10:57
Unknown
----------------------------------------
ေတာနက္လာတာနဲ႔အမွ်သစ္ပင္ၾကီးေတြမ်ားျပီးေနေရာင္ျခည္က်ေရာက္တာနည္းလာသည္..ေလထုကလည္းပိုျပီးေအးစိမ့္လာသည္..စမ္းထြက္ေပါက္တခုနဲ႔မနီးမေ၀းမွာစခန္းခ်သည္..ဒီတခါေတာ့ညေနမေစာင္းခင္မုဆိုးႏွစ္ေယာက္အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္..၀ါးေတြကိုရသေလာက္ခုတ္ျပီးစုစည္းေနတာေၾကာင့္ဘာလုပ္မလို႔လဲေမးေတာ့လင့္စင္ေဆာက္မလို႔တဲ့..ရြက္ဖ်င္တဲေတြပါသားဘဲလို႔ေျပာေတာ့ေတာနက္လာတာရယ္စမ္းထြက္ေပါက္နဲ႔နီးတာရယ္ေၾကာင့္သစ္ပင္ေပၚအိပ္တာစိတ္ပိုခ်ရသည္ေျပာတာေၾကာင့္က်ေနာ္လည္းဂ်ာမန္ၾကီးေတြကိုဘာသာျပန္ျပီးေျပာျပလိုက္သည္.....
10:56
Unknown
မနက္နိုးေတာ့မုဆိုးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ဂ်ာမန္ေတြရယ္၊ဆရာရယ္ကငွက္လိုက္ၾကည့္ဖို႔ထြက္သြားတယ္..က်ေနာ္ကေတာ့တကိုယ္လံုးကိုင္ရိုက္ထားသလိုနာက်င္ေနတာေၾကာင့္မလိုက္သြားဘဲစခန္းမွာဘဲေနခဲ့တယ္..စခန္းမွာေတာ့က်ေနာ္နဲ႔အထမ္းသမားႏွစ္ေယာက္တည္းေပါ့..စမ္းေခ်ာင္းဆီမ်က္ႏွာသစ္ေရခ်ိဳးဖို႔ကၽြန္ေတာ္ဆင္းလာေတာ့အထမ္းသမားကထမင္းခ်က္ဖို႔ေရခပ္ေနရင္းကက်ေနာ့္ကိုရယ္ျပပါတယ္..စမ္းေခ်ာင္းေရကၾကည္လင္ေနသည္..
အထမ္းသမားလက္ညိႈးထိုးျပရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ေက်ာက္တံုးမ်ားၾကားျငိမ္ေနတဲ့ငါးၾကီးေတြ..ငါးရံ႕နဲ႔ေတာ့တူတယ္ဗ်..လူနဲ႔အေနမနီးေတာ့သိပ္ေၾကာက္တတ္ပံုမေပၚဘူး..က်ေနာ္လည္းအနားကိုအသာကပ္ျပီးဖမ္းလိုက္ေတာ့လက္ထဲကေခ်ာ္ထြက္သြားတယ္ဗ်ာ..က်ေနာ္ကလိုက္ဖမ္းေပမယ့္ငါးေတြကသိပ္မေျပးဘူး..ခက္တာကဖမ္းမရဘဲေခ်ာ္ေနတယ္..ေရထဲကငါးနဲ႔က်ေနာ္နဲ႔လိုက္တမ္းေျပးတမ္းျဖစ္ေနတာကိုအထမ္းသမားရွမ္းၾကီးကသေဘာက်ျပီးတဟားဟား.....
10:55
Unknown
----------------------------------------
ေတာစပ္အ၀င္မွာေတာ့မုဆိုးတို႔ကသစ္ငုတ္တိုတခုေပၚအရက္တပုလင္းနဲ႔လက္ဖက္တပန္းကန္တင္ျပီးပါးစပ္ကပြစိပြစိရြတ္ၾကပါတယ္..သူတို႔ရိုးရာဓေလ့ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..ပြစိပြစိရြတ္အျပီးမွာအရက္ပုလင္းကိုဖြင့္ျပီးေျမေပၚအနည္းငယ္ေလာင္းခ်ျပီးဒီတိုင္းထားခဲ့ပါတယ္..သူတို႔အေျပာအရေတာ့ေတာပိုင္ေတာင္ပိုင္တင္တယ္ေပါ့ခင္ဗ်ာ..ယံုတာမယံုတာအပထား..သူ႔ေနရာမွာေတာ့သူ႔ဓေလ့ကိုေလးစားေပးရတာေပါ့.....
10:54
Unknown
----------------------------------------
လြိဳင္လင္မွမိုင္းပ်ဥ္းဘက္ထိသြားရေသာခရီးရွည္ၾကီးၾကားထဲကရွမ္းရြာေလးဆီေမာင္းလာခဲ့ၾကသည္..လမ္းခရီးကသစ္ရိပ္၀ါးရိပ္တို႔ျဖင့္အံု႕အံု႕မိႈင္းမိႈင္း..အေ၀းကေတာင္ျပာတန္းနဲ႔ေမာင္းေနေသာေတာင္ေပၚလမ္း..ေတာင္ေတြကနီးလာလိုက္ေ၀းသြားလိုက္..ကားေပၚကလွမ္းၾကည့္ေတာ့ကိုယ္လာခဲ့သည့္ေတာင္ေပၚလမ္းေကာက္ေကာက္ေကြ႕ေကြ႕မ်ားကိုျပန္ျမင္ေနရသည္..တဖက္ကေတာင္ကမ္းပါးနဲ႔တဖက္ကေတာင္ေခ်ာက္တို႔အၾကားကားလမ္းေကြ႕ေတြကေရွ႕ကိုၾကိဳမျမင္နိုင္တာမို႔ဟြန္းတီးသံၾကိဳေပးေနရသည္.....
10:51
Unknown
----------------------------------------
ရန္ကုန္ကေနစထြက္လာေတာ့မနက္(၄)နာရီ..ခရီးကအေတာ္လွမ္းေတာ့ဒီေလာက္ေစာေစာထြက္မွေတာ္ကာက်မည္..ေႏြရာသီျဖစ္ေပမယ့္မနက္ေစာေစာမို႔အပူရွိန္မရွိေသးေတာ့ကားေမာင္းလို႔လည္းေကာင္းသည္..က်ေနာ္ကေတာ့ကားကူရွင္ေနာက္မွီေပၚေခါင္းတင္ျပီးတေရးျပန္ေမွးလိုက္လာၾကသည္..ေစာေစာစီးစီးမို႔စကားမ်ားမ်ားမေျပာျဖစ္ၾကဘဲအားလံုးကိုယ္စီျပန္ငိုက္ေနၾကသည္..ပဲခူးေရာက္ေတာ့လက္ဘက္ရည္ဆင္းေသာက္..အေပါ့အပါးသြားၾကျပီးကားေပၚျပန္တက္ခရီးႏွင္ၾကသည္..လမ္းေဟာင္းအတိုင္းသြားၾကမည္ျဖစ္သည္.....
10:48
Unknown
တီးေတာင္..တီးေတာင္..ဖုန္းလာေနတယ္...တီးေတာင္..တီးေတာင္..ဖုန္းလာေနတယ္.. - ဆက္တိုက္ျမည္ေနေသာဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္က်ေနာ္အိပ္ေနရာကက်ိန္ဆဲလိုက္သည္..ဘယ္သေကာင့္သားအလိုက္ကမ္းဆိုးမသိဖုန္းေခၚေနတာတုန္း..မကိုင္မခ်င္းေခၚေနတာမို႔အသံမထြက္ေအာင္ေမတၱာပို႔ရင္းဖုန္းကိုလွမ္းဆြဲယူလိုက္သည္..မ်က္လံုးကိုတဖက္တည္းအသာေမွးဖြင့္ရင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ေခြးမသားေက်ာ္စိုးမိုး..သူငယ္ခ်င္းခ်င္းဘာေတြလာေႏွာက္ယွက္ေနတာလဲမသိ.....
10:45
Unknown
ကိုကိုေရ..သမီးကိုဂရုစိုက္ဦးေနာ္.. - ေအးပါမိ္န္းမရယ္..မၾကာပါဘူးကြာ..မနက္ျဖန္ျပန္လာမွာကိုဘဲ.. - စိတ္မခ်လို႔ေပါ့ကိုကိုရယ္.. - စိတ္မခ်ရင္လိုက္ခဲ့ပါဆိုေတာ့လည္းမလိုက္ခဲ့ဘဲနဲ႔.. -
ေအာ္..ကိုကိုကလည္း..ဒီကဆိုင္ကိုပစ္ထားလို႔မျဖစ္ဘူးေလ..ခုေတာင္သမီးကလိုက္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔..ကိုကိုလည္းေခၚသြားခ်င္ေနလို႔ေနာ္..မူကထဲ့ေပးခ်င္တာမဟုတ္ဘူး..သမီးေလး..ဒယ္ဒီ့စကားနားေထာင္ေနာ္..မဆိုးရဘူးသိလား.. -...
09:00
Unknown
ဒီေန႔မနက္တပ္ရင္းမႈးတေယာက္အိပ္ယာထကတည္းဘယ္ဘက္မ်က္ခမ္းေတြလႈပ္လွခ်ည့္..ဘာျဖစ္ဦးမည္မသိ..မနက္၇နာရီ၁၅မိနစ္တြင္ဆက္သြယ္ေရးတဲမွရဲေဘာ္ေလးအေျပးတက္ႏွင့္ေရာက္လာပါေတာ့သည္.. - အဘ..အခုဘဲစက္၀င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..ပိႏၷဲေတာစခန္းကိုရန္သူလက္နက္ၾကီးနဲ႔ပစ္ေျပးေျပးသြားပါတယ္.. - ေဟ..ဘာျဖစ္ကုန္ျပီလဲ... - ဗိုလ္ၾကီးမင္းေအာင္ကိုလက္နက္ၾကီးစေနာက္ေစ့မွာထိသြားတယ္ေျပာပါတယ္အဘ..စထိကတည္းကသတိလစ္သြားပါတယ္တဲ့ခင္ဗ်ာ...
08:57
Unknown
တပ္ျပန္ေရာက္ျပီးႏွစ္ရက္အၾကာတြင္ရဲေဘာ္ေလးကတပ္ရင္းမႈးေခၚခိုင္းေၾကာင္းလာေျပာသျဖင့္တပ္ရင္းမႈးရံုးခန္းသို႔မင္းေအာင္ထြက္လာခဲ့သည္.. - အဘ..ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ပါျပီ.. -
ေအာ္..လာ..လာ..ကိုမင္းေအာင္..ဒီလိုဗ်..ေမာင္ရင့္ေနာက္ကခြင့္ျပန္သြားတဲ့ဗိုလ္ၾကီးစိုင္းဆိုင္တေယာက္အခုခြင့္ရက္ေစ့ေပမယ့္ျပန္မေရာက္လာေသးဘူး..ရွမ္းျပည္ထိျပန္တာဆိုေတာ့လမ္းပန္းအခက္အခဲေၾကာင့္ၾကာေနပံုဘဲ..အဲ့ဒါအခုပိႏၷဲေတာစခန္းထိုင္ရတဲ့ဗိုလ္ၾကီးတိုးေ၀တို႔တပ္ခြဲ(၂)နဲ႔ခ်ိန္းရမယ့္တပ္ခြဲ(၄)ကတပ္ခြဲမႈးဗိုလ္ၾကီးစိုင္းဆိုင္မေရာက္ေသးေတာ့ေမာင္ရင့္တပ္ခြဲ(၃)ကအစားခ်ိန္းေပးလိုက္ပါကြာ..ေမာင္ရင္တို႔ခ်ိန္းရမယ့္စခန္းေတာ့ကိုစိုင္းဆိုင္ကိုျပန္ေရာက္လာရင္ကၽြန္ေတာ္ခ်ိန္းခိုင္းလိုက္မယ္..ခရီးေရာက္မဆိုက္တာ၀န္ေပးရတာေတာ့အားနာပါတယ္ဗ်ာ.....
08:55
Unknown
မင္းေအာင္တေယာက္နဒီႏွင့္လွမ္းတိုင္ပင္ျပီးလိုအပ္သည့္စာရြက္စာတမ္းစံုေသာအခါလက္ထပ္ခြင့္တင္လိုက္သည္..လက္ထပ္ခြင့္က်ေတာ့မိဘေတြကိုလွမ္းေျပာျပီးလိုအပ္တာအဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္စီစဥ္ခိုင္းထားရသည္..ျပီးေတာ့မွတပ္ရင္းမႈးထံခြင့္တင္ရသည္..တပ္ရင္းမႈးကခြင့္ဆယ္ရက္ေပးသည္..ျပီးေတာ့နားလည္မႈႏွင့္ရန္ကုန္သို႔အလုပ္ကိစၥအနည္းငယ္ထဲ့ေပးလိုက္သျဖင့္ရက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္အခ်ိန္ရသြားပါသည္..မင္းေအာင္တို႔ျမိဳ႕ေလးကရန္ကုန္ႏွင့္သိပ္မေ၀းေသာမီးရထားလမ္းေဘးကျမိဳ႕ငယ္ေလးပါ..ခြင့္ရတာနဲ႔ရတဲ့အခ်ိန္အက်ိဳးရွိစြာအသံုးခ်လို႔ေမြးရပ္ေျမကိုဒုန္းစိုင္းရပါေတာ့သည္..စစ္သားဘ၀မွာအခ်ိန္ကေရႊလိုတန္ဖိုးရွိသည္ေလ..အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့မိဘမ်ားကလည္း၀မ္းပန္းတသာ..မဂၤလာပြဲအတြက္လည္းအားလံုးအဆင္သင့္လုပ္ထားျပီးသား.....
08:53
Unknown
တပ္ကိုေရာက္ေတာ့လည္းေရွ႕တန္းနယ္ေျမတပ္မို႔လံုျခံဳေရးသတိၾကီးရသည္..တပ္ရင္းကိစၥအေထြေထြၾကားထဲစိတ္လည္းညစ္ရသလိုေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ရသည္..တပ္ရင္းမိသားစုေတြကေတာ့လူမ်ိဳးစံုလွသည္..အမ်ားစုကေတာ့ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား..ကိုယ့္တပ္ကအရာရွိအရာခံအၾကပ္တပ္သားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ဖထီးသမီးခိုးလာသူမ်ားသမို႔ရဲေမမ်ားမွာကရင္မေလးေတြသာမ်ားသည္..အရာရွိေတြလည္းငယ္ရည္းစားမရွိသူမ်ားကရင္ပ်ိဳျဖဴမ်ားႏွင့္ခ်စ္ၾကိဳးသြယ္ျပီးလက္ထပ္ၾကသူအမ်ားသား..တပ္ရင္းထဲတြင္အေပါမ်ားဆံုးကတိုတစ္ရွည္တစ္ေခၚေျချပတ္ရဲေဘာ္မ်ား..သူတို႔ကိုေနာက္တန္းအင္အားထားရသည္..တပ္ထဲကမထြက္ခြာခင္အထိတာ၀န္ေက်ၾကသူမ်ားပင္..ကရင္ျပည္နယ္ကေတာ့မိုင္းေပါလွသည္..မိုင္းလြတ္နယ္ေျမကခပ္ရွားရွား..ငေပြးကလည္းမိုင္းေထာင္လွသည္..ဒီေန႔ရွင္းေနာက္ေန႔မိုင္းျပန္ေထာင္သည္..တပ္ကလည္းတပ္ရင္းအနားမိုင္းကြင္းေညွင့္ကြင္းႏွင့္..စခန္းကုန္းမ်ားပတ္လည္ျခံစည္းရိုးႏွစ္ထပ္ၾကားတြင္မိုင္း..ေညွင့္ေထာင္ရသည္..ကရင္လက္နက္ကိုင္မ်ားကေတာ့လူသြားလို႔ရသည့္လမ္းမွန္သမွ်မလြတ္တမ္းမိုင္းေထာင္သည္..ကားလမ္းႏွင့္တံတားဆိုတာလည္းမိုင္းေထာင္ျခင္း..မိုင္းဆြဲျခင္းမၾကာခဏ..သူ႔အမ်ိဳးကိုယ့္အမ်ိဳးအကုန္လူျဖစ္ရံႈးရသည့္မိုင္းမ်ားပင္ျဖစ္ေတာ့သည္.....
08:52
Unknown
မင္းေအာင္တေယာက္ဗိုလ္သင္တန္းတက္ပါျပီ..ရန္ကုန္ႏွင့္မေ၀းလွေသာေမွာ္ဘီတြင္တပ္မေတာ္(ၾကည္း)ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းရွိပါသည္..ေနာင္ေသာအခါတြင္မွဗသကသည္ဗထူးျမိဳ႔သို႔ေျပာင္းသြားျခင္းျဖစ္သည္..တပ္မေတာ္ဆိုသည္မွာေယာက်္ားတေယာက္လက္ရံုးရည္ႏွလံုးရည္ကိုၾကံ႕ခိုင္ေအာင္ျပင္းထန္လွေသာစစ္ေရးေလ့က်င့္ခန္း..ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ..တင္းၾကပ္လွေသာစည္းကမ္းမ်ားႏွင့္တေသြးတသံအမိန္႔မ်ားျဖင့္ေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္ပံုသြင္းေပးေသာေနရာတခု..အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွေရာက္လာေသာမတေထာင္သားမ်ားစုေပါင္းေနထိုင္ရျပီးတမေအထဲကေမြးဖြားေသာညီရင္းအကိုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳးသြင္းေပးတဲ့ေနရာတခုပါ..သင္တန္းကာလက၉လ...စေနေန႔ဆိုဗိုလ္ေလာင္းယူနီေဖာင္းႏွင့္ဧည့္ေတြ႕လို႔ရသည္..တနဂၤေႏြေန႔ဆိုျမန္မာအမ်ိဳးသား၀တ္စံုတြင္ဗိုလ္ေလာင္းနံပါတ္ျပားရင္ထိုးေလးႏွင့္outpassထြက္ခြင့္ရသည္.....
08:51
Unknown
ခုေတာ့မင္းေအာင္နဲ႔နဒီတို႔တကၠသိုလ္တက္ခြင့္ရပါျပီ..ၾကားဖူးနား၀ႏွင့္စိတ္ကူးေတြယဥ္ထားေသာတကၠသီလာျမကၽြန္းသာ..သစ္ပုတ္ပင္..ဒါေတြကိုျမင္ရျပီထင္တာ..ဘယ္ဟုတ္လိမ့္မတုန္း..အဲ့ဒါေတြကတတိယႏွစ္ေရာက္မွျမင္ရမွာတဲ့..ခုေတာ့လိႈင္မွာရွိတဲ့RC(2)ကိုအရင္ေရာက္သည္..ဒါလည္းမဆိုး..ေက်ာင္းေရွ႕မွာအင္ယားကန္နဲ႔ေလွစီးလို႔လည္းရတယ္..ပန္းျခံေလးလည္းရွိတယ္..လိုင္းကားေတြကလည္းေက်ာင္းေရွ႕အ၀ိုင္းကိုလာပတ္ေပးတယ္..မွတ္တိုင္လည္းရွိတာမို႔ဘယ္သြားခ်င္ခ်င္လြယ္သည္..မင္းေအာင္ကRC(2)နဲ႔နီးေသာဓမၼာရံုလမ္းမေပၚမွေယာက်္ားေလးေဆာင္တြင္ငွားေနသည္..နဒီကေတာ့ရန္ကုန္ရွိအေဒၚအိမ္ကေက်ာင္းတက္သည္..ေက်ာင္းခ်ိန္ေတြကေန႕တ၀က္စီ..မင္းေအာင္တို႔ကေတာ့တန္ေအာင္ႏွစ္ခ်ိန္လံုးေက်ာင္းမွာေပ်ာ္ပစ္သည္..ကင္တင္းကေက်ာင္းကင္တင္းန္နဲ႔ေက်ာင္းျပင္တြင္အေဆာင္ကင္တင္းန္ရွိသည္..အေဆာင္ကင္တင္းကေစ်းပိုသက္သာျပီးအစားအေသာက္ပိုမ်ားေသာေၾကာင့္အေဆာင္ကင္တင္းန္သည္အေဆာင္ေနေက်ာင္းသားမ်ားအားထားရာ..အားသည့္အခ်ိန္..(အမွန္ကအတန္းလစ္ျပီးအားေအာင္ကိုလုပ္ထားတာ..)ထိုအခ်ိန္မ်ားတြင္အမ်ားအေခၚမိန္းထဲ(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)ကိုသြားလည္ၾကသည္..အဓိပတိလမ္းကိုေလွ်ာက္ၾကည့္သည္..ခန္႔ျငားလွေသာဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ေရွ႕ဓါတ္ပံုရိုက္ၾကသည္..ယမ္းဘီလူးဆိုင္..ဦးခ်စ္ဆိုင္ထိုင္ခဲ့ၾကသည္..စိုးျမင့္ေၾကာ္ဆိုတာဘာလဲလို႔ျမည္းတတ္ျပီ..ရာဇူးကမမေတြ..ဖိုင္နယ္သူမမေတြ..တတိယႏွစ္မမေတြကိုေငးျပီးေ၀ဖန္တတ္လာသည္..မမေတြကလည္းေဒသေကာလိပ္ေက်ာင္းသားသူတို႔ကိုခ်ာတိတ္ေတြဆိုတဲ့ပံုစံမ်ိဳးျဖင့္မ်က္လံုးေလးနည္းနည္းစင္းကာအထက္စီးေလးနဲ႔ၾကည့္တတ္သည္..ထိုေခာတ္ကထမိန္တိုတိုရွန္ပိန္ေခာတ္..အက်ီၤပြပြရွည္ရွည္နဲ႔ထမိန္တိုတိုဖက္ရွင္ေတြ၀တ္တဲ့အခ်ိန္ေပါ့..ေျမနီလမ္းကန္ေဘာင္ေပၚမေမာမပန္းေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ရင္းအင္းယားကိုေငး..ဘူးသီးေၾကာ္၀ယ္စားျပီးပိုက္ဆံမေပးဘဲလည္းထြက္ေျပးဘူးသည္..ေနာက္တေန႔မွတကူးတကသြားျပန္ေပးၾကသည္..တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀၏လြတ္လပ္ေသာအေပ်ာ္မ်ားအျပည့္နဲ႔ဘ၀ရဲ႕တမ္းတမက္ေမာစရာအေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ေတြ..ေက်ာင္းေတာ္သူေက်ာင္းေတာ္သားခ်င္းေမာင္ရင္းႏွမအလားကူညီေစာင့္ေရွာက္ၾကသည္..ခ်က္ဗလက္ကားအိုၾကီးမ်ားတိုးစီးျပီး၄င္း..ဒိုင္နာကားေလးမ်ားစီးျပီး၄င္း..ဘ၀တူဗိုလ္တေထာင္ေဒသေကာလိပ္(၁)..ၾကည့္ျမင္တိုင္ေဒသေကာလိပ္(၃)တို႔ကိုလည္းေျခရာထပ္မွ်ေလွ်ာက္လည္ဘူးျပီ..ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ေရွ႕အဓိပတိလမ္းေပၚကတရုတ္စကားပြင့္မ်ားလည္းခ်စ္သူပန္ဖို႔ေကာက္ခဲ့တတ္သည္..ဂ်ပ္ဆင္ေရွ႕ကအုတ္ေလွကားမွာတိုးတိုးၾကိတ္ၾကိတ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ထိုင္တတ္သလိုပုဂံလမ္းမွာလည္းစရင္းေနာက္ရင္းတြန္းထိုးေလွ်ာက္ခဲ့ၾကသည္.....
08:49
Unknown
ဒီေန႔ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းထြက္သည့္ေန႔..မင္းေအာင္နဲ႔နဒီတို႔ေစာေစာထျပီးေအာင္စာရင္းသြားၾကည့္ၾကသည္...ေအာင္စာရင္းကပ္ထားေသာေက်ာက္သင္ပုန္းေရွ႕တြင္လူမ်ားအျပည့္..နဒီ့ကိုအျပင္မွာရပ္ေစာင့္ခိုင္းျပီးမင္းေအာင္လူအုပ္ထဲငါးဖယ္ငါးေအာင္းတိုးနဲ႔တိုး၀င္သြားသည္..အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ငါးပိေကာင္ကိုထုထားသည့္ပံုစံျဖင့္မင္းေအာင္ျပန္ထြက္လာသည္...အစေျပေနေသာပုဆိုးကိုလက္ႏွင့္စုကိုင္ျပီးအက်ီၤမွာလည္းရြဲ႕ေစာင္းလ်က္..မ်က္ႏွာကလည္းအကဲမရ..နဒီေၾကာက္လန္႔တၾကားေမးသည္.....
08:48
Unknown
နဒီ့ကိုေနာက္ေန႔မနက္ေစာေစာေက်ာင္းမသြားမီစံပယ္ပန္းကံုးရွည္ၾကီးေပးျပီးသြားဖားေတာ့မ်က္ေစာင္းထိုးျပီးမေခၚခ်င္ေယာင္ျပဳသည္..ဒါမ်ိဳးေတာ့ဘယ္ရမလဲ..နဒီ့မ်က္ႏွာကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ျပီး..ေဟာ..ရယ္ေတာ့မယ္..ရယ္ေတာ့မယ္..ေဟာ..ပါးစပ္ၾကီးျပဲလာျပီ..ရယ္ခ်င္ေနျပီ..ရယ္ေတာ့မယ္နဲ႔လိုက္ေျပာေနလိုက္ေတာ့နဒီတေယာက္မထိန္းနိုင္ဘဲတဟီးဟီးရယ္ျပီးသူ႔ကိုထုပါေတာ့သည္..ထုစမ္းပါနဒီရယ္..ငါ့မွာတညလံုးစိတ္ေတြပူခဲ့ရတာ..မနက္ေ၀လီေ၀လင္းအေမဘုရားပန္းထမခူးေသးခင္ထျပီးအိမ္ေရွ႕စံပယ္ရံုကိုတပြင့္မက်န္အကုန္ခူးျပီးအေမ့စက္ကအပ္နဲ႔အပ္ခ်ည္ယူျပီးၾကိဳးစားပန္းစားနင့္အတြက္သီေပးထားတာ...လက္မွာေတာင္အပ္စူးခံရေသးတယ္..အေမျမင္ရင္အဆူခံရမွာစိုးလို႔စပယ္ကံုးကိုအနံ႔မထြက္ေအာင္ပလတ္စတစ္အိတ္နဲ႔ထဲ့..လြယ္အိတ္ထဲဖြက္ယူခဲ့ရတာပါ..အေမကေတာ့သူ႔ဘုရားပန္းေတြဘယ္သူခူးသြားမွန္းမသိလို႔ပြစိပြစိနဲ႔ေမတၱာေတြပို႔ေနေလရဲ႕..ဒီတရက္ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားနဲ႔အေမလည္းခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ..စိုးရိမ္ေနရတဲ့နဒီေလးအမ်က္ေျပဖို႔ဖားရမယ့္တာ၀န္ဒိန္းတလိန္းနတ္ဖမ္းစားေနေသာသားမွာရွိေနလို႔ပါ.....
08:46
Unknown
မင္းေအာင္ကခပ္တည္တည္ႏွင့္စေနာက္တတ္သေလာက္နဒီကေတာ့ခပ္ျပံဳးျပံဳးေနတတ္ျပီးဆရာလုပ္တတ္သူေလးျဖစ္သည္..စာလည္းေတာ္သည္..နဒီသည္သူမတခါမွမျမင္ဖူးေသာသရဲကိုအလြန္ေၾကာက္တတ္သူျဖစ္ျပီးသရဲတေစၦအေၾကာင္းေျပာၾကလွ်င္ေရွ႕ဆံုးမွနားေထာင္တတ္သူျဖစ္သည္..မင္းေအာင္လက္ခ်က္ကေတာ့အတန္းထဲမွမိန္းကေလးမ်ားထိၾကသည္..ဖားျပဳတ္ဖမ္းျပီးေန႔လည္မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္လြယ္အိတ္ထဲထဲ့ေပးထားတာမ်ိဳးတို႔..ဂ်ယ္လီလိုေပ်ာ့စိစိအရာနဲ႔လုပ္ထားေသာအီးပံုအတုႏွင့္စာသင္ခံုထဲထဲ့ထားတာမ်ိဳး..အင္မတန္အရိုက္ၾကမ္းေသာသခ်ၤာဆရာအခ်ိန္တြင္ထိုင္ခံုမွာေခြးေလွးယားသီးမႈန္႔ပါေလကာမွ်ျဖဴးထားေပးျခင္းျဖင့္ဂဏာမျငိမ္ေအာင္ျဖစ္ေနေစတာမ်ိဳးတို႔အမ်ိဳးမ်ိဳးမရိုးေစရ...အတန္းထဲမွာအလြန္စြာေသာတင္ေမၾကဴကိုအတန္းထဲအ၀င္ေနာက္မွခလုတ္တိုက္သလိုလိုႏွင့္ေက်ာကိုအသာတြန္းလိုက္သည္..လွည့္ၾကည့္ေတာ့ေဆာရီးပါလို႔ခါးေလးညႊတ္ေတာင္းပန္လိုက္သျဖင့္မ်က္ေစာင္းတခ်က္ႏွင့္ပီးသြားသည္..ထိုေန႔အဖို႔အတန္းသားမ်ားသူမကိုအလြန္ျပံဳးျပရယ္ျပေနသည္ဟုတင္ေမၾကဴေတြးေနသည္..မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္မုန္႔ဆိုင္တန္းသြားရာလမ္းတြင္မွသူငယ္ခ်င္းတေယာက္က..ဟဲ့..ေမၾကဴ..နင့္ေက်ာမွာဘာေတြေရးျပီးကပ္ထားတာတုန္းဟ..ဆိုေတာ့မွေက်ာကိုစမ္းၾကည့္ေတာ့စာရြက္တရြက္ေပၚတြင္မွင္လံုးၾကီးၾကီးနဲ႔ေရးထားေသာ(ကၽြန္မအစားမဆင္မျခင္စား၍ခ်ီးပန္းေနပါသည္)ဆိုေသာစာကိုေတြ႕ရသည္..မနက္ကမင္းေအာင္သူ႔ကို၀င္တိုက္စဥ္ကေက်ာကိုတြန္းသြားတာသတိရသျဖင့္ရန္ေတြ႕ရန္ေဒါသတၾကီးအတန္းထဲျပန္လာေတာ့အႏၱရာယ္ကိုၾကိဳျမင္တတ္ေသာမင္းေအာင္တေယာက္ေန႔တ၀က္ေက်ာင္းေျပးေလျပီ..ဘာမွမတတ္နိုင္.....
08:43
Unknown
ပန္းပြင့္ေလးတစ္ပြင့္အခ်ိန္မတန္ဘဲေၾကမြပ်က္စီးသြားရတဲ့ထိုတေန႔..တနည္းအားျဖင့္မြန္မြန္႔ဘ၀သက္တမ္းရဲ႕ေနာက္ဆံုးညေလး..ေနာက္တေန႔ေနထြက္လာတာကိုျမင္ေတြ႕ခြင့္မရသြားရွာသူေလးရဲ႕ပူေလာင္ျပင္းျပေသာခံစားခ်က္ေတြနိဂံုးခ်ဳပ္ရသည့္ညဥ့္နက္နက္တည...ကိုကိုအိမ္ေပၚကဆင္းသြားေတာ့မြန္မြန္အသည္းအူျပတ္မတတ္ငိုေနမိတယ္..ကိုကို႕ကိုဘယ္လိုျပန္ေခ်ာ့ရမလဲ..ကိုကိုေက်နပ္ေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ..ကိုကို႔ကိုမေျပာျပရေသး..သူမမွာကိုကို႕ရင္ေသြးေလးလြယ္ထားရျပီ..ဒါဆိုကိုကိုသူမအေပၚစိတ္ျပန္လည္လာမလား..ခုေနကိုကိုျပန္လာရင္ေျပာျပလိုက္ေတာ့မည္..ကေလးေလးေရ..ေဖေဖ့ကိုေမေမ့အေပၚျပန္ခ်စ္လာေအာင္ကူညီပါေနာ္..မြန္မြန္တေယာက္တည္းအိမ္ထဲမွာေၾကာက္ေနသည္..ဘုရားရွင္ကယ္ေတာ္မူပါ..ကိုကိုစိတ္ေျပျပီးအျမန္ျပန္လာပါေစဘုရား..မြန္မြန္တေယာက္တည္းအေတြးေတြခ်ာလည္လိုက္ေနသည္..အရမ္းလည္း၀မ္းနည္းေနျပီးေနာက္ဆံုးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွ်င္မွ်င္ေလးကိုဖက္တြယ္ရင္းကိုကိုျပန္အလာကိုေစာင့္ေနမိသည္..ညဥ္႔ဆယ္နာရီေလာက္အိမ္ေရွ႕တံခါးေခါက္သံၾကားရသည္..ကိုကိုျပန္လာျပီေပါ့..ကိုကိုသူမကိုပစ္မထားဘူး..မြန္မြန္၀မ္းသာသြားသည္..တံခါးကိုေျပးအဖြင့္အျပင္မွာရပ္ေနတာလူစိမ္းႏွစ္ေယာက္..မြန္မြန္ဘာမွမလုပ္နိုင္ခင္လွ်င္ျမန္စြာမြန္မြန္႔ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ျပီးအိမ္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္သည္..တံခါးကိုခ်က္ခ်ပိတ္ျပီးကၽြမ္းက်င္လွေသာလက္မ်ားကမြန္မြန္႕ကိုလက္ျပန္ၾကိဳးတုတ္ပါးစပ္ကိုအ၀တ္နဲ႔စည္းလိုက္သည္..တကယ္ေတာ့မရဏမင္းရဲ႕တံခါးေခါက္သံမွန္းအရိုးခံမေလးမြန္မြန္မသိခဲ့ပါ..ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးအထာကိုမြန္မြန္မသိခဲ့ပါ..ဘာမွမသိေသာအရိုးခံစပယ္ျဖဴမေလးတေယာက္ခုေတာ့ၾကိဳးတုတ္ရက္နဲ႔မ်က္လံုးေလးအျပဴးသား..မြန္မြန္အရမ္းေၾကာက္ျပီးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္..ကိုကိုေရ..ျမန္ျမန္ျပန္လာပါ..မြန္မြန္႕ကိုကယ္ပါဦးကိုကိုရယ္..ေအာ္..သူ႔ကိုကိုရဲ႕စီစဥ္မႈမွန္းေတာင္မသိခဲ့ရွာသူေလး...ကၽြန္မကိုဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔ရွင္..ကၽြန္မမွာကိုယ္၀န္နဲ႔ပါ..မြန္မြန္ရင္ေသြးေလးအတြက္လည္းပူပင္ေနမိသည္..ေတာင္းပန္ေနေပမယ့္ပါးစပ္ကအ၀တ္နဲ႔စည္းထားေတာ့ဘာသံမွမထြက္နိုင္..၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး..ဒီအခ်ိန္မွာ၀င္လာသူႏွစ္ေယာက္ထဲကတေယာက္ကမြန္မြန္႔အနားလာထိုင္သည္..မြန္မြန္၀တ္ထားေသာလက္၀တ္လက္စားမ်ားကိုျဖဳတ္ယူသည္..ယူသြားၾကပါ..လူကိုရန္မရွာရင္ေတာ္ပါျပီ..ေနာက္ေတာ့ႏွစ္ေယာက္လံုးအနားလာထိုင္ျပီးအရက္ေသာက္ေနသည္..အရက္ေသာက္ရင္းမြန္မြန္႔ကိုစိမ္ေျပနေျပၾကည့္သည္..လက္ႏွင့္အသာပြတ္သပ္ၾကည့္ေနသည္..ျပီးေတာ့ေျပာေနၾကသည္.....
08:40
Unknown
ေနာက္ဆံုးေတာ့ဘယ္လိုေတြးေတြးမြန္မြန္၏အသတ္ခံရမႈသည္စိုးျမတ္ျငိမ္းအေပၚသာအဓိကထားစစ္ေဆးရန္ရွိပါေတာ့သည္..ဒါေၾကာင့္စစ္ေဆးမႈကိုထပ္ျပီးတိုးရန္သာရွိေတာ့သည္..စိုးျမတ္ျငိမ္းတေယာက္လည္းမိမိထင္သလိုမျဖစ္လာသျဖင့္အလြန္စိတ္ဆင္းရဲေနသည္..ရရွိမည္ေမွ်ာ္မွန္းထားေသာအခြင့္အေရးၾကီးလည္းခုဆိုလက္လႊတ္လိုက္ရျပီ..ညဥ္႔ေတြမွာလည္းေကာင္းစြာမအိပ္နိုင္..မြန္မြန္၏သနားစဖြယ္မ်က္ႏွာေလးကအျမဲအိပ္မက္ထဲမွာေပၚလာသည္..မြန္႔မွာဘာအျပစ္ရွိလို႔ကိုကိုရက္စက္နိုင္တာလဲလို႔အခ်ိန္တိုင္းေမးေနသလိုဘယ္ကိုၾကည့္ၾကည့္မြန္မြန္႕ကိုျမင္ေနရသျဖင့္ေသြးပ်က္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာသည္..ဒီေန႔လည္းစစ္ေဆးေမးျမန္းျပန္ပါသည္..လူလည္းမသိဘူးတြင္တြင္ျငင္းရင္းေန႔တိုင္းဒီေမးခြန္းဒီအေျဖေတြနဲ႔ဘဲလံုးခ်ာလိုက္ေနရတာပင္ပန္းလွပါျပီ..ဒီေန႕ေတာ့အခန္းထဲမွာစစ္ေဆးသည့္လူေတြထဲစခန္းမႈးပါေရာက္ေနတာေတြ႕ရသည္..သူ႔အေပၚဘာျပစ္ခ်က္မွမရွိဘဲလူကိုႏွိပ္စက္ေမးျမန္းျခင္းမ်ိဳးေတာ့မရွိေသာ္လည္းစိတ္ေတြေတာ့ပင္ပန္းလွပါျပီ..ဒီလိုမွန္းသိရင္မလုပ္သင့္တာေတြကိုလုပ္မိမည္မဟုတ္..ခုေတာ့ေျမြပါလည္းဆံုးသားလည္းဆံုး..ေနာင္တေတြလည္းရပါျပီ..ခုလည္းဘာေတြေမးဦးမည္မသိ..ေျဖရေပဦးေတာ့မည္.....
08:39
Unknown
စိုးျမတ္ျငိမ္းေက်ာင္းျပန္ေရာက္ျပီးဆယ္ရက္ခန္႔အၾကာဧည့္သည္ေရာက္ေနေၾကာင္းဂိတ္၀မွသတင္းပို႔လာသည္..ဘယ္သူေတြပါလိမ့္ဟုသြားၾကည့္ေသာအခါဒီေလာက္အခ်ိန္ေစာျပီးေရာက္လာမည္ဟုမေမွ်ာ္လင့္ထားမိေသာမြန္မြန္၏မိဘႏွစ္ပါး..ေရာက္တာႏွင့္သမီးမြန္မြန္ေရာဟုေမးေတာ့သည္..စိုးျမတ္ျငိမ္းကမြန္မြန္သူနဲ႔ရန္ျဖစ္ရာမွစိတ္ဆိုးျပီးမလိုက္လာေၾကာင္း..အိမ္ျပန္သြားေၾကာင္း..သူ႔မွာတာ၀န္တဖက္နဲ႔မို႔လိုက္မပို႔နိုင္လိုက္ေၾကာင္းေျပာျပသည္..မြန္မြန္႔မိဘမ်ားကအခုအခါသမီးအေလာင္းဟုယူဆရေသာအေလာင္းတခုေတြ႕ခဲ့ေၾကာင္း..ေသခ်ာေအာင္လာေမးတာျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၾကသည္..စိုးျမတ္ျငိမ္းကမိမိျပန္လာေသာကားလက္မွတ္ကိုျပသည္..မြန္မြန္အိမ္ျပန္သြားေၾကာင္းသာတြင္တြင္ေျပာသည္..မြန္မြန္႔မိဘမ်ားကျမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းတြင္အမႈဖြင့္သည္..ရဲစခန္းမႈးလည္းစိတ္ညစ္ရသည္..တပ္မွအရာရွိတေယာက္ကိုတရားစြဲရသည္မွာလြယ္သည့္အလုပ္မဟုတ္..ဒီေတာ့ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးကိုေတြ႕ခြင့္ေတာင္းရသည္..ျဖစ္စဥ္ကိုရွင္းျပရသည္..ရန္ကုန္သာေကတရဲစခန္းႏွင့္လွမ္းခ်ိတ္ဆက္ရသည္..ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးလည္းေခါင္းကိုက္ရေတာ့သည္..ေနာက္ဆံုးစိုးျမတ္ျငိမ္းကိုစစ္ေဆးရေတာ့သည္..စိုးျမတ္ျငိမ္းကတြင္တြင္ျငင္းေနတုန္း......
08:38
Unknown
ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ၾကိဳတင္ငွားထားသည့္အိမ္ေလးမွာႏွစ္ေယာက္ေနသည္..မြန္မြန္ကေတာ့တအံ့တၾသ..သူ႔ဘ၀တြင္ဒါပထမဆံုးအၾကိမ္မိဘမ်ားႏွင့္ခြဲကာခင္ပြန္းမ်က္ႏွာတရြာထင္ျပီးလိုက္လာခဲ့တာေလ..အရာအားလံုးအသစ္အဆန္း..ခုေတာ့ကိုကိုတေယာက္တည္းကိုတဘ၀လံုးပံုကာအားကိုးရေတာ့မည္..မြန္မြန္အရမ္းေပ်ာ္ေနသည္..ခ်စ္ရသူနဲ႔အတူေနရတာဘယ္မိန္းကေလးမေပ်ာ္ရွိပါ့မလဲ..ကိုကိုကလည္းအရမ္းဂရုစိုက္သည္..ထမင္းလည္းကေလးတေယာက္လိုတယုတယခြံ႕ေကၽြးသည္..သနပ္ခါးေတာင္ကိုယ္တိုင္လူးေပးသည္..ဘ၀ရဲ႕အေပ်ာ္ဆံုးေသာအခ်ိန္မ်ား...မြန္မြန္မသိနားမလည္ခဲ့ပါ..ကံၾကမၼာဆိုတာလွည့္ဖ်ားတတ္မွန္း..တသက္လံုးေပ်ာ္ရမည္ထင္ထားေသာအေပ်ာ္မ်ားကိုေနာက္ႏွစ္ရက္အၾကာတြင္ကိုကိုကိုယ္တိုင္ဖ်က္စီးပစ္လိုက္သည္..ထိုေန႔ကညစာကိုမြန္မြန္စားေကာင္းလို႔အလြန္ၾကိဳက္ေသာေၾကးအိုးဆီခ်က္ကိုကိုကပါဆယ္၀ယ္လာျပီးစားၾကသည္..မျပည့္မစံုအိမ္ေလးထဲတြင္ကိုကိုခြံ႕ေပးေနေသာေၾကးအိုးဆီခ်က္ကိုအရသာခံစားေနေသာမိမြန္မြန္တေယာက္မၾကာခင္ၾကားရေတာ့မယ့္ရင္ကြဲစကားေတြကိုမသိခဲ့ရိုးအမွန္ပါ..စားျပီးေတာ့ကိုကိုကမြန္မြန္႔လက္ေလးကိုတယုတယဆြဲကာအိမ္ေရွ႕ခန္းေလးမွာထိုင္ခိုင္းသည္..ျပီးေတာ့မြန္မြန္႕ကိုေငးၾကည့္ျပီးစကားစသည္.....
