ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ..(၃)

နဒီ့ကိုေနာက္ေန႔မနက္ေစာေစာေက်ာင္းမသြားမီစံပယ္ပန္းကံုးရွည္ၾကီးေပးျပီးသြားဖားေတာ့မ်က္ေစာင္းထိုးျပီးမေခၚခ်င္ေယာင္ျပဳသည္..ဒါမ်ိဳးေတာ့ဘယ္ရမလဲ..နဒီ့မ်က္ႏွာကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ျပီး..ေဟာ..ရယ္ေတာ့မယ္..ရယ္ေတာ့မယ္..ေဟာ..ပါးစပ္ၾကီးျပဲလာျပီ..ရယ္ခ်င္ေနျပီ..ရယ္ေတာ့မယ္နဲ႔လိုက္ေျပာေနလိုက္ေတာ့နဒီတေယာက္မထိန္းနိုင္ဘဲတဟီးဟီးရယ္ျပီးသူ႔ကိုထုပါေတာ့သည္..ထုစမ္းပါနဒီရယ္..ငါ့မွာတညလံုးစိတ္ေတြပူခဲ့ရတာ..မနက္ေ၀လီေ၀လင္းအေမဘုရားပန္းထမခူးေသးခင္ထျပီးအိမ္ေရွ႕စံပယ္ရံုကိုတပြင့္မက်န္အကုန္ခူးျပီးအေမ့စက္ကအပ္နဲ႔အပ္ခ်ည္ယူျပီးၾကိဳးစားပန္းစားနင့္အတြက္သီေပးထားတာ...လက္မွာေတာင္အပ္စူးခံရေသးတယ္..အေမျမင္ရင္အဆူခံရမွာစိုးလို႔စပယ္ကံုးကိုအနံ႔မထြက္ေအာင္ပလတ္စတစ္အိတ္နဲ႔ထဲ့..လြယ္အိတ္ထဲဖြက္ယူခဲ့ရတာပါ..အေမကေတာ့သူ႔ဘုရားပန္းေတြဘယ္သူခူးသြားမွန္းမသိလို႔ပြစိပြစိနဲ႔ေမတၱာေတြပို႔ေနေလရဲ႕..ဒီတရက္ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားနဲ႔အေမလည္းခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ..စိုးရိမ္ေနရတဲ့နဒီေလးအမ်က္ေျပဖို႔ဖားရမယ့္တာ၀န္ဒိန္းတလိန္းနတ္ဖမ္းစားေနေသာသားမွာရွိေနလို႔ပါ..

ဒီလိုနဲ႔ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေတြေျဖရျပီ...ပူျပင္းတဲ့ေႏြအပူကိုအံတုလို႔ေခၽြးျပိဳက္ျပိဳက္နဲ႔စာေတြၾကိဳးစားက်က္မွတ္ေျဖဆိုခဲ့ၾကရတယ္..ဒီေန႔ေတာ့စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႔..စာေမးပြဲေျဖျပီးမင္းေအာင္နဲ႔နဒီလည္းအိမ္ကိုတူတူလမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ့တယ္..အိမ္အျပန္လမ္းေပၚမွာေႏြေလရူးကတိုက္ခ်လိုက္တဲ့သစ္ရြက္ေၾကြေတြကိုေလထဲလြင့္ေနတုန္းအမိလိုက္ဖမ္းၾကတယ္..ဒါေလးကငယ္ရြယ္သူတို႔ရဲ႕ေဗဒင္...ကိုယ္ဖမ္းမိတဲ့သစ္ရြက္ေလးမွာအနာအဆာမပါခဲ့ရင္စာေမးပြဲကိုေခ်ာေခ်ာေမာေမာေအာင္မယ္..အနာအဆာပါခဲ့ရင္ေတာ့ဆက္မေတြးေတာ့ဘဲမ်က္ႏွာေလးငယ္သြားတတ္သည္..ရူးတယ္ႏွမ္းတယ္အေျပာခံရရင္ေတာင္ဒီအရြယ္ကအျပစ္ကင္းတဲ့ရူးႏွမ္းမႈေတြနဲ႔..ေဟာ..ေရွ႕မွာသစ္ရြက္ေလးတရြက္သူတို႔ဘက္ေ၀့လာျပန္ျပီ..ႏွစ္ေယာက္သားေမာ့ၾကည့္ျပီးေျပးအဖမ္းနဖူးခ်င္းေဆာင့္မိပါေရာလား..သစ္ရြက္လည္းဘယ္ဆီက်သြားတယ္မသိ..ႏွစ္ဦးသားနဖူးေလးကိုယ္စီပြတ္ျပီးမဲ့ေနရာကတေယာက္ကိုတေယာက္ၾကည့္ျပီးဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္မိၾကသည္..
-
နဒီ..နင္ေတာ္ေတာ္နာသြားလား..
-
နာတာေပါ့ဟ..ဒီေလာက္ေခါင္းေၾကာမာတဲ့နင့္ေခါင္းနဲ႔တိုက္တာၾကီးကိုး..
-
အာ..ငါေခါင္းေၾကာမာပါဘူး..လူလိမ္မာေလးပါ..
-
ေအာ္..နင္ကေတာ္ေတာ္လိမ္မာတယ္လား
-
ဟီးးဟီးးနင္ကလဲ..နဒီ..နင္ငါ့ကိုနင့္အေျဖေလးေပးမလား..
-
ဟဲ့..ဒီေန႔ေျဖတာဘိုင္အိုေလ..အေျဖျပန္ေျပာရင္အရွည္ၾကီးျဖစ္ေနမွာေပါ့..နင္ကလည္းစာေမးပြဲခန္းမွာေခါင္းပူေအာင္ေျဖလာရပါတယ္ဆိုမွ..နင့္ကိုအေျဖေျပာဖို႔စာေမးပြဲေနာက္တခါေျဖေနရသလိုျဖစ္ေနမွာေပါ့..
-
နင္ကလဲ...ငါ့ကိုအေျဖေပးစမ္းပါဟ..ငါ့ဆီေျဖရတာနင္ေအာင္မွာ..စိတ္ခ်..မေျဖခင္ကတည္းအေအာင္ေပးခ်င္ေနတာ..
-
ေအးပါဟာ..အိမ္က်ရင္ေပးမယ္..
-
အခုေပးဟာ..ေနာ္
-
ဟဲ့..လမ္းမၾကီးမွာ..ဒီေလာက္အရွည္ၾကီးဘယ္လိုေျဖမလဲ..
-
အရွည္ၾကီးေျဖစရာမလိုပါဘူးဟာ..ႏွစ္လံုးထဲေျဖ..ဂုဏ္ထူးနဲ႔ေအာင္မွာ..ေျဖလိုက္ေနာ္..ခ်စ္တယ္လို႔..
-
ဟယ္..ေခြးေကာင္..ၾကည့္စမ္း..ညာတာပါေတးနဲ႔ငါ့ကိုရည္းစားစကားေျပာေနတာဘဲ..
-
ေအးေလ..နင္ကလဲ..ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ေလာက္တေယာက္အေၾကာင္းတေယာက္သိတာဒီကမာၻမွာေနာက္ထပ္ေတာင္မရွိနိုင္ေတာ့ဘူး..နင့္မွာငါ့ကိုမွမခ်စ္ရင္အေၾကာင္းမသိတဲ့ေၾကာင္သူေတာ္ၾကြက္သူခိုးေတြနဲ႔ေတြ႕သြားမွာေပါ့..ဒါေၾကာင့္လူသူေတာ္ေကာင္းေလးငါကအနစ္နာခံျပီးနင့္ကိုခ်စ္ေနတုန္းအခ်ိန္မဆြဲဘဲအေျဖေပးလိုက္..
-
ေသနာေကာင္..အိမ္က်ရင္နင့္အေမနဲ႔တိုင္မယ္..
-
ငင္..အဲ့လိုမလုပ္ရဘူးေလ..နင္ကလည္း..နင္ငါ့ကိုရိုက္တာၾကည့္ရက္လို႔လား..
-
ေတာ္ျပီ..ထပ္မေျပာနဲ႔..နင္ထပ္ေျပာရင္ငါတကယ္တိုင္ပလိုက္မွာ..
-
ဟီးးးဒါဆိုခုကတကယ္မတိုင္ဘူးေပါ့..ထပ္မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္..ဒါေပမယ့္နင္စဥ္းစားထားေနာ္..
-
ျပီးေရာ
-
တကယ္ေတာ့နဒီလည္းျပန္မတိုင္ျဖစ္ပါ..ဒီလိုနဲ႔ထိုႏွစ္ေႏြရာသီရဲ႔သၾကၤန္မွာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားပါေတာ့သည္..
---------------BY KK
ဆက္ရန္

Posted in: ႏွလံုးသားဒ႑ာရီ