ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းအက်ဥ္းခ်ံဳးေျပာရမယ္ဆိုရင္ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ္ကနယ္စပ္ဘက္မွာအလုပ္လုပ္တယ္..ခင္ဗ်ားတို႔လိုေတာ့မခ်မ္းသာဘူးေပါ့..ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္းကိုယ့္စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြ၊ဘ၀ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ..အဲ့ဒီစိတ္ကူးေတြကလည္းအေကာင္အထည္ေပၚဖို႔ေတာ္ေတာ့ကိုနီးကပ္လာေနျပီဆိုရမွာေပါ့...ကၽြန္ေတာ့္မွာေငြမက္ျပီးသိပ္လွတဲ့မိန္းမရွိတယ္ဗ်..ခင္ဗ်ားသိမလားမေျပာတတ္ဘူး...သူ႔နာမည္ကခင္ေမၾကဴတဲ့..
-
ဟာ..ငါေျပာ...
-
ဒိုင္းးးးးးးး
-
ခင္ဗ်ားျပန္ေျဖရွင္းတာနားေထာင္ဖို႔စ္တ္မ၀င္စားတာေဆာရီးဘဲဗ်ာ..
-
လူရြယ္ကဦးသန္းထိုက္စကားမဆံုးခင္လွ်င္ျမန္စြာေသနတ္ကိုဦးသန္းထိုက္နထင္ကိုေထာက္ျပီးခလုတ္ဆြဲခ်လိုက္ပါသည္..က်ယ္ေလာင္ေသာေသနတ္သံေၾကာင့္အစာရွာေနေသာငွက္တအုပ္လန္႔ပ်ံသြားၾကသည္..လမ္းေပၚမွာကားအသြားအလာကရွင္းေနတာေၾကာင့္အသံၾကားသည့္သူရွိရင္ေတာင္ကားဘီးေပါက္သံလို႔ထင္သြားေစနိုင္သည္..
အသံေတာင္မထြက္နိုင္ေတာ့ဘဲေခြက်သြားေသာဦးသန္းထိုက္အေလာင္းကိုတခ်က္ၾကည့္ျပီးကိုယ္ေပၚစင္လာေသာေသြးစက္ေတြကိုလက္ကိုင္ပု၀ါႏွင့္အသာသုတ္ေနလိုက္သည္..ေသနတ္ကိုခါးၾကားထိုးျပီးေသြးေပေနေသာဂ်ာကင္အပါးကိုခၽြတ္ကာခါးမွာခ်ည္လိုက္သည္..လက္ကိုင္ပု၀ါကိုေဘာင္းဘီအိတ္ထဲျပန္ထိုးထဲ့လိုက္ကာေဒၚမိမိခိုင္ဆီျပန္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္..
ေဒၚမိမိခိုင္လူရြယ္ကိုလွမ္းၾကည့္ျပီးတကိုယ္လံုးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္..လက္ျပန္ၾကိဳးတုတ္ထားရက္ျဖင့္တရြတ္ဆြဲျပီးေနာက္ကိုဆုတ္ေနသည္..ဒီလူေတြမ်က္ႏွာကိုသူျမင္ျပီးသြားျပီ..ေသခ်ာေပါက္ႏႈတ္ပိတ္ခံရေတာ့မည္..ေသမင္းကတရက္ထဲမွာႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္သူမဆီအလည္ထပ္ေရာက္လာျပန္ျပီ..လူရြယ္၏မ်က္ႏွာကိုေနာက္ဆံုးအသနားခံျခင္းျဖင့္ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္..
-
ကၽြန္မကိုသတ္မယ္ဆိုရင္အရမ္းနာက်င္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္..
-
ေအာ္ဗ်ာ..အမၾကီးရယ္..စိတ္ခ်ပါ..စိတ္ကိုေအးေအးထား..အရမ္းမလန္႔ေနနဲ႔ေလ..အမၾကီးကိုကၽြန္ေတာ္ျပစရာေလးေတြရွိတယ္..အမၾကီးေအးေဆးထိုင္ပါဦး..အကိုယကၡေရ..အကို႔ဂ်ာကင္ထဲကစာအိတ္ေလးထုတ္ေပးပါဦး..
-
လူရြယ္ကစာအိတ္တအိတ္ကိုေဒၚမိမိခိုင္ကိုဖြင့္ျပသည္..ဓါတ္ပံုေတြထြက္လာသည္..အမၾကီးတေယာက္ကိုစိတ္ရွည္လက္ရွည္လုပ္ေပးေနေသာေမာင္ငယ္တေယာက္လိုလူရြယ္ကေဒၚမိမိခိုင္ေဘးတြင္၀င္ထိုင္ျပီးဓါတ္ပံုေတြကိုတပံုခ်င္းေအးေအးေဆးေဆးျပေနသည္..ဦးသန္းထိုက္ႏွင့္မိန္းကေလးတေယာက္ကားေပၚမွာထိုင္ေနၾကပံု..နမ္းေနၾကပံု..ဖက္ထားပံုေတြကိုရႈေထာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွရိုက္ထားျခင္းျဖစ္သည္..ပံုအားလံုးျပျပီးေတာ့စာအိတ္ထဲျပန္ထဲ့ကာလူထြားၾကီးကိုျပန္ကမ္းေပးလိုက္သည္..
-
အမၾကီးကိုကၽြန္ေတာ္ၾကိဳးမျဖည္ေပးေတာ့ဘူး..ေတာ္ၾကာရဲေတြကအမၾကီးအေပၚမွာပါမသကၤာျဖစ္ေနလိမ့္မယ္..ကၽြန္ေတာ္တို႔ထြက္သြားျပီးရင္အမၾကီးလမ္းေပၚထြက္လို႔ရပါျပီ..တေယာက္ေယာက္ေတာ့ကူညီမယ့္သူေတြ႕ပါလိမ့္မယ္..
ရဲေတြေမးတဲ့အခ်ိန္မွာအမၾကီးၾကိဳက္သလိုေျဖနိုင္ပါတယ္..အမၾကီးကိုကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲေစတဲ့အတြက္လည္းကၽြန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ..ကဲ..အမၾကီး..ကၽြန္ေတာ္တို႔သြားမယ္..ခဏေနေတာ့လမ္းမေပၚမွာအကူအညီရွာၾကည့္ေပါ့..ဓါးျပတိုက္တာနဲ႔တူေအာင္အမၾကီးဆြဲၾကိဳးနဲ႔လက္စြပ္ကိုခၽြတ္လိုက္မယ္ေနာ္..အမၾကီးပိုက္ဆံအိတ္ထဲကေငြရယ္၊အမၾကီးပစၥည္းေတြရယ္ကိုအမၾကီးကားဒက္ရွ္ဘုတ္ထဲမွာကၽြန္ေတာ္လက္ကိုင္ပု၀ါနဲ႔ပတ္ျပီးသိမ္းေပးခဲ့မယ္..
အမၾကီးအေပၚရဲေတြအထင္မလြဲရေအာင္ပါ..တခုခုဆိုကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုသာပံုခ်လိုက္ပါ..သြားျပီအမၾကီး..
-
လူရြယ္ကေဒၚမိမိခိုင္ကိုၾကင္နာစြာစကားေျပာျပီးထထြက္သြားပါသည္..လူထြားၾကီးကလူရြယ္ေနာက္ကိုလိုက္သြားသည္..ေဒၚမိမိခိုင္ျငိမ္သက္စြာထိုင္ရင္းေငးေမာေတြးေတာေနမိသည္..ကားတစီးေမာင္းထြက္သြားသံၾကားမွထိုင္ေနရာကအားယူထျပီးလမ္းမၾကီးဆီဒယီးဒယိုင္ေလွ်ာက္လာခဲ့မိသည္..ေျခေထာက္ေတြကမသယ္ခ်င္ေအာင္ေလးလံျပီးလူကစိတ္ပင္ပန္းမႈမ်ားစြာဖိစီးေနသည္..
လမ္းမၾကီးေပၚလက္ျပန္ၾကိဳးတုတ္ရက္အားနည္းေဖ်ာ့ေတာ့စြာတက္လာေသာေဒၚမိမိခိုင္ကိုျမင္ေတာ့တခ်ိဳ႔ကားေတြကမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေမာင္းသြားသလိုကူညီေပးလိုသည့္ကားတခ်ိဳ႔ကရပ္တန္႔ျပီးအက်ိဳးအေၾကာင္းေမးကာရဲစခန္းကိုဖုန္းဆက္ေပးပါသည္..အခ်ိန္သိပ္မၾကာဘဲရဲေတြေရာက္လာျပီးအခင္းျဖစ္ပြားရာေနရာကိုၾကည့္ရႈစစ္ေဆးၾကသည္..ဦးသန္းထိုက္အေလာင္းကိုသယ္ရန္ညႊန္ၾကားေနရင္းရဲအရာရွိကႏြမ္းလ်စြာမ်က္ရည္ေတြႏွင့္ထိုင္ေနေသာေဒၚမိမိခိုင္ဆီေလွ်ာက္လာသည္..
-
ဒီကအမၾကီး...လူဆိုးေတြနဲ႔ပတ္သက္ျပီးအမၾကီးမွတ္မိတာရွိပါသလား..
-
ေဒၚမိမိခိုင္ရဲအရာရွိမ်က္ႏွာကိုေငးၾကည့္ေနသည္..ပါးစပ္ကတလံုးခ်င္းတိုးတိတ္စြာေျပာလိုက္မိသည္..
-
ကၽြန္မဘာမွကိုမမွတ္မိပါဘူးရွင္..
-
ေအာ္..ဟုတ္ကဲ့..အမၾကီးေနာက္သတိရတာရွိရင္ေျပာပါေနာ္..
---------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္
