ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့အိပ္မက္တို႔အေကာင္အထည္ေဖာ္နိုင္ရန္စၾကိဳးစားဖို႔လူကတက္ၾကြေနသည္..နားရက္ေတြဆိုတေနကုန္ေတးေရးဆရာအိမ္မွာကၽြန္ေတာ္အခ်ိန္ကုန္သည္..ပထမဆံုးနားရက္မွာညေနေစာင္းေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ကိုအဲလစ္လာၾကိဳျပီးညေနစာလိုက္ေကၽြးသည္..သူမေခၚသြားေသာဆိုင္ကေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာပန္းျခံေလးလုပ္ထားျပီးမွန္မ်ားနဲ႔ကာထားေသာဆိုင္ေလး..
အစားအေသာက္မ်ားကေစ်းၾကီးလွတာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္လန္႔သြားသည္..ဒီလိုေနရာကိုပထမဆံုးအၾကိမ္ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ဖူးျခင္းျဖစ္သည္..အခန္းေထာင့္မွန္ခ်ပ္ၾကီးနားကစားပြဲမွာေနရာယူျပီးအျပင္ဘက္ကရႈခင္းကိုျပန္ေငးၾကည့္မိသည္..ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြမသက္မသာခံစားေနရသည္..လွပသပ္ရပ္ေသာဆိုင္အခင္းအက်င္းကကၽြန္ေတာ့စိတ္ကိုေျပေလ်ာ့မသြားေစနိုင္ပါ..ဘာေၾကာင့္လဲ..
အစားအေသာက္ေတြကအရသာရွိလွေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္စိတ္ပင္ပန္းေနသည့္အေၾကာင္းကကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕ကသာလိကာရံႈးေအာင္စကားမ်ားလွေသာအဲလစ္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္..စကားကိုဆက္တိုက္မရပ္မနားေျပာေနေသာသူ႔ကိုၾကည့္ရင္းကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းေတြကိုက္လာသည္..သူ႔စကားအခြန္းတိုင္းတြင္မိုးညိဳဆိုေသာနာမည္ကပါသည္...
ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္သည့္စကားကိုေသခ်ာနားမေထာင္..သူနဲ႔လည္းစကားလုမေျပာနိုင္တာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းဘဲညိတ္ေနလိုက္ေတာ့သည္..သူလည္းေျပာခ်င္ရာေျပာ..ကၽြန္ေတာ္လည္းေတြးခ်င္ရာေတြး..ေအးတာဘဲ..ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားရင္းစိတ္ကူးရသြားသည္..ေနာက္ဆိုအဲလစ္ကိုေျပာစရာအေၾကာင္းကိစၥမ်ားကိုရီေကာ္ဒါေလးနဲ႔သြင္းထားမည္..ျပီးမွသူ႕ကိုေပးနားေထာင္ခိုင္းလိုက္ရင္လုေျပာစရာမလိုေလာက္ေတာ့..
ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အဲလစ္စကားေျပာရတာအဆင္ေျပသြားသည္..ကၽြန္ေတာ္ကေျပာစရာရွိသည့္အေၾကာင္းမ်ားကိုရီေကာ္ဒါထဲအသံသြင္းထားသည္..အဲလစ္နဲ႔ဆံုေတာ့ရီေကာ္ဒါေလးမွာကၽြန္ေတာ္မွတ္ထားေသာေနရာကိုဖြင့္ေပးလိုက္ရံုသာ..အဲလစ္ကရီေကာ္ဒါထဲကကၽြန္ေတာ္အသံကိုနားစိုက္ေထာင္ေနခ်ိန္မွာစကားမမ်ားေတာ့..သူစကားေျပာခ်ိန္မွာလည္းကၽြန္ေတာ္ေတြးခ်င္တာေတြးရင္းေခါင္းညိတ္ေနလိုက္ေတာ့အေတာ္ဟုတ္သြားသည္..
ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ျပန္ခ်ိန္ေတြမွာအဲလစ္ျခံထဲကိုမၾကာခဏလာသည္..အခုဆိုရင္ေတးေရးဆရာဆီမွာကၽြန္ေတာ္တို႔သီခ်င္း၀ယ္ထားတာဆယ္ပုဒ္ရွိျပီ..ကၽြန္ေတာ္ကပိုင္နိုင္ေအာင္သီခ်င္းေတြကိုျပန္ေလ့က်င့္ရင္းဆိုျပသည့္အခါတိုင္းအဲလစ္ကကၽြန္ေတာ့္ရဲ႔တဦးတည္းေသာပရိသတ္..ကၽြန္ေတာ္သီခ်င္းဆိုျပခ်ိန္တြင္ျငိမ္ျငိမ္ေလးနားေထာင္တတ္ေသာအဲလစ္ကိုကၽြန္ေတာ္ခင္တြယ္သည္..ညအိပ္ခါနီးမွာဖုန္းေျပာရေသာျဖဴစင့္ကိုကၽြန္ေတာ္သေဘာက်သည္..
ျဖဴစင္နဲ႔ေတြ႕ဆံုခ်ိန္နည္းေပမယ့္ဖုန္းေျပာခ်ိန္ေတြေတာ့မ်ားလာသည္..ကၽြန္ေတာ္ကိုယ့္ႏွလံုးသားကိုကိုယ္ျပန္ေမးေနမိသည္..ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံကဘယ္သူ႔အတြက္လဲ..ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကမေရရာေသး..တခါတရံေတြးရင္းအေျဖရွာမရေသာအခါသက္ျပင္းရွည္ၾကီးေတြသာမႈတ္ထုတ္လိုက္မိသည္..
ကၽြန္ေတာ္ဒီေန႔အလုပ္သြားမလို႔ဆိုင္ကယ္ေပၚအတက္မွာအဲလစ္အေစာၾကီးေရာက္လာသည္..မ်က္ႏွာကအေတာ္ေလးေပ်ာ္ရႊင္ႏွစ္သိမ့္ေနဟန္ေပၚေနသည္..ကားတံခါးကိုဖြင့္ဆင္းလာေသာအဲလစ္ကိုၾကည့္ျပီးကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲမွာဘာလိုလိုေတာင္ျဖစ္သြားသည္..ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေတြ႕ေအာင္အေစာၾကီးကမန္းကတန္းထလာဟန္ရွိသည္..ည၀တ္အက်ီ ၤဖရိုဖရဲခပ္ပါးပါးနဲ႔အလွအပတို႔လံုျခံဳသလိုလို...မလံုသလိုလို..အဲလစ္ကေတာ့သတိထားမိဟန္မတူ..ေျခေထာက္မွာလည္းအိမ္ထဲစီးယုန္ရုပ္ဖိနပ္ကစြပ္ရက္..
-
တိမ္ျပာေရ..နင္သီခ်င္းဆိုဖို႔တေနရာငါေျပာထားတာေလ..အဲ့ဒါအဆင္ေျပသြားျပီ..ညကတည္းကမက္ေဆ့၀င္ေနတာငါမသိလိုက္ဘူး..ခုမနက္အိပ္ယာထလို႔ဖုန္းကိုၾကည့္မွေတြ႕တာ..နင့္ဆီဖုန္းဆက္မလို႔ဘဲ..ဒါေပမယ့္ငါေလနင့္ကိုလူကိုယ္တိုင္ေတြ႕ျပီးေျပာျပခ်င္လို႔အျမန္ထြက္လာတာ..ဟီးဟီး..မ်က္ႏွာေတာင္မသစ္ခဲ့ရဘူး..
-
သိတယ္..သိတယ္..နင့္ပံုျမင္ကတည္းကသေဘာေပါက္တယ္..အခုငါသိျပီ..ဆိုင္ကိုေနာက္က်ေနမယ္..ပန္းစည္းလိုက္ပို႔ရင္းမွနင့္အိမ္ဘက္ငါ၀င္လာခဲ့မယ္ေလ..အဲ့ေတာ့မွအေသးစိတ္ေျပာ..အခုနင္အိမ္ျပန္ေတာ့..ဒီပံုၾကီးနဲ႔ဘယ္မွမ၀င္ေနနဲ႔ေနာ္..ေမာတာဟာ..နင့္ကိုေျပာရတာ..
-
ဟင္..ငါက၀မ္းသာအားရလာေျပာတာကို..နင္ကနားလည္းမေထာင္ဘူး..
-
မဟုတ္ဘူးေလ..အခုမွမအားေသးတာ..နင့္ဆီငါလာမွာဘဲ..အိမ္ျပန္မ်က္ႏွာသစ္ဦး..လိမ္မာပါတယ္ဟာ..
-
ျပီးေရာ..ျမန္ျမန္လာ..ငါေစာင့္ေနမွာ..
-
ေအးပါ...အခုေတာ့ၾကြ...အိမ္ကိုတန္းျပန္..ကေလးလိုလိုေခြးလိုလိုနဲ႔...ေနာက္တခါဒီလိုပံုနဲ႔အျပင္မထြက္နဲ႔..
-
အင္းပါ...ဒါဆိုငါျပန္ျပီ..
-
ျပန္ပါဆိုမွစကားေၾကာရွည္ေနတယ္..ငါသြားေတာ့မယ္..နင္ျပန္မွာျဖင့္ျပန္..ဘိုင့္ဘိုင္..
---------------------------------------BY KK
ဆက္ရန္