ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ၾကိဳတင္ငွားထားသည့္အိမ္ေလးမွာႏွစ္ေယာက္ေနသည္..မြန္မြန္ကေတာ့တအံ့တၾသ..သူ႔ဘ၀တြင္ဒါပထမဆံုးအၾကိမ္မိဘမ်ားႏွင့္ခြဲကာခင္ပြန္းမ်က္ႏွာတရြာထင္ျပီးလိုက္လာခဲ့တာေလ..အရာအားလံုးအသစ္အဆန္း..ခုေတာ့ကိုကိုတေယာက္တည္းကိုတဘ၀လံုးပံုကာအားကိုးရေတာ့မည္..မြန္မြန္အရမ္းေပ်ာ္ေနသည္..ခ်စ္ရသူနဲ႔အတူေနရတာဘယ္မိန္းကေလးမေပ်ာ္ရွိပါ့မလဲ..ကိုကိုကလည္းအရမ္းဂရုစိုက္သည္..ထမင္းလည္းကေလးတေယာက္လိုတယုတယခြံ႕ေကၽြးသည္..သနပ္ခါးေတာင္ကိုယ္တိုင္လူးေပးသည္..ဘ၀ရဲ႕အေပ်ာ္ဆံုးေသာအခ်ိန္မ်ား...မြန္မြန္မသိနားမလည္ခဲ့ပါ..ကံၾကမၼာဆိုတာလွည့္ဖ်ားတတ္မွန္း..တသက္လံုးေပ်ာ္ရမည္ထင္ထားေသာအေပ်ာ္မ်ားကိုေနာက္ႏွစ္ရက္အၾကာတြင္ကိုကိုကိုယ္တိုင္ဖ်က္စီးပစ္လိုက္သည္..ထိုေန႔ကညစာကိုမြန္မြန္စားေကာင္းလို႔အလြန္ၾကိဳက္ေသာေၾကးအိုးဆီခ်က္ကိုကိုကပါဆယ္၀ယ္လာျပီးစားၾကသည္..မျပည့္မစံုအိမ္ေလးထဲတြင္ကိုကိုခြံ႕ေပးေနေသာေၾကးအိုးဆီခ်က္ကိုအရသာခံစားေနေသာမိမြန္မြန္တေယာက္မၾကာခင္ၾကားရေတာ့မယ့္ရင္ကြဲစကားေတြကိုမသိခဲ့ရိုးအမွန္ပါ..စားျပီးေတာ့ကိုကိုကမြန္မြန္႔လက္ေလးကိုတယုတယဆြဲကာအိမ္ေရွ႕ခန္းေလးမွာထိုင္ခိုင္းသည္..ျပီးေတာ့မြန္မြန္႕ကိုေငးၾကည့္ျပီးစကားစသည္..
-
ကိုကိုေျပာစရာရွိတယ္မြန္
-
ဟင္..ကိုကိုကလဲ..ေျပာေပါ့..လင္မယားခ်င္းစကားခ်ီေနျပန္ျပီ..
-
ကိုကိုေျပာတာမြန္ေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္..မေျပာခင္ကိုကိုတခုေမးခ်င္တယ္..မြန္ေလးကိုကို႔ကိုတကယ္ခ်စ္ရဲ႕လား..
-
ေမးမွေမးရက္ပေလကိုကိုရယ္..မြန္႕ဘ၀မွာကိုကိုသာအခ်စ္ဦး..ကိုကို႔အတြက္ဆိုမြန္႔အသက္ေတာင္ေပးရဲေလာက္ေအာင္ခ်စ္ရသူပါရွင္
-
ဟုတ္ပါျပီ..ကိုကိုကလည္းအဲ့အေျဖကိုဘဲၾကားခ်င္တာ..ကိုကို႔အတြက္အသက္ေတာင္ေပးရဲတဲ့မြန္ကတျခားဘာမဆိုလည္းလိုက္ေလ်ာမယ္ဆိုတာကိုကိုသိျပီးသား..ခုကိုကိုေျပာတာေသခ်ာနားေထာင္..ကိုကို႔ဘ၀အတြက္အခြင့္အေရးေကာင္းေပၚေနျပီ..ဒီလိုကြာ..@#$$!&%#@%##..အဲ့ဒါဘဲ..
-
ဟင္..အဲ့ဒါဆိုကိုကိုဘာလုပ္မလဲ..ကိုကို႕မွာမြန္ရွိတာဖြင့္ေျပာျပလိုက္ေပါ့
-
အဲ့ေလာက္မလြယ္ဘူးမြန္ရဲ႕..ကိုကိုေျပာခ်င္တာကျဖစ္နိုင္ရင္မြန္ေလးကိုကို႕ကိုကြာရွင္းေပးပါလားကြယ္..
-
အမေလး...ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲကိုကိုရယ္..ရက္စက္လိုက္တာ..မြန္ဘယ္လိုခံစားရမယ္ထဲ့ေတြးပါဦး..မြန္႔မိဘေတြလည္းမြန္႔အတြက္အရွက္ကြဲၾကမွာ..ဒီေလာက္ျမိဳ႕ေလးမွာမြန္လူေတြရဲ႕တံေတြးခြက္မွာေမ်ာရမယ့္ဘ၀ကိုေျပာထြက္ရက္လိုက္တာကိုကိုရယ္..မြန္ကိုကို႕ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာသိရက္နဲ႔..မြန္မကြာေပးနိုင္ဘူးကိုကို..မြန္ကိုကို႔ကိုလက္ထပ္ခဲ့စဥ္ကတဘ၀စာရည္ရြယ္ျပီးလက္ထပ္ခဲ့တာပါ..ဒီလိုအဆံုးသတ္ဖို႔မဟုတ္ဘူး..ကိုကိုေျပာတုန္းကမြန္႕ကိုသိပ္ခ်စ္တာဘဲဆို..ခုေတာ့ဂုဏ္အရွိန္အ၀ါနဲ႔ယွဥ္လိုက္ေတာ့မြန္႔ကိုရက္စက္နိုင္ျပီေပါ့..
-
ေတာ္ကြာ..မြန္မြန္..မင္းစကားတတ္တိုင္းေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔..မင္းလည္းေျပာတုန္းကငါ့အတြက္အသက္ေတာင္ေပးရဲတယ္ဆို..ခုေတာ့ကြာရွင္းတာေလးေတာင္လုပ္မေပးနိုင္ဘဲကြာ..
-
ကိုကိုရယ္..မင္းေတြငါေတြေတာင္ျဖစ္သြားျပီေနာ္..မြန္ကိုကို႔အတြက္အသက္ေပးရဲတယ္ဆိုတာေလကိုကို႕ဆီမွာအႏၱရာယ္ၾကံဳလာရင္ေရွ႕ကေဟာဒီမိမြန္မြန္ရပ္ျပီးအသက္ေပးကာကြယ္ပါ့မယ္..ဒါေပမယ့္မြန္ခ်စ္တဲ့ကိုကို႕ကိုတျခားမိန္းမတေယာက္လက္ထဲၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴထဲ့နိုင္ေလာက္ေအာင္ေတာ့မြန္သတၱိမေကာင္းဘူးကိုကိုရဲ႕..
-
ေတာ္ကြာ..မင္းတို႕မိန္းမေတြေျပာလိုက္ရင္ပတ္ခၽြဲနပ္ခၽြဲနဲ႔...ရွင္းရွင္းဘဲေျပာမယ္မြန္မြန္..ငါမင္းကိုဆက္မေပါင္းနိုင္ေတာ့ဘူး...ဒီေတာ့မင္းေနာက္ဆုတ္လိုက္ေတာ့..
-
ဟင့္အင္း..ဟင့္အင္း..အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔..မြန္႔ကိုသနားပါကိုကိုရယ္..မြန္ကိုကို႕ကိုဘာေတြအမွားလုပ္မိလို႔လဲ..မြန္႔ကိုပစ္မသြားပါနဲ႔ေနာ္..ကိုကိုမရွိရင္မြန္ေသမွာ..
-
ေအး..ေသကြာ..ဒါလည္းေကာင္းတာဘဲ..မင္းနဲ႔ဆက္ေျပာလို႔ဘာမွမထူးဘူး..ေတာ္ျပီ..ငါအျပင္ထြက္ေတာ့မယ္..
-
မိုးခ်ဳပ္လွပါျပီကိုကိုရယ္..မထြက္ပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္..မြန္တေယာက္တည္းေၾကာက္လို႔ပါ..မြန္႔ကိုတေယာက္တည္းမထားခဲ့ပါနဲ႔..မသြားပါနဲ႔ေနာ္...
-
ဖယ္စမ္းပါကြာ..ငါ့လာမထိနဲ႔..
-
ကိုကိုရယ္..မသြားပါနဲ႔..မြန္ရွိၾကီးခိုးပါရဲ႕..မြန္တေယာက္တည္းေၾကာက္လို႔ပါ
-
အိမ္ေပၚကဆင္းခ်သြားတဲ့စိုးျမတ္ျငိမ္းကေတာ့မြန္မြန္႕အသံကိုနားမေထာင္ေတာ့ပါ..Plan A အဆင္မေျပေတာ့လည္းPlan B ေပါ့..လမ္းထိပ္ကိုေလွ်ာက္လာရင္းေမွာင္ရိပ္တေနရာကိုစိုက္ၾကည့္ကာေခါင္းညိတ္လိုက္သည္..ျပီးေတာ့တခါတည္းကားငွားျပီးအေ၀းေျပး၀င္းကိုထြက္လာခဲ့သည္..ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မလွည့္ေတာ့..ဘယ္ေတာ့မွမြန္မြန္႔ဆီေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ျဖစ္ေတာ့မည္မဟုတ္ေတာ့ပါ..ၾကိဳတင္လက္မွတ္ျဖတ္ထားသည့္ညဥ္႔၉နာရီကားႏွင့္မိမိတာ၀န္က်ရာအရပ္ဆီျပန္လာခဲ့ေတာ့သည္...
စိုးျမတ္ျငိမ္းျပန္လာျပီးေနာက္ေလးရက္အၾကာတြင္သတင္းစာထဲတြင္သာေကတဘက္တံတားတခု၏ေအာက္တြင္အမ်ိဳးသမီးအေလာင္းတေလာင္းေတြ႕ရွိရေၾကာင္းသတင္းစာထဲတြင္ပါလာသည္...
----------------------------By KK
ဆက္ရန္
0 comments:
Post a Comment