Welcome To My Blog... :)

ဒီရင္နားပါ အရိဳင္းလိပ္ျပာ

က်ေနာ္လမ္းေလွ်ာက္ရမည္..ဒီေတာၾကီးထဲကထြက္ရမည္ဆိုေသာအသိသာရွိေနသည္..က်ေနာ္ဘယ္ကိုေလွ်ာက္ေနမိသည္ကိုပင္မမွတ္မိေတာ့...ဘယ္လိုခရီးဆက္ေနလဲက်ေနာ့္ေခါင္းကလိုက္မေတြးနိုင္ေတာ့ပါ..ဒဏ္ရာသည္ေသြးခဲေျခာက္မ်ားႏွင့္ေယာင္ကိုင္းထံုက်ဥ္ေနျပီ..လူကလမ္းေလ်ာက္ေနေပမယ့္သတိကရတခ်က္မရတခ်က္ျဖစ္ေနသည္...

ေရာက္လာၾကသူမ်ားအားလံုး စိတ္ခ်မ္းေျမွ႕ပါေစရွင္။

Friday, 3 October 2014

ေသြးေၾကြး (ဇာတ္သိမ္း)

အခုနက အခန္းဘက္ကို က်ေနာ္ျပန္ေလွ်ာက္လာခဲ့ေတာ့ အသက္ငယ္ငယ္နဲ႔ မိန္းကေလးက ခုတင္ေပၚမွာ ေျခသလံုးကိုကိုင္ၿပီး ငုိယိုေနတယ္။ သူ႔ေျခေထာက္မွာ နည္းနည္းေလး ႐ွပ္ထိထားတယ္။ ေ၀ါ့လ္ထ္ကေတာ့ အေလာင္းေဘးမွာရပ္ေနပါတယ္။ အခန္းထဲမွာကလည္း ေမွာင္ေနေတာ့ NVG ထဲကေန အေလာင္းကဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ ေသခ်ာမသဲကြဲဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ အခုေတာ့ သံုးလႊာတထပ္လံုးလဲ ႐ွင္းလင္းၿပီးၿပီ၊ အခန္းထဲက ျပတင္းေပါက္ေတြအားလံုးကလဲ အျပင္ကမျမင္ရေအာင္...

ေသြးေၾကြး (၁၅)

ႏွစ္လႊာကေန သံုးလႊာကိုတက္ေတာ့ ေလွကားေပၚမွာ စန္႔စန္႔ႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ ခါလစ္ကိုယ္ေပၚကို တက္မနင္းမိေအာင္ သတိထားၿပီးတက္ရပါတယ္။ ခါလစ္ဆီကထြက္လာတဲ့ ေသြးေတြနဲ႔ ေၾကာင္လိမ္ေလွကားၾကမ္းျပင္ကလည္း ေခ်ာ္ေနလို႔ တလွမ္းခ်င္းတက္ၾကရပါတယ္။ ခါလစ္လဲက်ေနတဲ့နားက ေလွကားထစ္ေတြမွာ ေထာင္ေနတဲ့ AK-47 တလက္ကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ခါလစ္ကိုင္ထားတဲ့ေသနတ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။ အင္း… ဒီေမာင္ထလာၿပီး အဲဒီေသနတ္ကိုဆက္မသံုးႏိုင္ေတာ့တာ ...

ေသြးေၾကြး (၁၄)

အိမ္ထဲမွာေတာ့ ခ်ာလီက Backblast (ေပါက္ကြဲမႈသက္ေရာက္သည့္ဧရိယာ) ကိုတြက္ခ်က္ၿပီး ေနာက္တံခါးတခ်ပ္ကို ထပ္ခြဲဖို႔ျပင္ေနပါတယ္။ ဒီတခါေပါက္ကြဲမွဳက အိမ္ရဲ႕အတြင္းပိုင္းမွာဆိုေတာ့ ေပါက္ကြဲအားက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ျပင္းထန္ႏိုင္ၿပီး အိမ္တံခါးေတြ၊ ျပတင္းေပါက္ေတြ ပ်က္စီးသြားမွာပါ။ ခ်ာလီ့အနားမွာ ႐ွိေနတဲ့ Operator ႏွစ္ေယာက္ထဲက တေယာက္က အထဲကအခန္းတခန္းရဲ႕ အ၀င္၀ကတံခါးကို အကာအကြယ္ယူၿပီး တံခါးေနာက္မွာ...

ေသြးေၾကြး (၁၃)

အေနာက္ကက်ားလိုက္သလို ဒေရာေသာပါးလုပ္ေနရတာေတြက အခုေတာ့အ႐ွိန္ေလ်ာ့လာပါၿပီ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္မိနစ္ေလာက္တုန္းက ဟယ္လီေကာ္ပတာပ်က္က်ခဲ့ေပမယ့့္ ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ အေျခအေနေတြ အားလံုးက ကိုယ့္ဘက္ကိုပါလာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အားလံုးလည္း ႏွစ္လႊာကို ခပ္ျမန္ျမန္၀င္႐ွင္းခ်င္ေနၾကပါၿပီ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ႏွစ္လႊာမွာ ေနာက္ထပ္သံတံခါးတခ်ပ္နဲ႔ ထပ္ပိတ္ထားေသးတယ္လို႔ အရင္၀င္သြားႏွင့္တဲ့ ခ်ာလီက Troop Net ကေန လွမ္းေျပာပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူလည္း သံုးလံုးေျမာက္ ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္းကို အဲဒီတံခါးမွာကပ္ဖို႔ လုပ္ေနရပါတယ္။ ခ်ာလီက တံခါးကိုခြဲဖို႔လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေစာင့္ၾကည့္အကဲခတ္႐ံုကလြဲၿပီး...

ေသြးေၾကြး (၁၂)

 Black Hawk (1) ပ်က္က်တာ ဆယ္မိနစ္စြန္းသြားပါၿပီ။ ၀ီလ္နဲ႔က်ေနာ္လည္း ပင္မျခံနဲ႔ ဧည့္ေဆာင္ၾကားက ပြင့္ေနတဲ့ ဂိတ္တံခါးကေန A1 (ပစ္မွတ္္ေနတဲ့အိမ္ႀကီး) ဆီကိုအျမန္ေျပးၾကပါတယ္။ “ A1 ရဲ႕ေျမာက္ဘက္တံခါးမွာ Breaching Charge ဆင္ၿပီးၿပီ…” လို႔ Troop Net ကေန ခ်ာလီ့အသံကို ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ခ်ာလီက တံခါးကိုခြဲဖို႔ ေတာ္မ္ကလွမ္းအေျပာ ကိုေစာင့္တာပါ။ ေတာ္မ္ နဲ႔အဆက္အသြယ္ရတာနဲ႔ အဲဒီတံခါးကို...

ေသြးေၾကြး (၁၁)

 ခုထိဖြင့္လို႔မရေသးတဲ့ သံတံခါးေ႐ွ႕မွာ မုဆိုးဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္။ Breaching Charge ရဲ႕အေနာက္က ေကာ္သုတ္ထားတဲ့ ေနရာေပၚမွာ ကပ္ထားတဲ့ ပလတ္စတစ္ျပားကို က်ေနာ္ခြာလိုက္တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ Breaching Charge ကို တံခါးလက္ကုိင္နဲ႔ ေသာ့အိမ္ေနရာရဲ႕ ေဘးတဖက္မွာ ကပ္လိုက္တယ္။ Breaching Charge ကို တံခါးမွာကပ္ရင္ က်ေနာ္အျမဲတမ္း ဒူးေထာက္ကပ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အိမ္ထဲကေနတံခါးကိုပစ္တာ...

ေသြးေၾကြး(၁၀)

 ဆက္သြယ္ေရးကြန္ယက္ေပၚမွာလည္း အသံေတြစထြက္လာပါၿပီ။ တခုခုအမွားအယြင္း႐ွိရင္ လုပ္ရမယ့္ အေရးေပၚၾကားျဖတ္အစီအစဥ္အရ Chalk Two အဖြဲ႕က အိမ္ေခါင္မိုးေပၚကို Fast-rope နဲ႔မဆင္းႏိုင္ရင္ ျခံေျမာက္ဘက္က ဂိတ္႐ွိတဲ့ေနရာက၀င္ရလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္လည္း အခု Chalk One အဖြဲ႕႐ွိတဲ့ေနရာကို သြားေနရင္းနဲ႔ အိမ္မႀကီးနဲ႔ဆက္ထားတဲ့ ဧည့္ခန္းအေဆာင္ရဲ႕အ၀င္တံခါးနားေရာက္လာပါတယ္။ ခပ္ေသာ့ေသာ့ေလွ်ာက္လာေနရင္း...

ေသြးေၾကြး(၉)

အုတ္နံရံေပၚမွာဟယ္လီေကာ္ပတာက အၿမီးေထာင္လ်က္ႀကီးနဲ႔ တေစာင္းတင္ေနၿပီးေတာ့ ႐ိုတာဒလက္အႀကီးေတြက ခုခ်ိန္ထိမရပ္ေသးဘူး၊ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ခုတ္ေနတုန္း။ ဟယ္လီေကာ္ပတာရဲ႕ ဟိုဖက္ကိုျဖတ္သြားမွ ပင္မျခံထဲေရာက္မွာ။ ဖုန္ေတြသဲေတြနဲ႔ ၀႐ုန္းသုန္းကားနဲ႔ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ ညၾကည့္ကိရိယာ (NVG) နဲ႔ေတာင္ ဒလက္ေတြက ဘယ္ေလာက္အျမင့္ထိေထာင္ၿပီး လည္ေနတယ္ဆိုတာလည္း ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရဘူး။ ပင္မျခံထဲသြားဖို႔ကတလမ္းပဲ႐ွိတယ္။...

ေသြးေၾကြး(၈)

 ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ႐ိုတာဒလက္ႀကီးေတြကက်ဳိးပဲ့ထြက္မသြားပဲ ႐ႊံ႕ေျမကိုတဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ခုတ္ေတာ့ အဲဒီကထြက္လာတဲ့ ဖုန္ေတြသဲေတြနဲ႔တေလာကလံုး ေျဗာင္းဆန္ေနတာဗ်ာ ကုလားသိုက္ က်ား၀င္ကိုက္ေနသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ က်ေနာ္လည္းအသက္ျပန္႐ွဴၿပီး မ်က္ခြံေပၚကဖုန္ေတြကို ပြတ္သပ္ခ်လိုက္တယ္။ ဖုန္ေတြသဲေတြ ေက်ာက္ခဲေတြကပ်ံေနတုန္းဆိုေတာ့ မ်က္စိကိုအသာေလး ေမွးဖြင့္ရတယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္ေတာ့ ေျမျပင္ကေန (၆)...

ေသြးေၾကြး(၇)

ေျခေထာက္ေတြကိုရင္ဘတ္ကိုဆြဲကပ္ႏိုင္ဖို႔ က်ေနာ္အသည္းအသန္ႀကိဳးစားတယ္။ ဗိုက္ထဲမွာလဲေျဗာင္းဆန္ ကုန္ၿပီဗ်ာ။ ပြင့္ေနတဲ့ေဘးတံခါးကေန က်ေနာ္ျမင္ေနရတာကေတာ့ ေျမျပင္နဲ႔ကပ္လာတာကျမန္လြန္းေနတယ္။ ဟယ္လီေကာ္ပတာေတြပ်က္က်ရင္ ေလယာဥ္ေတြပ်က္က်သလိုမ်ဳိး အ႐ွိန္နဲ႔ေလဟုန္စီးလို႔မရပါဘူး။ စက္ပ်က္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ေလထဲကေန ေက်ာက္ခဲတလံုးလို ျပဳတ္က်လာေတာ့တာပါပဲ။ ေျမျပင္နဲ႔ ေဆာင့္ၿပီေဟ့ဆိုရင္ ႐ိုတာဒလက္ေတြကက်ဳိးပဲ့ကုန္ၿပီး...

ေသြးေၾကြး(၆)

 ဟယ္လီေကာ္ပတာကအ႐ွိန္ေလွ်ာ့ၿပီးေလထဲမွာရပ္လိုက္ေတာ့ စက္သံကေျပာင္းသြားပါတယ္။ ႀကိဳးဆြဲ (Fast-roping) ဆင္းဖို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ေနရာေပၚေရာက္သြားတာနဲ႔ က်ေနာ္ကအဆင္းႀကိဳးကိုေအာက္ပစ္ခ်ရမွာပါ။။ ႐ုတ္တရက္လိုပဲ ဟယ္လီေကာ္ပတာက လူးလာတယ္။ ပိုင္းေလာ့ေတြပ်ာေနတာေတာ့ သိသိသာသာပဲ။ သူတို႔ၾကည့္ရတာ သူတို႔ခိုင္းတာလုပ္ေအာင္လုိ႔ ဟယ္လီေကာ္ပတာကို နပမ္းသတ္ေနၾကတဲ့အတိုင္းပဲဗ်ာ။ က်ေနာ္လည္းေအာက္ကိုၾကည့္ေနရာက...

ေသြးေၾကြး(၅)

ခဏလည္းေနေရာ က်ေနာ္လည္းေခါင္းစိုက္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားပါေလေရာဗ်ာ။ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ၊ အေဘာ္တဘတ္ (Abbottabad) ၿမိဳ႕နဲ႔လဲနီးလာေရာ ပါကစၥတန္စစ္တပ္ရဲ႕ Checkpoint ေတြ႐ွိတဲ့ေနရာေတြနားကျဖတ္လာတိုင္း သတ္မွတ္အခ်က္ေပးဆက္သြယ္ေျပာဆိုမွဳ (Pro Word) ေတြကိုၾကားေနရပါတယ္။ တခ်က္ႏိုးလာလိုက္ တခါျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္ပါပဲ။ “10 minutes out!” က်ေနာ္လည္းခဏေမွးေနရာက ဆတ္ကနဲ႔လန္႔ႏိုးသြားတယ္။ မ်က္လံုးေတြကိုပြတ္သပ္ၿပီး ...

ေသြးေၾကြး(၄)

တေအာင့္ေလာက္ေနေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကိုေစာင့္ေနတဲ့ Black Hawk ေတြထားတဲ့ Hangar (ေလယာဥ္႐ုံ) ေတြဘက္ကေန မီးေမာင္းႀကီးေတြလင္းလာတာကို ကားေပၚကေန ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ၾကယ္ေတြလင္းထိန္ ေတာက္ပေနသလိုပါပဲ၊ မီးအလင္းေရာင္ကိုျဖတ္ၿပီး ဘာမွအထဲကိုမျမင္ရဘူး။ က်ေနာ္တို႔ကားေပၚကေန ဆင္းၾကေတာ့ မလွမ္းမကမ္းမွာလည္ေနတဲ့ မီးစက္တလံုးရဲ႕အသံကို ၾကားေနရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း Hangar ကိုပတ္ၿပီးကာထားတဲ့ စည္း႐ိုးရဲ႕အေနာက္ဖက္ကို...

ေသြးေၾကြး(၃)

ေနာက္ဆံုးစစ္ဆင္ေရးထြက္ခါနီးတနာရီအလိုေလာက္က်ေတာ့ အေသးငယ္ဆံုးကိစၥေလးေတြကို က်ေနာ္ျပန္ၿပီးစဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ပါတယ္။ ရာႏွဴန္းျပည့္အမွားအယြင္းမ႐ွိဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဖိနပ္ႀကိဳးကို ႏွစ္ေခါက္ထပ္ခ်ည္ၿပီးေ႐ွ႕ဘက္အနားစနဲ႔ ေျခသလံုးၾကားထဲကိုထိုးထည့္လိုက္တယ္။ အခန္းအလယ္မွာခ်ထားတဲ့ ေပါင္ (၆၀) ေလးတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕က်ည္ကာခ်ပ္၀တ္ကိုဆြဲမလိုက္ၿပီး ေခါင္းေပၚကေနစြပ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ႀကိဳးျပားေတြဆြဲတင္းလိုက္ၿပီး...

ေသြးေၾကြး(၂)

က်ေနာ့္ေနရာျပန္ေရာက္ေတာ့အခန္းေတြအားလံုးမွာ တိတ္ဆိတ္ေနတုန္းပဲ။ က်ေနာ့္အဖြဲ႕သားတခ်ဳိ႕က ေနာက္ဆံုးတမိနစ္ထိရေအာင္အိပ္ေနၾကတယ္ေလ။ က်ေနာ္လည္းအိပ္ေဆးအ႐ွိန္နဲ႔နည္းနည္းငိုက္ေနတုန္းပဲ။ အေပါ့စြန္႔ထားတဲ့ဗူးကို မယူမိေအာင္သတိထားၿပီး သြားပြတ္တံနဲ႔ ေရဗူးတဗူးကိုလွမ္းယူလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေဆာင္ေဘးက ေက်ာက္စရစ္ေတြခင္းထားတဲ့ေနရာဘက္ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး ပလုပ္က်င္း သြားတိုက္ေပါ့။ ဘရိတ္ဖတ္စ္လည္းဆြဲၿပီးၿပီ…...

ေသြးေၾကြး (၁)

ေကာင္းေကာင္းအိပ္လို႔မေပ်ာ္ေတာ့တာနဲ႔ မထေသးခင္သက္ေတာင့္သက္သာေလးျဖစ္ေအာင္ပဲ အိပ္ယာထဲဆက္ႏွပ္ေနလိုက္ရတယ္။ ေျပာသာေျပာရတာအိပ္ယာကလည္းခပ္မာမာဆိုေတာ့ ဘယ္လိုမွကိုသက္ေတာင့္သက္မ႐ွိလွပါဘူး။ ဒီညလုပ္စရာ ထူးထူးျခားျခား႐ွိေနေပမယ့္လည္း က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ဘာမွသိပ္ထူးျခားမွဳမ႐ွိပဲ အားလံုးပံုမွန္အတိုင္းပါပဲ။ မီးေရာင္မ၀င္ေအာင္ခုတင္ရဲ႕အေပၚပိုင္းမွာလႊမ္းထားတဲ့ ျခံဳမိုးကာကုိဆြဲဖယ္လိုက္ၿပီး မ်က္လံုးေတြပြတ္သပ္ရင္း...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...