ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၇)

----------------------------------------
ေတာနက္လာတာနဲ႔အမွ်သစ္ပင္ၾကီးေတြမ်ားျပီးေနေရာင္ျခည္က်ေရာက္တာနည္းလာသည္..ေလထုကလည္းပိုျပီးေအးစိမ့္လာသည္..စမ္းထြက္ေပါက္တခုနဲ႔မနီးမေ၀းမွာစခန္းခ်သည္..ဒီတခါေတာ့ညေနမေစာင္းခင္မုဆိုးႏွစ္ေယာက္အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္..၀ါးေတြကိုရသေလာက္ခုတ္ျပီးစုစည္းေနတာေၾကာင့္ဘာလုပ္မလို႔လဲေမးေတာ့လင့္စင္ေဆာက္မလို႔တဲ့..ရြက္ဖ်င္တဲေတြပါသားဘဲလို႔ေျပာေတာ့ေတာနက္လာတာရယ္စမ္းထြက္ေပါက္နဲ႔နီးတာရယ္ေၾကာင့္သစ္ပင္ေပၚအိပ္တာစိတ္ပိုခ်ရသည္ေျပာတာေၾကာင့္က်ေနာ္လည္းဂ်ာမန္ၾကီးေတြကိုဘာသာျပန္ျပီးေျပာျပလိုက္သည္..

အေနာက္နိုင္ငံသားေတြ၏ခ်စ္စရာေကာင္းမႈမွာအက်ိဳးအေၾကာင္းခိုင္လံုလွ်င္ေစာဒကမတက္ဘဲေအးေအးေဆးေဆးလိုက္နာသည္..သူတို႔ပါ၀ါးေတြ၀ိုင္းကူသယ္ေပးေတာ့အလုပ္ပိုတြင္သည္..ကိုရွမ္းၾကီးကေတာ့ထမင္းခ်က္ျပီးတျခားရွာမေနေတာ့ဘဲအသားဘူးေဖာက္ဘဲလုပ္ေပးသည္..ျပီးေတာ့မုဆိုးႏွစ္ေယာက္လင့္စင္ထိုးေနရာမွာသြား၀ိုင္းကူေပးေနသည္..လင့္စင္ကိုသစ္ပင္ေပၚမွာအရမ္းက်ယ္က်ယ္ထိုးမရတာေၾကာင့္သစ္ပင္ႏွစ္ပင္ေပၚႏွစ္ခုထိုးရသည္..ၾကိဳးကလည္းေ၀းေ၀းမရွာရ..၀ါးကိုဘဲႏွီးျဖာျပီးလိမ္က်စ္တုပ္ၾကသည္..

ရွမ္းေတြ၏ဓါးမသည္ဘက္စံုေတာ္ေတာ္အသံုး၀င္တာေတြ႕ေနရတာေၾကာင့္က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္သေဘာက်လာသည္..ရန္ကုန္အျပန္ေတာ့ရွမ္းဓါးတလက္သယ္ဦးမည္..လင့္စင္ေတြထိုးျပီးေတာ့ေမွာင္ရီပ်ိဳးေနျပီ..မုဆိုးမ်ားကထမင္းေစာေစာစားၾကရန္ႏွင့္အေပါ့အပါးကိစၥကိုတတ္နိုင္သေလာက္ေျဖရွင္းထားဖို႔မွာသည္..ပစၥည္းမ်ားကိုပလိုင္းထဲစုထဲ့ျပီးသစ္ပင္ေပၚမွာၾကိဳးနဲ႔ကပ္ခ်ည္ထားလိုက္သည္..မီးပံုေတြဖိုထားသည့္ထဲထင္းေျခာက္တံုးမ်ားထဲ့ျပီးေတာ့မုဆိုးႏွစ္ေယာက္ကလင့္စင္တခုဆီမွာတေယာက္စီေနသည္..

ဆရာနဲ႔ဂ်ာမန္ႏွစ္ေယာက္ကတဖက္..က်ေနာ္နဲ႔ဂ်ာမန္တေယာက္ရယ္၊ကိုရွမ္းၾကီးရယ္ကတဖက္လင့္စင္ခြဲတက္ၾကသည္..က်ေနာ္တို႔အေပၚေရာက္ေတာ့မေတာ္တဆအေပါ့သြားခ်င္ရင္ရေအာင္၀ါးဆစ္ပိုင္းမ်ားကိုမုဆိုးေတြတင္ထားတာေတြ႔လိုက္ရသည္..ေတာထဲမွာထိုးေသာလင့္စင္ေပမယ့္အေတာ္ကိုခိုင္ခိုင္ခန္႔ခန္႔လုပ္နိုင္တာေတာ့ခ်ီးက်ဳးစရာျဖစ္သည္..က်ေနာ္တို႔တက္ျပီးတာနဲ႔မုဆိုးကအျဖစ္လုပ္ထားေသာ၀ါးေလွကားကိုအေပၚသို႔ဆြဲတင္ျပီးသစ္ပင္မွာကပ္ခ်ည္ထားလိုက္ေတာ့သည္..

လင့္စင္ကေျမျပင္ႏွင့္(၁၅)ေပခန္႔သာျမင့္တာေၾကာင့္သိပ္အျမင့္ၾကီးေတာ့မဟုတ္..ေျမျပင္ကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ေနရသည္..မီးပံုကလည္းေတာက္ေလာင္ေနတာေၾကာင့္သိပ္ေအးသည္ဟုမထင္ရ..က်ေနာ္တို႔လည္းပါလာေသာျခင္မကိုက္သည့္လူးေဆးေလးေတြကိုယ္စီလူးလိုက္သည္..ေတာနက္တာမို႔ညေမွာင္တာျမန္လွသည္..ေအာက္ကမီးပံုအေရာင္ေၾကာင့္သာလင့္စင္ေပၚတြင္မႈန္၀ါး၀ါးအလင္းေရာင္ေလးေတာ့ရွိေနသည္..

လင့္စင္ကလူေလးေယာက္ငါးေသတၱာထဲထဲ့သလိုညီညီစီအိပ္ရင္ေတာင္ဂ်ာမန္ၾကီးဆိုေျခေထာက္ထြက္နိုင္ေနတာေၾကာင့္က်ေနာ္လည္းမုဆိုးနည္းတူသစ္ပင္ကိုမွီထိုင္ကာအိပ္ငိုက္ေနေတာ့သည္..ညဥ္႔နက္လာတာနဲ႔အမွ်စမ္းေပါက္ဆီေရလာေသာက္ေသာသားေကာင္ငယ္တို႔ေတာတိုးသံတခ်ိဳ႔ကိုသဲ့သဲ့ၾကားေနရသည္..ပိုးေကာင္တို႔၏တစီစီေအာ္သံတို႔ကလည္းေနရာအႏွံ႕မွေပၚထြက္ေနသည္..ထိုစဥ္ရုတ္တရက္ေလမတိုက္ဘဲေလတိုးသံၾကီးတေ၀ါေ၀ါဆူညံသြားသည္..ေဘးဘီလွည့္ၾကည့္ေတာ့သစ္ရြက္ေတာင္မလႈပ္..

ေလတိုက္သံအျပီးေတာၾကီးတခုလံုးဆိတ္ျငိမ္က်သြားသည္..ညဥ့္ပိုးေကာင္တို႔၏ေအာ္သံေတြလည္းမၾကားရေတာ့..ေလးလံသည့္အေမွာင္ထုၾကီးတခုသိပ္သည္းျပီးက်လာသလိုထင္ရသည္..တိတ္ဆိတ္မႈကသည္းမခံနိုင္စရာ..ထူးျခားသည့္အေျခအေနမို႔လွဲအိပ္ေနေသာဂ်ာမန္ၾကီးပါထထိုင္လာသည္..မီးပံုကလည္းမီးညႊန္႔က်ိဳးျပီးသိပ္မလင္းေတာ့..ထိုအခ်ိန္တြင္က်ေနာ္တို႔စခန္းခ်ရာေနရာဆီသို႔ေလွ်ာက္လာေသာေတာတိုးသံကိုၾကားလိုက္ရသည္..မွိန္ျပျပမီးေရာင္ေအာက္သို႔ရွမ္းအဖိုးၾကီးနဲ႔အမယ္ၾကီးတို႔ႏွစ္ေယာက္တုန္တုန္ခိုက္ခိုက္၀င္လာျပီးက်ေနာ္တို႔လင့္စင္ေတြရွိရာသစ္ပင္ေတြကိုေမာ့ၾကည့္သည္..

အဖိုးၾကီးနဲ႔အမယ္ၾကီးရဲ႕မ်က္ႏွာကသနားစဖြယ္အကူအညီေတာင္းေနသလိုမို႔က်ေနာ္လည္းဘာလုပ္ေပးရင္ေကာင္မလဲစဥ္းစားေနသည္..ဂ်ာမန္ၾကီးကေတာ့အေနာက္နိုင္ငံသားပီပီဒုကၡေရာက္လာသူကိုဆင္းကူဖို႔ေျပာလာသည္..မုဆိုးကက်ေနာ့္ကို..
-
ခင္ဗ်ားလူကိုထိန္းလိုက္ဦး..ဒါေတာေျခာက္တာဗ်..ဒီေတာနက္ထဲဘယ္ကအဖိုးၾကီးအဖြားၾကီးရွိမလဲ..
-
ဟိုဘက္လင့္စင္မွာလည္းအလားတူမုဆိုးကထိန္းေနပံုရပါသည္..က်ေနာ့္ေဘးကမုဆိုးကစိတ္မရွည္ပံုႏွင့္လက္ထဲကဒူးေလးကိုကိုင္ျပီးျမွားထဲ့ကာအမယ္ၾကီးကိုခ်ိန္လိုက္တာေၾကာင့္ဂ်ာမန္ၾကီးကလွမ္းဆြဲျပီးတားေတာ့သည္..ျမွားကလွမ္းဆြဲသည့္အရွိန္ေၾကာင့္လမ္းေခ်ာ္ျပီးေျမျပင္ကိုသြားစိုက္သည္..အံ့ၾသစရာေကာင္းသည္ကေတာ့အဖိုးၾကီးနဲ႔အမယ္ၾကီးတို႔ႏွစ္ေယာက္ရုတ္တရက္ေနာက္ဂၽြမ္းပစ္ျပီးေတာထဲျပန္ေျပး၀င္သြားသည္..က်ေနာ္တို႔ထိုင္ေနေသာသစ္ပင္ၾကီးလည္းတစံုတခုကတိုက္မိသလိုသိမ့္ကနည္းလႈပ္သြားသည္..

ခဏအၾကာတြင္ေတာသည္ျပန္လည္သက္၀င္လာေတာ့သည္..နဂိုအတိုင္းညဥ့္ပိုးေကာင္တို႔ေအာ္သံေတြကိုလည္းျပန္ၾကားလာရသည္..က်ေနာ္လည္းသစ္ပင္မွီရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္..လင့္စင္လႈပ္သြားမွမနက္မိုးလင္းလို႔မုဆိုးနဲ႔ကိုရွမ္းၾကီးေအာက္ကိုဆင္းဖို႔ျပင္ေနတာေတြ႕တာေၾကာင့္က်ေနာ္လည္းေအာက္ကိုလိုက္ဆင္းခဲ့သည္..ညကအဖိုးၾကီးႏွင့္အမယ္ၾကီးရပ္ေနေသာေနရာကိုသြားၾကည့္ေတာ့လူေျခရာမေတြ႕ဘဲေတာေကာင္ေျခရာတို႔ကိုသာေတြ႕လိုက္ရသည္..
------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

 —

Read More

ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၆)

မနက္နိုးေတာ့မုဆိုးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ဂ်ာမန္ေတြရယ္၊ဆရာရယ္ကငွက္လိုက္ၾကည့္ဖို႔ထြက္သြားတယ္..က်ေနာ္ကေတာ့တကိုယ္လံုးကိုင္ရိုက္ထားသလိုနာက်င္ေနတာေၾကာင့္မလိုက္သြားဘဲစခန္းမွာဘဲေနခဲ့တယ္..စခန္းမွာေတာ့က်ေနာ္နဲ႔အထမ္းသမားႏွစ္ေယာက္တည္းေပါ့..စမ္းေခ်ာင္းဆီမ်က္ႏွာသစ္ေရခ်ိဳးဖို႔ကၽြန္ေတာ္ဆင္းလာေတာ့အထမ္းသမားကထမင္းခ်က္ဖို႔ေရခပ္ေနရင္းကက်ေနာ့္ကိုရယ္ျပပါတယ္..စမ္းေခ်ာင္းေရကၾကည္လင္ေနသည္..

အထမ္းသမားလက္ညိႈးထိုးျပရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ေက်ာက္တံုးမ်ားၾကားျငိမ္ေနတဲ့ငါးၾကီးေတြ..ငါးရံ႕နဲ႔ေတာ့တူတယ္ဗ်..လူနဲ႔အေနမနီးေတာ့သိပ္ေၾကာက္တတ္ပံုမေပၚဘူး..က်ေနာ္လည္းအနားကိုအသာကပ္ျပီးဖမ္းလိုက္ေတာ့လက္ထဲကေခ်ာ္ထြက္သြားတယ္ဗ်ာ..က်ေနာ္ကလိုက္ဖမ္းေပမယ့္ငါးေတြကသိပ္မေျပးဘူး..ခက္တာကဖမ္းမရဘဲေခ်ာ္ေနတယ္..ေရထဲကငါးနဲ႔က်ေနာ္နဲ႔လိုက္တမ္းေျပးတမ္းျဖစ္ေနတာကိုအထမ္းသမားရွမ္းၾကီးကသေဘာက်ျပီးတဟားဟား..

ျပီးေတာ့သူကက်ေနာ့္ကိုလက္ယပ္ေခၚတယ္..ၾကည့္ေနဖို႔လက္ဟန္ေျခဟန္ျပျပီးသူ႔လက္ထဲက၀ါးခၽြန္နဲ႔ျဖတ္ဆိုေရထဲထိုးခ်လိုက္တာငါးတေကာင္တဖ်တ္ဖ်တ္လူးျပီးပါလာပါေရာ..တယ္ဟုတ္တာဘဲ...သူကေနာက္ထပ္ငါးေကာင္ေျခာက္ေကာင္ေလာက္ထပ္ဖမ္းျပီးေတာ္ျပီလို႔အမူအယာလုပ္ျပတယ္..က်ေနာ္လည္းမ်က္ႏွာသစ္ျပီးေရခ်ိဳးလိုက္တယ္..စမ္းေခ်ာင္းေရကအေတာ္ေအးေပမယ့္ခုနကငါးလိုက္ဖမ္းထားတာကေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းလိုျဖစ္သြားတာမို႔မဆိုးပါဘူး..

က်ေနာ္ေရခ်ိဳးေနတုန္းကိုရွမ္းၾကီးကငါးေတြကိုဗိုက္ေဖာက္ျပီးေရေဆးေနတယ္..ငါးအူေတြကိုေတာ့တြင္းေလးတူးျပီးျမဳပ္ပစ္တာေတြ႕ရတယ္..ငါးေတြကိုအေၾကးမထိုးဘဲအတြင္းအျပင္ဆားလူးျပီးေခ်ာင္းစပ္ျပန္ဆင္းသြားတယ္..ေခ်ာင္းစပ္ကရႊံတူးျပီးနယ္လိုက္ေသးတယ္..ျပီးေတာ့ရႊံ႕ကိုျပားျပီးငါးထဲ့တယ္..ရႊံ႕နဲ႔လံုေအာင္ျပန္မံတယ္..တေကာင္ျပီးတေကာင္ရႊံ႕ေတြနဲ႔မံျပီးေတာ့ငါးထဲ့ထားတဲ့ရႊံ႕လံုးေတြကိုမီးပံုထဲထဲ့လိုက္တယ္..အေပၚကမီးခဲေတြအံုတင္ထားျပီးထမင္းခ်က္ဖို႔ဆက္လုပ္ေနတယ္..

က်ေနာ္ကေတာ့မီးပံုနားမွာဘာမ်ားထူးမလဲတေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ေပါ့..ကိုရွမ္းၾကီးကထမင္းခ်က္ျပီးေတာ့အသားဘူးကိုေဖာက္ျပီးမီးပံုနားမွာအပူေပးထားတယ္..သူဟင္းေႏႊးပံုကသိပ္ေတာ့မဆိုးဘူး..ခဏၾကာေတာ့ေတာငွက္ေပ်ာဖက္ခုတ္လာျပီးခင္းတယ္..ထမင္းကိုပံုတယ္..သူရယ္က်ေနာ္ရယ္ေပါ့..ျပီးေတာ့မီးပံုထဲကရႊံတံုးတခုကိုဓါးမနဲ႔ေကာ္ထုတ္ျပီးငွက္ေပ်ာဖက္ေပၚတင္ျပီးဓါးေႏွာင့္နဲ႔ထုခ်လိုက္ေတာ့ရႊံတံုးကကြဲထြက္သြားျပီးအထဲမွာအေကာင္မပ်က္ငါးကင္ကေဖြးျပီးေမႊးေနတာဘဲ..အေၾကးခြံေတြကရႊံ႕မွာကပ္ျပီးပါသြားေတာ့အသားခ်ည္းဘဲအေကာင္မပ်က္ေမႊးေနတာကိုငွက္ေပ်ာဖက္ေပၚေကာ္ခ်ျပီးယူလာတယ္..

ဘယ္ဟိုတယ္မွာမွမစားဖူးတဲ့အရသာ..ခ်ိဳေလးျပီးေမႊးေနတဲ့ငါးကင္ကိုထမင္းပူပူနဲ႔ဆားေလးနည္းနည္းျဖဴးျပီးတြဲစားရတာေကာင္းခ်က္ဗ်ာ..အသားဘူးေတာင္သိပ္မႏႈိက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး..ငါးကင္တေကာင္လံုးတက္တက္ေျပာင္တာေတာင္စားမ၀ခ်င္ဘူး..ဗိုက္ကတင္းေနလို႔သာရပ္လိုက္ရတယ္..ေန့ခင္းက်ေတာ့ဂ်ာမန္ၾကီးတို႔ျပန္ေရာက္လာၾကတယ္..ပံုၾကည့္ရတာသူတို႔ရွာေနတဲ့ငွက္ကိုေတာ့ေတြ႕ခဲ့ဟန္မတူဘူး..မနက္ျဖန္ေတာ့စမ္းေခ်ာင္းအထက္ဘက္ေတာနည္းနည္းပိုနက္တဲ့ေနရာကိုေရႊ႕မယ္ေျပာတယ္..

သူတို႔လည္းဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ထမင္းစားေတာ့ဂ်ာမန္ၾကီးေတြငါးကင္ကိုသေဘာေတြ႕တာမ်ားေခါင္းေတာင္မေဖာ္ဘူးဗ်ိဳ႔..ညေနစာကိုငါးကင္ထပ္ေတာင္းဆိုေနလို႔ကိုရွမ္းၾကီးတေယာက္ငါးထပ္ဖမ္းေနရပါေပါ့လား..ဒါေၾကာင့္ကိုရွမ္းၾကီးတို႔ေတြေတာတက္တာက်ေနာ္တို႔လို၀န္စည္စလယ္က်ယ္က်ယ္မယူတာကိုး..သူတို႔ကေတာသဘာ၀အတိုင္းေနတတ္စားတတ္ေနျပီေလ..ညေနက်ေတာ့မုဆိုးကေတာၾကက္တေကာင္ပစ္လာတယ္.

.ေတာၾကက္ကိုစင္းျပြန္းသီးဆိုလား..အသီးနီနီတမ်ိဳးနဲ႔ေရာျပီးငရုတ္သီးခတ္ခ်က္ေတာ့ေတာၾကက္သားအခ်ိဳေလးေလးမွာအသီးကခ်ဥ္ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ငရုတ္သီးကစပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း၊ဒီၾကားထဲငါးကင္ကပါေသးေတာ့က်ေနာ္လည္းအရွင္လတ္လတ္နတ္ၾသဇာစားေနရသလားေတာင္ထင္မိပါတယ္..ဒီၾကားထဲမုဆိုးကသူကိုယ္တိုင္ခ်က္သည့္မီးေတာက္အရက္ပုလင္းကိုထုတ္ေပးေတာ့က်ေနာ္မေျပာနဲ႔..ဂ်ာမန္ၾကီးေတြေတာင္ဒီေတာကိုေမာင္မခြဲနိုင္ေပါင္ျဖစ္သြားတယ္..မနက္က်ေတာ့က်ေနာ္တို႔စခန္းသိမ္းျပီးေတာထဲကိုဆက္တိုးရပါတယ္..

ဒီတခါေတာ့ေတာလမ္းခရီးမွာမုဆိုးျပသမွ်က်ေနာ္ေလးေလးစာစားလိုက္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္..လူကသူ႔ေန၇ာနဲ႔သူေတာ့ဆရာေတြခ်ည္းဘဲဗ်..အစကကိုယ့္ကိုယ္ကိုအေတာ္ဟုတ္လွျပီထင္ထားတာ..ဒီေတာလမ္းခရီးေရာက္မွက်ေနာ္ရန္ကုန္သားတေယာက္ေတာထဲမွာဘာေကာင္မွမဟုတ္မွန္းအေတာ္ေပၚလြင္သြားေတာ့သည္..ေတာင္တက္သိပ္မမ်ားေပမယ့္ေတာတိုးရတာလည္းအေတာ္ေလးေတာ့ပင္ပန္းသည္..မုဆိုးကသိပ္ေတာနက္နက္ထဲေတာ့မသြားေစလိုဟန္ရွိသည္..ေတာနက္ရင္အႏၱရာယ္ပိုမ်ားသည္ေလ..လက္နက္ကျပည့္ျပည့္စံုစံုပါၾကတာမဟုတ္..
----------------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Read More

ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၅)

----------------------------------------
ေတာစပ္အ၀င္မွာေတာ့မုဆိုးတို႔ကသစ္ငုတ္တိုတခုေပၚအရက္တပုလင္းနဲ႔လက္ဖက္တပန္းကန္တင္ျပီးပါးစပ္ကပြစိပြစိရြတ္ၾကပါတယ္..သူတို႔ရိုးရာဓေလ့ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..ပြစိပြစိရြတ္အျပီးမွာအရက္ပုလင္းကိုဖြင့္ျပီးေျမေပၚအနည္းငယ္ေလာင္းခ်ျပီးဒီတိုင္းထားခဲ့ပါတယ္..သူတို႔အေျပာအရေတာ့ေတာပိုင္ေတာင္ပိုင္တင္တယ္ေပါ့ခင္ဗ်ာ..ယံုတာမယံုတာအပထား..သူ႔ေနရာမွာေတာ့သူ႔ဓေလ့ကိုေလးစားေပးရတာေပါ့..

စထြက္ကာစေတာ့အိုေကသားဗ်ိဳ႔..ခက္တာကရွမ္းျပည္ေတာကေတာင္တက္ေတာင္ဆင္းအေတာမ်ားတာကိုး..မုဆိုးေတြၾကည့္ေတာ့လႊားကနည္းလႊားကနည္းသြက္သြက္လက္လက္..ကိုယ့္မွာကျမိဳ႕သားေပ်ာ့တယ္လည္းအေျပာကမခံခ်င္..ခက္တာကလူ႔သေဘာကိုကိုယ့္ေျခေထာက္ကမလိုက္နိုင္ဘူးဗ်..ေျခတလွမ္းကိုမနည္းအားယူတက္ေနရတဲ့အေျခအေနေရာက္လာပါေရာ..ခုနသယ္နိုင္တယ္ထင္တဲ့ေက်ာပိုးအိတ္ကလည္းဘီလူးတေကာင္ကိုယ္ေပၚတက္ျပီးဂုတ္ခြစီးထားတဲ့အတိုင္း..

အထမ္းသမားကေတာ့သူ႔ပလိုင္းၾကီးထဲက်ေနာ္တို႔စခန္းခ်ပစၥည္းေတြေက်ာပိုးထားျပီးအိတ္တလံုးထပ္လြယ္ထားတာေတာင္ေပါ့ေပါ့ပါးပါးသြားနိုင္ေနတုန္း..သူတို႔ေျခသလံုးေတြကသမန္းဆီတက္ျပီညိဳေမွာင္က်စ္လစ္ေနေလရဲ႕..က်ေနာ္ကေတာ့လူကအသက္ရႈမွားမတတ္ေအာင္ေမာေနေတာ့ဒီေက်ာပိုးအိတ္ကိုပစ္ထားခဲ့ခ်င္ေပမယ့္ေတာထဲမွာေရွာ့ပင္းေမာလ္မရွိဘူးေလ..ဒါကမပါမျဖစ္မဟုတ္လား..

က်ေနာ့္အေျခအေနကိုၾကည့္ျပီးမုဆိုးတေယာက္ကေက်ာပိုးအိတ္ကိုသူလြယ္ေပးမယ္ေတာင္းပါတယ္..သိကၡာမက်ခ်င္လို႔ေခါင္းကိုခါျပေနေပမယ့္က်ေနာ့္မွာေျခလွမ္းဖို႔ေတာင္အားကုန္ေနျပီဗ်ာ..မုဆိုးကခပ္ျပံဳးျပံဳးဘဲက်ေနာ့္အေျခအေနကိုၾကည့္ျပီးေက်ာပိုးအိတ္ကိုျဖဳတ္ယူပါတယ္..သူကေတာ့က်ေနာ့္ေက်ာပိုးအိတ္ကိုသယ္မသြားတာသာမန္ကၽြတ္ကၽြတ္အိပ္တလံုးဆြဲသြားသလိုပါဘဲ..က်ေနာ့္မွာေတာ့အားယူထျပီးမွီေအာင္မနည္းလိုက္ရတယ္..အသက္ကလည္ေခ်ာင္း၀မွာတစ္ဆို႔ဆို႔နဲ႔ထြက္ခ်င္သလိုေတာင္ျဖစ္ေနျပီ..ဆရာကေတာ့ငွက္ၾကည့္မၾကာခဏထြက္ဖူးေတာ့က်ေနာ့္ေလာက္အေျခအေနမဆိုး..ေတာတြင္းအေတြ႔အၾကံဳရွိပံုရပါတယ္..

ဟိုဂ်ာမန္ၾကီးေတြကိုပက္လက္လန္မယ္ထင္ထားတာ..သူတို႔အေျခအေနလည္းအိုေကေနေသးပံုဘဲ..အေတာ္မာၾကသား..ကိုယ့္မွာသာရန္ကုန္သားလူေပ်ာ့လို႔အေျပာမခံခ်င္ေပမယ့္အေျခအေနအရမတတ္နိုင္တဲ့ဘ၀..က်ေနာ့္အေျခအေနၾကည့္ျပီးခနနားၾကသည္..အမေလးဗ်ာ..သစ္ပင္တပင္ေျခရင္းပစ္လွဲခ်ျပီးအေမာေျပေရဘူးေမာ့ေသာက္လိုက္ရတဲ့အရသာကနတ္စည္းစိမ္တမွ်ပါဘဲ..

နာရီ၀က္ေလာက္နားျပီးဆက္ထြက္ၾကေတာ့က်ေနာ္လည္းေမာတိုင္းမၾကာခဏေရေသာက္တာေၾကာင့္ခါးမွာခ်ိတ္လာတဲ့ေရဘူးကကုန္..စမ္းေခ်ာင္းကမေတြ႕ေသး..စခန္းခ်မည့္ေနရာကိုလည္းမေရာက္ေသးတာေၾကာင့္ေရဆာလာသည္..လူတိုင္းအတြက္ေရကအေရးၾကီးတာမို႔မေတာင္းေသာက္ခ်င္ေပမယ့္သိပ္မၾကာခင္ကုန္းေပၚပစ္တင္ထားသည့္ငါးတေကာင္လိုက်ေနာ္ဖုတ္လိႈက္ဖုတ္လိႈက္ျဖစ္လာျပန္သည္..

ဒါနဲ႔မုဆိုးကေတာင္တက္လမ္းတေနရာကအပင္တပင္ကိုကိုင္ၾကည့္ျပီးသူ႔ခါးၾကားမွာထိုးထားတဲ့ဓါးမနဲ႔ပတ္လည္ေကာ္တူးပါတယ္..လက္သီးႏွစ္ဆုပ္စာေလာက္ဥတလံုးပါလာေတာ့ေဘးကအရြက္တခုနဲ႔ေျမၾကီးေတြကိုပြတ္သုတ္ျပီးက်ေနာ့္ကိုေရဆိုျပီးလွမ္းေပးလိုက္တယ္..က်ေနာ္ကဘာလုပ္ရမလဲဆိုေတာ့ဓါးမနဲ႔ခြဲလိုက္ျပီးက်ေနာ့္ကိုလွမ္းေပးသည္..စိမ္းစားဥလိုခပ္ျဖဴျဖဴ..ဒါေပမယ့္ဘာအရသာမွမရွိဘဲေအးျမေသာအရည္ရႊမ္းသည့္ဥ..ကိုက္စားလိုက္ေတာ့ေရငတ္အေတာ္ေျပသြားသည္...

ဒါနဲ႔စခန္းခ်သည့္ေနရာမေရာက္မခ်င္းဒီဥတလံုးေရဆာတိုင္းကိုက္ရင္းက်ေနာ္အဆင္ေျပသြားသည္..စမ္းေခ်ာင္းနဲ႔နီးျပီးေျမအေတာ္ျပန္႔ေသာေနရာကိုေရာက္ေတာ့စခန္းခ်ၾကသည္..မုဆိုးႏွစ္ေယာက္ကအနားမွာ၀ါးပင္ေတြခုတ္..ထင္းေျခာက္ေတြစုလုပ္သည္..အထမ္းသမားကေတာ့မီးေမႊးျပီးထမင္းခ်က္သည္..ဟင္းကေတာ့က်ေနာ္တို႔သယ္လာေသာအသားဘူး..

မုဆိုးႏွစ္ေယာက္ကအနီးအနားပတ္လည္ကိုေသခ်ာရွင္းေပးျပီးဂ်ာမန္ၾကီးမ်ားညႊန္ျပသည့္အတိုင္းရြက္ဖ်င္တဲမ်ားထိုးၾကသည္..၀ါးဆစ္ပိုင္းေတြအမ်ားၾကီးခုတ္ထားတာေတြ႔လို႔ဘာလုပ္ဖို႔လဲဆိုေတာ့ညအခ်ိန္မေတာ္တဆသားေကာင္ၾကီးေတြအနားလာရင္မီးပံုထဲ၀ါးဆစ္ပိုင္းထဲ့ေဖာက္ရန္ႏွင့္က်ေနာ္တို႔အေပါ့အပါးသြားလိုပါကအေပါက္ေဖာက္ထားေသာ၀ါးဆစ္ပိုင္းမ်ားထဲသို႔သာသြားဖို႔ေျပာသည္..ေတာထဲမွာအေနအထိုင္ပိရိေသသပ္ဖို႔နဲ႔အမွားမလုပ္ဖို႔လိုအပ္တာေၾကာင့္သူတို႔စကားနားေထာင္ဖို႔မွာသည္..

ညဥ့္နက္လာေတာ့စခန္းခ်ရာပတ္ခ်ာလည္တြင္မီးပံုမ်ားဖိုထားတာေၾကာင့္အေတာ္လင္းပါသည္..ေတာထဲေတာင္ထဲမို႔ရာသီဥတုကစိမ့္ေနေအာင္ေအးေပမယ့္မီးပံုမ်ားအရွိန္ေၾကာင့္အေတာ္ေလးေႏြးေထြးျပီးေနလို႔ေကာင္းသည္..ထင္းတံုးၾကီးၾကီးေတြကိုမီးဖိုထဲထပ္ထဲ့ၾကသည္..ဒါမွတညလံုးမီးစြဲေနမွာျဖစ္သည္..ထမင္းကိုေတာ့ေတာငွက္ေပ်ာဖက္ခုတ္ျပီးထဲ့စားၾကသည္..အသားဘူးေဖာက္နဲ႔စားရေပမယ့္ခရီးပန္းျပီးဆာေနေတာ့အေတာ္ကိုစားေကာင္းသည္..မုဆိုးကက်ေနာ့္ကိုလက္ကုတ္ျပီးစခန္းခ်သည့္နားကႏြယ္ပင္ကိုျပသည္..ဓါးနဲ႔လွီးျပီးလက္မနဲ႔ပိတ္လိုက္သည္..ျပီးေတာ့ပါးစပ္ဟျပီးခံလိုက္ေတာ့ေရေတြတစက္စက္က်လာသည္..က်ေနာ္လည္းလိုက္လုပ္ၾကည့္ရာအဟုတ္ဗ်ာ..ေရေသာက္ရသည့္အတိုင္းပါဘဲ..ေအာ္..ေတာထဲမွာဒီလိုဆိုေတာ့အသက္ဆက္စရာေတြအမ်ားသားပါကလား..
----------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Read More

ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၄)

----------------------------------------
လြိဳင္လင္မွမိုင္းပ်ဥ္းဘက္ထိသြားရေသာခရီးရွည္ၾကီးၾကားထဲကရွမ္းရြာေလးဆီေမာင္းလာခဲ့ၾကသည္..လမ္းခရီးကသစ္ရိပ္၀ါးရိပ္တို႔ျဖင့္အံု႕အံု႕မိႈင္းမိႈင္း..အေ၀းကေတာင္ျပာတန္းနဲ႔ေမာင္းေနေသာေတာင္ေပၚလမ္း..ေတာင္ေတြကနီးလာလိုက္ေ၀းသြားလိုက္..ကားေပၚကလွမ္းၾကည့္ေတာ့ကိုယ္လာခဲ့သည့္ေတာင္ေပၚလမ္းေကာက္ေကာက္ေကြ႕ေကြ႕မ်ားကိုျပန္ျမင္ေနရသည္..တဖက္ကေတာင္ကမ္းပါးနဲ႔တဖက္ကေတာင္ေခ်ာက္တို႔အၾကားကားလမ္းေကြ႕ေတြကေရွ႕ကိုၾကိဳမျမင္နိုင္တာမို႔ဟြန္းတီးသံၾကိဳေပးေနရသည္..

ကားလမ္းေဘးေတာင္ကမ္းပါးမ်ားေပၚမွာမိုးရာသီေရတိုက္စားထားေသာေရစီးေၾကာင္းရာမ်ား..ေတာင္ေပၚေရထြက္ေတြကစိမ့္စမ္းေရကစီးထြက္ေနတာေတြလည္းရွိသည္..တေနရာမွာဆိုေတာင္ေပၚစမ္းေပါက္ကေရတို႔ကတေ၀ါေ၀ါစီးလာျပီးကားလမ္းကိုျဖတ္ကာေတာင္ေအာက္ဘက္သို႔ေရတံခြန္ေသးေသးေလးလိုဆက္စီးက်ေနတာေတြ႕ရသည္..ေႏြရာသီမို႔အလွအပတခုလိုျဖစ္ေနေပမယ့္မိုးရာသီဆိုအရွိန္ပါသည့္ေရတံခြန္ငယ္တခုလိုစီးလာနိုင္ျပီးေတာင္ျပိဳမႈေတာင္ျဖစ္နိုင္သည္..

ေႏြရာသီမို႔လမ္းေဘး၀ဲယာေတာင္ေခ်ာက္ႏွင့္ေတာင္ကမ္းပါးတို႔တြင္ခပ္စိတ္စိတ္ေပါက္ေနေသာသစ္ပင္ၾကီးငယ္တို႔မွတခ်ိဳ႔ပန္းမ်ားခိုတြဲပြင့္ေနၾကသည္..ကားမွန္ဖြင့္ထားလိုက္ေတာ့ေတာင္ေပၚေလကေအးေအးျမျမလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္..တခါတရံပန္းရနံ႔ေလးေတြေတာင္သင္းထံုျပီးပါလာေသးသည္..ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေတာင္တက္လမ္းကိုေကြ႔၀ိုက္ေမာင္းႏွင္ျပီးကာမွဆရာတခ်ိန္ကေရာက္ခဲ့ေသာေတာင္ေပၚရြာေလးသို႔ေရာက္သည္..အိမ္ေျခအနည္းငယ္သာရွိေသာရြာကေလးသည္ေတာင္ခိုးေတာင္ေငြ႔မ်ားၾကားအထီးက်န္ေနသေယာင္..

ဂ်ာမန္ၾကီးသံုးေယာက္ကိုရြာက ကေလးငယ္တို႔ကပြဲေတာ္ကဲ့သို႔ထြက္ၾကည့္ၾကသည္.. ရြာမုဆိုးအိမ္က ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ.. ေရကေတာ့ေတာင္ေပၚစမ္းထြက္တခုကေန၀ါးတံေလွ်ာက္မ်ားႏွင့္အဆင့္ဆင့္သြယ္တန္းရယူထားၾကသည္..ဆရာကအိမ္ေရွ႕ခန္းတြင္မုဆိုးအလွထားထားေသာငွက္ရုပ္ကိုဂ်ာမန္ေတြကိုေခၚျပသည္..စိတ္၀င္တစားကိုင္ၾကည့္..သူတို႔တြင္ပါေသာမွတ္တမ္းမ်ားနဲ႔တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးျပီးဒီငွက္မ်ိဳးစိတ္မွတ္တမ္းမေတြ႕ေသးေၾကာင္း..ေတာထဲတြင္လိုက္ျပီးေလ့လာၾကမည္ဆိုသည္..

ဆရာကရြာမုဆိုးကိုငွက္ရွိသည့္ေနရာကိုသြားေရာက္ေလ့လာလိုေၾကာင္းေျပာျပပါသည္..
-
အိုက္ပီးေရ..သူတို႔ကမင္းငွက္ေတြ႕ခဲ့တဲ့ေနရာကိုသြားၾကည့္ခ်င္တယ္တဲ့..အဲ့ဒါမင္းလိုက္ပို႔နိုင္မလား
-
လိုက္ပို႔တာေတာ့ရတာေပါ့ဆရာလံုရယ္..ဒါေပမယ့္ဒီငွက္ကေတာနက္ထဲမွာေနတာ..ငါကသူ႔ကိုပစ္တာမဟုတ္ဘူး..သစ္ပင္ေပၚကေမ်ာက္ကိုပစ္တာေဟ့..ငါ့ဒူးေလးခ်က္ကဘယ္လိုလြဲတယ္မသိ..အေပၚမွာပ်ံလာတဲ့ဒီေကာင့္ကိုတဲ့တဲ့ပိတ္မွန္တာကြယ္..
-
ဒါဆိုမင္းေမ်ာက္ပစ္တဲ့ေနရာနဲ႔ေတာ့သိပ္မေ၀းေလာက္ဘူးထင္တယ္..ငါတို႔သြားၾကည့္ခ်င္တယ္..ရြာခံမုဆိုးႏွစ္ေယာက္ေလာက္ထပ္ေခၚျပီးအထမ္းသမားလည္းနည္းနည္းငွားေပးပါ..(၃)ေယာက္ေလာက္ေပါ့..
-
ေဟ..နင္တို႔ဒီေလာက္လူအမ်ားၾကီးေတာထဲအေပ်ာ္ထြက္တယ္မွတ္ေရာ့လား..မုဆိုးကေတာ့ငါ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ငါႏွစ္ေယာက္ေပါ့..နင္တို႔လည္းကိုယ့္၀န္ကိုယ္နိုင္သေလာက္ထမ္း..ငါတို႔လည္း၀ိုင္းသယ္ေပးမယ္..ထမ္းဖို႔ေတာ့တေယာက္ေလာက္ဘဲေခၚသြားမယ္..ျမိဳ႔ကေကာင္ေတြအားၾကီးေပ်ာ့တာဘဲေနာ့..
-
နားေထာင္ေနေသာက်ေနာ္အေတာ္ေအာင့္သီးေအာင့္သက္ခံစားလိုက္ရသည္..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္မနက္ျဖန္ေတာ့သယ္စရာရွိတာကိုယ့္ဖာသာတေယာက္တည္းရေအာင္သယ္မည္..အေျပာေတာ့မခံခ်င္..ဆရာတို႔ကရြက္ဖ်င္တဲမ်ားအသင့္ယူလာတာေၾကာင့္ေျမနည္းနည္းညီေသာေနရာတြင္ရြက္ဖ်င္တဲထိုးျပီးစခန္းခ်ၾကသည္..အိမ္သာေမးေတာ့အေနာက္ေတာတန္းနားကိုေမးေငါ့ျပသည္..ဆာလာအိတ္ကာထားေသာအိမ္သာမည္ကာမတ္တတ္တလံုး..အိမ္သာေပၚတက္လိုက္ျပီးကိစၥရွင္းေတာ့ဂီးဂီးကြပ္ကြပ္အသံမ်ားေၾကာင့္အလန္႔တၾကားျပန္ထမိသည္..အေနာက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့၀က္ေတြ..

အလိုေလး..ဒီရြာမွာသာရက္ရွည္ေနရလွ်င္မလြယ္..ဟိုနိုင္ငံျခားသားေတြေတာ့အေတြ႔အၾကံဳသစ္မွာစိတ္ညစ္ရွာေရာ့မည္..က်ေနာ္လည္းၾကာရင္ဆီးခ်ဳပ္၀မ္းခ်ဳပ္ျဖစ္လိမ့္မည္..က်ေနာ္ကသာစိတ္ညစ္ေနတာပါ..ဟိုဂ်ာမန္သံုးေယာက္ကေတာ့ဘာမွမျဖစ္သလိုအထူးအဆန္းျဖစ္လို႔ေတာင္ေနေသး..သူတို႔အခ်င္းခ်င္းအေတြ႔အၾကံဳေတြျပန္ေျပာျပီးတ၀ါး၀ါးနဲ႔ပြဲက်ေနၾကသည္..

ေတာင္ေပၚေရကေအးစိမ့္ေနတာမို႔ေရၾကာၾကာမခ်ိဳးနိုင္..ေရေအးေသာက္ဖို႔ကေရအရသာကရႊတ္တြတ္တြတ္..ေရက်က္ေအးတည္ခိုင္းဖို႔ကလည္းျမိဳ႔ကေကာင္ေတြေပ်ာ့သည္အေျပာကမခံခ်င္..ဒါေပမယ့္သူတို႔ဆီမွာအိမ္ေနာက္တြင္မီးဖိုေပၚမွာမဲတူးေနေသာေရေႏြးအိုးတလံုးကေတာ့အျမဲတည္ထားတာရွိသည္..ေတာင္ေပၚလဘက္ေျခာက္ခါးခါးေမႊးေမႊးခတ္ထားသည့္ေရေႏြးကေတာ့အေတာ္ေသာက္ေကာင္းပါသည္..ပဲပုပ္ေစ့ေလွာ္မ်ားကေတာ့ပုလင္းနဲ႔ခ်ေပးထားသည္..အိမ္နားမွာတပင္လံုးရဲေနေသာမက္မန္းသီးပင္ကိုေတြ႕လို႔ခူးစားၾကည့္ေတာ့ခ်ဥ္သည္..

ညကေတာ့ရြက္ဖ်င္တဲထဲမွာဘဲကိုယ္စီ၀င္အိပ္လိုက္ၾကသည္..ေႏြရာသီဆိုေသာ္လည္းေတာင္ေပၚညကေအးျမျမ...မနက္ေရာက္ေတာ့ေတာထဲယူသြားဖို႔ပစၥည္းေတြေသခ်ာစြာက်စ္က်စ္လစ္လစ္ထုတ္ပိုးၾကသည္..ေသခ်ာေပါက္လိုအပ္မွာေတြကိုဘဲဦးစားေပးသယ္ရသည္..က်ေနာ္ကေတာ့လိုမယ္ထင္တာေတြေက်ာပိုးအိတ္ထဲေသခ်ာသိပ္ထဲ့သည္..မၾကည့္ေတာ့နည္းနည္းေတာ့ေလးသည္..ကိစၥမရွိ..ဒီ၀ိတ္ကက်ေနာ္သယ္နိုင္သည္..

မုဆိုးေတြကိုၾကည့္ေတာ့ဒူးေလးနဲ႔ျမွားဘူးသာပါသည္..တဘက္ကိုေပါင္းထားျပီးအေႏြးထည္ေတာ့၀တ္ထားသည္..အထမ္းသမားကလည္းဘာမွမ်ားမ်ားစားစားသယ္ပံုမရ..မရဆိုသူ႔မွာဘာမွသယ္လာတာကိုမျမင္..က်ေနာ္တို႔ပစၥည္းေတြကိုသာလြယ္တန္လြယ္၊ထမ္းတန္ထမ္းလုပ္ေနသည္..က်ေနာ္ကေတာ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုေတာင္တက္ဖိနပ္နဲ႔တြဲ၀တ္ထားလို႔၊ဂ်ာကင္နဲ႔..အက်ီ ၤလက္ရွည္နဲ႔..ဦးထုတ္ေဆာင္းျပီးအက်အန..ဆရာကေတာ့အစထူထူရွပ္လက္ရွည္ေပၚဂ်ာကင္၀တ္ျပီးက်ေနာ့္လိုဘဲဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႔..ဟိုဂ်ာမန္သံုးေယာက္ကေတာ့အိတ္ေတြအမ်ားၾကီးပါေသာေဘာင္းဘီပြႏွင့္ရွပ္အထူေပၚမွာသိုးေမြးဆြယ္တာကိုယ္စီနဲ႔..သူတို႔ေက်ာပိုးအိတ္ေတြကခပ္ရွည္ရွည္ၾကီးၾကီး..အေတာ္အသံုး၀င္သည့္အိတ္ေတြ..
-
ဆရာလံုေရ..နင့္လူေတြအဆင္သင့္ျဖစ္ရင္စထြက္ရေအာင္ေဟ့..ေနအေပၚတက္လာမွဆိုမေကာင္းဘူး..
-
ကဲ..ေနေဇာ္ဦးေရ..မင္းဂ်ာမန္ေတြကိုေခၚလိုက္..ထြက္မယ္လို႔..
-
ဟုတ္ကဲ့ဆရာ..
-
ခုေတာ့လည္းေတာတြင္းခရီးတခုစမည္ေပါ့...
------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Read More

ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၃)

----------------------------------------
ရန္ကုန္ကေနစထြက္လာေတာ့မနက္(၄)နာရီ..ခရီးကအေတာ္လွမ္းေတာ့ဒီေလာက္ေစာေစာထြက္မွေတာ္ကာက်မည္..ေႏြရာသီျဖစ္ေပမယ့္မနက္ေစာေစာမို႔အပူရွိန္မရွိေသးေတာ့ကားေမာင္းလို႔လည္းေကာင္းသည္..က်ေနာ္ကေတာ့ကားကူရွင္ေနာက္မွီေပၚေခါင္းတင္ျပီးတေရးျပန္ေမွးလိုက္လာၾကသည္..ေစာေစာစီးစီးမို႔စကားမ်ားမ်ားမေျပာျဖစ္ၾကဘဲအားလံုးကိုယ္စီျပန္ငိုက္ေနၾကသည္..ပဲခူးေရာက္ေတာ့လက္ဘက္ရည္ဆင္းေသာက္..အေပါ့အပါးသြားၾကျပီးကားေပၚျပန္တက္ခရီးႏွင္ၾကသည္..လမ္းေဟာင္းအတိုင္းသြားၾကမည္ျဖစ္သည္..

ရန္ကုန္မႏၱေလးအျမန္လမ္းမၾကီးကလမ္းေဘး၀ဲယာၾကည့္စရာရႈစရာဘာမွသိပ္မရွိေတာ့ဧည့္နိုင္ငံသားဂ်ာမန္တို႔ကိုအားနာသည္..သူတို႔လည္းျမန္မာနိုင္ငံေရာက္တုန္းျမန္မာ့ရႈခင္းကိုအကဲခတ္ေလ့လာလိုၾကမည္ေလ..လမ္းေဘး၀ဲယာျမန္မာ့ေက်းလက္ျမိဳ႔ရြာရႈခင္းမ်ားကိုၾကည့္ရင္းသူတို႔လည္းသိခ်င္တာေမး..က်ေနာ္လည္းသိတာေလးဆိုအက်ယ္တ၀င့္ေျပာျပျပီးမသိတာေတာ့အသာရမ္းၾကိတ္ရတာေပါ့..ေႏြရာသီမို႔ေနျမင့္လာတာနဲ႔အမွ်ကားထဲအဲယားကြန္းဖြင့္ထားတာေတာင္လမ္းေပၚကတံလွ်ပ္မ်ားေၾကာင့္အပူေငြ႕လာဟပ္ေနသလိုခံစားရသည္..

သာ၀တၳိေရေက်ာ္မီးရထားလမ္းမျဖတ္ခင္ေနရာမွာေတာ့က်ေနာ္ခရီးသြားရင္၀င္စားေနက်ထမင္းဆိုင္တခုရွိသည္..အရိပ္ေကာင္းလွေသာမန္က်ည္းပင္ၾကီးမ်ားေအာက္တြင္ဓနိမိုးထားျပီး၀ါးနဲ႔ေဆာက္ထားေသာထမင္းဆိုင္ကေတာဓေလ့ဟန္ပန္အျပည့္..ေဘးအကာမရွိဘဲေလတျဖဴးျဖဴး..က်ယ္၀န္းေသာျခံၾကီးထဲတြင္ျမန္မာ့ရိုးရာပံုစံအတိုင္းေဆာက္ထားေသာေရနံေခ်း၀ေနတဲ့အိမ္..ၾကက္ျခံမ်ား..ႏြားလွည္းတစ္စီးကိုေထာက္ႏွင့္ေထာက္ထားသည္..ႏြားေတြကေတာ့သစ္ပင္ရိပ္မွာစျမံဳ႕ျပန္လို႔..

ဂ်ာမန္ၾကီးေတြသေဘာတက်ဓါတ္ပံုေတြတဖ်တ္ဖ်တ္ရိုက္ေနၾကသည္..ဆိုင္တြင္းမွာေတာ့၀ါးစာပြဲရွည္နဲ႔၀ါးထိုင္ခံုတန္းအရွည္ႏွင့္အညာပံုစံခင္းက်င္းထားသည္...သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကားနဲ႔ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားကထမင္းဟင္းမ်ားလိုက္ခ်ေပးေနၾကတာကိုအေနာက္နိုင္ငံသားတို႔ကစိတ္၀င္တစား..သန္႔ျပန္႔သည့္ေၾကြပန္းကန္မ်ားႏွင့္ထမင္းအုပ္ၾကီးတလံုး..အေတာ္ၾကီးမားေသာဟင္းေသာက္အလယ္ထိုင္ပန္းကန္ၾကီးတလံုးအျပည့္ပူပူေလာင္ေလာင္အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထျပီးေမႊးၾကိဳင္ေနေသာၾကက္သားကာလသားခ်က္...ခရမ္းသီးႏွပ္..ငပိရည္၊ငပိေထာင္းနဲ႔တို႔စရာ။

ဒါကဒီဆိုင္ရဲ႕ပင္တိုင္ဟင္း..ဒီဆိုင္ကၾကက္သားကာလသားခ်က္သည္အလြန္နာမည္ၾကီးသည္..ဘူးသီးမပါ၊ၾကက္သားခ်ည္းသက္သက္အရည္ေသာက္စားခ်က္ထားသည္မွာဘယ္မွာမွမရနိုင္ေသာအရသာ..ခ်ိဳေလးေမႊးပ်ံ႕ျပီးအလြန္စြဲမက္ေစသည္..စားသံုးသူႏွင့္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ျပိဳင္ပြဲအလား..စားနိုင္သေလာက္စား..ၾကက္သားကာလသားဟင္းကိုဟင္းခြက္ထဲကုန္တိုင္းလာထပ္ထဲ့ေပးသည္..ကိုယ္ကဘဲစားနိုင္မလား..သူကဘဲထဲ့နိုင္မလား..လူတေယာက္ကိုအ၀စား၁၅၀၀...စိတ္တိုင္းက်ထဲ့စားနိုင္သည္..အရသာထူးကဲလွသည့္ၾကက္သားဟင္းရည္ကိုမက္မက္ေမာေမာေသာက္ေနတာေၾကာင့္ထမင္းပို၀င္သည္..ဆိုင္ရွင္ျမတ္မျမတ္မသိေပမယ့္ဒီအရသာကိုေတာ့ဒီဆိုင္မွာဘဲရတာမို႔ခရီးသြားအေတာ္မ်ားမ်ား၀င္စားျပီးစီးပြားျဖစ္ေနသည္..

ဂ်ာမန္ၾကီးေတြေတာင္ျမန္မာဟင္းဗဲရီးဂြတ္လို႔ေျပာျပီးၾကက္သားကာလသားခ်က္ကိုအေတာ္အားေပးသြားၾကသည္..ဆိုင္ရွင္မ်ားကလည္းအေနာက္နိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ေသခ်ာပန္းကန္လံုးမ်ားသီးသန္႔ခ်ေပးပါသည္..ဆရာကေတာ့ငါေတာင္မသိဘူးကြာ..ေနာက္ဆိုခရီးထြက္တိုင္း၀င္စားမွေဟ့..မင္းကတယ္သိတဲ့ေကာင္ဆိုျပီးခ်ီးက်ဳးေနေတာ့သည္..ဗိုက္ကားေအာင္စားျပီးခရီးဆက္ထြက္ခဲ့ၾကသည္..

သာစည္ေရာက္ေတာ့ရွမ္းျပည္ဘက္ကိုလမ္းခြဲကေနတက္ခဲ့ၾကသည္..လိႈင္းတက္မွာသစ္သီးယိုစက္ရံုရွိတာမို႔လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္သစ္သီးယိုကိုသေဘာက်ေသာနိုင္ငံျခားသားမ်ားအတြက္ကားရပ္ျပီးဆင္း၀ယ္လိုက္ေသးသည္..လိႈင္းတက္မွစ၍ေတာင္ေပၚလမ္းကိုတက္လာလိုက္တာအေကြ႕ေပါင္း(၃၆၃)ေကြ႕လြန္ေျမာက္ေသာအခါေတာင္ပိုင္းရွမ္းျပည္၏ခ်စ္စရာေကာင္းလွေသာကေလာျမိဳ႔ကေလးဆီေရာက္ရွိလာခဲ့ျပီေပါ့..အခ်ိန္ကလည္းည(၇)နာရီေက်ာ္ျပီမို႔ေတာင္ၾကီးကိုဆက္မတက္ေတာ့ဘဲကေလာဟိုတယ္မွာဘဲတညနားလိုက္ေတာ့သည္..

ညစာကိုကေလာေစ်းေရွ႕ထင္းရူးျမိဳင္စားေသာက္ဆိုင္မွာစားျပီးကေလာဟိုတယ္ဘက္ကိုအစာေၾကေျခေညာင္းလက္ဆန္႔လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာခဲ့သည္..ကေလာဟိုတယ္ေရွ႕ကလမ္းအတိုင္းအနည္းငယ္ေလွ်ာက္တက္သြားလွ်င္ကေလာျမိဳ႕က်က္သေရေဆာင္စစ္ဦးစီးတကၠသိုလ္ၾကီးကခမ္းခမ္းနားနား..ေႏြရာသီမို႔ကေလာျမိဳ႔ေလး၏အပူခ်ိန္ကအလြန္သက္ေတာင့္သက္သာရွိလွသည္..အခ်ိန္မရွိေတာ့ျပီမို႔ကေလာျမိဳ႔ရဲ႕နာမည္ၾကီးေက်ာ္ေက်ာ္နိုင္မက္မန္း၀ိုင္ကိုေတာ့ျမည္းစမ္းခြင့္မရခဲ့ၾကေတာ့..

ေနာက္တေန႔မနက္ေစာေစာထျပီးေတာင္ၾကီးကိုတက္ခဲ့ၾကသည္..ကားလမ္းမအေပၚေရြ႕လ်ားေနေသာတိမ္တိုက္မ်ားၾကားကားေမာင္းရတာတမ်ိဳးထူးကဲေသာခံစားမႈကိုျဖစ္ေပၚေစသည္..ေတာင္ၾကီးေစ်းထဲတြင္လိုအပ္မည္ထင္သည္မ်ားဆက္လက္၀ယ္ျခမ္းျပီးေနာက္ခရီးဆက္ထြက္လာခဲ့သည္..ဟိုပံုး၊လိြဳင္လင္တို႔ကိုျဖတ္ျပီးတခါကငွက္ရုပ္လံုးသြင္းထားတာျမင္ခဲ့ရေသာေတာင္ေပၚရြာေလးဆီဦးတည္လ်က္....
-------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Read More

ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၂)

တီးေတာင္..တီးေတာင္..ဖုန္းလာေနတယ္...တီးေတာင္..တီးေတာင္..ဖုန္းလာေနတယ္..
-
ဆက္တိုက္ျမည္ေနေသာဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္က်ေနာ္အိပ္ေနရာကက်ိန္ဆဲလိုက္သည္..ဘယ္သေကာင့္သားအလိုက္ကမ္းဆိုးမသိဖုန္းေခၚေနတာတုန္း..မကိုင္မခ်င္းေခၚေနတာမို႔အသံမထြက္ေအာင္ေမတၱာပို႔ရင္းဖုန္းကိုလွမ္းဆြဲယူလိုက္သည္..မ်က္လံုးကိုတဖက္တည္းအသာေမွးဖြင့္ရင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ေခြးမသားေက်ာ္စိုးမိုး..သူငယ္ခ်င္းခ်င္းဘာေတြလာေႏွာက္ယွက္ေနတာလဲမသိ..
-
ဘာတုန္းကြ..ေခြးေကာင္..ငါအိပ္ေနတုန္းကြ..အလိုက္ေလးဘာေလးမသိဘူး..ဒါေၾကာင့္မင္းရည္းစားမရတာ
-
ေဟ့ေကာင္..ေျပာခ်င္တာေတြစြတ္တင္မေနနဲ႔..မင္းလည္းတူတူဘဲကိုမ်ား..ငါအခုမင္းအိမ္ကိုလာေနျပီ..ကိစၥရွိလို႔ေပါ့ကြ..အားအားယားယားမင္းငွက္ဆိုးထိုးသံၾကီးၾကားခ်င္လို႔ဆက္တယ္မွတ္ေနလား..
-
ဟားဟား..အဲ့အသံကိုဘဲေကာင္မေလးေတြကစြဲေနတာေနာ့..မနာလိုမရွိနဲ႔..
-
မရွိပါဘူးကြာ..ခုထိမစြံေသးကတည္းကမင္းအရည္အခ်င္းသိသားဘဲ..စကားမ်ားမေနနဲ႔ေဟ့ေကာင္..ထ..မ်က္ႏွာသစ္..မင္းကိုေျပာစရာသတင္းရွိတယ္..ငါလာေနျပီ..ဒါဘဲ..ဖုန္းေဘလ္ကုန္တယ္..
-
ေျပာရင္းဆိုရင္းဖုန္းခ်သြားေသာဒီေကာင့္ကိုစိတ္ထဲကနည္းမ်ိဳးစံုသံုးျပီးဆဲေနေပမယ့္လူကေတာ့အိပ္ယာကလူးလဲထလိုက္ရသည္..မထလို႔မျဖစ္..မထမခ်င္းအသံျပဲၾကီးနဲ႔ေအာ္ေခၚေနမည့္ဒီေကာင့္အတြက္တရပ္ကြက္လံုးမ်က္ေစာင္းထိုးမွာမခံနိုင္..ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္၊မ်က္ႏွာသစ္၊သြားတိုက္ျပီးနည္းနည္းလည္းအိုက္စပ္စပ္မို႔ေရပါေခါင္းေလာင္းခ်ိဳးလိုက္သည္..ေရခ်ိဳးေနခ်ိန္ေက်ာ္စိုးမိုးေရာက္လာတာေၾကာင့္ေမေမကတံခါးသြားဆင္းဖြင့္သည္..

ထံုးစံအတိုင္းအေပၚထပ္ကိုအာျပဲလွ်ာျပဲအသံထြက္ျပီးတက္လာတဲ့ဒီေကာင့္ကိုေရခ်ိဳးခန္းထဲကအျမန္ထြက္ေတြ႕လိုက္ရသည္..ပုဆိုးတထည္ဆြဲလဲရင္းဒီေကာင့္ကိုဘာကိစၥလဲဟုေမးဆတ္ေမးရေသးသည္..လမ္းထိပ္လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ေရာက္မွေျပာမယ္ဆိုေတာ့နီးရာရွပ္အက်ီ ၤတထည္ဆြဲ၀တ္၊ဖုန္းနဲ႔ပိုက္ဆံအိတ္ေလးဆြဲျပီးေအာက္ဆင္းခဲ့သည္..ေက်ာ္စိုးမိုးနဲ႔က်ေနာ္ကငယ္ကတည္းကေျပာမနာဆိုမနာသူငယ္ခ်င္းေတြ..ေက်ာင္းျပီးေတာ့မိဘေတြလုပ္ငန္းမွာကိုယ္စီ၀င္ကူရင္း၀ါသနာပါရာငွက္ၾကည့္အသင္း၀င္ၾကေတာ့လည္းတူတူ..

လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထဲ၀င္ထိုင္လိုက္ရင္းစားပြဲထိုးအားက်ဆိမ့္ႏွစ္ခြက္ႏွင့္ေဆးလိပ္တပြဲမွာလိုက္သည္..ေရေႏြးအိုးကိုပူမပူအသာစမ္းျပီးေရေႏြးခြက္ေတြကိုနည္းနည္းက်င္းျပီးေဆးလိုက္သည္..ေရေႏြးတေယာက္တခြက္ထဲ့ျပီးမွစကားစနိုင္သည္..
-
ကဲ..ေျပာစမ္း..ငါ့ကိုက်ားလိုက္သလိုႏႈိးရတဲ့ကိစၥ..အေရးၾကီးတဲ့ကိစၥမဟုတ္လို႔ကေတာ့မင္းကိုအေရခြံႏႊာပစ္မယ္..
-
ေတာ္စမ္းပါကြာ..အေၾကာင္းသိျခင္းျခိမ္းေျခာက္မေနနဲ႔..နားေထာင္မွာျဖင့္နားေထာင္တာမဟုတ္ဘူး..
-
ေအးေပါ့ကြာ..ေျပာထားဦးေပါ့..ဘာေျပာမွာလဲ
-
ဒီလိုကြ..မင္းဟိုတေလာကဂ်ာမန္စကားေျပာသင္တန္တက္ထားတယ္မဟုတ္လား..
-
ေအးေလ..ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ငါကတိုးဂိုက္လုပ္ရင္ေကာင္းမလားလို႔တက္လိုက္တာ..
-
ေအးကြ..အဲ့ဒါအခုအသံုး၀င္လာျပီ..မေန႔ကငါဆရာနဲ႔စကားေျပာျဖစ္ေတာ့ဆရာကဂ်ာမန္ကငွက္ၾကည့္တဲ့အဖြဲ႕တဖြဲ႕လာမယ္လို႔ေျပာတယ္..ဟိုတေလာကကြာ...ဆရာတို႔အဖြဲ႔လြိဳင္လင္ကေနမိုင္းပ်ဥ္းအထိလမ္းခရီးတေလွ်ာက္ငွက္ၾကည့္သြားတုန္းကရြာတရြာကမုဆိုးတေယာက္ကြာ..သူပစ္လို႔ရထားတဲ့ငွက္တေကာင္ကိုရုပ္လံုးသြင္းထားတာ..အဲ့ဒါဆရာကျမင္ေနက်ငွက္မ်ိဳးစိတ္ထဲကမဟုတ္ဘဲအသစ္ျဖစ္နိုင္တယ္လို႔ထင္လို႔ဓါတ္ပံုရိုက္ျပီးဂ်ာမန္ကသူ႔မိတ္ေဆြေတြဆီပို႔လိုက္တာ..
-
လိုရင္းကိုျမန္ျမန္ေျပာကြာ..အဲ့ငွက္နဲ႔ငါနဲ႔ဘယ္လိုပတ္သက္လဲ..
-
အဲ့လိုစိတ္မရွည္လို႔မင္းမစြံတာ..ဒီလိုကြ..အခုအဲ့ဂ်ာမန္ေတြအဖြဲ႔ကရန္ကုန္ေရာက္ေနျပီ..ဒီေတာ့ဆရာရယ္၊သူတို႔ရယ္ငွက္ၾကည့္သြားမယ္..အဓိကလိုတာစကားျပန္..ဒီေတာ့ငါတို႔အသင္းမွာမင္းဂ်ာမန္လိုတတ္တယ္လို႔ငါကဆရာ့ကိုေျပာလိုက္တယ္..အဲ့ဒါမင္းကိုလိုက္ခဲ့ဖို႔ေခၚခိုင္းလို႔ကြာ..
-
မင္းေတာ္ေတာ္မစတဲ့ေကာင္..
-
ေဟ့ေကာင္..သူမ်ားစရိတ္နဲ႔ခရီးသြားရမွာကြ..ျပီးေတာ့အေတြ႔အၾကံဳဗဟုသုတအမ်ားၾကီးမင္းရနိုင္တယ္ေနာ္..ကိုယ္၀ါသနာပါတာလည္းလုပ္ရတာမဆိုးပါဘူးကြ..
-
ျပီးေရာကြာ..ဘယ္ေန႔လဲ..
-
သဘက္ခါ..မင္းခုစျပင္ဆင္ေတာ့..ဆရာ့ဆီသြားေတြ႕လိုက္ဦး..မင္းလိုက္မွာငါဆရာ့ကိုေျပာထားလိုက္မယ္..
-
က်ေနာ္အိမ္ျပန္လာေတာ့ေမေမ့ကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပသည္..ေမေမကေတာ့ရွမ္းျပည္နယ္ဘက္မို႔ငွက္ဖ်ားေဆးေဆာင္သြားဖို႔မွာသည္..ခရီးသြားဖို႔ကိုေမေမ့ကိုျပင္ဆင္ခိုင္းျပီးက်ေနာ္ကေတာ့လိုအပ္တာထြက္၀ယ္သည္..ဆရာ့ကိုသြားေတြ႕ေတာ့ဆရာကငွက္ၾကည့္မည့္ဂ်ာမန္အဖြဲ႔အားခင္ဗ်ားတို႔ကိုစကားျပန္လုပ္ေပးမယ့္ေမာင္ေနေဇာ္ဦးဆိုျပီးမိတ္ဆက္ေပးလိုက္သည္..အေနာက္နိုင္ငံသားမ်ားပီပီျမင့္မားလွသည့္အရပ္ၾကီးမ်ားေၾကာင့္အရပ္၅ေပ၈လက္မရွိေသာက်ေနာ္ေတာင္လူပုတေယာက္ျဖစ္ေနေတာ့သည္..

သူတို႔ႏွင့္အတူသြားရမည့္ခရီးလမ္းပန္းေျမပံုညႊန္းတို႔အားၾကည့္ရႈျပီးအိမ္ျပန္လာခဲ့သည္..ဒီအခ်ိန္သြားတာအေနေတာ္ဘဲျဖစ္သည္..ရန္ကုန္မွာေႏြရာသီသည္ပူလွေပမယ့္ရွမ္းျပည္နယ္မွာေတာ့အလြန္သက္ေတာင့္သက္သာရွိေသာရာသီျဖစ္သည္..ေတာထဲ၀င္ရမွာဆိုေတာ့ခ်မ္းေတာင္ခ်မ္းနိုင္တာမို႔က်ေနာ္လိုလိုမယ္မယ္ဂ်ာကင္အက်ီ ၤပါထဲ့လာခဲ့သည္..သြားမည့္မနက္ေစာေစာေတာ့ဆရာတို႔ကဖိုး၀ွီးႏွစ္စီးနဲ႔လာေခၚသည္..ေတာင္ေပၚေဒသသြားဖို႔အတြက္ပစၥည္းေတြအေတာ္စံုစံုလင္လင္၀ယ္ထဲ့လာတာေတြ႕လိုက္ရသည္..ကဲ..ငါလာျပီရွမ္းျပည္...
-------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Read More

ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၁)

ကိုကိုေရ..သမီးကိုဂရုစိုက္ဦးေနာ္..
-
ေအးပါမိ္န္းမရယ္..မၾကာပါဘူးကြာ..မနက္ျဖန္ျပန္လာမွာကိုဘဲ..
-
စိတ္မခ်လို႔ေပါ့ကိုကိုရယ္..
-
စိတ္မခ်ရင္လိုက္ခဲ့ပါဆိုေတာ့လည္းမလိုက္ခဲ့ဘဲနဲ႔..
-
ေအာ္..ကိုကိုကလည္း..ဒီကဆိုင္ကိုပစ္ထားလို႔မျဖစ္ဘူးေလ..ခုေတာင္သမီးကလိုက္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔..ကိုကိုလည္းေခၚသြားခ်င္ေနလို႔ေနာ္..မူကထဲ့ေပးခ်င္တာမဟုတ္ဘူး..သမီးေလး..ဒယ္ဒီ့စကားနားေထာင္ေနာ္..မဆိုးရဘူးသိလား..
-
ဟုတ္တဲ့မာမီ...မာမီ..သမီးခၽြဲဂ်ိဳးခၽြဲခ်င္တယ္..
-
ေဟာ..လုပ္ျပီ..သမီးကေတာ့..
-
ေပးလိုက္ပါကြာ..ျပန္လာမွေခ်ာ့ေတာင္းေပါ့..
-
ေဒၚမူယာခင္လည္ပင္းကပတၱျမားကိုစိန္၂၁ပြင့္ရံထားေသာေလာ့ကက္သီးတပ္ေရႊၾကိဳးကိုသမီးေလးကိုဆြဲေပးလိုက္သည္..သမီးကေတာ့သူပူဆာတာရလို႔ေပ်ာ္ေနသည္..
-
မာမီ..မီးမီးလွရား..
-
လွတာေပါ့..ခ်စ္လိုက္တာ..ေမ့သမီးေလး..အာဘြား
-
ကဲ..ေနာက္က်ေနမယ္မူေလးေရ..ကိုကိုတို႔သြားမယ္...
-
ဟုတ္ကဲ့ကိုကို
-
ဦးထြန္းနိုင္တေယာက္ခ်စ္ဇနီးမူယာခင္ကိုႏႈတ္ဆက္ျပီးသမီးေလးရတီပြင့္ကိုလက္ဆြဲကာေလဆိပ္ထဲ၀င္လာခဲ့သည္..အသင့္ေစာင့္ေနေသာသူ႔လူယံုနဲ႔ဧည့္သည္ကိုေခၚျပီးမိမိကိုယ္ပိုင္ေလးေယာက္စီးေလယာဥ္ငယ္ေလးေပၚတက္ျပီးပိုင္းေလာ့ကိုထြက္ဖို႔အခ်က္ျပလိုက္သည္..ေလေၾကာင္းထိန္းေမွ်ာ္စင္ႏွင့္အဆက္အသြယ္ယူျပီးေနာက္ေလယာဥ္ေလးသည္ေ၀ဟင္ထဲဆီသို႔ပ်ံသန္းခရီးႏွင္ေလျပီ..

ဦးထြန္းနိုင္သည္ရန္ကုန္တြင္ကိုယ္ပိုင္စိန္တိုက္ႏွင့္ေက်ာက္မ်က္ကုမၸဏီဖြင့္ထားသူျဖစ္သည္..အခုလည္းတရုတ္ကုန္သည္တေယာက္ကစိန္ႏွင့္ေက်ာက္မ်က္ေတြ၀ယ္လိုေၾကာင္းကမ္းလွမ္းလာတာေၾကာင့္က်ိဳင္းတံုေလဆိပ္သို႔မိမိကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္ျဖင့္ထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္..မိမိလူယံုကိုျမေမာင္ႏွင့္တဖက္တရုတ္ကုန္သည္ဘက္မွလႊတ္လိုက္ေသာကိုက်င္၀ွက္ဆိုသူရွမ္းတရုတ္တေယာက္လိုက္ပါလာသည္..တရက္ဘဲသြားမည့္ခရီးျဖစ္တာေၾကာင့္သမီးေလးအားေခၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္..

ရတီပြင့္ေလးကငါးႏွစ္သမီးသာရွိေသးေသာ္လည္းအလြန္သြက္လက္ခ်က္ခ်ာသည္..အေဖကိုလည္းအလြန္ကပ္ခၽြဲတတ္သူေလး..ဒီသမီးေလးတေယာက္သာရွိတာမို႔ဦးထြန္းနိုင္အစြမ္းကုန္အလိုလိုက္ျပီးခ်စ္သည္..အခုသမီးကလိုက္ခ်င္တယ္တခြန္းပူဆာတာနဲ႔ေခၚသြားရန္အသင့္..သူ႔မိခင္ကေတာ့စိတ္မခ်..အေမေတြကေတာ့ဒီလိုဘဲ..ပူစရာမရွိၾကံဖန္ပူေနသည္..

ေလယာဥ္ေလးသည္ရွမ္းကုန္းေျမျမင့္ေပၚေရာက္လာျပီ..သိပ္မၾကာခင္က်ိဳင္းတံုကိုေရာက္ေတာ့မွာမို႔ဦးထြန္းနိုင္သူ႔ရင္ဘတ္ထဲပိုက္ထားေသာရတနာေသတၱာငယ္အားခနခ်ျပီးသမီးေလးခါးပတ္ကိုေသခ်ာေအာင္ပတ္ေပးေနသည္..ထိုအခ်ိန္တြင္သူ႔မ်က္လံုးေထာင့္မွာရိပ္ကနည္းလႈပ္ရွားမႈျမင္လိုက္လို႔ခ်က္ခ်င္းျပန္လွည့္လိုက္ေတာ့ကိုက်င္၀ွက္ဆိုသူကေသနတ္ျဖင့္မိမိကိုခ်ိန္ျပီးရတနာေသတၱာဆီလက္လွမ္းေနတာေတြ႕လိုက္ရသည္..သူရတနာေသတၱာကိုကမန္းကတန္းပိုက္လိုက္ျပီးထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္စြာၾကည့္မိသည္..
-
ခင္ဗ်ား..ဒါဘာလုပ္တာလဲ..
-
စကားမရွည္နဲ႔..ဗိုက္ပြင့္သြားမယ္..ေပးစမ္းရတနာေသတၱာ..အဲ့ဒါလိုခ်င္လို႔ခင္ဗ်ားကိုမွ်ားေခၚလာတာ..ေသနတ္ကလူမေရြးဘူးေနာ္..
-
ထိုအခ်ိန္တြင္ဦးထြန္းနိုင္၏လူယံုကိုျမေမာင္ကရုတ္တရက္ကိုက်င္၀ွက္လက္ကေသနတ္ကို၀င္လုေတာ့သည္..ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ျပီးဒိုင္းဆိုသည့္ေသနတ္သံတခ်က္ထြက္ေပၚလာသည္..က်ည္ဆန္ကေလယာဥ္ပိုင္းေလာ့၏ဦးေခါင္းကိုတည့္တည့္ထိမွန္ျပီးေလယာဥ္ေရွ႔မွန္ေပၚသို႔ေသြးတို႔ကျဖာကနည္း..ထိန္းခ်ဳပ္သူမဲ့သြားေသာေလယာဥ္ေလးသည္ပရမ္းပတာဦးတည္ရာမဲ့ေျမျပင္ဆီသို႔စိုက္ဆင္းသြားေလေတာ့သည္..ဦးထြန္းနိုင္သမီးေလးကိုယ္ေပၚသို႔မိမိကိုယ္ျဖင့္အကာအကြယ္ေပးအုပ္ကာထားလိုက္သည္..ေအာက္မွာေတာ့ရွမ္းျပည္နယ္၏ေတာနက္နက္ကဆီးၾကိဳလ်က္..

ေန႔လည္၂နာရီေလာက္တြင္ဦးထြန္းနိုင္တို႔ေလယာဥ္အဆက္အသြယ္ျပတ္ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ေၾကာင္းေဒၚမူယာခင္ဆီသတင္း၀င္လာေတာ့သည္..ခင္ပြန္းႏွင့္သမီးအတြက္ေဒၚမူယာခင္အရူးတပိုင္း..ေနာက္ဆံုးအဆက္အသြယ္ရသည့္ေနရာႏွင့္အနီးတ၀ိုက္သို႔မုဆိုးမ်ားငွားျပီးေတာနင္းရွာခိုင္းသည္..ေငြေၾကးတတ္နိုင္သူမို႔အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါရွာေဖြေပမယ့္ေလယာဥ္ပ်က္ကေတာ့စုပ္စျမဳပ္စေပ်ာက္ေနဆဲ..အထူးသျဖင္ဦးထြန္းနိုင္ႏွင့္ပါသြားေသာေခာတ္ကာလေပါက္ေစ်းသန္းေပါင္းမ်ားစြာတန္ေသာရတနာမ်ားေၾကာင့္ထိုေလယာဥ္ပ်က္ရွာေဖြမႈသည္ဥစၥာသိုက္တခုအလားျဖစ္ေနေတာ့သည္...

ဒီလိုႏွင့္အခ်ိန္ရာသီစက္၀န္းတို႔အၾကိမ္ၾကိမ္လည္ပတ္ခဲ့တာတဆယ့္ငါးႏွစ္တိုင္ခဲ့ျပီ.....
-----------------------------By KK
ဆက္ရန္

Read More

ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ..(၁၀) ဇာတ္သိမ္း

ဒီေန႔မနက္တပ္ရင္းမႈးတေယာက္အိပ္ယာထကတည္းဘယ္ဘက္မ်က္ခမ္းေတြလႈပ္လွခ်ည့္..ဘာျဖစ္ဦးမည္မသိ..မနက္၇နာရီ၁၅မိနစ္တြင္ဆက္သြယ္ေရးတဲမွရဲေဘာ္ေလးအေျပးတက္ႏွင့္ေရာက္လာပါေတာ့သည္..
-
အဘ..အခုဘဲစက္၀င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..ပိႏၷဲေတာစခန္းကိုရန္သူလက္နက္ၾကီးနဲ႔ပစ္ေျပးေျပးသြားပါတယ္..
-
ေဟ..ဘာျဖစ္ကုန္ျပီလဲ...
-
ဗိုလ္ၾကီးမင္းေအာင္ကိုလက္နက္ၾကီးစေနာက္ေစ့မွာထိသြားတယ္ေျပာပါတယ္အဘ..စထိကတည္းကသတိလစ္သြားပါတယ္တဲ့ခင္ဗ်ာ
-
အခုခ်က္ခ်င္းပိႏၷဲေတာစခန္းကိုစက္ျပန္ေခၚစမ္း..ငါအခုလာမယ္..
-
တပ္ရင္းမႈးၾကီးအေျပးအလႊားစက္ေပၚတက္ျပီးသတင္းအတည္ျပဳသည္..လိုအပ္တာညႊန္ၾကားျပီးစက္ေပၚကျပန္ဆင္းခ်ိန္တြင္စိတ္ထဲမေကာင္း..ခ်က္ခ်င္းပင္လူနာသြားေခၚရန္တပ္စိတ္တစိတ္လႊတ္လိုက္သည္..အခ်ိန္မွီသြားသယ္မွျဖစ္မည္..ေဆးအမ္ေအၾကီးကိုပါလိုက္သြားခိုင္းလိုက္သည္..စခန္းကလူကိုထုတ္ႏႈတ္ျပိးလူနာပို႔ခိုင္းလို႔မျဖစ္..စခန္းလူအင္အားေလ်ာ့တာနဲ႔ရန္သူ၀င္စီးသြားမည္..တပ္ရင္းမႈးၾကီးႏွင့္တကြတတပ္ရင္းလံုးဘုရားတရားတေနၾကသည္..ကံေကာင္းေထာက္မလို႔အသက္ရွင္ပါေစေပါ့..အိမ္တိုင္းဘုရားစင္တြင္ဆီမီးထြန္းပန္းလဲကာဆုေတာင္းေနၾကသည္..တပ္မိသားစုဆိုတာအားလံုးတေသြးထဲတသားထဲမိသားစု၀င္ေတြဘဲမဟုတ္လား..စိတ္ပူပန္ၾကတာေပါ့

နဒီတေယာက္လည္းညကအိပ္မက္မေကာင္း..မင္းေအာင္ႏွင့္သူမလမ္းအတူေလွ်ာက္လာစဥ္ေခြးၾကီးတေကာင္ေျပးထြက္လာျပီးမင္းေအာင္ကိုကိုက္ဆြဲသည္ဟုမက္သျဖင့္အလန္႔တၾကားထေအာ္ျပီးအိပ္မက္ကနိုးလာသည္..ဒါေၾကာင့္စိတ္ထဲမွာေလးေနသည္..မနက္ေစာေစာဘုရားရွိခိုးဆြမ္းကပ္အမွ်ေ၀ျပီးမင္းေအာင္အတြက္ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းေပးမိသည္..ဘုရားရွိခိုးျပီးေတာ့ရန္ကုန္ကိုကူးခိုင္းလိုက္ေသာမဂၤလာေဆာင္ဓါတ္ပံုမ်ားမေန႔ကလာပို႔ထားတာကိုထုတ္ျပီးအယ္လ္ဘမ္ထဲစီထဲ့ေနမိသည္..ပံုေတြကေကာင္းလွသည္..မင္းေအာင္ေတာင္မၾကည့္ရေသး..ဒီတခါခြင့္ျပန္မွျပရမည္..ခုမွသတိရသည္..သည္ေန႔အိမ္ေထာင္သက္တလျပည့္..မင္းေအာင္ဆီစာေရးရင္းအေကာင္းဆံုးဓါတ္ပံုေလးထဲ့ေပးလိုက္ဦးမွပါ..ရုတ္တရက္နဒီ့ေဘးနားတြင္ေသြးညီွနံ႕ရသည္..ေဘးဘယ္ညာၾကည့္ေတာ့လည္းဘာမွမရွိ..ဒါေပမယ့္ေက်ာ္ရိုးတေလွ်ာက္စိမ့္တက္လာသည္..တစံုတေယာက္သူမကိုၾကည့္ေနသလိုခံစားရသည္..ဂြမ္းးးးးးးအမေလး..လန္႔လိုက္တာ..ေလမတိုက္ပါဘဲအေနာက္ဘက္စားပြဲေပၚကပန္းအိုးလဲျပီးေအာက္သို႔ျပဳတ္က်သြားသျဖင့္စိတ္ထဲပိုျပီးေလးပင္လာသည္..ဘုရား..ဘုရား..မင္းေအာင္အႏၱရာယ္ကင္းပါေစ..စိတ္ထဲမေကာင္းေနတာေၾကာင့္မင္းေအာင္အိမ္ဘက္ထြက္လာမိသည္..မင္းေအာင္အေမကိုျခံထဲမွာသစ္ခြပင္ေလးစိုက္ေနတာေတြ႕ရသည္..
-
အေမ..သစ္ခြပင္ဘာျဖစ္လို႔လဲ..
-
မေျပာတတ္ပါဘူးသမီးရယ္..ခုနကေလမတိုက္မထိမိဘဲခ်ိတ္ထားရာကျပဳတ္က်ကြဲသြားတာဘဲ...
-
ဟင္..ဟုတ္လား..သမီးလည္းဒီေန႔စိတ္ေလးေနတယ္..ဘာျဖစ္ေနတယ္မသိပါဘူးအေမရယ္..
-
ဟုတ္လား..အေမေရာဘဲ..ညကအိပ္မက္မေကာင္းလို႔မနက္ထဲကစိတ္ေလးေနတာ..
-
သမီးလည္းညကအိပ္မက္မေကာင္းဘူးအေမရယ္..သမီးမင္းေအာင္ကိုစိတ္ပူတယ္..
-
နဒီခမ်ာမင္းေအာင္အေမနဲ႔စကားေျပာျပီးမွပိုစိတ္ပင္ပန္းလာကာျပန္လာခဲ့သည္..ထိုအခ်ိန္ပိႏၷဲေတာစခန္းတြင္လည္းလူနာသယ္မည့္အဖြဲ႕ေရာက္လာသည္..ေဆးအမ္ေအၾကီးမွဒဏ္ရာအားစစ္ေဆးေနစဥ္မင္းေအာင္တေယာက္သူ႕ကိုယ္ခႏၶာနေဘးတြင္ပ်ာယာခတ္ေနသည္..သူမေသခ်င္ေသးပါ..အျမန္လုပ္စမ္းပါေဆးအမ္ေအၾကီးရာ..ဘာမဟုတ္တဲ့လက္နက္ၾကီးစမွန္တာေလာက္ကိုမကုနိုင္ဘူးလား..ေဆးရံုအျမန္ပို႔ဗ်ာ..သူပ်ာယာခတ္ေနရင္းကေနရုတ္တရက္ၾကီးေမွာင္သြားသည္..သူဘာမွမသိေတာ့ပါ..ေဆးအမ္ေအၾကီးေခါင္းခါလိုက္သည္..ကဲ..တပ္ရင္းမႈးကိုသတင္းပို႔လိုက္ေတာ့..ဗိုလ္ၾကီးမင္းေအာင္က်သြားျပီလို႔..
အားလံုးငိုင္က်သြားျပီးစက္သြယ္ေရးသမားကစက္ကိုေလးကန္စြာဖြင့္လိုက္သည္..မေျပာခ်င္သတင္းအားတပ္ရင္းကိုပို႔ရေတာ့မည္..တပ္ရင္းမႈးၾကီးလည္းစက္သတင္းလက္ခံရရွိျပီးေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားသည္..ရင္ထဲမွာေတာ့စိတ္မေကာင္းျခင္းၾကီးစြာ..မတတ္နိုင္လိုအပ္တာေတြအျမန္ညႊန္ၾကား..က်န္ရစ္သူမိသားစုထံအနီးဆံုးတပ္ကိုအကူအညီေတာင္းေၾကးနန္းပို႔..အေလာင္းကိုေတာ့တပ္ကိုျပန္မသယ္နိုင္ေတာ့ပါ..စခန္းတြင္သာသျဂိဳလ္ဖို႔စီမံခိုင္းလိုက္ရသည္..

ေန႔လည္ႏွစ္နာရီေလာက္တြင္နဒီ့ထံသို႕ေၾကးနန္းေရာက္ပါသည္..ေၾကးနန္းစာကိုဖြင့္ၾကည့္ျပီးနဒီမယံုပါ..စာကတိုတိုေလး..ဗကမင္းေအာင္က်ဆံုး..အျမန္လာ..ဒါေလးဘဲ..ဒီစာေလး၉လံုးကေလာကၾကီးတခုလံုးခ်ာခ်ာလည္သြားသည္..မျဖစ္နိုင္..မင္းေအာင္သိပ္အစသန္တာသူမသိသည္..ဒါသူေနာက္လိုက္တာဘဲျဖစ္မွာ..ဒီစာမ်ိဳးနဒီမယံုပါ..မင္းေအာင္အေၾကာင္းသူမအသိဆံုး..စိတ္ထိခိုက္ေအာင္ေနာက္ေျပာင္ျပီးမွရုတ္တရက္ၾကီးျပန္ေပၚလာမွာလား..ခ်စ္ေသာမင္းေအာင္ကရင္ျပည္နယ္တေနရာမွာတကယ္ထာ၀ရေနေနေတာ့မွာလား..ဟင့္အင္း..ဒီလိုကံၾကမၼာဆိုးၾကီးကိုမေပးပါနဲ႔..ခုမွႏွစ္ကိုယ္တူဘ၀ေလးစကာရွိေသးတာ..ႏွစ္ေယာက္အတူလက္တြဲမျဖဳတ္ဘဲဘ၀ခရီးကိုေလွ်ာက္ၾကမွာေလ..လက္တြဳျဖဳတ္လို႔ဘယ္လိုျဖစ္မွာလဲ..ခုေတာ့မိုးေကာင္းကင္ၾကီးျပိဳက်တာလား..တကယ္ဘဲလား..သူမမင္းေအာင္အိမ္ဘက္ေျပးသြားသည္..အိမ္ထဲအ၀င္မ်က္ရည္လည္ရႊဲနဲ႔မင္းေအာင္အေမ..ဟင့္အင္း..အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး..အဲ့လိုမေနၾကပါနဲ႔..ဒါမင္းေအာင္စေနတာ..သူ႔အေၾကာင္းသိၾကရဲ႔သားနဲ႔..နဒီ့ကိုအားလံုး၀ိုင္းေဖ်ာင္းျဖၾကသည္..တပ္ကိုလိုက္သြားဖို႔လုပ္ရမည္..ခ်က္ခ်င္းၾကီးအသုဘအိမ္ျဖစ္သြားေတာ့အေလာင္းျပင္ရေတာ့မည္..ဖ်ာေလးခင္းျပီးနဒီငိုင္ေနသည္..ဘယ္မွာလဲမင္းေအာင္အေလာင္း..ေ်ာေလးေပၚသူမတင္စရာအ၀တ္ဗီရိုေလးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့မဂၤလာေဆာင္သည့္ေန႔ကမင္းေအာင္၏ဆားဗစ္ဆုေလး..မင္းေအာင္ပုဆိုးတထည္..အက်ီၤတထည္ကိုျဖန္႔ခင္းရင္းမ်က္ရည္ေတြက်လာသည္..ဆားဗစ္ဆုေလးကိုအေပၚကတင္လိုက္သည္..ဓါတ္ပံုေထာင္စရာဆိုလို႔ေလာေလာလတ္လတ္မဂၤလာေဆာင္တုန္းကဆားဗစ္ဆုနဲ႔ျပံဳးေနေသာမင္းေအာင္ပံုသာရွိသည္..ငါသာေသလိုက္ပါရေစမင္းေအာင္ရယ္..နင္မေနာက္ပါနဲ႔..ငါ့အသဲေတြတစစီေၾကြက်ေနသလိုခံစားရလို႔ပါ..ငါသရဲေၾကာက္တတ္ပါတယ္..ဒါေပမယ့္နင္တကယ္ေသျပီဆိုငါ့ကိုလာေျခာက္ပါေနာ္..ငါနင္ေျခာက္တာခံခ်င္လို႔ပါ..နင္သာငါ့အနားလာမယ္ဆိုငါမေၾကာက္ပါဘူး..

ေနာက္ဆံုးေသြးပ်က္ေနေသာနဒီ့ကိုေခၚလာရန္မျဖစ္ေတာ့သျဖင့္မင္းေအာင္မိခင္ၾကီးသာတပ္ရင္းသို႔လိုက္လာျပီးေျမခ်တရားနာနဲ႔ရက္လည္ဆြမ္းသြတ္ကိုတပ္ရင္းကစီစဥ္ေပးသည့္အတိုင္းလုပ္ျပီးမင္းေအာင္ပစၥည္းေလးမ်ားကိုသယ္ပိုးကာျပန္ခဲ့ရေတာ့သည္..ေအာ္..စစ္သားမိခင္ဘ၀..သားအေလာင္းကိုပင္မျမင္ရ..စစ္သားတို႔ဘ၀ေတြခါးလွေပသည္တကား...

-----------------------------------BY KK----------------------------------------------------------------

Read More

ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ..(၉)

တပ္ျပန္ေရာက္ျပီးႏွစ္ရက္အၾကာတြင္ရဲေဘာ္ေလးကတပ္ရင္းမႈးေခၚခိုင္းေၾကာင္းလာေျပာသျဖင့္တပ္ရင္းမႈးရံုးခန္းသို႔မင္းေအာင္ထြက္လာခဲ့သည္..
-
အဘ..ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ပါျပီ..
-
ေအာ္..လာ..လာ..ကိုမင္းေအာင္..ဒီလိုဗ်..ေမာင္ရင့္ေနာက္ကခြင့္ျပန္သြားတဲ့ဗိုလ္ၾကီးစိုင္းဆိုင္တေယာက္အခုခြင့္ရက္ေစ့ေပမယ့္ျပန္မေရာက္လာေသးဘူး..ရွမ္းျပည္ထိျပန္တာဆိုေတာ့လမ္းပန္းအခက္အခဲေၾကာင့္ၾကာေနပံုဘဲ..အဲ့ဒါအခုပိႏၷဲေတာစခန္းထိုင္ရတဲ့ဗိုလ္ၾကီးတိုးေ၀တို႔တပ္ခြဲ(၂)နဲ႔ခ်ိန္းရမယ့္တပ္ခြဲ(၄)ကတပ္ခြဲမႈးဗိုလ္ၾကီးစိုင္းဆိုင္မေရာက္ေသးေတာ့ေမာင္ရင့္တပ္ခြဲ(၃)ကအစားခ်ိန္းေပးလိုက္ပါကြာ..ေမာင္ရင္တို႔ခ်ိန္းရမယ့္စခန္းေတာ့ကိုစိုင္းဆိုင္ကိုျပန္ေရာက္လာရင္ကၽြန္ေတာ္ခ်ိန္းခိုင္းလိုက္မယ္..ခရီးေရာက္မဆိုက္တာ၀န္ေပးရတာေတာ့အားနာပါတယ္ဗ်ာ..
-
ရပါတယ္အဘ..ကၽြန္ေတာ္အခုဘဲတပ္ခြဲကိုျပင္ဆင္လိုက္ပါ့မယ္..
-
ဟုတ္ျပီဗ်ာ..မနက္ျဖန္မနက္ေစာေစာဒီကထြက္လိုက္ေပါ့..
-
ဟုတ္ကဲ့အဘ..ေလးစားပါတယ္ခင္ဗ်ာ
-
ေအး..ေအး..ဆက္လုပ္ကြာ..
-
မင္းေအာင္တေယာက္တပ္ရင္းမႈးရံုးခန္းမွျပန္ထြက္လာျပီးအားထားရေသာဆရာၾကီးေက်ာ္၀င္းကိုလွမ္းေခၚကာစခန္းခ်ိန္းထြက္ဖို႔လိုအပ္တာမ်ားခ်က္ခ်င္းျပင္ဆင္ခိုင္းသည္..အမွန္ဆိုမင္းေအာင္ေနာက္တပတ္မွစခန္းခ်ိန္းရမွာပါ..သို႔ေသာ္တပ္မေတာ္သားဆိုတာDuty is duty ဘဲေလ..ေနာက္တေန႔မနက္ေစာေစာစခန္းခ်ိန္းထြက္ခဲ့ပါသည္..

ပိႏၷဲေတာစခန္းသည္တပ္ရင္းႏွင့္ေန႔စဥ္စက္ဆက္သြယ္ေနေသာေရွ႕တန္းကြပ္ကဲေရးစခန္းၾကီးျဖစ္သည္..စခန္းလူဦးေရကေတာ့အေယာက္(၃၀)ရွိပါသည္..အတန္ငယ္ခပ္လွမ္းလွမ္းေတြမွာေတာ့(၁၀)ေယာက္-(၁၅)ေယာက္ထိုင္ရေသာစခန္းငယ္မ်ားရွိသည္..ဒီစခန္းကေတာ့ရြာနဲ႔လည္းနီးသည္..စခန္းခ်ိန္းမႈကိစၥအ၀၀ျပီးေတာ့ဗိုလ္ၾကီးတိုးေ၀တို႔အဖြဲ႕ထြက္ခြာသည္..ဒီရက္ထဲရန္သူ႔အေျခအေနလည္းျငိမ္ေနေသာေၾကာင့္သိပ္ေတာ့တာ၀န္မဖိစီးလွပါ..ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္မွာၾကင္သူသက္ထားကိုလြမ္းေနရတာဘဲရွိပါသည္..ဘာလိုလိုနဲ႔စခန္းေရာက္တာဒီေန႔ဆိုတပတ္ျပည့္ျပီ..မနက္အိပ္ယာအထတြင္မင္းေအာင္တေယာက္စခန္းေရာက္တာတပတ္ျပည့္သလိုသူတို႔အိမ္ေထာင္သက္လည္းတလျပည့္ေသာေန႔ဆိုတာကိုသတိရလိုက္သည္..ခဏေနအားေတာ့မွနဒီ့ဆီစာေရးဦးမည္..ခုေတာ့မနက္ခင္းတန္းစီအတြက္ျပင္လိုက္ဦးမည္..စခန္းေရွ႕တြင္ဆရာၾကီးေက်ာ္၀င္းနဲ႔စခန္းရွိလူအားလံုးတန္းစီေနၾကျပီ..တေန႔တာလုပ္ေဆာင္စရာစရာမ်ားကိုသူညၽႊန္ၾကားခ်က္ေပးေနစဥ္နားထဲတြင္ေလခၽြန္သံလိုအသံၾကားလိုက္ျပီးေပ်ာက္သြားသည္..နားရည္၀ေနေသာအသိကဒါလက္နက္ၾကီးသံဟုသိလိုက္စဥ္ဂ်ိမ္းဆိုေသာအသံႏွင့္အတူေခါင္းထဲမိုက္ကနည္းေမွာင္သြားသည္..ခ်က္ခ်င္းပင္သူအသိျပန္၀င္လာသည္..ေနရာယူရန္သူအမိန္႔ေပးေနစဥ္ဆရာၾကီးေက်ာ္၀င္းတေယာက္သူ႔ဆီတည့္တည္းေျပး၀င္လာသည္..သူ႔ကိုယ္ကိုတိုးတိုက္ျဖတ္ေက်ာ္ျပီးသူ႔အေနာက္ဘက္ကိုေျပးသြားသျဖင့္ရုတ္တရက္ေလတိုးသလိုခံစားရျပီးသူလန္႔သြားသည္..ဘုရားေရ..ဆရာၾကီးေက်ာ္၀င္းသူ႔ကိုတဲ့တဲ့ျဖတ္ေျပးသြားတယ္..ဗိုလ္ၾကီး..ဗိုလ္ၾကီးလို႔ေခၚသံေၾကာင့္သူေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဆရာၾကီးေက်ာ္၀င္းကေျမျပင္ေပၚတြင္လဲေနေသာတစံုတေယာက္ကိုလႈပ္ေခၚေနတာေတြ႕ရသည္..အလို..လဲေနသူကလည္းသူကိုယ္တိုင္ပါဘဲလား...အေ၀းကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ပစ္ျပီးထြက္ေျပးသြားေသာရန္သူကိုသူလွမ္းေတြ႕ရသည္..အျမင္ေတြစူးရွေနပါပေကာ..လက္နက္ၾကီးကသူတို႔ေနာက္ကသစ္ပင္ကိုမွန္တာဘဲ..ဒါဆိုသူကဘာလို႔လဲေနတာလဲ..ထိုအခ်ိန္စခန္းကတပ္ရင္းကိုစက္ေခၚေနသံၾကားရသည္..တိုတိုတုတ္တုတ္သတင္းပို႔သံအဆံုးမွာသူသေဘာေပါက္လိုက္သည္..သူလက္နက္ၾကီးအစလြင့္လာတာမွန္တာဘဲ..ေဆးတပ္ဖြဲ႕လာလိမ့္မည္..ရုတ္တရက္နဒီ့ကိုသတိရလာသည္..သတိရမိသည္ႏွင့္စိတ္တို႔ကလြင့္ကာနဒီ့အပါးကိုသူေရာက္သြားသည္..တယ္ဟုတ္ပါလား..

နဒီဘာလုပ္ေနတာပါလိမ့္..သူနဒီ့အနားသြားၾကည့္စဥ္နဒီရုတ္တရက္ေခါင္းေထာင္ျပီးဟိုဟိုသည္သည္လွမ္းၾကည့္သည္..ေရွ႕တည့္တည့္ရပ္ေနေသာသူ႔ကိုမျမင္..သူငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့နဒီကသူတို႔မဂၤလာေဆာင္ကပံုေတြကိုအယ္လ္ဘမ္ထဲစီထဲ့ေနသည္..နဒီ့နားသူကပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ပံုေတြကသိပ္ေကာင္းေနသည္..နဒီသည္ဓါတ္ပံုထဲတြင္ျပံဳးေပ်ာ္ၾကည္နူးေနသည္..သူကေရာ..သူလည္းအားပါးတရျပံဳးေနတာဘဲ..နဒီေရ..ဒီပံုေလးေတြအရမ္းေကာင္းတာဘဲ..ကိုယ့္မိန္းမကေခ်ာလိုက္တာကြာလို႔သူနဒီ့ကိုေျပာလိုက္ေတာ့နဒီကမၾကား..နဒီ..နဒီ..သူေခၚေနေပမယ့္နဒီကသူ႕ကိုလွည့္မၾကည့္..ဒါေၾကာင့္နဒီအေနာက္စားပြဲေလးေပၚကပန္းအိုးကိုသူတိုက္ခ်လိုက္သည္..ပန္းအိုးျပဳတ္က်သံေၾကာင့္နဒီလွည့္ၾကည့္ျပီးပန္းအိုးကိုထေကာက္သည္..သူ႔ကိုေတာ့အေရးမစိုက္..သူစိတ္တိုသြားျပီးသူ႔အိမ္ဘက္လွည့္ထြက္လာသည္..အိမ္ထဲတြင္အေမကမီးဖိုထဲခ်က္ျပဳတ္ေနရင္းအိမ္ေရွ႕ကအေဖ့ကိုလွမ္းေျပာေနသည္...
-
ေယာက်္ားေရ..ကၽြန္မညကအိပ္မက္မေကာင္းဘူး..ဘုရားစင္ေပၚကေညာင္ေရအိုးက်ကြဲတယ္မက္တယ္..ရွင္အလုပ္ကိစၥသြားမွာသတိေလးနဲ႔သြား..သားေလးေရာေဘးကင္းပါေစေတာ္..
-
မင္းကလည္းကြာ..စိတ္မပူပါနဲ႔..တခါတေလအိပ္မက္ေတြကဒီလိုဘဲကေယာက္ကယက္မက္တတ္ပါတယ္..မင္းသားကမိန္းမရကာစဆိုေတာ့ငါတို႔ကိုေတာင္သတိမရအားပါဘူးကြာ..ဟားဟား
-
အေဖ..အေမ..သားကဒီမွာ..သားဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..ေဟာဗ်ာ..အေမကလည္း..သားကိုေတာင္မၾကိဳဘူး..သားသတိရပါတယ္ဗ်..
-
သူေျပာေနတာေတြဘယ္သူမွမၾကား..ဒါနဲ႔သူစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္အိမ္ေရွ႕မွာခ်ိတ္ထားေသာသစ္ခြအိုးကိုလွမ္းဆြဲခ်ပစ္လိုက္သည္..ခြပ္ကနည္းသစ္ခြအိုးက်ကြဲသံေၾကာင့္အေမသုတ္သီးသုတ္ျပာထြက္လာၾကည့္ျပီးမ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္..သစ္ခြပင္ေကာက္ေနေသာအေမ့ေရွ႕သူထိုင္ခ်လိုက္ေပမယ့္အေမသူ႔ကိုမျမင္ပါ..သူစိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔စခန္းဆီျပန္လာေတာ့သူ႔ခႏၵာကိုယ္ၾကီးအားကြပ္ပ်စ္ေပၚတြင္ေခါင္းမွာပတ္တီးအေဖြးသားႏွင့္ေတြ႔ရသည္..ျပန္၀င္လို႔လည္းမရေတာ့သူစိတ္ပ်က္ပ်က္ႏွင့္သူ႔ကိုယ္လံုးေဘးနားမွာထိုင္ျပီးေငးေနမိသည္..သူဘာလုပ္ရမလဲ...
--------------------------------
ဆက္ရန္

Read More

ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ..(၈)

မင္းေအာင္တေယာက္နဒီႏွင့္လွမ္းတိုင္ပင္ျပီးလိုအပ္သည့္စာရြက္စာတမ္းစံုေသာအခါလက္ထပ္ခြင့္တင္လိုက္သည္..လက္ထပ္ခြင့္က်ေတာ့မိဘေတြကိုလွမ္းေျပာျပီးလိုအပ္တာအဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္စီစဥ္ခိုင္းထားရသည္..ျပီးေတာ့မွတပ္ရင္းမႈးထံခြင့္တင္ရသည္..တပ္ရင္းမႈးကခြင့္ဆယ္ရက္ေပးသည္..ျပီးေတာ့နားလည္မႈႏွင့္ရန္ကုန္သို႔အလုပ္ကိစၥအနည္းငယ္ထဲ့ေပးလိုက္သျဖင့္ရက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္အခ်ိန္ရသြားပါသည္..မင္းေအာင္တို႔ျမိဳ႕ေလးကရန္ကုန္ႏွင့္သိပ္မေ၀းေသာမီးရထားလမ္းေဘးကျမိဳ႕ငယ္ေလးပါ..ခြင့္ရတာနဲ႔ရတဲ့အခ်ိန္အက်ိဳးရွိစြာအသံုးခ်လို႔ေမြးရပ္ေျမကိုဒုန္းစိုင္းရပါေတာ့သည္..စစ္သားဘ၀မွာအခ်ိန္ကေရႊလိုတန္ဖိုးရွိသည္ေလ..အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့မိဘမ်ားကလည္း၀မ္းပန္းတသာ..မဂၤလာပြဲအတြက္လည္းအားလံုးအဆင္သင့္လုပ္ထားျပီးသား..

နယ္ျမိဳ႔ေလးမို႔မဂၤလာပြဲကလူစည္လွသည္..ေဆြစံုမ်ိဳးစံုနဲ႔ေပ်ာ္တျပံဳးျပံဳး..မဂၤလာပြဲတြင္ကူညီမည့္ပ်ိဳျဖဴမ်ားကိုပု၀ါတထည္စီကမ္းကာဖိတ္ရသည္..ကူညီမည့္ကာလသားမ်ားကိုေဆးလိပ္ကမ္းကာဖိတ္ရသည္..မဂၤလာပြဲမတိုင္မီမိန္းမေတာင္းတာကရပ္ကြက္လူၾကီးမ်ားႏွင့္လက္ဘက္ရည္တိုက္ျပီးလုပ္ၾကသည္..နဒီတို႔အိမ္သို႔မင္းေအာင္မိခင္ၾကီးကကန္ေတာ့ပြဲရြက္လို႔သမီးေတာင္းထြက္ရတာေပ်ာ္စရာ..မင္းေအာင္တေယာက္လည္းစစ္သားၾကီးအသြင္ေပ်ာက္ကာလူပ်ိဳေပါက္လိုရွက္ကိုးရွက္ကမ္း..ကာလသားသူငယ္ခ်င္းမ်ားက၀ိုင္းစၾကသည္..အခ်ိန္အမ်ားၾကီးမရတာေၾကာင့္ေတာင္းရမ္းျပီးေနာက္ႏွစ္ရက္မွာမဂၤလာအခမ္းအနားက်င္းပၾကသည္..မဂၤလာအၾကိဳေန႔မွာအိမ္မွာပင္ခ်က္ျပဳတ္သူမ်ားႏွင့္စည္စည္ကားကား..ထမင္းကို၀က္သားအိုးၾကီးခ်က္..ၾကက္သားဆီျပန္..ငါးသေလာက္ေပါင္း..သရက္ခ်ဥ္သုတ္..ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္..ၾကက္အသဲအျမစ္ႏွင့္အစိမ္းေၾကာ္..မဲဇလီရြက္ဟင္းခ်ိဳတို႔ျဖင့္ဖြယ္ဖြယ္ရာရာခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ၾကသည္..အခ်ိဳပြဲကေတာ့လက္ဖက္..ဆႏြင္းမကင္း..ေက်ာက္ေက်ာ..ေရေႏြးၾကမ္းကိုေရႊဖီမိုးလြတ္လက္ဘက္ေျခာက္ေမႊးေမႊးခတ္ျပီးခ်ေပးမည္..ခ်က္ၾကျပဳတ္ၾက၀ိုင္းကူလုပ္ၾကႏွင့္ျမန္မာ့ဓေလ့ေပ်ာ္ေမြ႕စရာ..အစအေနာက္အေသာေလးမ်ားေဖာက္လို႔တ၀ါး၀ါးတဟားဟား...မင္းေအာင္တေယာက္လည္းေရွ႕တန္းအေတြ႕အၾကံဳေတြျပန္ေျပာျပေသာအခါဟာကနည္းဟင္ကနညး္ႏွင့္တအံ့တၾသ၀ိုင္းနားေထာင္ၾကသည္..အမ်ိဳးေတြ၀ိုင္းအံုျပီးေမးၾကျမန္းၾကထမင္းဖိတ္ေကၽြးၾကႏွင့္ခ်စ္သူႏွစ္ဦးမွာကိုယ္ပိုင္စကားေျပာခ်ိန္ေလးရေအာင္ေတာင္မနည္းအခ်ိန္လုေနရသည္..

မဂၤလာအခါေပးခ်ိန္မွာေတာ့မင္းေအာင္ကေတာ့ေထြေထြထူးထူး၀တ္စရာမလို..ဆားဗစ္ဆု၀တ္လိုက္တာနဲ႔ျပည့္စံုသည္..မိတ္ကပ္ဆရာမျပင္ဆင္ေပးျပီးထြက္လာေသာနဒီ့ကိုျမင္ခ်ိန္မွာေတာ့မင္းေအာင္မ်က္လံုးတို႔၀ိုင္းစက္ကုန္သည္..သူျမင္ဖူးပါသည္..နဒီ့ကိုႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္းအရြယ္ကစသိခဲ့သူပါ..နဒီ့ကိုပံုစံမ်ိဳးစံုႏွင့္သူေတြ႕ဖူးသည္..ယခုပန္းႏုေရာင္သတို႔သမီး၀တ္စံုေလးႏွင့္ဆံထံုးမွာသစ္ခြပန္းေတြေ၀ေနေသာနဒီ့ကိုသူတၾကိမ္တခါမွမေတြ႕ဖူးခဲ့ပါ..သူ႕သတို႔သမီးေလးလွရက္အားပါဘိ..ဘ၀မွာပထမဆံုးအၾကိမ္နဒီ့ကိုခုမွျမင္ဖူးေသာသူစိမ္းတေယာက္လိုေငးၾကည့္ေနမိသည္..နဒီခမ်ာေနရခက္လာျပီးသူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးကာလက္ကိုဆြဲဆိတ္ေတာ့သည္...အာလာလာ..နာသြားမွမင္းေအာင္သတိျပန္၀င္ျပီးအိေျႏၵဆည္နိုင္ေတာ့သည္..ဒီလိုဆိုေတာ့မင္းေအာင္တို႔ေပ်ာ္တျပံဳးျပံဳးႏွင့္နဒီ့လက္ကိုဆြဲလို႔မ႑ပ္ထဲ၀င္ခဲ့ေတာ့သည္..စည္ကားလွေသာမဂၤလာပြဲအျပီးက်ေတာ့အိမ္ေပၚျပန္အတက္ကိုသတို႔သမီးႏွင့္သူ႔အၾကားေရႊၾကိဳးတားလို႔ခဲဖိုးေတာင္းၾကသည္..ၾကိဳတင္စီစဥ္ထားေသာေငြထဲ့ထားသည့္စာအိတ္မ်ားတေယာက္တအိတ္ေပးလိုက္မွမင္းေအာင္ခမ်ာသတို႔သမီးအနားကပ္ခြင့္ရေတာ့သည္..လူတိုင္းခ်စ္သူႏွင့္ေပါင္းရဖို႔မလြယ္..သူအင္မတန္ကံထူးလို႔ခ်စ္ဦးသူႏွင့္ေပါင္းခြင့္ရျခင္းသာ..ခြင့္ရက္ေစ့လို႔တပ္ရင္းျပန္ရသည့္ရက္ေရာက္ေတာ့ခ်စ္စခင္စၾကင္နာစမို႔လြမ္းမ်က္ရည္ေ၀ရသည္..သိပ္အၾကာၾကီးေတာ့မခြဲရေလာက္ပါဘူး..တပ္ေျပာင္းပါရင္နဒီ့ကိုေခၚသြားမည္..ခုေတာ့ခဏလြမ္းလို႔ေနရစ္ပါဦးၾကင္သူသက္ထားေရ..

တပ္ရင္းကိုအျပန္လမ္းမွာေတာ့လြမ္းလြန္းလို႔မင္းေအာင္တေယာက္စိတ္နဲ႔လူပင္မကပ္နိုင္..တပ္ရင္းေရာက္ျပီးတပ္ရင္းမႈးထံျပန္ေရာက္ေၾကာင္းသတင္းပို႔သည္..ယူလာေသာေဒသထြက္စာမ်ားကိုလက္ေဆာင္ေ၀သည္..ရိပ္သာမွအကိုၾကီးညီေလးအားလံုးကိုတညတာစားပြဲေသာက္ပြဲစီစဥ္ေပးရသည္..တပ္ရင္းျပန္ေရာက္ျပီးႏွစ္ရက္အၾကာ...

--------------------------------
ဆက္ရန္

Read More

ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ..(၇)

တပ္ကိုေရာက္ေတာ့လည္းေရွ႕တန္းနယ္ေျမတပ္မို႔လံုျခံဳေရးသတိၾကီးရသည္..တပ္ရင္းကိစၥအေထြေထြၾကားထဲစိတ္လည္းညစ္ရသလိုေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ရသည္..တပ္ရင္းမိသားစုေတြကေတာ့လူမ်ိဳးစံုလွသည္..အမ်ားစုကေတာ့ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား..ကိုယ့္တပ္ကအရာရွိအရာခံအၾကပ္တပ္သားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ဖထီးသမီးခိုးလာသူမ်ားသမို႔ရဲေမမ်ားမွာကရင္မေလးေတြသာမ်ားသည္..အရာရွိေတြလည္းငယ္ရည္းစားမရွိသူမ်ားကရင္ပ်ိဳျဖဴမ်ားႏွင့္ခ်စ္ၾကိဳးသြယ္ျပီးလက္ထပ္ၾကသူအမ်ားသား..တပ္ရင္းထဲတြင္အေပါမ်ားဆံုးကတိုတစ္ရွည္တစ္ေခၚေျချပတ္ရဲေဘာ္မ်ား..သူတို႔ကိုေနာက္တန္းအင္အားထားရသည္..တပ္ထဲကမထြက္ခြာခင္အထိတာ၀န္ေက်ၾကသူမ်ားပင္..ကရင္ျပည္နယ္ကေတာ့မိုင္းေပါလွသည္..မိုင္းလြတ္နယ္ေျမကခပ္ရွားရွား..ငေပြးကလည္းမိုင္းေထာင္လွသည္..ဒီေန႔ရွင္းေနာက္ေန႔မိုင္းျပန္ေထာင္သည္..တပ္ကလည္းတပ္ရင္းအနားမိုင္းကြင္းေညွင့္ကြင္းႏွင့္..စခန္းကုန္းမ်ားပတ္လည္ျခံစည္းရိုးႏွစ္ထပ္ၾကားတြင္မိုင္း..ေညွင့္ေထာင္ရသည္..ကရင္လက္နက္ကိုင္မ်ားကေတာ့လူသြားလို႔ရသည့္လမ္းမွန္သမွ်မလြတ္တမ္းမိုင္းေထာင္သည္..ကားလမ္းႏွင့္တံတားဆိုတာလည္းမိုင္းေထာင္ျခင္း..မိုင္းဆြဲျခင္းမၾကာခဏ..သူ႔အမ်ိဳးကိုယ့္အမ်ိဳးအကုန္လူျဖစ္ရံႈးရသည့္မိုင္းမ်ားပင္ျဖစ္ေတာ့သည္..

တပ္ရင္းမိသားစုမ်ားကေတာ့ေဖာ္ေရြပြင့္လင္းၾကသည္..ကရင္မိသားစုမ်ားသည္မို႔စကားေျပာလွ်င္ေဟာေဟာဒိုင္းဒိုင္း..တပ္ရင္းမိသားစုမ်ားေရွ႕တန္းနယ္ေျမတပ္မို႔အေနအစားေတာ့ဆင္းရဲလွသည္..ေျပာမယ့္သာေျပာရ..သူတို႔စားသလိုစားတတ္လွ်င္ေတာ့အစားကအေပါသား..ကရင္လူမ်ိဳးကခရုေျမြဖားကင္းေျခမ်ားပင္မက်န္ကင္းလိပ္ေခ်ာမေနနိုင္ေစရ..အစားစံုလွသည္..ၾကြက္ေပါက္စေလးမ်ားေတာင္ကၽြိသံုးကၽြိဟင္းျဖစ္သည့္ေနရာပင္..ကိုယ့္ရဲေဘာ္မ်ားခ်က္ေကၽြးတာစားရင္းမနည္းေမးျမန္းယူရသည္..ဖားခံုညင္းေတာင္၀က္သားလိုစားေကာင္းလွခ်ည့္ဆိုကာခ်က္ေကၽြးတတ္လို႔ခပ္လန္႔လန္႔..ဟင္းသီးဟင္းရြက္စံုဆန္ေလွာ္ႏွင့္ေတြ႕ရာအသားပစ္ထဲ့ထားေသာတာလေဘာဟင္းကလည္းအရသာရွိေပစြ..စေရာက္ကာစကေတာ့စားရေသာက္ရတြန္႕ဆုတ္ဆုတ္..အေနၾကာေတာ့လည္းသူတို႔ဓေလ့ႏွင့္အဆင္ေျပသြားသည္..ကရင္ေခါင္ရည္ကလည္းသေဘၤာရိုးေလးတပ္ကာစုပ္ေသာက္လိုက္ရရင္သူတို႔ေကၽြးခ်င္ရာေကၽြးေသာအစားအေသာက္မ်ားႏွင့္အလြန္လိုက္ဖက္ညီလွသည္..

မင္းေအာင္တေယာက္ခ်စ္ရသူနဒီ့ကိုေတာ့ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္မ်ားေၾကာင့္လြမ္းလွသည္..နဒီကေတာ့ယခုအခါမိမိတို႔ျမိဳ႕ေလးမွာပင္ဆြဲခန္႔ေက်ာင္းဆရာမေလး၀င္လုပ္ေနသည္..စာေတြေတာ့ေရးျဖစ္သည္..ဖုန္းကေတာ့လက္ကိုင္ကိုတဂ်ီးဂ်ီးလွည့္ျပီးလိပ္ေခါင္းထြက္ေအာင္ကုန္းေအာ္ရေသာဖုန္းမို႔တိုးတိုးညင္သာခ်စ္စကားေျပာရန္သံုး၍အဆင္မေျပပါ..စာတိုက္ကိုသာအားကိုးရသည္..ဒါေတာင္ကိုယ့္ျမိဳ႕ေလးမွာစာတိုက္မရွိ..ဘားအံကိုလူၾကံဳႏွင့္စာထဲ့ခိုင္းရသည္..တပတ္တခါတပ္ရင္းမွဘားအံစာတိုက္တြင္မိမိတပ္အတြက္စာသြားယူသည့္အခါကိုယ့္စာပါမပါလည္းေမွ်ာ္ရသည္..ေရွ႕တန္းကေတာ့စခန္းထိုင္ရတာမ်ားပါသည္..လႈပ္ရွားစစ္ေၾကာင္းကေတာ့တပ္ရင္းမႈးဦးစီးေသာစစ္ေၾကာင္းတစ္..ဒုတပ္ရင္းမႈးဦးစီးေသာစစ္ေၾကာင္းႏွစ္တို႔နယ္ေျမရွင္းလင္းမွလိုက္ရသည္..စခန္းထိုင္ရသည္မွာလည္းမေခ်ာင္ပါ..မၾကာခဏဆိုသလိုလူ၁၀-၂၀-၃၀စသျဖင့္ထိုင္ရေသာစခန္းၾကီးငယ္မ်ားကိုေကအန္ယူမွလူလိႈင္းစစ္ဆင္ေရးသံုးကာအင္အားဆယ္ဆအသာျဖင့္၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္တတ္ၾကေသးသည္..စခန္းကုန္းမ်ားကေတာ့သူ႔လက္ပါလိုက္ကိုယ္ျပန္တိုက္ယူလိုက္ပါဘဲ..အက်အဆံုးကေတာ့ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လံုးမနည္းၾကပါ..ကိုယ္ကစခန္းထိုင္ျပီးသူတို႔ကေခ်ာင္းပစ္ျပီးေျပးတတ္ေသာေၾကာင့္အမွည့္ေၾကြေခၽြခံရသည္ကလည္းရွိေသး..ကားမိုင္းလူမိုင္းမ်ားေၾကာင့္တပ္ရင္းလူအင္အားကလည္းအျမဲလိုေနတတ္သည္.ရတခလက္ေအာက္ခံတပ္ျဖစ္ေသာ္လည္ေရွ႕တန္းတက္မည့္တပ္မ်ားစခန္းတေထာက္၀င္ရာမို႔တပ္ကေလးကဧည့္ေထာက္ခံရသလိုတမခ(၂၂)(၄၄)(၆၆)တို႔ကိုလည္းအေဖေခၚရသည့္ပေထြးအေတာ္မ်ားသည့္တပ္ကေလးပါ..

ဒီတပ္ေလးတြင္ေျပာစမွတ္တြင္စရာကားသူရဘြဲ႕ရထားေသာဒုတပ္ရင္းမႈး..စိတ္ထားေကာင္းျပီးလူဆိုးလွသည္..အရက္ေသာက္သည္..ဖဲရိုက္သည္..တပ္ရင္းမႈးလည္းမနိုင္..ေျပာမရဆိုမရ..တခါကတပ္ရင္းမႈးကအခမ္းအနားေတြမွာသူရဘြဲ႕တံဆိပ္အားတပ္ဆင္ျခင္းမရွိသျဖင့္ေမးၾကည့္ရာဖဲေပါင္ရိုက္သည္ဟူ၏..သူရဘြဲ႕သည္ထိုအခ်ိန္ကေရႊေလးက်ပ္သားရွိသည္..အဲ့လိုဒုတပ္ရင္းမႈးပါ..တိုက္ပြဲတိုက္ရာတြင္ေတာ့တစက္ကေလးမွေၾကာက္ေသြးမရွိ..အလြန္အရဲကိုးလွသူ..တခါတေလသူကေျပာတတ္သည္..က်ဳပ္ကလုပ္ခ်င္ရာေလွ်ာက္လုပ္ေနတာအထက္ကအျမင္ကပ္ရင္တပ္ကထုတ္ေအာင္ဗ်..ခုေတာ့က်ဳပ္ဆိုးတာကိုခြင့္လႊတ္ထားၾကတယ္ဗ်ာ..ေရွ႕တန္းထြက္ေတာ့လည္းျမန္ျမန္ေသနားေအးေရာဆိုျပီးတိုက္ပစ္တာ..မေသဘဲသူရဘြဲ႕ရလာသဗ်ာ..ေလာကၾကီးကအဲ့လိုဗ်..တကယ္လည္းအရဲကိုးလွေသာဒုတပ္ရင္းမႈးသည္ပင္စင္ယူခ်ိန္အထိမွဲ႕တေပါက္မစြန္းခဲ့..အံ့ၾသဖြယ္ရာပင္..မင္းေအာင္လည္းဒီတပ္ကေလးကိုၾကာလာေတာ့ခင္တြယ္လာသည္..ဒီတပ္သည္သာသူ၏အိမ္လိုျဖစ္လာေတာ့သည္..ရာထူးေတြလည္းတိုးလာခဲ့သည္မွာယခုအခါေက်ာင္းဆင္းဒုဗိုလ္ေလးမဟုတ္ေတာ့ဘဲဗိုလ္ၾကီးျဖစ္ခဲ့ျပီ..မၾကာခင္ေနရာအေျပာင္းအေရႊ႕ၾကံဳလာနိုင္သည္မို႔နဒီ့ကိုလက္ထပ္ရန္အခ်ိန္သင့္ေတာ္ျပီ..သူတို႔ႏွစ္ဦးခ်စ္သူသက္တမ္းလည္းဆယ္ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ျပီေလ...ဒါေၾကာင့္မိဘမ်ားကိုအသိေပးျပီးတပ္ရင္းတြင္လက္ထပ္ခြင့္တင္လိုက္ေတာ့သည္..
----------------------
ဆက္ရန္

Read More

ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ..(၆)

မင္းေအာင္တေယာက္ဗိုလ္သင္တန္းတက္ပါျပီ..ရန္ကုန္ႏွင့္မေ၀းလွေသာေမွာ္ဘီတြင္တပ္မေတာ္(ၾကည္း)ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းရွိပါသည္..ေနာင္ေသာအခါတြင္မွဗသကသည္ဗထူးျမိဳ႔သို႔ေျပာင္းသြားျခင္းျဖစ္သည္..တပ္မေတာ္ဆိုသည္မွာေယာက်္ားတေယာက္လက္ရံုးရည္ႏွလံုးရည္ကိုၾကံ႕ခိုင္ေအာင္ျပင္းထန္လွေသာစစ္ေရးေလ့က်င့္ခန္း..ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ..တင္းၾကပ္လွေသာစည္းကမ္းမ်ားႏွင့္တေသြးတသံအမိန္႔မ်ားျဖင့္ေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္ပံုသြင္းေပးေသာေနရာတခု..အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွေရာက္လာေသာမတေထာင္သားမ်ားစုေပါင္းေနထိုင္ရျပီးတမေအထဲကေမြးဖြားေသာညီရင္းအကိုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳးသြင္းေပးတဲ့ေနရာတခုပါ..သင္တန္းကာလက၉လ...စေနေန႔ဆိုဗိုလ္ေလာင္းယူနီေဖာင္းႏွင့္ဧည့္ေတြ႕လို႔ရသည္..တနဂၤေႏြေန႔ဆိုျမန္မာအမ်ိဳးသား၀တ္စံုတြင္ဗိုလ္ေလာင္းနံပါတ္ျပားရင္ထိုးေလးႏွင့္outpassထြက္ခြင့္ရသည္..

လူေျပာင္လူေနာက္မင္းေအာင္တေယာက္အေတာ္ၾကီးတည္တံ့သြားပါသည္..လစ္ရင္လစ္သလိုေတာ့ေနာက္ေျပာင္ဆဲပါ..ဗိုလ္သင္တန္းတြင္ထိုအခ်ိန္ကသင္တန္းဆရာဗိုလ္မႈးအမည္ကားယဥ္ေမာင္စိန္..သူတို႔ကေနာက္ကြယ္တြင္ယင္ေကာင္စိန္ဟုေခၚသည္..သင္တန္းကာလအတြင္းစားရိပ္သာေတြေပါမ်ားလွေသာယင္ေကာင္မ်ားကိုဗိုလ္ေလာင္းမ်ားအားလပ္ခ်ိန္တြင္ရိုက္ခိုင္းသည္..ဘယ္ႏွယ့္..ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀အားလပ္ခ်ိန္ဆိုတာအလြန္နည္းပါးေသာအခ်ိန္..ေရႊလိုတန္ဖိုးရွိသည္..ဒါကိုရက္ရက္စက္စက္ဗိုလ္ေလာင္းတေယာက္လွ်င္ယင္ေကာင္အေကာင္ငါးဆယ္စီဖမ္းရမည္ဆိုဘဲ..ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားစားရိပ္သာထဲတဖုန္းဖုန္းတဒိုင္းဒိုင္းယင္ေကာင္ရိုက္ၾကသည္..မင္းေအာင္အၾကံထုတ္သည္..ၾကံစမ္းကြာ..အားလပ္ခ်ိန္ေလးအလဟႆကုန္မသြားရေလေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..တေယာက္အေကာင္ငါးဆယ္ရိုက္ရမွာလည္းမလြယ္..လာထားအေကာင္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ၾကိဳးစားပမ္းစားရိုက္သည္..ျပီးေတာ့စားဖိုေဆာင္ထဲ၀င္..ထမင္းလက္တဆုပ္ႏႈိက္လာျပီးထမင္းအိုးဖင္ကအိုးမဲႏွင့္ထမင္းလံုးမ်ားကိုသုတ္သည္..ျပီးေတာ့ဒီဘက္ယင္ေကာင္၂၀ဆီကအေတာင္ျဖဳတ္ျပီးတပ္ေပးလိုက္ေတာ့..လားလား..ယင္ေကာင္၅၀ပိုပိုလွ်ံလွ်ံေတာင္ျဖစ္ေနေသး..ဘယ္သူမွယင္ေကာင္ကိုလက္နဲ႔တေကာင္ခ်င္းကိုင္စစ္မွာမွမဟုတ္တာ..ဗိုလ္မႈးယဥ္ေမာင္စိန္ကလည္းမ်က္မွန္တပ္ရသူ..ျပီးေတာ့ဗိုလ္ေလာင္း၂၀၀ေလာက္၏ယင္ေကာင္ေတြသူလည္းတေကာင္ခ်င္းစစ္နိုင္မည္မဟုတ္..က်န္တဲ့သူငယ္ခ်င္းဗိုလ္ေလာင္းမ်ားပါလုပ္ၾကသည္..စေနပိတ္ရက္ေလးမ်ားတြင္ဧည့္ေတြ႕ေမွ်ာ္ၾကသည္..ဧည့္ေတြ႕မရွိရင္ေတာ့ယင္ေကာင္ဖမ္းလိုက္..တန္းေနာက္စီလိုက္ေပါ့ေလ..

တနဂၤေႏြကေတာ့တကယ့္ေရႊရည္စိမ္လြတ္လပ္ေရးေန႔..အျပစ္မလုပ္ထားမိလွ်င္အျပင္ထြက္ခြင့္ရသည္..ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀တြင္အျပစ္မလုပ္မိရန္အလြန္ဂရုစိုက္ရသည္..အျပစ္လုပ္မိသူကတေယာက္တည္းေပမယ့္တတပ္ခြဲလံုးအျပစ္ေပးခံရတတ္သည္..အနိမ့္ဆံုးကိုယ္ပါသည့္တပ္စုေလးအျပစ္ေပးခံရမည္..ျပစ္ဒဏ္ကအမ်ိဳးမ်ိဳး..လက္ေထာက္ေမွာက္..ဇရက္ခုန္..ဂၽြမ္းထိုး..စစ္၀တ္အျပည့္ႏွင့္ေဘာလံုးကြင္းပတ္ေျပး..ဆက္သြယ္ေရးေျမာင္းတူး..စံုလင္လွသည့္ျပစ္ဒဏ္မ်ားကိုအျပစ္အေလွ်ာက္ခံရသည္..ကိုယ့္အျပစ္ကိုသူငယ္ခ်င္းမ်ား၀ိုင္းခံစားရေသာအခါအလြန္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရေသာေၾကာင့္အျပစ္မလုပ္မိေအာင္အလြန္သတိထားေနရသည္..ျပီးေတာ့အျပစ္လုပ္လွ်င္တပ္ခြဲအလိုက္အမွတ္ျဖတ္ခံရသည္..ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းတြင္စည္သူတပ္ခြဲ..သူရတပ္ခြဲ..ေတဇတပ္ခြဲႏွင့္သီဟတပ္ခြဲဆိုျပီးရွိသည္..သူရတပ္ခြဲကေတာ့တပ္မေတာ္အျခားအဆင့္မွဗိုလ္သင္တန္းေျဖဆိုေအာင္ျမင္သူမ်ား..သူတို႔ကေတာ့စစ္ပံုက်ိဳးျပီးသားမို႔ပိုသာသည္ေပါ့..မင္းေအာင္လည္းတနဂၤေႏြအျပင္ထြက္ရက္ေလးတြင္မွနဒီႏွင့္ေတြ႕ရသည္..စေနေန႔ဧည့္ေတြ႕ကိုေတာ့နဒီကတခါတေလမွလာနိုင္သည္..အျပန္တြင္နဒီကတပတ္စာခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလွာ္ေပးလိုက္ေသာဟင္းဘူးမ်ားျပန္သယ္လာသည္..တပတ္စာဆိုေသာ္လည္းတဘူးဖြင့္လွ်င္တရက္သာခံသည္..သူငယ္ခ်င္းအားလံုးႏွင့္၀ိုင္းစားရသည္ကိုး..မျငဴစူပါ..ခုေတာ့လည္းညီအကိုရင္းမ်ားထက္ေတာင္ခ်စ္ၾကပါသည္..လကုန္လွ်င္ရသမွ်ဗိုလ္ေလာင္းလစာဆိုတာသက္သာဆိုင္အေၾကြးဆပ္တာႏွင့္ပင္မေလာက္..အိမ္ကပို႔သည့္ေငြေလးကိုမနည္းျခိဳးျခံသံုးစြဲရသည္..

ဒီလိုနဲ႔သင္တန္းဆင္းပြဲအခ်ိန္ေရာက္ရွိလာပါျပီ..စစ္ေရးျပအတြက္ညီညာေအာင္အတန္တန္ေလ့က်င့္ထားေသာေၾကာင့္တညီတညာတည္းေနေလာင္မဲသဲေနေသာအသားအရည္တို႔ျဖင့္သင္တန္းဆင္းပြဲအခမ္းအနားကိုႏႊဲၾကသည္..ေက်ာင္းဆင္းပြဲသို႔တပ္မေတာ္ဒုတိယကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္တက္ေရာက္မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားသည္..သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ႏွင့္အရာရွိခန္႔အပ္လႊာ..တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရမည့္တပ္ႏွင့္မိမိကိုယ္ပိုင္နံပါတ္တို႔ရလာျပီ..ကိုယ္ပိုင္နံပါတ္၁၉--------တပ္ကေတာ့နာမည္ၾကီးကရင္ျပည္နယ္ကတပ္...အင္း..ဘ၀ကိုလက္ေတြ႕က်က်ရုန္းကန္ရေပေတာ့မည္..ခ်စ္သူနဒီကေတာ့တပ္ကိုမသြားခင္ခြင့္ဆယ္ရက္ျပန္တုန္းတေန႔မျပတ္အစစအရာရာသတိထားဖို႔နားညည္းေအာင္မွာရွာသည္..ကိုယ္လာျပီနာမည္ၾကီးတဲ့ကရင္ျပည္နယ္ေရ..ဖားစည္သံညံသည့္ေသြးခ်င္းတို႔ေျမသည္မျငိမ္းခ်မ္းေသးသျဖင့္ေသနတ္သံမ်ားလည္းညံေနတုန္း..ဒံုးယိမ္းအကလွလွပပတက္တက္ၾကြၾကြမွာပု၀ါေလးေတြေလထဲလြင့္ေနသလိုယမ္းေငြ႕မ်ားလည္းတလူလူေ၀့ေနတုန္း..ကရင္လက္ေ၀ွ႕ကစိတ္အားတက္ၾကြဖို႔ေကာင္းသလိုတိုက္ပြဲမ်ားၾကားကဓါးဆာခံတိုင္းရင္းသားတို႔ဘ၀ကလည္းေၾကကြဲဖြယ္ရာေတြျဖစ္ေနတုန္း..ေပ်ာ္စရာ..လြမ္းစရာ..၀မ္းနည္းစရာရသစံုေပးစြမ္းေနေသာေဒါနေတာင္တန္းတို႔ဆီမင္းေအာင္ေရာက္လာခဲ့ပါျပီ...
------------------------------------
ဆက္ရန္

Read More

ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ..(၅)

ခုေတာ့မင္းေအာင္နဲ႔နဒီတို႔တကၠသိုလ္တက္ခြင့္ရပါျပီ..ၾကားဖူးနား၀ႏွင့္စိတ္ကူးေတြယဥ္ထားေသာတကၠသီလာျမကၽြန္းသာ..သစ္ပုတ္ပင္..ဒါေတြကိုျမင္ရျပီထင္တာ..ဘယ္ဟုတ္လိမ့္မတုန္း..အဲ့ဒါေတြကတတိယႏွစ္ေရာက္မွျမင္ရမွာတဲ့..ခုေတာ့လိႈင္မွာရွိတဲ့RC(2)ကိုအရင္ေရာက္သည္..ဒါလည္းမဆိုး..ေက်ာင္းေရွ႕မွာအင္ယားကန္နဲ႔ေလွစီးလို႔လည္းရတယ္..ပန္းျခံေလးလည္းရွိတယ္..လိုင္းကားေတြကလည္းေက်ာင္းေရွ႕အ၀ိုင္းကိုလာပတ္ေပးတယ္..မွတ္တိုင္လည္းရွိတာမို႔ဘယ္သြားခ်င္ခ်င္လြယ္သည္..မင္းေအာင္ကRC(2)နဲ႔နီးေသာဓမၼာရံုလမ္းမေပၚမွေယာက်္ားေလးေဆာင္တြင္ငွားေနသည္..နဒီကေတာ့ရန္ကုန္ရွိအေဒၚအိမ္ကေက်ာင္းတက္သည္..ေက်ာင္းခ်ိန္ေတြကေန႕တ၀က္စီ..မင္းေအာင္တို႔ကေတာ့တန္ေအာင္ႏွစ္ခ်ိန္လံုးေက်ာင္းမွာေပ်ာ္ပစ္သည္..ကင္တင္းကေက်ာင္းကင္တင္းန္နဲ႔ေက်ာင္းျပင္တြင္အေဆာင္ကင္တင္းန္ရွိသည္..အေဆာင္ကင္တင္းကေစ်းပိုသက္သာျပီးအစားအေသာက္ပိုမ်ားေသာေၾကာင့္အေဆာင္ကင္တင္းန္သည္အေဆာင္ေနေက်ာင္းသားမ်ားအားထားရာ..အားသည့္အခ်ိန္..(အမွန္ကအတန္းလစ္ျပီးအားေအာင္ကိုလုပ္ထားတာ..)ထိုအခ်ိန္မ်ားတြင္အမ်ားအေခၚမိန္းထဲ(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)ကိုသြားလည္ၾကသည္..အဓိပတိလမ္းကိုေလွ်ာက္ၾကည့္သည္..ခန္႔ျငားလွေသာဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ေရွ႕ဓါတ္ပံုရိုက္ၾကသည္..ယမ္းဘီလူးဆိုင္..ဦးခ်စ္ဆိုင္ထိုင္ခဲ့ၾကသည္..စိုးျမင့္ေၾကာ္ဆိုတာဘာလဲလို႔ျမည္းတတ္ျပီ..ရာဇူးကမမေတြ..ဖိုင္နယ္သူမမေတြ..တတိယႏွစ္မမေတြကိုေငးျပီးေ၀ဖန္တတ္လာသည္..မမေတြကလည္းေဒသေကာလိပ္ေက်ာင္းသားသူတို႔ကိုခ်ာတိတ္ေတြဆိုတဲ့ပံုစံမ်ိဳးျဖင့္မ်က္လံုးေလးနည္းနည္းစင္းကာအထက္စီးေလးနဲ႔ၾကည့္တတ္သည္..ထိုေခာတ္ကထမိန္တိုတိုရွန္ပိန္ေခာတ္..အက်ီၤပြပြရွည္ရွည္နဲ႔ထမိန္တိုတိုဖက္ရွင္ေတြ၀တ္တဲ့အခ်ိန္ေပါ့..ေျမနီလမ္းကန္ေဘာင္ေပၚမေမာမပန္းေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ရင္းအင္းယားကိုေငး..ဘူးသီးေၾကာ္၀ယ္စားျပီးပိုက္ဆံမေပးဘဲလည္းထြက္ေျပးဘူးသည္..ေနာက္တေန႔မွတကူးတကသြားျပန္ေပးၾကသည္..တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀၏လြတ္လပ္ေသာအေပ်ာ္မ်ားအျပည့္နဲ႔ဘ၀ရဲ႕တမ္းတမက္ေမာစရာအေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ေတြ..ေက်ာင္းေတာ္သူေက်ာင္းေတာ္သားခ်င္းေမာင္ရင္းႏွမအလားကူညီေစာင့္ေရွာက္ၾကသည္..ခ်က္ဗလက္ကားအိုၾကီးမ်ားတိုးစီးျပီး၄င္း..ဒိုင္နာကားေလးမ်ားစီးျပီး၄င္း..ဘ၀တူဗိုလ္တေထာင္ေဒသေကာလိပ္(၁)..ၾကည့္ျမင္တိုင္ေဒသေကာလိပ္(၃)တို႔ကိုလည္းေျခရာထပ္မွ်ေလွ်ာက္လည္ဘူးျပီ..ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ေရွ႕အဓိပတိလမ္းေပၚကတရုတ္စကားပြင့္မ်ားလည္းခ်စ္သူပန္ဖို႔ေကာက္ခဲ့တတ္သည္..ဂ်ပ္ဆင္ေရွ႕ကအုတ္ေလွကားမွာတိုးတိုးၾကိတ္ၾကိတ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ထိုင္တတ္သလိုပုဂံလမ္းမွာလည္းစရင္းေနာက္ရင္းတြန္းထိုးေလွ်ာက္ခဲ့ၾကသည္..

မင္းေအာင္တို႔ကေတာ့အခ်ိဳးကမေျပာင္း..ပိုေတာင္ေပ်ာ္လို႔ေျပာင္လို႔ေနာက္လို႔ေကာင္းေနေသးေတာ့သည္..တခါကညေနပိုင္းေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ကန္ေဘးက၀က္သားတုတ္ထိုးသည္ဆီမွာထိုင္စားရင္းသူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုပံုေျပာသည္..တုတ္ထိုးသည္ဆီမွာေရာ..ေဘးကခံုတန္းေလးေတြဆီမွာ..သစ္ျမစ္ေတြေပၚမွာေက်ာင္းကားေစာင့္ေနေသာပ်ိဳျဖဴေလးေတြကလည္းဘာရယ္မဟုတ္နားစြင့္မိၾကသည္..မင္းေအာင္က
-
ဟိတ္ေကာင္ေတြ..ဒီေန႔ငါ့အိမ္ကပိုက္ဆံပို႔တယ္ကြ..ခုငါေျပာမယ့္ပံုျပင္ရဲ႔အေျဖကိုက်ယ္က်ယ္ေျဖနိုင္တဲ့သူကိုတုတ္ထိုးအ၀ေကၽြးမယ္ကြာ..ဘယ္လိုလဲ..
-
ဟား..ဟားး..စိန္လိုက္ေဟ့ေကာင္..ေျပာစမ္း..
-
ဒီလိုကြာ..ကမာၻၾကီးကိုေစာင့္ေရွာက္ျပီးအလင္းေရာင္ေပးဖို႔ဆိုျပီးဘုရားသခင္ကေနနတ္သားနဲ႔လနတ္သမီးကိုဖန္တီးထားတယ္တဲ့..အဲ့ဒါကြာေနနတ္သားနဲ႕လနတ္သမီးကခ်စ္ၾကိဳက္ျပီးအတူေပါင္းသင္းေနထိုင္တယ္ေပါ့ကြာ..ဒါနဲ႔လနတ္သမီးေလးမွာကိုယ္၀န္စြဲကပ္ပါေလေရာ..တို႔လူေတြလိုမဟုတ္ဘဲနတ္သမီးေလးမို႔လားမသိဘူး..အခ်ိန္တန္ေတာ့သူကဥေလးဥတာကြ..ၾကက္ကဥေတာ့ၾကက္ဥ..ဘဲကဥေတာ့ဘဲဥေပါ့ကြာ..လနတ္သမီးဥကိုေတာ့ဘယ္လိုေခၚမလဲကြ..
-
ေခြးမသား..မင္းၾကီးေဒၚၾကီးဥကြာ..ေမးစရာရွားလို႔..လနတ္သမီးဥေပါ့ကြ..လွ်ာမရွည္နဲ႔..တုတ္ထိုးဘိုးမင္းရွင္း..သြားၾကမယ္ေဟ့ေကာင္ေတြ..
-
အာ..မင္းတို႔ကလည္း..ေနပါဦးကြ..ငါ့လည္းေစာင့္ၾကပါဦး...
-
အဲ့လိုမင္းေအာင္ပါ..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္တကၠသိုလ္ေလးႏွစ္တာကိုမင္းေအာင္နဲ႔နဒီတို႔အခ်စ္မ်ားစြာ..အေပ်ာ္မ်ားစြာ..အမွတ္တရမ်ားစြာနဲ႔ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသည္..မင္းေအာင္ကေတာ့သူမ်ားထက္ထူးလို႔စာေမးပြဲတြင္စာခိုးခ်သည့္ရင္ခုန္သံမ်ားစြာပါအဆစ္ပါခဲ့သည္..ပရယ္တီကယ္..က်ဳတိုရီရယ္ေတြနဲ႔စာၾကည့္တိုက္ၾကီးလည္းမခ်န္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္..ငယ္ရြယ္ေသာက်ဳတာဆရာမေလးေတြကိုလည္းခ်စ္စနိုးေနာက္ေျပာင္ခဲ့ဘူးပါတယ္..လူ႕ဘ၀သက္တမ္းရဲ႕အမွတ္တရမ်ားစြာကိုေဆာင္ႏွင္းထားေသာေျခရာမ်ားစြာကိုအဓိပတိလမ္းေပၚမွာတံဆိပ္ေတြႏွိပ္ရင္းနဲ႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ေလးႏွစ္တာကိုကုန္လြန္ခဲ့ပါသည္...ေက်ာင္းျပီးေတာ့မင္းေအာင္တေယာက္OTSေလွ်ာက္မည္ဆို၏..နဒီကေတာ့ကိုယ့္ျမိဳ႕ေလးမွာဘဲဆြဲခန္႔ေက်ာင္းဆရာမေလးလုပ္မည္ဟုစီစဥ္သည္..မင္းေအာင္ကိုဗိုလ္သင္တန္းမေလွ်ာက္ဖို႔တားရွာပါသည္..တခါမွမခြဲခဲ့စဖူး..ခုေတာ့ဗိုလ္သင္တန္းတက္မည္ဆိုခြဲရေပေတာ့မည္..အႏၱရာယ္မ်ားေသာစစ္သားဘ၀ကိုသူမစိတ္မခ်ပါ..မင္းေအာင္ကိုအတန္တန္တားပါသည္..မင္းေအာင္ကေတာ့ဆင္ေျခအျပည့္..
-
နဒီ..နင္ေန႔တိုင္းသတင္းစာဖတ္တာသတင္းစာေနာက္မွာနာေရးေၾကာ္ျငာေတြ႕တယ္မဟုတ္လား..
-
အင္း..ေတြ႕သားဘဲ..အဲ့ဒါဘာျဖစ္လဲ..
-
နင္ေသခ်ာၾကည့္..အရပ္သား၁၅ေယာက္ေလာက္မွစစ္သားတေယာက္ေလာက္ပါတာ..စစ္တပ္ထဲ၀င္တိုင္းေသတယ္ဘယ္သူေျပာလဲ..လူဆိုတာေသေန႔ေစ့ရင္ဘာလုပ္ေနေနေသမွာဘဲ..စစ္သားမွေသတာမဟုတ္ဘူး..အေတြးမေခါင္ပါနဲ႔ဟာ..
-
ငါတို႔တခါမွမခြဲဖူးဘူး..နင္ငါ့ကိုခြဲသြားနိုင္တယ္ေနာ္..
-
နင္ကလည္းေလ..အခုခြဲတာငါတို႔တသက္လံုးနီးရဖို႔ပထမဆံုးေျခလွမ္းခ်တာပါဟာ..စိတ္ကိုတင္းထားစမ္းပါ..ငါ့တစ္ဘ၀လံုးအတြက္လက္တြဲေဖာ္ဟာနင္ဘဲ..ငါဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္နင္တေယာက္တည္းကိုခ်စ္မွာ..စိတ္ခ်..ဟုတ္ျပီလား..
-
ဒီလိုနဲ႔မင္းေအာင္တေယာက္ဗိုလ္ေရြး၀င္ေျဖျပီးေအာင္သြားခဲ့သျဖင့္ဗိုလ္သင္တန္းအပတ္စဥ္(၇၁)စည္သူတပ္ခြဲတြင္သင္တန္းစတက္ခဲ့ေတာ့သည္..
-------------------------------------------------------
ဆက္ရန္
(ေဒသေကာလိပ္ႏွင့္ရန္ကုန္တကၠသိုလ္အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကိုေမးျမန္းထားမႈမ်ား..ကိုယ္တိုင္ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္အထူးတန္းပညာသင္ခဲ့ခ်ိန္မ်ားႏွင့္ေပါင္းစပ္ျပီးေရးရေသာေၾကာင့္ခၽြတ္ေခ်ာ္အားနည္းမႈမ်ားရွိပါကနားလည္ေပးၾကေစလိုပါသည္..)

Read More

ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ..(၄)

ဒီေန႔ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းထြက္သည့္ေန႔..မင္းေအာင္နဲ႔နဒီတို႔ေစာေစာထျပီးေအာင္စာရင္းသြားၾကည့္ၾကသည္...ေအာင္စာရင္းကပ္ထားေသာေက်ာက္သင္ပုန္းေရွ႕တြင္လူမ်ားအျပည့္..နဒီ့ကိုအျပင္မွာရပ္ေစာင့္ခိုင္းျပီးမင္းေအာင္လူအုပ္ထဲငါးဖယ္ငါးေအာင္းတိုးနဲ႔တိုး၀င္သြားသည္..အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ငါးပိေကာင္ကိုထုထားသည့္ပံုစံျဖင့္မင္းေအာင္ျပန္ထြက္လာသည္...အစေျပေနေသာပုဆိုးကိုလက္ႏွင့္စုကိုင္ျပီးအက်ီၤမွာလည္းရြဲ႕ေစာင္းလ်က္..မ်က္ႏွာကလည္းအကဲမရ..နဒီေၾကာက္လန္႔တၾကားေမးသည္..
-
မင္းေအာင္..ငါတို႔ေအာင္လားဟင္..
-
ဟ..ေနပါဦး..ကိုယ့္ရည္းစားတေယာက္လံုးပုဆိုးကၽြတ္လာတာပုဆိုးျပန္၀တ္မလို႔..ငါ့နားမကပ္နဲ႔...
-
ေအာင္မေလးေတာ္..အေရးထဲ..ျမန္ျမန္၀တ္..
-
ေအးပါ..နဒီ..ငါေျပာမယ္..ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ခိုးေျပးရေအာင္..
-
ဟင္..နင္ကလဲ..ဘာလို႔တုန္း..ငါတို႔ငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတာကို..
-
မငယ္ေနနဲ႔..ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးက်တယ္..အိမ္က်ရင္ဖားသားၾကီးေဗ်ာတင္မယ့္တူတူငါေတာ့လစ္မယ္..နင္ငါနဲ႔လိုက္မွာလား..မလိုက္ဘူးလား..
-
နင္တကယ္ေသခ်ာၾကည့္ခဲ့ရဲ႕လားဟယ္..
-
သံုးခါေတာင္ျပန္ရွာတာဟ..မေတြ႕ဘူး..စားေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႔ကငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ေခါင္းျခင္းတိုက္ကတည္းကငါတို႔ႏွစ္ေယာက္နာေတာ့မယ္ဆိုတဲ့နမိတ္ျဖစ္မယ္..
-
ငါငိုခ်င္လာျပီ..ဒုကၡပါဘဲဟာ..အိမ္ကဆူေတာ့မွာဘဲ..
-
ေအးေလ..ဒါေၾကာင့္ငါေျပာတာေပါ့..ငါအေမ့အိပ္ထဲကပိုက္ဆံႏႈိက္လာတယ္..ငါတို႔ခိုးေျပးရေအာင္
-
ခုမွေတာ့ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..နင္ဘယ္လိုစီစဥ္ထားလဲ..
-
ဒီလိုဘဲသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ေယာက္ကိုအကူအညီေတာင္းရမွာေပါ့..လာ..လိုက္ခဲ့..
-
မင္းေအာင္တေယာက္နဒီ့လက္ကိုဆြဲကာျမိဳ႕ထဲဘက္ေလွ်ာက္လာသည္..နဒီကေတာ့မ်က္ရည္ေလးစမ္းစမ္းနဲ႔ကုပ္ကုပ္ေလးလိုက္လာသည္..ေစ်းဘက္ေရာက္ေတာ့နဒီ့လက္ကိုဆြဲျပီးေစ်းထဲ၀င္သည္..နဒီခမ်ာေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔က်ီးၾကည့္ေၾကာင္ၾကည့္..အသိေတြေတြ႕သြားမွာလည္းစိုး..ခိုးရာလိုက္တယ္ဆိုတာတမ်ိဳးၾကီးဘဲ..ရင္ေတြအရမ္းခုန္ကာ၀မ္းနည္းေၾကာက္ရြံ႕မႈေတြနဲ႕..
-
မင္းေအာင္..နင္ေစ်းထဲဘာလာလုပ္တာလဲ..အိမ္နဲ႔သိသူေတြျမင္ကုန္မယ္..
-
ေစ်းထဲမွာဟိုေကာင္ထင္ေက်ာ္တို႔ဆိုင္ရွိတယ္ေလ..ဒီေကာင့္ကိုအကူအညီသြားေတာင္းမလို႔..ျပီးေတာ့နင့္မွာလည္းအ၀တ္တထည္ကိုယ္တခုနဲ႔..လဲစရာေလးနည္းနည္း၀ယ္ရမွာေပါ့..
-
ေအးပါဟယ္..နင္သင့္ေတာ္သလိုလုပ္ပါ..ငါေတာ့ေၾကာက္ေနတာဘဲသိတယ္..
-
ဟာ..ငါနဲ႔တူတူေနရမွာမေပ်ာ္ဘူးလား..
-
မသိပါဘူးဟာ..ေပ်ာ္တယ္ထင္တာဘဲ..ခုေတာ့ေအာ္ငိုခ်င္ေနသလိုၾကီး..ငါစာေသခ်ာက်က္ျပီးေျဖခဲ့တာပါဟာ..
-
ေျပာမေနနဲ႔..ျပီးတာျပီးျပီ..ငါနင့္ကိုအလုပ္လုပ္ျပီးရွာေကၽြးမွာပါဟာ..
-
အင္းပါ..ငါနင့္ကိုယံုပါတယ္..
-
ထင္ေက်ာ္တို႔ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ထင္ေက်ာ္မရွိေသး..ထင္ေက်ာ္အကိုေအာင္ေက်ာ္သာရွိသည္..မင္းေအာင္ကအကိုေအာင္ေက်ာ္နဲ႔တိုးတိုးစကားေျပာေနသည္..အကိုေအာင္ေက်ာ္ကသူမကိုကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္ေနသျဖင့္နဒီမ်က္ႏွာေတြပူျပီးေခါင္းငံု႕ေနရသည္..ခဏေနေတာ့အကိုေအာင္ေက်ာ္တေယာက္ေစ်းအတြင္းပိုင္းသို႔၀င္သြားသည္..ေစာေသးသည္မို႕သားငါးတန္းကလြဲျပီးတျခားဆိုင္ခန္းေတြဘက္လူသိပ္မမ်ားေသးပါ..နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေတာ့အကိုေအာင္ေက်ာ္အိတ္ၾကီးတအိတ္ဆြဲျပီးျပန္လာသည္..
-
ညီေလးေရ..အစံု၀ယ္လာျပီးျပီကြ..အေတာ္ေလးတယ္ေဟ့..
-
ရတယ္အကို..ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္မွ်သယ္မွာပါ..
-
ေအး..ေအး..လမ္းမွာသတိထားသြား..ဟိုေကာင္ထင္ေက်ာ္ေတြ႕ရင္လည္းျမန္ျမန္လာခိုင္းလိုက္..ေအာင္စာရင္းသြားၾကည့္တာေပၚမလာေတာ့ဘူး..
-
ထင္ေက်ာ္ေအာင္တယ္အကို..ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္လာျပီးသား..
-
ေအးကြာ..ေတြ႕ရင္လႊတ္လိုက္ပါ..
-
ဟုတ္ကဲ့အကို..လာ..နဒီ..ဒီဘက္က၀ိုင္းဆြဲ..နည္းနည္းေလးတယ္
-
အင္းပါ..ဟဲ့..ဘာေတြတုန္း..
-
နင္ကလဲ..အုန္းနို႕ေခါက္ဆြဲခ်က္ဖို႔လိုတာေတြေလ..ျမန္ျမန္လာ
-
ဘာလုပ္ဖို႔အုန္းနို႕ေခါက္ဆြဲခ်က္မွာလဲ..
-
နင့္ကိုငါအနစ္နာခံယူတဲ့အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ေလ..ဟိဟိ..အိမ္မွာအေမတို႔ေမွ်ာ္ေနေတာ့မယ္..ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္စာေမးပြဲေအာင္တဲ့အထိမ္းအမွတ္နဲ႔အုန္းနို႕ေခါက္ဆြဲခ်က္ျပီးအိမ္ေတြကိုေ၀မယ္ေလ..
-
ဟယ္...မင္းေအာင္..ဒါဆို..ဒါဆို..
-
ေအးဆို..ႏွစ္ေယာက္လံုးေအာင္တယ္ေလ..ငါတို႔တကၠသိုလ္တက္ၾကမယ္..
-
ေသနာေကာင္..ဒါနဲ႔မ်ားငါ့ကိုစိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္တယ္..
-
ဟ..ကိုယ့္ရည္းစားေခၚတာကဗ်ာဆန္ဆန္ေမာင္ဆိုေတာ္ေသးတာေပါ့..ခုေတာ့ေသနာေကာင္တဲ့..နင့္ကိုငါမို႔အနစ္နာခံၾကိဳက္တာေနာ္..
-
နဒီစိတ္လည္းတို..ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ျပီးမ်က္ရည္ေတြလည္ေနရင္းကမင္းေအာင္ကိုမ်က္ေစာင္းပိတ္ထိုးပစ္လိုက္သည္..မင္းေအာင္အတြက္အလွဆံုးခ်စ္ရသူေလးရဲ႕မ်က္ေစာင္းေလးပါ..မင္းေအာင္ေပ်ာ္ရႊင္စြာေခါင္းေမာ့ျပီးဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္လိုက္ေတာ့သည္..
-
ဟားးးးဟားးးဟားးးး
---------------------------
ဆက္ရန္

Read More

ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ..(၃)

နဒီ့ကိုေနာက္ေန႔မနက္ေစာေစာေက်ာင္းမသြားမီစံပယ္ပန္းကံုးရွည္ၾကီးေပးျပီးသြားဖားေတာ့မ်က္ေစာင္းထိုးျပီးမေခၚခ်င္ေယာင္ျပဳသည္..ဒါမ်ိဳးေတာ့ဘယ္ရမလဲ..နဒီ့မ်က္ႏွာကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ျပီး..ေဟာ..ရယ္ေတာ့မယ္..ရယ္ေတာ့မယ္..ေဟာ..ပါးစပ္ၾကီးျပဲလာျပီ..ရယ္ခ်င္ေနျပီ..ရယ္ေတာ့မယ္နဲ႔လိုက္ေျပာေနလိုက္ေတာ့နဒီတေယာက္မထိန္းနိုင္ဘဲတဟီးဟီးရယ္ျပီးသူ႔ကိုထုပါေတာ့သည္..ထုစမ္းပါနဒီရယ္..ငါ့မွာတညလံုးစိတ္ေတြပူခဲ့ရတာ..မနက္ေ၀လီေ၀လင္းအေမဘုရားပန္းထမခူးေသးခင္ထျပီးအိမ္ေရွ႕စံပယ္ရံုကိုတပြင့္မက်န္အကုန္ခူးျပီးအေမ့စက္ကအပ္နဲ႔အပ္ခ်ည္ယူျပီးၾကိဳးစားပန္းစားနင့္အတြက္သီေပးထားတာ...လက္မွာေတာင္အပ္စူးခံရေသးတယ္..အေမျမင္ရင္အဆူခံရမွာစိုးလို႔စပယ္ကံုးကိုအနံ႔မထြက္ေအာင္ပလတ္စတစ္အိတ္နဲ႔ထဲ့..လြယ္အိတ္ထဲဖြက္ယူခဲ့ရတာပါ..အေမကေတာ့သူ႔ဘုရားပန္းေတြဘယ္သူခူးသြားမွန္းမသိလို႔ပြစိပြစိနဲ႔ေမတၱာေတြပို႔ေနေလရဲ႕..ဒီတရက္ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားနဲ႔အေမလည္းခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ..စိုးရိမ္ေနရတဲ့နဒီေလးအမ်က္ေျပဖို႔ဖားရမယ့္တာ၀န္ဒိန္းတလိန္းနတ္ဖမ္းစားေနေသာသားမွာရွိေနလို႔ပါ..

ဒီလိုနဲ႔ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေတြေျဖရျပီ...ပူျပင္းတဲ့ေႏြအပူကိုအံတုလို႔ေခၽြးျပိဳက္ျပိဳက္နဲ႔စာေတြၾကိဳးစားက်က္မွတ္ေျဖဆိုခဲ့ၾကရတယ္..ဒီေန႔ေတာ့စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႔..စာေမးပြဲေျဖျပီးမင္းေအာင္နဲ႔နဒီလည္းအိမ္ကိုတူတူလမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ့တယ္..အိမ္အျပန္လမ္းေပၚမွာေႏြေလရူးကတိုက္ခ်လိုက္တဲ့သစ္ရြက္ေၾကြေတြကိုေလထဲလြင့္ေနတုန္းအမိလိုက္ဖမ္းၾကတယ္..ဒါေလးကငယ္ရြယ္သူတို႔ရဲ႕ေဗဒင္...ကိုယ္ဖမ္းမိတဲ့သစ္ရြက္ေလးမွာအနာအဆာမပါခဲ့ရင္စာေမးပြဲကိုေခ်ာေခ်ာေမာေမာေအာင္မယ္..အနာအဆာပါခဲ့ရင္ေတာ့ဆက္မေတြးေတာ့ဘဲမ်က္ႏွာေလးငယ္သြားတတ္သည္..ရူးတယ္ႏွမ္းတယ္အေျပာခံရရင္ေတာင္ဒီအရြယ္ကအျပစ္ကင္းတဲ့ရူးႏွမ္းမႈေတြနဲ႔..ေဟာ..ေရွ႕မွာသစ္ရြက္ေလးတရြက္သူတို႔ဘက္ေ၀့လာျပန္ျပီ..ႏွစ္ေယာက္သားေမာ့ၾကည့္ျပီးေျပးအဖမ္းနဖူးခ်င္းေဆာင့္မိပါေရာလား..သစ္ရြက္လည္းဘယ္ဆီက်သြားတယ္မသိ..ႏွစ္ဦးသားနဖူးေလးကိုယ္စီပြတ္ျပီးမဲ့ေနရာကတေယာက္ကိုတေယာက္ၾကည့္ျပီးဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္မိၾကသည္..
-
နဒီ..နင္ေတာ္ေတာ္နာသြားလား..
-
နာတာေပါ့ဟ..ဒီေလာက္ေခါင္းေၾကာမာတဲ့နင့္ေခါင္းနဲ႔တိုက္တာၾကီးကိုး..
-
အာ..ငါေခါင္းေၾကာမာပါဘူး..လူလိမ္မာေလးပါ..
-
ေအာ္..နင္ကေတာ္ေတာ္လိမ္မာတယ္လား
-
ဟီးးဟီးးနင္ကလဲ..နဒီ..နင္ငါ့ကိုနင့္အေျဖေလးေပးမလား..
-
ဟဲ့..ဒီေန႔ေျဖတာဘိုင္အိုေလ..အေျဖျပန္ေျပာရင္အရွည္ၾကီးျဖစ္ေနမွာေပါ့..နင္ကလည္းစာေမးပြဲခန္းမွာေခါင္းပူေအာင္ေျဖလာရပါတယ္ဆိုမွ..နင့္ကိုအေျဖေျပာဖို႔စာေမးပြဲေနာက္တခါေျဖေနရသလိုျဖစ္ေနမွာေပါ့..
-
နင္ကလဲ...ငါ့ကိုအေျဖေပးစမ္းပါဟ..ငါ့ဆီေျဖရတာနင္ေအာင္မွာ..စိတ္ခ်..မေျဖခင္ကတည္းအေအာင္ေပးခ်င္ေနတာ..
-
ေအးပါဟာ..အိမ္က်ရင္ေပးမယ္..
-
အခုေပးဟာ..ေနာ္
-
ဟဲ့..လမ္းမၾကီးမွာ..ဒီေလာက္အရွည္ၾကီးဘယ္လိုေျဖမလဲ..
-
အရွည္ၾကီးေျဖစရာမလိုပါဘူးဟာ..ႏွစ္လံုးထဲေျဖ..ဂုဏ္ထူးနဲ႔ေအာင္မွာ..ေျဖလိုက္ေနာ္..ခ်စ္တယ္လို႔..
-
ဟယ္..ေခြးေကာင္..ၾကည့္စမ္း..ညာတာပါေတးနဲ႔ငါ့ကိုရည္းစားစကားေျပာေနတာဘဲ..
-
ေအးေလ..နင္ကလဲ..ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ေလာက္တေယာက္အေၾကာင္းတေယာက္သိတာဒီကမာၻမွာေနာက္ထပ္ေတာင္မရွိနိုင္ေတာ့ဘူး..နင့္မွာငါ့ကိုမွမခ်စ္ရင္အေၾကာင္းမသိတဲ့ေၾကာင္သူေတာ္ၾကြက္သူခိုးေတြနဲ႔ေတြ႕သြားမွာေပါ့..ဒါေၾကာင့္လူသူေတာ္ေကာင္းေလးငါကအနစ္နာခံျပီးနင့္ကိုခ်စ္ေနတုန္းအခ်ိန္မဆြဲဘဲအေျဖေပးလိုက္..
-
ေသနာေကာင္..အိမ္က်ရင္နင့္အေမနဲ႔တိုင္မယ္..
-
ငင္..အဲ့လိုမလုပ္ရဘူးေလ..နင္ကလည္း..နင္ငါ့ကိုရိုက္တာၾကည့္ရက္လို႔လား..
-
ေတာ္ျပီ..ထပ္မေျပာနဲ႔..နင္ထပ္ေျပာရင္ငါတကယ္တိုင္ပလိုက္မွာ..
-
ဟီးးးဒါဆိုခုကတကယ္မတိုင္ဘူးေပါ့..ထပ္မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္..ဒါေပမယ့္နင္စဥ္းစားထားေနာ္..
-
ျပီးေရာ
-
တကယ္ေတာ့နဒီလည္းျပန္မတိုင္ျဖစ္ပါ..ဒီလိုနဲ႔ထိုႏွစ္ေႏြရာသီရဲ႔သၾကၤန္မွာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားပါေတာ့သည္..
---------------BY KK
ဆက္ရန္

Read More

ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ..(၂)

မင္းေအာင္ကခပ္တည္တည္ႏွင့္စေနာက္တတ္သေလာက္နဒီကေတာ့ခပ္ျပံဳးျပံဳးေနတတ္ျပီးဆရာလုပ္တတ္သူေလးျဖစ္သည္..စာလည္းေတာ္သည္..နဒီသည္သူမတခါမွမျမင္ဖူးေသာသရဲကိုအလြန္ေၾကာက္တတ္သူျဖစ္ျပီးသရဲတေစၦအေၾကာင္းေျပာၾကလွ်င္ေရွ႕ဆံုးမွနားေထာင္တတ္သူျဖစ္သည္..မင္းေအာင္လက္ခ်က္ကေတာ့အတန္းထဲမွမိန္းကေလးမ်ားထိၾကသည္..ဖားျပဳတ္ဖမ္းျပီးေန႔လည္မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္လြယ္အိတ္ထဲထဲ့ေပးထားတာမ်ိဳးတို႔..ဂ်ယ္လီလိုေပ်ာ့စိစိအရာနဲ႔လုပ္ထားေသာအီးပံုအတုႏွင့္စာသင္ခံုထဲထဲ့ထားတာမ်ိဳး..အင္မတန္အရိုက္ၾကမ္းေသာသခ်ၤာဆရာအခ်ိန္တြင္ထိုင္ခံုမွာေခြးေလွးယားသီးမႈန္႔ပါေလကာမွ်ျဖဴးထားေပးျခင္းျဖင့္ဂဏာမျငိမ္ေအာင္ျဖစ္ေနေစတာမ်ိဳးတို႔အမ်ိဳးမ်ိဳးမရိုးေစရ...အတန္းထဲမွာအလြန္စြာေသာတင္ေမၾကဴကိုအတန္းထဲအ၀င္ေနာက္မွခလုတ္တိုက္သလိုလိုႏွင့္ေက်ာကိုအသာတြန္းလိုက္သည္..လွည့္ၾကည့္ေတာ့ေဆာရီးပါလို႔ခါးေလးညႊတ္ေတာင္းပန္လိုက္သျဖင့္မ်က္ေစာင္းတခ်က္ႏွင့္ပီးသြားသည္..ထိုေန႔အဖို႔အတန္းသားမ်ားသူမကိုအလြန္ျပံဳးျပရယ္ျပေနသည္ဟုတင္ေမၾကဴေတြးေနသည္..မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္မုန္႔ဆိုင္တန္းသြားရာလမ္းတြင္မွသူငယ္ခ်င္းတေယာက္က..ဟဲ့..ေမၾကဴ..နင့္ေက်ာမွာဘာေတြေရးျပီးကပ္ထားတာတုန္းဟ..ဆိုေတာ့မွေက်ာကိုစမ္းၾကည့္ေတာ့စာရြက္တရြက္ေပၚတြင္မွင္လံုးၾကီးၾကီးနဲ႔ေရးထားေသာ(ကၽြန္မအစားမဆင္မျခင္စား၍ခ်ီးပန္းေနပါသည္)ဆိုေသာစာကိုေတြ႕ရသည္..မနက္ကမင္းေအာင္သူ႔ကို၀င္တိုက္စဥ္ကေက်ာကိုတြန္းသြားတာသတိရသျဖင့္ရန္ေတြ႕ရန္ေဒါသတၾကီးအတန္းထဲျပန္လာေတာ့အႏၱရာယ္ကိုၾကိဳျမင္တတ္ေသာမင္းေအာင္တေယာက္ေန႔တ၀က္ေက်ာင္းေျပးေလျပီ..ဘာမွမတတ္နိုင္..

အတန္းထဲမွေအးေအးသက္၏ဖခင္သည္ထိပ္ေျပာင္ျပီးဆံပင္ပါးသူျဖစ္သည္..ဒါကိုမင္းေအာင္က..ဟဲ့..ေအးသက္..နင့္အေဖကဆံပင္နည္းတယ္ေနာ္..လို႔သြားစကားစသည္..မင္းေအာင္အေၾကာင္းေနာေက်ေနေသာေအးေအးသက္က..ငါ့အေဖကစဥ္းစားေတြးေခၚတတ္သူမို႔ဆံပင္နည္းေနတာ..လို႔ပက္ကနည္းျပန္ေျပာသည္...မင္းေအာင္ကစဥ္းစားသေယာင္လုပ္လိုက္ျပီးဒါဆိုနင္ဆံပင္မ်ားေနတာကေရာ...မစဥ္းစားမေတြးေခၚတတ္လို႔မ်ားျဖစ္ေနမလားဟုေျပာလိုက္ရာေအးေအးသက္တေယာက္ျပန္မေျပာနိုင္ဘဲေပတံႏွင့္လိုက္ရိုက္ပါေတာ့သည္..တခါကလည္းအတန္းထဲမွအစားပုတ္ေသာထင္ေက်ာ့္ကိုေျမပဲေစ့ေလးေတြစားဦးမလားေမးသည္..ထင္ေက်ာ္ကလည္းမျငင္း..အကုန္ယူစားပစ္သည္..ျပီးမွေကၽြးတာေက်းဇူးဘဲလို႔ေျပာေတာ့မင္းေအာင္က..စားပါကြာ..ငါကေျမပဲေပၚအုပ္ထားတဲ့ေခ်ာကလက္ကိုဘဲစုတ္စားတာကြ..ေျမပဲကေတာ့မၾကိဳက္လို႔မင္းကိုေကၽြးတာ..ဟုေျပာလိုက္ရာထင္ေက်ာ္တေယာက္အာေခါင္ထဲလက္ညိႈးထိုး၍ျပန္အန္ေနေတာ့သည္..

တရက္တြင္ေတာ့ညေနေစာင္းခ်ိန္နဒီ့အိမ္ဘက္သြားရာနဒီမရွိ..လမ္းထိပ္သို႔အသုတ္သြား၀ယ္တယ္ဟုနဒီ့အေမကေျပာသည္..မင္းေအာင္တေယာက္နဒီ့ကိုစရန္အိမ္သို႔ျပန္ျပီးအိပ္ယာခင္းအျဖဴစကိုအေမမသိေအာင္ခိုးထုတ္လာသည္..နဒီတို႔အိမ္၀င္လမ္းကပ်ဥ္းမပင္ေပၚတက္သည္..အိပ္ယာခင္းအျဖဴကိုျခံဳျပီးေစာင့္ေနရာေမွာင္ရီပ်ိဳးခ်ိန္တြင္နဒီတေယာက္အသုတ္ထုတ္ေလးဆြဲကာျပန္လာသည္ကိုေတြ႕ရသည္..အနားေရာက္ေတာ့၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးအသံေပးျပီးနဒီ့ေရွ႕ကိုခုန္ခ်လိုက္ကာေျခာက္လိုက္ရာနဒီတေယာက္အမေလးတခြန္းသာေအာ္နိုင္ျပီးသတိလစ္သြားပါေရာလား..အေၾကာက္လြန္သတိလစ္သြားေသာနဒီ့ကိုၾကည့္ကာမင္းေအာင္အလြန္စိတ္ပူသြားသည္..အိမ္ထဲကလူၾကီးေတြကိုေျပးေခၚျပီးနဒီ့မိဘမ်ားကနဒီ့ကိုေဆးခန္းေခၚသြားခ်ိန္တြင္မင္းေအာင္အေဖတေယာက္ျခံစည္းရိုးက၀ါးျခမ္းျပားျဖဳတ္၍ေဗ်ာတင္ပါေတာ့သည္..မင္းေအာင္တေယာက္အေဖရိုက္တာကိုမေအာ္..အံၾကိတ္ျပီးေပခံသည္..ဒီလိုျဖစ္သြားမယ္သူမထင္မိပါ..နဒီ့ကိုဒီလိုျဖစ္ဖို႔သူမရည္ရြယ္..သူလည္းစိတ္ေတြပူလွပါသည္..သူ႔အျပစ္ေၾကာင့္အရိုက္ခံရတာေက်နပ္ပါသည္..စိတ္ထဲမွာျပင္းျပစြာပူေလာင္ခံစားရေတာ့မွသူနဒီ့အေပၚသံေယာဇဥ္ၾကီးလွတာကိုေသခ်ာသိသြားပါေတာ့သည္..စာေမးပြဲေတြျပီးရင္နဒီ့ကိုခ်စ္ေၾကာင္းဖြင့္ေျပာမည္..ဒီသူငယ္ခ်င္းမေလးသည္သာသူ႔ဘ၀တေလွ်ာက္အျမဲေဘးမွာရွိေနေစေတာ့မည္ဟုဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္..
-------------------------------------------------BY KK
ဆက္ရန္

Read More

တိမ္ညိဳလႊမ္းသည့္ပန္းစံပယ္..(၆)ဇာတ္သိမ္း

ပန္းပြင့္ေလးတစ္ပြင့္အခ်ိန္မတန္ဘဲေၾကမြပ်က္စီးသြားရတဲ့ထိုတေန႔..တနည္းအားျဖင့္မြန္မြန္႔ဘ၀သက္တမ္းရဲ႕ေနာက္ဆံုးညေလး..ေနာက္တေန႔ေနထြက္လာတာကိုျမင္ေတြ႕ခြင့္မရသြားရွာသူေလးရဲ႕ပူေလာင္ျပင္းျပေသာခံစားခ်က္ေတြနိဂံုးခ်ဳပ္ရသည့္ညဥ့္နက္နက္တည...ကိုကိုအိမ္ေပၚကဆင္းသြားေတာ့မြန္မြန္အသည္းအူျပတ္မတတ္ငိုေနမိတယ္..ကိုကို႕ကိုဘယ္လိုျပန္ေခ်ာ့ရမလဲ..ကိုကိုေက်နပ္ေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ..ကိုကို႔ကိုမေျပာျပရေသး..သူမမွာကိုကို႕ရင္ေသြးေလးလြယ္ထားရျပီ..ဒါဆိုကိုကိုသူမအေပၚစိတ္ျပန္လည္လာမလား..ခုေနကိုကိုျပန္လာရင္ေျပာျပလိုက္ေတာ့မည္..ကေလးေလးေရ..ေဖေဖ့ကိုေမေမ့အေပၚျပန္ခ်စ္လာေအာင္ကူညီပါေနာ္..မြန္မြန္တေယာက္တည္းအိမ္ထဲမွာေၾကာက္ေနသည္..ဘုရားရွင္ကယ္ေတာ္မူပါ..ကိုကိုစိတ္ေျပျပီးအျမန္ျပန္လာပါေစဘုရား..မြန္မြန္တေယာက္တည္းအေတြးေတြခ်ာလည္လိုက္ေနသည္..အရမ္းလည္း၀မ္းနည္းေနျပီးေနာက္ဆံုးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွ်င္မွ်င္ေလးကိုဖက္တြယ္ရင္းကိုကိုျပန္အလာကိုေစာင့္ေနမိသည္..ညဥ္႔ဆယ္နာရီေလာက္အိမ္ေရွ႕တံခါးေခါက္သံၾကားရသည္..ကိုကိုျပန္လာျပီေပါ့..ကိုကိုသူမကိုပစ္မထားဘူး..မြန္မြန္၀မ္းသာသြားသည္..တံခါးကိုေျပးအဖြင့္အျပင္မွာရပ္ေနတာလူစိမ္းႏွစ္ေယာက္..မြန္မြန္ဘာမွမလုပ္နိုင္ခင္လွ်င္ျမန္စြာမြန္မြန္႔ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ျပီးအိမ္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္သည္..တံခါးကိုခ်က္ခ်ပိတ္ျပီးကၽြမ္းက်င္လွေသာလက္မ်ားကမြန္မြန္႕ကိုလက္ျပန္ၾကိဳးတုတ္ပါးစပ္ကိုအ၀တ္နဲ႔စည္းလိုက္သည္..တကယ္ေတာ့မရဏမင္းရဲ႕တံခါးေခါက္သံမွန္းအရိုးခံမေလးမြန္မြန္မသိခဲ့ပါ..ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးအထာကိုမြန္မြန္မသိခဲ့ပါ..ဘာမွမသိေသာအရိုးခံစပယ္ျဖဴမေလးတေယာက္ခုေတာ့ၾကိဳးတုတ္ရက္နဲ႔မ်က္လံုးေလးအျပဴးသား..မြန္မြန္အရမ္းေၾကာက္ျပီးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္..ကိုကိုေရ..ျမန္ျမန္ျပန္လာပါ..မြန္မြန္႕ကိုကယ္ပါဦးကိုကိုရယ္..ေအာ္..သူ႔ကိုကိုရဲ႕စီစဥ္မႈမွန္းေတာင္မသိခဲ့ရွာသူေလး...ကၽြန္မကိုဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔ရွင္..ကၽြန္မမွာကိုယ္၀န္နဲ႔ပါ..မြန္မြန္ရင္ေသြးေလးအတြက္လည္းပူပင္ေနမိသည္..ေတာင္းပန္ေနေပမယ့္ပါးစပ္ကအ၀တ္နဲ႔စည္းထားေတာ့ဘာသံမွမထြက္နိုင္..၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး..ဒီအခ်ိန္မွာ၀င္လာသူႏွစ္ေယာက္ထဲကတေယာက္ကမြန္မြန္႔အနားလာထိုင္သည္..မြန္မြန္၀တ္ထားေသာလက္၀တ္လက္စားမ်ားကိုျဖဳတ္ယူသည္..ယူသြားၾကပါ..လူကိုရန္မရွာရင္ေတာ္ပါျပီ..ေနာက္ေတာ့ႏွစ္ေယာက္လံုးအနားလာထိုင္ျပီးအရက္ေသာက္ေနသည္..အရက္ေသာက္ရင္းမြန္မြန္႔ကိုစိမ္ေျပနေျပၾကည့္သည္..လက္ႏွင့္အသာပြတ္သပ္ၾကည့္ေနသည္..ျပီးေတာ့ေျပာေနၾကသည္..
-
စိုးၾကီးေရ..ဗိုလ္ၾကီးကေတာ္ေလးကေခ်ာခ်က္ကြာ..ဒီတိုင္းရွင္းပစ္ရမွာႏွေျမာစရာ..
-
ဟုတ္ပါ့အာစရိရယ္..မထူးပါဘူးဗ်ာ..ေသမယ့္တူတူကၽြန္ေတာ္တို႔လည္းဗိုလ္ၾကီးကေတာ္အသားေလးျမည္းၾကည့္ရေအာင္..
-
မြန္မြန္အရမ္းထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္သြားသည္..သူမကိုသတ္မွာပါလား..မသတ္ခင္လည္းယုတ္မာၾကဦးမည္..ဟင့္အင္းးးးမလုပ္ပါနဲ႔..မလုပ္ၾကပါနဲ႔ရွင္..ကၽြန္မမွာကိုယ္၀န္နဲ႔ပါ..သနားၾကပါဦး..ကၽြန္မဘာအျပစ္လုပ္မိလို႔လဲ..မထြက္နိုင္ေသာအသံတို႔ျဖင့္ေျပာေနမိသည္..မ်က္ရည္တို႔ကတားမရဆီးမရက်လာသည္..မြန္မြန္႔အျဖစ္ကိုကယ္ပါဦးကိုကိုရယ္..မြန္မြန္ဘယ္လိုရုန္းကန္ေပမယ့္ေသြးဆာေနသူလူႏွစ္ေယာက္ကေတာ့မြန္မြန္႔ကိုအလိုမတူဘဲသားမယားအၾကိမ္ၾကိမ္ျပဳက်င့္ၾကသည္..ျပင္းထန္ေသာခံစားခ်က္နာက်င္မႈမ်ားႏွင့္မြန္မြန္တေယာက္အရွင္လတ္လတ္ငရဲက်ေနေတာ့သည္..ဒီလိုနဲ႔တေယာက္ကနာရီၾကည့္သည္..လွမ္းေျပာလိုက္သည္..အာစရိ..အခ်ိန္က်ျပီဆိုဘဲ..တေယာက္ကမြန္မြန္႔ကိုေသခ်ာၾကည့္ျပီးေျပာလိုက္သည္..မိန္းကေလးေရ..မင္းသာလိမ္မာျပီးစကားနားေထာင္လိုက္ရင္ဒီလိုမျဖစ္ဘူး..ခုေတာ့မင္းအျပစ္နဲ႔မင္းဘဲကြာတဲ့..မြန္မြန္ဘာလုပ္မိလို႔လဲ..ဘာအျပစ္ရွိလို႔လဲ..ဆက္မေတြးနိုင္ခင္သန္မာေသာလက္အစံုကမြန္မြန္လည္ပင္းေလးကိုတင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္လာသည္..မြန္မြန္အသက္ရႈမရ..ျပင္းထန္လွေသာေ၀ဒနာအၾကားအားကိုးရာကိုစိတ္ထဲကသံကုန္ေခၚလိုက္သည္..ကိုကိုေရ...........ဘာမွမသိေတာ့ပါ..အေမွာင္ထုၾကီးဖံုးသြားပါသည္..ဂၽြတ္ကနည္းလည္ပင္ရိုးျပဳတ္ထြက္သြားသံကိုအေတြ႕အၾကံဳအရေက်ာ္ၾကီးသိလိုက္သည္..ခုေတာ့အလုပ္တစ္ခုျပီးျပီ..လက္စေဖ်ာက္ရန္သာက်န္ေတာ့သည္..အေလာင္းကိုဘယ္သူမွန္းမသိေအာင္လုပ္ရမည္..ၾကိဳးျပန္ျဖည္...အ၀တ္ေတြတခုမက်န္ခၽြတ္..အင္း..မ်က္ႏွာ..လူတေယာက္နဲ႔တေယာက္ခြဲျခားသိနိုင္တာမ်က္ႏွာ..ဒီေတာ့အိမ္ေရွ႕ကအုတ္နီခဲတလံုးထြက္ေကာက္..အ၀တ္နဲ႔မ်က္ႏွာကိုဖံုးျပီးအေပၚကထုရိုက္ဖ်က္စီးပစ္သည္..ကဲ..ျပီးျပီ..အေလာင္းေဖ်ာက္ရန္ၾကိဳတင္စီစဥ္ထားသည့္အတိုင္းရပ္ထားေသာကားကိုသြားယူ..အေလာင္းကိုေစာင္ပတ္ျပီးကားေနာက္ဖံုးထဲထဲ့..မိုးမလင္းခင္ေရထဲပစ္ရန္စီစဥ္ထားေသာေနရာဆီယူသြားသည္..ဟိုေရာက္ေတာ့ေစာင္ကိုျဖယ္..အေလာင္းကိုႏွစ္ေယာက္လႊဲ၍ေရထဲခပ္ေ၀းေ၀းေရာက္ေအာင္ပစ္လိုက္သည္..သြားေပဦးေတာ့မိန္းကေလးေရ...ေက်ာ္ၾကီးနဲ႔စိုးၾကီးျပန္လွည့္ထြက္လာခဲ့သည္..အိမ္ေလးကိုျပန္ရွင္းျပီးလက္ရာေျခရာေဖ်ာက္ရဦးမည္ေလ..သူတို႔မသိလိုက္တာကအေလာင္းကေ၀းေ၀းမေမ်ာဘဲရွည္လ်ားေသာက်စ္ဆံျမီးကတံတားတိုင္မွာအခါအားေလ်ာ္စြာထြက္ေနေသာသံႏွင့္သြားညိေနျခင္းပင္...စာရင္းခ်ဳပ္ေတာ့ေစခိုင္းသူစိုးျမတ္ျငိမ္းတေယာက္သူမေမွ်ာ္လင့္ထားေသာဘ၀ရဲ႔အခြင့္အေရးၾကီးေထာင္အႏွစ္၂၀က်သြားပါသည္..ေက်ာ္ၾကီးနဲ႔စိုးၾကီးကေတာ့ေသဒဏ္က်ခံရသည္..ဘ၀ဇာတ္ခံုသည္ၾကိဳမျမင္ရေသာကံၾကမၼာမ်ိဳးစံုကိုလက္ေဆာင္ေပးတတ္ပါသည္တကားးးး
--------------------------By KK

Read More

တိမ္ညိဳလႊမ္းသည့္ပန္းစံပယ္..(၅)

ေနာက္ဆံုးေတာ့ဘယ္လိုေတြးေတြးမြန္မြန္၏အသတ္ခံရမႈသည္စိုးျမတ္ျငိမ္းအေပၚသာအဓိကထားစစ္ေဆးရန္ရွိပါေတာ့သည္..ဒါေၾကာင့္စစ္ေဆးမႈကိုထပ္ျပီးတိုးရန္သာရွိေတာ့သည္..စိုးျမတ္ျငိမ္းတေယာက္လည္းမိမိထင္သလိုမျဖစ္လာသျဖင့္အလြန္စိတ္ဆင္းရဲေနသည္..ရရွိမည္ေမွ်ာ္မွန္းထားေသာအခြင့္အေရးၾကီးလည္းခုဆိုလက္လႊတ္လိုက္ရျပီ..ညဥ္႔ေတြမွာလည္းေကာင္းစြာမအိပ္နိုင္..မြန္မြန္၏သနားစဖြယ္မ်က္ႏွာေလးကအျမဲအိပ္မက္ထဲမွာေပၚလာသည္..မြန္႔မွာဘာအျပစ္ရွိလို႔ကိုကိုရက္စက္နိုင္တာလဲလို႔အခ်ိန္တိုင္းေမးေနသလိုဘယ္ကိုၾကည့္ၾကည့္မြန္မြန္႕ကိုျမင္ေနရသျဖင့္ေသြးပ်က္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာသည္..ဒီေန႔လည္းစစ္ေဆးေမးျမန္းျပန္ပါသည္..လူလည္းမသိဘူးတြင္တြင္ျငင္းရင္းေန႔တိုင္းဒီေမးခြန္းဒီအေျဖေတြနဲ႔ဘဲလံုးခ်ာလိုက္ေနရတာပင္ပန္းလွပါျပီ..ဒီေန႕ေတာ့အခန္းထဲမွာစစ္ေဆးသည့္လူေတြထဲစခန္းမႈးပါေရာက္ေနတာေတြ႕ရသည္..သူ႔အေပၚဘာျပစ္ခ်က္မွမရွိဘဲလူကိုႏွိပ္စက္ေမးျမန္းျခင္းမ်ိဳးေတာ့မရွိေသာ္လည္းစိတ္ေတြေတာ့ပင္ပန္းလွပါျပီ..ဒီလိုမွန္းသိရင္မလုပ္သင့္တာေတြကိုလုပ္မိမည္မဟုတ္..ခုေတာ့ေျမြပါလည္းဆံုးသားလည္းဆံုး..ေနာင္တေတြလည္းရပါျပီ..ခုလည္းဘာေတြေမးဦးမည္မသိ..ေျဖရေပဦးေတာ့မည္..
-
ဗိုလ္ၾကီးစိုးျမတ္ျငိမ္းေနာ္..
-
ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..
-
ေအးဗ်ာ..ရင္းရင္းႏွီးႏွီးစကားေျပာရေအာင္ကိုစိုးျမတ္ျငိမ္းဘဲေခၚမယ္ေနာ္..
-
ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ
-
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုစိုးျမတ္ျငိမ္းရဲ႕ကားလက္မွတ္ကိုစစ္ေဆးရာမွာတေစာင္တည္း၀ယ္ထားတာေတြ႕ရပါတယ္..အဲ့ဒါဘာလို႔ပါလဲ..
-
ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ..ကၽြန္ေတာ္နားမလည္လို႔ပါ..
-
ဒီလိုပါ..ခင္ဗ်ားလက္မွတ္၀ယ္ခ်ိန္ကခင္ဗ်ားနဲ႔မြန္မြန္တိုက္ၾကီးကေနရန္ကုန္လာတဲ့ေန႔..လက္မွတ္ကခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္မ၀ယ္ဘဲတစံုတေယာက္ကို၀ယ္ခိုင္းတယ္လို႔ကၽြန္ေတာ္တို႔စစ္ေဆးေတြ႕ရွိရတယ္..ကၽြန္ေတာ္တို႔စစ္ေဆးခ်က္အရမြန္မြန္႔မိဘမ်ားကိုခင္ဗ်ားကမြန္မြန္႔ကိုတပ္ကိုေခၚသြားေတာ့မယ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္လို႔သိရတယ္..ဒါဆိုခင္ဗ်ားလက္မွတ္၀ယ္ေတာ့ဘာလို႔တေစာင္တည္း၀ယ္ခိုင္းတာလဲ..ဘာလို႔မြန္မြန္႔အတြက္ထဲ့မ၀ယ္ခိုင္းတာလဲ..အဲ့အခ်က္ကခင္ဗ်ားနဲ႔အတူမြန္မြန္မပါလာနိုင္ဘူးဆိုတာခင္ဗ်ားၾကိဳသိေနသလိုမျဖစ္ေနဘူးလား..
-
ဒါကဒီလိုရွိပါတယ္ခင္ဗ်ား..ကၽြန္ေတာ္တို႔လင္မယားေျပာစရာရွိတာလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေျပာရေအာင္မြန္မြန္႔ကိုရန္ကုန္ေခၚလာတာပါ..ေျပာျပီးရင္သူ႔ကိုတိုက္ၾကီးျပန္လႊတ္မလို႔ရည္ရြယ္ထားပါတယ္..ဒါေၾကာင့္လက္မွတ္ထဲ့မ၀ယ္တာပါ..
-
ဟုတ္ပါျပီဗ်ာ..လက္မွတ္ကိစၥေတာ့ရွင္းသြားပါျပီ..ကၽြန္ေတာ္တို႔စစ္ေဆးခ်က္အရမမြန္မြန္အသတ္ခံရခ်ိန္ဟာညဥ္႕ႏွစ္နာရီေလာက္လို႔သိရတဲ့အတြက္ခင္ဗ်ားျပန္လာတဲ့ကားေပၚမွာရွိတဲ့အခ်ိန္ေပါ့..အလီဘိုင္ျပတာေတာ့ေကာင္းပါတယ္ခင္ဗ်ာ..
-
အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး..အဲ့ဒီေန႕ကကၽြန္ေတာ္နဲ႔မြန္မြန္စကားေျပာအဆင္မေျပေတာ့ကၽြန္ေတာ္လည္းစိတ္ဆိုးျပီးျပန္လာတာပါ..သူလည္းကၽြန္ေတာ့္ကိုစိတ္ဆိုးျပီးတိုက္ၾကီးကိုျပန္သြားမယ္ကၽြန္ေတာ္ထင္ထားတာပါ..
-
ဒါဆိုအရင္ကခင္ဗ်ားေျပာတဲ့မြန္မြန္စိတ္ဆိုးျပီးတိုက္ၾကီးျပန္သြားတယ္ဆိုတာမဟုတ္ဘူးေပါ့..ခင္ဗ်ားအရင္ထြက္လာတယ္..သူျပန္မျပန္ခင္ဗ်ားမသိဘူး..အဲ့လိုေပါ့..ဟုတ္လား
-
ဟုတ္ပါတယ္
-
ေအးဗ်ာ..ခင္ဗ်ားေျပာတာနားေထာင္ရတာခင္ဗ်ားကအျပစ္မရွိသူလိုဘဲ..ခင္ဗ်ားသူ႔ကိုထားခဲ့တာမိန္းကေလးတေယာက္ထဲက်န္ခဲ့တာသူ႔အတြက္အႏၱရာယ္ရွိနိုင္တာခင္ဗ်ားမသိဘူးလား..
-
အဲ့အခ်ိန္ကေဒါသထြက္ေနလို႔ကၽြန္ေတာ္မေတြးလိုက္မိဘူး
-
ေကာင္းပါေလ့ဗ်ာ..ဒီေတာ့ခင္ဗ်ားဇနီးမြန္မြန္ေသဆံုးသြားျပီဆိုတာေတာ့အခုခင္ဗ်ားသိျပီ..ဘယ္ပံုဘယ္နည္းေသဆံုးတယ္ဆိုတာခင္ဗ်ားအေသးစိတ္သိပံုမရေသးဘူးလို႔ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္..သိခ်င္ေသးလားကိုစိုးျမတ္ျငိမ္း..
-
မသိခ်င္ပါဘူးဗ်ာ..
-
ဟာ..ဘာလို႔လဲ..ခင္ဗ်ားဇနီးဘယ္လိုျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာခင္ဗ်ားသိသင့္တယ္ေလ..
-
ကၽြန္ေတာ္ၾကားရမွာမခံစားနိုင္လို႔ပါဗ်ာ..
-
ေအးဗ်..စိတ္ေတာ့မေကာင္းဘူး..ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာေျပာျပရမယ့္တာ၀န္ရွိေတာ့သည္းခံျပီးနားေထာင္ေပါ့ဗ်ာ..မြန္မြန္ကပထမမုဒိန္းအက်င့္ခံရတယ္..ျပီးေတာ့သူ႔လည္ပင္းရိုးေလးကိုခ်ိဳးပစ္လိုက္တာဗ်ာ..ျပီးေတာ့သူ႔မ်က္ႏွာေလးကိုရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ေအာင္ထုရိုက္ဖ်က္စီးပစ္တယ္..အ၀တ္အစားေတြအားလံုးတစမက်န္ခၽြတ္ပစ္တယ္ဗ်ာ..ဒါနဲ႔တင္အားမရဘဲေရထဲထပ္ပစ္ခ်လိုက္ေသးတယ္..အေလာင္းကသိပ္ေ၀းေ၀းမေမ်ာသြားလို႔ဗ်ိဳ႕..တံတားတိုင္မွာျငိေနလို႔ေပါ့ဗ်ာ..မဟုတ္ရင္မြန္မြန္ဒီေလာကထဲကထြက္သြားတာဘယ္သူမွသိလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး..သတ္တဲ့သူကေတာ့လက္စလက္နရွိပံုဘဲ..အေလာင္းကိုဘယ္သူဘယ္၀ါမွန္းမသိေအာင္ပံုဖ်က္ပစ္တာေတာ္တယ္ဗ်ိဳ႕..သာမာန္လူသတ္မႈဆိုဒီေလာက္လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး..ခုကေသခ်ာလူတေယာက္ကိုေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔ၾကံစည္ထားသလိုဘဲဗ်..
-
ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ာ..
-
ေအးပါဗ်ာ..ေတာ္ပါျပီ..ေတာ္ဆိုမွေျပာစရာက်န္တာေလးသတိရတယ္ဗ်ိဳ႔..ေမ့ေနေတာ့မလို႔..ခင္ဗ်ားဇနီးရဲ႔ရင္ခြဲစစ္ေဆးခ်က္အရသူ႕မွာခင္ဗ်ားကိုယ္၀န္သံုးလရွိေနျပီဗ်..ခင္ဗ်ားသိျပီးျပီလား....
-
ခင္ဗ်ာ...
-
ေအးေလ..ခင္ဗ်ားဇနီးမွာကိုယ္၀န္နဲ႔ဗ်..ခင္ဗ်ားမသိဘူးလား..
-
ဟာ........ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူးဗ်ာ...ေစာေစာကေျပာပါေတာ့လားမြန္မြန္ရယ္...ခုေတာ့..
-
ေဆာရီးဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ္ကခင္ဗ်ားသိတယ္မွတ္လို႔...ဒါနဲ႔ခင္ဗ်ားအတြက္ကားလက္မွတ္သြား၀ယ္ေပးတာဘယ္သူလဲ..ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာျပပါဦး...
-
ေတာ္ၾကပါေတာ့ဗ်ာ...ေတာ္ၾကပါေတာ့..ခင္ဗ်ားတို႔သိခ်င္တာကၽြန္ေတာ္၀န္ခံပါေတာ့မယ္ဗ်ာ...ဒီကိစၥမွာကၽြန္ေတာ္တပည့္စိုးၾကီးနဲ႔ေက်ာ္ၾကီးပါပါတယ္..မြန္မြန္ဒီလိုနည္းနဲ႔ေသသြားရမယ္ဆိုတာေတာ့ကၽြန္ေတာ္မသိခဲ့ရိုးအမွန္ပါ..ကၽြန္ေတာ္ကရွင္းလိုက္ဖို႔ဘဲေျပာခဲ့တာပါဗ်ာ..
-
ကဲ..ဒါဆိုလည္းစစ္ခ်က္ေလးယူရေအာင္ဗ်ာ..စိုးၾကီးနဲ႔ေက်ာ္ၾကီးလိပ္စာေလးေပးဗ်ာ..ရန္ကုန္တိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႕နဲ႕အခ်ိန္မွီခ်ိတ္ဆက္ေဆာင္ရြက္လို႔ရေအာင္..အမႈျဖစ္စဥ္ေလးေျပာပါဦး...
-
ဒီလိုပါခင္ဗ်ာ.............
-------------------By KK
ဆက္ရန္

Read More

တိမ္ညိဳလႊမ္းသည့္ပန္းစံပယ္..(၄)

စိုးျမတ္ျငိမ္းေက်ာင္းျပန္ေရာက္ျပီးဆယ္ရက္ခန္႔အၾကာဧည့္သည္ေရာက္ေနေၾကာင္းဂိတ္၀မွသတင္းပို႔လာသည္..ဘယ္သူေတြပါလိမ့္ဟုသြားၾကည့္ေသာအခါဒီေလာက္အခ်ိန္ေစာျပီးေရာက္လာမည္ဟုမေမွ်ာ္လင့္ထားမိေသာမြန္မြန္၏မိဘႏွစ္ပါး..ေရာက္တာႏွင့္သမီးမြန္မြန္ေရာဟုေမးေတာ့သည္..စိုးျမတ္ျငိမ္းကမြန္မြန္သူနဲ႔ရန္ျဖစ္ရာမွစိတ္ဆိုးျပီးမလိုက္လာေၾကာင္း..အိမ္ျပန္သြားေၾကာင္း..သူ႔မွာတာ၀န္တဖက္နဲ႔မို႔လိုက္မပို႔နိုင္လိုက္ေၾကာင္းေျပာျပသည္..မြန္မြန္႔မိဘမ်ားကအခုအခါသမီးအေလာင္းဟုယူဆရေသာအေလာင္းတခုေတြ႕ခဲ့ေၾကာင္း..ေသခ်ာေအာင္လာေမးတာျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၾကသည္..စိုးျမတ္ျငိမ္းကမိမိျပန္လာေသာကားလက္မွတ္ကိုျပသည္..မြန္မြန္အိမ္ျပန္သြားေၾကာင္းသာတြင္တြင္ေျပာသည္..မြန္မြန္႔မိဘမ်ားကျမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းတြင္အမႈဖြင့္သည္..ရဲစခန္းမႈးလည္းစိတ္ညစ္ရသည္..တပ္မွအရာရွိတေယာက္ကိုတရားစြဲရသည္မွာလြယ္သည့္အလုပ္မဟုတ္..ဒီေတာ့ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးကိုေတြ႕ခြင့္ေတာင္းရသည္..ျဖစ္စဥ္ကိုရွင္းျပရသည္..ရန္ကုန္သာေကတရဲစခန္းႏွင့္လွမ္းခ်ိတ္ဆက္ရသည္..ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးလည္းေခါင္းကိုက္ရေတာ့သည္..ေနာက္ဆံုးစိုးျမတ္ျငိမ္းကိုစစ္ေဆးရေတာ့သည္..စိုးျမတ္ျငိမ္းကတြင္တြင္ျငင္းေနတုန္း...

ရန္ကုန္မွအမ်ိဳးသမီးအေလာင္းအေၾကာင္းကိုေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေကာက္ရလွ်င္ျဖင့္သာေကတတံတားေအာက္တြင္အမည္မသိအသက္၂၀ေက်ာ္၀န္းက်င္ခန္႔အမ်ိဳးသမီးအေလာင္းတေလာင္းေတြ႔ရွိရာကစရမည္..မိန္းကေလးမွာ၀တ္လစ္စတစ္..မည္သူမည္၀ါခြဲျခားရန္ဘာမွမေတြ႔ရ..မ်က္ႏွာမွာလည္းထုရိုက္ဖ်က္ဆီးခံထားရ၍ရုပ္ရည္ကိုမွန္းမရ..မုဒိန္းအက်င့္ခံထားရသည္..လည္ပင္းညွစ္သတ္ခံထားရသည္..မ်က္ႏွာကိုေတာ့ျပီးမွဖ်က္ဆီးပစ္ဟန္တူသည္..သာေကတေခ်ာင္းထဲေမွ်ာလိုက္ဟန္ရွိေသာ္လည္းေသသူအစာအိမ္တြင္ေရမရွိသျဖင့္ေရထဲမေရာက္ခင္ကတည္းကေသႏွင့္ျပီးျဖစ္ဟန္တူသည္..ဒါကေဆးစစ္ခ်က္အရ..အေလာင္းကိုရင္ခြဲရံုသို႔သယ္လာျပီးေနာက္ေန႔တြင္ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့အေလာင္းပိုင္ရွင္ေပၚလာသည္..သာေကတတံတားေအာက္တြင္အမ်ိဳးသမီးအေလာင္းေတြ႕သည္ဆိုကတည္းကျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ထံုးစံအတိုင္းအနိဌာရံုကိုျပဇာတ္တပုဒ္အလား၀ိုင္းအံုၾကည့္ၾကသည္..အမ်ိဳးသမီးအေလာင္းမွာေရထဲအေနၾကာသျဖင့္ပုတ္ပြေဖာေယာင္ေနသည္..မည္သူမွန္းအကဲမရ..၀ိုင္းအံုၾကည့္ေနသူမ်ားထဲတြင္ကုန္စံုဆိုင္ဖြင့္ထားေသာေဒၚထားခင္လည္းပါသည္..ဘာရယ္မဟုတ္..စပ္စုျခင္း..မိန္းကေလးအေလာင္းတြင္ထူးျခားခ်က္ကရွည္လ်ားလွေသာက်စ္ဆံျမီး..ဒီတခုဘဲအေကာင္းက်န္တာကိုး..မိမိတူမေလးတြင္လည္းဒီလိုရွည္လ်ားတဲ့က်စ္ဆံျမီးက်စ္ထားေသာဆံပင္ရွိေၾကာင္းမဆီမဆိုင္သတိရလိုက္သည္..ဒီအခိုက္အမွတ္မထင္ျမင္လိုက္ရသည္ကက်စ္ဆံျမီးထိပ္ဖ်ားကေခါင္းစည္းၾကိဳးေလး..ေဒၚထားခင္မိမိမ်က္လံုးကိုမယံု..ေသခ်ာေအာင္ေရွ႕တိုးၾကည့္သျဖင့္ေဘးလူမ်ားကေအာ္ၾကေသးသည္..ေသခ်ာတယ္..ဒါမ်ိဳးကအျပင္မွာ၀ယ္မရ...မိမိကိုယ္တိုင္အ၀တ္ကိုလက္၀င္ေအာင္ညွပ္ျပီးပြင့္ဖတ္တခုခ်င္းခ်ဳပ္..ျပန္ပူးျပီးပံုေဖာ္ထားသည့္စံပယ္ပြင့္ပံု..ညစ္ပတ္ေနေပမယ့္ေဒၚထားခင္သူ႔လက္ရာကိုမွတ္မိသည္..ဒါဆိုဒီအေလာင္းကတူမေလးမြန္မြန္လား..သိပ္ေတာ့မျဖစ္နိုင္..တူမေလးကတိုက္ၾကီးမွာ..စိတ္ထဲမွာမေရမရာႏွင့္လွည့္ထြက္လာသည္..မြန္မြန္႔အိမ္ကိုဖုန္းေခၚသည္..မြန္မြန္တို႔အိမ္တြင္ဖုန္းမရွိသျဖင့္လမ္းထိပ္ကအိမ္ကိုေခၚခိုင္းရသည္..လာကိုင္ေတာ့မြန္မြန္ရွိမရွိေမးၾကည့္ရာခင္ပြန္းျဖစ္သူလာေခၚသြားေၾကာင္းေျပာျပသျဖင့္ရန္ကုန္အျမန္လာခဲ့ရန္ေခၚရသည္..ေရာက္လာေတာ့ေရခဲတိုက္မွာအေလာင္းသြားၾကည့္သည္..ေခါင္းစည္းေလးကလြဲလို႔ဟုတ္မဟုတ္မေသခ်ာ..ေဆးစစ္ခ်က္မ်ားအရေတာ့မြန္မြန္ျဖစ္ဖို႔ေသခ်ာေနျပီ..ဒီေတာ့ဘာလုပ္မလဲ..စိုးျမတ္ျငိမ္းရွိရာကိုဆက္လိုက္ရမည္ေပါ့..ဒီတစ္ခုဘဲလုပ္ေဆာင္ရန္ရွိေတာ့သည္ကိုး..

အခုစိုးျမတ္ျငိမ္းရွိရာကိုေရာက္ေတာ့ဘူးခံျငင္းေနေသာသမက္ျဖစ္သူကိုေတြ႕ရပါျပီ..အေလာင္း၏ေသဆံုးခ်ိန္ကိုတြက္ခ်က္ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္းစိုးျမတ္ျငိမ္းသူ႔တပ္ျပန္ျပီးမွျဖစ္ေနသည္..ကားဂိတ္ကိုစစ္လိုက္ေတာ့လည္းစိုးျမတ္ျငိမ္းျပန္လာတာေသခ်ာသည္..တေယာက္တည္း..တပ္ကိုျပန္ေရာက္ေၾကာင္းလည္းသတင္းပို႔ထားသည္..အမႈအေၾကာင္းကိုအျပန္ျပန္အလွန္လွန္စစ္ေဆးရင္းစခန္းမႈးတစ္ခုသတိထားမိသြားသည္..ကားလက္မွတ္ကႏွစ္ရက္ၾကိဳ၀ယ္ထားသည္..ထိုအခ်ိန္ကစစ္ခ်က္အရစိုးျမတ္ျငိမ္းတေယာက္မြန္မြန္နဲ႔အတူရွိေနခ်ိန္..မြန္မြန္႔မိဘေတြအစစ္ခံခ်က္အရစိုးျမတ္ျငိမ္းကမြန္မြန္႔ကိုတပ္ကိုေခၚသြားမည္ဟူ၏..ဒါဆိုတိုက္ၾကီးမွျပန္ေရာက္ျပီးကားလက္မွတ္၀ယ္ရာတြင္အဘယ္ေၾကာင့္တစ္ေစာင္ထည္း၀ယ္သနည္း..မြန္မြန္႔အတြက္ဘာလို႔လက္မွတ္မ၀ယ္တာလဲ..ဒါဆိုအေစာကတည္းကမြန္မြန္႕ကိုဒီကိုေခၚလာဖို႔အစီအစဥ္မရွိဘူးေပါ့..ဒါဆိုျဖစ္စဥ္အားလံုးစိုးျမတ္ျငိမ္းအေပၚအဓိကတည္မွီေနသည္ဘဲ..စိုးျမတ္ျငိမ္းကိုဒီထက္ပိုျပီးဖိဖိစီးစီးစစ္ေဆးရန္လိုအပ္ျပီ...
--------------------------By KK
ဆက္ရန္

Read More

တိမ္ညိဳလႊမ္းသည့္ပန္းစံပယ္..(၃)

ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ၾကိဳတင္ငွားထားသည့္အိမ္ေလးမွာႏွစ္ေယာက္ေနသည္..မြန္မြန္ကေတာ့တအံ့တၾသ..သူ႔ဘ၀တြင္ဒါပထမဆံုးအၾကိမ္မိဘမ်ားႏွင့္ခြဲကာခင္ပြန္းမ်က္ႏွာတရြာထင္ျပီးလိုက္လာခဲ့တာေလ..အရာအားလံုးအသစ္အဆန္း..ခုေတာ့ကိုကိုတေယာက္တည္းကိုတဘ၀လံုးပံုကာအားကိုးရေတာ့မည္..မြန္မြန္အရမ္းေပ်ာ္ေနသည္..ခ်စ္ရသူနဲ႔အတူေနရတာဘယ္မိန္းကေလးမေပ်ာ္ရွိပါ့မလဲ..ကိုကိုကလည္းအရမ္းဂရုစိုက္သည္..ထမင္းလည္းကေလးတေယာက္လိုတယုတယခြံ႕ေကၽြးသည္..သနပ္ခါးေတာင္ကိုယ္တိုင္လူးေပးသည္..ဘ၀ရဲ႕အေပ်ာ္ဆံုးေသာအခ်ိန္မ်ား...မြန္မြန္မသိနားမလည္ခဲ့ပါ..ကံၾကမၼာဆိုတာလွည့္ဖ်ားတတ္မွန္း..တသက္လံုးေပ်ာ္ရမည္ထင္ထားေသာအေပ်ာ္မ်ားကိုေနာက္ႏွစ္ရက္အၾကာတြင္ကိုကိုကိုယ္တိုင္ဖ်က္စီးပစ္လိုက္သည္..ထိုေန႔ကညစာကိုမြန္မြန္စားေကာင္းလို႔အလြန္ၾကိဳက္ေသာေၾကးအိုးဆီခ်က္ကိုကိုကပါဆယ္၀ယ္လာျပီးစားၾကသည္..မျပည့္မစံုအိမ္ေလးထဲတြင္ကိုကိုခြံ႕ေပးေနေသာေၾကးအိုးဆီခ်က္ကိုအရသာခံစားေနေသာမိမြန္မြန္တေယာက္မၾကာခင္ၾကားရေတာ့မယ့္ရင္ကြဲစကားေတြကိုမသိခဲ့ရိုးအမွန္ပါ..စားျပီးေတာ့ကိုကိုကမြန္မြန္႔လက္ေလးကိုတယုတယဆြဲကာအိမ္ေရွ႕ခန္းေလးမွာထိုင္ခိုင္းသည္..ျပီးေတာ့မြန္မြန္႕ကိုေငးၾကည့္ျပီးစကားစသည္..
-
ကိုကိုေျပာစရာရွိတယ္မြန္
-
ဟင္..ကိုကိုကလဲ..ေျပာေပါ့..လင္မယားခ်င္းစကားခ်ီေနျပန္ျပီ..
-
ကိုကိုေျပာတာမြန္ေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္..မေျပာခင္ကိုကိုတခုေမးခ်င္တယ္..မြန္ေလးကိုကို႔ကိုတကယ္ခ်စ္ရဲ႕လား..
-
ေမးမွေမးရက္ပေလကိုကိုရယ္..မြန္႕ဘ၀မွာကိုကိုသာအခ်စ္ဦး..ကိုကို႔အတြက္ဆိုမြန္႔အသက္ေတာင္ေပးရဲေလာက္ေအာင္ခ်စ္ရသူပါရွင္
-
ဟုတ္ပါျပီ..ကိုကိုကလည္းအဲ့အေျဖကိုဘဲၾကားခ်င္တာ..ကိုကို႔အတြက္အသက္ေတာင္ေပးရဲတဲ့မြန္ကတျခားဘာမဆိုလည္းလိုက္ေလ်ာမယ္ဆိုတာကိုကိုသိျပီးသား..ခုကိုကိုေျပာတာေသခ်ာနားေထာင္..ကိုကို႔ဘ၀အတြက္အခြင့္အေရးေကာင္းေပၚေနျပီ..ဒီလိုကြာ..@#$$!&%#@%##..အဲ့ဒါဘဲ..
-
ဟင္..အဲ့ဒါဆိုကိုကိုဘာလုပ္မလဲ..ကိုကို႕မွာမြန္ရွိတာဖြင့္ေျပာျပလိုက္ေပါ့
-
အဲ့ေလာက္မလြယ္ဘူးမြန္ရဲ႕..ကိုကိုေျပာခ်င္တာကျဖစ္နိုင္ရင္မြန္ေလးကိုကို႕ကိုကြာရွင္းေပးပါလားကြယ္..
-
အမေလး...ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲကိုကိုရယ္..ရက္စက္လိုက္တာ..မြန္ဘယ္လိုခံစားရမယ္ထဲ့ေတြးပါဦး..မြန္႔မိဘေတြလည္းမြန္႔အတြက္အရွက္ကြဲၾကမွာ..ဒီေလာက္ျမိဳ႕ေလးမွာမြန္လူေတြရဲ႕တံေတြးခြက္မွာေမ်ာရမယ့္ဘ၀ကိုေျပာထြက္ရက္လိုက္တာကိုကိုရယ္..မြန္ကိုကို႕ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာသိရက္နဲ႔..မြန္မကြာေပးနိုင္ဘူးကိုကို..မြန္ကိုကို႔ကိုလက္ထပ္ခဲ့စဥ္ကတဘ၀စာရည္ရြယ္ျပီးလက္ထပ္ခဲ့တာပါ..ဒီလိုအဆံုးသတ္ဖို႔မဟုတ္ဘူး..ကိုကိုေျပာတုန္းကမြန္႕ကိုသိပ္ခ်စ္တာဘဲဆို..ခုေတာ့ဂုဏ္အရွိန္အ၀ါနဲ႔ယွဥ္လိုက္ေတာ့မြန္႔ကိုရက္စက္နိုင္ျပီေပါ့..
-
ေတာ္ကြာ..မြန္မြန္..မင္းစကားတတ္တိုင္းေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔..မင္းလည္းေျပာတုန္းကငါ့အတြက္အသက္ေတာင္ေပးရဲတယ္ဆို..ခုေတာ့ကြာရွင္းတာေလးေတာင္လုပ္မေပးနိုင္ဘဲကြာ..
-
ကိုကိုရယ္..မင္းေတြငါေတြေတာင္ျဖစ္သြားျပီေနာ္..မြန္ကိုကို႔အတြက္အသက္ေပးရဲတယ္ဆိုတာေလကိုကို႕ဆီမွာအႏၱရာယ္ၾကံဳလာရင္ေရွ႕ကေဟာဒီမိမြန္မြန္ရပ္ျပီးအသက္ေပးကာကြယ္ပါ့မယ္..ဒါေပမယ့္မြန္ခ်စ္တဲ့ကိုကို႕ကိုတျခားမိန္းမတေယာက္လက္ထဲၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴထဲ့နိုင္ေလာက္ေအာင္ေတာ့မြန္သတၱိမေကာင္းဘူးကိုကိုရဲ႕..
-
ေတာ္ကြာ..မင္းတို႕မိန္းမေတြေျပာလိုက္ရင္ပတ္ခၽြဲနပ္ခၽြဲနဲ႔...ရွင္းရွင္းဘဲေျပာမယ္မြန္မြန္..ငါမင္းကိုဆက္မေပါင္းနိုင္ေတာ့ဘူး...ဒီေတာ့မင္းေနာက္ဆုတ္လိုက္ေတာ့..
-
ဟင့္အင္း..ဟင့္အင္း..အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔..မြန္႔ကိုသနားပါကိုကိုရယ္..မြန္ကိုကို႕ကိုဘာေတြအမွားလုပ္မိလို႔လဲ..မြန္႔ကိုပစ္မသြားပါနဲ႔ေနာ္..ကိုကိုမရွိရင္မြန္ေသမွာ..
-
ေအး..ေသကြာ..ဒါလည္းေကာင္းတာဘဲ..မင္းနဲ႔ဆက္ေျပာလို႔ဘာမွမထူးဘူး..ေတာ္ျပီ..ငါအျပင္ထြက္ေတာ့မယ္..
-
မိုးခ်ဳပ္လွပါျပီကိုကိုရယ္..မထြက္ပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္..မြန္တေယာက္တည္းေၾကာက္လို႔ပါ..မြန္႔ကိုတေယာက္တည္းမထားခဲ့ပါနဲ႔..မသြားပါနဲ႔ေနာ္...
-
ဖယ္စမ္းပါကြာ..ငါ့လာမထိနဲ႔..
-
ကိုကိုရယ္..မသြားပါနဲ႔..မြန္ရွိၾကီးခိုးပါရဲ႕..မြန္တေယာက္တည္းေၾကာက္လို႔ပါ
-
အိမ္ေပၚကဆင္းခ်သြားတဲ့စိုးျမတ္ျငိမ္းကေတာ့မြန္မြန္႕အသံကိုနားမေထာင္ေတာ့ပါ..Plan A အဆင္မေျပေတာ့လည္းPlan B ေပါ့..လမ္းထိပ္ကိုေလွ်ာက္လာရင္းေမွာင္ရိပ္တေနရာကိုစိုက္ၾကည့္ကာေခါင္းညိတ္လိုက္သည္..ျပီးေတာ့တခါတည္းကားငွားျပီးအေ၀းေျပး၀င္းကိုထြက္လာခဲ့သည္..ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မလွည့္ေတာ့..ဘယ္ေတာ့မွမြန္မြန္႔ဆီေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ျဖစ္ေတာ့မည္မဟုတ္ေတာ့ပါ..ၾကိဳတင္လက္မွတ္ျဖတ္ထားသည့္ညဥ္႔၉နာရီကားႏွင့္မိမိတာ၀န္က်ရာအရပ္ဆီျပန္လာခဲ့ေတာ့သည္...

စိုးျမတ္ျငိမ္းျပန္လာျပီးေနာက္ေလးရက္အၾကာတြင္သတင္းစာထဲတြင္သာေကတဘက္တံတားတခု၏ေအာက္တြင္အမ်ိဳးသမီးအေလာင္းတေလာင္းေတြ႕ရွိရေၾကာင္းသတင္းစာထဲတြင္ပါလာသည္...
----------------------------By KK
ဆက္ရန္

Read More