Welcome To My Blog... :)

ေရာက္လာၾကသူမ်ားအားလံုး စိတ္ခ်မ္းေျမွ႕ပါေစရွင္။

Friday, 3 October 2014

ေသြးေၾကြး (၁၄)


အိမ္ထဲမွာေတာ့ ခ်ာလီက Backblast (ေပါက္ကြဲမႈသက္ေရာက္သည့္ဧရိယာ) ကိုတြက္ခ်က္ၿပီး ေနာက္တံခါးတခ်ပ္ကို ထပ္ခြဲဖို႔ျပင္ေနပါတယ္။ ဒီတခါေပါက္ကြဲမွဳက အိမ္ရဲ႕အတြင္းပိုင္းမွာဆိုေတာ့ ေပါက္ကြဲအားက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ျပင္းထန္ႏိုင္ၿပီး အိမ္တံခါးေတြ၊ ျပတင္းေပါက္ေတြ ပ်က္စီးသြားမွာပါ။ ခ်ာလီ့အနားမွာ ႐ွိေနတဲ့ Operator ႏွစ္ေယာက္ထဲက တေယာက္က အထဲကအခန္းတခန္းရဲ႕ အ၀င္၀ကတံခါးကို အကာအကြယ္ယူၿပီး တံခါးေနာက္မွာ ရပ္ေနပါတယ္။

“ သူငယ္ခ်င္း အဲဒီတံခါးကေ႐ွာ့႐ွိတယ္…”

အဲဒီ Operator ကို ခ်ာလီကလွမ္းေျပာလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီေမာင္လည္း တံခါးေနာက္ကေန ထြက္သြားပါတယ္။

“ အုန္း…”

“ ဒုန္း…”

တံခါးကိုခြဲလို႔ထြက္လာတဲ့ အသံကပဲ့တင္ၿပီး ၾကက္ျခံနားမွာရပ္ေနတဲ့ က်ေနာ္ေတာင္အက်ယ္ႀကီး ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ေပါက္ကြဲမႈကျဖစ္လာတဲ့ဖိအားက ျပင္းထန္လြန္းေတာ့ ခုနက Operator အကာအကြယ္ယူၿပီး ရပ္ေနတဲ့တံခါးက ပတၱာေတြျပဳတ္ထြက္ၿပီး နံရံကိုဒုန္းကနဲ သြားေဆာင့္ပါတယ္။ အဲဒီတေယာက္လည္း ၾကက္ေသေသသြားပါတယ္။ သူသာေနရာမေ႐ႊ႕ရင္ သူရပ္ေနတဲ့ေနရာနဲ႔ ပတၱာျပဳတ္ၿပီး တံခါးလြင့္ထြက္လာတဲ့ လမ္းေၾကာင္းနဲ႔က ကြက္တိပဲဆုိေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ ရသြားႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီ Operator က ခ်ာလီ့ကို ေက်းဇူးတင္စကားဆုိပါတယ္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း ေအးခ်မ္းေမ ျဖစ္ေနတဲ့တံခါးကို တြန္းတိုက္ၿပီး အိမ္ထဲကိုဆက္၀င္ၾကပါတယ္။ တံခါးပြင့္သြားေတာ့ ေနာက္မွာတန္းစီေနတဲ့ DEVGRU Operator ေတြအားလံုး တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ကပ္လ်က္၀င္လိုက္လာၿပီး အေပၚထပ္ေတြကို တက္႐ွင္းၾကပါတယ္။ က်ေနာ့္အလွည့္ေရာက္လာေတာ့ ခပ္သြက္သြက္ေလး၀င္လိုက္ၿပီး ေလွကားေပၚကိုတက္လိုက္ပါတယ္။

က်ေနာ့္အေ႐ွ႕က၀င္သြားတဲ့ Operator ေတြက အမ်ားစုပါ။ ႏွစ္လႊာနဲ႔သံုးလႊာကို ဆက္ထားတဲ့ ေလွကားက ေၾကာင္လိမ္လိုေဆာက္ထားၿပီး တထပ္နဲ႔တထပ္ ၾကားထဲမွာ ခဏနားလို႔ရတဲ့ တေထာက္နားလို႔ရတဲ့ ေနရာကြက္လပ္ေလး႐ွိပါတယ္။ ခုအခ်ိန္က်ေတာ့ အထဲက႐ွိေနတဲ့သူေတြအတြက္ ျပန္ခုခံတိုက္ခိုက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ အလံုအေလာက္ရသြားပါၿပီ။ အထဲမွာ ဘယ္လုိအေနအထားနဲ႔ ခုခံဖို႔ေစာင့္ေနတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔လည္း ဘယ္လိုမွမသိႏိုင္ပါဘူး။ အေပၚတက္ဖုိ႔ကလည္း အဲဒီေၾကာင္လိမ္ေလွကားကတက္တဲ့ တလမ္းပဲ႐ွိပါတယ္။

ေလွကားရဲ႕အေနအထားအရ ေအာက္ကတက္ရမယ့္ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အခြင့္မသာပါဘူး။ Operator ေတြအားလံုးလည္း သတိ၀ီိရိယအျပည့္နဲ႔ လုပ္သင့္တာဆက္လုပ္ ေနၾကရပါတယ္။ ပြားတာတို႔၊ ေအာ္လိုက္တာတို႔၊ ေျပးတာတို႔ ဘယ္သူမွမလုပ္ၾကပါဘူး။ အားလံုး တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ပဲ လႈပ္႐ွားေနၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အားလံုးက NVG ေတြကိုယ္စီတပ္ထားၾကေတာ့ အေမွာင္ထဲမွာျမင္ႏုိင္တဲ့အခ်က္က က်ေနာ္တို႔ကိုအသာစီးရေနေစပါတယ္။ အေလာတႀကီးနဲ႔ အေသခံၿပီး ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲစရာမလိုပါဘူး။ အေျခအေနကို အကဲခတ္ၿပီး ပါးပါးနပ္နပ္လႈပ္႐ွားဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။

အဲလိုနဲ႔က်ေနာ္လည္း ေၾကာင္လိမ္ေလွကားရဲ႕ ေျမညီထပ္နဲ႔အေပၚထပ္ႏွစ္လႊာၾကားက ေနရာလပ္ကို ေရာက္လာပါတယ္။ Operator အမ်ားစုကေတာ့ ျဖန္႔ၿပီး ခြဲထြက္သြားၾကပါၿပီ။ ႏွစ္လႊာမွာက်ေတာ့ အိမ္ႀကီးရဲ႕ ေတာင္ဘက္အျခမ္းမွာ႐ွိတဲ့ ေလသာေဆာင္ဘက္သြားတဲ့ Hallway (ေလွ်ာက္လမ္း) အ႐ွည္ႀကီး႐ိွပါတယ္။ စုစုေပါင္းတံခါး (၄) ေပါက္႐ွိၿပီး ႏွစ္ေပါက္က က်ေနာ္ေရာက္ေနတဲ့ ေၾကာင္လိမ္ေလွကားက တေထာက္နားတဲ့ေနရာနားမွာ ႐ွိေနပါတယ္။ က်န္တဲ့ႏွစ္ေပါက္ကေတာ့ ေလသာေဆာင္နဲ႔ပိုနီးၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာပါ။ Hallway ထဲမွာလည္း DEVGRU Operator ေတြက ခပ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ အကဲခတ္ၿပီး သြားေနၾကတာကို က်ေနာ္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ တံခါးေပါက္ေတြေ႐ွ႕မွာ ေစာင့္ေနၾကၿပီး တံခါးဖြင့္ၿပီးတာနဲ႔ အခန္းထဲကို၀င္ၾကၿပီး ႐ွင္းလင္းမႈေတြကို အသံတိတ္နဲ႔ လုပ္ေနၾကပါတယ္။

အဲဒီမွာ လံုျခံဳေရးအတြက္ အေပၚဘက္ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ SEAL တေယာက္က ႏွစ္လႊာနဲ႔သံုးလႊာၾကားက တေထာက္နားတဲ့ေနရာေလးတ၀ိုက္မွာ ေခါင္းတလံုးျပဴထြက္လာကို တခ်က္လွမ္းေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ အိမ္ထဲမွာ ေယာက်္ားသား (၄) ေယာက္႐ွိႏိုင္တယ္လို႔ ေထာက္လွမ္းေရးသတင္းေတြအရ က်ေနာ္တို႔သိထားပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လိုခ်င္တဲ့ ပစ္မွတ္ကသံုးလႊာမွာ႐ွိေနပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕သား “ ခါလစ္ ” ဆိုတဲ့ တေယာက္ကေတာ့ ႏွစ္လႊာမွာ႐ွိေနႏုိင္ပါတယ္။

ျခံ၀င္းထဲမွာေနၾကတဲ့သူေတြအားလံုး ဟယ္လီေကာ္ပတာသံေတြ၊ အုန္းဒိုင္းဆိုၿပီး တံခါးေတြကို ေဖါက္ခြဲတဲ့အသံေတြ၊ AK သံေတြကို အတိုင္းသားၾကားေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခု ျခံထဲမွာ အသံေတြက ျပန္ၿပီးတိတ္ဆိတ္ေနပါတယ္။ အလြန္ၾကားႏိုင္ရင္ ေျခသံေတြေလာက္ပါပဲ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီျပဴထြက္လာတဲ့ ေခါင္းပိုင္႐ွင္က ႏႈတ္ခမ္းေမႊး၊ မုတ္ဆိတ္ေမႊးေတြ ရိတ္ထားတာကို သူ႔ကိုျမင္လိုက္တဲ့ Operator က သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဲဒါ ခါလစ္ ျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုတာ သူကခ်က္ခ်င္းရိပ္မိပါတယ္။

“ ခါလစ္… ခါလစ္…”

အဲဒါနဲ႔ အဲဒီေမာင္က ခါလစ္ကို ခပ္အုပ္အုပ္ လွမ္းေခၚလိုက္ပါတယ္။ အေမွာင္ထဲမွာ အေပၚကေန မႈန္၀ါး၀ါးနဲ႔ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ ခါလစ္လည္း စဥ္းစားမွာေပါ့ဗ်ာ။ ေအာက္ကေခၚေနတဲ့လူက သူ႔နာမည္သိေနေတာ့ ဘယ္သူမ်ားလည္းလို႔ သိခ်င္လာမွာေပါ့။
အဲဒါနဲ႔ ခါလစ္လည္း ေအာက္ကေခၚေနတာ ဘယ္သူလဲလို႔ ငံု႔လည္းအၾကည့္…

“ ဒုတ္…”

က်ည္ဆံက မ်က္ႏွာကို သြားထိေတာ့ ေနာက္ျပန္သြားေဆာင့္မိၿပီး ေလွကားေအာက္ကို လိမ့္ဆင္းလာပါတယ္။ ႏွစ္လႊာနဲ႔သံုးလႊာၾကားက ေနရာေလးေရာက္ေတာ့ ေသြးအုိင္ထဲ ေခြေခြေလး အသက္ေပ်ာက္သြားပါတယ္။

အသံေတြၾကားလို႔ တခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာက္ကေန SEAL ေတြထပ္တက္လာၿပီး က်ေနာ့္အေနာက္မွာ ေနရာယူေနၾကတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ႏွစ္လႊာရဲ႕ Hallway ထဲမွာလည္း SEAL ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါၿပီ။ အခု သံုးလႊာကိုဆက္တက္ဖို႔ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္ေ႐ွက ပြိဳင့္သမားရဲ႕ ပခံုးကိုလွမ္းဆုပ္လိုက္ၿပီး အားလံုးအသင့္ျဖစ္ေနၾကၿပီလို႔ လွမ္းအခ်က္ေပးလိုက္ပါတယ္။


 (ဆက္ရန္)

0 comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...