တိမ္ညိဳလႊမ္းသည့္ပန္းစံပယ္..(၂)

ဒီေန႔မနက္စိုးျမတ္ျငိမ္းရင္ေတြခုန္ေနသည္..မေန႔ညကမူးတုန္းခ်လိုက္ေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္ကမနက္အမူးေျပခ်ိန္မွာသို႔ေလာ..သို႔ေလာ...ဒူးေတြကတုန္သလိုလို..ေရငတ္ေနသလိုလို..ကိုယ္ေတြပူလာသလိုလိုႏွင့္တမနက္လံုးဘာလိုလိုေတြမ်ားေနေတာ့သည္..ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးအေျခအေနကိုလည္းမၾကာခဏသြားေခ်ာင္းေနရေသးသည္..ေန႔လည္ပိုင္းထမင္းစားျပီးရံုးျပန္တက္ခ်ိန္မွာေတာ့ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးရံုးခန္းလူရွင္းေနတုန္းေလးအျမန္၀င္ေတြ႕ရေတာ့သည္..
-
ေလးစားပါတယ္ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး..
-
ဟ..စိုးျမတ္ျငိမ္းပါလား..ေမာင္ရင္ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ..
-
ဟုတ္ကဲ့..ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးကိုေျပာျပစရာေလးနည္းနည္းရွိလို႔ပါ..
-
ေဟ..ဆိုစမ္းပါဦးကြ
-
ဒီလိုပါခင္ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းက..@#!^%&$@^%#@!$@%#$@#@...အဲ့ဒါပါဘဲခင္ဗ်ာ..ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးကိုကၽြန္ေတာ့္ဖခင္လိုသေဘာထားျပီးတင္ျပတာပါ..
-
အင္းးးဒီေတာ့ေမာင္ရင့္သေဘာကဘယ္လိုလဲ..ဒီအေၾကာင္းလာေျပာတာတျခားကိစၥေရာရွိေသးလား..
-
ဟုတ္ကဲ့..ကၽြန္ေတာ့္ကိုခြင့္တပတ္ေလာက္ေပးပါခင္ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးဆီျပန္ျပီးသူနဲ႔ညိွခ်င္လို႔ပါ...
-
ေမာင္ရင္ကဘာလုပ္မယ္စိတ္ကူးထားလို႔လဲ
-
ကၽြန္ေတာ္သူနဲ႔ကြာရွင္းဖို႔သြားေျပာမလို႔ပါခင္ဗ်ာ...
-
အင္း..ခြင့္ကေတာ့လုပ္ထံုးလုပ္နည္းအတိုင္းတင္လိုက္ေပါ့ကြာ..မင္းကိစၥမင္းဖာသာၾကည့္ရွင္းလိုက္..ျပီးမွကိုယ့္ကိုျပန္ေျပာေပါ့..ဟုတ္ျပီလား..
-
ဟုတ္ကဲ့ပါေက်ာင္းအုပ္ၾကီး
-
စိုးျမတ္ျငိမ္းေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနေတာ့ခြင့္တင္သည္..လုပ္လက္စမ်ားကိုသူငယ္ခ်င္းအရာရွိတေယာက္ကိုလႊဲခဲ့သည္..ျပီးေတာ့ရန္ကုန္ဆင္းသည္..လမ္းတြင္မြန္မြန္႕ကိုဘယ္လိုေျပာရင္အဆင္ေျပမည္ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြးသည္..အကယ္၍အဆင္မေျပခဲ့လွ်င္ေတာ့ဘ၀တိုးတက္မည့္အခြင့္အေရးတရပ္ဆံုးရံႈးသြားမည္..သူဒီလိုလုပ္တာမြန္မြန္႔အေပၚတရားပါ့မလား..ျပီးေတာ့မြန္မြန္႔ကိုသူခ်စ္ေတာ့ခ်စ္သား..ခက္ေတာ့ခက္ျပီ..အခုကစိန္ကိုေရႊကြပ္မည့္အေျခအေနကိုသူလက္မလႊတ္နိုင္..လူဆိုတာအတၱရွိၾကစျမဲမို႔သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္မမွားဟုကိုယ့္ကိုယ္ကိုအားေပးလိုက္သည္..ေအာ္..ကိုယ့္ဘက္ေတာ့သာသာထိုးထိုးေလးေတြးေပးတတ္တာလူ႕သဘာ၀..ဒီေတာ့ရန္ကုန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမိမိႏွင့္အလြန္ရင္းႏွီးေသာတပည့္ေက်ာ္မ်ားကိုဖုန္းဆက္ေခၚျပီးေတြ႕သည္..လိုအပ္တာေတြစီစဥ္ခိုင္းသည္...ထိုမွတဆင့္တိုက္ၾကီးကမြန္မြန္႕ဆီသို႔...ရုတ္တရက္ၾကီးေရာက္လာေသာသူ႔ကိုမြန္မြန္ခမ်ာအေပ်ာ္ေတြလြန္ျပီးၾကိဳရွာသည္..တိုက္ၾကီးတြင္ႏွစ္ရက္ေနျပီးမြန္မြန္႔ကိုတပ္ကိုေခၚသြားမည္ဟုမြန္မြန္႔မိဘမ်ားထံခြင့္ေတာင္းသည္...မြန္မြန္တေယာက္အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ေနေတာ့သည္..အရမ္းေပ်ာ္ေနေသာမြန္မြန္႔ကိုၾကည့္ျပီးစိုးျမတ္ျငိမ္းစိတ္မေကာင္း...မၾကာမီၾကားရမည့္စကားမ်ားကိုမသိသည့္အရိုးခံမေလး...ငါမွန္ရဲ႕လားဟုေတြးမိေနေပမယ့္တဖက္ကမက္စရာအခြင့္အေရးကိုေတြးမိတိုင္းစိတ္ကိုဇြတ္ျဖတ္ခ်ေနရေတာ့သည္...အင္းေလ..သတၱ၀ါတစ္ခုကံတစ္ခုမဟုတ္လား...ဒီလိုနဲ႔သံုးရက္ေျမာက္ေန႔မွာရန္ကုန္ကိုထြက္လာခဲ့သည္..မြန္မြန္ကေတာ့တလမ္းလံုးတြတ္တီးတြတ္တာ...စိုးျမတ္ျငိမ္းမွာသာအေတြးမ်ားနဲ႔ေတမိဇာတ္ခင္းေနေတာ့သည္...ရန္ကုန္ေရာက္ေသာအခါ....
-------------------By KK
ဆက္ရန္

Posted in: တိမ္ညိဳလႊမ္းသည့္ပန္းစံပယ္