06:38
Unknown
ေမေမအခန္းတံခါးကိုပိတ္ေပးသြားေတာ့မွကၽြန္မအားရပါးရငိုခ်လိုက္သည္..ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းမရွိေတာ့ဘူးေပါ့..သူ႔ကိုေနာက္ဆံုးခရီးမွာေတာင္ကၽြန္မလိုက္မပို႔နိုင္ေအာင္အျပီးထားသြားတာလား...မိုးညိဳကၽြန္မကိုနာက်ည္းသြားလား..ကၽြန္မအေျဖရွာမေတြ႕ေသာေနာင္တတို႔၏ဖိစီးမႈ႕ကိုရင္ဘတ္တခုလံုးေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ခံစားေနရသည္...ကၽြန္မအခန္းထဲကေနၾကာပန္းပံုပိုစတာၾကီးကိုကၽြန္မေဒါသတၾကီးဆြဲခြာလိုက္သည္..ရင္မွာနာက်ဥ္စြာတစစီဆြဲျဖဲပစ္လိုက္သည္.....
06:36
Unknown
ကၽြန္မတညလံုးအိပ္မေပ်ာ္ပါ..စိုးရိမ္စိတ္ပူပန္မႈမ်ားကလူကိုရူးသြားေတာ့မလိုခံစားေနရသည္..ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိ..အခန္းထဲတြင္ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ေနမိသည္..စိတ္ေတြကေနမထိထိုင္မသာ..ဘုရားသခင္နားညည္းေလာက္ေအာင္တညလံုးတတြတ္တြတ္ဆုေတာင္းေနမိသည္..ကၽြန္မရဲ႔ဆုေတာင္းမႈကိုဘုရားသခင္နားေညာင္းေတာ္မမူခဲ့ပါ..
ေနာက္တေန႔မနက္မွာေတာ့မိုးညိဳဆံုးသြားျပီလို႔ေမေမကေျပာပါသည္..ကၽြန္မဘယ္လိုမွမယံုနိုင္ပါ..ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းေလးကကၽြန္မကိုတေယာက္တည္းထားခဲ့မယ့္သူမဟုတ္..ကၽြန္မမိုးညိဳအိမ္ဘက္ေျပးထြက္ခဲ့သည္..အေနာက္ကေမေမလွမ္းေခၚသံၾကားရေပမယ့္လွည့္မၾကည့္ေတာ့..မိုးညိဳအိမ္တြင္လူေတြအမ်ားၾကီးေရာက္ေနသည္..မိုးညိဳအမကိုအိမ္ေရွ႕ခန္းမွာထိုင္ငိုေနတာေတြ႔လိုက္ရသည္..ကၽြန္မသူ႔နားေရာက္ေတာ့ကၽြန္မကိုေမာ့ၾကည့္သည္.....
06:34
Unknown
ညေနေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မို႔ေက်ာင္း၀င္းတခုလံုးဆူဆူညံညံ..ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကစကားေျပာသူ၊ေျပးလႊားသူ၊ေအာ္ဟစ္ေခၚငင္သူ၊အိမ္ကလာၾကိဳလားၾကည့္သူႏွင့္ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနသည္..ေက်ာင္း၀င္းတံခါးေပါက္ကိုတိုးထြက္လိုက္ေတာ့မွအသက္ကို၀၀ရႈနိုင္ေတာ့သည္..ေက်ာင္းျပင္ေရာက္လို႔ေနာက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့သူမပါလာေသး..ကၽြန္မစိတ္တိုသြားသည္..ေယာက်္ားေလးျဖစ္ျပီးျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ကိုမရွိ..ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ရပ္ေစာင့္မွပုဆိုးမနိုင္ေက်ာပိုးအိတ္မနိုင္ပံုနဲ႔မိုးညိဳအူယားဖားယားေျပးထြက္လာသည္.....
