ေသြးေၾကြး(၂)

က်ေနာ့္ေနရာျပန္ေရာက္ေတာ့အခန္းေတြအားလံုးမွာ တိတ္ဆိတ္ေနတုန္းပဲ။ က်ေနာ့္အဖြဲ႕သားတခ်ဳိ႕က ေနာက္ဆံုးတမိနစ္ထိရေအာင္အိပ္ေနၾကတယ္ေလ။ က်ေနာ္လည္းအိပ္ေဆးအ႐ွိန္နဲ႔နည္းနည္းငိုက္ေနတုန္းပဲ။ အေပါ့စြန္႔ထားတဲ့ဗူးကို မယူမိေအာင္သတိထားၿပီး သြားပြတ္တံနဲ႔ ေရဗူးတဗူးကိုလွမ္းယူလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေဆာင္ေဘးက ေက်ာက္စရစ္ေတြခင္းထားတဲ့ေနရာဘက္ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး ပလုပ္က်င္း သြားတိုက္ေပါ့။ ဘရိတ္ဖတ္စ္လည္းဆြဲၿပီးၿပီ… သြားလည္းတိုက္ၿပီးၿပီ… အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ သြားပြတ္တံကိုေက်ာပိုးအိတ္ထဲျပန္ထည့္လိုက္ပါတယ္။
က်ေနာ့္ Crye Precision အညိဳေဖ်ာ့ေရာင္၀တ္စံုကိုထုတ္လိုက္ပါတယ္။ အက်ၤ ီလက္႐ွည္နဲ႔ အိတ္ေတြပါတဲ့ ေဘာင္းဘီအပြပါ။ စုစုေပါင္း အိတ္ (၁၀) ခုပါပါတယ္။ အိတ္တခုစီက သတ္မွတ္ပစၥည္းတခုအတြက္ပါ။ အက်ၤ ီက က်ည္ကာအက်ၤ ီေအာက္ကခံ၀တ္ဖို႔ ထုတ္ထားတဲ့ဒီဇိုင္းပါ။ အက်ၤ ီလက္ေတြနဲ႔ ပခံုးေနရာေတြက ပံုဖ်က္အညိဳေရာင္၊ ကိုယ္ေနရာကေတာ့ ေခြ်းစုပ္တဲ့ေပါ့ေပါ့ပါးပါးအသား ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့သဲညိဳေရာင္ပါ။ က်ေနာ္ေတာ့ ပူလြန္းလို႔ အက်ၤ ီလက္အ႐ွည္ကို အတိုညွပ္လိုက္ရတယ္။
အိပ္ယာေပၚထိုင္ခ်ၿပီးအ၀တ္အစားေတြလဲ၀တ္လိုက္တယ္။ ေဘာင္းဘီ၀တ္တာအစ က်ေနာ္လုပ္တဲ့ ကိစၥေတြအားလံုးက အဆင္ေျပသလိုလုပ္လိုက္တာေတာ့တခုမွမ႐ွိပါဘူး။ တဆင့္ခ်င္းစီကို အကြက္ခ်ထားၿပီးတဲ့အတိုင္းလုပ္သြားတာပါ။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ ေမ့တာျပဳတာမ်ဳိး မျဖစ္ေတာ့ဘူးေလ။ စစ္ဆင္ေရးတာ၀န္ေတြနဲ႔ထြက္ခါနီးတိုင္းမွာ ခုတိုင္းပဲက်ေနာ္လုပ္ေလ့႐ွိပါတယ္။ ေဘာင္းဘီမစြပ္ခင္ေလး ယူနီေဖါင္းတခုလံုးက အိတ္ေတြတခုခ်င္းစီကို ေသခ်ာျပန္စစ္ လိုက္ပါေသးတယ္။
အိတ္တခုမွာတိုက္ခိုက္ေရးလက္အိတ္ေတြနဲ႔ ႀကိဳးကိုင္လက္အိတ္ေတြ၊ ေနာက္အိတ္တလံုးမွာေတာ့ အ႐ြယ္စံုဓါတ္ခဲအပိုေတြ၊ ခြန္အားျဖည့္ဂ်ယ္လီနဲ႔ ေခ်ာ့ကလက္ႏွစ္ေတာင့္ ထည့္ထားပါတယ္။ ညာဘက္ေျခသလုံုးကအိတ္မွာေတာ့အထူးပတ္တီးလိပ္နဲ႔ ဗယ္ေျခသလံုးအိ တ္မွာေတာ့ ရာဘာလက္အိတ္ေတြနဲ႔ ရန္သူေတြဆီကသတင္းအခ်က္အလက္ရယူတဲ့ေနရာမွာသံုးဖို႔ ပစၥည္းကိရိယာေတြထည့္ထားတဲ့အိတ္ SSE Kit (Sensitive Site Exploitation Kit) ထည့္ထားပါတယ္။ ညာဘက္ပခံုးကအိတ္ထဲမွာေတာ့ အေရးၾကံဳလာရင္သံုးဖို႔အတြက္ ေဒၚလာ (၂၀၀) ထည့္ထားတယ္။ ရန္သူ႔နယ္ေျမကေနေျပးရတယ္ဆိုရင္ ေငြလိုတယ္ေလ။ အေမရိကန္ေဒၚလာေပးရင္ မရတာ႐ွားပါတယ္ဗ်ာ။
က်ေနာ့္ကင္မရာကေတာ့ ခ်ိန္ၿပီးတန္း႐ုိက္လို႔ရတဲ့ Olympus အမ်ဳိးအစားပါ။ ကင္မရာကိုေတာ့ ညာပခံုးေပၚကအိတ္ထဲမွာထည့္ထားလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ခါးပတ္မွာေတာ့ Daniel Winkler ဓါးေျမွာင္ကို ခ်ိတ္ထားပါတယ္။ အက်ၤ ီစကိုေဘာင္းဘီထဲထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး SSE Kit ကို တခ်က္ျပန္စစ္လိုက္ပါေသးတယ္။ က်ေနာ့္ကိုယ္လံုးရဲ႕အေ႐ွ႕ဖက္ျခမ္းနဲ႔ အေနာက္ဖက္ျခမ္းက အထိအခိုက္မခံတဲ့ ကိုယ္တြင္းအဂၤါေတြ႐ွိတဲ့ ေနရာေတြမွာ သတၱဳစပ္က်ည္ကာျပား (Ceramic Armor) ေတြနဲ႔ကာထားပါတယ္။ ေ႐ွ႕တျပား ေနာက္တျပားေပါ့။ ေ႐ွ႕ကက်ည္ကာျပားရဲ႕ တဖက္တခ်က္စီမွာေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးစက္တလံုးစီ ခ်ိတ္ထားလိုက္တယ္။ အဲဒီစက္ႏွစ္လံုးရဲ႕ၾကားကေနရာမွာေတာ့ က်ေနာ့္ H&K 416 ေခ်မွဴန္းေရး႐ုိင္ဖယ္လ္ ေသနတ္အတြက္ က်ည္ကပ္ (၃) ကပ္နဲ႔ ေဘ့စ္ေဘာအ႐ြယ္ လက္ပစ္ဗံုးတလံုးကို အိတ္ေလးေတြနဲ႔စီၿပီး ထည့္ထားပါတယ္။
က်ေနာ့္ တိုက္ခိုက္ေရးခ်ပ္၀တ္ (Combat Vest) ရဲ႕အေ႐ွ႕ဘက္မွာ အနီေအာက္ေရာင္ျခည္သံုး (IR ChemLight) နဲ႔ ႐ိုး႐ိုးဓါတုမီးေခ်ာင္းေလး (ChemLight) တခ်ဳိ႕ကို ထိုးထည့္ထားပါေသးတယ္။ အနီေအာက္ေရာင္ျခည္သံုး ဓါတုမီးေခ်ာင္းေလးေတြက က်ေနာ္တို႔ညၾကည့္ကိရိယာ (NVG) ေတြနဲ႔ၾကည့္မွ ျမင္ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အခန္းေတြ႐ွင္းၿပီးရင္ ႐ွင္းၿပီးသြားတဲ့အခန္းေတြနဲ႔ ေနရာေတြေ႐ွ႕မွာ အဲဒီဓါတုမီးေခ်ာင္းေလးေတြကိုခ်ဳိးၿပီး ပစ္ခ်ထားခဲ့ၾကပါတယ္။ မီးေခ်ာင္းေလးေတြကိုသာမန္မ်က္စိနဲ႔ ဘယ္သူမွမျမင္ရေပမယ့္ က်ေနာ့္အဖြဲ႕သားေတြကေတာ့ သူတို႔ဦးထုပ္ေတြမွာတပ္ထားတဲ့ ညၾကည့္ကိရိယာေတြကေနျမင္ႏိုင္ၾကပါေတာ့ ဘယ္အခန္းေတြက႐ွင္းၿပီးသားလဲဆိုတာကို သိႏိုင္တာေပါ့။ အဲေတာ့ထပ္႐ွင္းစရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့။
က်ေနာ့္ သံျဖတ္ညွပ္ (Bolt Cutters) ကိုေတာ့ေက်ာေပၚကအိတ္႐ွည္ေလးတခုထဲမွာ ထည့္ထားတယ္။ လက္ကိုင္ႏွစ္ခုကေတာ့ ပခံုးကိုနည္းနည္းေလးေက်ာ္ၿပီး မသိမသာေတာ့ ေငါထြက္ေနတာေပါ့ေလ။ ဆက္သြယ္ေရးစကားေျပာစက္ႏွစ္လံုးအတြက္ အဲန္တဲန္နာ ၂ ေခ်ာင္းကိုေတာ့ ခ်ပ္၀တ္အက်ၤ ီမွာပဲ ခ်ိတ္ထားလိုက္တယ္။ ကိရိယာတန္ဆာအိတ္ထဲမွာထည့္ထားတဲ့ သားေရကြင္းနဲ႔ပတ္ထားတဲ့ ေဖါက္ခြဲေရးပစၥည္းကိုအိတ္ရဲ႕ေ႐ွ႕ဘက္မွာဆြဲထုတ္ၿပီးထားလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဦးထုပ္ကို ဆက္ျပင္ဆင္ပါတယ္။ ညၾကည့္ကိရိယာတပ္ထားတဲ့ က်ေနာ့္က်ည္ကာဦးထုပ္က အေလးခ်ိန္ (၁၀) ေပါင္ေတာ့မျပည့္ပါဘူး။ တရား၀င္သတ္မွတ္ခ်က္အရေတာ့ 9mm က်ည္မတိုးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း အရင္ကေတာ့ 5.56mm က်ည္ပါခံႏိုင္တာေတြ႕ရပါတယ္။ ဦးထုပ္ေဘးဘက္မွာ ပါတဲ့ေျမာင္းေလးမွာ တပ္ရတဲ့ ဓါတ္မီးေလးကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီဓါတ္မီးေလးက Princeton Tec တံဆိပ္ဓါတ္မီးေလးပါ။ ေနာက္ဆံုးေ႐ွ႕တန္းထြက္ရတဲ့အေခါက္တုန္းကသံုးခဲ့တဲ့ ဓါတ္မီးေလးေပါ့။
ဦးထုပ္ကိုေခါင္းေပၚစြပ္လိုက္ၿပီးညၾကည့္ကိရိယာကိုဆြဲခ်ၿပီး ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ညၾကည့္ကိရိယာ (NVG) ေတြက သမ႐ိုးက်တပ္ေတြတခ်ဳိ႕မွာသံုးတဲ့ ညၾကည့္ကိရိယာေတြနဲ႔မတူပါ။ ပံုမွန္အားျဖင့္မွန္ေျပာင္း (၂) ခုပါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ညၾကည့္ကိရိယာေတြမွာေတာ့ မွန္ေျပာင္း (၄) ခုပါပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပံုမွန္မွန္ေျပာင္း (၂) ခု နဲ႔ဆို ေ႐ွ႕ကို (၄၀) ဒီဂရီအက်ယ္ျမင္ရေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ မွန္ေျပာင္း (၄) ခုနဲ႔က်ေတာ့ (၁၂၀) ဒီဂရီအက်ယ္ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ပံုမွန္ညၾကည့္ကိရိယာေတြကေနၾကည့္ရတာက ေရအိမ္သံုး တစ္႐ွဴး စကၠလိပ္ေတြထဲမွာပါတဲ့ ကတ္ထူစကၠဴလိပ္ထဲကေနအျပင္ကိုၾကည့္ရသလိုပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေျပာင္း (၄) ခု ပါတဲ့ ညၾကည့္မွန္ေျပာင္းေတြက်ေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနကို ပိုၿပီးေတာ့ ေလ့လာသိ႐ွိႏိုင္လာၿပီး ေထာင့္ခ်ဳိးက်တဲ့ေနရာေတြကို ႐ွင္းလင္းရတာလည္း ပိုၿပီးလြယ္ကူသြားပါတယ္။
(ျမန္မာေငြ သိန္း ၆၅၀ / US$ 65000) တန္ ညၾကည့္ကိရိယာ (NVG) ကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္အခန္းတခုလံုးမွာ အစိမ္းေရာင္ေတြခ်ည္းျဖာေနသလိုျမင္ရပါတယ္။ ညၾကည့္ကိရိယာကို နည္းနည္းျပန္ခ်ိန္လိုက္ေတာ့ အခန္းထဲကပရိေဘာဂပစၥည္းေတြကို ျပတ္ျပတ္သားသား ျမင္လာပါတယ္။ အားလံုးၿပီးသြားေတာ့ ႐ုိင္ဖယ္လ္ေသနတ္ကိုေကာက္ၿပီး ပခံုးေနရာကိုဆြဲယူလိုက္ၿပီး EOTech ခ်ိန္ခြက္ကို ဖြင့္လိုက္ပါတယ္။ EOTech နဲ႕ကပ္လ်က္ အေနာက္တည့္တည့္မွာေတာ့ သံုးဆခ်ဲ႕မွန္ဘီလူး (3X Magnifier) ကိုဆင္ထားပါတယ္။ ေန႔ခင္းဘက္မွာ ပစ္မွတ္ကို ပိုၿပီးတိတိက်က်ပစ္ႏိုင္ဖို႔ အဲဒီကိရိယာေတြက စြမ္းေဆာင္ေပးၾကပါတယ္။ ေသနတ္ကို ခုတင္ေဘးနားက နံရံကိုလွမ္းခ်ိန္လိုက္ၿပီး မ်က္စိနဲ႔ျမင္ရတဲ့ ေလဆာေရာင္ျခည္အနီ (Red Laser) ကို ဖြင့္ၿပီးစစ္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ မ်က္စိနဲ႔မျမင္ႏိုင္တဲ့ အနီေအာက္ေရာင္ျခည္ (IR Laser) ကိုထပ္ဖြင့္ၿပီး ညၾကည့္ကိရိယာနဲ႔ စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္ပါတယ္။
ေသနတ္ေမာင္းကိုဆြဲတင္ၿပီးက်ည္ထိုးလိုက္တယ္။ ထုိးၿပီးတာနဲ႔ေမာင္းကိုသာသာေလးဆြဲၿပီး က်ည္တက္မတက္ကို (Press Check) စစ္လိုက္ပါတယ္။ တဆက္တည္းေသနတ္လံုျခံဳေရးခလုပ္ (Safe) ပိတ္ထားတာကိုျပန္စစ္လိုက္ပါတယ္။ အိုေက… ေသနတ္ကိုနံရံမွာမွီၿပီး ေထာင္ထားလိုက္တယ္။
က်ေနာ့္လက္နက္ပစၥည္းေတြအားလံုးကိုစစ္ေဆးၿပီးသြားေတာ့ က်ေနာ့္ခ်ပ္၀တ္အက်ၤ ီေ႐ွ႕ဘက္ျခမ္းက အိတ္ေလးတခုထဲမွာထည့္ထားတဲ့ စာအုပ္ပါးေလးကိုထုတ္လိုက္တယ္။ ပထမစာမ်က္ႏွာကေတာ့ အေသးစားေျမပံုညႊန္းအခ်က္အလက္ (GRG) ေတြပါ။ ေျမပံုကေတာ့ ျခံတျခံကိုၿဂိဳဟ္တုကေန ဓါတ္ပံု႐ုိက္ထားတဲ့ ေကာင္းကင္ေျမပံုပါ။ အဓိကက်တဲ့ေနရာေတြအားလံုးကိုေဖၚျပထားၿပီး အေဆာက္အဦးေတြကိုေတာ့ နံပတ္စဥ္ေတြတပ္ထားပါတယ္။ အားလံုးကိုအဲဒီေျမပံုတခုတည္းပဲ သံုးၾကပါတယ္။ ပိုင္းေလာ့ေတြကစၿပီး အျမန္တံု႔ျပန္ေရးတပ္ (QRF) ေတြနဲ႔ စစ္ဆင္ေရး႒ာနကလူေတြထိ အားလံုးဒီေျမပံုတခုတည္းသံုးၾကရပါတယ္။ QRF ကေတာ့ Team Six ကႏွစ္ဖြဲ႕နဲ႔ Ranger တဖြဲ႕ပါ။
ဒုတိယစာမ်က္ႏွာမွာက်ေတာ့ ႀကိဳးမဲ့ဆက္သြယ္ေရးမွာသံုးရတဲ့ေရဒီယိုလွိဳင္းအခ်က္အလက္ (Radio Frenquency) ေတြပါ။ စာအုပ္ေလးရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခန္းမွာေတာ့ ပစ္မွတ္ေနရာမွာ႐ွိေနမယ္လို႔ ယူဆရတဲ့ လူေတြရဲ႕နာမည္ေတြနဲ႔ဓါတ္ပံုေတြပါ။ အယ္ကူ၀ိတ္တီးညီအကိုေတြ (al-Kuwaiti Brothers) ရဲ႕ဓါတ္ပံုေတြကို ေလ့လာၾကည့္႐ွဳခဲ့တုန္းက ျခံ (၁) မွာေနေနတယ္လို႔ယူဆရတဲ့ အာမက္အယ္လ္ကူ၀ိတ္တီး (Ahmed al-Kuwaiti) ရဲ႕ပံုကိုအခ်ိန္ပိုေပးၿပီး ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ ေျမပံုစာအုပ္ေလးထဲကစာမ်က္ႏွာတိုင္းမွာ ပံုေတြသာမက အရပ္၊ ကိုယ္အေလးခ်ိန္၊ အမည္၊ အျခားအမည္ စတဲ့အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကိုပါ ေဖၚျပေပးထားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာမွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔လိုခ်င္တဲ့ ပစ္မွတ္လူရဲ႕ပံုနဲ႔ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ႐ွိတဲ့ ပစ္မွတ္လူနဲ႔သူ႔သားတို႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာပံုအမ်ဳိးမ်ဳိးကိုျပထားပါတယ္။
က်ေနာ့္ပံုဖ်က္ယူနီေဖါင္းကိုလည္း၀တ္ၿပီးၿပီ။ ပစၥည္းကိရိယာေတြအားလံုးလည္းအဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ Salomon Quest လည္႐ွည္ဖိနပ္ကိုဆြဲယူၿပီးစီးလိုက္ပါတယ္။ ဒီဖိနပ္က က်ေနာ့္အဖြဲကသားတခ်ဳိ႕ တခါတေလစီးၾကတဲ့ အားကစားဖိနပ္အတိုေတြထက္ေတာ့ နည္းနည္းပိုႀကီးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အလုပ္က ေျခက်င္း၀တ္ကိုလွည့္တာျပဳတာမ်ဳိး ခဏခဏလုပ္ရပါတယ္။ ဒီဖိနပ္က က်ေနာ့္ေျခက်င္း၀တ္ေတြကို ေျခသပြတ္လည္တာမ်ဳိးမျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးႏိုင္ေတာ့ က်ေနာ္ဒီဖိနပ္ပဲအဓိကစီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဖိနပ္နဲ႔ပဲ အာဖဂန္နစၥတန္က ကူနာျပည္နယ္နဲ႔ အီရတ္ကသဲကႏာၱရာေတြထဲမွာ ေလွ်ာက္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အခုက်ေနာ္သံုးေနတဲ့ က်ေနာ့္ပစၥည္းကိရိယာအားလံုးက အရင္စစ္ဆင္ေရးအေခါက္ေတြကတည္းက မွတ္ေက်ာက္တင္ အစစ္ခံခဲ့ၿပီးသားေတြပါ။ အားလံုးအဆင္ေျပေျပပါပဲ။
ဖိနပ္ႀကိဳးခ်ည္ေနရင္းနဲ႔ ဒီတေခါက္ကေတာ့ ေနာက္ဆံုးလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးတခ်က္ ၀င္လာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အခုသြားလုပ္ရမယ့္ ကိစၥကတကယ့္ကိုထင္႐ွားအေရးပါတဲ့ ကိစၥပါ။ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေတာ့အတိတ္ကို က်ေနာ္တို႔ေတြေမ့ထားၾကပါတယ္။ ဒီဟာလည္း ေနာက္ထပ္တာ၀န္တခုပဲ အဲဒီေတာ့ကိုယ္လုပ္စရာ႐ွိတာလုပ္… ဒါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕တာ၀န္က အိမ္တအိမ္ကို၀င္စီး၊ လူတေယာက္ကို အ႐ွင္ဖမ္းလို႔ရရင္ဖမ္း၊ မရရင္သတ္။ ဒီေလာက္ပါပဲ။ အဲဒီလူကဘာေကာင္လဲဆိုတာ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ သိပ္အေရးမပါခဲ့ပါဘူး။
ဖိနပ္ႀကိဳးဆက္ခ်ည္ေနရင္းက…
“ အင္း… ဒီတခါေတာ့ အေရးပါရင္လည္းပါႏိုင္တယ္…” လို႔အေတြးတခ်က္၀င္လာျပန္ေလေရာ…
ဒီကိစၥကိုဖံုးထားလို႔ရမွာမဟုတ္သလိုပဲ က်ေနာ့္ဖိနပ္ႀကိဳးေတြလည္း ေျပသြားတာမ်ဳိးမျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။
---------------------
ဆက္ရန္

Posted in: Stories, ေသြးေၾကြး