ဒီရင္နားပါ အရိဳင္းလိပ္ျပာ

က်ေနာ္လမ္းေလွ်ာက္ရမည္..ဒီေတာၾကီးထဲကထြက္ရမည္ဆိုေသာအသိသာရွိေနသည္..က်ေနာ္ဘယ္ကိုေလွ်ာက္ေနမိသည္ကိုပင္မမွတ္မိေတာ့...ဘယ္လိုခရီးဆက္ေနလဲက်ေနာ့္ေခါင္းကလိုက္မေတြးနိုင္ေတာ့ပါ..ဒဏ္ရာသည္ေသြးခဲေျခာက္မ်ားႏွင့္ေယာင္ကိုင္းထံုက်ဥ္ေနျပီ..လူကလမ္းေလ်ာက္ေနေပမယ့္သတိကရတခ်က္မရတခ်က္ျဖစ္ေနသည္...

တိမ္ညိဳလႊမ္းသည့္ပန္းစံပယ္

ဒီေန႔မနက္စိုးျမတ္ျငိမ္းရင္ေတြခုန္ေနသည္..မေန႔ညကမူးတုန္းခ်လိုက္ေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္ကမနက္အမူးေျပခ်ိန္မွာသို႔ေလာ..သို႔ေလာ...ဒူးေတြကတုန္သလိုလို..ေရငတ္ေနသလိုလို..ကိုယ္ေတြပူလာသလိုလိုႏွင့္တမနက္လံုးဘာလိုလိုေတြမ်ားေနေတာ့သည္..ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးအေျခအေနကိုလည္းမၾကာခဏသြားေခ်ာင္းေနရေသးသည္

ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ

မင္းေအာင္ကခပ္တည္တည္ႏွင့္စေနာက္တတ္သေလာက္နဒီကေတာ့ခပ္ျပံဳးျပံဳးေနတတ္ျပီးဆရာလုပ္တတ္သူေလးျဖစ္သည္..စာလည္းေတာ္သည္..နဒီသည္သူမတခါမွမျမင္ဖူးေသာသရဲကိုအလြန္ေၾကာက္တတ္သူျဖစ္ျပီးသရဲတေစၦအေၾကာင္းေျပာၾကလွ်င္ေရွ႕ဆံုးမွနားေထာင္တတ္သူျဖစ္သည္

သံေယာဇဥ္ႏြယ္ရစ္လို႔ေၾကြ

နန္းမိုဟြမ္တေယာက္ယာခင္းစပ္မွာခ်ထားတဲ့ပလိုင္းထဲကအဖန္ရည္ဘူးကိုဆြဲထုတ္ရင္းအဆာေျပစားဖို႔ထဲ့လာေသာေခါပုတ္မီးကင္တေျမွာင္းကိုပါဖက္နဲ႔ပတ္ျပီးယူလာလိုက္သည္

Window 8.1 AIO Pre Activated

Window 8.2 AIO 2oin1 x64 ကို က်ေနာ္ နွစ္ပိုင္းခြဲျပီး တင္ထားေပးပါတယ္.။ ေအာက္က လင့္မွာ ေဒါင္းလိုက္ပါ ခင္ဗ်ာ.။ နွစ္ခုေပါင္း 3GB ေက်ာ္ေလာက္ ရွိပါတယ္။

ေရာက္လာၾကသူမ်ားအားလံုး စိတ္ခ်မ္းေျမွ႕ပါေစရွင္။

Wednesday 3 September 2014

Weather Now Pro Widgets lwp v3.4.1 Apk


ဒီေကာင္ေလးကေတာ့   ရာသီဥတု အေျခအေန ကို android ဖုန္းေပၚကေန
ၾကည္လိုရပါတယ္ ကိုယ္ေနတဲ ႏိုင္ငံက ရာသီဥတု ကိုေတြေနရာတာေပါ့ဗ်ာ
အၿပင္မွာမိုးရြာေနရင္ ဖုန္းမ်က္ႏွာၿပင္မွာလည္း မိုးရြာေနတာေတြၿမင္ရမွာပါ
ေနပူ ႏွင္းၾကလည္းတူတူပါပဲ ကိုယ္အၿပင္မထြက္ပဲနဲ မိုးရြာ ေနပူ ႏွင္းၾက သိႏိုင္တာေပါ့ဗ်ာ
ေၿပာရရင္ေတာ့ အမ်ားၾကီးပဲဗ်ာ ....ပံုေလးေတြၾကည္လိုက္ပါေနာ္
လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေအာက္မွာယူသြားလိုက္ပါေနာ္


အလည္တစ္ေခါက္ေလာက္လာလည္ေစခ်င္ပါတယ္
FB မွပိုမ်ားကိုတိုက္ရိုက္ရယူရန္ ဒီကေနဝင္ လာခဲ့ပါေနာ္

က်န္းမာေရးဆိုင္ရာစာအုပ္မ်ား (၃၃အုပ္)


မာတိကာ http://is.gd/r2mSzF အမ်ိဳးအစား (က်မ္းမာေရးဆိုင္ရာစာအုပ္မ်ား)တြင္လည္း ရွာေဖြႏိုင္ပါသည္။
(၁)ရာသီမလာခင္ လူသတ္ခ်င္ႏွင့္ ေရႊမင္းသမီးတို႕ရဲ႕ စပ္စပ္စုစုေမးခြန္းမ်ား (ေဒါက္တာစိုးလြင္)
http://www.mediafire.com/download/ke1c91j5yj7bvsc/drsoelwin.pdf

(၂)ဖဲေမြ႕ယာေပၚက ေယာက္်ားမဟုတ္ေသာစက္ရုပ္ (ေဒါက္တာစိုးလြင္)
http://www.mediafire.com/download/6uvp1yktmh97swh/drsoelwin_(robot).pdf

(၃)ပညာသားပါပါအရက္ေသာက္သံုးနည္း (ေက်ာ္သက္ခိုင္ -ေဆးတကၠသုိလ္)
http://www.mediafire.com/download/9h3tzsf723g5uj7/kyawthetkhine_(alc).pdf
( စာအုပ္ရွာလိုလွ်င္ မာတိကာ http://is.gd/r2mSzF မွာရွာပါ။
Download အခက္အခဲရွိလွ်င္ http://is.gd/kNYDuN မွာဖတ္ပါ။)

(၄)သိပၸံနည္းက် လက္ေတြ႕ေဆးလိပ္ျဖတ္နည္း (ေက်ာ္သက္ခိုင္ -ေဆးတကၠသိုလ္)
http://www.mediafire.com/download/k4l4n1u4xrkwwkc/kyawthetkhine(sa).pdf

(၅)အလွအပဆရာ၀န္ (ေက်ာ္သက္ခိုင္-ေဆးတကၠသိုလ္)
http://www.mediafire.com/download/1svpv46jnainlo8/kyawthetkhine_(ahlaapasayarwon).pdf

(၆)ကိုယ္၀န္တားဆီးျခင္းနည္းလမ္းအသြယ္သြယ္ (ေဒါက္တာႏိုက္တင္ေဂး)
http://www.mediafire.com/?c93r8ink6vtn3cr
or
https://docs.google.com/file/d/0B5MWMa_nIbQOZmtuWFF1OG52Y2c/edit

(၇)ကုၠတၳိယႏွင့္ေဆးပညာ (ေဒါက္တာနန္းဥမၼာ)
http://www.mediafire.com/?vfe0gft8093e8vb
or
https://docs.google.com/file/d/0B5MWMa_nIbQOYVk1NGlqWDJSMG8/edit

(၈)ကေလးသူငယ္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္နည္း (ေဒါက္တာတင္ေမာင္ေထြး)
http://www.mediafire.com/?l0lz7p2eehndhpe
or
https://docs.google.com/file/d/0B5MWMa_nIbQOX0NvY0E5YkxkdnM/edit

(၉)ကေလးက်မ္းမာေရးဆိုင္ရာ အယူအဆအမွားမ်ား (ေဒါက္တာရဲျမင့္ေက်ာ္)
http://www.mediafire.com/?1guwl3iwvryfz82
or
https://docs.google.com/file/d/0B5MWMa_nIbQOQ0thb2NfQm9tXzQ/edit


(၁၀)ေဒါက္တာျမတ္ျမင့္မို-ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ေလာင္းတို႕သိမွတ္ဖြယ္
http://www.mediafire.com/?wpq4xga5wawydpt
or
https://docs.google.com/file/d/0B5MWMa_nIbQONnNwTHVpVENmVWs/edit

(၁၁)မိခင္ေလာင္းတို႕အေရး ေမးခ်င္ရာေမး (ေဒါက္တာစိုးလြင္)
http://www.mediafire.com/?9v9cfk7lilzj4yf

(၁၂)ခ်စ္ရမွာစာမလိပ္ (ေဒါက္တာစိုးလြင္)
http://www.mediafire.com/?da79v442nwwdjvc

(၁၃)ေက်ာက္ကပ္ႏွင့္ဆီးေရာဂါမ်ိဳးစံု(ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ညိဳ)
http://www.mediafire.com/?9mvggn0zpz6xzai
or
https://docs.google.com/file/d/0B5MWMa_nIbQOUTlNWGxFd1NBRjg/edit

(၁၄) အိုဂ်ီဦးစိုးျမင့္ ဘ၀မွတ္တမ္း (ေဒါက္တာေက်ာ္ျမင့္)
http://www.mediafire.com/?z8914zsax0omhhj
or
https://docs.google.com/file/d/0B5MWMa_nIbQOdjd2ckl5VnlGYTg/edit

(၁၅)သိပၸံနည္းက်အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ (ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ညိဳ)
http://www.mediafire.com/?sp67eseksj7nu6b

(၁၆)ျမန္မာ့တိုင္းရင္းေဆးနည္း ၁၄၉ မ်ိဳး (ေန၀င္းလန္ဒန္)
http://www.mediafire.com/?0jdvcbo9j7zyhvi

(၁၇)ဖိုမဆက္ဆံေရး (ေဒါက္တာေအာင္ခင္ဆင့္)
http://www.mediafire.com/?0l1j6c9j55uqkb7
or
https://docs.google.com/file/d/0B5MWMa_nIbQOb1F1U0ZjUmFuSE0/edit

(၁၈)ရင္သားကင္ဆာ သိေကာင္းစရာမ်ား (ပါေမာကၡမင္းဓာတု)
http://www.mediafire.com/?cmsr9ub120r4tso

(၁၉)အ၀လြန္တာက်န္းမာသိပၸံနည္းက်အဆီခ်ပါ (မင္းစံအိမ္)
http://www.mediafire.com/?i6lk019tas3da24

(၂၀)ေသြးခ်ိဳ ဆီးခ်ိဳေရာဂါ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းေရးအတြက္ မွန္ကန္သည့္စားေသာက္နည္း (ေဒါက္တာလွၾကည္)
http://www.mediafire.com/download/w1kyqdf3359n214/DrHlaKyi_Secho_(onairmm).pdf

(၂၁)ကင္ဆာေရာဂါ၏ေရေသာက္ျမစ္မ်ားႏွင့္ အစြမ္းထက္ သဘာ၀ေဆးပင္မ်ား (ဗအုပ္ခိုင္)
http://www.mediafire.com/download/cu9tm1ic1udcvdf/BaOkaKhine_KinSar_(onairmm).pdf

(၂၂) မိုက္ကယ္ရယ္ ေသာ္တာေဆြရယ္ လူနာတစ္ေယာက္ရယ္ ကြ်န္ေတာ္ရယ္ ႏွင့္ ေဆးေလာကဇာတ္လမ္းမ်ား
http://www.mediafire.com/download/vt9zplhvsge9c3v/DrSoeLwin_MikeKall(onairmm).pdf

(၂၃)ေရေႏြးညသိပ္အဆိပ္ထက္ျပင္း (ၾကည္လြင္ျမင့္-မုျဒာ)
http://www.mediafire.com/download/55pn0xb1kjggoi8/YaeNweNyaTie_(onairmm).pdf

(၂၄)အပ်ိဳေဖာ္၀င္စ ဆယ္ေက်ာ္သက္တြင္ ျဖစ္တတ္ေသာေရာဂါမ်ား (ရည္ရည္ေဌး)
http://www.mediafire.com/download/xc34rsvla5bzpmb/

(၂၅)ေဒါက္တာရဲျမင့္ေက်ာ္စာအုပ္မ်ား အသစ္ (၁ အုပ္)
အေဟာင္း ၁ + အသစ္ ၁ = ၂ အုပ္လံုးအား မာတိကာ (ဒ) ေဒါက္တာရဲျမင့္ေက်ာ္တြင္ တစ္စုတစ္စည္းတည္း ရယူႏိုင္သည္။

(၂၆)အေရာင္စံုအေသြးစံု ကေလးက်မ္းမာေရးေဆာင္းပါးမ်ား
http://www.mediafire.com/download/whrr1x8o4x91836/

(၂၇)ေဆးရတနာ (တကၠသိုလ္စိုးမိုးႏိုင္)
http://www.mediafire.com/?rqbri15114e2tf1

(၂၈)ေစာငု၀ါ -ေဆးဖက္၀င္ပ်ားျမီးရြက္ႏွင့္ ေဆးေဆာင္းပါးမ်ား
http://www.mediafire.com/?qtr46d1nnypdjja
or
https://docs.google.com/file/d/0B5MWMa_nIbQOLXB3OW9kMnlaeHM/edit
(GoogleDocumentေဒါင္းလုပ္သည္၀ဘ္ဆိုက္၏ဘယ္ဘက္အစြန္ဆံုးရွိ Fileကိုႏွိပ္ Download ကို ႏွိပ္၍ စာအုပ္မ်ားကို ေဒါင္းလုပ္ရယူပါ။)

(၂၉)ဆီးခ်ိဳေရာဂါက်မ္းမာေရးစကား၀ိုင္း ႏွင့္ေရာဂါကုထံုး (ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ ႏွင့္ တိုင္းရင္းသမားေတာ္ ဦးစည္သူ) (ေျမလတ္ေမာင္ျမင့္သူ)
http://www.mediafire.com/?26il52685b88jc9

(၃၀)ေသြးဆံုးခ်ိန္ခါ သိေကာင္းစရာ (အတၱေက်ာ္)
https://docs.google.com/file/d/0B5MWMa_nIbQOYUJhNlRyXzB1QXc/edit
Google Document ေဒါင္းလုပ္သည္ ၀ဘ္ဆိုက္၏ဘယ္ဘက္အစြန္ဆံုးရွိ Fileကိုႏွိပ္ Download ကို ႏွိပ္၍ စာအုပ္မ်ားကို ေဒါင္းလုပ္ရယူပါ။

(၃၁)ဆရာ၀န္မ်ားညႊန္ျပသည့္အိမ္သံုးေဆးကုသနည္းမ်ား(ဦးလွျမင့္ -ဂႏၶမာ)
http://www.mediafire.com/?vq45c234dh9hc4f
or
https://docs.google.com/file/d/0B5MWMa_nIbQOU0hRNzdySHVYbjQ/edit

(၃၂)ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ႏွင့္ကေမာက္ကမမ်ားစြာ (ေဒါက္တာလမင္း)
http://www.mediafire.com/download/6fhddd01609gez0/DrLaMinn_A_Dr..(onairmm).pd

(၃၃)အေရာင္စံုအေသြးစံု ကေလးက်မ္းမာေရးေဆာင္းပါးမ်ား
http://www.mediafire.com/download/whrr1x8o4x91836/

( စာအုပ္ရွာလိုလွ်င္ မာတိကာ http://is.gd/r2mSzF မွာရွာပါ။
Download အခက္အခဲရွိလွ်င္ http://is.gd/kNYDuN မွာဖတ္ပါ။)

လက္ေျဖာင့္တေယာက္ရဲ႕ဒ႑ာရီ

အပူခ်ိန္က 50’ C ေက်ာ္ေနေတာ့ ရာသီဥတုကအလြန္အမင္းပူျပင္းလွၿပီး တိုက္ေနတဲ့ေလကလည္း Hair Dryer နဲ႔မ်က္ႏွာနားကပ္မွဳတ္ေနသလားေအာင္းေမ့ရေအာင္ကို တသက္စာအမွတ္တရပါပဲ။ ေလယာဥ္ကြင္းကိုေရာက္ေတာ့ MH-47 Chinook ရဟတ္ယာဥ္ေပၚမတက္ခင္ စိတ္လွဳပ္႐ွားမွဳေနတာနဲ႔ စီးကရက္တလိပ္ထုတ္ မီးညွိလိုက္ၿပီး က်ေနာ့္တြဲဘက္ Spotter ျဖစ္တဲ့ “ ပီ ” နဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ စီစဥ္ၿပီးသားျဖစ္တဲ့ျပင္ဆင္မွဳေတြနဲ႔ ခရီးစဥ္လမ္းေၾကာင္းေတြကို ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔တေခါက္ ျပန္သံုးသပ္လိုက္ၾကပါတယ္။

လူေတြေရာ ပစၥည္းေတြေရာ ရဟတ္ယာဥ္၀မ္းထဲကိုလည္းေရာက္ေတာ့ လံုျခံဳေရးခါးပတ္ေတြ ပတ္လိုက္ၿပီး ရဟတ္ယာဥ္အတက္ကိုေစာင့္ဆိုင္းေနလိုက္ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပီ နဲ႔က်ေနာ္ မ်က္လံုးခ်င္းဆုံသြားေတာ့ တပြဲတလမ္းေတာ့ႏႊဲလိုက္ၾကတာေပါ့… ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ဳိးကို ႏွစ္ေယာက္လံုး ခံစားလိုက္ၾကရတယ္။ ေရေျမျခားမွာ စစ္ဆင္ေရးသြားရတဲ့အေခါက္တိုင္း ထြက္ခါနီးဆဲဆဲေလးက်ရင္ အိမ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့မိသားစုကိုပိုသတိရမိတယ္။ သူတို႔ေတြဘာေတြမ်ားလုပ္ေနၾကမလဲလို႔ ေတြးမိတတ္တယ္။ စစ္ဆင္ေရးေတြကလည္း လွ်ိဳ႕၀ွက္ကိစၥေတြဆိုေတာ့ အျမဲတမ္းလိုလိုစိတ္လွဳပ္႐ွားေလ့႐ွိပါတယ္။ ခ်ီႏြတ္ရဟတ္ယာဥ္က ေတာင္တန္းေတြေပၚကျဖတ္သြားရင္ ေတာင္ထိပ္ေတြ၊ ခ်ဳိင့္၀ွမ္းေတြ႐ွိတဲ့ေနရာေတြေပၚကို တနာရီ မိုင္ (၇၀) ႏွဳန္းနဲ႔အျမန္ျဖတ္ပ်ံသြားရေတာ့ ႐ိုလာကိုစတာစီးေနရသလိုပါပဲ။


ရဟတ္ယာဥ္ဆင္းခါနီး (၃၀) စကၠန္႔အလိုမွာ ဆင္းဖို႔ အခ်က္ေပးလာရင္ေတာ့ ၀ုန္းဒိုင္းထၿပီး အျမန္ျပင္ဆင္ရပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က်လာရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ေသနတ္ကို ေမာင္းတင္က်ည္ထိုးၿပီး လံုျခံဳေရးခလုတ္ (Safe) ကုိျပန္ပိတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ရဟတ္ယာဥ္ေနာက္ဖံုးတံခါးပြင့္သြားတာနဲ႔ ပိုင္းေလာ့အေနနဲ႔ရဟတ္ယာဥ္ကို ခ်က္ခ်င္းျပန္တက္ႏိုင္ေအာင္ က်ေနာ္တို႔ေတြလည္း ရဟတ္ယာဥ္ေပၚကေန ျမန္ႏိုင္သမွ်အျမန္ဆံုးေျပးဆင္းၾကပါတယ္။ အဲဒါမွ ေအာက္မွာ ေစာင့္ခ်င္ေစာင့္ေနႏိုင္တဲ့ ဟာဂ်ီတေယာက္ေယာက္ပစ္လိုက္တဲ့ က်ည္ဆံေတြပ်ံလာရင္ လြတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒလက္သံဆူဆူညံညံ၊ ကိုယ္ထည္ႀကီးႀကီးနဲ႔ MH-47 လို၀န္တင္ရဟတ္ယာဥ္မ်ဳိး ေျမျပင္ေပၚဆင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္က RPG လို႔ေခၚတဲ့ ဒံုးကန္အားသံုးရတဲ့ ဗံုးေသနတ္ကိုင္ရန္သူေတြအတြက္ေတာ့ ပစ္မွတ္ေကာင္းတခုျဖစ္သြားပါတယ္။

ရန္သူ႔နယ္ေျမထဲကိုေဖါက္၀င္ၿပီး က်ေနာ္တို႔လိုခ်င္တဲ့ ပစ္မွတ္႐ွိတဲ့ေနရာကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ ေရသြင္းေျမာင္း ခပ္နက္နက္ေတြျပည့္ေနတဲ့ စိုက္ခင္းက်ယ္ႀကီးေတြကိုျဖတ္သြားရပါတယ္။ အဲဒီလိုေျမျပင္မ်ဳိးကုိျဖတ္သြားဖို႔အတြက္ အေတြ႕အၾကံဳ႐ွိဖို႔လိုအပ္ၿပီး ညဘက္မွာ ညၾကည့္ကိရိယာ (NVG) ေတြနဲ႔ခပ္ေသာ့ေသာ့ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားႏိုင္တယ္ဆိုရင္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးဟုတ္ေနပါၿပီ။ ေ႐ွ႕တန္းထြက္မလာခင္လနဲ႔ခ်ီၿပီးလုပ္ခဲ့ရတဲ့ ၁၅ မိုင္ခရီးကို ေပါင္ (၅၀) ၀န္ထမ္းၿပီး တိုက္ခိုက္ေရး၀တ္စံုျပည့္နဲ႔ ေျပးခဲ့ရတဲ့ေလ့က်င့္မွဳေတြရဲ႕တန္ဖိုးေတြကို အခုေတာ့ က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္းနားလည္လာပါတယ္။ အဲဒီလိုလွဳပ္႐ွားရတာကပဲ က်ေနာ္တို႔ဘ၀ေနထိုင္မွဳပံုစံ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေရေျမျခားမွာ Ranger ေတြ ေန႔စဥ္လုပ္ေဆာင္ၾကရတဲ့ စစ္ဆင္ေရးေတြကို ေအာင္ျမင္စြာလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ အလြန္အမင္းၾကံ့ခိုင္ေနဖို႔လိုအပ္လွပါတယ္။

အဲလိုနဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္ေနရာကိုသြားတဲ့လမ္းမွာ က်ေနာ္ရယ္ ပီရယ္ ႏွစ္ေယာက္သား က်ေနာ္တို႔တပ္စုရဲ႕အလယ္ကေန နာရီအနည္းငယ္ၾကာၾကာေလွ်ာက္လိုက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ရန္သူ႔နယ္ေျမကိုထိုးေဖါက္၀င္တဲ့ (Infilitration) ကေတာ့ ဘာျပႆနာမ႐ွိပဲ မူလစီစဥ္ထားတဲ့အတိုင္းေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ပါပဲ။ ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္ေနရင္းနဲ႔တျခားသူေတြလိုပဲ က်ေနာ္လည္းတကိုယ္လံုးေခြ်းေတြ႐ႊဲနစ္လာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔စႏိုက္ပါအဖြဲ႔သားေတြအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔အလုပ္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ တျခားအဖြဲ႔သားေတြနဲ႔စာရင္ ၀န္နည္းနည္းေလွ်ာ့ၿပီးသယ္ၾကရပါတယ္။ အေကာင္းဆံုးအေနအထားနဲ႔ ရန္သူေတြကိုပစ္ခတ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔အေနနဲ႔ ရံဖန္ရံခါဆိုသလို အေဆာက္အဦးေတြေပၚ တက္တာ၊ ဒါမွမဟုတ္ခပ္ျမင့္ျမင့္အရာတခုခုကိုတြယ္တက္တာမ်ဳိးေတြ လုပ္ရတတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြတဦးခ်င္းပ်မ္းမွ်သယ္ၾကရတဲ့ ၀န္အေလးခ်ိန္ကေတာ့ ေပါင္ (၁၁၀) ေလာက္႐ွိပါတယ္။



 အဲလိုအျမန္ေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႔ အခ်ိန္က်လာေတာ့ ပင္မေခ်မွဴန္းေရးအဖြဲ႕ (Main Assault Element) ကေနၿပီး ပီနဲ႔က်ေနာ္တို႔ခြဲထြက္လိုက္ၾကပါတယ္။ ေခ်မွဴန္းေရးအဖြဲ႕က ပစ္မွတ္ရန္သူ (High Value Target, HVT) ႐ွိတဲ့ေနရာကို ၀င္စီးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔ကိုရန္သူကအငိုက္ဖမ္းတိုက္တာမခံရေအာင္ က်ေနာ္တို႔က အေပၚစီးကေန အေကာင္းဆံုးအေနအထားနဲ႔ ကာကြယ္ေပးႏိုင္မယ့္ေနရာကို ႐ွာရပါတယ္။

လူတိုင္းကကိုယ့္ကိုသတ္ခ်င္ေနၾကတဲ့ေနရာတခုမွာ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနကို သိႏိုင္တဲ့ အာ႐ံုခံစြမ္းရည္က အလုိအေလ်ာက္ျမင့္တက္လာၿပီး သားေကာင္႐ွာထြက္တဲ့ အမဲလိုက္ေခြးေတြလိုပဲ ပတ္၀န္းက်င္က ဆူညံသံေတြနဲ႔ အနံ႔အသက္ေတြမွန္သမွ်ကို သတိျပဳမိလာပါတယ္။ ပီ နဲ႔ က်ေနာ္တို႔လည္း ပစ္မွတ္႐ွိတဲ့ေနရာနဲ႔ ေပ (၁၅၀) ေလာက္ပဲေ၀းတဲ့ မလွမ္းမကမ္းက အေဆာက္အဦးတခုေပၚကို တက္ၿပီးေနရာယူလိုက္ၾကပါတယ္။ ေခ်မွဴန္းေရးအဖြဲ႕က ျခံ၀င္းတံခါးမွာေဖာက္ခြဲေရးယမ္းကပ္ေနတာကို အဲဒီေပၚကေန အတိုင္းသားျမင္ေနရပါတယ္။  က်ေနာ္တို႔ေနရာနဲ႔ ပစ္မွတ္အိမ္ေနရာကကပ္လြန္းေနေတာ့ အိမ္အ၀င္အထြက္လမ္းရယ္၊ အိမ္ျပတင္းေပါက္ေတြနဲ႔ေနရာက်ေအာင္ ပစ္မွတ္ခ်ိန္တဲ့မွန္ေျပာင္း (Rifle Scope) ကို ညွိရပါတယ္။

ေခ်မွဴန္းေရးအဖြဲ႕က အိမ္နားကိုတိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ခ်ဥ္းကပ္သြားတာကိုၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ နဖူးကက်လာတဲ့ေခြ်းေပါက္ေတြက မ်က္လံုးေတြထဲကို၀င္ကုန္ပါတယ္။ တခုခုအမွားအယြင္းျဖစ္လို႔ ပစ္မွတ္ေျပးထြက္လာတာနဲ႔ စပစ္ရမွာက က်ေနာ္ျဖစ္ေနေတာ့ ေအာက္ကိုအာ႐ံုထားေနရတာနဲ႔ ညာဘက္မ်က္လံုးထဲမွာေခြ်း၀င္ၿပီး စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္ေနတာကုိ ဘာမွကိုမလုပ္အားပါဘူး။ စူပါမင္းေတြပါတဲ့ ႐ုပ္႐ွင္ထဲက SWAT တပ္ဖြဲ႕ေတြလို ေခ်မွဴန္းေရးအဖြဲ႕သားေတြ ၀င္းတံခါးကို အုန္းဒိုင္းနဲ႔ ေဖါက္ခြဲၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း၀င္သြားေပမယ့္ ကြ်မ္းက်င္္မွဳျပည့္၀ေတာ့ ျမန္ဆန္ေသသပ္ပါတယ္။ ေရာင္နီသမ္းလာတဲ့အခ်ိန္ ၾကမ္းခင္းေပၚအိပ္မက္ေတြမက္လို႔ေကာင္းေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔လိုခ်င္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ေခ်မွဴန္းေရးအဖြဲ႕က အလြယ္္တကူပဲ ဖမ္းေခၚလာခဲ့လိုက္ႏိုင္ပါတယ္။




ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနရာကေန ႐ုတ္တရက္ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္လို႔ ေသနတ္ေတြနဲ႔ခ်ိန္ထားၿပီး စားေတာ့၀ါးေတာ့မယ့္႐ုပ္ေတြနဲ႔ ၿဂိဳလ္သားေတြလိုလူေတြကို ေတြ႔လိုက္ရတဲ့ အၾကမ္းဖက္သမားေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ေတြစိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမ်ားေနၾကမလဲ မသိဘူးလို႔လဲ တခါတေလေတာ့ေတြးမိပါတယ္။

“ အမေလး…” လို႔ထေအာ္ၿပီး ဖင္ကခ်ီးပါထြက္က်ေလာက္မယ္ထင္တယ္။

ေခ်မွဴန္းေရးအဖြဲ႕ကဖမ္းထားတဲ့လူနဲ႔အိမ္ထဲကျပန္ထြက္လာၿပီး ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔လာေခၚမယ့္ ႐ြာျပင္ကသတ္မွတ္ေနရာကို ျပန္ေဖာက္ထြက္လာၾကေတာ့ ပီနဲ႔က်ေနာ္တို႔က ပတ္၀န္းက်င္ကိုအေပၚစီးကေနေစာင့္ၾကည့္ၿပီး သူတို႔ကိုကာကြယ္ေပးရပါတယ္။ နံနက္ခင္း ေတာင္ေပၚေလရဲ႕အနံ႔ကေတာ့ ႏြားေခ်းနံ႔နဲ႔ က်င္ငယ္နံ႔ေတြ ေရာေနတဲ့အန႔ံရပါတယ္။ စစ္တိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္အေၾကာက္ဆံုးအေနအထားက သူမ်ားကကိုယ့္ကိုပစ္ေနတာခံရတဲ့အခ်ိန္ မဟုတ္ပါဘူး။ အလင္းေရာင္ရတဲ့ေန႔ဘက္မွာ ရန္သူ႔နယ္ေျမကေဖါက္ထြက္ရတဲ့အခ်ိန္ပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာက ဘာပဲလုပ္လုပ္ ကိုယ့္ကိုအားလံုးကအတိုင္းသားျမင္ေနရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးအႏ ၱရာယ္႐ွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပီ နဲ႔က်ေနာ္တို႔လည္း ရဟတ္ယာဥ္ေတြေရာက္မလာခင္ ေခ်မွဴန္းေရးအဖြဲ႕ကို ကာကြယ္ေပးဖို႔အတြက္ ပစ္ကြင္းေကာင္းတဲ့ ႐ႊံ႕မာအေဆာက္အဦးအျမင့္တခုေပၚကိုေနရာေ႐ႊ႕လိုက္ၾကပါတယ္။

အျမင့္ေပၚေရာက္ဖုိ႔ကုတ္ကက္ၿပီး တြယ္တက္လုိက္ရပါတယ္။ အေပၚလည္းေရာက္ေရာ ပတ္၀န္းက်င္တခုလံုး လွဳပ္လွဳပ္႐ြ႐ြျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေရာက္ေနတာကို ေဒသခံေတြကသိသြားကုန္ၾကပါၿပီ။ က်ေနာ္က အနီးကပ္ေနရာေတြကို ေသနတ္ေျပာင္းထဲကေနေသခ်ာအကဲခတ္ေနရပါတယ္။ ပီ့ကိုေတာ့ မီတာ (၄၀၀) ေလာက္ကြာတဲ့ ႐ြာျပင္က သစ္ပင္တန္းေလးနားတ၀ိုက္ကိုၾကည့္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔႐ွိေနတဲ့ေနရာေအာက္က မိသားစုကိုေတာ့ အသံမထြက္ဖို႔ လက္ညွိဳးေပၚလက္တင္ၿပီး အခ်က္ျပလိုက္ရပါတယ္။ ေခ်မွဴန္းေရးအဖြဲ႕ကသတ္မွတ္ေနရာေရာက္သြားလို႔ ေနရာယူၾကၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အဖြဲ႕ကိုတိုက္ခိုက္လာမယ့္ အေနအထား႐ွိေနမလားလို႔ ပတ္၀န္းက်င္တ၀ိုက္က လူေတြရဲ႕အမူအယာေတြကို က်ေနာ္တို႔လည္း ေသခ်ာအကဲခတ္ေနရပါတယ္။



ပတ္၀န္းက်င္အေနအထားကိုသိေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္အကဲခတ္တဲ့ေနရာမွာ အၾကမ္းဖက္သမားေတြလို စဥ္းစားေတြးေခၚၿပီး သူတို႔ဘယ္နားမွာ႐ွိေနႏိုင္မလဲဆိုတဲ့ ဆ႒မအာ႐ံုမ်ဳိးနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ရပါတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနကေကာင္းေနသလို႐ွိေနရင္းနဲ႔ ႐ုတ္တရက္…

“စစ္တုိက္ႏိုင္တဲ့အသက္အ႐ြယ္ (MAM) ႐ွိတဲ့ လူသံုးေယာက္ သစ္ပင္တန္းေတြကြယ္ၿပီး လွဳပ္႐ွားေနတာေတြ႕ေနရတယ္လို႔… ”

 ပီ က က်ေနာ့္ကိုခပ္တိုးတိုးလွမ္းေျပာလာပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔က်ေနာ္လည္း ပီ ေျပာတဲ့ သစ္ပင္တန္းဘက္ကို ေသနတ္မွာတပ္ထားတဲ့ မွန္ေျပာင္းကတဆင့္ လွမ္းၿပီးအကဲခတ္လိုက္ေတာ့ ေသြးခုန္ႏွဳန္းကတဒုန္းဒုန္းနဲ႔ပိုျမန္လာပါတယ္။ က်ေနာ့္လက္ေတြကပူေႏြးလာေနၿပီး အာ႐ံုငါးပါးလံုးကို ေသနတ္မွန္ေျပာင္းထဲကိုအျပည့္အ၀ထည့္ထားေနရပါတယ္။ အဲဒီေမာင္ (၃) ေယာက္၀တ္ထားတဲ့ အက်ၤ ီ႐ွည္အျဖဴႀကီးေတြေအာက္မွာ ႐ွည္ေမ်ာေမ်ာပစၥည္းေတြ႐ွိေနၿပီး အဲဒါေတြကို အက်ၤ ီေပၚကေနမွလက္နဲ႔ထိန္းၿပီး ကိုင္ထားၾကပါတယ္။

“ ဘာေတြတုန္းဟ…”

လို႔ က်ေနာ္လည္းဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနတုန္း သူတို႔ထဲကတေယာက္က  AK-47 တလက္ကို ျဗဳန္းဆိုထုတ္ခ်လိုက္ၿပီး ေခ်မွဳန္းေရးအဖြဲ႕သားေတြ႐ွိေနတဲ့ဘက္ကို လက္ညိွဳးထုိးျပလိုက္ပါေလေရာ။ က်ေနာ္တို႔အတြက္ျပ႒ာန္းထားတဲ့ ရန္သူအားတိုက္ခိုက္ႏိုင္ခြင့္ဆိုင္ရာဥပေဒမ်ား (Rules of Engagement) အရ က်ေနာ္တုိ႔တပ္ေတြ၊ တျခားမဟာမိတ္ႏိုင္ငံတပ္ေတြနဲ႔ အရပ္သားျပည္သူေတြရဲ႕အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကို ကာကြယ္ေပးဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။
က်ေနာ့္ေသနတ္ရဲ႕မွန္ေျပာင္းထဲက အေပါင္းပံုသ႑န္ ၾကက္ေျခခတ္အမွတ္အသားရဲ႕ဗဟိုခ်က္ (Crosshairs) ကို AK ကိုင္ထားတဲ့ေမာင္ရဲ႕ ရင္ဘတ္အေပၚပိုင္းကိုခ်ိန္လိုက္ပါတယ္။ ဘာမွေထြေထြထူးထူး သိပ္စဥ္းစားေနစရာမလိုပဲ က်ေနာ့္ညာလက္မက ေသနတ္ရဲ႕လံုျခံဳေရးခလုတ္ကိုဖြင့္လိုက္မိပါတယ္။ ယခင္ပစ္ခတ္မွဳမ်ားအရ ပစ္္မွတ္အကြာအေ၀းကို မီတာ ၃၀၀ (၃၂၈ ကိုက္) ကိုခ်ိန္ကိုက္ထားပါတယ္။ အခုပစ္မွတ္အေနအထားက နည္းနည္းပိုေ၀းေနေတာ့ ေသနတ္ေျပာင္းကို နည္းနည္းေလးျမွင့္ခ်ိန္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္သိပါတယ္။ အဲေတာ့မွ ကမာၻ႔ဆြဲအားက က်ည္ဖူးကိုေျမျပင္ကိုဆြဲငင္တဲ့အခါ အေနေတာ္ေလာက္သြားက်ပါလိမ့္မယ္။



ၿပီးတာနဲ႔ခလုတ္ေပၚတင္ထားတဲ့ညာလက္ညွိဳးကိုေနာက္ကိုဆြဲညွစ္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခိုက္အတံ့ အခ်ိန္ပိုင္းေလးအတြင္း တေလာကလံုးမွာ က်ေနာ့္ညာလက္ညွိဳးနဲ႔မ်က္လံုး အဲဒီႏွစ္ခုပဲ႐ွိေနသလို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ေလကေတာ့ အေ႐ွ႕ေျမာက္ဘက္ကေန တနာရီ သံုးမိုင္ေလာက္ႏွဴန္းနဲ႔ ခပ္ေျပေျပတိုက္ေနပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ AK ကိုင္ထားတဲ့ေမာင္နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းက သစ္႐ြက္ေတြလွဳပ္တာနဲ႔ ခ်ံဳဖုတ္ေတြယမ္းတာေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေလတိုက္ႏွဴန္းနဲ႔ဦးတည္ရာကို ေျပာႏိုင္ပါတယ္။
ဒုတ္ခနဲအသံသဲ့သဲ့ထြက္ၿပီး က်ည္ဖူးကပစ္မွတ္႐ွိရာကိုဦးတည္ထြက္သြားေပမယ့္ ေသနတ္ဒင္က ေနာက္ကိုျပန္ကန္တဲ့အားကိုထိန္းၿပီး ပစ္မွတ္႐ွိတဲ့ေနရာကိုဆက္ၿပီး က်ေနာ္ဆက္ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ က်ည္လည္းထြက္သြားၿပီးေရာ ေသနတ္ေခ်ာဆီနဲ႔ ေကာ္ဒိုက္ယမ္းေတြကို ေလာင္ကြ်မ္းတဲ့အနံ႔ကအနားတ၀ိုက္မွာ ခပ္စူးစူးရလာပါတယ္။ က်ည္ဖူးကပစ္မွတ္ကိုမထိေသးခင္ ေစာင့္ၾကည့္ေနရတဲ့အခ်ိန္က တကမာၻေလာက္ၾကာတယ္လို႔ထင္ရတယ္။

၁၇ ၅ဂရိန္ (11.375 g) ေလးတဲ့က်ည္ဖူးက AK ကိုင္ထားတဲ့ေမာင္ရဲ႕လည္မ်ဳိကိုေဖာက္၀င္သြားပါတယ္။ က်ည္ထိသြားၿပီးျပဳတ္မက်ခင္ အဲဒီေမာင္ရဲ႕ကိုယ္က တခ်က္ဆန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားတာကို ေတြ႕ေနရပါတယ္။ က်ေနာ္ပစ္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္တည္းေလာက္မွာပဲ ပီ က ပစ္ပါတယ္။ Supressor တပ္မထားတဲ့ ပီ့ေသနတ္က ၁၉၀ ဂရိန္ (12.35 g) ေလးတဲ့ (7.62 mm) က်ည္နဲ႔ပစ္ရတဲ့ (.300 Winchester Magnum) အမ်ဳိးအစားပါ။ သူ႔ေသနတ္က်ည္က က်န္ေနေသးတဲ့ နွစ္ေယာက္ထဲက တေယာက္ရဲ႕ ၀ဲဘက္ဦးေခါင္းပိုင္းကို သြားထိၿပီး  ေခါင္းကႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားပါတယ္။ ပီ့ေသနတ္က တခါပစ္ၿပီးတခါေမာင္းတင္က်ည္ထိုးရတဲ့ Bolt Action Rifle အမ်ဳိးအစားဆိုေတာ့ ေနာက္တခ်က္ပစ္ဖို႔ သူေမာင္းမတင္ရေသးခင္မွာပဲ ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့တေယာက္ကို က်ေနာ္ခ်ိန္ထားၿပီးပါၿပီ။

ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့ တေယာက္ကုိၾကည့္ရတာေတာ္ေတာ့ကို ေသြးပ်က္သြားတဲ့ပံုပါ။ ေက်းဇူး႐ွင္က အက်ၤ ီေအာက္မွာဖြက္ထားတဲ့ AK ကိုထုတ္ၿပီး မေကာင္းသူထိပ္ ေကာင္းသူထိပ္ ေလွွ်ာက္ပစ္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေမာင္ ေသြး႐ူးေသြးတန္းနဲ႔ေျပးေတာ့မယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္တြက္မိေတာ့ သူ႔ေ႐ွ႕ကို နည္းနည္းေလး (Half a mil-dot) ေလွ်ာ့ခ်ိန္ၿပီး ေသနတ္ရဲ႕ခလုတ္ကိုညွစ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ပစ္ၿပီးတာနဲ႔အသက္တခ်က္႐ွဴလိုက္ၿပီး အပစ္ခလုတ္ကို သူ႔ေနရာက်ေအာင္ ျပန္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ က်ည္ကအဲဒီေမာင္ရဲ႕ရင္ဘတ္ကိုေဖါက္၀င္ၿပီး ကိုယ္ေနာက္ျခမ္း ညာလက္ျပင္႐ိုးကေန ေဖါက္ထြက္သြားပါတယ္။ အဲဒီတေယာက္ ေျခတလွမ္းပဲ ဆက္လွမ္းလိုက္ႏိုင္ၿပီး ေ႐ွ႕ကိုဟပ္ထိုးလဲက်သြားပါတယ္။ ပစ္မွတ္အားလံုးကို႐ွင္းၿပီးတာနဲ႔ ေခ်မွဳန္းေရးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကိုလွမ္းအေၾကာင္းၾကားလိုက္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္အေနအထားကို ဆက္ၿပီးေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္။



ၿပီးတာနဲ႔ ပီ့ဘက္ကိုတခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ထိခ်က္ေတြေကာင္းတယ္လို႔ လွမ္းအသိေပးလိုက္ပါတယ္။ လုပ္စရာ႐ွိတာကို ဆက္လုပ္ေနရေတာ့ ေလာေလာဆယ္ဇာခ်ဲ႕ေနဖို႔အခ်ိန္ကမ႐ွိဘူးေလ။  တပ္ျပန္ေရာက္မွဆက္ပြားလို႔ရတာပဲ။ က်ေနာ္နဲ႔ ပီနဲ႔က ဘယ္ႏွေယာက္ပစ္ၿပီးၿပီဆိုတာထက္ ဒီ့ထက္ေကာင္းေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မယ္ဆိုတာကိုစဥ္းစားရတာ ပိုအားသန္ပါတယ္။ ပစ္လိုက္တာဘယ္ေလာက္ပဲထိခ်က္မွန္မွန္၊ လုပ္လိုက္တဲ့စစ္ဆင္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ ဘယ္ေလာက္ပဲအဆင္ေျပေျပ၊ ေကာင္းသထက္ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္ရမယ့္ အေနအထားေလးေတြကေတာ့ ႐ွိ႐ွိေနတာပါပဲ။
လူတေယာက္ကိုပစ္ရတယ္ဆိုတာ သိပ္ေတာ့ထူးထူးျခားျခားမ႐ွိလွပါဘူး။ စိတ္ထဲမွာ ခံစားရတဲ့အေနအထားက စိတ္ကူးယဥ္ေတာ့ဆန္ပါတယ္။ လူတေယာက္ကို ကိုယ့္ေသနတ္ရဲ႕မွန္ေျပာင္းထဲကေနခ်ိန္ၿပီး ပစ္ရတာ၊ ပံုမွန္စက္ေသနတ္ ဒါမွမဟုတ္ ေခ်မွဴန္းေရး႐ိုင္ဖယ္ေသနတ္ေတြနဲ႔ ပစ္ရတာနဲ႔လံုး၀မတူပါဘူး။ မွန္ဘီလူးပါတဲ့မွန္ေျပာင္းထဲမွာ ျမင္ရတဲ့ ပစ္မွတ္ကကိုယ့္အနားကိုယ္အရမ္းကပ္လာေတာ့ သူတို႔မ်က္ေတာင္ခတ္တာ၊ အသက္႐ွဴသြင္းလိုက္လို႔ ရင္ဘတ္ေဖာင္းလာတာ၊ က်ည္ဖူးကအေရျပားကိုေဖါက္ၿပီး ကိုယ္ထဲကို၀င္သြားတာေတြအဆံုးအတိုင္းသားျမင္ေနရပါတယ္။

က်ေနာ့္အေနနဲ႔ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေခါင္းကိုေ႐ြးပစ္တာမ်ဳိးမလုပ္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ေခါင္းကလြဲၿပီး ပစ္စရာလံုး၀မ႐ွိမွပဲ ေခါင္းကိုပစ္ပါတယ္။ ပစ္မွတ္က မီတာ ၁၀၀ (၃၂၈ ေပ) အတြင္းမွာဆိုရင္ အနံ ၉ လက္မေလာက္ပဲ႐ွိတဲ့ ေခါင္းအစား၊ လက္မ ၂၀ ႐ွိတဲ့ ကိုယ္အလယ္ပိုင္းကိုပဲပစ္ပါတယ္။ ႐ုပ္႐ွင္ထဲမွာလိုမဟုတ္ဘူးဗ်။ ေခါင္းထိထိ၊ ကိုယ္ထိထိ မေသမွာလံုး၀စိတ္မပူရပါဘူး။ ဒီေန႔ပစ္ခတ္မွဳကေတာ ဒီႏိုင္ငံေရာက္ၿပီးမွ ပထမဆံုးပါ။ ဒါေပမယ့္ ေ႐ွ႕လမယ့္ ၃ လခြဲ ကာလ တေလွ်ာက္လံုး ေန႔တိုင္းဒီအတုိင္းလာလိမ့္မယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔လံုး၀မရိပ္မိၾကပါဘူး။ စစ္တိုက္တယ္ဆိုတာက ကိုယ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္၊ စစ္ဆင္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ တိုက္ေဖၚတိုက္ဖက္၊ ေသေဖၚ႐ွင္ဖက္ညီေနာင္ေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို႔ပါ။ စႏိုက္ပါတေယာက္ရဲ႕ခံစားခ်က္က စစ္တုရင္ခံုေပၚက နယ္႐ုပ္ေလးေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေနရသလိုပါပဲ။ ရန္သူကိုေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္ရတာနဲ႔ ကားလို႔စ္ဟက္သ္ေကာ့ခ္ (Carlos Hathcock) တို႔လိုမ်ဳိးစႏိုက္ပါေတြအေၾကာင္းနဲ႔ လူတေယာက္ကို စြမ္းအားျမင့္႐ုိင္ဖယ္နဲ႔ပစ္ခတ္ရတဲ့ သူတို႔အေတြ႕အၾကံဳေတြကို က်ေနာ္ၾကားဖူးပါတယ္။ မႏုႆ      အမဲလိုက္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူတို႔ေျပာျပတဲ့စိတ္ခံစားမွဳမ်ဳိးေတြကလည္း က်ေနာ္ျဖင့္ေသခ်ာေတာင္နားမလည္ပါဘူးဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႔ သမင္တို႔ ၾကက္ဆင္တို႔ကိုလိုက္ပစ္ရတဲ့ ဖီလင္မ် ဳိးျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ပဲ တြက္ထားလိုက္တယ္

၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ Ranger တပ္ဖြဲ႕ထဲကိုေရာက္ေတာ့

“ မႏုႆ     မုဆိုး ရယ္လို႔ျဖစ္လာၿပီးတာနဲ႔ တိရစာၧန္ေတြကို အမဲလိုက္ျဖစ္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး…"  လို႔

က်ေနာ့္တပ္ခြဲတပ္ၾကပ္ႀကီးက က်ေနာ့္ကိုေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ရန္သူေတြကိုပစ္ရတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ဘာမွသိပ္ေတာ့ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြားမခံစားရပါဘူး။ သူတို႔ကိုမပစ္ရင္ သူတို႔ကက်ေနာ့္ကို ဒါမွမဟုတ္ က်ေနာ့္ရဲ႕ေသတူ႐ွင္ဖက္ တိုက္ေဖၚတိုက္ဖက္ ညီေနာင္ေတြကိုသူတို႔ကပစ္မွာပဲ။ သေဘာတရားကစင္းစင္းေလးပါ။ အဲလိုပဲက်ေနာ္တို႔ျမင္တယ္။ အဲဒီတိုင္းပဲလုပ္စရာ႐ွိတာလုပ္ပါတယ္။ တိုက္ၾကခိုက္ၾကၿပီေဟ့ဆိုရင္ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြေတာ့ ျဖစ္လာတတ္တာပဲ။ ခံစားသင့္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ခံစားလိုက္၊ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသင့္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ထိန္းခ်ဳပ္ထားလိုက္ရတာေပါ့ေလ။

အထူးစစ္ဆင္ေရးတပ္ဖြဲ႕တခုမွာ စႏိုက္ပါတေယာက္ျဖစ္ဖို႔မေျပာနဲ႔ သမ႐ိုးက်တပ္ဖြဲ႕တခုမွာ စႏိုက္ပါျဖစ္ဖို႔ဆိုတာေတာင္ ေတာ္ေတာ့ကိုစြမ္းဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ပစ္မွတ္ေတြကိုထိခ်က္မွန္တာထက္ ေဘာင္ထဲကေနေဖါက္ထြက္ၿပီး ေတြးေခၚႏိုင္ရပါမယ္။ စႏိုက္ပါတေယာက္ျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ ၉၀% ကစဥ္းစားေတြးေခၚမွဳနဲ႔သက္ဆိုင္ၿပီး က်န္တဲ့ ၁၀% ေလာက္ကပဲ ပစ္မွတ္ကိုထိေအာင္ ကြ်မ္းက်င္မွဳ႐ွိ႐ွိနဲ႔ ပစ္ခတ္ႏိုင္ဖို႔လိုအပ္တာပါ။ စႏိုက္ပါျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ စိတ္ေနမွန္ဖို႔နဲ႔ တည္ျငိမ္မွဳ႐ွိဖို႔လိုအပ္တယ္လို႔ေျပာရင္ မအပ္စပ္တာေတြေျပာေနတယ္လို႔ေတာင္ ထင္ခံရႏိုင္ပါတယ္။ စႏိုက္ပါမေျပာနဲ႔ စႏိုက္ပါျဖစ္ဖို႔ ပဏာမအေနနဲ႔ စစ္ေဆးခံဖို႔ အေ႐ြးခံရတဲ့သူျဖစ္ဖို႔ေတာင္မွ နာရီေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ၾကာျမင့္တဲ့ စမ္းသပ္မွဳေပါင္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ စမ္းသပ္စစ္ေဆးခံရပါတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိးေတြျဖတ္သန္းၿပီးသြားေတာ့မွ သာမန္စစ္သားတေယာက္အျဖစ္ကေန က်ည္ဆံနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြ်မ္းက်င္သူပါရဂူတေယာက္ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။

ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၃၉)



လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္အခ်ိန္ကာလဆီဦးေဇာ္ခင္ျပန္ေရာက္သြားသည္..အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းကေဇာ္ခင္တို႔ကသာမန္လက္လုပ္လက္စားမိသားစု..အေဖကဆံုးသြားသည္..ေက်ာင္းျပီးကာစအမလုပ္သူကသူေဌးသားတေယာက္ႏွင့္လင္ေနာက္လိုက္ေျပးသည္..ေဇာ္ခင္ကေတာ့ဆယ္တန္းေတာင္မေအာင္သည့္လတ္လ်ားလတ္လ်ားေပါ့..ရပ္ကြက္ထဲရန္ပြဲေတြမ်ားေဗထိဆိုတဖက္ကဘယ္သူလဲသာေမး..က်န္တဖက္ကေဇာ္ခင္ဆိုတာၾကိမ္းေသသည္..

ေဇာ္ခင္ခ်မ္းသာခ်င္သည္..ရြယ္တူအေပါင္းအသင္းေတြသံုးတာစြဲတာျမင္ေတာ့သူလည္းသံုးခ်င္သည္..လင္ေနာက္လိုက္ေျပးသြားေသာအမေၾကာင့္စိတ္ထိခိုက္ေနေသာမိခင္ၾကီးကလည္းေစ်းေရာင္းမွန္မွန္မထြက္..အိမ္မွာကအေမ့ကုန္ေျခာက္ဆိုင္ေလး၀င္ေငြသာရွိသည္ေလ..အေဖရွိစဥ္တုန္းကေတာ့၀င္ေငြႏွစ္ခုဆိုေတာ့အသက္ရႈေခ်ာင္သည္..အခုေတာ့ဖုတ္လိႈက္ဖုတ္လိႈက္..အေမကေဇာ္ခင့္ကိုအိမ္မွာကူေစခ်င္သည္..ခက္တာကဒီလိုရရစားစားဘ၀ကိုေဇာ္ခင္မေနခ်င္..

သူငယ္ခ်င္းေတြကဖားကန္႔ဘက္ေက်ာက္တူးသြားမည္ဆိုေတာ့ေဇာ္ခင္လိုက္ဖို႔ျပင္ေတာ့သည္..လမ္းစရိတ္အေမ့နားကပ္ကိုအတင္းေရာင္းခိုင္းျပီးလိုက္သြားခဲ့သည္..အေမကေတာ့မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔က်န္ခဲ့သည္..ေမွာ္ထဲေရာက္ေတာ့ထင္သလိုမဟုတ္..မွန္းခ်က္နဲ႔ႏွမ္းထြက္မကိုက္..သြားတုန္းကေတာ့ေလာပန္ေလာင္း..အခုေတာ့ရရစားစား..ထမင္းစားေက်ာက္ေလာက္ဘဲရသည္..

ရတာေလးေလာပန္ေတြဆီေရာင္းေတာ့ေစ်းကႏွိမ္သည္..ေမွာ္ထဲမွာကအစစေစ်းၾကီးလွသည္..ဘာကိုင္ကိုင္ မူလေစ်း၏ငါးဆကေနဆယ္ဆၾကား... အသားငါးဆိုတာကလည္းအျမဲမရ.. တပတ္တခါလာေရာင္းတာ၀ယ္ရသည္..အေပ်ာ္အပါးကေတာ့အစံုရသည္..တြင္းသားမ်ားကလည္းပင္ပန္းစြာရွာထားသည့္ပိုက္ဆံကိုျဖဳန္းသည္..တြင္းသားေတြလက္ထဲကပိုက္ဆံထြက္လာဖို႔ျမဴဆြယ္ေနသည့္အရာမ်ားစြာ..ေနာက္ဆံုးေလာပန္ေလာင္းမျဖစ္ဘဲငွက္ဖ်ားနဲ႔ညားသူညား...ဘိန္းစားျဖစ္သူျဖစ္..ေက်ာက္ေအာင္သူတခ်ိဳ႔ရွိေပမယ့္အသက္ရွည္ဖို႔မလြယ္..

ေလးႏွစ္တာအခ်ိန္ျဖဳန္းျပီးေနာက္ဆံုးငွက္ဖ်ားေရာဂါသာအဖတ္တင္လာေတာ့သူအိမ္ျပန္ခဲ့သည္..အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့အေမကဆံုးျပီ..အမကေတာ့အေတာ္ေလးအဆင္ေျပေနျပီ..သူ႔ေယာက်္ားမိဘေတြကျပန္လက္ခံျပီးစိန္တိုက္ဖြင့္ေပးထားသည္..သူေဌးကေတာ္ေပါ့..သမီးေလးတေယာက္ေတာင္ေမြးျပီးလို႔ႏွစ္ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ေနျပီ..အမကသူ႔ကိုေႏြးေထြးစြာၾကိဳပါသည္..ေဆးရံုတင္ျပီးေဆးကုေပးသည္..

ေျခာက္လေလာက္ကုျပီးေတာ့ေရာဂါေပ်ာက္သေလာက္ျဖစ္လာသည္..အမကေတာ့လိုအပ္သမွ်၀ယ္ျခမ္းပို႔ေပးသည္..ကားတ၀ီ၀ီနဲ႔သြားလိုရာသြား၊သံုးလိုရာသံုးနိုင္ေသာအမဘ၀ကိုသူအားက်လာတာမို႔အမတို႔စိန္တိုက္မွာအလုပ္ေပးဖို႔သူပူဆာသည္..ေယာက္ဖျဖစ္သူကသူ႔ကိုသိပ္လက္မခံခ်င္ေသာ္လည္းအမမ်က္ႏွာႏွင့္ေက်ာက္မ်က္ျပခန္းတြင္မန္ေနဂ်ာခန္႔ထားသည္..သူ႔အထက္မွာဆိုင္တာ၀န္ခံတေယာက္ထားရွိတာမို႔သူထင္သလိုစိတ္တိုင္းက်လုပ္ခြင့္မရ..

ေဇာ္ခင္တူမေလးကိုေတာ့ခ်စ္ပါသည္..ဒါေလးကေတာ့အမေမြးတာေလ..သူ႔အေပၚတကယ္ေကာင္းသူကအမဘဲရွိတာကိုး..ဒါေပမယ့္ကေလးကိုသူခ်ီတာေခ်ာ့တာျမင္ရင္ေယာက္ဖလုပ္သူကမၾကိဳက္သလိုၾကည့္တာေၾကာင့္ကေလးနဲ႔သူသိပ္ေရာေရာေႏွာေႏွာေနလို႔မရ..အလုပ္ကေန႔စဥ္ေရႊေငြလက္၀တ္ရတနာေတြကိုျမင္ေနေတြ႕ေနရေတာ့ေဇာ္ခင္ေလာဘတက္လာသည္..

အမကိုသူ႔အတြက္တဆိုင္ထပ္ဖြင့္ျပီးဆိုင္တာ၀န္ခံခန္႔ဖို႔ေျပာေတာ့အမကေယာက္ဖကိုေျပာေပးေသာ္လည္းေယာက္ဖကလက္မခံတာေၾကာင့္ေဇာ္ခင္ေယာက္ဖကိုျငိဳးေတာ့သည္..ကိုယ္တိုင္ကဘာမွမတတ္နိုင္ေသးတာမို႔ျပံဳးျပရိုက်ိဳးေနရေပမယ့္အခါအခြင့္သင့္ရင္ေတာ့ဒင္းကိုမွတ္ေလာက္သားေလာက္ပညာေပးမည္ဟုစဥ္းစားသည္..

ဒီၾကားထဲေဇာ္ခင္မိန္းကေလးတေယာက္နဲ႔ဆံုဆည္းခဲ့သည္..မယုေ၀..မိန္းကေလးကရိုးရိုးေအးေအး...ေစ်းထဲမွာအထည္ေရာင္းသည္..အမွတ္မထင္ေတြ႔လိုက္စဥ္ကတည္းကသူအစြဲၾကီးစြဲလမ္းမိသည္..ေစ်းထဲကိုေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္သြားသည္..အလုပ္ခ်ိန္ေတြသူပ်က္တာမ်ားေတာ့ဆိုင္တာ၀န္ခံႏွင့္စကားမ်ားရသည္..သူမျဖံဳ..သူကသူေဌးေယာက္ဖေလ..သူ႔ကိုအလုပ္ျဖဳတ္လို႔မွမရတာ..အမကေခၚေျပာေတာ့မွသူအလုပ္ခ်ိန္မွန္ေအာင္ျပန္ဆင္းရသည္..အမကအားကိုးရပါသည္..တတ္နိုင္သမွ်ေယာက္ဖမသိေအာင္ဖံုးဖိေပးရွာသည္..ဆိုင္တာ၀န္ခံကိုျမေမာင္ကသူေဌးလူယံုဆိုေပမယ့္အမမ်က္ႏွာေထာက္ျပီးသူ႔ကိုမတိုင္..

သူကေတာ့မယုေ၀အခ်စ္ကိုရဖို႔ၾကိဳးစားသည္..ေနာက္ဆံုးေတာ့မယုေ၀ကသူခ်စ္ခြင့္ပန္တာကိုလက္ခံသည္..ခ်စ္သူရလို႔ေပ်ာ္ရႊင္ျပီးဘ၀တခုထူေထာင္ေတာ့မည္ဟုသူဆံုးျဖတ္လိုက္သည္..ခက္ေနတာကမယုေ၀၏မိခင္ၾကီးကေငြမက္လြန္းသည္..သူ႔မွာကရတနာဆိုင္မန္ေနဂ်ာဆိုေပမယ့္လစာသာရွိသည္..အဖြားၾကီးကတူတူတန္တန္တင္ေတာင္းျပီးမဂၤလာပြဲကိုၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္လုပ္ခိုင္းေနသည္..

ေဇာ္ခင္စိတ္ညစ္ေနသည္..စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ဘီယာေသာက္ေနစဥ္ပုခံုးကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအပုတ္ခံလိုက္ရသည္..လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေမွာ္ထဲမွာအတူတူလုပ္ခဲ့ေသာရွမ္းတရုတ္ၾကီးကိုက်င္၀ွက္...ခုေတာ့လည္းတေသြးတေမြးႏွင့္ခန္႔လို႔သန္႔လို႔..ခြင္ေကာင္းေနပံုရသည္..ဘီယာအတူထိုင္ေသာက္ရင္းေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္မ်ားေျပာၾကသည္..ေရွ႕ေရးကိုတိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၾကသည္..
-----------------------------------By KK
ဆက္ရန္

သဲလြန္စ...



အလြန္ေပြရႈပ္တတ္ေသာ ေယာက်္ားတေယာက္ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူ အရက္ထိုင္ေသာက္ရင္းေျပာလိုက္သည္..
-
အခုတေလာ ငါ့စိတ္ထဲမွာ မလံုမလဲခံစားေနရတယ္ကြာ.. ဒီညေတာ့ ငါ့မိန္းမကို ငါသူ႔အေပၚ သစၥာမဲ့ခဲ့ေၾကာင္း.. ေဖာက္ျပန္ခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ခံလိုက္ေတာ့မယ္..
-
ျဖစ္ပါ့မလားကြာ..မင္းမိန္းမက ခြင့္လႊတ္ပါ့မလား..
-
ဒါေတာ့ဘယ္သိမလဲကြ.. ၀န္ခံလိုက္ေတာ့ စိတ္ေပါ့သြားတာေပါ့ကြာ..
-
ထိုညတြင္ မိန္းမျဖစ္သူအား သူေဖာက္ျပန္ခဲ့ေၾကာင္း.. ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔အေၾကာင္း ဖြင့္ဟ၀န္ခံလိုက္ရာ မိန္းမျဖစ္သူမွာ ေဒါသယမ္းအိုး ေပါက္ကြဲေတာ့သည္..
-
ရွင္မွန္မွန္ေျပာစမ္း..ဘယ္သူနဲ႔လဲ..ဘယ္တုန္းကလဲ..
-
မေျပာပါရေစနဲ႔ကြာ.. အခုမွေတာ့ တဖက္သားနာမည္လည္း ထုတ္မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး.. မင္းငါ့ကိုအျပစ္တင္ခ်င္လည္း ၾကိဳက္သလိုေျပာပါ..
-
ကၽြန္မ မေက်နပ္နိုင္ဘူး.. လမ္းထိပ္က ခင္မီနဲ႔လား..အဲ့ေကာင္မက ေယာက်္ားေတြကို သိပ္အထာေပးတာ ... ရွင္ေျပာစမ္း
-
မဟုတ္ရပါဘူးကြာ..
-
ဒါဆို ဟိုဘက္လမ္းက သီတာဘဲျဖစ္မယ္.. သူရွင့္ကို လမ္းမွာေတြ႕တိုင္းခိုးၾကည့္တာ ကၽြန္မသိတယ္..
-
မဟုတ္ပါဘူးမိန္းမရယ္
-
ဒါဆို ဟိုေမာ္ဒယ္လ္လုပ္ေနတဲ့ ယြန္းပပ လား.. သူက ရွင့္လိုလူမ်ိဳးစပြန္ဆာ ရွာေနတာ..
-.
မဟုတ္ပါဘူးဆိုကြာ..
-
တညတာမိန္းမ၏ဆူပူေသာင္းက်န္းမႈကိုသည္းခံျပီး ေနာက္တေန႔မနက္တြင္ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ေသာက္အထြက္ ညကသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူႏွင့္ဆံုသည္..
-
ေဟ့..မင္းညကအဆင္ေျပလား.. မင္းမိန္းမကခြင့္လႊတ္လား
-
ေအးကြာ..ခြင့္ေတာ့မလႊတ္ဘူးကြ.. ေနာက္တခါ ေဖာက္ျပန္ခ်င္ရင္ အဆင္ေျပနိုင္မယ့္ အမ်ိဳးသမီး(၃)ေယာက္နာမည္ေတာ့ သဲလြန္စေပးလိုက္တယ္
-
တိန္

သူ့ဒုကၡနဲ့ သူ.......

အိမ္အကူမ ႏွစ္ေယာက္ဆံုႀကသည္။ တစ္ေယာက္က အသက္ႀကီးႀကီး။

ေနာက္တစ္ေယာက္က ခပ္ငယ္ငယ္။....ပထမဆုံး...

... အသက္ၾကီးသူက ေၿပာသည္။

'ငါေတာ့ ေအ။ အားလံုးကိုၿငီးေငြ ့လွၿပီ။'

တစ္ေန့လံုး'ပာုတ္ကဲ့ မမ။ပာုတ္ကဲ့ မမ'နဲ့ အခ်ိန္ကုန္ေနရတယ္...ေအ..."

ထုိအခါ...အသက္ငယ္ေသာ အိမ္အကူမကလည္းျပန္ ေၿပာသည္။ေျပာလုိက္ပုံက......

"ကြ်န္မလဲ အရာရာကို စိတ္ကုန္ေနၿပီ။"

တစ္ေန့လံုး "ပာင့္အင္း အန္ကယ္။ပာင့္အင္း အန္ကယ္။"နဲ့ ၿငင္းေနရတယ္။.."..

ေရငုပ္ခ်န္ပီယံ

ေရငုပ္သမားတစ္ဦး ေရငုပ္ေနရင္း ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ေအာက္ ၁၅ေပခန္႔ အေရာက္မွာ

ေရငုပ္ဝတ္စံုမပါတ့ဲ တျခားလူတစ္ေယာက္ကုိ သူနဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာ ေတြ႔လိုက္တယ္။

အဲ...သူ ေပ၃၀ ေရာက္ေတာ့လဲ ခုနလူကုိေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။

တခါ ေပ၄၀ ထိ ဆက္ငုပ္ေတာ့လဲ အဲဒီလူပါလာတံုးဘဲ...ဆိုေတာ့ အ့ံၾသမႈကုိမထိမ္းႏိုင္ေတာ့ဘူး။

ဒါနဲ႔ ေရေအာက္မွာ အသံုးျပဳလို႔ရတ့ဲ Waterproof chalkboard ေပၚမွာ စာေရျပီး ေမးလိုက္တယ္...

"ေဟ့လူ...ေရငုပ္ဝတ္စံုမပါဘဲ ဒီေလာက္ပင္လယ္ေရအနက္ထိငုပ္ႏိုင္တာ...ခ်ီးက်ဴးပါတယ္ဗ်ာ"

ဟုိလူက သူ႔ chalkboard ကုိ ဆြဲယူျပီး စာျပန္ေရးျပတယ္...

"ငါက ေရႏွစ္ေနတာဟ...မေအေပးရ"....

တိန္

တခါကလည္း.....

ျမန္မာျပည္ရွိ .... ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ( ရပ္ေက်း ) တစ္ေယာက္ဟာ တစ္ေန႕ေတာ႕ သူ႕ဇနီးနဲ႕အတူ......

နံမည္ၾကီးစားေသာက္ဆုိင္တစ္ခုကုိ......သြားေရာက္စားေသာက္ပါတယ္.....ရပ္ကြက္ထဲမွာ လတုိင္း....

ဖုန္းေတြကလည္း....မဲေပါက္..ၾကတာကုိးဗ်.....ဒါနဲ႕...ဒီငနဲ လည္း...ေငြရႊင္ပုံရေတာ႕ ( မည္ကဲ႕သုိ႕ ရႊင္သြားသည္မသိ )...

ေစ်းၾကီးတာေတြ...မွာစားေတာ႕တာပါပဲ.......မိန္းမ ကလည္း....ျပဳံး၂ နဲ႕ spy ေတာင္ေသာက္လုိက္ေသး...

အဲ......စားေသာက္ျပီးစီးေတာ႕......ေငြရွင္းတာေပါ႕...ဟဲဟဲ....

တိန္...အဲဒီမွာ စေတြ႕တာက ပုိက္ဆံ အိတ္က ....ကားေပၚမွာပါမလာပဲ...အိမ္ မွာက်န္ခဲ႕တယ္ဗ်.....

လင္မယားနွစ္ေယာက္လုံး.....အမူး...ေျပသလုိေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။မိမိ တုိ႕ ကနံမည္ပ်က္လုိ႕ မရဖူးေလ.....။ ( ဟုတ္တယ္ဟုတ္ )

ဒါနဲ႕...ေနာက္ဆုံးအၾကံ တစ္ခုရတာနဲ႕ လင္မယားနွစ္ေယာက္တုိင္ပင္ပီး...စားပြဲထုိးကုိေခၚလုိက္တယ္....

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး။ ။ေဟ႕.......waiter....လာပါအုန္းကြ....။

စားပြဲထုိး။ ။ဟုတ္ကဲ႕...ဆရာ...လာပါပီ...။

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး။ ။ေအာ္ေအး.....ဒီမွာကြာ...မင္း ငါ႕ကုိသိတယ္မဟုတ္လား....ဒီမွာ ျပသနာ တခုရွိေနလို႕..။

စားပြဲထုိး..။။ ။ဟုတ္ကဲ႕ ..ေျပာပါ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဳး ခင္ဗ်ာ....

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး။ ။ ဒီလုိကြာ.....ငါရွင္းစရာ...ေငြက်န္ခဲ႕လုိ႕...အဲဒါ...ငါ႕မိန္းမကုိ....ဒီမွာထားခဲ႕မယ္

အိမ္ျပန္ပီးပုိက္ဆံယူလုိက္အုန္းမယ္...ကြ။

စားပြဲထုိး။ ။ဟာာာာ...ဒါေတာ႕ မျဖစ္နုိင္ဖူးထင္တယ္ ဆရာ...။အျခားထားစရာ...ဥပမာ နာရီတုိ႕...ဘာတုိ႕ေပါ႕ ဆရာ..ထားခဲ႕ပါလား..။

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး။ ။ဘာာာ....ငါ႕မိန္းမ တစ္ေယာက္လုံး ထားခဲ႕တာေတာင္....မင္းကမယုံဖူးလား...။ကဲ...ေျပာစမ္းပါဦး..။

ထုိအခါ စားပြဲထုိးမွ.....ေခါင္းငုိက္စုိက္ခ်ရင္း ေျပာလုိက္တာက....

စားပြဲထုိး။ ။ဟုတ္ကဲ႕ ပါဆရာ....ဟုိတစ္ခါကလဲ....××××က အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ရဲ႕ မိန္းမ ကုိ ဒီလုိနည္းနဲ႕ ပဲ က်ေနာ္ရခဲ႕ ဖူးလုိ႕ပါဗ်ာ.....တဲ႕။။။

တိန္

ပန္းေၾကြေကာက္သူ...(၁၇)ဇာတ္သိမ္း


ေသနတ္သံမ်ားအေ၀းကသဲ့သဲ့ၾကားေနရေတာ့(၄၄၂)ဗ်ဳဟာမႈးစိတ္ပူသြားသည္..ဗ်ဳဟာစစ္ေၾကာင္းလႈပ္ရွားထြက္သည့္ေနရာႏွင့္အေတာ္ေလးလွမ္းပံုရသည္..မေန႔ကရြာ၀င္ေတာ့သတင္းေပးကလြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ရက္ကငေပြးစစ္ေၾကာင္းတခုျဖတ္သြားသည္ဆိုထားလို႔သတိနဲ႔နယ္ေျမရွင္းလင္းေနတာဆိုေတာ့ခုၾကားရတာစခန္းတခုခုကို၀င္ပစ္တာလား..လႈပ္ရွားစစ္ေၾကာင္းတခုခုနဲ႔ထိေတြ႕မႈျဖစ္တာလားဘဲ..စက္ဖြင့္လိုက္ေတာ့လည္းအေျခအေနသတင္းပို႔တာမၾကားရေသး..အခ်င္းခ်င္းလွမ္းေမးေနၾကတုန္း..တိက်တဲ့အေျဖကမရ..ဘယ္ေနရာလဲ..ဘယ္တပ္နဲ႔ျဖစ္တာလဲ..
နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာမွစက္ေပၚသည္..(----)စခန္း..ရန္သူအင္အားဆယ္ဆေလာက္နဲ႔၀င္စီးျခင္း..စစ္ေၾကာင္းစစ္ကူေပးရန္..
ဗ်ဳဟာမႈးစစ္ေၾကာင္းထြက္ဖို႔ခ်က္ခ်င္းျပင္ရသည္..ေသာက္ေခြးဘဲ..အခ်ိန္ေတာင္အေတာ္လင့္ကုန္ျပီ..အျမန္ခ်ီတက္ရင္းသတိမျပတ္ထားေနရသည္..စစ္ကူလာမွာတဖက္ရန္သူကေသခ်ာေပါက္ေတြးထားမည္..ဒီေတာ့ျဖတ္တိုက္ျပီးပိတ္ဆို႔မွာဘဲ..အေျခအေနကိုမျပတ္အကဲခတ္ရင္းကိုယ့္ဘက္လံုျခံဳေရးလည္းဂရုစိုက္..အျမန္ခ်ီတက္နိုင္ေအာင္လည္းလုပ္ရသည္..အခ်ိန္ဆိုတာအသက္နဲ႔စက္ျပီးတန္ဖိုးၾကီးေနသည့္အခိုက္အတန္႔ေလ..
တနာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္အျပင္းခ်ီတက္မွတိုက္ပြဲျဖစ္ေနေသာစခန္းကုန္းအနီးေရာက္လာသည္..ပတ္၀န္းက်င္ကတိတ္ဆိတ္ေနသည္..ေသနတ္သံေတြမၾကားရ..မီးခိုးေတြအူတက္ေနတာေတြ႕လိုက္ရသည္..ေလအေ၀ွ႕မွာညွီစို႔စို႔ေညွာ္နံ႔..အေျခအေနကဘာမွန္းမသိ..စခန္းကုန္းအနားကိုသတိမျပတ္ထားျပီးခ်ဥ္းကပ္ေစရသည္..မိုင္းရွာသည့္အဖြဲ႔ကအေရွ႕မွမိုင္းရွင္းေပးရင္းပြိဳင့္ထြက္သည္..ရန္သူ႔လႈပ္ရွားမႈမေတြ႕..ပတ္လည္လိုက္ရွင္းခိုင္းရသည္..တိုက္ပြဲေၾကာင့္စခန္းနားရွိအပင္ငယ္မ်ားက်ိဳးျပတ္ေၾကမြျပီးေျမျပင္မွာျပားျပား၀ပ္ေနျပီ..ရန္သူ႔ေျခရာလက္ရာမ်ားကအထင္းသား..
စခန္းကုန္းဆီအသာခ်ဥ္းကပ္လိုက္ေတာ့တျဖစ္ျဖစ္ျမည္ေနေသာအသံနဲ႔စူးရွျပင္းထန္ေသာေညွာ္နံ႕..ေရွ႕မွာေတာ့မျမင္၀ံ့မၾကည့္ရက္စရာျမင္ကြင္းကဆီးၾကိဳေနသည္..မိမိစစ္သည္တို႔၏အေလာင္းမ်ားကိုထပ္ျပီးတဲမ်ားဆြဲဖ်က္..သက္ကယ္ပံုကာမီးရႈိ႕ခဲ့သည္..ဘယ္သူဘယ္၀ါမသိရေသာစစ္သည္တို႔၏အေလာင္းပံု..စစ္ေၾကာင္းစစ္သည္တို႔ေတာက္ခတ္ၾကေလျပီ..ဒီဘက္နားမွာတကိုယ္လံုးခၽြတ္ထားေသာလူႏွစ္ေယာက္..အနားကပ္ၾကည့္မိေတာ့ေဘးမွာပံုထားသည့္ယူနီေဖာင္းအရစခန္းထိုင္ဗိုလ္မႈးႏွင့္ဆရာၾကီးျဖစ္မည္..တကိုယ္လံုးကိုႏွီးျပားျဖင့္ပိုးတီလွီးသလိုမႊန္းထားသည္..စစ္ေၾကာင္းစစ္သည္တို႔ကအေလာင္းကိုေကာက္မည္ျပင္ေတာ့ဗ်ဳဟာမႈးတားလိုက္သည္...
မိုင္းရွင္းရဲေဘာ္ကိုေခၚျပီးအေလာင္းပတ္၀န္းက်င္ကိုမိုင္းရွင္းခိုင္းသည္..ေတြ႕ပါျပီ..ဆရာၾကီးအေလာင္းေအာက္တြင္မိုင္းေထာင္ခဲ့ေလသည္..ဒါကငေပြးေတြအက်င့္..ေသသူကိုေတာင္အလြတ္မေပးဘဲတက္ဆြဲသူေတြမိုင္းထပ္ထိရန္လုပ္ေနၾက..အေတြ႕အၾကံဳကကယ္သြားသည္..မိုင္းရွင္းျပီးေတာ့အရာရွိႏ်င့္ဆရာၾကီး၏ဒဏ္ရာကိုစစ္ေဆးၾကည့္လိုက္သည္..ၾကည့္ရတာအရာရွိကေနာက္ဆံုးက်န္ခ်ိန္မိမိကိုယ္ကိုပစ္သတ္လိုက္ပံုရသည္..ေပါင္ႏွင့္၀မ္းဗိုက္တြင္ဒဏ္ရာရထားျပီးပစၥတိုကိုပါးစပ္ထဲငံုကာရန္သူ႔လက္အက်မခံဘဲသတ္ေသခဲ့ပံုရသည္..ဆရာၾကီးကေတာ့လက္ျပင္တခ်က္..ဗိုက္တခ်က္မို႔မေသမရွင္မွာႏွိပ္စက္ခံလိုက္ရပံုရွိသည္..
ငေပြးေတြအင္အားဆယ္ဆေလာက္နဲ႔ဖိတိုက္..စခန္းရေတာ့ဖ်က္ဆီးျပီးခ်က္ခ်င္းျပန္ဆုတ္သြားပံုရသည္..လူနည္းရင္အေ၀းကလွမ္းျပီးပစ္ေျပးသည္..လစ္ရင္လူလိႈင္းစစ္ဆင္ေရးသံုးမည္..ဒါထံုးစံဘဲ..ခုေတာ့တစခန္းလံုးက်ဆံုး..အင္း..သတင္းပို႔ဆက္သားတေယာက္ဘဲလြတ္သည္ဆိုရမည္..အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားျခင္းကစခန္းကိုကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ေစျခင္းပင္..
အေျခအေနကိုစက္ေပၚတြင္သတင္းပို႔ျပီးစခန္ပတ္၀န္းက်င္ရွင္း..အေလာင္းမ်ားကိုေျမျမဳပ္ကာစခန္းကုန္းတြင္တညစခန္းခ်လိုက္သည္..ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ထုတ္ႏႈတ္တပ္ခြဲတခြဲယာယီထားျပီးဗ်ဳဟာစစ္ေၾကာင္းျပန္ဆင္းလာခဲ့သည္..က်န္တာသူ႔တပ္ရင္းမႈးဆက္စီစဥ္ေပလိမ့္မည္..
ခင္သက္အိပ္မက္ဆိုးေတြမက္ေနတာႏွစ္ရက္ရွိျပီ..လိႈင္းလံုးၾကီးမ်ားကကိုေမာင့္ကိုရိုက္ခတ္ႏွစ္ျမဳပ္ေနတာကိုျမင္ေနရျပီးေျပးဆင္းကယ္ခ်င္ေပမယ့္ေျခလွမ္းတို႔ကေရႊ႕မရ..ေအာ္ဟစ္ေနမိေပမယ့္အသံတို႔ကမထြက္..ေျခာက္ကပ္စြာ..မနက္ထေတာ့လည္းမ်က္ခမ္းေတြအရမ္းလႈပ္ေနသည္..စိတ္တို႔ကေလးလံပင္ပန္းစြာ..ဒီခံစားခ်က္မ်ိဳးဘ၀တြင္ၾကံဳခဲ့ဖူးပါသည္..ဘုရားသိၾကားမလို႔ကိုေမာင္ေဘးမသီရန္မခပါေစနဲ႔..ခင္သက္ဆုေတာင္းတို႔မျပည့္လိုက္ပါ..မနက္ဆယ္နာရီေလာက္မွာကိုေမာင့္တပ္ကဖုန္းဆက္လာသည္..ဗိုလ္မႈးစိုး၀င္းတိုင္းျပည္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္းက်ဆံုးသြားပါသည္ဆိုတဲ့သတင္းစကား....အမေလး..ကိုေမာင္ရယ္..ခင္သက္ကိုထားခဲ့ျပီလား..ခင္သက္ဒီလူမမယ္ကေလးေလးေတြနဲ႔စိတ္ခ်ခဲ့ျပီလားကိုေမာင္ရယ္..
ခင္သက္စစ္သားကိုလက္ထပ္ခဲ့စဥ္ကတည္းကပုပန္ခဲ့ငိုေၾကြးခဲ့ရတာအၾကိမ္ၾကိမ္ပါ..အခုေတာ့ကိုေမာင့္ကိုဘယ္ေတာ့မွျပန္မျမင္ရေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အသိ..ေသတာေတာင္ခင္ပြန္းသည္အေလာင္းကိုမျမင္ရတဲ့ဘ၀..ကေလးေတြကေဖေဖေရာလို႔ေမးလာရင္ခင္သက္ဘယ္လိုေျဖရမလဲ..ကိုေမာင့္မိခင္ၾကီးခမ်ာလည္းသားျဖစ္သူသတင္းဆိုးေၾကာင့္ရႈိက္ငိုေနရျပီ..ကိုေမာင့္ဖခင္ၾကီးကေတာ့အံကိုတင္းတင္းၾကိတ္လို႔..ခင္သက္တပ္ကိုလိုက္သြားရမည္..ကိုေမာင္မရွိေတာ့သည့္ကိုေမာင့္တပ္ဆီခင္သက္သြားရပါေတာ့မည္..
ေအာ္..စခ်စ္ခဲ့ကတည္းကစစ္သားတေယာက္ပါ..ပင္ျမင့္မွာမစံ..အခ်ိန္မေရြးေၾကြက်သြားနိုင္မွန္းသိရက္ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးပန္ဆင္ခဲ့သူပါ..ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းခါးသီးမႈမွန္သမွ်သူ႔ကိုခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ပါသည္..တကယ္ေတာ့ခင္သက္ကသိသိၾကီးနဲ႔ပန္းေၾကြေကာက္ခဲ့သူတေယာက္ပါကိုေမာင္ရယ္..
------------------------------------By KK

ပန္းေၾကြေကာက္သူ..(၁၆)


စိုး၀င္းညဥ့္ကအိပ္တာေနာက္က်သည္..ဘာရယ္မဟုတ္..ဇနီးႏွင့္ကေလးေတြကိုလြမ္းတာလည္းပါတာေပါ့..ကရင္ျပည္နယ္၏ပူအိုက္စြတ္စိုေသာရာသီဥတုႏွင့္ျခင္တဖ်တ္ဖ်တ္ရိုက္ရင္းေတြးေနမိသည္..အိမ္ေထာင္သက္သာေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္လာသည္..မိသားစုနဲ႔အတူေနခ်ိန္နည္းပါးလွေသာဘ၀..ဘာလိုလိုနဲ႔သမီးေလးကိုေတာင္ေက်ာင္းစထားရေတာ့မည္..ဒီတခါေရွ႕တန္းျပန္လွ်င္ခြင့္ဆယ္ရက္ယူျပီးမိဘမ်ားရွိရာအညာေတာရြာမ်ားဆီမိသားစုကိုေခၚသြားဦးမည္..သမီးေလးေက်ာင္းတက္ျပီဆိုသြားေရးလာေရးလြယ္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးေလ..
အညာသူအညာသားေတြရဲ႔ရိုးသားပြင့္လင္းမႈကိုခင္သက္ကိုျမင္ဖူးေစခ်င္သည္..လက္ပံေခါင္းကိုအမဲသားနဲ႔ခ်ဥ္ရည္ခ်က္ျပီးအညာကုကၠိဳလ္သုတ္ေလးနဲ႔ထန္းသီးခ်ဥ္ခ်က္ေလးေတြခင္သက္ႏွစ္သက္မည္မွာမလြဲ..ရန္ကုန္မွာမရနိုင္ေသာအညာဆူးပုတ္ကေလးေၾကာ္တို႔ထေနာင္းရြက္နုသုတ္တို႔ကိုဆံုဆီေမႊးေမႊးေလးဆမ္းျပီးနယ္ထားတဲ့ထမင္းပူပူေလးနဲ႔မ်ားမနက္ေစာေစာစားလိုက္ရရင္အလြန္အရသာထူးသည္ေပါ့..မွ်စ္ေျခာက္ကိုေရစိမ္ျပီးၾကက္ဥနဲ႔ေၾကာ္တာတို႔..ေသာင္ပုရစ္ေၾကာ္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးေတြတို႔ဆိုတာအညာသားေတြမွစားရတဲ့အစားအစာ..ေမာင္မေခၚပဲကိုျပဳတ္ျပီးႏွမ္းဆီေမႊးေလးဆမ္းထားတာနဲ႔ေကာက္ညွင္းေပါင္းေလးနဲ႔ဆုပ္ျပီးသူငယ္ငယ္ကအေမေကၽြးခဲ့တာမ်ိဳးတၾကိမ္ေလာက္ျပန္စားခ်င္မိပါေသးေတာ့..
ပိတ္စြယ္အခ်ိဳခ်က္နဲ႔မန္က်ည္းရြက္နုသုတ္ေလးကိုအဖန္ရည္ခါးခါးေလးတဖူးဖူးမႈတ္ေသာက္ရင္းတမာပင္ရိပ္ေအာက္ကကြပ္ပ်စ္မွာႏႈိက္စားခဲ့တာေလးလည္းသတိရေနမိသည္..အညာေႏြကပူျပင္းသလိုအညာေဆာင္းကလည္းအရိုးထဲစိမ့္ေအာင္ခ်မ္းလွသည္..ငယ္တုန္းကေတာ့ရြာရိုးကိုးေပါက္သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ငွက္လိုက္ပစ္ၾကသည္..အညာမွာငွက္ေပါသည္..ေႏြရာသီဧရာ၀တီျမစ္ေပၚေသာင္ထြန္းရင္ႏုန္းနုေျမေပၚမွာတေႏြစာစားပင္စိုက္ခင္းေလးေတြလုပ္ၾကသည္..တေႏြစာေပါ့..မိုးရာသီဆိုေသာင္မ်ားကေရျပန္ျမဳပ္ကုန္သည္ေလ..အေတြးတို႔ကေရာက္တိေရာက္ရာအညာကိုလြမ္းေနသည္..
လမိုက္ညမ်ားဆိုေသာင္ျပင္ေဖြးေဖြးမွာကားတာယာအေဟာင္းတလံုးကိုမီးရႈိ႕ထားျပီးေသာင္ပုရစ္ဖမ္းၾကသည္..လသာညဆိုေသာင္ပုရစ္ကမီးနားသိပ္မလာ..လမိုက္ညမွမီးေရာင္ရွိရာလာသည္..အျဖဴေဖြးေဖြးေသာင္ပုရစ္ေတြကရန္ကုန္ကပုရစ္ေတြလိုေတာ့မၾကီး..ဒါေပမယ့္ပဲဆီေမႊးေမႊးနဲ႔မ်ားေၾကာ္စားရင္ေဆြမ်ိဳးေမ့ေအာင္လႊတ္ေကာင္းခ်က္..အညာမွာကိုယ္တိုင္ၾကိတ္ေသာဆံုဆီကိုသာသံုးသည္..အညာကထြက္လာမွစားအုန္းဆီဆိုေသာဆီကိုျမင္ဖူးၾကားဖူးတာျဖစ္သည္..ေျမပဲႏႈတ္ျပီးခ်ိန္ဆိုလက္က်န္ေျမပဲေတာင့္ေတြလိုက္ရွာျပီးတခ်ိဳ႕ကိုျပဳတ္စား..တခ်ိဳ႔ကိုေျမပဲပင္ေပါက္လုပ္ျပီးေၾကာ္စားသည္..ရန္ကုန္ကပဲပင္ေပါက္ထက္အပင္လံုးတုတ္ျပီးပို၍ခ်ိဳဆိမ့္ေသာေျမပဲပင္ေပါက္ကိုသမီးနဲ႔သားေတာ့ၾကိဳက္ၾကမွာမလြဲ..အညာကိုင္းခရမ္းခ်ဥ္သီးခ်က္ဆိုတာအညာသားေတြအၾကိဳက္မပါမျဖစ္ဟင္းတခြက္ေပါ့..ခုေတာ့လည္းေ၀းေနတာၾကာျပီေလ..
အေတြးေတြနဲ႔ဘယ္လူးညာလွိမ့္ရင္းအိပ္ယာ၀င္ေနာက္က်ခဲ့သည္..မအိပ္ခင္သူကိုယ္တိုင္ကင္းတပတ္လွည့္စစ္လိုက္ေသးသည္..သူ႔စခန္းကလူ၃၀ရွိသည့္စခန္း..စခန္းေနာက္ဘက္မွာေခ်ာက္အေသးစားတခုလိုေျမျပတ္ေနေသာေခ်ာက္တခုရွိသည္..၁၅ေပအျမင့္ေလာက္ေပါ့..စခန္းကုန္းအေရွ႕ဘက္ကေတာ့ေျပေျပေလ်ာေလ်ာ..က်ားေမွာက္က်ားလွန္ျခံစည္းရိုးႏွစ္ထပ္ကာထားသည္..ရန္သူ႔နယ္ေျမဆိုေတာ့တတ္နိုင္သမွ်သတိခ်ပ္ေနရသည္..လက္စြဲေတာ္ဆရာၾကီးေထာမာကလည္းအားကိုးရပါသည္..ခ်င္းအမ်ိဳးသား..စကားကိုခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာတတ္ျပီးအလုပ္အလြန္လုပ္သူ..
မနက္ေ၀လီေ၀လင္းေလးမွာေတာ့၀ုန္းကနည္းက်ည္ကြဲသံနီးကပ္စြာၾကားလိုက္ရျပီးလက္နက္ငယ္သံေတြဆူညံသြားသည္..dawn-attackေခၚအာရုဏ္ဦးတိုက္ပြဲ..
သူေသနတ္ကိုဆြဲျပီးအျပင္ကိုေျပးအထြက္ညာဘက္ေပါင္မွာပူသြားသည္..သူက်ည္ထိျပီ..ဒဏ္ရာကိုမစစ္အား..ေက်ာ္ဟိန္းမွန္ေလာက္ဘဲျဖစ္မည္ထင္သည္..ဆက္သြယ္ေရးတဲဘက္ေျခေထာ့က်ိဳးနဲ႔ေျပးေတာ့ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ရင္ထဲဆို႔သြားသည္..ပထမဆံုးၾကားသည့္လက္နက္ၾကီးသံကဆက္သြယ္ေရးတဲကိုတည့္တည့္မွန္တာပါလား..ဆက္သြယ္ေရးစက္ခ်ိဳ႔ယြင္းသြားျပီးစက္ခန္းမွာအိပ္ေသာဆက္သြယ္ေရးရဲေဘာ္ပါက်သြားျပီ..
ဆက္သြယ္ေရးေျမာင္းဆီက်ည္ဆံေတြပလူပ်ံေနတဲ့ၾကားကသူေျပးသည္..ဆရာၾကီးေထာမာကိုအဆင္သင့္ေတြ႔ရသည္..လူအင္အား၃၀ရွိေသာသူ႔စခန္းကိုရန္သူအင္အား(၃၀၀)က၀င္တိုက္တာဘဲ..ငေပြးတို႔လုပ္ေနၾကလူလိႈင္းစစ္ဆင္ေရး..
-
ဗိုလ္မႈး..ရန္သူအင္အားမ်ားတယ္..လက္နက္လည္းအေတာ္ေကာင္းပံုရတယ္..စစ္ကူေခၚမွရမယ္..ဟာ..ဗိုလ္မႈးကိုထိထားတာဘဲ..
-
ဟုတ္တယ္ဗ်..တဲထဲကအထြက္တခါတည္းမွန္တာဘဲ..ခက္တာကဆက္သြယ္ေရးတဲကသြားျပီ..စက္ေရာ..ရဲေဘာ္ေရာက်တာ..အနီးဆံုးစခန္းကေတာ့ၾကားမွာဘဲ..ဒါေပမယ့္စစ္ေၾကာင္းပစ္ကူလာမွျဖစ္မွာ..ဒီေကာင္ေတြစစ္ကူလာမယ့္လမ္းကိုပိတ္ဆို႔ထားမွာေတာ့ေသခ်ာတယ္..အေရးၾကီးတာအဆက္အသြယ္ရဖို႔...
ဆရာၾကီး..ရဲေဘာ္ေတြကိုအားေပးထား..က်ည္ကိုေခၽြပစ္ခိုင္း..စစ္ကူလာခ်ိန္ထိကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာင့္ခံထားနိုင္ဖို႔လိုတယ္..ကၽြန္ေတာ္ဟိုဘက္တခ်က္လိုက္စစ္လိုက္ဦးမယ္..
-
ဗိုလ္မႈးစိုး၀င္းသူ႔အကူရဲေဘာ္ကိုလိုက္ရွာသည္..ေတြ႔ေတာ့ခ်က္ခ်င္းဆြဲေခၚျပီးဆက္သြယ္ေရးေျမာင္းတြင္း၀ပ္ရင္းညႊန္ၾကားရသည္..
-
မင္းစခန္းေနာက္ကေခ်ာက္ထဲဆင္း..အဲ့ဘက္မွာဒီေကာင္ေတြပိတ္မထားဘူး..သတိေတာ့ထားေပါ့..ေရာက္ခ်င္လည္းေရာက္ေနနိုင္တယ္..ေအာက္ေရာက္ရင္အနီးဆံုးစခန္းကိုေျပး..စက္နဲ႔တပ္ရင္းမႈးနဲ႔ဗ်ဳဟာမႈးကိုအေၾကာင္းၾကားခိုင္း..စစ္ကူအျမန္ဆံုးလိုတယ္လို႔ေျပာ..အင္အား၃၀၀ေလာက္ရွိတယ္လို႔..ျဖစ္နိုင္ရင္လက္နက္ၾကီးပစ္ကူပါလိုခ်င္တယ္..ဒီဘက္ကဆက္သြယ္ေရးစက္ပ်က္ေနေတာ့(မပည)ေပးဖို႔မလြယ္ဘူး..မင္းျမန္ျမန္ေျပးနိုင္ေလစခန္းအတြက္ေကာင္းေလဘဲ..ၾကားလား
-
ဗိုလ္မႈး..ကၽြန္ေတာ္ဗိုလ္မႈးကိုထားျပီးမေျပးခ်င္ဘူး..ဗိုလ္မႈးေျပးပါ..ကၽြန္ေတာ္ကာပစ္ေပးမယ္..
-
ေဟ့ေကာင္..ငါကစခန္းမႈးကြ...ငါ့ရဲေဘာ္ေတြကိုမထားခဲ့နိုင္ဘူး..ငါမေသငါ့စခန္းမက်ေစရဘူး..မင္းကိုငါအမိန္႔ေပးေနတာ..အခုလုပ္..အခ်ိန္မရွိဘူး..
-
ဗိုလ္မႈး..က်ေနာ္ေလးစားပါတယ္ခင္ဗ်ာ..
-
အကူရဲေဘာ္ေလး၀င္းနိုင္တေယာက္သူ႔ဗိုလ္မႈးကိုအေလးျပဳလိုက္ျပီးအေနာက္ဘက္ျခံစည္းရိုးေပၚေက်ာ္တက္ကာေခ်ာက္ထဲသို႔တြယ္ဆင္းလိုက္ေလသည္..အနီးဆံုးစခန္းသို႔သူအျမန္ဆံုးေရာက္ေရးသည္အလြန္အေရးၾကီးမွန္းသိပါသည္..တိုက္ပြဲတြင္သတင္းအခ်ိန္မွီရဖို႔လိုသည္မဟုတ္လား..အေနာက္ဘက္အျခမ္းတြင္ငေပြးတို႔သိပ္မရွိ..သူလည္းပုန္းလ်ိဳးကြယ္လ်ိဳးေျပးရသည္..တဖက္တိုက္ပြဲဆီသို႔သာအာရံုေရာက္ေနတာေၾကာင့္ငေပြးေတြအေနာက္ဘက္မွာေျချခင္းလိမ္မေနတာဘဲကံေကာင္းေသးေတာ့သည္..
၀င္းနိုင္ေမာေနေပမယ့္မနားနိုင္..အနီးဆံုးစခန္းကုန္းသို႔ရွိသမွ်ခြန္အားညွစ္ထုတ္ျပီးေျပးရသည္..လူသြားလမ္းငယ္မ်ားေပၚလည္းမတက္ရဲ..မိုင္းေၾကာက္ရသည္..အနီးဆံုးစခန္းသည္လူ(၈)ေယာက္သာရွိေသာစခန္း..ဒီစခန္းကေတာ့မ်ားျပားလွသည့္ရန္သူ၀ိုင္းေနသည့္သူတို႔စခန္းကိုမကူနိုင္ပါ..ဒါေပမယ့္စက္နဲ႔ေတာ့စစ္ကူေတာင္းနိုင္သည္..၀င္းနိုင္စခန္းကုန္းကိုေရာက္ျပီးစခန္းထိုင္အရာရွိကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းသတင္းပို႔ေတာ့ခ်က္ခ်င္းတပ္ရင္းမႈးဆီတင္ျပ..အဆင့္ဆင့္ညႊန္ၾကားခ်က္ႏွင့္အနီးဆံုးလႈပ္ရွားစစ္ေၾကာင္းမ်ားကိုဗိုလ္မႈးစိုး၀င္းစခန္းဆီစစ္ကူခ်ီတက္ခိုင္းလိုက္သည္..
---------------------------------By KK
ဆက္ရန္

ပန္းေၾကြေကာက္သူ..(၁၅)


ခင္သက္မနက္(၄)နာရီအိမ္ကေနေညာင္ေရအိုးရြက္ျပီးထြက္လာေတာ့ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတံုးေခါက္သံကိုသာၾကားရေသးသည္..ခင္သက္တို႔ေနရတာကတိုက္ခန္းေတြ..ခင္သက္ေလွကားကဆင္းလာျပီးေျမျပင္ေပၚေျခနင္းလိုက္စဥ္မွာပင္တိုက္နားပတ္၀န္းက်င္ကေခြးတခ်ိဳ႔၏ဆြဲဆြဲငင္ငင္အူလိုက္သံကေက်ာရိုးထဲစိမ့္ျပီးၾကက္သီးေမြးညွင္းမ်ားပင္ထလာသည္..ေရွ႕နည္းနည္းေလွ်ာက္မိစဥ္အေပၚမွသမီး၏ငိုသံနဲ႔အေမေပ်ာက္ရွာသံကထြက္လာေတာ့ေမာ့ၾကည့္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းလိုက္ရသည္..
ကိုေမာင္အေမၾကီးသူ႔ေျမးႏွစ္ေယာက္ကိုထိန္းထားပါလိမ့္မည္..သရဏဂံုသံုးပါးကိုမျပတ္ရြတ္ရင္းေရႊတိဂံုဘုရားဆီလမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့သည္..ဘုရားကခင္သက္တို႔အိမ္ယာနဲ႔အေတာ္ေလးလွမ္းေပမယ့္လမ္းေလွ်ာက္သြားလို႔ေတာ့ရသည္ေလ..အရာရွိရိပ္သာ၀င္းထဲကအျပင္ထြက္ခါနီးက်ေတာ့လည္းမနက္ေစာေစာလမ္းထေလွ်ာက္ဟန္တူေသာဟိုဘက္တိုက္ကအန္တီၾကီးနဲ႔တိုးေနေသးသည္..အန္တီၾကီးကျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ႏွင့္စပ္စုလိုဟန္ျပဳျပီးလွမ္းႏႈတ္ဆက္ေနေပမယ့္ခင္သက္ကေတာ့အတင္းကိုမျမင္ခ်င္ေယာင္ျပဳကာထြက္ခဲ့လိုက္သည္..ကိုယ့္၀မ္းနာကိုယ္သာသိသည္ေလ..ေနာက္မွဘဲေတာင္းပန္ေတာ့မည္..
လမ္းေပၚေလွ်ာက္လာေတာ့မနက္ေစာေစာပဲျပဳတ္သည္ကအစစပ္စုလိုဟန္နဲ႔ၾကည့္ေနတာမို႔ခပ္သုတ္သုတ္သာေလွ်ာက္လာခဲ့ရသည္..အငွားကားတစီးကေဘးကေနအသာဘီးလွိမ့္ေမာင္းျပီးကားငွားမလားလိုက္ေမးေနေသးသည္..ခင္သက္မနက္ေစာေစာစီးစီးေခၽြးျပန္လာသည္..၀စီပိတ္ေနရတာအေတာ္ခက္ခဲမွန္းသေဘာေပါက္မိသည္..ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ..ကိုယ့္ခင္ပြန္းထက္ဘာမွပိုအေရးမၾကီးဘူးေလ..သည္းခံရမည္ေပါ့..
ဘုရားေစာင္းတန္းတေလွ်ာက္ေလွကားအတိုင္းတက္လာေတာ့လည္းေမာေနတာေတာင္ေညာင္ေရအိုးပင့္ထားေသာလက္ကိုမခ်နိုင္..မနားနိုင္..ဘုရားေပၚေရာက္ေတာ့အေတာ္ေစာေသးတာမို႔လူေတာ့ရွင္းေနေသးသည္..ဒါေၾကာင့္ေခ်ာင္က်သည့္ေနရာလည္းမ၀င္ရဲဘဲေညာင္ေရအိုးရြက္ရင္းဘုရားကိုလက္ယာရစ္သံုးပတ္ပူေဇာ္လိုက္သည္..လက္ကေတာ့ေညာင္းလာတိုင္းဘယ္ညာေျပာင္းကိုင္ရတာေပါ့..ေညာင္ေရအိုးကခ်လို႔ရမရမေမးခဲ့မိဘူးေလ..ကိုယ့္အတတ္နဲ႔ကိုယ္ေစာေစာထြက္လာမိေတာ့မနက္(၉)နာရီမထိုးမခ်င္းခင္သက္တေယာက္ဗိုက္ကဆာျပီးလက္ေမာင္းေတြကိုက္ခဲနာက်င္ေနတာကိုသည္းခံေနရသည္..
နည္းနည္းေခ်ာင္က်သည့္ေနရာေလးမွာေညာင္ေရအိုးရြက္ျပီးထိုင္လိုက္..ထလိုက္လုပ္ေနေသာခင္သက္ကိုၾကည့္ရသည္မွာအရူးတေယာက္လို..ဒဏ္ေပးခံရသူတေယာက္လိုျဖစ္ေနေပမယ့္ခင္သက္ကေတာ့မမႈနိုင္ပါ..ကိုယ့္မိသားစုအေရးထက္ပိုျပီးခင္သက္ဂရုမစိုက္နိုင္..သည္ေန႔မွရွိသမွ်အသိေတြဘုရားအကုန္တက္သလားထင္ရေအာင္ဆံုေနရသည္..ဘယ္သူႏႈတ္ဆက္ဆက္ဘာမွျပန္မေျပာဘဲေညာင္ေရအိုးရြက္ျပီးသရဏဂံုရြတ္ေနေသာခင္သက္ကိုစိတ္မမွန္သူလိုၾကည့္သြားၾကတာလည္းခင္သက္မျဖံဳ..မနက္ခင္းေနကပူလာေတာ့ခင္သက္ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြက်ျပီးေရငတ္လာသည္..ေညာင္ေရအိုးရြက္ျပီးေရသြားေသာက္ဖို႔လည္းအဆင္မေျပေတာ့ေရငတ္ဗိုက္ဆာဒဏ္ကိုက်ိတ္မွိတ္ခံစားလို႔ဘုရားစာသာအာရံုျပဳျပီးရြတ္ေနရေတာ့သည္..
မနက္(၉)နာရီထိုးတာနဲ႔ကိုေမာင့္ေမြးနံေထာင့္ဘုရားမွာေညာင္ေရအိုးကိုကပ္လွဴပူေဇာ္ျပီးအိမ္ကိုခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့ရပါသည္..အိမ္ေရွ႕တံခါး၀ေရာက္ေတာ့တ၀ါး၀ါးငိုေနေသာသားငယ္ေလးကိုေတာင္မေခ်ာ့ျမဴနိုင္ေသးဘဲပရိတ္ၾကိဳးခ်ည္ျပီးသြယ္တန္းရသည္..အားလံုးျပီးေတာ့မွသားနဲ႔သမီးကိုအျပင္မထြက္ေဆာ့နိုင္ေအာင္တဖက္ခန္းမွာကိုေမာင့္မိဘမ်ားႏွင့္အတူထားရသည္..ကိုေမာင့္မိခင္ၾကီးခမ်ာလည္းသားအတြက္ယၾတာမို႔သူနိုင္သည့္ဘက္ကေျမးေတြကူထိန္းထားေပးပါသည္..
ခင္သက္မီးဖိုထဲ၀င္..ေရတခြက္ေသာက္ျပီးေယာကၡမအသင့္ေၾကာ္ထားေသာထမင္းေၾကာ္နည္းနည္းယူစားလိုက္သည္..လက္သုတ္ျပီးအိပ္ခန္းဘက္အ၀င္မွာေတာ့ရင္ေတြဒိန္းကနည္းတုန္သြားျပီးမ်က္လံုးတို႔ျပာသြားသည္..အိပ္ခန္းအ၀င္၀တြင္ပရိတ္ၾကိဳးျပတ္က်ေနျပီ..ကေလးေတြေရာကိုေမာင့္မိဘေတြပါတဖက္ခန္းကမထြက္လာေသးပါ..ဘာလို႔ပရိတ္ၾကိဳးကအလိုလိုျပတ္က်တာလဲ..ခင္သက္ခ်က္ခ်င္းဆရာေတာ္ဘုရားဆီဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့ဆရာေတာ္ဘုရားကျပတ္သြားတဲ့ၾကိဳးကိုျပန္ဆက္လိုက္ပါဟုသာမိန္႔သည္..
ခင္သက္ပရိတ္ၾကိဳးကိုျပန္ဆက္ျပီးေသခ်ာခ်ည္လိုက္သည္..ငါးမိနစ္ခန္႔အၾကာအိမ္ထဲေလေလးတခ်က္ေ၀ွ႕လာျပီးပရိတ္ၾကိဳးကအလိုလိုျပတ္က်သြားျပန္သည္..ေတာ္ေတာ္ခ်ည္မေကာင္းတဲ့အပ္ခ်ည္လံုးဘဲလို႔ခင္သက္ေတြးလိုက္သည္..စိတ္ကေတာ့မေပ်ာ္ရႊင္ဘဲေလးလံထိုင္းမိႈင္းလာသည္..ဆရာေတာ့္ဆီဖုန္းထပ္ဆက္ေတာ့ျပတ္က်သည့္ပရိတ္ၾကိဳးကိုေနာက္တၾကိမ္ျပန္ခ်ည္လိုက္ပါဟုထပ္မိန္႔သည္..သည္လိုနဲ႔ပရိတ္ၾကိဳးသံုးၾကိမ္ေျမာက္ျပတ္အက်တြင္ေတာ့ဆရာေတာ္ဘုရားကထပ္မခ်ည္နဲ႔ေတာ့..ဒကာမဘုရားတရားသာဖိဖိစီးစီးလုပ္ပါဟုမိန္႔ျပီးဖုန္းခ်သြားသည္..
ခင္သက္မေက်မနပ္ႏွင့္ပရိတ္ခ်ည္လံုးကိုဆြဲယူျပီးျဖတ္ၾကည့္ေတာ့ခ်ည္ကအေတာ္ခိုင္ခန္႔ေနပါလား..ခင္သက္ရင္ထဲအလြန္တရာေလးလံသည့္ေက်ာက္တံုးတခုျပိဳက်ပိမိေနသလိုမြန္းက်ပ္လာသည္..ဘာေတြျဖစ္လာမည္ခင္သက္မသိပါ..သိလည္းအမိန္႔ႏွင့္တာ၀န္အၾကားလႈပ္ရွားသြားလာေနရေသာခင္ပြန္းသည္ထံပါးခင္သက္ေျပးသြားခြင့္မရွိဘူးေလ..ခင္သက္ေျပးသြားလို႔ရေသာဘုရားစင္ေရွ႕ေမွာက္ကိုသာအေျပးသြားျပီးပ်ပ္ပ်ပ္၀ပ္၀ပ္ဆုေတာင္းေနမိေတာ့သည္..
-----------------------------By KK
ဆက္ရန္

ပန္းေၾကြေကာက္သူ..(၁၄)


ဒီေန႔ကိုေမာင့္မိဘေတြအိမ္ေရာက္လာၾကသည္..ကိုေမာင့္မိဘမ်ားခမ်ာအေတာ္ေ၀းေသာေတာနယ္ဘက္တြင္ေနသူမို႔ခင္သက္တို႔လက္ထပ္ျပီးသားငယ္ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္မွဘဲေခၽြးမႏွင့္ေျမးကိုျမင္ဖူးရန္တခါေရာက္လာခဲ့သည္..အခုသားငယ္ေလးႏွစ္ႏွစ္ရွိလာျပီမို႔ေျမးေယာက်္ားေလးကိုျမင္ဖူးခ်င္လို႔ေနာက္တၾကိမ္ထပ္လာလည္ျခင္းျဖစ္သည္..ကိုေမာင္ကတပ္တာ၀န္မ်ားႏွင့္ေရွ႕တန္း..သင္တန္းနဲ႔ဂ်င္ေျခလည္ေနတာေၾကာင့္ကိုေမာင့္မိဘမ်ား၏ရပ္ရြာသို႔လည္းခင္သက္တို႔မသြားျဖစ္ခဲ့ပါ..ကိုေမာင့္မိဘမ်ားကတကယ္ကိုရိုးရိုးေအးေအးအညာသားၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကသည္..
မနက္ေစာေစာအေ၀းေျပးကြင္းမွာသြားၾကိဳလာျပီးခရီးပန္းေနတာေတာင္မနားနိုင္ဘဲေျမးမ်ားကိုခ်ီပိုးေခ်ာ့ျမဴေနၾကသည္..အညာထြက္ကုန္မ်ား..မုန္႔မ်ားသယ္လာလိုက္တာေတာင္းၾကီးနဲ႔တလံုး..ကေလးေတြကေတာ့အညာမုန္႔မ်ားစားလို႔ေပ်ာ္ေနၾကသည္..ကိုေမာင့္မိဘေတြကေတာ့သားကိုမေတြ႕ရသျဖင့္စိတ္မေကာင္းဟန္ေတာ့ရွိသည္..ဒီသား၁၇ႏွစ္သားကအိမ္ကထြက္လို႔စစ္ထဲလိုက္သြားလိုက္တာတခါတေခါက္မိဘကျပန္ေတြ႕ခ်င္တာေတာင္မလြယ္ေတာ့..မိဘကေမြးျပီးအခုေတာ့တပ္ထဲကေကၽြးေနျပီေပါ့..ကိုေမာင့္မိခင္ၾကီးကသားလုပ္သူ၏ဓါတ္ပံုတို႔ကိုအသာပြတ္သပ္ကိုင္ၾကည့္ရင္းသတိရေနဟန္တူသည္..ေနာက္မွတစံုတခုကိုသတိရဟန္ျဖင့္ခင္သက္ဘက္လွည့္ေျပာသည္..
-
သမီးရယ္..ညေနက်ရင္အေမတို႔ကိုေရႊတိဂံုဘုရားလိုက္ပို႔ပါလားကြယ္..အေမအခုတေလာအိပ္မက္ေတြလည္းမေကာင္းဘူး..ဘုရားလည္းဖူးရင္းေဗဒင္ေလးဘာေလးလည္းေမးခ်င္တယ္ကြယ္...
-
ဟုတ္ကဲ့အေမ..ေနနည္းနည္းေအးေတာ့သြားၾကမယ္ေလ..ေဗဒင္ကေတာ့သမီးတို႔ကိုးကြယ္တဲ့ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းဘုန္းတြက္တတ္တယ္..လူတိုင္းကိုေတာ့တြက္မေပးဘူး..တခါတရံစိတ္ကူးေပါက္ရင္ေတာ့ဒကာ၊ဒကာမေတြကိုတြက္ေပးတတ္တယ္..ဘုရားကအျပန္ေက်ာင္းကို၀င္တာေပါ့..အေမတို႔လည္းဆရာေတာ့္ကိုဖူးရတာေပါ့အေမရယ္..
-
ညေနေစာင္းေတာ့ခင္သက္တေယာက္ကိုေမာင့္မိဘေတြကိုဘုရားလိုက္ပို႔ေပးသည္..ဘုရားရိပ္တရားရိပ္ကေတာ့ေအးခ်မ္းလွပါသည္..သမီးနဲ႔သားကေတာ့ကေလးပီပီဘုရားရင္ျပင္ေပၚမွာေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနတာေၾကာင့္တျခားဘုရားဖူးေတြအေႏွာက္အယွက္မျဖစ္ေအာင္လိုက္ဆြဲေနရသည္..ဘုရားေပၚကဆင္းျပီးခင္သက္တို႔ကိုးကြယ္ေသာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို၀င္လာခဲ့သည္..ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ဘုရားကပက္လက္ကုလားထိုင္ေပၚတြင္ပုတီးစိတ္ေနရာကအဖူးေျမွာ္ခံပါသည္..
-
ေအာ္..ဒကာမတို႔မလာတာေတာင္ၾကာမွဘဲ..
-
တင္ပါ့ဘုရား..တပည့္ေတာ္မတို႔အလုပ္ေတြလည္းမ်ားေနတာေၾကာင့္ပါဘုရား..ဒါကတပည့္ေတာ္မခင္ပြန္းရဲ႔မိဘမ်ားပါ..အညာကလာတာပါဘုရား..အရွင္ဘုရားကိုဖူးရေအာင္လာခဲ့တာပါ..
-
ေအး..ေအး..က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစကြယ္..ကေလးေတြေတာင္ၾကီးလာျပီဘဲ..ဒါေနာက္ေမြးတဲ့အငယ္ေလးလား..
-
မွန္ပါ့ဘုရား..ကေလးငယ္ေနေသးေတာ့ဟိုဟိုသည္သည္သိပ္မသြားနိုင္ေသးလို႔ပါ..
-
ေအးေပါ့ကြယ္..မင္းခစားမ်ားတယ္မအားၾကတာကိုး..
-
တပည့္ေတာ္မရဲ႔ေယာကၡမကအခုတေလာအိပ္မက္ေတြမေကာင္းလို႔တဲ့ဘုရား..ဘုန္းဘုန္းအဆင္ေျပမယ္ဆိုနည္းနည္းတြက္ၾကည့္ေပးပါလား..
-
အင္းးးညေနေစာင္းၾကီးသိပ္ေတာ့မတြက္ခ်င္ပါဘူးကြယ္..ရပ္ေ၀းကဆိုေတာ့လည္းလုပ္ေပးရမွာေပါ့..ကဲ..ဒကာၾကီးတို႔ကေမြးေန႔သကၠရာဇ္ေလးမ်ားေျပာဗ်ာ..ဟဲ့..ေမာင္ေက်ာင္းသား..က်က္သေရခန္းထဲကဗလာစာအုပ္နဲ႔ခဲတံယူခဲ့ကြယ္..
-
ဘုန္းဘုန္းဘုရားကအတန္ၾကာတြက္ၾကည့္ျပီးမ်က္ေမွာင္ကုတ္သြားသည္..ေနာက္က်န္းမာေရး..စီးပြားေရးနဲ႔ပတ္သက္ျပီးအနည္းငယ္ေျပာဆိုျပီးေနာက္ခင္သက္ဘက္သို႔လွည့္ကာ..
-
ဟဲ့..ဒကာမေလး..ညည္းခင္ပြန္းနဲ႔ညည္းေမြးေန႔ဘုန္းဘုန္းကိုေျပာစမ္း..တခါတည္းနည္းနည္းတြက္ၾကည့္လိုက္မလို႔..
-
တင္ပါ့ဘုရား....(----------------)ပါဘုရား..
-
ေအး..ေအး...ခဏေစာင့္..ေမာင္ေက်ာင္းသားေရ..လာပါဦးကြ..ဘုရားစင္ေပၚမွာတင္ထားတဲ့ပရိတ္ၾကိဳးအပ္ခ်ည္လံုးအျဖဴယူလာခဲ့စမ္း..ဒကာမ..ဘုန္းဘုန္းခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္မလား..ဘုန္ဘုန္းကယၾတာတခုေပးမယ္..တေသြမတိမ္းေတာ့ဒကာမလုပ္ရလိမ့္မယ္ေနာ္..
-
တင္ပါ့ဘုရား..ဘာျဖစ္လို႔ပါလဲဘုရား..
-
စကားမရွည္နဲ႔ေလကြယ္..လိုအပ္လို႔လုပ္ခိုင္းတာလုပ္လိုက္ေပါ့..ဒကာမအက်ိဳးအတြက္ဘဲ..
-
တင္ပါ့ဘုရား..လုပ္ပါ့မယ္..
-
ေအး..ဒါဆိုဒကာမခင္ပြန္းရဲ႔ေမြးနံအရြက္အညႊန္႔ကိုသူ႔သက္ေစ့ထက္တညႊန္႔ပိုျပီးေညာင္ေရအိုးထဲထဲ့..သဘက္ခါမနက္၉နာရီဘုရားကသူ႔ေမြးနံေထာင့္မွာသြားလႈစမ္း..အဲ့လိုသြားတဲ့ေနရာမွာေညာင္ေရအိုးကိုေခါင္းေပၚရြက္သြား..ဘယ္သူေခၚေခၚေနာက္လွည့္မၾကည့္နဲ႔..ဘယ္သူႏႈတ္ဆက္ဆက္..ဘယ္ေလာက္ရင္းႏွီးပါေစ..လံုး၀စကားမေျပာမိေစနဲ႔..ဘုရားကိုသာဦးတည္ျပီးတည့္တည့္သြား...စိတ္ထဲကသရဏဂံုသံုးပါးကိုရြတ္သြား..ၾကားလား..
-
တင္ပါ့ဘုရား..
-
ေအး..ဘုရားမွာေညာင္ေရအိုးလွဴျပီးတာနဲ႔အိမ္ကိုတန္းျပန္လာ..ဒီပရိတ္ခ်ည္လံုးကိုအိမ္ေရွ႕တံခါးအေပါက္၀မွာခ်ည္ျပီးညည္းတို႔အိပ္တဲ့အိပ္ခန္းထဲအထိသြယ္တန္းသြား..ညည္းတို႔လင္မယားအိပ္တဲ့ကုတင္ကိုသံုးပတ္ပတ္..တေနကုန္ထား..မျပတ္ေစနဲ႔..ၾကိဳးသူ႔အလိုလိုျပတ္သြားခဲ့ရင္ဘုန္းဘုန္းဆီလွမ္းဖုန္းဆက္စမ္း..ေသခ်ာလုပ္ေနာ္..တခ်က္မွမမွားေစနဲ႔..ဟိုဘက္ကဒကာမၾကီးတို႔ကလည္းကေလးေတြမကိုင္မိေအာင္ကူထိန္း...ခပ္ျမင့္ျမင့္သြယ္ေပါ့ကြယ္..ကေလးေတြမမွီေအာင္..
-
တင္ပါ့ဘုရား..ေသခ်ာလုပ္ပါ့မယ္..
-
ေအး..ေအး..ျပန္ၾကေပေတာ့..ဘုန္းဘုန္းဘုရား၀တ္ျပဳျပီးတရားထိုင္ေတာ့မယ္..
-
ခင္သက္တို႔ဇေ၀ဇ၀ါႏွင့္ျပန္လာခဲ့ၾကသည္..ဘုန္းဘုန္းေျပာပံုအရအေတာ္အေရးပါသည့္ယၾတာျဖစ္မည္..ခင္သက္ေသခ်ာလိုက္လုပ္ရန္လိုအပ္ပံုရသည္..ဒါေၾကာင့္မနက္၉နာရီဘုရားကကိုေမာင့္ေမြးနံေထာင့္တြင္ကပ္လွဴမည့္ေညာင္ေရအိုးကိုေသခ်ာျပင္ဆင္ျပီးခင္သက္မနက္(၄)နာရီထျပီးဘုရားဆီထြက္လာပါသည္..ဒါမွႏႈတ္ဆက္သူလွမ္းေခၚသူမရွိမွာျဖစ္သလိုေညာင္ေရအိုးေခါင္းေပၚရြက္လာတာလည္းလူမၾကည့္မွာျဖစ္သည္..ဘုရားေပၚမွာ၉နာရီထိလူနည္းေသာေနရာတခုမွာေညာင္ေရအိုးရြက္ျပီးေစာင့္ေနရေတာ့မွာေပါ့..ပင္ပန္းမွာေပမယ့္ကိုေမာင္နဲ႔ဆိုင္ေသာယၾတာမို႔ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းပါေစ..လုပ္ရေပေတာ့မည္..
---------------------------------------------------BY KK
ဆက္ရန္

ပန္းေၾကြေကာက္သူ..(၁၃)


ဒုတိယေျမာက္ကေလးကိုခင္သက္မီးဖြားခ်ိန္တြင္လည္းကိုေမာင္အနားမွာမရွိ..ခုေတာ့လည္းခင္သက္ခံနိုင္ရည္ရွိေနပါျပီ..သမီးဦးေလးနဲ႔ဒုတိယေမြးတာသားေလးဆိုေတာ့ခင္သက္ေလာကၾကီးကိုအနိုင္နဲ႔ပိုင္းတာေပါ့ေလ..သားေလးေမြးျပီးတႏွစ္သားအေရာက္မွာကိုေမာင္တပ္မ(၄၄)လက္ေအာက္ခံတပ္ရင္းတခုသို႔ေျပာင္းမိန္႔ထြက္သည္..ရာထူးတိုးေပါ့..ခ်က္ခ်င္းေတာ့အပြင့္မတင္ရေသး..တႏွစ္ျပည့္မွဗိုလ္မႈးအပြင့္တင္ရမည္..ဒီလိုအခ်ိန္ကတပ္မေတာ္မွာေမာင္ရင္ေလာင္းေပါ့..တခုခုအမွားလုပ္မိတာနဲ႔တက္မယ့္ရာထူးေလးဖုတ္ကနည္းျပဳတ္က်လို႔ေခ်ာင္ထိုးခံသြားရနိုင္တဲ့အမွားမခံကာလပါ..
ခင္သက္ကေတာ့လိုက္မသြားနိုင္ပါ..ကေလးေတြငယ္ေသးတာေရာ..သမီးကိုလည္းမူၾကိဳပို႔ေနရေတာ့ေနာက္မွလိုက္ေျပာင္းေတာ့မည္စဥ္းစားျပီးေနလက္စေရႊတိဂံုဘုရားေျခရင္းနားကဘုရင့္ေနာင္အရာရွိရိပ္သာေနအိမ္တြင္သာက်န္ေနခဲ့လိုက္သည္..ရန္ကုန္မွာဆိုေတာ့မိဘေတြနဲ႔လည္းနီးျပီးသြားေရးလာေရးလည္းအဆင္ေျပသည္ေလ..ကိုေမာင္တေယာက္တည္းဘဲေျပာင္းသြားသည္..တပ္ေရာက္ျပီးမၾကာခင္သင္တန္းတခါတက္ရျပန္ေသးသည္..ခုေတာ့လည္းခင္သက္အေရထူေနပါျပီ..ကိုယ့္အထက္အရာရွိကေတာ္မွန္ရင္ၾကီးၾကီးငယ္ငယ္ခ်ိဳခ်ိဳသာသာျပံဳးျပျပီးမမေခၚတတ္လာသလိုလုပ္ကိုင္စရာရွိတာေတြလည္းေျခသြက္လက္သြက္လုပ္ေပးတတ္ေနျပီ..ဒါေတြအားလံုးကိုေမာင့္အတြက္ေလ..
လူၾကီးဆိုတာမ်ိဳးကကိုယ့္အနားမွာခဏခဏျမင္ေနရသူကိုသာအခြင့္အေရးေပၚရင္သတိရတတ္ျပီးဆြဲထဲ့တတ္တာမ်ိဳး..ဖာသိဖာသာခပ္လွမ္းလွမ္းေနရင္ေတာ့ကိုယ့္ခင္ပြန္းလည္းခပ္လွမ္းလွမ္းသာေရာက္မည္ေပါ့..တပ္မ(၄၄)လက္ေအာက္ခံတပ္မ်ား၏ေရွ႕တန္းသည္ကရင္ျပည္နယ္ခြင္..ဒီေတာ့ခင္သက္ပိုျပီးလိမ္မာရသည္..ကရင္ျပည္နယ္ဆိုတာတပ္မေတာ္သမိုင္းမွာမိုင္းအမ်ားဆံုး..အက်အဆံုးအမ်ားဆံုးေနရာ..ကားမိုင္..လူမိုင္း..ဆြဲမိုင္း..အစရွိသျဖင့္နာမည္စံုမိုင္းမ်ား၏ေပ်ာ္စံရာနယ္ေျမ..ကိုေမာင္ကေတာ့ခပ္ေအးေအးသမား..တခါတေလခင္သက္လုပ္ေပးေနတာေတြသူကေတာင္သိပ္မၾကိဳက္..ခင္ပြန္းဆိုေတာ့လည္းခ်စ္လို႔ယူထားသည့္မိန္းမသူမ်ားအိမ္မွာမၾကာခဏသြား၀ိုင္းလုပ္ေနတာမၾကည့္ရက္..ကေလးကလည္းငယ္ေသးတာကိုး..
သင္တန္းျပီးေတာ့ေရွ႕တန္းျပန္၀င္ခ်ိန္မို႔ကိုေမာင္သက္သာသြားသည္..ဌာနခ်ဳပ္ခြဲမႈးကသင္တန္းတလွည့္တက္တာမို႔ယာယီဌာနခ်ဳပ္ခြဲမႈးကိုင္လိုက္ရေတာ့တပ္ေျပာင္းျပီးတႏွစ္အထိကိုေမာင္ေအးေအးသက္သာေက်ာ္ျဖတ္လာရသည္..ခုေတာ့ဗိုလ္မႈးအပြင့္တင္ျပီးျပီ..ဌာနခ်ဳပ္ခြဲမႈးလည္းသင္တန္းဆင္းလာျပီမို႔တပ္ခြဲျပန္ခ်ိန္းေပးလိုက္သည္..ကိုေမာင္ကခြဲ(၅)တပ္ခြဲမႈး..ခင္သက္ဒီမွာအဘတို႔ကိုအပူကပ္ထားလို႔သိပ္မၾကာခင္ရန္ကုန္ဘက္ျပန္ေျပာင္းေပးဖို႔လည္းအဘကကူညီေပးမည္ဆိုေတာ့ခင္သက္စိတ္သက္သာေနမိသည္..
ဒီတပတ္ကိုေမာင္ရန္ကုန္လာသည္..သားနဲ႔သမီးကိုအရုပ္ေတြနဲ႔ကူေဆာ့ေပးေနရင္းကမီးပူတိုက္ေနေသာခင္သက္ကိုလွမ္းေျပာလိုက္သည္..
-
ခင္သက္ေရ..ဒီလ၀က္မွာေတာ့ေရွ႕တန္းထြက္ရမယ္ကြာ..ဖာပြန္ဘက္လို႔ၾကားတယ္..
-
ဟင္..အဲ့ဘက္ကဆိုးတယ္ဆို..သတိထားေနာ္ကိုေမာင္..ကိုယ့္ရဲေဘာ္ေတြလည္းရြာခံေတြနဲ႔ေရး(၃)မစပ္ေစနဲ႔ဦး..နယ္ခံေတြနဲ႔အဆင္ေျပေအာင္ေန..ခင္သက္ေတာ့စိတ္ပူတာဘဲ..
-
မိန္းမရယ္..စစ္သားေရွ႕တန္းထြက္တာဆန္းလားကြာ..စစ္သားဆိုတာစစ္တိုက္ရင္းေသတာဘဲေလ..ပူမေနနဲ႔..သမီးနဲ႔သားကိုသာဂရုစိုက္..ကိုေမာင္ကခင္သက္တို႔သားအမိေတြအဆင္မေျပမွာဘဲစိတ္ပူတာ..
-
ဖြဟဲ့..လြဲေစ..ဖယ္ေစ..ပါးစပ္ပုတ္ၾကီးနဲ႔..ကိုေမာင္ကခင္သက္တို႔ရဲ႕အားကိုးရာပါ..စိတ္မပူဘဲေနမလား..
-
ေအးပါကြာ..ခင္သက္စိတ္ပူတတ္လြန္းလို႔ေျပာတာပါ..ညေနေရႊတိဂံုဘုရားသြားမယ္..မနက္ျဖန္တိရိစာၦန္ရံုသြားၾကမယ္..ကေလးေတြနဲ႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေလွ်ာက္လည္ၾကတာေပါ့..မိသားစုဓါတ္ပံုလည္းအမွတ္တရရိုက္မယ္ေဟ့..ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွတခါဒီလိုလည္ျဖစ္ပါ့မလဲမသိဘူး..
-
အင္းပါကိုေမာင္ရယ္..
-
ကိုေမာင္တေယာက္မိသားစုနဲ႔သံုးရက္တာေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေလွ်ာက္လည္..မိသားစုလိုက္ဓါတ္ပံုေတြရိုက္..ကေလးေတြရဲ႔အဖိုးအဖြားတို႔ဆီ၀င္လည္ရင္းကန္ေတာ့ျဖစ္ၾကေသးသည္..သီတင္းကၽြတ္ကနီးျပီေလ..သီတင္းကၽြတ္ဆိုကိုေမာင္မရွိေနမွာမို႔ၾကိဳကန္ေတာ့ရတာ..သမီးေလးကိုေနာက္ႏွစ္ေက်ာင္းစထားမွာမို႔ကိုေမာင္ကေတာ့တက္ၾကြေနသည္..တပ္မေတာ္သားကေလးငယ္ေတြတက္ရတဲ့ေအာင္ဆန္းသူရိယလွေသာင္းေက်ာင္းမွာထားခ်င္သည္ဆိုသည္..ခက္တာကအိမ္နဲ႔ေ၀းလြန္းသည္..အဖိုးအဖြားအိမ္ကေနေက်ာင္းတက္ခိုင္းဖို႔လည္းခင္သက္သမီးေလးကိုမခြဲခ်င္..ေနာက္ဆံုးအိမ္နဲ႔နီးတဲ့ေက်ာင္းဘဲထားဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္..အိမ္မွာေနသည့္(၃)ရက္မွာသမီးေလးကိုသူကိုယ္တိုင္၀လံုးေရးတာသင္ေနေတာ့သည္..ဖခင္ပီသလြန္းတဲ့ကိုေမာင္ပါ..
---------------------------------By KK
ဆက္ရန္

ပန္းေၾကြေကာက္သူ..(၁၂)


စိုး၀င္းေရွ႕တန္းျပန္၀င္ျပီးတပတ္ၾကာေတာ့သင္တန္းပါသည္..ခြဲရဦးမွာေပါ့..ခင္သက္ကေတာ့မ်က္ႏွာမေကာင္း..ကိုေမာင္ျပန္လာလို႔ေပ်ာ္တာေတာင္မ၀ေသး..သင္တန္းတဲ့..ခက္သည္..နီးနီးနားနားဗထူးဆိုလည္းေတာ္ေသး..ခုေတာ့သံေတာင္ၾကီးဘက္တဲ့..အဲ့ဒီဘက္ကနယ္ေျမမေအးခ်မ္းလို႔သိထားေတာ့စိတ္ပူပန္မႈေတြျပန္ျဖစ္လာသည္..သင္တန္းဆိုေတာ့ပိုက္ဆံကုန္ဦးမွာေပါ့..လစာကိုကိုေမာင္နဲ႔ထဲ့ေပးလိုက္မွရမည္..ခင္သက္ကေရာ..ေမေမေပးထားတဲ့ပိုက္ဆံေလးကေလးေမြးရင္သံုးဖို႔ဖယ္ထားတာေလးနဲ႔ဘဲစားရေတာ့မွာေပါ့..ခ်စ္သူလက္ကိုဆြဲျပီးကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္မယ္စဥ္းစားခဲ့တဲ့မိခင္သက္..ခုေတာ့လည္းမိဘအေထာက္အပံ့နဲ႔မလြတ္ပါလား..
အိမ္ေထာင္တခုထူေထာင္တာဒီေလာက္တာ၀န္ေတြပူပန္မႈေတြမ်ားမယ္ဆိုတာအစကမသိခဲ့ပါလား..ခုေတာ့လည္းကိုေမာင္သင္တန္းသြားဖို႔ျပင္ဆင္ေပးေနရသည္..သင္တန္းဆင္းမယ့္ရက္ကိုတြက္လိုက္မိေတာ့..ဘုရားေရ..ခင္သက္မီးဖြားမည့္အခ်ိန္ကိုေမာင္အနားမွာမရွိဘူးေပါ့..ပထမဆံုးသားဦးကိုေမြးဖို႔ျပင္ဆင္ခ်ိန္မွာခင္ပြန္းသည္ကိုအနားရွိေစခ်င္မိသည္..ခုေတာ့လည္းဘယ္တတ္နိုင္မလဲ..စစ္သားမိန္းမတေယာက္ရဲ႔ဘ၀ကခါးသက္သက္နိုင္လွပါတကား..
ကိုေမာင္သင္တန္းသြားေတာ့ခင္သက္မေပ်ာ္ေတာ့...ကိုယ္၀န္ကလည္းခုႏွစ္လထဲေရာက္ျပီမို႔တပ္ရင္းမႈးကေတာ္ထံခြင့္ေတာင္းျပီးေမေမတို႔ထံျပန္ေနျဖစ္သည္..မိဘအိမ္ေရာက္ေတာ့အစစအရာရာဦးစားေပးခံရသည္..ေဖေဖဆိုရင္ထမင္း၀ိုင္းမွာအသားတံုးေတြေရြးခပ္ျပီးခင္သက္ပန္းကန္ထဲထဲ့ေပးသည္..ပါးစပ္ကလည္းငါ့သမီးေလးဟိုမွာဆိုအစားအေသာက္ဆင္းရဲမွာ..မ်ားမ်ားစား..ဒါမွအားရွိမွာလို႔ေျပာလိုက္ေသးသည္..ဗိုက္ကိုေတာ့မဂၤလာဒံုစစ္ေဆးရံုမွာအပ္ျဖစ္သည္..ဗိုက္ကိုစစ္ေပးေသာဗိုလ္မႈးသည္စကားကိုခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေျပာတတ္ေသာအရပ္ျမင့္ျမင့္ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းဗိုလ္မႈးထြန္းရီျဖစ္သည္..က်ားက်ားယားယားဗိုလ္မႈး၏ခ်ိဳသာေသာခပ္ႏြဲ႔ႏြဲ႔စကားသံေၾကာင့္ခင္သက္ျပံဳးခ်င္စိတ္ကိုမ်ိဳသိပ္ခဲ့ရဖူးသည္..အင္မတန္ေတာ္ေသာေဆးဗိုလ္မႈးတေယာက္ေပါ့..
ခင္သက္ေမြးခါနီးေတာ့ေဆးရံုၾကိဳတက္ရသည္..တနလၤာေန႔မနက္ေစာေစာမွာေတာ့ခင္သက္ဗိုက္ထဲကသရိုးသရီျဖစ္လာျပီးတခ်က္တခ်က္နာလာေတာ့သည္..အရမ္းၾကီးမနာေသးေပမယ့္ေမေမကေတာ့စိုးရိမ္တၾကီးနဲ႔အနားကမခြာေတာ့..ညေနသံုးနာရီေလာက္က်ေတာ့ခင္သက္ဗိုက္အရမ္းနာလာသည္..နာလြန္းလို႔ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္မ်ားပင္က်လာသည္..ဘုရား..ဘုရား..ခင္သက္ကိုေမြးစဥ္ကလည္းေမေမဒီလိုဘဲနာရွာမွာဘဲ..ခုေတာ့ေမေမ့လက္ကိုတင္းတင္းဆုပ္ရင္းနာလြန္းလို႔ညည္းေနမိသည္..ေနာက္ေတာ့ကေလးေမြးဖို႔ေစာင့္ရသည့္အခန္းကိုခင္သက္ကိုေခၚသြားသည္..ဘ၀တူဗိုက္နာေနသူေတြႏွစ္ေယာက္ေတာင္ပါလား..
ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္းျပံဳးမျပနိုင္..ေမေမကလည္းလိုက္မ၀င္လာရေတာ့ခင္သက္အားငယ္ေနမိသည္..ကိုေမာင္သာအနားမွာရွိရင္အားရွိမွာအမွန္..ခင္သက္ဗိုက္နာတာကိုအံၾကိတ္ရင္းၾကည့္မိေတာ့ေမြးခန္းထဲကငိုသံၾကားရသည္..ကေလးတေယာက္ေမြးလာျပန္ျပီေပါ့..ကိုယ့္အလွည့္ကဘယ္ေတာ့မွန္းမသိ..ဗိုက္အရမ္းနာလာေတာ့ခင္သက္ကိုေမြးစင္ေပၚတင္သည္..မိခင္ဆိုတာရင္ေသြးအတြက္အရွက္ကုန္ရတာလက္ေတြ႕ပါလား..ဒီၾကားထဲခင္သက္ေျခေထာက္ၾကားကေဆးဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကိုျမင္ေနရသည္..ခင္သက္ရွက္လြန္းလို႔ဘယ္လိုမွမေမြးနိုင္..ပိုဆိုးတာကဗိုလ္ေလာင္းတို႔ရဲ႔သံျပိဳင္အမေရ..ညွစ္..ညွစ္ဆိုတဲ့ညာသံ..ခင္သက္တျဖည္းျဖည္းေမာလာေတာ့ေဆးဗိုလ္မႈးကခင္သက္ဆံပင္ကိုအသာလာသပ္တင္ေပးျပီးေျပာသည္..
-
သမီး..သမီးကေလးေလးကိုခ်စ္တယ္မဟုတ္လား..သမီးရွက္ေနရင္သမီးကေလးေလးေသသြားလိမ့္မယ္..သူတို႔ေတြကိုသမီးမရွက္နဲ႔..သူတို႔ရွိတယ္လို႔ကိုသေဘာမထားနဲ႔..သမီးကေလးအသက္ရွင္ဖို႔တခုဘဲေတြးေနာ္..သမီးကလိမ္မာပါတယ္..
-
ေႏြးေထြးနုညံ့တဲ့ေဆးဗိုလ္မႈးအသံကိုနားေထာင္ရတာဖခင္တေယာက္ကအားေပးေနသလိုမ်ိဳး..ခင္သက္ရင္ေသြးေလးအသက္ေဘးနဲ႔ယွဥ္လာေတာ့ခင္သက္အရာအားလံုးကိုေမ့ပစ္လိုက္သည္..တကိုယ္လံုးရွိသမွ်ခြန္အားတို႔စုစည္းျပီးညွစ္ထုတ္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ကိုေမာင့္အတြက္သမီးေလးတေယာက္လူ႔ေလာကထဲကိုေမြးဖြားေပးလိုက္နိုင္ပါျပီ..သမီးေလးရဲ႕အူ၀ဲလို႔ငိုတဲ့အသံၾကားမွာနာက်င္မႈေတြပင္ပန္းမႈေတြဘယ္ဆီကိုလြင့္ေပ်ာက္ကုန္ျပီမသိ...ေမြးစင္ေပၚမွပင္မိခင္ျဖစ္သူကိုရည္မွန္းလို႔လက္အုပ္ခ်ီလိုက္မိသည္..
သမီးေလးေမြးျပီးႏွစ္ပတ္ၾကာေတာ့ကိုေမာင္သင္တန္းဆင္းလာသည္..သူ႔ခမ်ာေယာကၡမအိမ္တက္သမက္မ်က္ႏွာငယ္ဘ၀ႏွင့္ခင္သက္ဆီလာရရွာသည္..ခင္သက္မိဘေတြ၏ေႏြးေႏြးေထြးေထြးဆက္ဆံမႈကိုရမွေနသာထိုင္သာရွိသြားပံုရသည္..ေမေမကေတာ့ကေလး၂လေလာက္မွအိမ္ျပန္ေစခ်င္သည္..ကိုေမာင္တေယာက္ဇနီးႏွင့္သမီးကိုမခြဲခ်င္ေပမယ့္တာ၀န္ေတြရွိတာေၾကာင့္တပ္ကိုျပန္သြားရရွာေတာ့သည္..ေနာက္တလအၾကာကိုေမာင္ေရွ႕တန္းျပန္ထြက္ရတာမို႔ခင္သက္လည္းမိဘအိမ္မွာပင္သမီးေလးငါးလျပည့္သည္အထိေနခဲ့ျပီးမွတပ္ရင္းကိုျပန္ခဲ့သည္..
ကိုေမာင္ေရွ႕တန္းျပန္၀င္ေတာ့သမီးေလးရွစ္လရွိျပီ..သမီးေလးသည္သူ႔ဖခင္စစ္သားၾကီးကိုမသိရွာ..အခ်ီမခံဘဲေၾကာက္လန္႔တၾကားငိုေတာ့သည္..မိမိရင္ေသြးကပင္မမွတ္မိသည့္စစ္သားဘ၀မို႔ကိုေမာင္မ်က္ရည္ေတြ၀ဲခဲ့ရွာသည္..ေနာက္ေတာ့လည္းအေဖနဲ႔သမီးအဆင္ေျပျပီးဟီလာတိုက္ေနတာမ်ားသမီးကသူ႔အေဖနားဘဲကပ္ေနေတာ့သည္...သမီးေလးတႏွစ္ခြဲမွာေတာ့ခင္သက္တို႔တပ္ေျပာင္းရျပီ..ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ရန္ကုန္တိုင္းထဲေျပာင္းရတာမို႔မိဘေတြနဲ႔နီးနီးနားနားျဖစ္သြားျပီးအဆင္ေျပသြားတာေပါ့..သမီးေလးကေတာ့အဖိုးအဖြားေတြရဲ႕အသဲေက်ာ္ကိုျဖစ္လို႔..ဒီလိုနဲ႔သမီးေလးသံုးႏွစ္မွာခင္သက္ဒုတိယကိုယ္၀န္ေဆာင္ရသည္..ခုေတာ့လည္းေလာကဓံေတြကိုအေတာ္သိလာတဲ့ေဒၚခင္သက္ျဖစ္လာျပီေပါ့ေလ..
--------------------------------------------------BY KK
ဆက္ရန္

ပန္းေၾကြေကာက္သူ..(၁၁)


ခင္သက္တေယာက္အလုပ္မ်ားေနသည္..တအိမ္လံုးေဆးေၾကာသန္႔စင္..ပစၥည္းေတြကိုေနရာတက်လွလွပပထားသို..အင္း..ေခါင္းလည္းၾကိဳေလွ်ာ္ထားမွ..ေရွ႕တန္းျပန္၀င္ဖို႔ခင္ပြန္းျဖစ္သူလမ္းခရီးေရာက္ေနခ်ိန္တြင္ေခါင္းမေလွ်ာ္ေကာင္းဘူးလို႔အမဇင္မာကေျပာထားသည္..တပ္ထဲမွာကအယူအဆေတြမ်ားသည္..အဓိကကိုယ့္ခင္ပြန္းအႏၱရာယ္ျဖစ္နိုင္မည္ထင္တာမ်ိဳးကိုေ၀ရာမဏိေရွာင္က်ဥ္ၾကသည္ေပါ့..သူၾကိဳက္တတ္သည့္ဟင္းေကာင္းေလးေတြဘာခ်က္ရမလဲၾကိဳေတြးထားရသည္..ပန္းသည္ကိုလည္းစပယ္ပန္းကံုးေတြအေျပးအလႊားေအာ္ဒါမွာရေသးသည္..ကိုယ့္ခင္ပြန္းအျပင္ၾကိဳမယ့္သူမရွိေသာလူပ်ိဳအရာရွိအရာခံအၾကပ္တပ္သားတို႔ကိုလည္းအားမငယ္ေစရ..ေရွ႕တန္းျပန္ေတြအားလံုးကိုပန္းကံုးစြပ္ၾကိဳနိုင္ေအာင္စီစဥ္ၾကရသည္..အေမာေျပတိုက္ေကၽြးဖို႔အေအးလည္းစီစဥ္ရသည္..တန္းစီကြင္းတြင္တပ္ရင္းမႈးမိန္႔ခြန္းေခၽြဦးမွာေလ..
တပ္ေရးတပ္ေထာက္အရာရွိမ်ားလည္းမအားရပါ..ၾကိဳဆိုေရးမ႑ပ္လုပ္ရသည္..သိပ္ၾကီးၾကီးမားမားမဟုတ္ေပမယ့္အလုပ္ရႈပ္တာပါဘဲ..ေရွ႕တန္းျပန္ညအတြက္တပ္ရင္းမွကေလးေတြအတြက္ဗြီဒီယိုျပရမည္..လူၾကီးေတြအလုပ္မ်ားခ်ိန္ဆိုေတာ့အာပီေတြကဗီြဒီယိုရံုမွာကေလးထိန္းေပါ့..လူပ်ိဳစစ္သည္တို႔အတြက္လည္းေရွ႕တန္းျပန္ေနာက္ေန႔လမုန္းပြဲစီစဥ္ေပးထားရသည္..ရွမ္းျပည္မွာကလမုန္းအကအဖြဲ႕မ်ားရွိသည္..ရွမ္းတရုတ္မျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးမ်ားရဲ႔စည္းခ်က္က်က်ခပ္ႏြဲ႔ႏြဲ႔အကၾကားမွာတြဲကဖို႔ခြင့္ေတာင္းလို႔ရသလိုလူပ်ိဳမ်ားပါတႏြဲ႔ႏြဲ႔လိုက္ယိမ္းျပီးကလို႔ရသည္..လူအိုစစ္သည္မ်ားလည္းလမုန္းပြဲၾကိဳက္ေပမယ့္ေဘးကပိုင္ရွင္ေတြမ်က္ႏွာအကဲခတ္ျပီးသိပ္စိတ္မ၀င္စားသေယာင္ေယာင္ဟန္ေပးၾကရတာေပါ့..ေရွ႕တန္းျပန္ခ်ိန္စိတ္အပန္းေျပစရာဒီလိုပြဲေလးေတြစီစဥ္ေပးရသည္..
ေနာက္တန္းေရာက္ေတာ့လည္းေလ့က်င့္ေရးကိစၥမ်ားႏွင့္တကယ္ေတာ့စစ္သည္အားလံုးမအားရပါ..အမွန္ေတာ့ေရွ႕တန္းျပန္ခ်ိန္ဆိုတာျပန္ေရာက္လာသူတို႔ရဲ႕မိသားစုေတြေပ်ာ္မဆံုးသလိုျပန္မလာနိုင္သူတို႔အတြက္စိတ္မေကာင္းျခင္္းၾကီးစြာျဖစ္ရတဲ့အခ်ိန္ေလးပါ..ခင္သက္လည္းကိုယ့္မ်က္စိေရွ႔တဲ့တဲ့ခင္ပြန္းသည္ကိုမ်က္၀ါးထင္ထင္မျမင္ရေသးမခ်င္းစိတ္မေအးနိုင္ေသးပါဘူး..ေရွ႕တန္းျပန္ကားတန္းေခ်ာင္းပစ္ခံရတာမ်ိဳးလည္းၾကားဖူးသည္ေလ..
ဒီေန႔ေရွ႕တန္းျပန္၀င္မယ့္ရက္..တမနက္လံုးခင္သက္ျပာယာခပ္ေနသည္..ဘာကိုျပာေနမွန္းလည္းမသိ..မသိသူတေယာက္ၾကည့္လွ်င္အရူးတေယာက္လို..လူကအေယာင္ေယာင္အမွားမွား..တကယ္ကအေပ်ာ္လြန္ေနတာ..တတပ္လံုးကိုယ္လိုလူေတြခ်ည္းမို႔သာေတာ္ေရာ့သည္..ဟင္းေတြလည္းကိုေမာင္ၾကိဳက္တတ္တာခ်ည္းခ်က္ထားသည္..အိပ္ယာခင္းေခါင္းအံုးစြပ္ကအစခန္းစီးလိုက္ကာအဆံုးအသစ္လဲထားသည္..တံမ်က္စည္းလည္းဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္လွဲမိေနမွန္းမသိ..ေမာရပန္းရမွန္းလည္းမသိနိုင္..ပန္းကံုးေတြလည္းအဆင္သင့္ဗန္းေပၚမွာျပင္ဆင္ထားျပီးျပီ..ေန႔လည္က်ေတာ့ယူနီေဖာင္းေလးလဲျပီးတပ္ရင္းမႈးကေတာ္အိမ္မွာသြားစုၾကသည္..တပ္ရင္းမႈးကေတာ္ခမ်ာလည္းအစစအရာရာလိုေလေသးမရွိေအာင္ျပင္ဆင္ေန၊စီစဥ္ေပးေနရလို႔ေမာရွာတာပါဘဲ..သူလည္းဘဲတပ္ရင္း၏မိခင္မဟုတ္ပါလား..
လူစံုေတာ့ၾကိဳဆိုေရးမ႑ပ္စီထြက္လာၾကသည္..တျခားအဆင့္တို႔၏မိသားစု၀င္မ်ားလည္းပန္းကံုးကိုယ္စီကိုင္လို႔တပ္ရင္းဂိတ္၀တေလွ်ာက္ေဘးဘယ္ညာစီတန္းျပီးေရွ႕တန္းျပန္မ်ားကိုေမွ်ာ္ေနၾကသည္..သိပ္မၾကာခင္ေရွ႕တန္းျပန္ကားတန္းေတြကိုခပ္ေ၀းေ၀းမွာျမင္လိုက္ရသည္..ကားေတြအားလံုးရပ္ျပီးစစ္သည္အားလံုးတပ္ခြဲအလိုက္ဖြဲ႕စည္းပံုအတိုင္းတန္းစီျပီးစစ္ေၾကာင္းပံုစံခ်ီတက္လာၾကသည္..တပ္မိသားစုမ်ားကတပ္ရင္းဂိတ္၀မွဂုဏ္ျပဳၾကိဳဆိုျပီးပန္းကံုးေတြစြပ္ၾက..ႏႈတ္ဆက္ၾက..ေခၚၾကေအာ္ၾကနဲ႔တက္ၾကြစြာသက္၀င္လႈပ္ရွားဆူညံေနေတာ့သည္..ခင္သက္မ်က္လံုးေတြကကိုေမာင့္ကိုရွာေနမိေပမယ့္ခုထိမေတြ႕..ခင္သက္ငိုခ်င္လာသည္..လက္ထဲကိုင္ထားေသာစပယ္ပန္းကံုးေလးကို၀မ္းပန္းတနည္းငံု႔ၾကည့္ခ်ိန္မွာေတာ့ေရွ႔မွာလာရပ္ေသာလူရိပ္..ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ဆံပင္ဂုတ္ေထာက္နဲ႔မဲမဲသဲသဲလူတေယာက္..ဒါကိုေမာင္တဲ့လားကြယ္..ဇနီးသည္ေတာင္မမွတ္မိနိုင္ေအာင္ပါလား..
ကိုေမာင္ကေတာ့ဗိုက္ဖံုးအက်ီ ၤေလးနဲ႔သူမကိုျပံဳးျပံဳးၾကီးၾကည့္ေနသည္..ခင္သက္မ်က္ရည္ေတြ၀ဲလာျပီးကိုေမာင့္ကိုပန္းကံုးစြပ္ေပးလိုက္မိသည္..က်န္တဲ့စစ္သည္မ်ားဆီလည္းခုမွအေျပးအလႊားပန္းကံုးေတြလိုက္စြပ္ေနမိေတာ့သည္..ကိုေမာင္ကေတာ့တန္းစီကြင္းဆီထြက္သြားပါျပီ..တပ္ရင္းမႈးကေတာ္နဲ႔တပ္မိသားစု၀င္မ်ားလည္းတန္းစီကြင္းဆီတေပ်ာ္တပါးလမ္းေလွ်ာက္လိုက္ပါလာခဲ့ၾကေတာ့သည္..တပ္ရင္းမႈးမိန္႔ခြန္းအျပီးမွာေတာ့မိသားစု၀င္မ်ားနဲ႔စစ္သည္မ်ားရဲ႔ဖက္လွဲတကင္းေျပာၾကဆိုၾကရယ္ေမာၾကနဲ႔ပစၥည္းေတြတေယာက္တလက္သယ္လို႔မိသားစုရွိရာလိုင္းခန္းမ်ားဆီေလွ်ာက္သြားၾကသည္..ခင္သက္လည္းကိုေမာင့္လက္ေမာင္းကိုခိုတြဲလို႔မိႈရေသာမ်က္ႏွာနဲ႔အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္ေပါ့..
အမဇင္မာအိမ္ေရွ႕အျဖတ္မွာေတာ့ကိုေမာင္နဲ႔ခင္သက္မတိုင္ပင္ရဘဲႏွစ္ေယာက္အတူတခ်က္ရပ္ေငးလိုက္မိသည္..ရင္ထဲတြင္စိတ္မေကာင္းျခင္းၾကီးစြာခံစားလိုက္ရသည္..ခင္သက္ကိုအစစအရာရာသိနားလည္ေအာင္သင္ေပးခဲ့ေသာအမတေယာက္ဘ၀ခရီးအဆင္မွေျပပါ့မလား..ပင္ပန္းဆင္းရဲေနမလား..ဆက္မေတြးနိုင္ေအာင္ရင္ထဲက်ဥ္သြားသည္..မျမဲတဲ့ေလာကဓံေတြကိုကိုယ္တိုင္လည္းရင္ဆိုင္တတ္ေအာင္ၾကိဳးစားရပါဦးမည္..စိုး၀င္းတေယာက္ဗိုလ္ၾကီးေက်ာ္စိုးသိုက္မိသားစုကိုျမင္ေယာင္မိသည္..အမွန္ဆိုဒီအခ်ိန္မိသားစုေပ်ာ္ရမည့္အခ်ိန္..ခုေတာ့ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္အတိတ္တခုကိုသာေပးစြမ္းနိုင္ေတာ့သည္..သူငယ္ခ်င္းေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ..ရဲေဘာ္မေသ..ေသေသာ္ငရဲမလားပါကြာ..စိတ္ထဲကဆုေတာင္းေပးရင္းဇနီးသည္ခင္သက္ပုခံုးေလးကိုတခ်က္ညွစ္ျပီးအိမ္ဘက္ေလွ်ာက္လာခဲ့ေတာ့သည္..
-----------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

ပန္းေၾကြေကာက္သူ..(၁၀)


အိမ္ေရွ႕ကိုေ၀ါကနည္းထိုးရပ္လာတဲ့ကားသံၾကားလိုက္တာေၾကာင့္ခင္သက္လန္႔သြားသည္..ဒီအရပ္မွာခင္သက္ဆီကားနဲ႔လာလည္စရာမိတ္ေဆြလည္းမရွိ..စစ္သားမိန္းမပီပီအရင္ဆံုးပူပန္သြားမိတာကိုေမာင့္အတြက္..အားကိုးစရာတခုတည္းရွိေသာဘုရားသာတလိုက္သည္..ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႔..မရြံ႕မရဲနဲ႔အိမ္ေရွ႕ထြက္ၾကည့္ေတာ့ပစ္ကပ္ကားတစီး..ခရီးေ၀းႏွင္လာဟန္ျဖင့္ဖံုတို႔နဲ႔ညစ္ေပေနသည္..ကားေရွ႕ခန္းတံခါးဖြင့္ဆင္းလာသူကေတာ့..
-
ေမေမ..
-
ပိန္သြားလိုက္တာသမီးရယ္..ေနနိုင္တယ္ေအ..
-
အမေလး..ေမေမ..ေမေမ..သမီးအိပ္မက္မက္ေနတာမဟုတ္ဘူးေနာ္..ေမေမရယ္..
-
မိခင္ျဖစ္သူကိုျမင္လိုက္စဥ္ခဏစကားေတာင္မဆိုနိုင္ေတာ့ဘဲမ်က္ရည္မိုးတို႔တာက်ိဳးျပီးစီးက်လာသည္..ေမေမ့ကိုေျပးဖက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ေလးအတြင္းတေလာကလံုးျပည့္စံုလံုျခံဳေႏြးေထြးသြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္..ခြန္အားေတြျပည့္လာသလိုေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ၾကည္နူး၀မ္းနည္းမႈေတြအတိုင္းအဆမဲ့..မိဘေမတၱာရဲ႕လႊမ္းျခံဳစိုးမိုးနိုင္စြမ္းကအံ့မခန္းပါလား..ခင္သက္ကိုဖက္ျပီးေမေမလည္းမ်က္ရည္ေတြက်ေနသည္..ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀းမိခင္ေမတၱာနဲ႔သမီးျဖစ္သူဆီအေရာက္လာေသာမိခင္ပါ..

ကားေမာင္းလာတာကအကိုၾကီး..အကိုၾကီးကကားေပၚကခပ္ေအးေအးဆင္းလာျပီးခင္သက္ေခါင္းကိုလာပြတ္သည္..မိခင္သက္တို႔အကိုရင္ခြင္ထဲတခါေျပာင္းငိုတာေပါ့..ရင္ထဲမွာတလႈိက္လႈိက္နဲ႔၀မ္းနည္းတာလား..၀မ္းသာတာလားမေ၀ခြဲနိုင္ေသာခံစားမႈနဲ႔မ်က္ရည္တို႔ကထိန္းမရေအာင္က်ေနမိသည္..ကားေပၚကပစၥည္းေတြကို၀ိုင္းကူခ်ေပးေတာ့သူမအသံုးအေဆာင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသယ္လာေပးတာေတြ႔ရသည္..ေမေမကအိမ္ထဲေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္..မီးဖိုထဲ၀င္ၾကည့္လိုက္နဲ႔လုပ္ေနသည္..ထင္းမီးဖိုကိုျမင္ေတာ့တအံ့တၾသသမီးျဖစ္သူကိုတခ်က္ၾကည့္ျပီးေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိတ္ေနသည္..
-
သားေရ..အဲ့နားကအစားအေသာက္ေတြထဲ့ထားတဲ့ျခင္းယူခဲ့စမ္း..လာ..သမီး..ဒီမွာသမီးၾကိဳက္တတ္တဲ့ပုစြန္ထုတ္ၾကီးေတြေမေမေၾကာ္လာတယ္..ျပန္ေႏႊးလိုက္ဦး..ဒါကပုစြန္ေျခာက္ေၾကာ္..ဒီဘက္ကငါးရံ႕ေျခာက္ေထာင္းေၾကာ္လာတာ..ဒီပုလင္းကဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္..ပလတ္စတစ္အိတ္နဲ႔ထုတ္ထားတာကငပိေၾကာ္..သမီးၾကိဳက္တဲ့အရီးေတာင္လက္ဖက္နဲ႔အေၾကာ္စံုကဒီအိတ္ထဲမွာ..သရက္သီးသနပ္လည္းအစိမ္းသနပ္ေရာ၊အခ်ိဳအစပ္ႏွစ္မ်ိဳးလံုးေရာစံုေအာင္ထဲ့လာတယ္..ၾကာရွည္စားရတာေပါ့..ငါးရံ႕ေျခာက္ျပားေတြကေတာ့ဟိုဘက္ျခင္းထဲမွာ..ပုစြန္ေျခာက္ထုတ္လည္းပါတယ္..ငါးခူေတြလည္းတပိသာေတာင္ေၾကာ္လာတာေအ..ျပန္ေတာ့ေႏႊးေပါ့..၀က္သားနဲ႔ၾကက္သားေတာ့ခပ္ေျခာက္ေျခာက္ေလးမြျပီးေၾကာ္လာေပးတယ္..သမီးၾကာရွည္စားလို႔ရေအာင္..ဟဲ့..ဒါနဲ႔..သမီးခင္ပြန္းေရာ..မျမင္ပါလား..ေအာ္..အဲ့နားကအထုတ္ကသမီးၾကိဳက္တဲ့အခ်ဥ္ထုတ္ေတြေမေမ၀ယ္လာတာ..ဒီမွာဆိုမရွိေလာက္ဘူးဆိုျပီး..
-
အမ်ားၾကီးပါလားေမေမရယ္..ကိုေမာင္ကေရွ႕တန္းထြက္ေနတယ္ေမေမ..
-
ဟဲ့..ဒါဆိုတအိမ္လံုးငါ့သမီးေလးတေယာက္တည္းေပါ့..ေနရတာမေၾကာက္ဘူးလား..
-
ညဘက္ေတာ့လိုင္းထဲကေကာင္မေလးတေယာက္လာအိပ္ေပးပါတယ္ေမေမ..
-
ေအာ္..သမီးေရ..အဲ့ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲမွာသမီးတို႔အထက္အရာရွိအိမ္ေတြေပးဖို႔လက္ေဆာင္ေတြပါတယ္...ညည္းအေဖကေတာ့တအိမ္လံုးမ်ားမသြားေတာ့မလားဆိုျပီးငါ့ကိုေငါ့ေနေလရဲ႕..သမီးအေဖလည္းသတိရပါတယ္ေအ..ညည္းမ်ားစဆက္သြယ္မလားေစာင့္ေနတာ..စာမလာေတာ့လည္းမိဘကဘဲမေနနိုင္ေတာ့လာရတာေပါ့..အေတာ္ေမးျမန္းစံုစမ္းရေသးတာ..ညည္းတပ္ဘယ္ရွိမွန္းမွမသိတာ..ေတာ္ေသးတယ္..သမီးသူငယ္ခ်င္းမိစုကေျပာျပလို႔..
-
သမီးလည္းေမေမတို႔ဆီခုဘဲစာေရးမလို႔လုပ္ေနတာပါ..
-
ေတာ္ပါေအ..ခုမွမပလီေနနဲ႔ေတာ့..သမီးပိန္သြားတယ္..အစားေကာေသခ်ာစားရဲ႔လား..
-
စားပါတယ္ေမေမ..ကိုယ္၀န္ရွိေတာ့နည္းနည္းအစားပ်က္လို႔ပါ..
-
ေအာင္မေလး..ဘယ္လို..ဘယ္လို..ဟဲ့..မင္းေ၀..ၾကားလား..နင္ဘၾကီးျဖစ္ေတာ့မဟဲ့..အံမယ္..ငါေတာင္အဖြားျဖစ္ျပီေပါ့..မျဖစ္ေသးဘူး..နင့္အေဖကိုေျပာမွ..သူလည္း၀မ္းသာေတာ့မွာဘဲ..ကဲ..ဒါဆိုခနနားျပီးညည္းအေဖဆီဖုန္းဆက္မယ္..ေအာ္..ၾကာပါတယ္ေအ..မင္းေ၀..ဖုန္းဘယ္ကဆက္လို႔ရမလဲ..ျမိဳ႔ထဲသြားၾကည့္စမ္း..သားအေဖကိုသူအဖိုးျဖစ္ျပီဆိုတာေျပာလိုက္..ၾကားလား..လာ..သမီး..အခန္းထဲသြားနားမယ္..အဲ့ျခင္းေတြမ"မ"ေနနဲ႔..ျပီးမွေမေမလုပ္မယ္..တို႔သားအမိစကားေလးဘာေလးေျပာတာေပါ့..ရာသီဥတုကေတာ့ေအးသား..ေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းပါတယ္..
-
ညေနက်ေတာ့တပ္ရင္းမႈးအိမ္ေမေမယူလာတဲ့လက္ေဆာင္ေတြသြားေပးျပီးေမေမနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမယ္ေလ..ေမေမေနာ္..သမီးဆိုးတာေတြေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔..သိလား..
-
မိဘကသားသမီးဆိုးရင္အိမ္မွာသာက်ိတ္ဆံုးမတာပါေအ..တစိမ္းေတြႏွိမ္ေအာင္ေတာ့သူမ်ားေရွ႕ဘယ္ေျပာပါ့မလဲ..
-
သားအမိႏွစ္ေယာက္စကားေတြကေျပာမကုန္..ေမေမကခင္သက္ကိုတပ္ရင္းမႈးကေတာ္ဆီမွာေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔အတန္တန္အပ္ႏွံရွာသည္..အိမ္တြင္လိုမည့္ပစၥည္းမ်ားလည္း၀ယ္ျခမ္းျဖည့္တင္းေပးသည္..အစားအေသာက္မ်ားလည္းၾကာရွည္ခံေအာင္စီမံျပီးဘူးမ်ားနဲ႔ထဲ့သြင္းေပးသြားသည္..သမီးျဖစ္သူအေရးအေၾကာင္းသံုးဖို႔ကိုလည္းေငြတသိန္းတိုးတိုးက်ိတ္က်ိတ္လက္သိပ္ထိုးထဲ့ခဲ့ေပးေသးသည္..ကေလးအသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကိုလည္းေတာင္ၾကီးတက္ကာစိတ္တိုင္းက်ေရြး၀ယ္ျပီးစနစ္တက်ထုတ္ပိုးသိမ္းဆည္းေပးထားျပန္သည္..ေမြးဖြားခါနီးတခါျပန္တက္လာခဲ့မည္ေျပာျပီးခင္သက္နဲ႔တပတ္ေလာက္ေနျပီးရန္ကုန္ျပန္သြားရွာသည္..ေမေမျပန္ေတာ့ခင္သက္တို႔ထံုးစံအတိုင္းမ်က္ရည္လည္ရႊဲ..ဘ၀တြင္ခြဲခြာျခင္းေတြသည္စိတ္ကိုဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းဆင္းရဲေစတယ္ဆိုတာခင္သက္ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္နားလည္ခဲ့သည္..
ဒီေန႔ေတာ့အရာရွိကေတာ္အားလံုးတပ္ရင္းမႈးကေတာ္အိမ္မွာစုရသည္..ကိစၥကအရာရွိကေတာ္ေတြရဲ႔ယူနီေဖာင္းအသစ္ခ်ဳပ္ရန္..အေရာင္ေတြေရြးၾက..စဥ္းစားၾကျပီးျမိဳ႔ထဲသို႔ကားနဲ႔ထြက္ကာအထည္ဆိုင္ေတြမွာပိတ္စလိုက္၀ယ္ရသည္..အားလံုးအတြက္လံုေလာက္တဲ့ပိတ္စရဖို႔အဓိကထားေတာ့အေရာင္ကခင္သက္သီပ္မၾကိဳက္သည့္အေရာင္..အစိမ္းပုတ္ေရာင္မွာႏွင္းဆီအ၀ါေဖာက္ထားေသာခ်ိတ္ဆင္လံုခ်ည္နဲ႔အက်ၤီကအ၀ါေရာင္..
မၾကိဳက္လည္းဘာေျပာနိုင္မွာလဲ..ကိုယ့္အထက္အရာရွိကေတာ္ေတြကဒါဆိုေတာ့ကိုယ္လည္းဟုတ္ကဲ့ေပါ့..ဟင့္အင္းလို႔ေျပာတတ္ျခင္းဟာတပ္ထဲမွာေခ်ာင္ထိုးခံရမည့္လမ္းေၾကာင္းဆိုတာအမဇင္မာလြင္ကသင္ေပးထားသည္..ျပံဳးျပံဳးေလးဟုတ္ကဲ့လုပ္ျခင္းသည္ကိုယ့္ခင္ပြန္းအတြက္လြန္စြာအေထာက္အကူျဖစ္သည္ေလ..ဒါ့အျပင္အားတဲ့အခ်ိန္ေလးတပ္ရင္းမႈးကေတာ္အိမ္သြားေရာက္လည္ပတ္ျပီး၀ိုင္းကူလုပ္ေပးတာမ်ိဳး..ကိုယ့္အိမ္မွာဟင္းမေကာင္းေပမယ့္တပ္ရင္းမႈးအိမ္ကိုဘဲေပါင္းဟင္းပို႔တာမ်ိဳးေလးေတြလည္းလုပ္ေပးဖို႔လိုသည္..
ယူနီေဖာင္းေရြး၀ယ္ျပီးျပန္လာေတာ့တပ္ရင္းမႈးအိမ္မွာပင္လိုသေလာက္ျဖတ္ေတာက္ေပးျပီးအက်ၤီပံုစံသတ္မွတ္ေပးသည္..ထံုးစံအတိုင္းရင္ဖံုးပါဘဲ..ခင္သက္ကေတာ့ကိုယ္၀န္နွင့္ျဖစ္၍ဗိုက္ဖံုးအက်ၤီေပါ့...ခပ္ျမန္ျမန္ခ်ဳပ္ဖို႔တပ္ရင္းမႈးကေတာ္ကမွာသည္..ေရွ႕တန္းထြက္တာေျခာက္လၾကာျပီဆိုေတာ့သိပ္မၾကာခင္ေရွ႕တန္းျပန္၀င္ေတာ့မွာမို႔ယူနီေဖာင္းေတြအခ်ိန္မွီျပီးေအာင္ခ်ဳပ္ဖို႔ေျပာေတာ့ခင္သက္ေပ်ာ္လြန္းလို႔ေဟးလို႔ေတာင္ေအာ္လိုက္ခ်င္သည္..ကိုေမာင္ျပန္လာေတာ့မည္ေလ..ေပ်ာ္တာေပါ့..
ဒီလိုနဲ႔ေရွ႕တန္းျပန္၀င္ခါနီးရက္ေတြေရာက္လာေတာ့..
------------------------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

ပန္းေၾကြေကာက္သူ..(၉)


ခင္သက္မီးဖိုထဲ၀င္ရင္းကအမွတ္မထင္ေဘးအိမ္ကိုအၾကည့္ေရာက္သြားသည္..တံခါးေတြပိတ္ထားတဲ့အိမ္..ခုေတာ့လည္းလူသူကင္းမဲ့လို႔..အမဇင္မာတို႔မရွိေတာ့ပါ..သားငယ္ႏွစ္ေယာက္ကိုလက္ဆြဲျပီးမိဘရပ္ရြာျပန္သြားရရွာေသာအမဇင္မာလြင္ကိုဖက္ျပီးခင္သက္ငိုခဲ့ရသည္..ခင္သက္အားမေပးတတ္ပါ..ကိုယ္တိုင္လည္းအားငယ္ေနမိသူေလ..ခင္သက္သာဆိုမိဘေတြဆီဘယ္လိုျပန္ေျပးမလဲ..အေတြးတို႔ကိုဆက္မေတြးရဲ..အမဇင္မာလြင္ကိုၾကည့္ျပီးထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္မိတာအမွန္..အားကိုးရာမဲ့ေသာခံစားမႈတို႔ကဖိစီးလွသည္..
အေတြးေတြကိုေခါင္းခါရမ္းေမာင္းထုတ္လိုက္ျပီးျမက္ဦးထုတ္ေလးဆြဲယူေဆာင္းလိုက္သည္..ဒီေန႔ဖက္တိတ္ရွိသည္..ေနာက္တန္းက်န္ေနသည့္ဌာနခ်ဳပ္တပ္ခြဲသည္လည္းမနားရပါ..တပ္ခြဲအလိုက္လယ္ကြင္းမ်ားစီစဥ္ေပးထားသည္..စိုက္ခင္းမ်ားစီစဥ္ထားသည္..တပ္ခြဲအလိုက္ရဲေမမ်ားမွာေကာက္စိုက္သမလည္းျဖစ္ရသလိုဟင္းသီးဟင္းရြက္စိုက္ခင္းမ်ားလည္းေရေလာင္းေပါင္းသင္ရသည္..တပ္ရင္းတပိုင္တနိုင္စိုက္ပ်ိဳးခင္းနဲ႔လယ္ကြင္းမ်ားမွာရဲေမေတြအလုပ္မ်ားရသလိုငါးကန္နဲ႔ၾကက္ျခံမွာလည္းေနာက္တန္းက်န္ရဲေဘာ္အၾကပ္စစ္သည္မ်ားအလုပ္ရႈပ္ရသည္..
ငါးကန္..၀က္ျခံ..ႏြားျခံနဲ႔ၾကက္ျခံကိုင္ရေသာအရာရွိမ်ားကေတာ့မ်က္ခံုးတင္မကမ်က္ခမ္းပါလႈပ္ေပေရာ့..စစ္ေျမျပင္အတတ္အျပင္ဘက္စံုထူးခၽြန္ေအာင္ခိုင္းေတာ့လည္းမေအာင္ျမင္လွ်င္လစာခ်က္လက္မွတ္ေလးကလႈတ္တုတ္တုတ္...ေငြစိုက္ရမွာမို႔မိဘဆီကေငြေတာင္းရသူနဲ႔..ဇနီးသည္ဆြဲၾကိဳးေလးအရည္ေဖ်ာ္ရသူနဲ႔စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴအေဖအေမကူပါျဖစ္ေနေတာ့သည္..တပ္ဆိုတာကေရဘူးေပါက္တာမလို..ေရပါတာဘဲလိုခ်င္တာကိုး..သားေမာင္အရာရွိတပ္ရင္းစိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရးမွာတေနရာရာကိုင္ရျပီၾကားတာနဲ႔မိဘေမာင္ဘြားဇနီးမယားတို႔မွာေငြစေၾကးစၾကိဳရွာထားရျပီ..သိပ္မၾကာခင္စိုက္ရသည့္အသံၾကားရေတာ့မည္ေလ..အရာရွိကမ်က္ခံုးတင္လႈပ္တာ..မိသားစုကအိမ္ပါခပ္နဲ႔နဲ႔လႈပ္ေနသလိုခံစားရသည့္တပ္မေတာ္စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရးပါ..
ဒီၾကားထဲမၾကာခနတပ္စစ္လာတတ္ေသာအထက္လူၾကီးမ်ား၏လိုအပ္သည္မ်ားကိုမွာစားသြားျခင္းကလည္းမွာၾကားသြားျခင္းဟုသာသေဘာေပါက္ရျပီးတပ္ရင္းမႈးကေတာ္၏ပိုက္ဆံအိတ္ထဲကေငြကမ်က္ျဖဴစိုက္ထြက္ေလေတာ့သည္..ဒီေတာ့လည္းအေရးၾကံဳလွ်င္အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစျခင္းအလို႔ငွာလူပ်ိဳအရာရွိမ်ားလည္းအိမ္ေထာင္ဘက္ကိုေယာက္ခ်ိဳဇြန္းသာရွာၾကေတာ့သည္ေပါ့..ေယာက္ခ်ိဳဇြန္းနဲ႔ခပ္မွမ်ားမ်ားပါတာမဟုတ္လား..ၾကီးၾကီးမ်ားမ်ားပါနိုင္မည့္အိမ္ေထာင္ဘက္ကိုရွာေတာ့အမ်ားမ်က္ေစာင္းထိုးကာအေျပာခံရျပန္ေရာ..တကယ္ေတာ့တပ္မေတာ္သားတေယာက္ခ်င္းစီရဲ႔ဘ၀ေတြကခက္ခဲလွပါသည္..ပါရမီျဖည့္ဖက္တို႔၏ဘ၀ကပို၍ခက္ခဲသည္..လူအားေငြအားအကုန္စိုက္ထုတ္ျပီးခင္ပြန္းသည္၏ေရွ႕ေရးအတြက္ျဖည့္ဆည္းရသည္..အလိုက္သိမႈေပါင္းမ်ားစြာျပဳ၍သည္းခံမႈေပါင္းမ်ားစြာစေတးရသည္..ေတာ္ရံုလူမလုပ္နိုင္ေသာအမွန္တကယ္ပါရမီျဖည့္သူမ်ားပင္ျဖစ္ေတာ့သည္..
ခင္သက္တေယာက္ဖက္တိတ္ကျပန္လာျပီးေမာေမာနဲ႔အိမ္ေရွ႕ထိုင္ခံုေပၚတြင္ထိုင္ခ်လိုက္မိသည္..ခုဆိုကိုေမာင္ေရွ႕တန္းထြက္တာေလးလပင္ျပည့္ေတာ့မည္..အနည္းငယ္စူသေယာင္ေယာင္ျဖစ္လာေသာ၀မ္းဗိုက္ကိုအသာပြတ္ရင္းသားေလးလား..သမီးေလးလားဟုေတြးေနမိသည္..ကိုေမာင္ကေတာ့ေပ်ာ္ေနရွာသည္..ေန႔သစ္မ်ားအားလံုးမွာရင္ေသြးေလးအတြက္ဆိုသည့္စိတ္ကူးေတြနဲ႔အေတြးေတြကိုပံုေဖာ္ၾကည့္ေနမိသည္..ဘာေလးေမြးေမြးကိုယ့္ရင္ေသြးမို႔ခ်စ္ရမွာပင္..တပ္ထဲမွာလည္းအေတာ္ေနသားက်ေနျပီ..ခပ္ေ၀းေ၀းကျပာရီမိႈင္းမိႈင္းေတာင္ျပာတန္းေတြကိုေငးၾကည့္ရင္းမိဘေတြကိုလြမ္းေနမိသည္..အေဖနဲ႔အေမစိတ္ဆိုးေနတုန္းလား..ဒီအခ်ိန္ဘာေတြလုပ္ေနမလဲ..သမီးမိုက္ကိုသတိတရမွရွိပါ့မလား..
ကိုယ္တိုင္ရင္ေသြးရေတာ့မည္ဆိုေတာ့မိဘေက်းဇူးသိလာသည္..အေဖနဲ႔အေမစိတ္ပူရွာမွာဘဲ..ကိုေမာင္နဲ႔သေဘာမတူတာလည္းခင္သက္ကိုခ်စ္ေသာစိုးရိမ္စိတ္ေၾကာင့္ဘဲျဖစ္မည္...အမဇင္မာလိုအျဖစ္မ်ိဳးခင္သက္ကိုမၾကံဳေစခ်င္လို႔ဂရုဏာေဒါေသာတားျမစ္တာကိုခင္သက္အခ်စ္ေဇာနဲ႔မိဘကိုစိတ္လုပ္ခဲ့မိသည္..တကယ္ေတာ့မိဘဆိုတာကိုယ့္ထက္ပိုျပီးကိုယ့္ေရွ႕ေရးကိုၾကည့္သူေတြပါဘဲေလ..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္မိဘေတြစိတ္ဆိုးမေျပလည္းကန္ေတာ့ေတာင္းပန္သည့္စာေလးတေစာင္ေတာ့ေရးလိုက္ေတာ့မည္..ရန္သူေတာင္လက္နက္ခ်ရင္ေက်ေအးေသးတာ..ခုကသားသမီးကေတာင္းပန္တာမို႔ခြင့္လႊတ္မယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတာေတာ့အမွန္..ခုဘဲစာေရးလိုက္ေတာ့မည္..ခင္သက္စိတ္လိုက္မာန္ပါထိုင္ခံုမွအထလိုက္တြင္..
--------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...