ေသြးေၾကြး(၄)

တေအာင့္ေလာက္ေနေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကိုေစာင့္ေနတဲ့ Black Hawk ေတြထားတဲ့ Hangar (ေလယာဥ္႐ုံ) ေတြဘက္ကေန မီးေမာင္းႀကီးေတြလင္းလာတာကို ကားေပၚကေန ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ၾကယ္ေတြလင္းထိန္ ေတာက္ပေနသလိုပါပဲ၊ မီးအလင္းေရာင္ကိုျဖတ္ၿပီး ဘာမွအထဲကိုမျမင္ရဘူး။ က်ေနာ္တို႔ကားေပၚကေန ဆင္းၾကေတာ့ မလွမ္းမကမ္းမွာလည္ေနတဲ့ မီးစက္တလံုးရဲ႕အသံကို ၾကားေနရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း Hangar ကိုပတ္ၿပီးကာထားတဲ့ စည္း႐ိုးရဲ႕အေနာက္ဖက္ကို ေလွ်ာက္သြားၾကပါတယ္။
Hangar မွာေတာ့ ဟယ္လီေကာ္ပတာေတြရဲ႕အဖြဲ႕သားေတြက သူတို႔ဟယ္လီေကာ္ပတာေတြကို ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္စစ္ေဆးမွဳေတြလုပ္ေနၾကပါတယ္။ ႐ိုတာဒလက္လည္သံေတြက စူး႐ွက်ယ္ေလာင္လြန္းေတာ့ စကားေတာင္ေျပာလို႔မရၾကပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း စည္း႐ုိးနားကို အသာေလးလစ္ထြက္လာၿပီး ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အေနနဲ႔ အေပါ့သြားလိုက္ပါတယ္။
ဟယ္လီေကာ္ပတာေတြလည္း အဆင္သင့္ျဖစ္ၾကေတာ့ Hangar ဂိတ္တံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္ၾကၿပီး ေရဒါမမိေအာင္အႀကီးစားျပင္ဆင္မွဳေတြလုပ္ထားတဲ့ Stealth Black Hawk ေတြကို ဆြဲထုတ္လာတာ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း Chalk Two (Black Hawk 2) ကေမာင္ေတြကို လက္ခလယ္ တေခ်ာင္းေထာင္ၿပီး ျပံဳးျပလုိက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေတြဘာစကားမွမဆိုၾကပဲ ခပ္မဆိတ္နဲ႔ အဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕ခြဲလိုက္ၾကပါတယ္။ စကားသံေတြအားလံုး ႐ိုတာသံေအာက္မွာ ေပ်ာက္ကုန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ဟန္ေျခဟန္ျပတာေတြအားလံုးကေတာ့ အဓိပၸာယ္တခုတည္းပါ။
“ ေျမေပၚမွာဆံုၾကမယ္…”
ဘာမွထပ္ေျပာစရာကိုမ႐ွိၾကေတာ့တာ… ဟယ္လီေကာ္ပတာေတြရဲ႕ ေဘးတဖက္တခ်က္စီမွာ က်ေနာ္တို႔ေတြစုလိုက္ၾကပါတယ္။ နာရီတခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆယ္မိနစ္လိုပါေသးတယ္။ လမ္းေပၚမွာလြတ္ေနတဲ့တေနရာမွာ က်ေနာ္ခဏထိုးလွဲလိုက္ပါတယ္။ ဦးထုပ္ေပၚေခါင္းတင္ၿပီး ၾကယ္ေတြကိုေရၾကည့္လိုက္တယ္။ တဒဂၤေတာ့ စိတ္အနားရသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ အခ်ိန္က်လာေတာ့ ဟယ္လီေကာ္ပတာ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က တက္ဖုိ႔အခ်က္ျပလာပါတယ္။ ဟယ္လီေကာ္ပတာေပၚကေန ႀကိဳးနဲ႔ဆင္းရင္ အရင္ဆံုးစဆင္းရမွာက က်ေနာ္ဆိုေတာ့ အခုအတက္မွာ က်ေနာ္ကေနာက္ဆံုးမွတက္ရမွာပါ။
အားလံုးတက္ၿပီးသြားၾကေတာ့ ေ၀ါ့လ္ထ္ထိုင္ေနတဲ့ေနရာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔အဆင္းက်ရင္ ကာေပးမယ့္ စႏိုက္ပါထိုင္ေနတဲ့အနားက တံခါးေဘးကပ္လ်က္မွာ ေနရာေလးတေနရာလြတ္ေနပါေသးတယ္။ က်ဥ္းက်ဥ္းက်ဳတ္က်ဳတ္နဲ႔ပဲတိုးၿပီး ၀င္ထိုင္လိုက္ပါတယ္။ အခုလိုလူေတြစုၿပံဳၿပီး က်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္နဲ႔ ထိုင္ရတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က ကိုယ့္ေသနတ္ကေန မေတာ္တဆနဲ႔က်ည္မထြက္ဖို႔ပါ။ က်ေနာ့္ညၾကည့္ကိရိယာကို မထိခိုက္ေအာင္လို႔ ဦးထုပ္ကိုခြ်တ္၊ ေပါင္ေပၚတင္ၿပီး ပိုက္ကိုင္ထားလိုက္ပါတယ္။ ဦးထုပ္ကိုလွန္လိုက္ရင္ ညၾကည့္ကိရိယာကိုၾကည့္ရတာ ေျပာင္းေတြကဂ်ဳိေတြက်ေနတာပဲဗ်ာ။
တံခါးေတြလည္းပိတ္ၿပီး အ႐ွိန္လည္းရလာေရာ H-Hour ကြက္တိမွာ ဟယ္လီေကာ္ပတာက ေလထဲကို စတက္ပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တို႔စီးတဲ့ Black Hawk ေမာင္းတဲ့ပိုင္းေလာ့ေတြက Nightstalkers လို႔ေခၚၾကတဲ့ အမွတ္ (၁၆၀) ၾကည္းတပ္အထူးစစ္ဆင္ေရး ေလေၾကာင္းတပ္ရင္းႀကီး (160th Special Operations Aviation Regiment) ရဲ႕ အထူးစစ္ဆင္ေရးပိုင္းေလာ့ေတြပါ။ အေမရိကန္တပ္မေတာ္တရပ္လံုးမွ အထူးစစ္ဆင္ေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားအားလံုးကို JSOC ရဲ႕ကြပ္ကဲေအာက္မွာစုစည္းထား႐ွိၿပီး အဲဒီအထူးတပ္ဖြဲ႕မ်ား အားလံုးရဲ႕ အထူးစစ္ဆင္ေရးပ်ံသန္းမွဳအားလံုးကို Nightstalker မ်ားမွ တာ၀န္ယူၾကပါတယ္။
အထူးစစ္ဆင္ေရးပ်ံသန္းမွဳေတြက အႏ ၱရာယ္ႀကီးမားလွၿပီး ခက္ခဲတာနဲ႔အမွ် ကြ်မ္းက်င္မွဳနဲ႔ တိက်မွဳ႐ွိဖို႔ လိုအပ္လွပါတယ္။ အထူးစစ္ဆင္ေရးတပ္ဖြဲ႕ေတြ အဓိကလွဳပ္႐ွားၾကတာက ညဘက္ေတြျဖစ္ေတာ့ ညၾကည့္ကိရိယာမ်ားႏွင့္ပ်ံသန္းမွဳတြင္ ကြ်မ္းက်င္မွဳျပည့္၀ေသာ Nightstalker မ်ားကသာ ေမာင္းႏွင္ပ်ံသန္းၾကပါတယ္။ Nightstalker မ်ားအေနနဲ႔ အထူးစစ္ဆင္ေရးမ်ားအတြက္ ေလေၾကာင္းပို႔ေဆာင္ေရးနဲ႔ ေလေၾကာင္းတိုက္ခိုက္ေရးတာ၀န္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါတယ္။
အ႐ွိန္ရလာတာနဲ႔အမွ် ဟယ္လီေကာ္ပတာေခါင္းက ေ႐ွ႕ကိုငိုက္ေနတာကို က်ေနာ္သိေနပါတယ္။ ေလယာဥ္ကြင္းကိုလည္းေက်ာ္လာေရာ Black Hawk ကညာဘက္ကိုယိမ္းၿပီး နယ္ျခားဘက္ကို လွည့္ပ်ံပါေတာ့တယ္။ လူအျပည့္အသိပ္နဲ႔ ဟယ္လီေကာ္ပတာေပၚမွာလည္း ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲနဲ႔ပါ။ ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ေ၀ါ့လ္ကလွဳပ္လိုက္တာနဲ႔ သူရဲ႕ဒူးကက်ေနာ့္ေက်ာကို လာလာေဆာင့္ပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္နားမွာတပ္ထားတဲ့ နားၾကပ္ကဘာသံမွာမထြက္ေသးပဲ တိတ္ဆိတ္ေနပါတယ္။ Black Hawk စက္ခန္းက ထိန္းခ်ဳပ္ေရးကိရိယာေတြကေန အလင္းေရာင္ မွိန္မွိန္ေလး ထြက္ေနတာကိုေတာ့ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ေဘးတံခါးကျပတင္းေပါက္ေတြရဲ႕ အျပင္ဘက္မွာေတာ့ ဘာမွမေတြ႕ရပဲ ပိန္းပိတ္ေအာင္ မဲေမွာင္ေနပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔စထြက္ၿပီး (၁၅) မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ေခ်မွဴန္းေရးတပ္ဖြဲ႕ကြန္ယက္မွာ ပထမဆံုးဆက္သြယ္မွဳကိုစၾကားရပါတယ္။
“နယ္ျခားကိုျဖတ္ေနၿပီ…”
အင္း ဒါအိပ္မက္မဟုတ္ဘူး တကယ္သြားေနတာ… လို႔ က်ေနာ္ေတြးမိလိုက္ပါေသးတယ္။
--------------------------
ဆက္ရန္

Posted in: Stories, ေသြးေၾကြး