲကထင္းေခ်ာင္းဆြဲျပီးရိုက္ပစ္တယ္..သူ႔ေခါင္းကေသြးထြက္လာျပီးလဲသြားေတာ့ငါလည္းပီစိုင္းဆီေျပးလာတာဘဲေနာ့..ေသသည္ရွင္သည္ငါမသိေလ..
-
အဲ့ဒါမွဒုကၡဘဲ..ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..ေတာင္ယာတဲကိုသြားၾကည့္မွျဖစ္မယ္..ေဟ့ေကာင္..ေမာင္နိုင္..ငါခဏလိုက္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္..သိပ္လည္းမေ၀းဘူးဆိုေတာ့..ဗိုလ္ၾကီးေခၚရင္ၾကည့္ေျဖထား..ငါမၾကာဘူး..အက်ိဳးအေၾကာင္းသိရံုဘဲ..
-
ဒုကၡပါဘဲအာစရိရာ..ျမန္ျမန္ျပန္လာေနာ္..
-
ေအးပါကြာ..ခုေတာ့ဘယ္သူမွမသိေစနဲ႔..ၾကားလား
-
စိတ္ခ်အာစရိ...
-
ကဲ..မိုဟြမ္..အကိုတို႔သြားၾကည့္ၾကရေအာင္ေနာ္..လာ
-
ဆရာဇက္ေခါင္တေယာက္ခ်စ္သူလက္ကိုဆြဲျပီးစခန္းကုန္းေပၚမွဆင္းခဲ့ေလေတာ့သည္...
----------------------------------By KK
ဆက္ရန္
08:17
Unknown
မနက္ပိုင္းရြာထဲဆင္းဖို႔ဗိုလ္ၾကီးကေျပာထားတာေၾကာင့္ဆရာဇက္ေခါင္ေဆးတပ္သားကိုပါေခၚျပီးရြာဆီသို႔ထြက္လာခဲ့သည္..လမ္းတေလွ်ာက္ေတာင္ယာရႈခင္းနဲ႔ေတာင္ေပၚေလေအးေအးတိုက္ေနတာေလးကိုကလူကိုပင္ပန္းသက္သာေစသည္..သတိေတာ့မလြတ္ရဲ..စစ္မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါအေသးေလးနဲ႕နားရြက္ကိုလံုေအာင္ပတ္ျပီးေတာေဆာင္းဦးထုတ္နဲ႔ဖိထားရသည္..ေတာင္ေပၚမွာကနားရြက္ေတြအေအးလံုေနရင္အခ်မ္းသက္သာတယ္ေလ..နားရြက္လံုေအာင္ထုတ္ထားေတာ့မ်က္စိကိုပိုျပီးရွင္ရွင္ထားရသည္..ရန္သူဆိုတာခ်ိဳပါတာမဟုတ္..အသံေပးျပီးလာမွာလည္းမဟုတ္ဘူးေလ..စစ္သားနဲ႔သတိဆိုတာအမႊာပူးညီအကိုေတြမဟုတ္ပါလား..
ရြာဆီေရာက္ေတာ့သူၾကီးဆီသြားေတြ႔သည္..သူၾကီးကေနမေကာင္းသည့္မိန္းမအခုအဖ်ားၾကီးေနသည္ဆို၏..ေဆးကုေပးဖို႔နဲ႔၀က္လည္းထိုအမ်ိဳးသမီးအိမ္ကဘဲေရာင္းလိမ့္မည္ဆိုတာေၾကာင့္ရြာသားကေလးငယ္တေယာက္ကိုလမ္းျပခိုင္းျပီးေနမေကာင္းသည့္လူနာအိမ္ကိုလာခဲ့သည္..ရွမ္းအိမ္ေတြကေျခတံအနည္းငယ္ရွည္သည္..ေအာက္ဘက္တြင္ႏြားေတြထားသည္..ေနာက္ေခ်းနံ႔ထြက္ေနေသာႏြားေတြထားသည့္ေနရာကျဖတ္ျပီးေလွကားအတိုင္းတက္လိုက္ေတာ့အေပၚမွာလူေနသည့္အိမ္..လူနာကအိမ္ေရွ႔ခန္းမွာလွဲေနသည္..ေဘးတြင္လူနာကိုႏွိပ္ေပးေနတာကမေန႔ကေတြ႕သည့္ရွမ္းမေလး..ေအာ္..သူတို႔အိမ္ကိုး..
ေဆးတပ္သားကလူနာကိုၾကည့္ရႈစစ္ေဆးျပီးေဆးထိုးေပးသည္..ဒရစ္ပိုက္ခ်ိတ္ရန္လိုသည္ဆိုေသာေၾကာင့္သူတို႔အဖြဲ႔ခဏေတာ့ဒီအိမ္မွာေစာင့္ရမည္ေပါ့..ဒရစ္ပုလင္းကုန္ရင္ျဖဳတ္ေပးဖို႔ကေဆးတပ္သားရွိဖို႔လိုတာကိုး..လိုအပ္ေသာ၀က္၀ယ္ဖို႔နဲ႔ရနိုင္လွ်င္စခန္းေပၚတြင္ေမြးထားရန္ၾကက္အရွင္ႏွစ္ေကာင္ေလာက္လိုခ်င္ေၾကာင္း..ဟင္းသီးဟင္းရြက္လည္းလိုခ်င္ေၾကာင္းရွမ္းမေလးကိုေျပာရသည္..လူနာ၏ခင္ပြန္းျဖစ္ဟန္တူသူကဟိုေန႔ကေတာင္ယာခင္းတြင္ေတြ႕ေသာသူ..အရက္ေသာက္ထားဟန္ရွိျပီးသူတို႔ကိုသိပ္မႏွစ္သက္သည့္ပံုမ်ိဳးျဖင့္ၾကည့္ကာေအာက္သို႔ဆင္းသြားသည္..
ရွမ္းမေလးကေတာ့တို႔ဟူးေျခာက္ေၾကာ္နဲ႔အဖန္ရည္အိုးလာခ်ေပးျပီးအေဒၚကိုေဆးသြင္းေပးေနသည္ကိုအသာရပ္ေငးေနသည္..ေနာက္ေတာ့ဆရာဇက္ေခါင္ကိုၾကက္၀ိုင္းဖမ္းေပးဖို႔လာေျပာတာေၾကာင့္ဆရာဇက္ေခါင္လည္းစစ္သည္ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူရွမ္းမေလးကိုကူျပီးၾကက္၀ိုင္းဖမ္းေပးသည္..ၾကက္ေတြကိုဆန္နည္းနည္းပက္ေကၽြးျပီးဇကာကြက္ႏွီးေတာင္းႏွင့္လိုက္အုပ္ဖမ္းရတာသူကေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ေပ်ာ္စရာပင္ေကာင္းေသးေတာ့..ျပီးေတာ့စခန္းကိုယူသြားမည့္၀က္ကိုလိုက္ဖမ္းျပီးၾကိဳးခ်ည္ရသည္..ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကေတာ့ၾကိဳမသိထားလို႔အဆင္သင့္ခူးထားတာမရွိဘဲအိမ္ေဘးမွာစဥ္႔အိုးႏွင့္စိမ္ထားသည့္ၾကံမဆိုင္မ်ားကိုသာထုတ္ပိုးေပးသည္..ေထာင္းထားသည့္ေခါပုတ္ခ်ပ္အ၀ိုင္းၾကီးတခ်ပ္ကိုလည္းထဲ့ေပးသည္..ရသေလာက္ရိကၡာေပါ့ေလ..
ဒရစ္ပိုက္သြင္းတာေစာင့္ရင္းရွမ္းမေလးႏွင့္ဆရာဇက္ေခါင္စကားလက္ဆံုက်ေနေတာ့သည္..သူလည္းကခ်င္လူမ်ိဳးေတာင္ေပၚသားတေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ေတာင္ေပၚသားခ်င္းမို႔ပိုရင္းႏွီးသြားသည္..ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ေကာင္မေလးကအားလံုးကိုထမင္းျပင္ေကၽြးသည္..ေဆးခါးဟင္းရည္..ဂ်ဳးျမစ္ေထာင္းႏွင့္ပဲပုတ္ေျခာက္ကိုေျမပဲနဲ႔ေၾကာ္ထားသည္..ၾကံမဆိုင္ကို၀က္ေခါက္နဲ႔ေၾကာ္ထားသည့္ဟင္းတခြက္ပါပါလာေတာ့ဆရာဇက္ေခါင္နဲ႔စစ္သည္ေတြလည္းေတာင္ယာဆန္နီနီေစးေစးထမင္းကိုၾကိတ္လိုက္သည္မွာအိုးလံုးကၽြတ္..ကုန္က်ေငြေပးေတာ့လူနာအမ်ိဳးသမီးၾကီးကေခါင္းခါသည္..ေစတနာကိုတံု႔ျပန္ေကၽြးတာမို႔ေငြေပးရန္မလိုပါဟူ၏..
ဒရစ္တလံုးသြင္းျပီးေတာ့လူနာလည္းထူထူေထာင္ေထာင္ရွိလာသည္မို႔ေသာက္ေဆးေပးခဲ့ျပီး၀က္ဖိုးနဲ႔တျခား၀ယ္ျခမ္းထားသည္မ်ားကိုေငြေခ်ျပီးထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္..သူအိမ္ေပၚကဆင္းေတာ့ရွမ္းမေလးကသူ႔လက္ထဲအထုတ္တခုလာထဲ့သည္..ဘာလဲဆိုေတာ့ပီစိုင္းအတြက္လက္ေဆာင္တဲ့..သူအသာၾကည့္ေတာ့ဖက္ႏွင့္ထုတ္ထားသည့္အထုတ္မ်ား..သိတာေပါ့..ဒါ၀က္သားခ်ဥ္..ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားကိုယ္တိုင္အိမ္စားဖို႔လုပ္ေသာ၀က္သားခ်ဥ္၏အရသာကအလြန္ေကာင္းလွသည္..စခန္းေရာက္မွေၾကာ္စားေတာ့မည္..သူရွမ္းမေလးကိုေက်းဇူးအထပ္ထပ္တင္ေၾကာင္းေျပာျပီးလွည့္ထြက္လာခဲ့ေပမယ့္ေတာင္ေပၚသူေလး၏ရိုးသားေသာပံုဟန္ေလးကေတာ့ႏွလံုးသားမွာခိုတြဲလို႔လိုက္ပါလာခဲ့ေတာ့သည္..
စခန္းဆီျပန္ေရာက္ေတာ့၀ယ္ျခမ္းလာေသာရိကၡာတို႔ကိုစားဖိုေဆာင္ဘက္အပ္..ဗိုလ္ၾကီးကိုေနာက္က်ရသည့္အေၾကာင္းသတင္းပို႔ျပီးထမင္းခ်က္ရဲေဘာ္ဆီထြက္လာခဲ့သည္..
-
ေမာင္ထူး..ဘာခ်က္လဲ..
-
အာစရိတို႔ကေနာက္က်တာကိုး..က်ေနာ္လည္းအဆင္ေျပသလိုလမင္းဟင္းခ်ိဳနဲ႔ငပိေၾကာ္ေပးလိုက္တယ္..ညေနစာအခုအာစရိယူလာတဲ့ၾကံမဆိုင္ေၾကာ္လိုက္မယ္ေလ..
-
ေအးကြာ..ဗိုလ္ၾကီးအတြက္ဘာလုပ္ေပးထားလဲ..
-
ဗိုလ္ၾကီးလည္းဒါဘဲရွိေတာ့ဒါနဲ႔ဘဲတြယ္ရတာေပါ့အာစရိရာ..စိတ္ေတာ့ဘယ္ေကာင္းမလဲ..
-
ေအးကြာ..ဒီ၀က္သားခ်ဥ္ေလးေၾကာ္လိုက္ကြာ..ျပီးရင္ၾကက္သြန္နဲ႔ပြားေအာင္သုတ္..ဗိုလ္ၾကီးလည္းထမင္းျမိန္ေအာင္ေပါ့ကြာ..၀က္ကမနက္ေပၚမွာလား..
-
ဟုတ္တယ္..ဗိုလ္ၾကီးက၀က္ေရာက္လာရင္ညေနပိုင္းမလုပ္ရဘူးမွာထားတယ္..ဒီေတာ့မနက္မွဘဲေပၚရမွာေပါ့..
-
ေအး..ဒါဆိုငါေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္..မင္းလုပ္စရာရွိတာျမန္ျမန္လုပ္ထားလိုက္ကြာ..
-
စိတ္ခ်အာစရိ..ေမာင္ထူးတို႔ကျမန္ျပီးသား..
-
အစားေကာင္းေလးရလာေပမယ့္စစ္သားဘ၀ဆိုေတာ့တေယာက္တည္းစားဖို႔မ်ိဳမက်..ေသတူရွင္ဖက္မ်ားမို႔ငတ္အတူစားအတူေပါ့..သူတို႔အျပန္ေနာက္က်လို႔လမင္းဟင္းခ်ိဳနဲ႔ႏွစ္ပါးသြားရေသာဗိုလ္ၾကီးအတြက္စိတ္မေကာင္း..သူတို႔ကေတာ့ရြာထဲမွာစားေကာင္းေနၾကသည္ေလ..ေရွ႕တန္းအေခၚလမင္းဟင္းခ်ိဳဆိုတာကဟန္းေကာထဲေရဆူေအာင္တည္ျပီးဆားနဲ႔အခ်ိဳမႈန္႔ခတ္လိုက္ေသာဟင္းခ်ိဳ..လေရာင္ေအာက္မွာေသာက္လွ်င္လမင္းကိုဟင္းခ်ိဳခြက္အတြင္းအတိုင္းသားျမင္ေနရေအာင္ၾကည္ေနတာမို႔လမင္းဟင္းခ်ိဳ..ဒါေတာင္သံေယာဇဥ္ဟင္းဆိုတာရွိေသးသည္..စားစရာျပတ္လာေတာ့ငွက္ေပ်ာအူေတြကိုလွီးျပီးဟင္းခ်က္စားရတဲ့အခါငွက္ေပ်ာအူဖတ္တို႔ကတခုနဲ႔တခုအမွ်င္တန္းမျပတ္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္သံေယာဇဥ္ဟင္းမည္၏..အခုလည္းရွမ္းမေလးေပးလိုက္ေသာ၀က္သားခ်ႈဥ္ကဆရာဇက္ေခါင္အတြက္ေတာ့သံေယာဇဥ္တမွ်င္ရစ္ေစသည့္သံေယာဇဥ္ဟင္းတခြက္ျဖစ္လာပါေပါ့လား..
---------------------------------By KK
ဆက္ရန္
08:16
Unknown
ဆရာဇက္ေခါင္လက္ထဲကေခါပုတ္ကင္ေလးကိုတျမံဳ႕ျမံဳ႕၀ါးရင္းစခန္းကုန္းဆီျပန္တက္ခဲ့သည္..မနက္ကစခန္းရိကၡာအတြက္ရြာသူၾကီးဆီ၀က္တေကာင္သြား၀ယ္ဖို႔ဆင္းသြားျခင္းျဖစ္သည္..စခန္းကေတာင္ကုန္းထိပ္မွာျဖစ္ျပီးရြာနဲ႔အေတာ္ေလးလွမ္းတာကတေၾကာင္း..ေတာင္ဆင္းေတာင္တက္မ်ားတာကတေၾကာင္းမို႔ေရကဆာလြယ္သည္..ရြာသူၾကီးဆီ၀က္မွာေတာ့မနက္ျဖန္မွလာယူဆိုဘဲ..ခုခ်ိန္ကရြာမွာအားလံုးေတာင္ယာသြားျပီ..၀က္ဆိုတာကလည္းသဘာ၀အတိုင္းလႊတ္ထားတာ..ညေနျပန္လာမွဘယ္သူေရာင္းမလဲေမးေပးမည္တဲ့..သူၾကီးေမြးထားေသာ၀က္မမ်ားကလည္းသားက်သည္မွာမၾကာေသးလို႔မေရာင္းနိုင္ေသးပါဘူးတဲ့..မတတ္နိုင္..သူ႔ရြာသူတို႔ေရာင္းမွရမည္ေလ..
ဗိုလ္ၾကီးကရြာခံမ်ားထံမွလိုအပ္သမွ်ကိုေငြေပး၀ယ္ယူရန္ႏွင့္စကားကိုခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာရန္မွာလိုက္သည္..သူၾကီးကရြာတြင္မိန္းမတေယာက္ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ေဆး၀ါးနည္းနည္းမွ်ေပးဖို႔ေျပာသည္..မနက္ျဖန္ညေနလာရင္ေဆးတပ္သားပါေခၚခဲ့ျပီးၾကည့္ရႈစစ္ေဆးျပီးေဆးကုေပးဖို႔လုပ္ေပးမည္ေျပာခဲ့သည္..ရြာကအျပန္ေတာင္တက္လမ္းေတြခ်ည္းမို႔ေမာလာေတာ့ေရဘူးကိုစမ္းၾကည့္မိသည္..ရြာ၀င္စဥ္ကေရဘူးေရျဖည့္ဖို႔ေမ့သြားသည္ဘဲ..အေရးထဲေရဘူးသယ္မလာေသာစစ္သည္ေတြကပါတာေၾကာင့္မွ်ေသာက္ထားေတာ့ေရကကုန္ေနျပီ..ဒါေၾကာင့္ျဖတ္လာသည့္ေတာင္ယာတခုေဘးမွာသစ္ပင္ခုတ္ေနေသာရွမ္းမေလးတေယာက္ဆီကေရေတာင္းေသာက္ရေတာ့သည္..
ရွမ္းမေလးကျဖဴျဖဴတုတ္တုတ္နဲ႔ပါးအို႔နီနီေလး..ခ်စ္စရာေကာင္းလွပါသည္..စိတ္ထားေကာင္းပံုလည္းရသည္..အဖန္ရည္ဘူးကိုေပးလိုက္ရံုသာမကေခါပုတ္ကင္တေခ်ာင္းပါအဆာေျပစားဖို႔ေပးေသးသည္..ဒါေပမယ့္သူမဦးေလးျဖစ္သူအသံကေတာ့သိပ္လိုလားပံုမရ..အင္းေလ..အဂၤလိပ္ေခာတ္ကတည္းကျပည္မေတာင္တန္းေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈေၾကာင့္အျမင္မၾကည္လင္သူမ်ားရွိသည္ဘဲ..ဆရာဇက္ေခါင္မိဘေတြသည္ကခ်င္လူမ်ိဳးစစ္စစ္မ်ား..ဒီမိန္းကေလးတို႔လိုဘဲေတာင္ယာလုပ္သည္..ေနာက္ဖားကန္႔ဘက္မွာဖခင္ကေက်ာက္စိမ္းသြားတူးသည္..ေလာပန္ေလာင္းမျဖစ္ဘဲဘိန္းစြဲလာတာေၾကာင့္မိသားစုအေတာ္အဆင္မေျပျဖစ္လာသည္..အေမကေတာ့ေမွာ္ထဲမွာေစ်းေရာင္းတာေပါ့..ေမွာ္ထဲမွာေစ်းေရာင္းေကာင္းလာလို႔ေငြရလာေပမယ့္ဖခင္ကဘိန္းစြဲေနေတာ့အိတ္ေပါက္နဲ႔ဖားေကာက္ေနသလိုပင္..
ဆရာဇက္ေခါင္အိမ္မွာေနရတာမေပ်ာ္..ငယ္ငယ္ကတည္းကစစ္တိုက္တမ္းေဆာ့တာ၀ါသနာပါသူပီပီတပ္မေတာ္ထဲ၀င္ခဲ့ေတာ့သည္..ကခ်င္ပီပီသတၱိေကာင္းျပီးရဲရင့္ဖ်တ္လတ္တာေၾကာင့္တိုက္ပြဲတြင္အားကိုးရသလိုရာထူးလည္းတိုးလာသည္..အခုေတာ့ဆရာဇက္ေခါင္ေပါ့..တပ္မေတာ္ထဲေရာက္ေတာ့လူမ်ိဳးစံုလွသည္..ဘာသာေတြလည္းစံုသည္..ဒါေပမယ့္၁၉၉၆ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့တပ္မေတာ္တြင္းမွဘာသာျခားအရာရွိအရာခံအၾကပ္တပ္သားတို႔ကိုတျဖည္းျဖည္းအရပ္ဘက္သို႔ေျပာင္းေရႊ႕ေပးမႈေၾကာင့္တပ္ထဲတြင္ဘာသာျခားဦးေရမရွိသေလာက္နည္းပါးသြားသည္..ယခင္ကလိုတပ္မေတာ္ဗိုလ္ေရြးမွစလို႔စစ္သားစုေဆာင္းေရးထိလူမ်ိဳးစံုဘာသာစံု၀င္ေရာက္ေလွ်ာက္ထားလို႔မရေတာ့..စိစစ္ေရြးခ်ယ္လာသည္..ဘာဘဲေျပာေျပာတပ္မေတာ္ထဲမွာအသိပညာစံုဗဟုသုတစံုသလိုတိုင္းရင္းသားလည္းစံုစံုလင္လင္နဲ႔ျပည္ေထာင္စုအေသးစားေလးပင္ျဖစ္ေနသည္..
စခန္းကုန္းေပၚေရာက္ေတာ့ဗိုလ္ၾကီးေနလင္းကိုအေျခအေနသတင္းပို႔လိုက္သည္..ဗိုလ္ၾကီးကမနက္ျဖန္မနက္ေတာ့ေဆးတပ္သားပါေခၚသြားျပီးလူနာၾကည့္ေပးဖို႔..ရန္သူ႔သတင္းေထာက္လွမ္းခဲ့ဖို႔ႏွင့္၀က္၀ယ္လို႔မရရင္ၾကက္နဲ႔ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ၀ယ္လာဖို႔မွာေနသည္..သတင္းပို႔ျပီးထြက္လာေတာ့ထမင္းခ်က္ရဲေဘာ္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္..
-
ဟိတ္ေကာင္..ဘာခ်က္လဲ..ဆာေနျပီ
-
ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ဆရာရယ္..ပဲဟင္းနဲ႔ငပိဖုတ္..ဆိတ္သားေၾကာ္ထားတယ္..
-
ဟာ..တယ္ဟုတ္ပါလား..ဘယ္ကဆိတ္သားရလဲ..အူေတာ့စိုဦးမွာေပါ့ကြာ..လုပ္ကြာ..ထမင္းစားမယ္..
-
ထမင္းစားရန္လုပ္ထားေသာ၀ါးကြပ္ပ်စ္ဆီေရာက္ေတာ့ဟန္းေကာထဲတြင္မီးခိုးနံ႔သင္းေနေသာပဲဟင္းက်ဲက်ဲတခြက္..ဖက္ေပၚပံုထားေသာငပိဖုတ္တတံုးနဲ႔ဘာရြက္ေတြကိုဆီနဲ႔လံုးေၾကာ္ထားမွန္းမသိေသာဆီလည္ေရလည္ဟင္းရြက္တပံုကိုဟန္းေကာဖံုးေပၚတြင္တင္ေပးထားတာေတြ႔ရသည္..ရြာထဲဆင္းေသာစစ္သည္အားလံုးကြပ္ပ်စ္မွာထိုင္ေနၾကျပီ..သူလာေတာ့သူ႔အတြက္ေနရာဖယ္ေပးၾကသည္..ကြပ္ပ်စ္မွာတိုးတိုးၾကိတ္ၾကိတ္ထိုင္ရင္းမ်က္လံုးကဆိတ္သားေၾကာ္ကိုရွာမိသည္..အသားနဲ႔တူတာဘာမွမေတြ႔..ထမင္းခ်က္ရဲေဘာ္ကိုလွမ္းေခၚလိုက္သည္..
-
ဟိတ္ေကာင္..ေမာင္ထူး..ဘယ္မွာလဲ..မင္းေျပာတဲ့ဆိတ္သားေၾကာ္..
-
အဟီး..အဲ့ဟန္းေကာအဖံုးထဲမွာေလ..ကၽြန္ေတာ္လည္းစခန္းေဘးကစားလို႔ရမယ္ထင္သမွ်အရြက္ေတြအညႊန္႕ေတြဆိတ္လာျပီးေၾကာ္ထားတာ..တကယ္ဆိတ္သားေၾကာ္ပါဆရာ..တစခန္းလံုးစာဆိတ္ရတာလက္ထိပ္ေတြေတာင္နာတယ္..
-
ေခြးေကာင္..ငါလခြီး..အဟုတ္မွတ္လို႔..မင္းေတာ့မ်ားျပီ
-
ဗိုက္ကလည္းဆာလွျပီ..စစ္သားဆိုေတာ့ဂ်ီးလည္းမမ်ားနိုင္ေတာ့ဘဲရဲေဘာ္မ်ားနဲ႔အတူရွိတာေလး၀မ္းျပည့္ေအာင္စားလိုက္ရေတာ့သည္..စစ္သားဘ၀ဆိုတာအေနအစားဆင္းရဲလွတာမို႔အသားဟင္းဆိုတာၾကားရံုနဲ႔ေပ်ာ္မိေမွ်ာ္မိတာေတာ့အမွန္..မရွိရင္ထမင္းသိုးေတာင္ႏႈိက္စားခဲ့ရ..ငွက္ေပ်ာအူရည္ေတာင္စုပ္ေသာက္ခဲ့ရတဲ့ဘ၀ေလ..ဒီေလာက္စားရတာေတာင္ကံေကာင္းလွျပီ..စစ္ေၾကာင္းထြက္ေနခ်ိန္မ်ားဆိုရိကၡာဆန္႔စားရင္းဆန္ျပဳတ္ကေနေနာက္ဆံုးငွက္ေပ်ာအူျပဳတ္ထိစားခဲ့ရတာမဟုတ္လား..စစ္သားဆိုတာဒီေန႔ထမင္းတူတူစားေနသူမ်ားနဲ႔မနက္ျဖန္အတူလက္ဆံုစားျဖစ္မည္မေျပာနိုင္သည့္လူတကာထက္ထူးကဲေသာဘ၀ပိုင္ရွင္မ်ားေပါ့..
----------------------------------By KK
ဆက္ရန္
03:52
Unknown
ဟိတ္..ညီမေရ..ေရတခြက္ေလာက္ရမလား
-
ရတယ္ပီစိုင္း..ယူေပးမယ္ေနာ့
-
နန္းမိုဟြမ္တေယာက္ယာခင္းစပ္မွာခ်ထားတဲ့ပလိုင္းထဲကအဖန္ရည္ဘူးကိုဆြဲထုတ္ရင္းအဆာေျပစားဖို႔ထဲ့လာေသာေခါပုတ္မီးကင္တေျမွာင္းကိုပါဖက္နဲ႔ပတ္ျပီးယူလာလိုက္သည္..မိုဟြမ္တို႔ရြာနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာစစ္သားေတြရဲ႕စခန္းရွိသည္..ထိုစခန္းကစစ္သားေတြျဖစ္မည္..စစ္သားရွစ္ေယာက္ေလာက္ေတာင္ယာနားကျဖတ္သြားရင္းလက္ေမာင္းမွာႏွစ္ေျမာင္းတပ္ထားေသာလူကမိုဟြမ့္ဆီေရေတာင္းေသာက္တာျဖစ္သည္..ပံုေတြၾကည့္ရတာေမာပန္းေနပံုမို႔သနားျပီးေခါပုတ္ေလးပါအဆာေျပစားရန္ယူေပးခဲ့ျခင္းပါ..
-
ငါ့ဆီေတာ့အဖန္ရည္ဘဲရွိတယ္ပီစိုင္း..ဒီမွာနင္တို႔ဆာရင္စားဖို႔ေခါပုတ္ကင္...မွ်စားေပါ့ေနာ့..
-
ေက်းဇူးပါညီမေရ..ေတာင္ယာခင္းလာတာအေဖာ္မပါဘူးလား..
-
ပါတယ္ေလ..ဟိုဘက္မွာေတာင္ယာမီးရႈိ႕ဖို႔လုပ္ေနလို႔..
-
အင္း..ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္..သြားျပီညီမ
-
ေအး..ေအး..
-
မိုဟြမ္...လာခဲ့..ဒီမွာလာကူစမ္း..ဘာလုပ္ေနတာလဲ..
-
ဦးေလးေခၚေနျပီ..သြားေတာ့ေနာ္..
-
စစ္သားေတြမိုဟြမ္ေပးသည့္ေခါပုတ္ကိုတေယာက္တဖဲ့ေ၀စားရင္းဆက္ထြက္သြားသည္..မိုဟြမ္လည္းခပ္လွမ္းလွမ္းကဦးေလးအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ဘက္ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္..
-
ဟိုစစ္သားေကာင္ေတြနဲ႔နင္ဘာေျပာေနတာလဲ..
-
မေျပာပါဘူး..ေရေတာင္းေသာက္တာပါ..
-
ေအး..ေနာက္တခါရႈတ္ရႈတ္ရွက္ရွက္မလုပ္ေနနဲ႔..ဟိုမွာခုတ္ထားတဲ့အပင္ေတြလိုက္စုစမ္း..ထင္းဖယ္ျပီးရင္မီးရႈိ႕ဖို႔အစုေတြစုထား..ၾကားလား
-
ေအးပါ..ငါသိပါတယ္
-
ဦးေလးခုတ္ထားေသာအပင္ငယ္ေတြကိုမိုဟြမ္လိုက္ဆြဲယူလာျပီးတေနရာမွာစုပံုလိုက္သည္..လက္စြဲေတာ္ဓါးမနဲ႔အရြက္ေတြသပ္ခ်ျပီးထင္းကိုင္းမ်ားကိုတစုစီစည္းသည္..ညေနအျပန္ထင္းစည္းကိုပလိုင္းထဲထဲ့ရြက္ဖို႔အေနေတာ္အရြယ္ျဖတ္သည္..မိုဟြမ္မိဘႏွစ္ပါးဆံုးပါးသြားျပီးအေဒၚလုပ္သူကမေမြးစားခ်င္ေသာ္လည္းရြာလူၾကီးကိုေၾကာက္လို႔၀တ္ေက်းတန္းေက်ေမြးစားထားျခင္းသာ..မိဘမ်ားရွိစဥ္ကေတာ့မိုဟြမ့္ဘ၀ေလးေပ်ာ္စရာေကာင္းလွသည္..မနက္ဆိုမိဘေတြႏွင့္ေတာင္ယာတဲဆီလိုက္လာျပီးကေလးဘာသာဘာ၀ေတာပန္းမ်ားခူးေဆာ့သည္..မိခင္ျဖစ္သူကမိုဟြမ့္ကိုေမြးေတာ့အိမ္ေရွ႕သစ္ပင္မွာကပ္ေပါက္ေနသည့္သစ္ကပ္ပင္တခုကညဥ့္ၾကီးမိုးခ်ဳပ္မွာရနံ႔ေမႊးေသာၾကာပန္းသ႑ာန္ပန္းပြင့္သည္ဆို၏..ဒါေၾကာင့္နန္းမိုဟြမ္ဆိုေသာနာမည္ကိုေပးတာတဲ့...ဗမာလိုမၾကာေမႊးေပါ့..
မိုဟြမ္ငါးႏွစ္အရြယ္မွာဖခင္ျဖစ္သူငွက္ဖ်ားပိုးဦးေဏွာက္ထဲ၀င္ျပီးဆံုးပါးသြားသည္..မိခင္ျဖစ္သူကမိုဟြမ့္ကိုလက္ဆြဲကာပင္ပန္းၾကီးစြာေတာင္ယာလုပ္ကိုင္ေကၽြးေမြးရွာသည္..ေနာက္အိမ္ေထာင္လည္းသမီးေလးကိုငဲ့ျပီးထပ္မထူေထာင္ေတာ့..မိုဟြမ္ေက်ာင္းစာသင္တာငါးတန္းေရာက္ေတာ့မိခင္သည္ေတာင္ယာခင္းအျပန္မိုးမိရာကအျပင္းဖ်ားျပီးဆံုးပါးသြားသည္..ေဆြမ်ိဳးကလည္းမိခင္၏ညီမျဖစ္သူအေဒၚတေယာက္သာရွိသည္..အေဒၚ၏ေယာက်္ားကအလုပ္နည္းနည္းလုပ္ျပီးအရက္မ်ားမ်ားေသာက္ေသာလက္ေၾကာမတင္းသူျဖစ္တာေၾကာင့္အေဒၚကလည္းလူပိုေခၚမေကၽြးထားခ်င္..ရြာလူၾကီးက၀င္ေျပာေတာ့မွဒီအရြယ္ဆိုခိုင္းလို႔ေစလို႔လည္းရေလာက္ျပီသေဘာထားျပီးေခၚေမြးျခင္းျဖစ္သည္..အေဒၚ့ထံေရာက္ျပီးေနာက္စာကိုေရးတတ္ဖတ္တတ္လွ်င္ေတာ္ျပီဟုဆံုးျဖတ္ကာမိုဟြမ့္ကိုေက်ာင္းထုတ္လိုက္သည္..ေတာင္ယာထဲတြင္ကူလုပ္ခိုင္းထားလိုက္ေတာ့တာယခုမိုဟြမ္အသက္၁၈ႏွစ္ပင္ျပည့္ေတာ့မည္..
ဒီနွစ္ထဲမွာဦးေလးကအေဒၚလစ္တိုင္းစကားကိုထိကပါးရိကပါးေျပာလာတတ္ေတာ့မိုဟြမ္စိတ္ညစ္ရသည္..ေတာင္ယာမွာလည္းလက္စြဲေတာ္ဓါးမကိုျမည့္ေနေအာင္ေသြးလို႔ကိုယ္နဲ႔မကြာေဆာင္ထားရသည္..ေတာင္ေပၚသူမို႔က်န္းမာေရးေကာင္းျပီးက်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔ေတာင့္တင္းေသာကိုယ္လံုးရွိသည့္မိုဟြမ္သည္အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ရတာေၾကာင့္ေယာက်္ားေလးတေယာက္ကဲ့သို႔သန္စြမ္းသူေလးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္သာဦးေလးျဖစ္သူကလက္မပါရဲေသးျခင္းျဖစ္ေလသည္..သူကအရက္ေန႔စဥ္ေသာက္တာေၾကာင့္လူကအနည္းငယ္ေဖာျပီးသိပ္မဖ်တ္လတ္ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ..
မိုဟြမ္အေတြးရပ္ျပီးထင္းမ်ားကိုပလိုင္းထဲစုထဲ့ျပီးေထာင္ထားလိုက္သည္..ျပီးေတာ့အမိႈက္ေတြစုပံုကာေတာင္ယာမီးရႈိ႕ရန္ျပင္ေတာ့သည္..အမႈိက္ေတြပံုျပီးမီးရႈိ႔ခဲ့လိုက္လွ်င္အနီးအနားျခံဳပင္မ်ားကိုပါေလာင္ျပီးေတာင္ယာတခင္းစာရွင္းလင္းသြားလိမ့္မည္..လုပ္လက္စေတာင္ယာခင္းကေျမဆီနည္းပါးလာတာေၾကာင့္ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြသိပ္မၾကီးေတာ့..ဒါေၾကာင့္ေတာင္ယာအသစ္ထပ္ခုတ္ရျခင္းျဖစ္သည္..အေဒၚကဒီရက္ပိုင္းသိပ္မမာခ်င္..အိမ္ေရာက္လွ်င္လည္းအိမ္အလုပ္ကတဖက္..အေဒၚကိုျပဳစုရတာတဖက္ႏွင့္တေနကုန္ေတာင္ယာခင္းတြင္ပင္ပန္းလာတာေပါင္းျပီးမိုဟြမ္ညဆိုအိပ္ေကာင္းလွသည္..ဒါေပမယ့္သတိေတာ့မလြတ္..အခန္းတံခါးကိုေတာ့လံုလံုျခံဳျခံဳပိတ္ပါသည္..အမွန္ေတာ့ထရံကပ္၀ါးတံခါးမွ်သာ..ဘာဘဲေျပာေျပာမရွိတာထက္ေတာ့ေတာ္ေသးတာေပါ့..
ေတာင္ယာမီးရႈိ႕တာေစာင့္ရင္းခပ္လွမ္းလွမ္းေတာင္ယာတဲကကြပ္ပ်စ္ေပၚတင္ထားေသာထမင္းဂ်ိဳင့္ကိုဖြင့္စားလိုက္သည္..အရက္ခ်ိဳးဦးေလးကေတာ့ဘယ္အပင္ေအာက္မွာေသာက္ျပီးေခြေနျပီလည္းမသိ..ေတာင္ယာမီးနဲ႔အတူပါသြားလည္းေအးေရာ..ေတာင္ယာဆန္နီနီေစးေစးကိုဂ်ဳးျမစ္နဲ႔ငရုတ္သီးေရာေထာင္းထားတာတပံုနဲ႔ပဲပုတ္ျပားတခ်ပ္မီးကင္ထဲ့လာသည္..အဖန္ရည္ကိုမီးေမႊးျပီးေတာင္ယာတဲတြင္ထပ္တည္ထားေသာေၾကာင့္ပူပူေလာင္ေလာင္အဖန္ရည္ကိုတဖူးဖူးမႈတ္ေသာက္ရင္းေမႊးေမႊးစပ္စပ္ဂ်ဳးျမစ္ေထာင္းနဲ႔ဆိမ့္ေသာပဲပုတ္ကင္ေလးဖဲ့ျပီးေတာင္ယာဆန္ႏွင့္စားရသည္မွာအလုပ္ပင္ပန္းျပီးဆာေလာင္ေနခ်ိန္မို႔စား၀င္လွသည္..ဘ၀ဆိုတာေနတတ္ရင္ေက်နပ္စရာဘဲေလ..
-------------------------------------By KK
ဆက္ရန္
