ေသြးေၾကြး(၅)

ခဏလည္းေနေရာ က်ေနာ္လည္းေခါင္းစိုက္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားပါေလေရာဗ်ာ။ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ၊ အေဘာ္တဘတ္ (Abbottabad) ၿမိဳ႕နဲ႔လဲနီးလာေရာ ပါကစၥတန္စစ္တပ္ရဲ႕ Checkpoint ေတြ႐ွိတဲ့ေနရာေတြနားကျဖတ္လာတိုင္း သတ္မွတ္အခ်က္ေပးဆက္သြယ္ေျပာဆိုမွဳ (Pro Word) ေတြကိုၾကားေနရပါတယ္။ တခ်က္ႏိုးလာလိုက္ တခါျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္ပါပဲ။
“10 minutes out!”
က်ေနာ္လည္းခဏေမွးေနရာက ဆတ္ကနဲ႔လန္႔ႏိုးသြားတယ္။ မ်က္လံုးေတြကိုပြတ္သပ္ၿပီး ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို ေသြးျပန္ေလွ်ာက္ေအာင္ ရသေလာက္နည္းနည္းေလးကစားေပးလိုက္တယ္။ ၁၀ မိနစ္အလို အခ်က္ေပးတာကျမန္လိုက္တာလို႔ ထင္လိုုက္ရေတာ့ ၾကည့္ရတာ က်ေနာ္လည္း ထင္ထားတာထက္ပိုၿပီး အိပ္ေမာက်သြားပံုပါပဲ။
“6 minutes!”
စိတ္ထဲမွာသ႐ုိးသရီျဖစ္ေနတာေတြလည္းအကုန္ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ အင္း… ဒီညကေတာ့ လုပ္စရာ႐ွိတာလုပ္ရတဲ့ ေနာက္ထပ္ညတညပါပဲ။ ေပါင္ေပၚတင္ၿပီး ပိုက္ထားတဲ့ဦးထုပ္ကို ေခါင္းမွာစြပ္လိုက္ၿပီး ေမးသိုင္းႀကိဳးကိုေနရာတက်တပ္လိုက္ပါတယ္။ ေခါင္းေပၚလွန္တင္ထားတဲ့ ညၾကည့္မွန္ေျပာင္းကို ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး ျမင္ကြင္းအားလံုးကိုခ်ိန္သားကိုက္ေအာင္ညွိလိုုက္ပါတယ္။ ႀကိဳးနဲ႔ဆင္းတဲ့အခါ မခ်ိတ္မိေအာင္ ေသနတ္ကိုရင္ဘတ္မွာကပ္ေနေအာင္ဆြဲကပ္ထားလိုက္တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေသနတ္ရဲ႕ Safe ကို ေနာက္ဆံုးတႀကိမ္ထပ္စစ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဟယ္လီေကာ္ပတာထဲမွာေတာ့ ေမွာင္မဲေနတုန္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းလူတိုင္း ကိုယ့္လက္နက္ပစၥည္းကိရိယာေတြကို ျပန္စစ္ေနၾကတာ က်ေနာ္သိတယ္။
“1 minute!”
ဟယ္လီေကာ္ပတာအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ခိုဆင္းရမယ့္ႀကိဳးကိုခ်ိတ္ထားတဲ့ FRIES Bar (Fast Rope Insertion/Extraction System) ကို အျပင္ဘက္ကို တြန္းထုတ္လုိက္ပါတယ္။ အဲလိုမွလြတ္လြတ္ကင္းကင္းနဲ႔ဆင္းလို႔ရမွာ။ အဲဒီဘားတံကိုေအာက္ေျခမွာစို႔တခုနဲ႔ခ်ဳပ္ထားတာ။ အဲဒီစို႔ေနရာတက်႐ွိမ႐ွိ ဘားတံတေလွ်ာက္ကို လက္နဲ႔ပြတ္သပ္ၿပီး က်ေနာ္စစ္လိုက္ပါတယ္။ ဟယ္လီေကာ္ပတာအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကလည္း စစ္ၿပီးသားပါ။ ၿပီးတာနဲ႔ ေသခ်ာေအာင္လို႔ ႀကိဳးကိုခပ္ျပင္းျပင္းတခ်က္ေဆာင့္ဆြဲၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ အိုေကတယ္။
ဟယ္လီေကာ္ပတာအျပင္ဘက္ကို က်ေနာ္ေျခေထာက္အရင္ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ အျပင္မွာေတာ့ ေလကတျဖဴးျဖဴးတိုက္ေနတာေပါ့ေလ။ က်ေနာ္ႀကိဳးကိုဆြဲယူလိုက္တယ္။ ႀကိဳးကို တခ်က္ခိုၿပီး အျပင္ဘက္ကိုနည္းနည္းျပဴထြက္လိုက္ၿပီး အေ႐ွ႕ကိုေက်ာ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ေက်ာ္လာတဲ့ အိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အုတ္တံတိုင္းေတြအေနာက္မွာ မီးလင္းေနတဲ့ ေရကူးကန္ေတြနဲ႔ အလွစိုက္ပန္းျခံေတြ႐ွိၾကပါတယ္။ က်ေနာ္က အာဖဂန္နစၥတန္မွာ ႐ႊံ႕နဲ႔ေဆာက္ထားတဲ့ တဲအိမ္ေလးေတြကိုေတြ႕ေနက်ပါ။ အေဘာ္တဘတ္ၿမိဳ႕ကို ဟယ္လီေကာ္ပတာေပၚကေနၾကည့္ရင္းနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ အေမရိကားရဲ႕ ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္ေတြကို အလိုလိုသတိရလာမိပါတယ္။
ႀကိဳးကိုခိုၿပီးတံခါးအျပင္ဘက္ကိုနည္းနည္းထြက္လိုက္ပါေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဆင္းရမယ့္ျခံကိုဖ်တ္ကနဲ တခ်က္လွမ္းေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ အာဖဂန္နစၥတန္ႏိုင္ငံထဲက ဂ်လာလာဘတ္ၿမိဳ႕ကေန ဒီေနရာကိုေရာက္ဖို႔ မိနစ္ (၉၀) ေလာက္ၾကာေတာ့ ဒီညသန္းေခါင္မတိုင္မီ က်ေနာ္တို႔ ဂ်လာလာဘတ္ကိုျပန္ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ ေအာက္ကျခံမွာေတာ့ ေမွာင္နဲ႔မည္းမည္းပဲ။ ေဘးပတ္၀န္းကအိမ္ေတြမွာလည္း မီးလင္းေနတဲ့ အိမ္တအိမ္မွမ႐ွိပါဘူး။ ၾကည့္ရတာ ရပ္ကြက္တခုလံုးမီးျပတ္ေနတဲ့ အတိုင္းပဲ။ ဒီနယ္ေျမမွာ မီးခဏခဏျပတ္ေလ့႐ွိပါတယ္။
----------------------------------------------------
ဆက္ရန္

Posted in: Stories, ေသြးေၾကြး