ဒီရင္နားပါ အရိဳင္းလိပ္ျပာ

က်ေနာ္လမ္းေလွ်ာက္ရမည္..ဒီေတာၾကီးထဲကထြက္ရမည္ဆိုေသာအသိသာရွိေနသည္..က်ေနာ္ဘယ္ကိုေလွ်ာက္ေနမိသည္ကိုပင္မမွတ္မိေတာ့...ဘယ္လိုခရီးဆက္ေနလဲက်ေနာ့္ေခါင္းကလိုက္မေတြးနိုင္ေတာ့ပါ..ဒဏ္ရာသည္ေသြးခဲေျခာက္မ်ားႏွင့္ေယာင္ကိုင္းထံုက်ဥ္ေနျပီ..လူကလမ္းေလ်ာက္ေနေပမယ့္သတိကရတခ်က္မရတခ်က္ျဖစ္ေနသည္...

တိမ္ညိဳလႊမ္းသည့္ပန္းစံပယ္

ဒီေန႔မနက္စိုးျမတ္ျငိမ္းရင္ေတြခုန္ေနသည္..မေန႔ညကမူးတုန္းခ်လိုက္ေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္ကမနက္အမူးေျပခ်ိန္မွာသို႔ေလာ..သို႔ေလာ...ဒူးေတြကတုန္သလိုလို..ေရငတ္ေနသလိုလို..ကိုယ္ေတြပူလာသလိုလိုႏွင့္တမနက္လံုးဘာလိုလိုေတြမ်ားေနေတာ့သည္..ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးအေျခအေနကိုလည္းမၾကာခဏသြားေခ်ာင္းေနရေသးသည္

ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ

မင္းေအာင္ကခပ္တည္တည္ႏွင့္စေနာက္တတ္သေလာက္နဒီကေတာ့ခပ္ျပံဳးျပံဳးေနတတ္ျပီးဆရာလုပ္တတ္သူေလးျဖစ္သည္..စာလည္းေတာ္သည္..နဒီသည္သူမတခါမွမျမင္ဖူးေသာသရဲကိုအလြန္ေၾကာက္တတ္သူျဖစ္ျပီးသရဲတေစၦအေၾကာင္းေျပာၾကလွ်င္ေရွ႕ဆံုးမွနားေထာင္တတ္သူျဖစ္သည္

သံေယာဇဥ္ႏြယ္ရစ္လို႔ေၾကြ

နန္းမိုဟြမ္တေယာက္ယာခင္းစပ္မွာခ်ထားတဲ့ပလိုင္းထဲကအဖန္ရည္ဘူးကိုဆြဲထုတ္ရင္းအဆာေျပစားဖို႔ထဲ့လာေသာေခါပုတ္မီးကင္တေျမွာင္းကိုပါဖက္နဲ႔ပတ္ျပီးယူလာလိုက္သည္

Window 8.1 AIO Pre Activated

Window 8.2 AIO 2oin1 x64 ကို က်ေနာ္ နွစ္ပိုင္းခြဲျပီး တင္ထားေပးပါတယ္.။ ေအာက္က လင့္မွာ ေဒါင္းလိုက္ပါ ခင္ဗ်ာ.။ နွစ္ခုေပါင္း 3GB ေက်ာ္ေလာက္ ရွိပါတယ္။

ေရာက္လာၾကသူမ်ားအားလံုး စိတ္ခ်မ္းေျမွ႕ပါေစရွင္။

Thursday 28 August 2014

အေဖ့သေဘာကေတာ့



တခါကရြာတရြာတြင္ဦးျမႏွင့္ေဒၚႏွင္းတို႔လင္မယားႏွစ္ဦးသည္၁၉ႏွစ္အရြယ္သမီးေလးခင္ခင္ႏွင့္မိသားစုသံုးဦးအတူခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနထိုင္ၾကသည္..ထိုသို႔ေနလာရင္းတေန႔ေဒၚႏွင္းအျပင္းဖ်ားကာဆံုးပါးသြားသည္..ေဒၚႏွင္းေသလို႔တလျပည့္လလည္ဆြမ္းလုပ္မယ္ၾကံကာရွိေသး..ဦးျမတေယာက္အသစ္ေတြ႕ေလျပီ..ေနာက္အိမ္ေထာင္ထူေထာင္ခ်င္သည္ေပါ့..ဒီေတာ့သမီးျဖစ္သူကိုအသိေပးသည္..
-
သမီးေရ..မေျပာမျပီးမတီးမျမည္ဆိုသလိုအေဖေတာ့ရွင္းရွင္းဘဲေျပာမယ္ကြယ္..အေဖေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္
-
အလိုေတာ္..အေဖရယ္..အေမဆံုးတာဘယ္ေလာက္ၾကာေသးလို႔လဲ..ခုေနအေမ့အုတ္ဂူနားသြားေခၚရင္ေတာင္အေမၾကားေလာက္ေသးတယ္..
-
ဒီမွာသမီး..နင့္အေမေစ်းသြားတာမဟုတ္ဘူး..ငါေစာင့္မေနနိုင္ဘူး
-
ငင္

ဆုေတာင္းျပည့္သည္ဆိုရာ၀ယ္


သဲကႏၱာရတခုအလယ္တြင္ကပၸလီလူမ်ိဳးတစ္ဦးလမ္းေပ်ာက္ေနသည္..ေနကပူ..ေရကငတ္ႏွင့္အရွင္လတ္လတ္ေလာကငရဲက်ေနသလိုခံစားေနရသည္..ေရွ႕ဆက္မေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္အားအင္ဆုတ္ယုတ္လာခ်ိန္မွာဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္..အဲ့အခါသဲျပင္ေပၚတစြန္းတစထြက္ေနတဲ့အရာ၀တၳဳတခုရဲ႕အပိုင္းအစေလးကိုေတြ႔ေတာ့ဘာပါလိမ့္လို႔ေဖာ္ယူၾကည့္လိုက္တဲ့အခါေရွးေဟာင္းမီးခြက္တစ္ခုျဖစ္ေနတာေတြ႔ရတယ္..ဒါမ်ိဳးေတြကၾကားဖူးထားတယ္ေလ..မီးခြက္ကိုပြတ္ရင္မီးခြက္ေစာင့္ဘီလူးထြက္လာျပီးလိုရာဆုရတယ္လို႔..ဒီေတာ့ခပ္ျမန္ျမန္ဘဲပြတ္လိုက္တယ္..
-
၀ုန္းးးး
-
အမေလးဗ်ာ..နည္းတာၾကီးမဟုတ္ဘူး..ခင္ဗ်ားကဘီလူးဆိုတာလား
-
ဟုတ္ပါတယ္အရွင္..ကၽြန္ုပ္ကိုမီးခြက္ထဲကထုတ္ေပးတဲ့အတြက္အရွင္လိုရာဆုတခုေတာင္းနိုင္ပါတယ္..ဆုတခုျပည့္ေအာင္ကၽြန္ပ္ေဆာင္ရြက္ေပးပါ့မယ္..
-
အင္း..ဆုကတခုတည္းရမွာဆိုေတာ့ဒီလိုကြာ..ငါကအခုေရအေတာ္ဆာေနတယ္..ျပီးေတာ့ကပၸလီျဖစ္ေနေတာ့အသားကလည္းမည္းေနတယ္..ျပီးေတာ့ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္မိန္းကေလးလည္းစိတ္၀င္စားတယ္..ဒီေတာ့ငါ့ကိုအသားျဖဴျပီးေရဘယ္ေတာ့မွမငတ္မယ့္မိန္းကေလးတင္ပါးေတြကိုစိတ္တိုင္းက်ၾကည့္ခြင့္ရသူျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးနိုင္မလား..
-
သိပ္ရတာေပါ့အရွင္..
-
၀ုန္းးးး
-
အယ္ဗ်ာ..တြားျပီ
-
ဟုတ္ကဲ့..မိန္းကေလးအိမ္သာထဲမွာအိမ္သာကမုတ္အိုးျဖဴျဖဴေလးျဖစ္သြားပါသည္..

ႏွလံုးသားကၾကားနိုင္သည္..(၄) ဇာတ္သိမ္း


ဒီေန႔ကၽြန္မမနက္ေစာေစာထျပီးမနက္စာျပင္ဆင္သည္..ဘုရားေ၀ယ်ာ၀ိစၥေတြလုပ္ျပီးဘုရားကိုစိတ္အၾကည္ဆံုးထားကာကန္ေတာ့သည္..ထူးထူးျခားျခားကၽြန္မစိတ္ေတြဒီေန႔အလြန္ၾကည္လင္ေနပါေပါ့လား..အေျဖေတြ႕ေသာပုစာၦတပုဒ္..လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္ကိုသားတစ္ေယာက္အတြက္လုပ္ေပးေတာ့မည့္အေမတေယာက္၏ခြန္အားအျပည့္ႏွင့္..ေျမးငယ္ႏွစ္ေယာက္ကိုေက်ာင္းသြားဖို႔၀ိုင္းျပင္ဆင္ေပးသည္..မၾကာခင္ေရာက္လာေတာ့မည့္အေျဖတခု၏အေကာင္းအဆိုးကိုသူတို႔ေလးေတြမသိေသးခင္ေအးခ်မး္ၾကပါေစေလ..

ကေလးႏွစ္ေယာက္ေက်ာင္းသြားျပီးေတာ့ကၽြန္မအျပင္ထြက္ဖို႔ျပင္သည္..ျမပန္းႏြယ္ကလိုက္ပို႔ေပးမည္ေျပာလာသည္..ဒါေၾကာင့္ေစ်းကိုဘဲလိုက္ပို႔ေပးဖို႔..ေစ်း၀ယ္ျပီးရင္ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့မွလာၾကိဳဖို႔မွာျပီးျပန္လႊတ္လိုက္ပါသည္..ေစ်းထဲသို႔၀င္ရင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္တြင္ေစ်း၀ယ္ရန္ပစၥည္းၾကည့္သလိုႏွင့္အမွတ္မထင္ဆိုင္မွန္ဗီရိုမွေနာက္သို႔အသာၾကည့္လိုက္ရာမင္းနိုင္မေယာင္မလည္လိုက္ေခ်ာင္းသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ေအးေအးေဆးေဆးႏွစ္ဆိုင္သံုးဆိုင္ေလာက္ေစ်း၀င္ေမး..ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ႏွင့္အခ်ိန္ဆြဲေနလိုက္မွစိတ္ခ်သြားပံုႏွင့္ျပန္ထြက္သြားေတာ့သည္...ဒီေတာ့မွေစ်းထဲမွဆိုင္တစ္ဆိုင္ကိုျမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းဘယ္မွာရွိတယ္..ဘယ္လိုသြားရတယ္ေသခ်ာေမးျပီးကူညီပါရေစေတြဆီေရာက္ေအာင္လာရပါေတာ့တယ္..အင္းးးလာတာေတာ့ဟုတ္ပါရဲ႕..ကၽြန္မမွာပစၥည္းသက္ေသလူသက္ေသဘာမွမရွိ..ကၽြန္မမွာရွိသည္ကမိခင္တေယာက္၏သိစိတ္တခုတည္းသာ..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ကၽြန္မအားတင္းျပီး၀င္သြားသည္..စခန္းမႈးကလည္းေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြရွိပံုပင္..ကၽြန္မျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ေျပာျပေတာ့စိတ္၀င္တစားနားေထာင္သည္..အမႈဖြင့္တာကိုလူေပ်ာက္မႈႏွင့္လက္ခံေပးသည္..သူ႔မွာလည္းသားသမီးမ်ားရွိ၍ကိုယ္ခ်င္းစာသည္ဟုေျပာပါသည္..

ဒီလိုနဲ႔ကၽြန္မအျပန္တြင္ရဲစခန္းမွာဒုရဲအုပ္တေယာက္ႏွင့္ရဲတပ္သားႏွစ္ေယာက္အားလိုက္ပို႔ေစျပီးမသကၤာေသာေနရာအားၾကည့္ရႈစစ္ေဆးနိုင္ရန္၀ရမ္းထုတ္ေပးလိုက္သည္..အိမ္ကိုရဲကား၀င္လာေတာ့ျမပန္းႏြယ္အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ေနပံုေပၚသည္..ကၽြန္မဘာျဖစ္လာလို႔လည္းသူေမးေနေပမယ့္ကၽြန္မမေျဖနိုင္ပါ..ငွက္ေပ်ာပင္အုပ္ဆီကိုသာရဲမ်ားကိုေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည္..ရဲတပ္သားမ်ားကျမပန္းႏြယ္ကိုပါတပါတည္းေခၚေဆာင္လာသည္..ကၽြန္မျပေသာေနရာအေရာက္တြင္ၾကိဳတင္ယူေဆာင္လာေသာေဂၚျပားမ်ားျဖင့္တူးဆြၾကသည္..ျမပန္းႏြယ္မွာေၾကာက္လန္႔တၾကားအရူးတပိုင္းငိုေၾကြးျပီးဆက္မတူးဖို႔ေတာင္းပန္ေနေသာေၾကာင့္ပိုမသကၤာျဖစ္ကာတူးဆြလိုက္ရာပထမဆံုးေထာင္းေထာင္းထေနေသာအပုတ္နံ႕ၾကီးႏွင့္အတူေသြးစြန္းေနဟန္ရွိေသာညိဳညိဳညစ္ညစ္ေျမၾကီးခဲမ်ားထြက္လာျပီယအဆံုးသတ္တြင္ကၽြန္မခ်စ္ေသာသားၾကီး၏အေလာင္းေပၚထြက္လာပါေတာ့သည္..ျမပန္းႏြယ္ကေတာ့ေနရာတြင္ပင္သတိလစ္ေမ့ေမ်ာသြားေတာ့သည္...ဒုရဲအုပ္ေလးမွစခန္းမႈးအားထပ္မံဖုန္းဆက္ျပီးလူသတ္မႈျဖစ္ေၾကာင္းသတင္းပို႔ျပီးဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရမည့္ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားအတိုင္းလုပ္ေဆာင္ေနပါသည္..ကၽြန္မကေတာ့အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းတြင္ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ထိုင္ျပီးမၾကာခင္ျပန္လာေတာ့မည့္ေျမးႏွစ္ေယာက္ကိုဘယ္လိုေျဖသိမ့္ရမယ္..ဘယ္လိုတာ၀န္ယူရမယ္ဆိုတာကိုသာစဥ္းစားေနလိုက္ေတာ့သည္..

အမႈအရျမပန္းႏြယ္ႏွင့္အေပါင္းပါမင္းနိုင္တို႔အားဖမ္းဆီးျပီးစစ္ခ်က္ယူေနသည္....အမႈျဖစ္စဥ္မွာသားၾကီးကစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ေန႔မအားညဥ္႕မအားအလုပ္မ်ားေနေသာေၾကာင့္သူ၏ခ်စ္ဇနီးအေပၚယုယၾကင္နာစြာဆက္ဆံဖို႔အခ်ိန္မေပးနိုင္..ဒီအခ်ိန္မွာဒရိုင္ဘာအေဟာင္းကအလုပ္ထြက္သြားသျဖင့္ဒရိုင္ဘာအသစ္မင္းနိုင္ကိုခန္႔လိုက္သည္..ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္ႏွင့္ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳးေတြ႕ၾကေလျပီ..အစပိုင္းတြင္သားၾကီးမရိပ္မိ..ေနာက္ပိုင္းသံသယ၀င္လာပံုရသျဖင့္မယားကိုတိုးတိုးတိတ္တိတ္က်ိတ္ဆံုးအမမွာမႊန္ေနေသာစံုတြဲကသားၾကီးကိုလုပ္ၾကံလိုက္ျခင္း..လုပ္ၾကံမည့္ညကျမပန္းႏြယ္ကေနာက္ေဖးတံခါးကိုမပိတ္ဘဲေစ့ထားေပးသည္..မင္းနိုင္အထဲေရာက္မွအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာခင္ပြန္းကိုေခါင္းအံုးႏွင့္ဖိသတ္ရာအဆင္မေခ်ာ..ရုန္းကန္သျဖင့္မင္းနိုင္ကခ်ဳပ္ေပးျပီးျမပန္းႏြယ္ကမင္းနိုင္အသင့္ယူလာေသာဓါးႏွင့္အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာထိုးသတ္လိုက္ျခင္း..ျပီးေတာ့အေလာင္းႏွင့္လူသတ္လက္နက္ကိုငွက္ေပ်ာေတာထဲအျမန္တြင္းတူးျပီးျမဳပ္ကာအိပ္ခန္းကိုေျခရာလက္ရာမပ်က္ေအာင္ျပန္ျပင္..ေနာက္တေန႔ကေလးေတြေက်ာင္းသြားမွငွက္ေပ်ာေတာထဲကအေလာင္းျမဳပ္ထားသည့္အေပၚဟန္မပ်က္ေအာင္ငွက္ေပ်ာပင္ေတြတင္စိုက္..ျဖိဳးေ၀ခရီးသြားသည္ဟုသတင္းလႊင့္...အမွန္ကေဒၚႏွင္းဦးေ၀သာေရာက္မလာခဲ့လွ်င္ရွမ္းျပည္ဘက္ခရီးသြားရင္းကြယ္လြန္သလိုလုပ္မလို႔စီစဥ္ထားျခင္းသာ..ကၽြန္မေရာက္လာသျဖင့္အစီအစဥ္ေတြလြဲကုန္ျခင္းျဖစ္သည္..ေခြးကေလးတိုနီကေတာ့သူ႔သခင္ကိုျမဳပ္သည့္ေနရာကမခြာဘဲျမပန္းႏြယ္ႏွင့္မင္းနိုင္အားရန္လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ရွင္းပစ္လိုက္သည္ဆို၏...ေအာ္..အျဖစ္ဆိုးလိုက္တဲ့သားၾကီးျဖိဳးေ၀နဲ႔သစၥာရွိေခြးေလးတိုနီ...မေသခင္ဘယ္ေလာက္မ်ားသားၾကီးခံစားသြားရမလဲ...ဘယ္ေလာက္မ်ားေနာင္တရသြားမလဲ..ကၽြန္မဆက္မေတြးရဲေတာ့..မိဘမဲ့ျဖစ္သြားရွာေသာေျမးႏွစ္ေယာက္အတြက္သားကိုခ်စ္ေသာေဇာမ်ားကိုကၽြန္မခြန္အားအျဖစ္ေျပာင္းလဲရေပဦးေတာ့မည္...ဒီကေလးႏွစ္ေယာက္အရိပ္ဆိုးမ်ားေအာက္ကလြတ္ေျမာက္ျပီးလူလားေျမာက္လာဖို႔ကၽြန္မမွာသားၾကီးေပးခဲ့ေသာအေမတေယာက္အေပၚအားကိုးမႈမ်ားကအနာဂတ္အားမာန္မ်ားပင္မဟုတ္ပါလား.

ႏွလံုးသားကၾကားနိုင္သည္..(၃)



မီးဖိုေခ်ာင္အျပင္ဘက္ထြက္သည့္တံခါးကိုတြန္းအဖြင့္ျမင္လိုက္သည့္ျမင္ကြင္းကလူကိုမူးမိုက္သြားေစသည္..
-
အလို..ဘုရားးးဘုရားးးးဒါ..ဒါ....ကၽြန္မအိပ္မက္ထဲကရႈခင္း..ဟုတ္တယ္..ဒီငွက္ေပ်ာပင္အုပ္အုပ္ကအိပ္မက္ထဲကအတိုင္းပါဘဲလား..ဒါဆိုသားၾကီးကေရာ...
-
ကၽြန္မအေတြးေတြနဲ႔လံုးခ်ာလိုက္သြားသည္..အိမ္ျပင္ကိုလွမ္းအထြက္ေျခအစံုကိုလာတိုးေသာအေမြးနုမ်ားေၾကာင့္ရုတ္တရက္လန္႔သြားသည္..ငံု႕ၾကည့္ေတာ့သားေတာ္ေမာင္၏ခ်စ္ေခြးေလးတိုနီ...သူ႕သခင္ကဒီေကာင့္ကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာ..သူတို႔မိသားစုလိုက္အိမ္လာရင္ဒီေကာင္ေလးတိုနီပါေနက်..ျမပန္းႏြယ္ကသိပ္ခ်စ္ပံုမရေသာ္လည္းသားျဖိဳးေ၀ကေတာ့သဲသဲလႈပ္..ကၽြန္မသားသည္အလြန္အၾကင္နာတရားၾကီးသူတေယာက္..တိုနီေလးခမ်ာသူ႔သခင္မရွိသျဖင့္အိမ္ျပင္ထုတ္ခံထားရပံုရွိသည္..သားကသူ႔ေခြးကိုအိမ္ေပၚမွာတင္ေမြးထားတာကိုး..ကၽြန္မတိုနီ႔ကိုအသာပြတ္ေပးျပီးငွက္ေပ်ာပင္အုပ္အုပ္ဆီလွမ္းထြက္ခဲ့သည္..ဘာမွေတာ့မထူးျခား..ဒီနားမွာၾကြက္ေသပစ္ထားသလားေတာ့မသိ..အနံ႕ကေတာ့ပုတ္အဲ့အဲ့နံေနသလိုပင္...တိုနီကငွက္ေပ်ာပင္တအုပ္နားလက္ႏွင့္သြားတူးေနသည္..ယခင္လည္းတူးေနပံုရသည္..ေခြးတ၀ပ္စာက်င္းေလးေတာင္ျဖစ္ေနျပီ..အိမ္ျပင္ထုတ္ထားတာေၾကာင့္သူအိပ္ဖို႔ေနရာလုပ္ေနသည္ထင္သည္..ထိုအခ်ိန္တြင္...
-
အေမ..အေမ..ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္..
-
ေခၚသံႏွင့္အတူျမပန္းႏြယ္သုတ္သီးသုတ္ပ်ာအနားေရာက္လာသည္..ဖိနပ္ပင္မပါ..ေအာ္..ေနတာထိုင္တာစနစ္မက်လိုက္တာေနာ္..
-
ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး..တိုနီ႔ကိုေတြ႕လို႔လာၾကည့္တာပါ..ဒီနားကအနံ႕မေကာင္းဘူး..ၾကြက္ေသမ်ားပစ္ထားသလား...
-
အင္း..ဟုတ္မွာေပါ့အေမ..ကိုမင္းနိုင္ကိုရွာျပီးရွင္းခိုင္းလိုက္ပါ့မယ္..ေစာေစာစီးစီးေအးပါတယ္အေမရယ္..အိမ္ထဲလာပါ..
-
၀ုတ္..၀ုတ္..ဂီးးးး
-
ေအာ္..ဒီေခြးဟာ..လာ..လာ...အေမ
-
ကၽြန္မျမပန္းႏြယ္ႏွင့္အတူအိမ္ထဲလိုက္၀င္ခဲ့ေပမယ့္စိတ္ထဲမွာဘ၀င္မက်..တိုနီကဘာလို႔ျမပန္းႏြယ္ကိုရန္သူလိုေဟာင္ေနမာန္ဖီေနတာလဲ..တကယ္ဆိုသူ႔သခင္မဟုတ္လား..ေန႔ခင္းပိုင္းကၽြန္မအခန္းျပတင္းေပါက္မွလွမ္းအၾကည့္ငွက္ေပ်ာပင္အုပ္နားတြင္တိုနီ႔ကိုမင္းနိုင္ဆိုေသာဒရိုင္ဘာေလးကဆာလာအိတ္နဲ႔အုပ္ဖမ္းျပီးေခၚသြားတာေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ျမပန္းႏြယ္ကိုကၽြန္မသြားေမးမိသည္..
-
သမီး..ျမပန္းႏြယ္..တိုနီ႕ကိုဒရိုင္ဘာေကာင္ေလးဖမ္းသြားပါလား..
-
ဟုတ္တယ္အေမေရ..တိုနီကအခုတေလာေခြးရူးျပန္ခ်င္ေနသလိုဘဲ..မနက္ကအေမျမင္တဲ့အတိုင္းဘဲ..သခင္ကိုျပန္မာန္ဖီေနတာ..ဒါေၾကင့္ကေလးေတြကိုအႏၱရာယ္မျဖစ္ရေအာင္ဖမ္းျပီးဘုန္းၾကီးေက်ာင္းပို႔ခိုင္းလိုက္တာ..
-
ဟယ္..မနက္ကေတာ့အေမ့ကိုလာပြတ္လို႔..အေကာင္းပါ..ေတာ္ၾကာရူးခ်င္ေနတာဆိုလည္းဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကလူအမ်ားနဲ႔ပိုဆိုးမွာေပါ့..
-
ဘုန္းဘုန္းကိုသမီးေလွ်ာက္ထားျပီးသားအေမ..ဘုန္းဘုန္းကေဆးကုေပးမွာပါ..
-
ေအးေပါ့ေလ..ညည္းတို႔ေခြးဘဲဟာ..ဒါနဲ႔သားတေန႔လံုးဖုန္းမဆက္ေသးပါလား..
-
ဆက္မွာေပါ့အေမရယ္..မအားလို႔ျဖစ္မွာေပါ့..
-
ေအး..ေအး..ဆက္ရင္ေခၚဦး..
-
ဟုတ္ကဲ့အေမ
-
ထိုေန႔ကညေနေစာင္းသည့္တိုင္သားဖုန္းမလာ..ညေနေစာင္းပိုင္းက်ဳရွင္မွျပန္လာေသာေျမးႏွစ္ေယာက္ကိုထမင္းခြံ႕ေနရင္းေမးၾကည့္သည္..
-
သားသားတို႔ေဖေဖကိုမလြမ္းဘူးလား..ေဖေဖဖုန္းဆက္ေသးလား
-
ဟင့္အင္းဖြားဖြား..ေဖေဖကဒီတခါအေစာၾကီးသြားတာ..သားတို႔ေတာင္မနိုးေသးဘူး..ခါတိုင္းဆိုသားတို႔ကိုႏႈတ္ဆက္ေနၾက..ဒီတခါအေစာၾကီးသြားလို႔သားတို႔အိပ္ေရးပ်က္မွာစိုးလို႔မႏႈိးတာလို႔ေမေမကေျပာတယ္..ဖုန္းလည္းဆက္ဘူး..ခါတိုင္းဆိုသားတို႔ဘာလိုခ်င္လဲဖုန္းဆက္ေမးေနၾက...
-
ဟုတ္လား..သားတို႔ေမေမေျပာေတာ့ဖုန္းဆက္ေသးတယ္ဆို..
-
ဟုတ္လား..သားမသိလိုက္ဘူး..
-
ေအး..ေအး..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြယ္..ထမင္းစားေနာ္..
-
ကၽြန္မဒီေန႔လည္းအေတြးေတြနဲ႔အိပ္မေပ်ာ္...ညဥ္႕သန္းေခါင္ေက်ာ္တြင္အသံသဲ့သဲ့ေၾကာင့္နိုးလာသည္..ခပ္သဲ့သဲ့စကားေျပာသံၾကားေနရသလိုရွိသည္..အသာအယာအိပ္ယာကထျပီးတံခါးကိုအသံမျမည္ေအာင္ဖြင့္လိုက္ျပီးအျပင္ကိုေခ်ာင္းၾကည့္သည္..ဧည့္ခန္းတြင္ညဥ့္အိပ္မီးမွိန္မွိန္ကလြဲလို႔ဘာမွမရွိ..အသံကေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္ဘက္မွ..အသာအယာေျခဖြနင္းျပီးမီးဖိုဖက္ေလွ်ာက္လိုက္သည္..မီးဖိုထဲတြင္ဘာမွမရွိ..ဒါဆိုနားၾကားမွားသလား..ျပန္လွည့္အထြက္မီးဖိုေဘးစတိုခန္းထဲကအသံသဲ့သဲ့..ေသခ်ာစြာသဲသဲကြဲကြဲမၾကားရေသာ္လည္းျမပန္းႏြယ္နွင့္ေယာက်္ားတေယာက္အသံ...တိုးတိုးက်ိတ္က်ိတ္တခုခုကိုအေျခအတင္ေျပာေနပံုရသည္..အင္း..ထင္သည့္အတိုင္းဘဲ...အိပ္ခန္းထဲသို႔မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာျပန္၀င္လာခဲ့သည္...စိတ္ထဲမွာပူစပ္ပူေလာင္..အိပ္ခန္းျပတင္းကိုအသာဖြင့္လိုက္ေတာ့အျပင္ဘက္မွာလျပည့္ခါနီးမို႔လေရာင္ျဖာေနသည္..ငွက္ေပ်ာပင္အုပ္ဆီအၾကည့္တခ်က္ေရာက္သြားစဥ္လေရာင္ေအာက္တြင္တိုနီတူးထားေသာေျမက်င္းေလးအနီးလူတေယာက္ကို၀ိုးတ၀ါးေတြ႕လိုက္သည္..သည္ပံုပန္းသ႑ာန္...ရင္ထဲမွာစြဲထင္ေနသည့္သားရဲ႔ပံုဟန္..ေသခ်ာမ်က္လံုးပြတ္ၾကည့္ေတာ့၀ိုးတ၀ါးႏွင့္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္..စိတ္ထဲတြင္တခုခုကိုေသခ်ာသလိုရွိသြားသည္..ကၽြန္မမိခင္ေလ..အေမတေယာက္ဆိုတာမေမြးခင္ကတည္းကကိုယ့္သားသမီးစားခ်င္တာကိုခ်င္ျခင္းတပ္တတ္သူ..ေမြးဖြားလာေတာ့လည္းစကားမေျပာတတ္ခင္အူ၀ဲဆိုကတည္းကနို႔ဆာတာလား..ဗိုက္နာတာလား..ေနမေကာင္းတာလား..ေလထိုးတာလား..တခြန္းမွမေျပာေပမယ့္စိတ္ျခင္းအလိုလိုဆက္သြယ္ျပီးသိရွိတတ္ေသာသူ..အခုကၽြန္မစိတ္ထဲအလိုလိုသိျပီ..သားမေျပာနိုင္ေပမယ့္ကၽြန္မနားလည္ေနပါျပီ..ဒိေတာ့ကၽြန္မလုပ္စရာတခုဘဲရွိေတာ့သည္..စိတ္ကိုေအးေအးထားျပီးတရားမွတ္ၾကည့္ေနလိုက္သည္..မနက္ျဖန္တြင္ၾကံဳေကာင္းၾကံဳလာနိုင္သည့္ကံၾကမၼာဆိုးၾကီးတခုအတြက္ကၽြန္မစိတ္ကိုျပင္ဆင္ပါဦးမည္..
-
ဆက္ရန္

ႏွလံုးသားကၾကားနိုင္သည္..(၂)


ဒီေန႔ေတာ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခိုင္ခိုင္မာမာခ်လို႔ကၽြန္မျမပန္းႏြယ္ဆီဖုန္းဆက္လိုက္သည္..
-
ဟလို..ျမပန္းႏြယ္လား
-
ဟုတ္ကဲ့အေမ
-
သားနဲ႔အဆက္အသြယ္မရဘူးလား..
-
မေန႔ကသူဖုန္းဆက္ေတာ့ေျပာလိုက္တယ္အေမ..လိုင္းမေကာင္းလို႔ခဏဘဲေျပာလိုက္ရတယ္..သမီးကအေမ့ဆီကိုဖုန္းဆက္ျပီးျပီေတာင္ထင္ေနတာ..
-
မဆက္ပါဘူးေအ..ခုကေျပာစရာရွိလို႔..အေမညည္းတို႔အိမ္လာလည္မလို႔..
-
ရွင္...ဘယ္လို..
-
ဟဲ့..ဘာျဖစ္သြားတာတုန္း..အေမလာခဲ့မလို႔..
-
ဟို..ဟို..ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးအေမ..တခါမွမလာစဖူးမို႔အံ့ၾသသြားလို႔ပါ..ဘာျဖစ္လို႔လဲအေမ
-
ေအာ္..ေျမးေတြကိုလည္းေတြ႕ခ်င္လို႔.သားလည္းအံ့ၾသ၀မ္းသာသြားေအာင္လို႔ေပါ့ေအ..
-
ရပါတယ္အေမ..ဟိုေလ..ဘယ္ေန႔လာမွာလဲဟင္..
-
မနက္ျဖန္
-
ရွင္....ေအာ္...ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့အေမ..လာခဲ့ပါ
-
ေအး..မနက္ျဖန္ညေနကားဂိတ္လာၾကိဳ..ဒါဘဲကြယ္..ခရီးထြက္ဖို႔အိမ္ကအဖိုးၾကီးကိုဟင္းခ်က္ေပးခဲ့ရဦးမယ္..
-
ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့အေမ..လာၾကိဳပါ့မယ္..
-
ကၽြန္မခ်က္ခ်င္းဖုန္းနဲ႔ကားလက္မွတ္လွမ္းျဖတ္သည္..လိုအပ္သည့္ဟင္းစားမ်ားအျမန္၀ယ္ကာခ်က္ျပဳတ္ျပီးသမီးစိုးစိုးေ၀ကိုမွာသင့္တာမွာၾကားရသည္..သားလတ္တိုးေ၀ကေတာ့တပ္မေတာ္သားမို႔အိမ္မွာမရွိ..ေျမးႏွစ္ေယာက္အတြက္မုန္႔ႏွင့္အရုပ္မ်ား၀ယ္...ခရီးထြက္ဖို႔ထုတ္ပိုးျပင္ဆင္..လူေအးၾကီးဦးတင္ေအာင္ကေတာ့မင္းအစိုးရိမ္လြန္ေနတာပါကြာဟုဆိုကာခပ္ေအးေအးပင္..သူဘဲေကာင္းတယ္..ေနစိမ့္လြန္းသူၾကီး..ညေရာက္ေတာ့လူလည္းဖတ္ဖတ္ေမာကာလႈပ္ပင္မလႈပ္ခ်င္..ေအာ္..သားေဇာ....

မနက္ေစာေစာအိမ္မွာလုပ္စရာရွိတာလုပ္..ေရမိုးခ်ိဳးအ၀တ္လဲကာပစၥည္းေတြစံုမစံုစစ္..ကားဂိတ္ဆင္းဖို႔ျပင္ရသည္..ကားဂိတ္ေရာက္ေတာ့မေန႔ကမွကပ္ျပီးကမန္းကတန္း၀ယ္သည့္လက္မွတ္မို႔ထိုင္ခံုကအေနာက္ဘက္က်က်..ကားမူးတတ္ေသာကၽြန္မအတြက္အဆင္မေျပ..မတတ္နိုင္..ခ်စ္ေသာသားအတြက္အားမာန္အျပည့္တင္းကာခရီးဆက္ရံုေပါ့..မိခင္ျဖစ္ဖူးသူမ်ားသာသိနိုင္ေသာမိခင္တေယာက္၏ေဇာ...ေရွ႕မွာတံတိုင္းၾကီးကာထားရင္ေတာင္ေျပးတိုက္ျဖိဳခ်ေလာက္ေအာင္ထက္သန္ေသာေဇာအဟုန္နဲ႔သားၾကီးရွိရာဧရာ၀တီတိုင္းျမိဳ႕ေလးဆီကၽြန္မခ်ီတက္ခဲ့ေလျပီ...ညေနေစာင္းပိုင္းျမိဳ႔ကိုေရာက္ေတာ့ျမပန္းႏြယ္လာၾကိဳသည္..ကားမဴးလြန္းေနတာေၾကာင့္ကၽြန္မစကားမ်ားမ်ားလည္းမေျပာနိုင္..အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ေျမးမ်ားကို၀ယ္လာေသာမုန္႔ေတြအရုပ္ေတြေပး..အင္း...ခုမွသတိရတယ္..ေခၽြးမျမပန္းႏြယ္အတြက္ဘာမွမ၀ယ္လာမိ..မတတ္နိုင္ဘူး..ကိုယ့္အပူနဲ႔ကိုယ္သူ႔အတြက္သတိမရမိ..တစ္ဦးေမတၱာတစ္ဦးမွာ..ကၽြန္မလာတာကိုလည္းသူၾကည္ျဖဴပံုမရ..စိတ္ထဲကအလိုလိုသိေနသည္..ကၽြန္မမ်က္ႏွာကိုျမပန္းႏြယ္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မၾကည့္ဘဲခပ္ဖယ္ဖယ္လုပ္လို႔စကားေျပာေနသည္ထင္မိသည္..ခရီးပန္းလာသျဖင့္သိပ္ေတာ့အကဲမရလွပါ..

ေနာက္တခုကျမပန္းႏြယ္လာၾကိဳေတာ့ကားဒရိုင္ဘာေကာင္ေလးကလူငယ္..ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္..နာမည္ကမင္းနိုင္..ဒီေကာင္ေလးျမပန္းႏြယ္ကိုၾကည့္ေသာအၾကည့္ကိုမၾကိဳက္..ငယ္ရာကၾကီးလာသည္မို႔သည္အၾကည့္ေတြကိုေနာေက်ျပီးသား..အင္းးးေျပာရရင္ႏွစ္ေယာက္လံုးအျပန္အလွန္ၾကည့္ေသာအၾကည့္ေတြကိုမၾကိဳက္..သားၾကီးကဘာလို႔ကိုယ့္ဇနီးနဲ႔ရြယ္တူလူငယ္တစ္ဦးကိုဒရိုင္ဘာခန္႔ထားရတာလဲ..စိတ္ထဲမွာသိပ္သေဘာမက်..ေအးေလ..ကိုယ္ကဒီေန႔မွစေရာက္သည္..ေျပာျပန္ရင္လည္းဒီအဘြားၾကီးလွ်ာရွည္ရန္ေကာျဖစ္ဦးမည္..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္သားၾကီးအိမ္ကိုေရာက္ေတာ့သားၾကီးမရွိေနေပမယ့္သားၾကီးေနတဲ့ေနရာဆိုေသာအသိနဲ႔စိတ္ထဲမွာေႏြးေထြးသြားသည္..ေျမးမ်ားကအနားမွာတြတ္တီးတြတ္တာနဲ႔ခၽြဲေနၾကသျဖင့္သူတို႔ေလးေတြနဲ႔အလိုက္အထိုက္ေျပာ..ထမင္းစားျပီးဘုရားရွိခိုးကာေစာေစာနားလိုက္ပါတယ္..ခရီးပန္းလာျပီးအိပ္ယာအေျပာင္းအလဲမို႔အိပ္မေပ်ာ္..တလူးလူးတလိမ့္လိမ့္..ေအာ္..အသက္ၾကီးလာေတာ့လည္းငယ္ဘ၀ကလိုေခါင္းအံုးေပၚေခါင္းခ်ရံုနဲ႔အိပ္မေပ်ာ္တတ္ေတာ့တဲ့ဘ၀အခ်ိန္ေရာက္လာျပီေပါ့..

မနက္ေတာ့ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္တဲ့အတြက္ေစာေစာဘဲထလိုက္ပါတယ္..ျမပန္းႏြယ္တို႔သားအမိေတြေတာ့မထၾကေသး..ေစာေသးတာကိုး..မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္၀င္လို႔ေရေႏြးေလးတည္မယ္စိတ္ကူးလိုက္သည္..မီးဖိုေခ်ာင္မွအိမ္ျပင္ဘက္ထြက္ေသာတံခါးကိုအလင္းေရာင္ရရန္တြန္းအဖြင့္ျမင္လိုက္ရေသာျမင္ကြင္းေၾကာင့္လူကမိုက္ကနဲျဖစ္သြားသည္...
-
အလို..ဘုရားးးးဘုရားးးဒါ..ဒါ...
-
ဆက္ရန္......

ႏွလံုးသားကၾကားနိုင္သည္..(၁)


အေမ..အေမ..ထပါဦးအေမရယ္
-
ဟဲ့ဘယ္သူတုန္း..
-
အေမ..သားျဖိဳးေ၀ပါ...တံခါးဖြင့္ပါဦး..
-
ေအး..ေအး...ဟဲ့..အမေလးးးးဘယ္လိုျဖစ္တာလဲသားၾကီးရယ္..တကိုယ္လံုးေသြးေတြရႊဲလို႔..ဘုရား..ဘုရား..
-
သားအေမ့စကားနားမေထာင္မိခဲ့လို႔ခုဒုကၡေရာက္ေနျပီအေမရယ္..အေမ့ကိုသားလာကန္ေတာ့တာပါ..သားကိုသနားရင္သားကေလးေတြကိုကူညီေစာင့္ေရွာက္ပါဦးအေမရယ္..သားသြားေတာ့မယ္ေနာ္..
-
ဟဲ့..ေနဦးေလ..သားၾကီး..ဘာျဖစ္တာလဲအေမ့ကိုေျပာပါဦး..သားၾကီးးးးသားၾကီးးးး
-
ဟ..မိန္းမ...မိန္းမ..အိပ္မက္ေတြမက္ျပီးေယာင္ေနပါျပီ...
-
ဟင္..ကၽြန္မအိပ္မက္မက္ေနတာလား...တကယ္လိုပါဘဲလား...
-
ဟုတ္ပါ့ကြာ..မင္းအိပ္မက္မက္ျပီးေယာင္ေနတာ..တကတည္း..လန္႔ေတာင္သြားတယ္...
-
အင္း..ကၽြန္မအိပ္မက္ထဲမွာသားၾကီးကိုေတြ႕တယ္..တကယ္လံုးေသြးေတြရႊဲလို႔..ဖြဟဲ့..လြဲေစဖယ္ေစ..သားၾကီးဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႔..ကၽြန္မစိတ္ေတြေလးလိုက္တာရွင္...
-
မင္းကတခ်ိန္လံုးသားေတြဆီဘဲစိတ္ေရာက္ေနတာကိုး..စိတ္စြဲလို႔ျဖစ္မွာပါကြာ..
-
မဟုတ္ဘူးေယာက်္ားရဲ႔..အိပ္မက္ထဲမွာကၽြန္မတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ကၽြန္မတို႔အိမ္မဟုတ္ဘူး..အျပင္ဘက္မွာငွက္ေပ်ာပင္အုပ္ေတြၾကားမွာသားၾကီးရပ္ေနတာ..သားေတာ့တခုခုျဖစ္ျပီထင္တယ္..
-
ေအးပါကြာ..ေျပာမရလည္းမနက္က်မွဖုန္းဆက္ၾကည့္လိုက္..ခုေတာ့ျပန္အိပ္...ရင္တုန္ေနရင္ေရေလးဘာေလးေသာက္လိုက္ဦး..
-
အင္းပါရွင္...မနက္မွဖုန္းဆက္ၾကည့္ဦးမယ္..
-
ေျပာေျပာဆိုဆိုေဒၚႏွင္းဦးေ၀တေယာက္ေရတခြက္ထေသာက္ျပီးျပန္အိပ္ဖို႔ၾကိဳးစားသည္..ခက္တာကဘယ္လိုမွအိပ္မေပ်ာ္..စိတ္ေတြကမျငိမ္..ေသြးအရႊဲသားနွင့္သားပံုစံကိုျမင္ေယာင္ရင္းစိုးရိမ္စိတ္ေတြကရင္ကိုပူေလာင္ေနေစသည္..မိုးသာျမန္ျမန္လင္းေစခ်င္ေတာ့သည္..အေတြးတို႔ေယာက္ယက္ခတ္ရင္းစိတ္ကအတိတ္ကိုျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားသည္..တေန႕..ထိုတေန႔ကေပါ့..သားၾကီးမိန္းကေလးတေယာက္အိမ္အလည္ေခၚလာသည္ေလ..ညိဳညိဳေခ်ာေခ်ာသူမအသြင္ကၾကည့္ေကာင္းလွေသာ္လည္းမ်က္လံုးမ်ားကေတာ့အိေျႏၵမရဟုေဒၚႏွင္းဦးေ၀ထင္မိသည္..စိတ္ထဲတြင္ထိုမိန္းမေခ်ာေလးကိုအလိုလိုမႏွစ္သက္..ခက္တာကသူမကသာမႏွစ္သက္တာ..သားေတာ္ေမာင္ကေတာ့စြဲစြဲလမ္းလမ္း..သူ႔ခ်စ္သူမိန္းကေလးကိုမိခင္ဖခင္တို႔အားေခၚျပျခင္း..တနည္းအားျဖင့္အေတာင္စံုျပီးအေ၀းပ်ံေတာ့မည့္ငွက္တေကာင္၏ေၾကျငာေမာင္းခတ္သံ...မိန္းကေလးကနယ္က..ဧရာ၀တီတိုင္းသူ...နာမည္ေလးကျမပန္းႏြယ္..ခ်စ္ေသာသားၾကီးကမိန္းကေလးႏွင့္လက္ထပ္ျပီးဆံထံုးေနာက္ေယာင္ပါလိုက္ပါသြားမည္ဆိုဘဲ..ေဒၚႏွင္းဦးေ၀ရင္ႏွစ္ျခမ္းျဗန္းျဗန္းကြဲသလိုခံစားရသည္..ခ်စ္ရလြန္းေသာသားၾကီးအေတာင္အလက္စံုစြာအေ၀းကိုပ်ံေတာ့မည္..ကၽြန္မကိုခြဲထားခဲ့ေတာ့မည္..သားၾကီးကိုသေဘာမတူနိုင္ေၾကာင္းတိုးတိုးက်ိတ္က်ိတ္တားသည္..မရ..မဘက္လိုက္ျပီးမိုက္ဘက္ပါလို႔အေမနဲ႔စကားမ်ားရသည္..မိခင္ကိုစကားမေျပာဘဲဆႏၵျပသည္..အိမ္မွာထမင္းျပန္မစား..ဒီလိုဆိုေတာ့၀မ္းနဲ႔လြယ္ေမြးရသူကၽြန္မကသာေနာက္ဆံုးအေလွ်ာ့ေပးလိုက္ရပါေတာ့သည္..သားၾကီးစိတ္တိုင္းက်မဂၤလာပြဲက်င္းပေပးျပီးတျမိဳ႕တရြာမွာခ်စ္ေသာသားၾကီးမ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္လိုအပ္ေသာအရင္းအႏွီးမ်ားျပည့္ျပည့္စံုစံုထဲ့ေပးလိုက္သည္..ေအာ္..သားၾကီးေပ်ာ္ပါေစေတာ့..တေန႔ေတာ့မိဘေမတၱာသူသေဘာေပါက္လာပါလိမ့္မည္ေလ..ကၽြန္မကေတာ့သားၾကီး၏အိမ္သို႔တၾကိမ္တခါမွမသြားလည္ျဖစ္ခဲ့ပါ..ထိုမိန္းကေလးျမပန္းႏြယ္ကိုကၽြန္မစိတ္ထဲယခုခ်ိန္ထိသေဘာမေတြ႕..သားၾကီးကေတာ့နယ္ျမိဳ႕ေလးတြင္ပြဲရံုေထာင္ထားသည္..လုပ္ငန္းေကာင္းျပီးစီးပြားေရးအဆင္ေျပေနသည္..အလုပ္ကိစၥႏွင့္ရန္ကုန္လာတိုင္းမိဘေတြဆီ၀င္ေတြ႕ေနက်..သီတင္းကၽြတ္ဆိုမိသားစုလာကန္ေတာ့ေနက်..ခုဆိုေျမးေလးႏွစ္ေယာက္ပင္ကၽြန္မရေနေပျပီ...ေျမးမ်ားကိုခ်စ္ေသာေၾကာင့္ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားတြင္အိမ္လည္ေခၚထားတတ္ေပမယ့္ျမပန္းႏြယ္ႏွင့္တအိမ္ထဲေနလိုစိတ္မရွိတာေၾကာင့္သူတို႔ေနတဲ့ျမိဳ႕ကိုေတာ့တၾကိမ္မွမေရာက္ျဖစ္ခဲ့တာအမွန္..ခုေတာ့သားၾကီးဘာျဖစ္သည္မသိ..မိခင္စိတ္ႏွင့္သိေနသည္..သားၾကီးတခုခုဆိုးဆိုးရြားရြားျဖစ္ေနျပီဟု..ေဘးနားကအပူအပင္ကင္းမဲ့စြာအိပ္ေနေသာခင္ပြန္းဦးတင္ေမာင္ကိုၾကည့္ရင္းေမတၱာပြားမိသည္..ဒင္းဘဲေကာင္းသည္..ပူပန္ရမွန္းမသိ...ကိုယ့္မွာေတာ့၀မ္းနဲ႔လြယ္ေမြးလာရတဲ့သား..သားဦးမို႔ရူးခဲ့ရသည့္အခ်စ္ဆံုးသားမို႔ပူေလာင္မႈေတြနဲ႔အိပ္မေပ်ာ္ဘဲမိုးသာစင္စင္လင္းသြားေတာ့သည္...

မနက္အိပ္ယာထျပီးမ်က္ႏွာသစ္..ဘုရားပန္းလဲေနစဥ္၀ိုင္းကူေပးေနေသာသမီးစိုးစိုးေ၀က
-
အေမ..ညကကိုၾကီးကိုအိပ္မက္မက္တယ္..သမီးကိုညီမေလး..မိဘစကားနားေထာင္ေနာ္..ကိုၾကီးေတာ့မိဘစကားနားမေထာင္လို႔ဒုကၡေရာက္ရျပီ..ညီမေလးလိမ္မာပါလို႔လာေျပာတယ္..သိလား..အေမ..ကိုၾကီးဘာျဖစ္ေနလဲမသိဘူး..ေသြးေတြနဲ႔..
-
အမေလး..ဘုရား..ဘုရားးးး..ငါ့အိပ္မက္လိုပါဘဲလား..မျဖစ္ဘူး..ခုဖုန္းဆက္မွ..သမီးေလး..ေမေမ့ဖုန္းသြားယူစမ္း..အိပ္ခန္းထဲမွာ..
-
ဟုတ္ကဲ့ေမေမ..
-
ကၽြန္မသားၾကီးဖုန္းကိုေခၚသည္..အၾကိမ္ၾကိမ္ေခၚေသာ္လည္းစက္ပိတ္ထားသည္သာၾကားေနရသည္..လူကေနမထိထိုင္မသာ..ေနာက္ဆံုးနံပါတ္သာမွတ္ထားျပီးတၾကိမ္တခါမွမေခၚခဲ့ဖူးေသာဖုန္းနံပါတ္တခုကိုႏွိပ္လိုက္သည္..ေခၽြးမျဖစ္သူျမပန္းႏြယ္၏ဖုန္း...တဖက္မွဖုန္းကိုင္သည္..
-
ဟလို..ျမပန္းႏြယ္လား...
-
ဟုတ္ကဲ့အေမ..
-
သားျဖိဳးေ၀ရွိလား..သားဖုန္းကိုေခၚေနတာမရလို႔ညည္းဖုန္းကိုေခၚလိုက္တာ
-
ကိုကိုမရွိဘူးအေမ..ဟိုတေန႔ကဘဲအလုပ္ကိစၥနဲ႔ရွမ္းျပည္ဘက္တက္သြားတယ္..
-
ဟုတ္လား..ဒါဆိုဘာလို႔ဖုန္းပိတ္ထားပါလိမ့္...ေခၚေနတာစက္ပိတ္ထားတယ္ဘဲေျဖေနတယ္ကြယ့္
-
လိုင္းမမိလို႔ပိတ္ထားတာေနမွာေပါ့အေမရယ္..ကိုကိုဖုန္းဆက္ရင္အေမဖုန္းဆက္ေၾကာင္းေျပာလိုက္ပါ့မယ္..
-
ေအး..ေအး..သူ႔ဖုန္းရရင္ခ်က္ခ်င္းဖုန္းျပန္ဆက္ခိုင္းလိုက္
-
ဟုတ္ကဲ့အေမ
-
ထိုေန႔ကတေနကုန္ကၽြန္မဖုန္းေမွ်ာ္သည္..သားရဲ႕ဖုန္းမလာ..ေနာက္တရက္..ႏွစ္ရက္..သားရဲ႕ဖုန္းကမ၀င္လာခဲ့ပါ..ကၽြန္မရင္ေတြပူလွပါျပီ..စားလည္းမ၀င္..ညေတြလည္းအိပ္စက္ျခင္းေပ်ာက္ဆံုးကုန္ျပီ..စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြႏွင့္မ်က္လံုးမ်ားေၾကာင္ေနသည္..ေနာက္ဆံုးခိုင္ခိုင္မာမာဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္..တၾကိမ္တခါမွမေရာက္ဖူးခဲ့ေသာသားျဖိဳးေ၀၏အိမ္ကိုလိုက္သြားေတာ့မည္ဟု......
-
ဆက္ရန္....

မဆံုးေသာအလြမ္းမ်က္ျခယ္ (၄) ဇာတ္သိမ္း


အခ်စ္ေရးထက္စစ္ေရးခက္..လြမ္းေရးထက္၀မ္းေရးကပိုခက္သည္..မင္းခေယာက်္ားကမ္းနားသစ္ပင္ဆိုစကားရွိသလိုေပ်ာ္ရာမွာမေနရေတာ္ရာမွေနရတဲ့ေရွးရိုးစကားေလးလည္းရွိသည္..ခ်စ္လို႔မ၀နိုင္ခင္ေလးတပ္ရင္းမႈးကဂ်ီ၀မ္းတဲ့..ေျပာင္းမိန္႔ထြက္ျပီ..ရာထူးတိုးတာေပ်ာ္ေနေသာအဘကိုၾကည့္ျပီးငိုခ်င္ေနတာကဗိုလ္ၾကီးသြင္ဦးးးကၽြန္ေတာ္အဘသမီးကိုမခြဲနိုင္ဘူးဆိုျပီးသာငိုခ်င္းခ်လိုက္ခ်င္ေတာ့သည္..ခုထိအသက္မျပည့္ေသးတဲ့ေကာင္မေလးေရ..ဘာလို႔ေစာေစာမေမြးတာလဲကြာ..ခ်စ္သူေလးအသက္မျပည့္တာကိုဘဲအဘနဲ႔အမကိုအျပစ္တင္ရမလိုလို..ခုေတာ့လူမသိတဲ့အလြမ္းေ၀ဒနာကိုက်ိတ္ခံစားေနရတာ..အဘကို၀မ္းသာပါတယ္လို႔ဂုဏ္ျပဳစကားေျပာေနမိေပမယ့္ဒီေကာင့္ရင္ထဲမီးေလာင္ေနျပီ..ေအာ္..မခ်ိလို႔သြားျဖဲျပေနရတာရီတယ္လို႔မထင္ၾကပါနဲ႔..ဒီရက္ေတြကေတာ့ႏွစ္ေယာက္သားအလြမ္းေတြနဲ႔ငိုခ်င္းရွည္..ႏွစ္ေယာက္သားခိုးအေတြ႕မွာ၀မ္းပမ္းတနည္းငိုရွာသူခ်စ္သူေလးကိုႏွစ္သိမ့္ေနရေပမယ့္ကိုယ္တိုင္ကေယာက်္ားတန္မဲ့ေအာ္ငိုခ်င္ေနမိသည္..သူ႔မျမင္ကြယ္ရာမွာခ်စ္သူေလးကိုနည္းနည္းေလးမွစိတ္မခ်နိုင္ပါ..သူမေလးအသက္ျပည့္တာနဲ႔အဘတို႔ဆီသြားခြင့္ေတာင္းမည္..လက္မထပ္ေပးေတာင္ေစ့စပ္ေပးပါေတာ့လို႔အမိအရေတာင္းဆိုေတာ့မည္ဟုစိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္သည္..အားတင္းထားခ်စ္သူေလးေရ..ေနာက္တႏွစ္ဇူလိုင္လကုန္မင္းေလးအသက္ျပည့္တာနဲ႔ခြင့္ယူျပီးလိုက္လာခဲ့မယ္..ခုေတာ့သူ႔ထက္ငယ္ရြယ္နုနယ္လြန္းေသာခ်စ္သူေလးကိုအားေပးႏွစ္သိမ့္ရံုသာတတ္နိုင္သည္..ေအာ္..စစ္သားဘ၀ဆိုတာစိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ကမပါနိုင္..ခ်စ္သူေလးကသူမလက္တြင္၀တ္ထားသည့္လိပ္ျပာရုပ္ေလးေတြတြယ္ဆက္ထားသည့္ဖန္စီလက္ေကာက္ေလးကိုခၽြတ္ေပးသည္..အမွတ္တရကိုၾကီးသိမ္းထားေနာ္တဲ့..သူဘာျပန္ေပးရမလဲ..ေနာက္ဆံုးလက္မွာစြပ္ထားေသာအင္တိတ္လက္စြပ္ေလးကိုခၽြတ္ျပီးခ်စ္သူေလးကို၀တ္ေပးသည္..အေရးထဲမေတာ္..လြမ္းခန္းမွာဖီလင္ပ်က္ေအာင္လုပ္ေနသည္..ေနာက္ဆံုးမ်က္ခ်ယ္ရဲ႕ဆြဲၾကိဳးေလးမွာခ်ိတ္ဆြဲေပးလိုက္သည္..ခ်စ္သူရဲ႔ႏွလံုးသားနဲ႔အနီးဆံုးေနရာေလးမွာေနပါေစေတာ့ေလ..ေျပာင္းသည့္ေန႔ကသူ႔ရင္ထဲမခ်ိ..မ်က္ခ်ယ္ေလးကိုေငးၾကည့္ရင္းေ၀့တက္လာေသာမ်က္ရည္မ်ားကိုမ်က္ေတာင္ျမန္ျမန္ခတ္ပစ္ရသည္..စစ္သားရင့္မာၾကီးေပမယ့္ရင္ဘတ္ထဲကႏွလံုးသားကနုလွသည္..သူမေလးကေတာ့ဟိုသူဒီလူႏႈတ္ဆက္ရင္းခပ္တည္တည္ေရာငိုခ်ေနျပီ..ကိုယ့္မွာသာမခ်ိေသာမ်က္ႏွာၾကီးကိုသြားျဖဲျပရီျပေနရသည္..သြားေပဦးေတာ့ခ်စ္သူေလးေရ..သိပ္မၾကာခင္ျပန္ဆံုမွာပါကြယ္..

ဖုန္းေလးရွိတာမို႔အဆက္အသြယ္ေတြကေတာ့မျပတ္ပါ..အခြင့္အေရးရတိုင္းသူမေလးရွိရာရန္ကုန္ကိုအေျပးသြားေတြ႕သည္..ခုဆိုသူမေလးတကၠသိုလ္တက္ျပီ..သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားေပ်ာ္ေနေသာခ်စ္သူကိုစိတ္မခ်ပါ..ငယ္လြန္းသူေလးကိုခ်စ္ရတာရင္ေမာလွပါသည္..မ်က္ခ်ယ္ကေတာ့သူ႔အေပၚမေျပာင္းလဲေပမယ့္ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းသူေလးနားပ်ားပိတုန္းမ်ား၀ဲသလိုေကာင္ေလးေတြကရစ္သီရစ္သီ..အင္းးးမျဖစ္..အျမန္ဆံုးနီးစပ္မွျဖစ္ေတာ့မည္..သူမေလးေမြးေန႔ျပီးရင္ေတာ့ေမေမတို႔ကိုဖြင့္ေျပာျပီးသြားေတာင္းခိုင္းရမည္..ေန႔တိုင္းသူစိတ္မခ်ေၾကာင္းေတြအထပ္ထပ္ဖုန္းနဲ႔ေျပာေနမိသည္..မ်က္ခ်ယ္ကေတာ့ရယ္ကာေမာကာကိုၾကီးကလြဲျပီးဘယ္သူ႔မွမခ်စ္ဘူး..စိတ္သာခ်လို႔အျမဲေျပာရွာပါသည္..အခုတေလာအစားပုတ္မေလးမၾကာခဏဗိုက္နာသည္ေျပာသျဖင့္အစားမေသာင္းက်န္းရန္လည္းမွာရေသးသည္..မ်က္ခ်ယ္ေလးကအစံုစားသတၱ၀ါမေလး..ဒီေတာ့သူ႔မွာေနာက္ထပ္စိတ္ပူစရာကလည္းတိုးသည္..ေဆးခန္းသြားျပဖို႔ေျပာေတာ့လည္းမေရႊေခ်ာေလးကေဆးထိုးခံရမွာေၾကာက္လို႔မသြားခ်င္ဟုဂ်ီက်သည္..ဒီလိုနဲ႔သူမေလးအသက္ျပည့္ဖို႔တလအလိုေလာက္မွာစကၤာပူမွာပိုလီေက်ာင္းသြားတက္မလို႔ဆိုဘဲ..ဒီမွာေတာင္တေရေျမထဲမွာစိတ္မခ်နိုင္တာခုေတာ့အေ၀းကိုထြက္သြားဦးမွာပါလား..ဘယ္ေတာ့လဲဆိုေတာ့ေနာက္တပတ္ထဲသြားမွာတဲ့..ၾကည့္စမ္း..သူ႔ကိုလံုး၀မတိုင္ပင္..ခုမွေျပာသည္..ဘာလို႔မေျပာတာလည္းဆိုေတာ့မေသခ်ာေသးတာေရာ..ကိုၾကီးသိရင္တားမွာမို႔လို႔တဲ့..တားမွာေပါ့..ဒီကေကာင္ရင္ထဲ၀င္ၾကည့္စမ္းပါ..ဘယ္ေလာက္စိတ္မခ်သလဲဆိုတာ..ရန္ကုန္ခ်က္ခ်င္းဆင္းဖို႔ခြင့္ကမရ..ေတာက္..စစ္သားဘ၀ကိုစိတ္အၾကီးၾကီးနာမိျပီ..ဘာမွမပိုင္..ကိုယ့္ဘ၀မေျပာနဲ႔ကိုယ့္နာမည္ေလးေတာင္ကိုယ္မပိုင္..သူမေလးေလဆိပ္ဆင္းသည့္ေန႔ကေလယာဥ္ေပၚမတက္ခင္ထိဖုန္းအၾကာၾကီးေျပာျဖစ္သည္..သူ၏စိတ္မခ်စြာမျပီးနိုင္ေသာမွာၾကားမႈေတြအဆံုးမွာမ်က္ခ်ယ္ကတခြန္းဘဲေျပာျပီးဖုန္းပိတ္သြားသည္..ကိုၾကီးကအဖိုးၾကီးက်ေနတာဘဲ..ေရွ႕ဆက္လက္တြဲဖို႔မျဖစ္နိုင္ဘူးတဲ့..ဘာေတြလဲ..ဘာျဖစ္တာလဲ..ဖုန္းခ်က္ခ်င္းျပန္ေခၚေပမယ့္ဖုန္းပိတ္သြားျပီ..ေနာက္ေန႔ကားဂိတ္ကရန္ကုန္မွပါဆယ္ပါသည္ဟုဖုန္းလာေသာေၾကာင့္သူသြားယူေတာ့မ်က္ခ်ယ္ေလးပို႔လိုက္သည့္ပါဆယ္..ဘူးအၾကီးၾကီးတခုအျပည့္ေရာင္စံုၾကိဳးၾကာစကၠဴရုပ္ေလးမ်ား..တျခားဘာမွမပါ..ဘယ္လိုနားလည္ရမလဲကေလးရယ္..

ထိုေန႔ကစလို႔မ်က္ခ်ယ္ေလးသူ႔ကိုအဆက္အသြယ္မလုပ္ေတာ့ပါ..သူ႔ရင္မွာနာက်င္မႈၾကီးစြာခံစားရသည္..ဘယ္ေန႔ျပန္ဆက္သြယ္လာမလဲလို႔သူေစာင့္ေနပါသည္..တလ..ႏွစ္လ..သံုးလ..ေလးလ..ငါးလ..ခုဆိုေျခာက္လရွိျပီ..သူဆက္မေစာင့္ခ်င္ေတာ့ပါ..အက်ိဳးအေၾကာင္းမဲ့သူ႔ကိုအဆက္ျဖတ္သြားသူေလး..အေျဖတခုေတာ့သူသိခ်င္သည္..ဒါေၾကာင့္သူခြင့္တင္လိုက္သည္..လိုက္သြားမည္..သူမေလးမရွိေနေပမယ့္သူမေလးမိဘႏွစ္ပါးဆီအက်ိဳးအေၾကာင္းသြားေျပာျပမည္..အခ်စ္အတြက္သူသတၱိေတြအရမ္းေကာင္းေနပါျပီ..ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့အဘတို႔အိမ္ကိုတန္းသြားပါသည္..အဘႏွင့္အမကတအံ့တၾသႏွင့္ၾကိဳဆိုရွာသည္..သူႏႈတ္ဆက္ဂါရ၀စကားအနည္းငယ္ေျပာအျပီးသတၱိေတြေမြးလို႔သူနဲ႔မ်က္ခ်ယ္အေၾကာင္းအကုန္ဖြင့္ေျပာျပလိုက္သည္..သူ႕စကားအဆံုးတြင္အဘကဘာမွမေျပာဘဲအေ၀းကိုေငးေနပါသည္..အမကေတာ့မ်က္ရည္မ်ားက်လာျပီးသူ႔ကိုစကားတခြန္းေျပာလိုက္ပါသည္..သူ႕ကမာၻၾကီးရုတ္တရက္ျပိဳလဲသြားသည့္စကား...
-
သမီးမ်က္ခ်ယ္ဆံုးသြားတာႏွစ္လရွိျပီေမာင္သြင္ဦးရယ္
-
ဗ်ာ..
-
ဟုတ္တယ္..လြန္ခဲ့တဲ့ရွစ္လေက်ာ္ေလာက္ကသမီးေလးဗိုက္ခဏခဏေအာင့္တယ္နာတယ္နဲ႔ျဖစ္တယ္ေလ..သူကအစားစံုလို႔ျဖစ္တာဘဲဆိုျပီးဒီလိုဘဲအိမ္မွာေဆးေလးေသာက္လိုက္..သက္သာသြားလိုက္နဲ႔..ေနာက္ေတာ့ခဏခဏမို႔ေဆးရံုေခၚသြားျပီးစစ္ေတာ့အစာအိမ္ကင္ဆာတဲ့..အေျခအေနကလြန္ေနျပီတဲ့..ေနာက္ေျခာက္လဘဲအသက္ရွင္နိုင္မယ္တဲ့ေလ...ခြဲစိတ္တာဓါတ္ကင္တာေတြလုပ္မယ္ဆိုေတာ့လည္းမ်က္ခ်ယ္ကအေႏွးနဲ႔အျမန္ေသရမွာျခင္းတူတူသူမလုပ္ခ်င္ဘူးတဲ့..ေယာဂီေလး၀တ္ျပီးတရားအားထုတ္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ေမွာ္ဘီကေက်ာင္းမွာတရားသြားထိုင္တယ္..ကင္ဆာေဆးေတြကျပင္းေတာ့သမီးေလးကမေသာက္ဘဲလႊင့္ပစ္တယ္ထင္ပါတယ္..သူေရာဂါသည္းလို႔ေဆးရံုပို႕ေတာ့မွသူ႔အိပ္ယာေအာက္မွာေဆးေတြဖြက္ထားတာေတြ႔တာ..အမကေတာ့သမီးမေသခင္ေျပာျပလို႔မင္းတို႔အေၾကာင္းသိပါတယ္ကြယ္..သမီးကမင္းပစၥည္းေလးေတြသိမ္းထားခဲ့ရွာတယ္..မင္းကိုလည္းသူ႔ေရာဂါအေၾကာင္းမသိေစခ်င္လို႔အဆက္အသြယ္ျဖတ္လိုက္ရွာတာပါကြယ္..
-
ရက္စက္လိုက္တာဗ်ာ..ေျပာျပရင္ေတာင္ကၽြန္ေတာ္ေျဖနိုင္ဦးမယ္..ခုေတာ့သူတေယာက္တည္းက်ိတ္ခံသြားျပီးကၽြန္ေတာ့္ကိုညွာသြားတာကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုေျဖရမလဲဗ်ာ..
-
မင္းပစၥည္းေလးေတြျပန္ယူသြားလိုက္ဦး..အမသိမ္းထားတယ္..
-
အိတ္ကေလးတလံုးထဲမွာစက္ပိတ္ထားေသာဖုန္းေလးတလံုး..အင္တိတ္လက္စြပ္ေလးတကြင္း..ျပီးေတာ့စကၠဴၾကိဳးၾကာေလးေတြ..သူ႔ရင္ဘတ္ၾကီးတခုလံုးက်ိဳးေၾကကုန္ပါျပီ..သူမေလးနဲ႔နီးစပ္ဖို႔သူစုထားသည့္ပိုက္ဆံေတြအကုန္ထုတ္ကာခ်စ္သူေလးေကာင္းရာသုဂတိလားဖို႔ကုသိုလ္ေတြျပဳေပးေနမိသည္..ေနာက္ထပ္ဘယ္မိန္းကေလးမွလည္းသူစိတ္မ၀င္စားေတာ့..သူ႔အေပၚငဲ့ညွာရွာသူေလးမ်က္ခ်ယ္တေယာက္အတြက္ကလြဲျပီးသူ႔ႏွလံုးသားမွာေနရာလည္းမရွိေတာ့ပါ..

ျဖန္းကနည္းစင္လာေသာမိုးစက္မႈန္မ်ားေၾကာင့္ဗိုလ္မႈးသြင္ဦးသတိ၀င္လာသည္..ျပတင္းတံခါးကမိုးပက္ေနျပီ..ေအာ္..မိုးေတြသည္းလာျပန္ျပီ..သူ႔ရင္ထဲမွာလည္းမိုးေတြသည္းေနတုန္းပါဘဲေလ..ႏွစ္ေတြၾကာလာေပမယ့္ဒီရင္မွာအလြမ္းမိုးေတြသည္းတုန္းပါ..
---
(ပရိသတ္ေမတၱာပို႔လည္းခံရမွာဘဲ..အလြမ္းနဲ႔သိမ္းတဲ့ဇာတ္မို႔..အျပင္မွာေတာ့ဗိုလ္ၾကီးသြင္ဦးေလယာဥ္ပ်က္က်ျပီးဆံုးသြားပါတယ္..စိတ္ထားေကာင္းတဲ့ဗိုလ္ၾကီးသြင္ဦးကိုမေသေစခ်င္လို႔ကၽြန္မစာထဲမွာေတာ့မ်က္ခ်ယ္ေလးကိုဘဲေသခိုင္းလိုက္ရတာပါ..)

မဆံုးေသာအလြမ္းမ်က္ျခယ္ (၃)



ခါခ်ဥ္ကိုက္တာ..ပုရြက္ဆိတ္ကအတြင္းသားနုနုေလးမ်ားကိုႏွံတာ..ပ်ားတုပ္တာ..ေဘာက္ဖတ္ထိတာခံစားဖူးၾကပါသလား..ထိုအနာမ်ားကနာက်င္ခံခက္ေအာင့္မ်က္သည္ဆိုတာပါးပါးေလး..အခုဗိုလ္ၾကီးသြင္ဦးတေယာက္အခ်စ္ပိုးကိုက္ေနပါသည္..ဒီတခါေတာ့နွလံုးသားနုနုကိုဇတ္ဇတ္..ဇတ္ဇတ္ႏွင့္ကိုအားရပါးရကိုက္ေနတာမို႔ေနရထိုင္ရခက္လွပါသည္..စားလည္းဒီစိတ္..သြားလည္းဒီစိတ္..အိပ္လည္းဒီစိတ္..ယုတ္စြအဆံုးအိမ္သာတက္ရင္ေတာင္သူေလးကိုသတိရေနမိတုန္း..နည္းနည္းနံရင္ခြင့္လႊတ္ပါမ်က္ခ်ယ္ေလးရယ္..ခ်စ္လြန္းလို႔သတိရေနမိတာပါ..ခုမွခက္ျပီ..တပ္ရင္းမႈးသမီးကိုပိုးရသည္မွာမလြယ္..မလြယ္ဆိုလံုး၀..လံုး၀ၾကီးကိုမလြယ္..ေလွ်ာက္ျပန္သံေပးေျခေအး၀မ္းေယာင္လုပ္မရ..အိမ္ေရွ႕ဂစ္တာေလးတီးျပီးက်ဴမရ..ဖုန္းဆက္ရင္အဘသို႔မဟုတ္အမနဲ႔တိုးဖို႔မ်ားသည္...ေအာင္မယ္မင္း..ေခါင္းမီးေတာက္ေအာင္အၾကံထုတ္ရသည္..ၾကိဳက္မရွက္..ငိုက္မရွက္..တပ္ရင္းမႈးအိမ္အ၀င္အထြက္မ်ားသူေတြကိုေလ့လာရသည္..တပ္ေရးဗိုလ္ၾကီးမို႔အလုပ္မ်ားတာကတမ်ိဳး..ဒိန္းတလိန္းနတ္ေၾကာင့္ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ဥာဏ္ျပာဥာဏ္၀ါအကုန္ထုတ္ေနရသည္ကတမ်ိဳး..သူေလးအခ်စ္မရခင္လူကလံုးပါးပါးေတာ့မည္..ခ်စ္ရေသာေမ်ာက္လႊဲေက်ာ္မေလးကေတာ့သိမည္မထင္..ဒီတစ္ခါေတာ့အၾကံရျပီ..တပ္ေထာက္ဗိုလ္ၾကီးကသူ႔ထက္တပတ္စဥ္ေစာသည္..ဗိုလ္ၾကီးမင္းသစ္..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ဒီအခ်ိန္အကိုၾကီးမ်ားမ်ားေခၚျပီးရိုက်ိဳးျပဖို႔အလြန္တန္သည္..တပ္ေထာက္ဗိုလ္ၾကီးကေတာ္ခင္မမမိုးကတပ္ရင္းမႈးအိမ္အ၀င္အထြက္ညက္သည္..ဖားထားမွပါ..ဒီလိုနဲ႔အကိုၾကီးညီေလးအထပ္ထပ္ဆလံေပးလို႔ဗိုလ္ၾကီးမင္းသစ္ကိုကပ္ျပီးအကူအညီေတာင္းရသည္..ဒါမ်ိဳးဆိုေယာက်္ားေလးအခ်င္းခ်င္းရိုင္းပင္းၾကသည္..ကူညီမယ္ဟူ၏..ဗိုလ္ၾကီးမင္းသစ္ကသူ႔ဇနီးခင္မမမိုးကိုစည္းရံုးသည္..ေအာင္မေလးေလး..ေကာင္မေလးျပန္မၾကိဳက္လို႔အဘကိုတိုင္လိုက္မွျဖင့္က်ဳပ္ပါေခါင္းနဲ႔ဆင္းေနရမယ္ေနာ္ဆိုျပီးအင္တင္တင္လုပ္ေနသျဖင့္သြင္ဦးတေယာက္ပါတိတ္၀မ္းဆက္တစ္စံု၀ယ္ကာဂါလိုက္ေတာ့မွခင္မမမိုး၏ၾကိဳးစားၾကည့္ေပးမယ္ဆိုေသာေလသံအေျပာင္းအလဲကိုရေတာ့သည္..

ဒီေတာ့ေနာက္တဆင့္ထပ္ၾကိဳးစားရျပန္သည္..စာေရးစကၠဴတအုပ္၀ယ္..ၾကိဳးစားျပီးရည္းစားစာေရးရသည္..ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..သူမေလးအင္တာနက္အေကာင့္မသိ..သိလည္းမေရႊေခ်ာေလးမွာဖုန္းမရွိ..လိုင္းကမမိ..ဒီေတာ့ေရွးရိုးနည္းအတိုင္းရည္းစားစာေပးဖို႔သာျပန္က်င့္သံုးရသည္..၂၁ရာစုမွာဒိတ္ေအာက္သည့္နည္းလမ္းျပန္သံုးရေပမယ့္ဒါေလးကပိုတန္ဖိုးထားရာေရာက္ပါသည္ေလဟုစိတ္ကိုေျဖေတြးရသည္..အမွန္တကယ္လည္းတန္ဖိုးရွိသည္..စာအုပ္တ၀က္က်ိဳးျပီ..မၾကိဳက္လိုက္ျဖဲလိုက္ႏွင့္..ခုထိစိတ္ၾကိဳက္ရည္းစားစာမရေသး..ရံုးအလုပ္ပင္ပန္းတာထက္အခန္းျပန္ေရာက္ခ်ိန္ရည္းစားစာၾကိဳးစားေရးရတာပိုစိတ္ပင္ပန္းသည္..စာေရးစကၠဴတအုပ္ကုန္ရန္ႏွစ္ရြက္အလိုမွာေတာ့စိတ္ၾကိဳက္ရည္းစားစာတစ္ေစာင္ရျပီ..တန္ဖိုးၾကီးသည္ေနာ္..ခုေနဒီစာေလးကိုတသိန္းနဲ႔မလဲနိုင္..ဒီစာေလးကိုတယုတယစာအိတ္လွလွေလးနဲ႔ထဲ့ျပီးခင္မမမိုးဆီေပးထားရသည္..ခင္မလည္းစာေလးပိုက္ဆံအိတ္ထဲထဲ့..တပ္ရင္းမႈးကေတာ္ဆီသြားလည္ရင္းအိမ္အလုပ္မ်ား၀ိုင္းကူေပးရင္းမ်က္ခ်ယ္ကိုတိုးတိုးေဖာ္ရင္းႏွီးေအာင္ေပါင္းရသည္..အမွတ္မထင္ဆိုသလိုဗိုလ္ၾကီးသြင္ဦးအေၾကာင္းေလးေတြနားသြင္းရသည္..နည္းနည္းအဆင္ေခ်ာလာမွစာကိုထုတ္ေပးရသည္..ေဖေဖေမေမကိုျပန္မေျပာဖို႔..ျပန္ေျပာရင္မမေတာ့ဒုကၡေရာက္မွာဆိုျပီးနတ္သံေႏွာလို႔သနားေအာင္ေျပာရေသးသည္..ဒီအရြယ္ေလးေတြကစိတ္မမွန္..မေတာ္တိုင္လိုက္မွဖူးစာေရးနတ္ထမင္းငတ္မည္..ဗိုလ္ၾကီးသြင္ဦး၀ယ္ေပးေသာပါတိတ္ကိုေတာ့စိတ္နာနာႏွင့္ဒံုးေပကပ္သတ္ကို၀တ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္..ဘယ့္ႏွယ့္ေတာ္..ကေလးမုန္႔ေပး..အယ္ေလ..စာေပးၾကိဳက္ရတယ္လို႔..ေျပာကိုမေျပာခ်င္ဘူး..

မ်က္ခ်ယ္ကေတာ့စာေပးခံရေတာ့ရင္ခုန္သည္..ဘာပါလိမ့္အလြန္သိခ်င္သည္..ဒီအရြယ္ရန္ကုန္မွာဆယ္တန္းတက္လာေသာမ်က္ခ်ယ္မအပါ..စိတ္ကစားသည့္အရြယ္မို႔ခပ္ေခ်ာေခ်ာသေဘာေကာင္းေသာအကိုၾကီးကစာေပးတာရင္ခုန္တာေပါ့..စာေလးကိုေမေမမျမင္ေအာင္ဖြက္ထားျပီးအထပ္ထပ္ခိုးဖတ္..ေခြးရုပ္ၾကီးကိုဖက္ျပီးစိတ္ကူးေတြယဥ္.. အင္းးးေပ်ာ္စရာၾကီး..ရည္းစားထားရင္ကိုယ္ကအငယ္ဆိုေတာ့အလိုလိုက္မွာဘဲ..မုန္႔ေတြလည္း၀ယ္ေကၽြးခိုင္းမည္..ဆိုးလို႔ႏြဲ႕လို႔ရမည္..သူငယ္ခ်င္းေတြကိုၾကြားစရာလည္းရမည္..ျပီးေတာ့ဗိုလ္ၾကီးသြင္ဦးကလည္းအားကိုးခ်င္စရာေကာင္းပါသည္..တည္တည္တန္႔တန္႔လည္းရွိသည္..မမခင္မကလည္းညႊန္းသည္ေလ..ဒါေပမယ့္တပတ္ေလာက္ေတာ့မူဦးမွ..တပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ခ်စ္ပါေၾကာင္းမမခင္မနဲ႔စာျပန္ေပးလိုက္သည္..အင္းးးဟုတ္သြားျပီ..ရည္းစားေတာ့ျဖစ္ျပီ..ခ်ိန္းေတြ႕ရာအိမ္ကမမခင္မအိမ္..မမခင္မဆီအလည္သြားမည္ဆိုကာထြက္..ေရာက္ေတာ့ကိုၾကီးကိုမမခင္မကဖုန္းဆက္ေခၚေပး..ကိုၾကီးကအေျပးလာ..အခ်ိန္ၾကာၾကာမေတြ႕ရေပမယ့္ခိုးေတြ႕ရလို႔လားမသိ..ပိုရင္ခုန္သည္..ပိုလည္းခ်စ္သည္..ခဏခဏဆိုေမေမတို႔သိမည္..ထပ္ၾကံဦးမွ..အဆင္ေျပမည့္နည္းလမ္းေလး..ကိုၾကီးကသူၾကံဦးမည္တဲ့..ယံုသည္..ကိုၾကီးကမ်က္ခ်ယ္ကိုအရမ္းခ်စ္တာ..ညီမေလးလိုေရာ..ခ်စ္သူလိုပါသူမအလိုက်ဘာမဆိုအလိုလိုက္သည္ေလ..ကိုၾကီးအေပၚအားကိုးတြယ္တာစိတ္နဲ႔မ်က္ခ်ယ္အရမ္းခ်စ္မိပါျပီ..

ဗိုလ္ၾကီးသြင္ဦးတေယာက္ခ်စ္သူနဲ႔အျမဲအဆက္အသြယ္ရေရးထပ္ၾကံရျပန္သည္..ဒါကမခက္..မ်က္ခ်ယ္ေလးစာေမးပြဲေအာင္ျပီးတကၠသိုလ္တက္ရေတာ့မည္မို႔အမွတ္တရလက္ေဆာင္၀ယ္ေပးသည္ဆိုကာတသိန္းေက်ာ္တန္ဖုန္းတလံုးနဲ႔ႏွစ္သိန္းတန္ဖုန္းကတ္တခုတပ္ေရးတပ္ေထာက္အရာရွိႏွစ္ေယာက္ကေပါင္းျပီးလက္ေဆာင္၀ယ္ေပးသည္ေပါ့..ခပ္တည္တည္သီတင္းကၽြတ္တပ္ရင္းမႈးအိမ္သြားကန္ေတာ့ရင္းေဒၚခင္မမမိုးကမ်က္ခ်ယ္လက္ထဲဖုန္းေလးလက္ေဆာင္ေပးေတာ့အဘနဲ႔အမကတျပံဳးျပံဳး..ဗိုလ္ၾကီးသြင္ဦးကေတာ့စုထားတာေလးအေတာ္ကုန္သြားေပမယ့္မမႈ..အေရးၾကီးတာခ်စ္သူေလးနဲ႔အဆက္အသြယ္ရဖို႔..မိဘေပးသည့္မုန္႔ဖိုးေလးနဲ႔သံုးရရွာသူေလးမို႔ဖုန္းေဘလ္လည္းသူျဖည့္ေပးပါသည္..ခုေတာ့ညဆိုမက္ေဆ့အျပန္အလွန္ေျပာ..လစ္ရင္ဖုန္းခိုးဆက္..အရမ္းကိုရင္ခုန္ၾကည္နူးေနရေသာခ်စ္ျခင္း...ေကာင္မေလးရယ္..ျမန္ျမန္အသက္ျပည့္ပါေတာ့..မဟုတ္ရင္ရသမွ်လစာလည္းMPTကိုလုပ္ေကၽြးေနတာနဲ႔မစုမိေတာ့ပါ..ဒါေပမယ့္အခ်စ္ပိုးကိုက္လို႔နာတာေလးသက္သာေအာင္ကုရတာဒီေလာက္ေတာ့ကုန္မွာေပါ့ေလ..အခုဆိုတျခားအေကာင္ပေလာင္ေတြမကိုက္ေတာ့..စိတ္ေကာက္လွ်င္ကိုက္တတ္ေသာမ်က္ခ်ယ္ေလးသာရွိေတာ့သည္ေလ...
----
ဆက္ရန္

မဆံုးေသာအလြမ္းမ်က္ျခယ္ (၂)



ဇူလိုင္လကုန္ျပီးစရက္ေလး...မနက္ျဖန္ဆိုမ်က္ခ်ယ္ေမြးေန႔..ဆယ္တန္းကိုလည္းဂုဏ္ထူးႏွစ္ဘာသာပါသည္မို႔ေဖေဖနဲ႔ေမေမကဒီတခါမ်က္ခ်ယ္ရဲ႔၁၇ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ပြဲေလးကိုတတပ္ရင္းလံုးကိုအုန္းနို႔ေခါက္ဆြဲေကၽြးမည္တဲ့..မ်က္ခ်ယ္လား..ေပ်ာ္တာေပါ့..အုန္းနို႔ေခါက္ဆြဲၾကိဳက္တာကိုး..တပ္ရင္းခန္းမမွာတပ္မိသားစုမ်ားကိုေကၽြးမွာမို႔ညေနကတည္းကအိမ္မွာအိုးၾကီးအိုးငယ္နဲ႔ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေနၾကသည္..မ်က္ခ်ယ္ကေတာ့ဘဲဥျပဳတ္ထားတာေလးတလံုးယူျပီးဆားေလးနဲ႔တို႔စားလိုက္..ငါးဖယ္လံုးႏႈိက္စားလိုက္..ၾကက္သားခ်က္ထားတာထဲကခပ္စားလိုက္နဲ႔ပြဲေတာ္ေတြ႔ေနသည္..ဘုန္းၾကီးဆြမ္းအတြက္ကနို႔စိမ္းႏွင့္သီးသန္႔ခ်က္သည္..ဒါကိုေတာ့မ်က္ခ်ယ္မထိ..ဘုန္းၾကီးဆြမ္းကိုမႏႈိက္ရမွန္းေတာ့မ်က္ခ်ယ္ေကာင္းေကာင္းသိပါသည္..က်န္တာေတာ့ဟင္းတတံုးတဖတ္ကိုဦးဖယ္သည္ဟုဇြန္းေလးနဲ႔ဖယ္ျပီးၾကိတ္ပါေတာ့သည္..လုပ္ကိုင္ေပးေနေသာရဲေမမ်ားကျပံဳးေစ့ေစ့နဲ႔ဘာမွမေျပာ..မ်က္ခ်ယ္တေယာက္အိမ္ေနာက္ေဖးမွာေျခရႈပ္လို႔၀ေတာ့မွအိမ္ေပၚျပန္တက္ျပီးအိပ္ေတာ့သည္..ဒီအရြယ္ကအိပ္ေကာင္းစားေကာင္းအရြယ္ေလ...

မ်က္ခ်ယ္ပြဲေတာ္ေတြ႕ေနခ်ိန္တြင္ဗိုလ္ၾကီးသြင္ဦးတေယာက္ေတာ့ေခါင္းရႈပ္ေနသည္..တပ္ရင္းမႈးကသူ႔သမီးေမြးေန႔ကိုတပ္ရင္းမိသားစုေတြကိုအုန္းနို႔ေခါက္ဆြဲေကၽြးမည္တဲ့..လာထား..သူၾကီးဘုရားရြာသားေကာင္းမႈ..ေပါက္ေက်ာ္မေလးေမြးေန႔အတြက္တပ္ရင္းခန္းမကိုျပင္ဆင္ေပးရသည္..ေရာင္စံုပန္းၾကိဳးေတြဆင္..အခင္းေတြခင္း..စားပြဲကုလားထိုင္ေတြစီပန္းစာလံုးေဖာက္ရ..ကပ္ရ..အမေလးဗ်ာ..ေတာ္ေတာ္အလုပ္ရႈပ္သြားသည္..ေပါက္ေက်ာ္မေလးအတြက္ေစတနာထားေတာ့လုပ္ေပးပါတယ္..ကဲ..လာထား..အားေကာင္းေမာင္းသန္စစ္သည္မ်ား..ပူေဖာင္းမႈတ္ျပိဳင္ၾကေစ..ပူေဖာင္းေရာင္စံုေလးမ်ားခ်ိတ္ျပီးအလွဆင္ေပးရန္ခုေတာ့တဖူးဖူးနဲ႔အျပိဳင္အဆိုင္မႈတ္ၾကသည္..အင္းးးအားလံုးစီစဥ္ျပီးေတာ့အေတာ္ျပိဳင္းေနျပီ..ရိပ္သာျပန္ေရမိုးခ်ိဳးထမင္းေလးစားျပီးထမင္းလံုးစီမည္ျပင္မွသတိရသည္..ေသဟဲ့..နႏၵိယ...ေမြးေန႔လက္ေဆာင္..အင္းးး၀ယ္ရဦးမည္..ထုတ္ျပီးစလစာေလးကေတာ့မ်က္ခံုးလႈပ္လႈပ္...က်န္လူပ်ိဳအရာရွိညီငယ္မ်ားကိုလွမ္းေမးေတာ့၀ယ္ထားျပီးျပီဆိုဘဲ..ဒင္းတို႔ဘဲေကာင္းသည္..ရံုးဆင္းလွ်င္အခ်ိန္ရၾကေသးသည္..ကိုယ့္မွာေတာ့ရံုးဆင္းေတာ့လည္းေမြးေန႔ပြဲအတြက္ျပင္ရဆင္ရႏွင့္ခုအားခ်ိန္ေလးနားေတာ့မည္ဆိုမွသတိရအားသည္

အခ်ိန္ရွိတုန္းညီငယ္တေယာက္၏ဆိုင္ကယ္ေလးငွားျပီးျမိဳ႕ထဲေျပးရသည္..ဘာ၀ယ္ေပးရမလဲ..ဘယ္မိန္းကေလးအတြက္မွေမြးေန႔လက္ေဆာင္မေပးဖူးေသး..စတိုးဆိုင္ၾကီးေရွ႕ရပ္ျပီး၀င္လိုက္ေတာ့အထဲမွာပစၥည္းေတြကအစံု..အက်ီၤေလးေတြေလွ်ာက္ၾကည့္သည္..မိန္းကေလးအသံုးအေဆာင္လိုက္ၾကည့္ရတာမို႔လူကရွက္သလိုလိုေနာက္ေက်ာမလံု..ၾကည့္သာၾကည့္သည္..ဘာ၀ယ္ရမွန္းမသိ..ဒီဘက္ျခမ္းေလးခ်ိဳးၾကည့္လိုက္ေတာ့..လားးးလားးအရုပ္ေတြ..မ်က္စိေရွ႕တြင္ေမြးပြအရုပ္ေတြအရြယ္စံုဆိုက္စံု..မ်က္လံုးထဲတြင္ေပါက္ေက်ာ္မေလးပံုျမင္ေယာင္လာျပီးအရုပ္ဘဲ၀ယ္ေပးေတာ့မည္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္..ၾကည့္ေနရင္းကေခြးရုပ္ခပ္ၾကီးၾကီးတခုမ်က္စိေတြ႕သြားသည္..အေတာ္ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ေကာင္ၾကီး..အျဖဴနဲ႔အညိဳစပ္ထားပံုေလးကိုကစြဲမက္စရာ..ဒါေလးဘဲယူေတာ့မည္..ဒီအရုပ္ရရင္ေပ်ာ္သြားမည့္ေပါက္ေက်ာ္မမ်က္ႏွာကိုျမင္ေယာင္ျပီးျပံဳးလိုက္မိသည္..ေစ်းေမးလိုက္ေတာ့ေလးေသာင္းတဲ့..အလိုေလး..ျမတ္စြာဘုရားးကယ္ေတာ္မူပါ..အရုပ္တရုပ္ကိုေလးေသာင္းေတာင္..စတိုးဆိုင္ကအေရာင္းစာေရးမေလးကကိုယ့္ကိုေမာ့ၾကည့္ေနသည္..မထူးေတာ့..ကိုယ္ကဆြဲထုတ္လာမိျပီကိုး..ေငြရွင္းလိုက္ရသည္..ေခြးမေလး..သူ႔အတြက္မစားမေသာက္ရေငြေလးေသာင္းေခ်ာသြားျပီ..စိတ္ေလေလႏွင့္အရုပ္ၾကီးဆြဲျပီးျပန္လာခဲ့သည္..ခုနအလြန္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ေခြးရုပ္ၾကီးသည္ေငြေလးေသာင္းတန္ခိုးႏွင့္သိပ္ၾကည့္မရခ်င္ေတာ့..

မနက္မိုးလင္းေတာ့အက်င့္ပါေနသည့္လက္ကယူနီေဖာင္းကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ေသးသည္..ျပီးမွသတိရသည္..ဒီေန႔ရံုးပိတ္ရက္..အိပ္ယာထဲျပန္လွဲခ်လိုက္ျပီးဇိမ္ယူႏွပ္ရန္ျပင္လိုက္စဥ္တံခါးေခါက္သံေပၚလာသည္..စိတ္တိုတိုနဲ႔တံခါးထဖြင့္ေတာ့တပ္ရင္းမႈးအိမ္ကရဲေဘာ္..
-
ဗိုလ္ၾကီး..အဘကမွာလိုက္တယ္..တပ္ရင္းအဖြဲ႕ေတြကိုအမတို႔လိုင္းစစ္ျပန္လာျပီးရင္မနက္၉နာရီေလာက္စေကၽြးမယ္တဲ့..
-
ေအးပါကြာ..ငါအဆင္သင့္ျပင္ခိုင္းထားလိုက္ပါ့မယ္..အဘကိုအဆင္သင့္လုပ္ထားမယ္သာသတင္းပို႔လိုက္..
-
ဟုတ္..ဗိုလ္ၾကီး..ေလးစား
-
ေအး..ေအး..ေလးစားပါတယ္ကြာ..
-
ရဲေဘာ္ေလးထြက္သြားေတာ့ျပန္လည္းမႏွပ္နိုင္ေတာ့..မ်က္ႏွာကမန္းကတမ္းသစ္ျပီးစီစဥ္စရာရွိတာေတြဘာလိုေသးလဲၾကည့္စီစဥ္ရသည္..အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ေတာ့တပ္ရင္းမႈးအိမ္ကိုသတင္းပို႔ခိုင္း..ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔အုန္းနို႔ေခါက္ဆြဲအိုးမ်ားသယ္ခိုင္း..ရဲေမမ်ားကိုေနရာခ်ျပီးဘာေတြဆက္လုပ္ရမည္ညႊန္ၾကား..အနီးကပ္ၾကီးၾကပ္ရန္ဆရာၾကီးစီၾကဴကိုတာ၀န္ေပးခဲ့ျပီးရိပ္သာဆီျပန္လာခဲ့သည္..အခန္းတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့စားပြဲေပၚကေခြးရုပ္ၾကီးကျပံဳးၾကည့္ေနသလိုလို..ေခြးရုပ္ကိုမ်က္ေစာင္းတခ်က္ပစ္ထိုးလိုက္သည္..သိပ္ၾကည့္မရ..ေလးေသာင္းးးေလးေသာင္းး

ေရမိုးခ်ိဳး..အ၀တ္အစားလဲျပီးေမြးေန႔ပြဲသြားရန္ျပင္ရသည္..အင္း..ေလးေသာင္းဖိုးတန္ေအာင္အုန္းနို႔ေခါက္ဆြဲကိုစားျပန္ရင္လည္းမာလကီးယားရံုသာရွိေတာ့မည္...ျပင္ဆင္ျပီးေတာ့အရုပ္ၾကီးဆြဲျပီးတပ္ရင္းခန္းမဆီခ်ီတက္ခဲ့သည္..ညီငယ္ေတြကသြားႏွင့္ျပီ..ေအးေလ..ဒင္းတို႔ကရံုးပိတ္ရက္ကိုး..ကိုယ့္မွာသာရံုးပိတ္ရက္လည္းဂ်င္ေျခလည္..ေမြးေန႔ပြဲကအေတာ္စည္ေနျပီ..ခန္းမထဲအ၀င္ရုတ္တရက္ေရွ႕တည့္တည့္မွာနတ္သမီးေလးတစ္ပါးလာရပ္သည္..အယ္..မိမိမ်က္လံုးမ်ားကိုမယံု..အျမင္မ်ားမွားသလား..မမွားပါဘူး..ဒါေသခ်ာသည္..ေပါက္ေက်ာ္မ..ခုေတာ့လည္းျမန္မာ၀တ္စံုအ၀ါေရာင္ေလးႏွင့္အိေျႏၵရေနလိုက္တာနတ္သမီးေလးအလားထင္မွတ္မွားရသည္..ကိုၾကီး..လာေလဟုသူေလးေျပာေတာ့အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔ေခြးရုပ္ၾကီးလက္ထဲအတင္းထိုးထဲ့ေပးမိသည္..သူမမ်က္လံုးေလးေတြအေရာင္ေတာက္လာျပီးေပ်ာ္ရႊင္စြာေခြးရုပ္ၾကီးအညွစ္လိုက္မွာ
-
I Love U..I Love U
-
ရုတ္တရက္ထြက္လာေသာအသံေၾကာင့္သူေရာသူမပါလန္႔သြားသည္..အနီးကလူေတြအၾကည့္ကလည္းသူတို႔ဆီေရာက္လာသည္..သူမသိခဲ့ပါ..ဒီအရုပ္ကိုညွစ္လွ်င္ဒီလိုအသံထြက္မွန္းသူလံုး၀မသိခဲ့..ရွက္အမ္းအမ္းနဲ႔သူမေလးကိုၾကည့္မိေတာ့သူ႔ရင္ေတြဒိန္းကနည္းခုန္သြားသည္..သူမေလးကလည္းမ်က္ႏွာေလးရဲျပီးရွက္ေသြးျဖာေနပံုေလး..မိန္းကေလးဆန္လွေသာအမူအယာ..ဒီပံုစံေလးကိုသူအရမ္းစြဲမက္သြားသည္..တခါတည္းသိလိုက္ျပီ..သူမေလးကိုခ်စ္မိျပီ..တန္သည္..ဒီအရုပ္ေလးေသာင္းမကေလးသိန္းဆိုလည္းတန္သြားျပီ..သူ႔မ်က္စိထဲတြင္ေခြးရုပ္ၾကီးကျမွားနတ္ေမာင္ျဖစ္..သူမေလးကနတ္သမီးေလးျဖစ္ေနသည္..အုန္းနို႔ေခါက္ဆြဲဘယ္လိုစားမိျပီးဘာေတြေျပာေနလုပ္ေနမိမွန္းမသိေလာက္ေအာင္ပင္စိတ္ေတြကတိမ္စီးေနသလိုဖိုလိႈက္ျငိမ့္ေညာင္းေနေတာ့သည္..ရိပ္သာျပန္လာသည့္လမ္းတေလွ်ာက္လူကေျမၾကီးနဲ႔ေျခေထာက္မထိသလို...ရိပ္သာအ၀င္၀နားကမာလကာပင္မွာမာလကာပြင့္ျဖဴျဖဴေလးတပြင့္လွမ္းျမင္သည္..အေပ်ာ္ေလးနဲ႔ဆတ္ကနည္းအခူးလက္တခုလံုးက်ဥ္ကနည္းေအာင့္တက္သြားသည္..ၾကည့္လိုက္ေတာ့မာလကာရြက္ေပၚမွာအစိမ္းေရာင္ေဘာက္ဖတ္တေကာင္...ေအာ္...ရိုးရာမပ်က္ပါတကားးး
----
ဆက္ရန္

မဆံုးေသာအလြမ္းမ်က္ျခယ္ (၁)


ဒီေန႔ကတပ္ရင္းေမြးေန႔..တပ္ရင္းမွာတပ္မိသားစုကိုေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေလးလုပ္ေပးတာေပါ့..ေန႔ပိုင္းကေတာ့တပ္ခြဲအလိုက္ေဘာလီေဘာနဲ႔ေဘာလံုးဗိုလ္လုပြဲ..ေျခစစ္ပြဲေတြကေတာ့ၾကိဳျပိဳင္ျပီးျပီေပါ့..ဗိုလ္လုပြဲေတြကေတာ့ဒီေန႔မွက်င္းပသည္...ညေနပိုင္းစင္ထိုးသည္..ေပ်ာ္ပြဲဆိုေတာ့တက္ၾကြလိုက္ပါသည့္ရဲေဘာ္ရဲေမမ်ား..လုပ္အားေပးၾကသည္မွာသြက္သြက္လက္လက္..ဘာေတြလုပ္မည္ဆိုတာတလေလာက္ၾကိဳျပီးအစည္းအေ၀းထိုင္ၾကစီစဥ္ၾကျပီးသား..တပ္တြင္းမိသားစုတြင္းမွဖိုးဆိုခ်င္..မယ္ဆိုခ်င္တို႔အတြက္ကာရာအိုေကစင္ထိုးေပးထားသည္..တပ္ရင္းခန္းမထဲဗီြဒီယိုညလံုးေပါက္ျပမည္..ေဘာလံုးကြင္းပတ္လည္တပ္မိသားစု၀င္မ်ားေရာင္းသည့္မုန္႔ဆိုင္အသုတ္ဆိုင္မ်ားကစည္စည္ကားကား..ကြင္းထဲတြင္လည္းနို႔ဆီခြက္ပစ္..သားေရကြင္းပစ္..ေခါင္းအံုးရိုက္ပြဲ..စသျဖင့္ေပ်ာ္စရာကစားပြဲေနရာေလးမ်ားသတ္မွတ္ေပးထားသည္..လူအစည္ဆံုးကေတာ့ကာရာအိုေကစင္ေနရာ..အနီးကပ္ၾကီးၾကပ္ရန္တာ၀န္ေပးထားေသာတပ္ရင္းအရာခံဗိုလ္ၾကီးႏွင့္ဆရာၾကီးစီၾကဴကေတာ့ေခါင္းကိုက္ရွာသည္..တပ္ရင္းမွအရာရွိအရာခံအၾကပ္တပ္သားအားလံုးေတာ့ဒီတညလြတ္လပ္စြာနားဒုကၡခံၾကေစသတည္းေပါ့...ဗိုလ္ၾကီးသြင္ဦးလည္းယူနီေဖာင္းေဘာင္းဘီမလဲေတာ့ဘဲအေပၚပိုင္းသာစပို႔ရွပ္တထည္ေကာက္စြပ္ျပီးကြင္းထဲသို႔တပ္မိသားစုအေျခအေနၾကည့္ရန္ထြက္လာသည္..အားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္မို႔အပင္ပန္းခံစီစဥ္ရၾကိဳးေတာ့နပ္ပါသည္..တပ္ေရးဗိုလ္ၾကီးဆိုတာအရာရာေခါင္းကိုက္ရသူေလ...

ပြဲခင္းထဲလွည့္ပတ္ၾကည့္ရင္းအေနာက္ကတစံုတေယာက္မိမိအက်ီၤစကိုလွမ္းဆြဲလိုက္သျဖင့္တံု႕ကနည္းျဖစ္သြားသည္..လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..ျမတ္စြာဘုရား...ေပါက္ေက်ာ္မေလးပါလား..သူ႔ကိုသြားေလးေပၚေအာင္ရီျပေနသည္မို႔ျပန္ျပံဳးျပလိုက္သည္..စိတ္ထဲကေတာ့ဘာေကာင္ကိုက္ခံရဦးမလဲေတြးျပီးဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္..အေျခအေနမဆိုး..ဘာေကာင္မွပါလာတာမေတြ႕..ဒီေတာ့မွေမးဆတ္ျပရသည္..ဘာကိတ္လဲေပါ့..မေရႊေခ်ာေလးက..
-
ဟီးးးးဦးဦး..မ်က္ျခယ္ကိုအသုတ္၀ယ္ေကၽြးပါလားဟင္..
-
ငင္..ဒါကေတာ့ပလိန္းကိတ္ၾကီးဘဲ..စိတ္ထဲကေျပာျခင္းပါ..ပါးစပ္ကထုတ္ေျပာလို႔မွမျဖစ္တာ..ဒါေပမယ့္နည္းနည္းေတာ့အထြန္႔ျပန္တက္လိုက္သည္..ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..မေကၽြးဘူးလို႔ေျပာလို႔ရတာလည္းမဟုတ္ဘူးေလ..
-
ညီမေလးကိုေမေမကမုန္႔ဖိုးမေပးလိုက္ဘူးလား..(သူ႔ဖာသာဦးဦးေခၚတာ..ရဘူး..ကိုယ္ေတြကေတာ့ညီမေလးဘဲ..နုခ်င္တာ)
-
မ်က္ခ်ယ္ဒါေတြ၀ယ္လိုက္တာကုန္သြားလို႔..
(လက္ထဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ကလစ္ေပါက္စေလးေတြေခ်ာကလက္လံုးေလးေတြနဲ႔ဘာေလးေတြမွန္းမသိကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ေလးထဲစုထည့္ထားသည္)
-
အင္းေလ..၀ယ္ေကၽြးရမွာေပါ့..ဒါေပမယ့္အေပးအယူေတာ့ရွိတယ္..ကိုၾကီးကမုန္႔၀ယ္ေကၽြးမယ္..ညီမေလးကကိုၾကီးလို႔ေခၚေနာ္..ဦးဦးလို႔မေခၚနဲ႔..
-
ဟင္..မ်က္ခ်ယ္ကေလးစားသမႈနဲ႔ေခၚတာကို..
-
အမေလးဗ်ာ..ညည္းေလးစားတာက်ဳပ္ေခါင္းဆံပင္ေတြေတာင္ျဖဴခ်င္လာသလိုလိုျဖစ္ေပါ့..ကိုၾကီးဘဲေခၚပါညီမေလးရယ္..ေနာ္..လိမ္မာပါတယ္..
-
ျပီးေရာ..ျပီးေရာ..ကိုၾကီးဆိုလည္းကိုၾကီးေပါ့..ခုကအသုတ္၀ယ္ေကၽြးမွာလား..မေကၽြးဘူးလား
-
ေဟာဗ်ာ..ရာဇသံနဲ႔..ေကၽြးပါ့မယ္ဗ်ာ..သြား..သြား..ဘယ္ဆိုင္လဲ..
-
မေရႊေခ်ာေလးကေတာ့ေဘာက္ဆတ္ေဘာက္ဆတ္နဲ႔အသုတ္ဆိုင္ခ်ီတက္သြားသည္..အင္း..မထူးပါဘူး..ကိုယ့္ဗိုက္လည္းတပြဲေလာက္ျဖည့္မွပါေလ..အသုတ္ဆိုင္ထိုင္ေတာ့အသုတ္ႏွစ္ပြဲမွာလိုက္သည္..သူတပြဲစားမကုန္ခင္မေရႊေခ်ာကေနာက္တပြဲမွာေနျပီ..စုစုေပါင္းသူမတေယာက္ထဲသံုးပြဲၾကိတ္သြားသည္..ေသာက္က်ိဳးနည္း..အားမနာလွ်ာမက်ိဳး၀ိုက္တဲ့ေကာင္မေလး..စားျပီးေတာ့သူမအိမ္သြားသည့္ဟိုဘက္ကြင္းစပ္ဘက္လိုက္ပို႔ေပးျဖစ္သည္..ကြင္းစပ္ဖက္ေရာက္ေတာ့မေရႊေခ်ာေလးကကိုၾကီး..ေရာ့တဲ့..ဘာပါလိမ့္လို႔လက္ျဖန္႔လိုက္ေတာ့ေဘာလံုးပံုခဲစကၠဴပတ္ထားသည့္ေခ်ာကလက္ေလးသံုးလံုး..အလိုေလးဗ်ာ..လူကိုသူနဲ႔ရြယ္တူက်ေနတာဘဲ..မယူဘူးေျပာမလို႔ၾကည့္ေတာ့သူမေလးကအိမ္ဘက္ေျပးေနျပီ..ေျပးရင္းကေနာက္ျပန္ၾကည့္ျပီးသူ႔ကိုလက္ျပေနေသးသည္..ဗိုလ္ၾကီးသြင္ဦးအထိတ္တလန္႔ႏွင့္ဟဲ့..ဟဲ့..ေအာ္သံမဆံုးခင္ကြင္းစပ္နားကေဘာလီေဘာပိုက္တန္းသည့္တိုင္ကိုဒုန္းကနည္း၀င္ေဆာင့္ေတာ့သည္..ကဗ်ာကယာလက္ထဲကေခ်ာကလက္လံုးေတြေဘာင္းဘီအိတ္ထဲထိုးထဲ့..သူမကိုေျပးထူရသည္..ရံႈ႕မဲ့မဲ့ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ေခါင္းေလးပြတ္ျပီးအိမ္ျပန္သြားသည့္သူမကိုၾကည့္ျပီးရိပ္သာဆီျပန္ေလွ်ာက္လာသည့္တလမ္းလံုးပါးစပ္မေစ့နိုင္ေအာင္ျပံဳးျဖဲျဖဲျဖစ္လာမိေတာ့သည္.

ရိပ္သာေရာက္ေတာ့ပုဆိုးေလးေျပာင္း၀တ္..ေရမိုးခ်ိဳးျပီးအနားယူခ်ိန္ထိေပါက္ေက်ာ္မေလးပံုစံကမ်က္လံုးထဲကမထြက္..လူကလည္းအလိုလိုရီခ်င္ျပီးအူရႊင္ေနမိသည္..ေနာက္ေန႔မနက္အိပ္ယာထ..မ်က္ႏွာသစ္..ကပ်ာကယာရံုးသြားဖို႔လုပ္ေတာ့လူပ်ိဳအရာရွိပီသစြာမေန႔ကယူနီေဖာင္းကိုဘဲကိုယ္လိမ္းေပါင္ဒါမ်ားမ်ားလိမ္းျပီးျပန္၀တ္လိုက္သည္..တေန႔တစံုေျပာင္း၀တ္ရေအာင္ကိုယ္ကအိမ္ေထာင္သည္မဟုတ္..ေလွ်ာ္ေပးမယ့္မိန္းမလည္းမရွိ..ခါတိုင္းလည္းဒီလိုဘဲ၀တ္ေနက်..ယူနီေဖာင္းလဲျပီးရံုးကိုအေျပးတက္လာေတာ့ရံုးထဲ၀င္ရံုရိွေသး..တပ္ရင္းမႈးကားဆိုက္လာတာေတြ႕ရသျဖင့္ကဗ်ာကယာေျပးၾကိဳလိုက္သည္..တပ္ရင္းမႈးကိုအေလးျပဳလိုက္စဥ္မိမိကိုယ္တြင္းတေနရာကဆစ္ကနည္း..သိပ္မၾကာ..ေနာက္တေနရာဆစ္ကနည္း..မတြန္႔လိ္မ္မိေအာင္သတိနဲ႔တင္းေနကာမွတပ္ရင္းမႈးကမေန႕ကေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲအေၾကာင္းေမးေနသည္..လူကတဆစ္ဆစ္နဲ႔နာက်င္မႈကိုအံၾကိတ္ခံရင္းေဇာေခၽြးေတြလည္းပ်ံလာျပီ..တပ္ရင္းမႈးအေမးကိုၾကိဳးစားေျဖဆိုျပီးသကာလအိမ္သာဆီတခ်ိဳးတည္းေျပးရေတာ့သည္..ေတြ႕ပါျပီ..တရားခံ..ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကပုရြက္ဆိတ္တက္ေနေသာေခ်ာကလက္သံုးလံုး..ေခြးမေလး..သူနဲ႔ေတြ႕လိုက္ရင္အေကာင္တမ်ိဳးမ်ိဳးေတာ့အကိုက္ခံရတာဘဲ..ေကာင္းက်ိဳးကိုမေပး..ပုရြက္ဆိတ္ျပႆနာကိုအေတာ္ရွင္းလိုက္ရသည္..ေအာ္..ဒီေန႔တြတ္ပီ..အယ္ေလ..သြင္ဦးကံမေကာင္းပါတကားးး
----
ဆက္ရန္

ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၁၅)



ေမ်ာက္၀ံၾကီးကက်ေနာ္ရွိေနတဲ့အသိုက္ဆီသစ္ကိုင္းကေနခုန္ကူးလာသည္..အသိုက္ထဲကိုေတာ့မ၀င္ဘဲအသိုက္အေပၚကသစ္ကိုင္းမွာတက္ထိုင္ေနသည္..က်ေနာ္ေမာ့ၾကည့္ေတာ့က်ေနာ့္ကိုသြားျဖဲျပလိုက္တာၾကက္သီးပါထသြားသည္..ေမ်ာက္၀ံအငယ္ေကာင္ကပါအသိုက္ဆီခုန္ကူးလာသည္..အသိုက္ထဲသို႔ခုန္ဆင္းလာေသာေမ်ာက္၀ံအငယ္ကိုၾကည့္ျပီးက်ေနာ္အံ့ၾသသြားေတာ့သည္..

တကယ္ေတာ့ေမ်ာက္၀ံအငယ္သည္က်ေနာ့္လိုလူတေယာက္သာျဖစ္သည္..အသိုက္ထဲဆင္းလာေသာသူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းသည္က်ေနာ့္လိုလူေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းသာျဖစ္ေနသည္ေလ..အေပၚပိုင္းကေတာ့ေမ်ာက္၀ံအေရခြံကိုစြပ္ျပီးခါးမွာသားေရစကိုက်စ္ထားသည့္ၾကာပြတ္သ႑ာန္ၾကိဳးကိုပတ္ထားသည္..တဖက္ကအရင္းလက္ကိုင္လိုတုတ္တုတ္တခုခါးေဘးမွာက်ေနျပီးအဖ်ားရႈးေသာတစကေနာက္တဖက္မွာက်ေနတာေၾကာင့္ၾကာပြတ္ဟုက်ေနာ္ထင္မိတာျဖစ္သည္..

ေနာက္ေတာ့လည္းက်ေနာ့္အထင္မွန္ေၾကာင္းသိလိုက္ရသည္..ရွည္လ်ားျပီးနီေရာင္သန္းဖြာဆန္ၾကဲေနေသာဆံပင္တို႔ကေခါင္းေရာကိုယ္ပါအုပ္ေနသည္..က်ေနာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္ျပီးဆံပင္မ်ားကိုလက္နဲ႔သပ္ကာေမ်ာက္၀ံအၾကီးကိုေမ်ာက္လိုလွမ္းေျပာေနသည္..က်ေနာ္ကေတာ့ေမ်ာက္လိုမတတ္ေတာ့နားမလည္ပါခင္ဗ်ာ...

ဘာဘဲေျပာေျပာေတာနက္ထဲမွာလူတေယာက္ေတြ႕တာမို႔အားေတာ့တက္သြားသည္..က်ေနာ့္ဖက္ကိုျပန္လွည့္လာေသာလူ၏မ်က္ႏွာကိုျမင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့က်ေနာ့္အံ့ၾသမႈေတြအထြဋ္အထိပ္သို႔ေရာက္ကုန္ေရာဗ်ိဳ႕..လက္စသတ္ေတာ့မိန္းကေလးဗ်ာ့..ငယ္ေတာ့ငယ္သည္..၂၀စြန္းစြန္းထက္ေတာ့ပိုမည္မထင္..ရုပ္ကေလးကေတာ့ခ်စ္စရာေလးပါဗ်ာ..

ခက္တာကသူေျပာတာေတြက်ေနာ္ဘာမွနားမလည္..နားမလည္ဆိုက်ေနာ္ကလူေလ..သူေျပာတာကေမ်ာက္တေကာင္ေအာ္ျမည္သံ..သူကႏွစ္ပိုင္းတပိုင္းသတၱ၀ါကိုး..လူတပိုင္းေမ်ာက္တပိုင္းေပါ့..သူကေတာ့က်ေနာ့္နားကပ္ျပီးေသခ်ာၾကည့္သည္..က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကိုကိုင္ၾကည့္သည္..ျပီးေတာ့သူ႔ကိုယ္ေပၚကေမ်ာက္အေရခြံကိုခၽြတ္လိုက္သည္..မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း..အေမေရ..ဘာေတြတုန္းဗ်ာ..အေမ့သားေတာ့စ်ာန္ေလ်ာရခ်ည္ရဲ႔..

သူကက်ေနာ္နဲ႔သူတူမတူေသခ်ာစစ္မယ့္ပံုၾကီး..အေမကယ္ပါဗ်..က်ေနာ္၀ုန္းဆိုသိမ္းၾကံဳးထလိုက္သည္..ဒဏ္ရာကနာေနတာေတာင္ဂရုမစိုက္နိုင္..နားမလည္သလိုၾကည့္ေနေသာမေရႊေခ်ာကိုက်ေနာ့္ရွပ္အက်ီ ၤကိုဆြဲျပီးကေလးလို၀တ္ေပးလိုက္သည္..ၾကယ္သီးေတြတပ္ေပးလိုက္ေတာ့ၾကည့္ရတာအေတာ္အဆင္ေျပသြားသည္..က်ေနာ္ကေတာ့ဒဏ္ရာေၾကာင့္ေဘာင္းဘီျပန္မ၀တ္နိုင္ဘဲဂ်ာကင္သာပတ္ထားရသည္ေလ..

က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အၾကားအေခၚအေ၀ၚတခုေတာ့ထားရမည္..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္က်ေနာ္အနစ္နာခံလိုက္ေတာ့မည္ေပါ့..ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလက္ညိႈးထိုးျပီးကိုကိုဟုေျပာလိုက္သည္..နားလည္ဟန္မတူ..ကိုကို..ကိုကိုလို႔ေလးငါးခါေျပာမွလိုက္အသံထြက္ၾကည့္လာသည္..ကိုးကိုး..ရတယ္..ဒီအခ်ိန္နိုင္းနိုင္းနဲ႔တူတယ္ထင္လည္းကိစၥမရွိ..အနာခံနိုင္သည္..

ျပီးေတာ့သူ႔ကိုလက္ညိႈးထိုးျပီးသဲလို႔သင္ေပးရျပန္သည္..အေတာ္ၾကာေျပာမွသူ႔ကိုသဲလို႔ေခၚမွန္းသေဘာေပါက္ျပီးသူ႔ကိုယ္သူလက္ညိႈးထိုးျပီးသဲ..သဲ..ဟုအသံထြက္လာသည္..ငါကြ..ဒီေနစကား႔ႏွစ္လံုးေတာ့သင္ေပးနိုင္ျပီ..သူကလည္းျပန္သင္ပါသည္..ခက္တာကေမ်ာက္ေတြလိုက်ေနာ္အသံမထြက္နိုင္..မထြက္ခ်င္တာလည္းပါတာေပါ့..

အသံလိုက္မထြက္ရင္သူေလးမေက်နပ္မွာစိုးလို႔က်ေနာ့္မွာလူစင္စစ္ကေမ်ာက္သံေလးမ်ားလည္းထြက္လာရတာေပါ့ခင္ဗ်ာ..ဒီလိုဆိုေတာ့လည္းေလာကၾကီးကနိပ္သဟ..စိုင္ေကာ္လို႔ခ်ံဳေပၚေရာက္ေတာ့မဟုတ္ဘူး..ေမ်ာက္၀ံမလာလို႔အသိုက္ထဲေရာက္..လူမေလးေတြ႕..ေကာင္းေလစြ...

ဒီအခ်ိန္ထိကေတာ့အဆင္ေခ်ာေနတုန္း...ေနာက္တခုအခက္အခဲကအေပါ့အေလးကိစၥ..ဒါကိုသူ႔ကိုက်ေနာ္ဘယ္လိုေျပာမလဲ..သူ႔လိုေမ်ာက္တေကာင္အလားအပင္ေပၚအတက္အဆင္းလည္းက်ေနာ္မလုပ္နိုင္..ေစာေစာတုန္းကလိုေျဖရွင္းဖို႔ကလည္းအေပါ့အပါးသာအဆင္ေျပသည္..ဒါေတာင္ဆဲမည့္သူမရွိလို႔...စဥ္းစားစမ္းေနေဇာ္ဦး...ခုထိအေျဖကမထြက္..အေျဖကသာမထြက္တာ..စားထားသည့္ငွက္ေပ်ာသီးကထြက္ခ်င္သလိုလို..

ေမ်ာက္မေလးကေတာ့လူအက်ီ ၤကိုသေဘာက်ဟန္ျဖင့္ကိုင္ၾကည့္ေနသည္..ဒီေကာင္မေလးဒီေတာထဲဘယ္လိုေရာက္လာပါလိမ့္...အင္း..ခုေတာ့မစဥ္းစားနိုင္..ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ေမ်ာက္မေလးနဲ႔ေမ်ာက္၀ံၾကီးကေအာက္ကိုႏြယ္ေတြခိုျပီးျပန္ဆင္းသြားသည္..ဟုတ္သားဘဲ..ႏြယ္ေတြရွိသည္..ခက္တာကက်ေနာ္မဆင္းတတ္...ပိုဆိုးတာကျပန္မတက္တတ္..ျပန္မတက္နိုင္...

ကဲ..ထံုးစံအတိုင္းခုနလိုသစ္ပင္ကိုဆြဲျပီးအသိုက္ႏႈတ္ခမ္းကိုတက္..အသိုက္ႏႈတ္ခမ္းသားသစ္ကိုင္းေတြထဲကနည္းနည္းတုတ္တဲ့အကိုင္းေပၚရေအာင္ထိုင္..မဟုတ္ရင္သစ္ကိုင္းထိုးမိတဲ့ဒဏ္ရာေနာက္တခုထပ္တိုးလို႔လူျဖစ္ရံႈးရခ်ည္ရဲ႕..လက္ကေတာ့သစ္ပင္ကိုင္းကိုမလြတ္တမ္းဖက္ထား..ေနာက္ကိုနည္းနည္းခ်င္းၾကိဳးစားတိုး..အိုေက..လြတ္ျပီ..လက္ကေတာ့သစ္ကိုင္းကိုအားကုန္ဖက္ထားရသည္..မေတာ္က်သြားမွျဖင့္အသက္နဲ႔ကိုယ္အိုးစားကြဲနိုင္သည္..

ဘာဘဲေျပာေျပာ..ကမာၻ႕အဆင့္အျမင့္ဆံုးဘိုထိုင္အိမ္သာ..ေလတျဖဴးျဖဴးႏွင့္..ေမ်ာက္မေလးေရ..ငါ့ကိုသစ္ပင္ေပၚတင္ထားမိတာအမွားလို႔ေတာ့မထင္ရဘူးေနာ္..
-----------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၁၄)


က်ေနာ္သတိရလာေတာ့လူတကိုယ္လံုးေႏြးေႏြးေထြးေထြးသက္ေတာင့္သက္သာခံစားမႈကိုရေနသည္..မ်က္လံုးကိုအသာဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သစ္ကိုင္းမ်ားၾကားကေႏြးေႏြးေထြးေထြးျဖာက်ေနေသာေနေရာင္ကိုျမင္ရသည္..က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚမွာနဲ႔က်ေနာ့္ေအာက္မွာေတာ့ျမက္ေျခာက္မ်ား..ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့သစ္ကိုင္းေျခာက္ေတြတခုနဲ႔တခုယွက္လိမ္ေနသည္..ဘယ္ေရာက္ေနတာပါလိမ့္..အသာလႈပ္ၾကည့္ေတာ့က်ေနာ့္ေျခေထာက္ကဆစ္ကနည္းနာသြားသည္..

ကိုယ္ေပၚကျမက္ေတြကိုအသာဖယ္ရွားပစ္လိုက္သည္..ေလေအးကကိုယ္ေပၚကိုသုတ္ျဖဴးေဆာ္ေသြးတေအးေအးျဖစ္သြားတာမို႔ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအလန္႔တၾကားငံု႕ၾကည့္လိုက္သည္..ျမတ္စြာဘုရား...က်ေနာ္မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းပါတကား..ျမက္ေျခာက္ေတြကိုကိုယ္ေပၚအျမန္ျပန္ဆြဲဖံုးလိုက္ရသည္..ေျခေထာက္ဒဏ္ရာမွာေတာ့အရြက္စိမ္းၾကိတ္ဖတ္ေတြအံုထားတာေတြ႔ရသည္..အေတာ္ေတာ့သက္သာေနသည္..ေဘးနားလွမ္းလွမ္းမွာေတာ့က်ေနာ့္အ၀တ္ေတြ...ဒါနဲ႔ဂ်ာကင္ကိုလွမ္းဆြဲျပီးခါးမွာေဘးတိုက္လက္ႏွစ္စကိုဆြဲခ်ည္လိုက္သည္..ဒါကအမ်ားၾကီးေတာ္သြားျပီ...မဟုတ္ရင္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္မၾကည့္ရဲ..

ေဘးကသစ္ကိုင္းစေတြကိုလက္နဲ႔ဆြဲကိုင္အားယူျပီးထလိုက္သည္...က်ေနာ့္ေဘးပတ္ျခာလည္မွာေတာ့သစ္ကိုင္းမ်ားစိမ္းစိမ္းစိုစို..ေနေရာင္ကျပိဳးျပိဳးျပက္ျပက္..ေနပါဦး..သစ္ကိုင္းမ်ား..ဟုတ္သည္..က်ေနာ္ျမင္ေနၾကသစ္ပင္မ်ားေပ်ာက္ျပီးသစ္ကိုင္းမ်ားေရာက္ေနသည္..ဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္..က်ေနာ္ရပ္ေနရာကေရွ႕နည္းနည္းတိုးသြားၾကည့္သည္..ေအာင္မေလးဗ်ာ..က်ေနာ္အသိုက္ထဲေရာက္ေနတာဘဲ..အေတာ္ၾကီးမားေသာအသိုက္...သစ္ပင္အျမင့္ၾကီးေပၚမွာ..

အေရးထဲအေပါ့ကသြားခ်င္လာသည္..ခက္ျပီ...ေအးေလ..ရန္ကုန္မွာလိုတိုက္ေအာက္မွာျဖတ္သြားျဖတ္လာလူေတြလည္းရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး..ခက္တာကခါးေလာက္ျမင့္တဲ့အသိုက္နံရံလြတ္ေအာင္ဘယ္လိုတက္ရမလဲ..ေျခေထာက္ကလည္းမေကာင္း..သစ္ကိုင္းနဲ႔အသိုက္နံရံထိေနသည့္ဘက္ကအကိုင္းတုတ္တုတ္ကိုအတင္းဖက္တြယ္ဆြဲတက္ျပီးအသိုက္နံရံသစ္ကိုင္းေျခာက္ေတြကိုေျခကန္တက္ရသည္..ရျပီ..ဒီေလာက္ဆို...

ရွိသမွ်ေတာေစာင့္နတ္ေတာင္ေစာင့္နတ္အေပါင္းခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ..အမိုက္အမဲေလးမို႔တၾကိမ္တခါမသိနားမလည္လို႔မိုက္မွား..အယ္ေလ..သိနားလည္ေပမယ့္အေျခအေနအရမိုက္မွားရမွာမို႔လို႔ပါ..ကဲ..လႊတ္ျပီ..မေကာင္းသူထိပ္ေကာင္းသူထိပ္..ဒီအပင္ေအာက္၀င္မိသည့္သတၱ၀ါကံဆိုးေလေရာ့လဟယ္..အင္း..ဆဲသံဆိုသံမၾကားရ..မၾကားဆိုရန္ကုန္မွမဟုတ္ဘဲေလ..မေတာ္တဆထိမိရင္ေတာင္တိရိစာၦန္ေတြကဆဲတတ္တာမဟုတ္..ေတာပိုင္ေတာင္ပိုင္ေတြလည္းေတာင္းပန္ျပီးျပီ..

ဒီေတာထဲေရာက္မွဘ၀မွာအေတာ္စံုေနျပီ..ခုလည္းဒီေလာက္ျမင့္တဲ့အသိုက္ေပၚဘယ္သူလာတင္ထားပါလိမ့္..ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းအေကာင္းခ်ည္းမဟုတ္ေတာင္ေျခေထာက္ျဖတ္ရမည့္ဘ၀ကသက္သာသြားျပီမို႔ကံေကာင္းသည္သာ..ဗိုက္ကဆာလာသည္..အသိုက္ထဲလွည့္ၾကည့္ေတာ့ငွက္ေပ်ာခိုင္ေတြ႕သည္..အသီးခပ္ေသးေသး...ဘာငွက္ေပ်ာလည္းမသိေပမယ့္ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔စားလိုက္သည္..အေစ့နည္းနည္းပါေသာ္လည္းခ်ိဳျပီးေမႊးေနသည္..အသိုက္တခုလံုးျမက္ေျခာက္ေတြထူထပ္စြာခင္းထားသည္..ေလေအးေအးကတျဖဴးျဖဴး..

ႏွိပ္ဟ..အပန္းေျဖခရီးထြက္တာဆိုလည္းေတာ္ဦးမည္..မုဆိုးျပဖူးေသာေရငတ္ေျပသည့္ဥၾကီးေတြသံုးေလးလံုးေတြ႔တာေၾကာင့္ေရဆာေျပကိုက္၀ါးေနလိုက္သည္..တစံုတေယာက္ကစိုက္ၾကည့္ေနသလိုစိတ္ထဲကသရိုးသရီျဖစ္လာသည္မို႔ေဘးကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္..အသိုက္ထဲေတာ့ဘာမွမရွိ..အသိုက္အျပင္ကိုထၾကည့္လိုက္ေတာ့ဘုရားတသြားသည္...

တဖက္သစ္ပင္ေပၚမွာအက်အနထိုင္ျပီးသူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနေသာေမ်ာက္၀ံတေကာင္..ညိဳသလိုမြဲသလိုအေရာင္ရွိေသာအေမြးထူထူမ်ားနဲ႔မ်က္စိေပါက္ကိုက်ဥ္းျပီးက်ေနာ့္ကိုေသခ်ာၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ၾကက္သီးမ်ားပင္ထသြားသည္..ရန္လိုမည့္ပံုေတာ့မရွိ..ငယ္ငယ္တုန္းကဖတ္ဖူးသည့္ေတာတြင္းစာအုပ္ေတြထဲကလိုေမ်ာက္၀ံမၾကီးကသူ႔ကိုၾကိဳက္လို႔ဖမ္းထားျပီးေပါင္းသင္းဆက္ဆံ...အမငီးးးးဆက္မေတြး၀ံ့ေတာ့..ငါေတာ့လူညႊန္႔တုန္းေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႔...

အေတြးေနာက္တြင္ဒီအသိုက္ထဲကထြက္ေျပးခ်င္စိတ္ေပၚလာသည္..ခက္တာကရန္ကုန္သားပီပီသစ္ပင္အတက္အဆင္းကမကၽြမ္း..ဟယ္..တတ္နိုင္ဘူး..မခ်စ္ေသာ္လည္းေအာင့္ကာနမ္းေပါ့..ေနာက္မွအေျခအေနၾကည့္ကေတာ့မည္..ေမ်ာက္၀ံၾကီးကိုမခ်ိသြားျဖဲရယ္ျပလိုက္သည္..ေမ်ာက္၀ံၾကီးက၀ါက်င့္က်င့္သြားမ်ားေပၚေအာင္ပါးစပ္ကိုျပန္ျဖဲျပသည္..ေအာ္..ဒါကေမ်ာက္၀ံရယ္တာဘဲျဖစ္မည္..

ေမ်ာက္၀ံၾကီးကိုအေသအခ်ာၾကည့္လိုက္မိေတာ့ခက္ျပီ..အထီးၾကီး..ကိုယ္က်ိဳးေတာ့နည္းျပန္ေပါ့တခါ..အထီးခ်င္းေတာ့က်ေနာ္မၾကိဳက္..ေရႊတိဂံုျမတ္ဘုရားမစေတာ္မူပါ....ေအာက္ကႏြယ္ၾကိဳးကိုတြယ္တက္လာေသာေနာက္ထပ္ေမ်ာက္၀ံငယ္ငယ္တေကာင္..လာျပန္ျပီ..ဒီေမ်ာက္၀ံအငယ္တြယ္တက္လာေတာ့ေမ်ာက္၀ံအၾကီးကက်ေနာ္ရွိေနရာအသိုက္ဆီကိုသစ္ကိုင္းေတြကိုကိုင္လႊဲျပီးကူးလာဖို႔ျပင္ေနတာေၾကာင့္ကမန္းကတမ္းျမက္ေျခာက္ေတြေအာက္က်ေနာ္ျပန္၀င္လိုက္သည္..မျမင္သင့္မျမင္အပ္တာေတြေမ်ာက္၀ံၾကီးစိတ္မလႈပ္ရွားရေအာင္ဖံုးကြယ္ထားမွ..ခုအခ်ိန္ကအားႏြဲ႕တဲ့ေယာက်္ားသားဘ၀ေလ....
-----------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၁၃)


က်ေနာ္လမ္းေလွ်ာက္ရမည္..ဒီေတာၾကီးထဲကထြက္ရမည္ဆိုေသာအသိသာရွိေနသည္..က်ေနာ္ဘယ္ကိုေလွ်ာက္ေနမိသည္ကိုပင္မမွတ္မိေတာ့...ဘယ္လိုခရီးဆက္ေနလဲက်ေနာ့္ေခါင္းကလိုက္မေတြးနိုင္ေတာ့ပါ..ဒဏ္ရာသည္ေသြးခဲေျခာက္မ်ားႏွင့္ေယာင္ကိုင္းထံုက်ဥ္ေနျပီ..လူကလမ္းေလ်ာက္ေနေပမယ့္သတိကရတခ်က္မရတခ်က္ျဖစ္ေနသည္...

ညေနေစာင္းေတာ့က်ေနာ္ေရာက္ေနသည့္ေနရာတြင္ရြံ႕ညႊန္မ်ားျပည့္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္..ညႊန္အိုင္ၾကီးေတြက်ေနာ့္ပတ္လည္မွာ၀ိုင္းေနသည္..က်ေနာ္ဘယ္လို၀င္လာမိလဲက်ေနာ္မသိေတာ့..ထြက္လမ္းကိုမေတြ႔..ပတ္လည္မွာျမဴေတြကဆိုင္းေနသည္..ညေနဆည္းဆာေနေရာင္ကေတာက္ပေနသည္...ညႊန္အိုင္ရဲ႔ဟိုမွာဘက္မွာေတာ့ေသြးအိုင္ၾကီး...အမွန္ေတာ့၀င္လုဆဲေနေရာင္ေၾကာင့္ေရအိုင္ၾကီးကေသြးေရာင္ေတာက္ေနတာျဖစ္သည္..

ေျခေထာက္ေတြကေအာက္ကညႊန္ထဲသို႔တျဖည္းျဖည္းနစ္ေနသည္..အနားကသစ္ပင္ႏွင့္၀ါးပင္ေတြကိုအတင္းကုတ္တြယ္ဆြဲထားရသည္...က်ေနာ့္ပတ္လည္မွာအႏၱရာယ္ေတြ၀ိုင္းေနသည္..ျမဴေတြကပိုက်လာသည္..က်ေနာ့္ေခါင္းကဘာကိုမွေတြးမရ..တဆစ္ဆစ္ကိုက္ေနသည္..က်ေနာ္ဖ်ားေနသည္..တကိုယ္လံုးလည္းပူျခစ္ေနသည္...

ပတ္၀န္းက်င္အသံေတြလည္းတိတ္ကုန္ျပီ..ယုတ္စြအဆံုး..ေလတိုးသံေတာင္က်ေနာ္မၾကားရေတာ့ပါ..သစ္ပင္ကိုအားကုန္ဆြဲျပီးေျမမာေပၚက်ေနာ္အတင္းတက္သည္..ေျခဦးတည့္ရာက်ေနာ္ဆက္ေလွ်ာက္သည္..က်ေနာ့္ေနာက္ကိုေျမြၾကီးတေကာင္လိုက္လာေနသည္...ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာက်ေနာ့္ကို၀ါးျမိဳေတာ့မလား..

ကေယာင္ကတန္းႏွင့္ရင္ဆိုင္ရန္လွည့္လိုက္ေတာ့၀င္လုဆဲေနေရာင္ေၾကာင့္ရွည္လ်ားစြာျဖစ္ေပၚေနေသာက်ေနာ့္အရိပ္...က်ေနာ္အရူးတေယာက္လိုေအာ္ရယ္ေနမိေပမယ့္အသံကထြက္လားမထြက္လားပင္မေသခ်ာေတာ့..လူကအိပ္မက္ထဲေရာက္ေနသလိုျဖစ္ေနသည္..က်ေနာ္ေျပးရန္ၾကိဳးစားေနသည္...ညႊန္အိုင္ေတြကက်ေနာ့္ေျခေထာက္ေတြကိုဖမ္းဆြဲေနသည္..မည္မွ်ၾကာေအာင္က်ေနာ္ရုန္းကန္ေလွ်ာက္လွမ္းေနသည္မသိ...က်ေနာ္တေနရာတြင္လဲက်သြားသည္..ျပီးေတာ့ဘာမွမသိေတာ့ဘဲအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္..

က်ေနာ္နိုးလာေတာ့ဆာေလာင္မႈမရွိ..ဘာကိုမွမခံစားတတ္..က်ေနာ္ေသေတာ့မွာလား..ေသဖို႔အခ်ိန္နီးကပ္လာျပီျဖစ္လိမ့္မည္..က်ေနာ့္မ်က္စိေရွ႕တြင္ငါးကင္ေတြ၀ဲပ်ံေနသည္...ေပါင္မုန္႔ေတြထမင္းပန္းကန္ေတြယိမ္းကေနသည္..က်ေနာ္လွမ္းဆြဲသည္..က်ေနာ္ငါးကင္ေတြကိုအားရပါးရစားေနသည္..အရသာအရမ္းရွိသည္..ဒါေပမယ့္ဘယ္ေလာက္စားစားက်ေနာ္မ၀...အားရတင္းတိမ္မႈမရွိ..

က်ေနာ္သတိလစ္ေမ့ေျမာသြားျပန္သည္..က်ေနာ္ျပန္သတိရလာေတာ့က်ေနာ့္ဦးေခါင္းကၾကည္လင္ေနသည္..က်ေနာ္ဘာကိုမွမေၾကာက္ေတာ့..ဘာကိုမွလည္းခံစားၾကည့္လို႔မရေတာ့က်ေနာ့္ေဘးကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ယုန္တေကာင္ႏွာေခါင္းရႈံ႕ပြပြလုပ္ရင္းက်ေနာ့္ကိုခပ္လွမ္းလွမ္းကစူးစမ္းေနတာေတြ႕ရသည္..ဒါအစာ..က်ေနာ္မ်က္စိထဲတြင္ဒါဟာအစာဘဲျဖစ္သည္..ဖမ္းမည္..ဒီယုန္ကိုမိေအာင္ဖမ္းမည္..ယုန္ကထြက္ေျပးသြားသည္..က်ေနာ္လဲေနရာကရေအာင္ထသည္...

လိုက္ဖမ္းရမည္..ဒါက်ေနာ့္အစာ..က်ေနာ့္စိတ္တို႔ပံုမွန္ဟုတ္မဟုတ္က်ေနာ္မသိေတာ့..က်ေနာ္ယုန္သြားရာေနာက္သို႔လိုက္သည္...ယုန္ေျပးသည့္ေနာက္ကိုလိုက္ရင္းေရအိုင္နားက်ေနာ္ေရာက္လာသည္..က်ေနာ္ေရအိုင္နားတြင္ပစ္လွဲခ်လိုက္သည္...ေရေသာက္ခ်င္သည္..ေရနားကိုက်ေနာ္သြားရမည္...ရုတ္တရက္က်ေနာ့္မ်က္စိေထာင့္တြင္အရိပ္တရိပ္..လူတေယာက္အရိပ္ကိုက်ေနာ္ေရအိုင္၏တဖက္နားတြင္ျမင္ေနသလိုရွိသည္..

က်ေနာ့္ကိုေတာေျခာက္ျပီ..ဒီေတာၾကီးထဲဘာလူမွမရွိဟုမုဆိုးကေျပာဖူးသည္ဘဲ...ေရဆီေရႊ႕ေနေသာက်ေနာ့္မ်က္လံုးထဲတြင္မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းကေထာင္တက္လာလိုက္လဲသြားလိုက္နဲ႔ပတ္ခ်ာလည္ေနသည္...နားထဲတြင္တစီစီနဲ႔ဆူညံေသာအသံၾကီးေတြၾကားေနရသည္..က်ေနာ့္ဆီသို႔ရွည္လ်ားေသာအေမႊးရွည္ၾကီးေတြနဲ႔သတၱ၀ါၾကီးေတြေျပးလာေနတာျမင္လိုက္ရျပီးက်ေနာ့္အသိစိတ္မ်ားေမွာင္ၾကီးမဲၾကီးက်သြားေတာ့သည္...
--------------------------By KK
ဆက္ရန္

ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၁၂)


က်ေနာ္အေပၚတက္ဖို႔ၾကိဳးပမ္းေနမႈသည္သိပ္ေတာ့အရာမထင္ပါ..ေတာင္ေစာင္းေပၚကိုတက္ဖို႔ဒဏ္ရာနဲ႔ေျခေထာက္ကက်ေနာ့္ကိုမကူညီနိုင္ဘဲဒုကၡေပးေနသည္..တျဖည္းျဖည္းအေမွာင္ထုပါးလာျပီးေန႔အလင္းေရာင္ေရာက္လာျပီ..အေပၚမတက္နိုင္ေတာ့သစ္ကိုင္းကိုအားယူေထာက္ရင္းက်ေနာ္ဆက္ေလွ်ာက္သည္..က်ေနာ့္အာရံုေတြေထြျပားမႈန္မႈိင္းလာသည္..အားအင္ေတြလည္းကုန္ခမ္းလာသလိုျဖစ္ေနျပီ..က်ေနာ့္ဘ၀ေတာ့ဒီေတာနက္ၾကီးထဲမွာလမ္းဆံုးရေတာ့မွာလား..က်ေနာ္မေသခ်င္ပါ..
လက္က်န္ခြန္အားကိုအတင္းစုစည္းေလွ်ာက္ေနေပမယ့္ဦးေခါင္းကိုပင္မတ္မတ္မထားနိုင္ေတာ့ပါ..အဖ်ားကလည္းတက္ေနသည္..ေရကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းေသာက္ေနရေသးလို႔သာအသက္ဆက္နိုင္ေသးသည္..စားစရာလည္းမရွိေတာ့..ညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့အားအင္ကုန္ခန္းေနျပီ..တကိုယ္လံုးလည္းနာက်င္ကိုက္ခဲေနသည္..ေတာင္ေၾကာအတိုင္းေရွ႕ဆက္လာခဲ့သည္..အေရွ႕မွာအေတာ္စိမ္းလန္းေသာျခံဳႏြယ္မ်ားနဲ႔ေတာင္ၾကားေလးကိုလွမ္းျမင္ေနရသည္..
ထိုေနရာေရာက္ရင္ေတာ့ေရရွိသည့္စမ္းေခ်ာင္းေလးတခုေတြ႕ရနိုင္မည္ထင္သည္..ခက္ေနသည္ကထိုေနရာကိုေရာက္ေအာင္သြားနိုင္မည့္ခြန္အား..က်ေနာ္ဆက္မေလွ်ာက္နိုင္ေတာ့..ဆက္မေလွ်ာက္ခ်င္ရင္က်ေနာ္ဒီေနရာမွာမလႈပ္မရွက္အေသခံရမလား..သည္လိုေတြးလိုက္ေတာ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္က်သြားသည္..ရသမွ်ခြန္အားနဲ႔ၾကိဳးစားျပီးလွမ္းလာခဲ့သည္...ေတာင္ၾကားေလးထဲကေတာအုပ္ေလးထဲမွာစီးဆင္းေနေသာစမ္းေခ်ာင္းေလးကိုက်ေနာ္ေတြ႕လိုက္ရသည္..ေအာက္ခံေက်ာက္တံုးေက်ာက္ခဲေတြကိုျမင္ရေလာက္ေအာင္စမ္းေခ်ာင္းေလးကၾကည္လင္ေနသည္..က်ေနာ္စမ္းေခ်ာင္းေရကို၀မ္းသာအားရေသာက္လိုက္သည္..
ေရ၏အရသာသည္က်ေနာ့္ပါးစပ္ထဲမွာခါးသက္သက္ျဖစ္ေနသည္..က်ေနာ္ပါးစပ္ပ်က္ေနတာေၾကာင့္ျဖစ္မည္..စမ္းေခ်ာင္းေဘးမွာဘဲက်ေနာ္ပစ္လွဲခ်လိုက္ရာႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္..လံု၀မနိုးဘဲအိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာေနာက္တေန႔မနက္ေစာေစာမွနိုးေတာ့သည္..ေတာအုပ္အတြင္းအလင္းေရာင္ကေကာင္းေကာင္းမရေသး..ဒါေပမယ့္ျမဴႏွင္းေတြၾကားကစိမ္းလန္းစိုေျပေသာေတာအလွကိုေတာ့ေတြ႕ျမင္ေနရသည္..
လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ဖို႔လည္းခြန္အားမရွိေတာ့..စိတ္ကိုေလွ်ာ့ခ်လိုက္ျပီးသစ္ပင္ကိုမွီထိုင္ေနလိုက္သည္..အားအင္ေတြကုန္ခန္းလြန္းလို႔ဆက္ျပီးအသက္ရွင္စိတ္ပင္မရွိေတာ့..ထိုအခိုက္ထူးဆန္းသည့္အသံတသံၾကားလိုက္ရသည္..တိတ္ဆိတ္ေနေသာေတာအုပ္ေလးထဲကမွက်ေနာ့္ဆီကိုဦးတည္ေရြ႕လ်ားလာသည့္အသံ..ေဘးလြယ္အိတ္ထဲကဓါးေျမွာင္ကိုက်ေနာ္ထုတ္လိုက္သည္..ဒီတခါေတာ့ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ဘယ္လိုအရာဘဲလာလာသူေသကိုယ္ေသရင္ဆိုင္လိုက္ေတာ့မည္..
က်ေနာ့္ဆီကိုဦးတည္ျပီးေတာအုပ္ထဲကထြက္လာေသာစပါးၾကီးေျမြတေကာင္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္..ဆယ္ေပေလာက္ရွည္သည္..သစ္ပင္နဲ႔ခ်ံဳပုတ္ေတြကိုတိုးေ၀ွ႕ျပီးအရွိန္မပ်က္လာေနသည္..ၾကီးမားသည့္ေျမြေခါင္းျပားျပားကိုေျမျပင္အထက္လက္မအနည္းငယ္ေထာင္တင္ထားျပီးတည့္တည့္ၾကီးလာေနသည္..ေျမြကိုက်ေနာ္အလြန္ေၾကာက္သည္..ရြံလည္းရြံသည္..ခုေတာ့က်ေနာ္အသက္ရွင္လိုရင္ဒီေျမြကိုသတ္ရမည္..က်ေနာ့္သစ္ကိုင္းကိုယူျပီးဓါးေျမွာင္ကိုဦးထုပ္ၾကိဳးနဲ႔တုပ္သည္..
ရွိသမွ်ခြန္အားကိုစုစည္းျပီးက်ေနာ့္အနားကပ္လာေသာေျမြ၏ဦးေခါင္းေနာက္လည္ပင္းေနရာကိုထိုးစိုက္လိုက္သည္..ေျမြၾကီးကရုန္းသည္..ေဘးကျခံဳႏြယ္ေတြကိုသူ႔ကိုယ္လံုးၾကီးျဖင့္တြန္႔လိမ္ျပီးရိုက္ေနသည္..က်ေနာ္သစ္ကိုင္းလွံကိုမလႊတ္ရဲ..ရွိသမွ်အားကုန္သံုးျပီးဖိထားသည္..ခြန္အားရွိသမွ်စုစည္းျပီးဖိထားရတာေၾကာင့္ရင္ဘတ္ဆီကေအာင့္တက္လာသည္..ေနာက္ဆံုးဓါးေျမွာင္ကေအာက္ေျခေျမသားထဲစိုက္၀င္ေနမွအနားမွာရွိေသာေရတိုက္စားထားသည့္သစ္ကိုင္းဆြဲယူျပီးေျမြေခါင္းကိုထုသည္..မည္မွ်ထုမိသည္မသိ..အားအင္ကုန္လာမွရပ္မိေတာ့သည္..
နာက်င္ေသာဒဏ္ရာကိုအံၾကိတ္ျပီးေဘးကရသမွ်သစ္ကိုင္းမ်ားကိုဆြဲယူျပီးစုသည္..မီးျခစ္ကိုထုတ္ျပီးမီးေမႊးသည္..အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကိဳးစားလိုက္မွေႏြးေထြးေသာအပူေငြ႕ေလးနဲ႔မီးပံုတခုရသည္..က်ေနာ္ေျမြကိုအတံုးမ်ားျဖတ္ယူသည္..ရြံေသာစိတ္ကိုဆာေလာင္ေသာစိတ္ကဖံုးလႊမ္းေနတာမို႔က်ေနာ္ဒီေျမြသားကိုစားမွျဖစ္မည္..ေျမြသားကေရွ႕ကလွီးလိုက္ေနာက္ကျပန္စိသြားလိုက္နဲ႔မို႔လွီးေနသည့္ၾကားထဲသစ္ကိုင္းစေတြခံထားရသည္..
ေျမြသားတတံုးကိုသစ္ကိုင္းတစထိပ္မွာထိုးျပီးမီးေပၚလွည့္ကင္လိုက္ေနလိုက္သည္..စိတ္ရွည္လက္ရွည္က်က္ေလာက္ေအာင္ကင္ျပီးေတာ့ဘာကိုမွစဥ္းစားမေနဘဲက်ေနာ္စားလိုက္ပါသည္..အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ထူးကဲေသာအရသာကိုခံစားလိုက္ရသည္..ေနာက္တတံုးထပ္ကင္ျပီးစားမိျပန္သည္..ၾကက္သားအရသာလိုဘဲခ်ိဳျမိန္ထူးကဲေၾကာင္းေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္အတံုးေတြထပ္တံုးျပီးမီးထပ္ကင္သည္..ဗိုက္၀ေအာင္စားျပီးက်န္ေျမြသားေတြကိုကင္ျပီးေဘးလြယ္အိတ္ထဲထဲ့သည္..အစားစားလိုက္ရတာေၾကာင့္လူကအားအေတာ္ျပန္ျပည့္လာသည္..
စားစရာေလးလည္းရွိေနတာေၾကာင့္လူကအေတာ္အင္အားတက္လာသည္..ေရဘူးကိုေရျဖည့္ျပီးက်ေနာ္ၾကိဳးစားထျပီးခရီးဆက္ျပန္သည္..အနာကအေတာ္ရင္းေနျပီ..က်ေနာ္ဒီေတာထဲကမထြက္နိုင္လွ်င္ေသသြားနိုင္တာေၾကာင့္တတ္နိုင္သမွ်ေလွ်ာက္ေနရသည္..ေျမြသားကိုစားလိုက္၊ေရေသာက္လိုက္နဲ႔ညသန္းေခါင္ေက်ာ္မွက်ေနာ္အိပ္ျဖစ္ေတာ့သည္..မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ျပန္ထျပီးျပန္ေလွ်ာက္ရျပန္သည္..
-------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...