ေျခေထာက္ေတြကိုရင္ဘတ္ကိုဆြဲကပ္ႏိုင္ဖို႔ က်ေနာ္အသည္းအသန္ႀကိဳးစားတယ္။ ဗိုက္ထဲမွာလဲေျဗာင္းဆန္ ကုန္ၿပီဗ်ာ။ ပြင့္ေနတဲ့ေဘးတံခါးကေန က်ေနာ္ျမင္ေနရတာကေတာ့ ေျမျပင္နဲ႔ကပ္လာတာကျမန္လြန္းေနတယ္။ ဟယ္လီေကာ္ပတာေတြပ်က္က်ရင္ ေလယာဥ္ေတြပ်က္က်သလိုမ်ဳိး အ႐ွိန္နဲ႔ေလဟုန္စီးလို႔မရပါဘူး။ စက္ပ်က္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ေလထဲကေန ေက်ာက္ခဲတလံုးလို ျပဳတ္က်လာေတာ့တာပါပဲ။ ေျမျပင္နဲ႔ ေဆာင့္ၿပီေဟ့ဆိုရင္ ႐ိုတာဒလက္ေတြကက်ဳိးပဲ့ကုန္ၿပီး အပ်က္အစီးအပိုင္းအစေတြက အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးကို လြင့္ထြက္ကုန္တာ။
က်ေနာ္ကအေပါက္၀မွာထုိင္ေနေတာ့ ဟယ္လီေကာ္ပတာသာလိမ့္သြားရင္ အေပါက္ကေနက်ေနာ္ထြက္က်ၿပီး အႀကိတ္ခံရမွာကို ေတာ္ေတာ္စိုးရိမ္မိတယ္ဗ်ာ။ ေ၀ါ့လ္ထ္ က က်ေနာ့္ခ်ပ္၀တ္ကိုကိုင္ၿပီး အထဲကိုအတင္း ဆြဲသြင္းေနတာကို က်ေနာ္သိေနရပါတယ္။ ျပႆနာကက်ေနာ့္ေျခေထာက္ေတြပါ။ ေျခေထာက္ေတြကို အထဲကိုဆြဲသြင္းဖို႔ဘယ္ေလာက္ပဲလုပ္လုပ္ မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေျခေထာက္ေတြက အျပင္မွာ တြဲေလာင္းႀကီး ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ က်ေနာ့္ေဘးကစႏိုက္ပါပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္တဖက္က အထဲေရာက္ေနၿပီး ေနာက္တဖက္ကေတာ့အျပင္မွာတြဲေလာင္းေပါ့။ ဒီေန႔ေတာ့ “တြတ္ပီ” ပဲဗ်ဳိ႕… အေျခအေနက လံုး၀မေကာင္းဘူး…
ပ်က္က်ေနတဲ့ဟယ္လီေကာ္ပတာအေပၚမွာ႐ွိေနတဲ့ဖီလင္က စကားနဲ႔ေျပာျပလို႔အဆင္မေျပလွဘူးဗ်။ ပ်က္က်ေနတာသိေပမယ့္ ျဖစ္ေနတာေတြအားလံုးကိုေတာ့မသိဘူး။ Looney Tunes ကာတြန္းကားထဲကလို တံခါးထဲမွာေနလို႔ရရင္ရႏိုင္မယ္လို႔ စိတ္ထဲကေတြးေနမိေသးတယ္။ အဲဒီကားထဲမွာ အိမ္ကေခ်ာက္ထဲကို ၿပိဳက်ေတာ့ ကာတြန္းဇာတ္ေကာင္ေလးက အိမ္ေ႐ွ႕တံခါးကေန ထြက္ေျပးၿပီးလြတ္သြားတယ္ေလ။ အဲေတာ့ ဟယ္လီေကာ္ပတာေျမႀကီးနဲ႔ေဆာင့္ၿပီး လိမ့္သြားတာနဲ႔ က်ေနာ္ကတံခါးေပၚကိုက်ၿပီးလြတ္သြားမယ္ေပါ့ေလ။ နည္းနည္းစိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္တာ…
ဟယ္လီေကာ္ပတာက ျခံ၀င္းအျပင္မွာကာထားတဲ့ အုတ္တံတိုင္းကိုေက်ာ္ၿပီး ေျမႀကီးနဲ႔ေဆာင့္ေတာ့မယ္။ ဟယ္လီေကာ္ပတာက ၉၀ ဒီဂရီလည္သြားတုန္းက ေအာက္ကျခံရဲ႕ေတာင္ဘက္ျခမ္းက နံရံနဲ႔ အၿမီးက ပန္ကာအေသး (Tail Rotor) နဲ႔ေဆာင့္ဖို႔သီသီေလးလြတ္သြားတယ္။ ေျမျပင္နဲ႔ကပ္လာေလေလ၊ ေၾကာက္စိတ္ကရင္ထဲမွာတလွိဳက္လွိဳက္နဲ႔တက္လာေလေလပဲ။ ကိုုယ့္ကိုယ္ကိုဟန္ခ်က္ ဘယ္လိုမွထိန္းလို႔ကမရေတာ့ ေၾကာက္စိတ္ကအဲဒီကေနဇာတ္လမ္းစလာတာနဲ႔တူပါတယ္။
ဟိုးအရင္ထဲကတြက္ထားတာကေတာ့ တိုက္ပြဲအတြင္းမွာ ပစ္ခတ္ရင္းနဲ႔ေသသြားႏိုင္တယ္ေပါ့ေလ။ အခုလို ဟယ္လီေကာ္ပတာပ်က္က်လို႔ ေသတာမ်ဳိးေတာ့မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဘူးဗ်ာ။ ကံၾကမၼာကကိုယ့္ကို မ်က္ႏွာသာေပးတာမ်ဳိးကေတာ့ ၾကံဳရေပါင္းမ်ားပါၿပီ။ အဆိုးဆံုးအေနအထားေတြကိုလည္းျဖတ္သန္းခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔စစ္ေျမျပင္တြက္ဆမွဳ (Battlefield Calculus) ေတြကိုလုပ္ခဲ့ၾကသလို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ကြ်မ္းက်င္မွဳေတြကိုလည္း ယံုၾကည္မွဳအျပည့္႐ွိၾကၿပီးသားပါ။ အခုကေတာ့ အထဲမွာမိရာ ဖမ္းကိုင္ထား႐ံုကလြဲလို႔ ဘာမွကိုမလုပ္ႏိုင္ၾကပါဘူး။
ဟယ္လီေကာ္ပတာနဲ႔ေျမျပင္နဲ႔ေဆာင့္ခါနီးလည္းက်ေရာ ဦးပိုင္းကငိုက္ဆင္းသြားတာက်ေနာ္တခ်က္ သတိထားမိလုိက္တယ္။ အသက္ေအာင့္လိုက္ၿပီး ေျမႀကီးနဲ႔ေဆာင့္မယ့္အခ်ိန္ကို က်ေနာ္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ ေခါင္းပိုင္းက ေျမေပ်ာ့ထဲကိုစိုက္၀င္သြားၿပီး ဟယ္လီေကာ္ပတာက တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းနဲ႔ခါေနတယ္။
“ ၀ုန္းဆိုေျမျပင္နဲ႔ ကပ္လာတယ္၊ ျဗဳန္းဆိုဘယ္လိုမွလွဳပ္မရေတာ့ဘူး၊ အျဖစ္အပ်က္ေတြျမန္လြန္းေတာ့ ဘာျဖစ္သြားမွန္းကို မသိလိုက္
ဘူးဗ်ာ…”
----------------
ဆက္ရန္
ဆက္ရန္
0 comments:
Post a Comment