တပ္ျပန္ေရာက္ျပီးႏွစ္ရက္အၾကာတြင္ရဲေဘာ္ေလးကတပ္ရင္းမႈးေခၚခိုင္းေၾကာင္းလာေျပာသျဖင့္တပ္ရင္းမႈးရံုးခန္းသို႔မင္းေအာင္ထြက္လာခဲ့သည္..
-
အဘ..ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ပါျပီ..
-
ေအာ္..လာ..လာ..ကိုမင္းေအာင္..ဒီလိုဗ်..ေမာင္ရင့္ေနာက္ကခြင့္ျပန္သြားတဲ့ဗိုလ္ၾကီးစိုင္းဆိုင္တေယာက္အခုခြင့္ရက္ေစ့ေပမယ့္ျပန္မေရာက္လာေသးဘူး..ရွမ္းျပည္ထိျပန္တာဆိုေတာ့လမ္းပန္းအခက္အခဲေၾကာင့္ၾကာေနပံုဘဲ..အဲ့ဒါအခုပိႏၷဲေတာစခန္းထိုင္ရတဲ့ဗိုလ္ၾကီးတိုးေ၀တို႔တပ္ခြဲ(၂)နဲ႔ခ်ိန္းရမယ့္တပ္ခြဲ(၄)ကတပ္ခြဲမႈးဗိုလ္ၾကီးစိုင္းဆိုင္မေရာက္ေသးေတာ့ေမာင္ရင့္တပ္ခြဲ(၃)ကအစားခ်ိန္းေပးလိုက္ပါကြာ..ေမာင္ရင္တို႔ခ်ိန္းရမယ့္စခန္းေတာ့ကိုစိုင္းဆိုင္ကိုျပန္ေရာက္လာရင္ကၽြန္ေတာ္ခ်ိန္းခိုင္းလိုက္မယ္..ခရီးေရာက္မဆိုက္တာ၀န္ေပးရတာေတာ့အားနာပါတယ္ဗ်ာ..
-
ရပါတယ္အဘ..ကၽြန္ေတာ္အခုဘဲတပ္ခြဲကိုျပင္ဆင္လိုက္ပါ့မယ္..
-
ဟုတ္ျပီဗ်ာ..မနက္ျဖန္မနက္ေစာေစာဒီကထြက္လိုက္ေပါ့..
-
ဟုတ္ကဲ့အဘ..ေလးစားပါတယ္ခင္ဗ်ာ
-
ေအး..ေအး..ဆက္လုပ္ကြာ..
-
မင္းေအာင္တေယာက္တပ္ရင္းမႈးရံုးခန္းမွျပန္ထြက္လာျပီးအားထားရေသာဆရာၾကီးေက်ာ္၀င္းကိုလွမ္းေခၚကာစခန္းခ်ိန္းထြက္ဖို႔လိုအပ္တာမ်ားခ်က္ခ်င္းျပင္ဆင္ခိုင္းသည္..အမွန္ဆိုမင္းေအာင္ေနာက္တပတ္မွစခန္းခ်ိန္းရမွာပါ..သို႔ေသာ္တပ္မေတာ္သားဆိုတာDuty is duty ဘဲေလ..ေနာက္တေန႔မနက္ေစာေစာစခန္းခ်ိန္းထြက္ခဲ့ပါသည္..
ပိႏၷဲေတာစခန္းသည္တပ္ရင္းႏွင့္ေန႔စဥ္စက္ဆက္သြယ္ေနေသာေရွ႕တန္းကြပ္ကဲေရးစခန္းၾကီးျဖစ္သည္..စခန္းလူဦးေရကေတာ့အေယာက္(၃၀)ရွိပါသည္..အတန္ငယ္ခပ္လွမ္းလွမ္းေတြမွာေတာ့(၁၀)ေယာက္-(၁၅)ေယာက္ထိုင္ရေသာစခန္းငယ္မ်ားရွိသည္..ဒီစခန္းကေတာ့ရြာနဲ႔လည္းနီးသည္..စခန္းခ်ိန္းမႈကိစၥအ၀၀ျပီးေတာ့ဗိုလ္ၾကီးတိုးေ၀တို႔အဖြဲ႕ထြက္ခြာသည္..ဒီရက္ထဲရန္သူ႔အေျခအေနလည္းျငိမ္ေနေသာေၾကာင့္သိပ္ေတာ့တာ၀န္မဖိစီးလွပါ..ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္မွာၾကင္သူသက္ထားကိုလြမ္းေနရတာဘဲရွိပါသည္..ဘာလိုလိုနဲ႔စခန္းေရာက္တာဒီေန႔ဆိုတပတ္ျပည့္ျပီ..မနက္အိပ္ယာအထတြင္မင္းေအာင္တေယာက္စခန္းေရာက္တာတပတ္ျပည့္သလိုသူတို႔အိမ္ေထာင္သက္လည္းတလျပည့္ေသာေန႔ဆိုတာကိုသတိရလိုက္သည္..ခဏေနအားေတာ့မွနဒီ့ဆီစာေရးဦးမည္..ခုေတာ့မနက္ခင္းတန္းစီအတြက္ျပင္လိုက္ဦးမည္..စခန္းေရွ႕တြင္ဆရာၾကီးေက်ာ္၀င္းနဲ႔စခန္းရွိလူအားလံုးတန္းစီေနၾကျပီ..တေန႔တာလုပ္ေဆာင္စရာစရာမ်ားကိုသူညၽႊန္ၾကားခ်က္ေပးေနစဥ္နားထဲတြင္ေလခၽြန္သံလိုအသံၾကားလိုက္ျပီးေပ်ာက္သြားသည္..နားရည္၀ေနေသာအသိကဒါလက္နက္ၾကီးသံဟုသိလိုက္စဥ္ဂ်ိမ္းဆိုေသာအသံႏွင့္အတူေခါင္းထဲမိုက္ကနည္းေမွာင္သြားသည္..ခ်က္ခ်င္းပင္သူအသိျပန္၀င္လာသည္..ေနရာယူရန္သူအမိန္႔ေပးေနစဥ္ဆရာၾကီးေက်ာ္၀င္းတေယာက္သူ႔ဆီတည့္တည္းေျပး၀င္လာသည္..သူ႔ကိုယ္ကိုတိုးတိုက္ျဖတ္ေက်ာ္ျပီးသူ႔အေနာက္ဘက္ကိုေျပးသြားသျဖင့္ရုတ္တရက္ေလတိုးသလိုခံစားရျပီးသူလန္႔သြားသည္..ဘုရားေရ..ဆရာၾကီးေက်ာ္၀င္းသူ႔ကိုတဲ့တဲ့ျဖတ္ေျပးသြားတယ္..ဗိုလ္ၾကီး..ဗိုလ္ၾကီးလို႔ေခၚသံေၾကာင့္သူေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဆရာၾကီးေက်ာ္၀င္းကေျမျပင္ေပၚတြင္လဲေနေသာတစံုတေယာက္ကိုလႈပ္ေခၚေနတာေတြ႕ရသည္..အလို..လဲေနသူကလည္းသူကိုယ္တိုင္ပါဘဲလား...အေ၀းကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ပစ္ျပီးထြက္ေျပးသြားေသာရန္သူကိုသူလွမ္းေတြ႕ရသည္..အျမင္ေတြစူးရွေနပါပေကာ..လက္နက္ၾကီးကသူတို႔ေနာက္ကသစ္ပင္ကိုမွန္တာဘဲ..ဒါဆိုသူကဘာလို႔လဲေနတာလဲ..ထိုအခ်ိန္စခန္းကတပ္ရင္းကိုစက္ေခၚေနသံၾကားရသည္..တိုတိုတုတ္တုတ္သတင္းပို႔သံအဆံုးမွာသူသေဘာေပါက္လိုက္သည္..သူလက္နက္ၾကီးအစလြင့္လာတာမွန္တာဘဲ..ေဆးတပ္ဖြဲ႕လာလိမ့္မည္..ရုတ္တရက္နဒီ့ကိုသတိရလာသည္..သတိရမိသည္ႏွင့္စိတ္တို႔ကလြင့္ကာနဒီ့အပါးကိုသူေရာက္သြားသည္..တယ္ဟုတ္ပါလား..
နဒီဘာလုပ္ေနတာပါလိမ့္..သူနဒီ့အနားသြားၾကည့္စဥ္နဒီရုတ္တရက္ေခါင္းေထာင္ျပီးဟိုဟိုသည္သည္လွမ္းၾကည့္သည္..ေရွ႕တည့္တည့္ရပ္ေနေသာသူ႔ကိုမျမင္..သူငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့နဒီကသူတို႔မဂၤလာေဆာင္ကပံုေတြကိုအယ္လ္ဘမ္ထဲစီထဲ့ေနသည္..နဒီ့နားသူကပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ပံုေတြကသိပ္ေကာင္းေနသည္..နဒီသည္ဓါတ္ပံုထဲတြင္ျပံဳးေပ်ာ္ၾကည္နူးေနသည္..သူကေရာ..သူလည္းအားပါးတရျပံဳးေနတာဘဲ..နဒီေရ..ဒီပံုေလးေတြအရမ္းေကာင္းတာဘဲ..ကိုယ့္မိန္းမကေခ်ာလိုက္တာကြာလို႔သူနဒီ့ကိုေျပာလိုက္ေတာ့နဒီကမၾကား..နဒီ..နဒီ..သူေခၚေနေပမယ့္နဒီကသူ႕ကိုလွည့္မၾကည့္..ဒါေၾကာင့္နဒီအေနာက္စားပြဲေလးေပၚကပန္းအိုးကိုသူတိုက္ခ်လိုက္သည္..ပန္းအိုးျပဳတ္က်သံေၾကာင့္နဒီလွည့္ၾကည့္ျပီးပန္းအိုးကိုထေကာက္သည္..သူ႔ကိုေတာ့အေရးမစိုက္..သူစိတ္တိုသြားျပီးသူ႔အိမ္ဘက္လွည့္ထြက္လာသည္..အိမ္ထဲတြင္အေမကမီးဖိုထဲခ်က္ျပဳတ္ေနရင္းအိမ္ေရွ႕ကအေဖ့ကိုလွမ္းေျပာေနသည္...
-
ေယာက်္ားေရ..ကၽြန္မညကအိပ္မက္မေကာင္းဘူး..ဘုရားစင္ေပၚကေညာင္ေရအိုးက်ကြဲတယ္မက္တယ္..ရွင္အလုပ္ကိစၥသြားမွာသတိေလးနဲ႔သြား..သားေလးေရာေဘးကင္းပါေစေတာ္..
-
မင္းကလည္းကြာ..စိတ္မပူပါနဲ႔..တခါတေလအိပ္မက္ေတြကဒီလိုဘဲကေယာက္ကယက္မက္တတ္ပါတယ္..မင္းသားကမိန္းမရကာစဆိုေတာ့ငါတို႔ကိုေတာင္သတိမရအားပါဘူးကြာ..ဟားဟား
-
အေဖ..အေမ..သားကဒီမွာ..သားဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..ေဟာဗ်ာ..အေမကလည္း..သားကိုေတာင္မၾကိဳဘူး..သားသတိရပါတယ္ဗ်..
-
သူေျပာေနတာေတြဘယ္သူမွမၾကား..ဒါနဲ႔သူစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္အိမ္ေရွ႕မွာခ်ိတ္ထားေသာသစ္ခြအိုးကိုလွမ္းဆြဲခ်ပစ္လိုက္သည္..ခြပ္ကနည္းသစ္ခြအိုးက်ကြဲသံေၾကာင့္အေမသုတ္သီးသုတ္ျပာထြက္လာၾကည့္ျပီးမ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္..သစ္ခြပင္ေကာက္ေနေသာအေမ့ေရွ႕သူထိုင္ခ်လိုက္ေပမယ့္အေမသူ႔ကိုမျမင္ပါ..သူစိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔စခန္းဆီျပန္လာေတာ့သူ႔ခႏၵာကိုယ္ၾကီးအားကြပ္ပ်စ္ေပၚတြင္ေခါင္းမွာပတ္တီးအေဖြးသားႏွင့္ေတြ႔ရသည္..ျပန္၀င္လို႔လည္းမရေတာ့သူစိတ္ပ်က္ပ်က္ႏွင့္သူ႔ကိုယ္လံုးေဘးနားမွာထိုင္ျပီးေငးေနမိသည္..သူဘာလုပ္ရမလဲ...
--------------------------------
ဆက္ရန္
0 comments:
Post a Comment