စိုး၀င္းတေယာက္ခြင့္ရက္ေစ့လို႔တပ္ျပန္ရေပမယ့္စိတ္တို႔ကခင္သက္ေ၀အပါးက်န္ေနခဲ့သည္..ဒီေတာ့လည္းစာေရးရတာေပါ့..ခင္သက္ေ၀ကသူ႔အိမ္လိပ္စာနဲ႔စာမေရးခိုင္းဘဲသူငယ္ခ်င္း အိမ္လိပ္စာနဲ႔ေရးခိုင္းသည္..မိဘေတြကစာလာတာမၾကိဳက္ဟုဆိုေတာ့လည္းသူ႔အလိုက်ေပါ့..တေယာက္နဲ႔ တေယာက္သိနားလည္ေနေပမယ့္ဘာမွလည္းထုတ္ေဖာ္မေျပာျဖစ္..ခ်စ္သူမက်..သူငယ္ခ်င္းမကေပါ့...သတိရရင္ၾကည့္ဖို႔ဓါတ္ပံုေလးတပံုအမွတ္တရေတာင္းတာကိုအင္းမလုပ္အဲမလုပ္.. အတန္တန္ေျပာေတာ့မွျပန္မယ့္ေန႔ဘူတာလိုက္ပို႔ျပီးရထားေပၚတက္ခါနီးစာအိတ္ေလးတခုထုတ္ေပးသည္.. ကိုယ့္မွာေတာ့ေပ်ာ္လြန္းလို႔..ရထားထြက္ေတာ့လက္တျပျပႏွင့္..စာအိတ္ေလးကိုေဖာက္ၾကည့္ေတာ့ကတ္ျပားအျဖဴတခုကိုပို႔စကတ္ဆိုက္ညွပ္ထားျပီးအလယ္တြင္ပါ့စ္ပို႔ပံုေလးတပံုကပ္ထားသည္.. အျဖဴအမဲပံုေသးေသးေလးကိုၾကည့္ျပီးေတာ္ေတာ္ေနာက္တာဘဲလို႔ျပံဳးမိလိုက္ေသးေသာ္လည္း.. ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ..သူသထာသေလာက္ေပါ့..ကိုယ့္မွာေတာ့သူေတာင္းေတာင္း..မေတာင္းေတာင္း.. ေပးခ်င္လြန္းလို႔အတင္းအမွတ္တရေပးပစ္ခဲ့တာေလးပံုေတာင္..
သူမၾကည့္ခ်င္လည္းၾကြက္သာေျခာက္ေပေရာ့..ဒီေမာင္ကေတာ့မျဖံဳေပါင္..
ပံုေသးေသးေလးရလာေတာ့လည္းသြားေလရာသယ္ရလြယ္တာေပါ့ေလ..
ပံုေသးေသးေလးရလာေတာ့လည္းသြာ
သူမ်ားမျမင္ေအာင္ခိုးၾကည့္ရတာအေမာ..သတိရတိုင္းစာေရးတာကလည္းမနည္းမေနာ..
စာေရးစကၠဴဖိုးေတာင္အေတာ္ကုန္ေပမယ့္ခင္သက္ဆီကေတာ့စာေလးငါးေစာင္ေရာက္မွတေစာင္ျပန္သည္..ကိုယ့္မွာလည္းသမီးရည္းစားမဟုတ္ေတာ့ခ်စ္ေၾကာင္းၾကိဳက္ေၾကာင္းလည္း
ေရးမရဘဲတပ္ထဲရဲေမေတြရန္ျဖစ္လို႔ေျဖရွင္းေပးတာကအစရိပ္သာေရွ႕ေခြးႏွစ္ေကာင္ကိုက္တာအဆံုး.. ကိုယ့္ျခင္ေထာင္ေၾကာင္ေသးပန္းလို႔မနက္အေစာၾကီးထေလွ်ာ္ရတာပါမခ်န္စာျဖစ္ေအာင္ေရးလာလိုက္တာစာေရးဆရာေတြေတာင္ငိုေလာက္ပါရဲ႕..
ခင္သက္ကိုခ်စ္ေနမိေပမယ့္သူဖြင့္မေျပာရဲေသးပါ..ခင္သက္အေျခအေနကအေတာ္ျပည့္စံုမွန္းသူသိေနသည္ေလ..သူ႔လိုစစ္သားဘ၀ဆိုတာကလစာနဲ႔ရိကၡာႏွစ္မ်ိဳးသာကိုယ္ပိုင္ပစၥည္း..
ခင္သက္ကိုခ်စ္ေနမိေပမယ့္သူဖ
ဒါေလးေတာင္ဟိုျဖတ္ဒီျဖတ္ကရွိေသး..ခင္သက္လိုမိန္းကေလးတေယာက္ကိုတင့္ေတာင့္တင့္တယ္လက္ထပ္နိုင္ဖို႔မလြယ္ေသးတဲ့ဘ၀..ဒီၾကားထဲကိုယ့္ကိုယ္ကိုမပိုင္..
ကိုယ့္အသက္ကိုယ္မပိုင္..ေနာက္ဆံုးကိုယ့္နာမည္ေတာင္ကိုယ္မပိုင္..စိုး၀င္းအရင္နာမည္ကသူရစိုး..ေဟာ..တပ္ထဲေရာက္ေတာ့သူရဆိုတဲ့နာမည္ကိုေျပာင္းရေတာ့စိုး၀င္းျဖစ္..
မဟုတ္ရင္တပ္ထဲမွာကသူရႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနမည္ေလ..မေအေပးသူရႏွင့္နိုင္ငံေတာ္ေပးသူရ..
ဒီေတာ့မေအေပးလိုက္သည့္သူရေတြကေနာက္ဆုတ္ေပးလိုက္ရျပီးနာမည္ေျပာင္းေစသတည္းေပါ့..
ဘာဆိုဘာမွမပိုင္ေတာ့ခ်စ္သူကိုေပးစရာရင္ထဲကသစၥာႏွလံုးသားနဲ႔လစာရိကၡာသာရွိတဲ့ဘ၀မို႔ၾကမ္းတမ္းတဲ့ဘ၀ထဲေခၚခ်င္ေပမယ့္မလာေစခ်င္ပါ..
ဘာဆိုဘာမွမပိုင္ေတာ့ခ်စ္သူက
ခ်မ္းသာသည့္မိန္းမတေယာက္စီမိမိကိုယ္ကိုေရာင္းစားထားေသာခပ္ညံ့ညံ့အစြမ္းအစမရွိတဲ့ေယာက်္ားတေယာက္လည္းအျဖစ္မခံခ်င္ပါ..တခ်ိဳ႔ေသာသူေတြလုပ္ေနေသာလမ္းစဥ္ကခ်မ္းသာဖို႔ျဖတ္လမ္းေပမယ့္သူကေတာ့ေယာက်္ားတေယာက္ရဲ႕အားမာန္နဲ႔သာတိုးတက္လိုပါသည္..
မိန္းမထမိန္နားခိုစားသူလို႔အေျပာမခံခ်င္ပါ..ဒါေၾကာင့္ျပည့္စံုေသာခင္သက္ကိုသူခ်စ္ေၾကာင္းမေျပာျဖစ္ခဲ့ပါ..
သူျပင္ဦးလြင္တြင္သင္တန္းတက္ရခ်ိန္မွာေတာ့လူၾကံဳနဲ႔စားစရာမ်ားေရာက္လာတတ္ပါသည္..
သူျပင္ဦးလြင္တြင္သင္တန္းတက
ခင္သက္တေယာက္အသင့္စားသံုးနိုင္ေသာစားစရာမ်ားကို၀ယ္ျခမ္းထဲ့ေပးလိုက္တတ္သည္..ဒီလိုသူ႔သံေယာဇဥ္ေလးေတြကိုျပတတ္ေတာ့လည္းရင္မွာၾကည္နူးမႈကအတိုင္းမသိျဖစ္ရျပန္ပါေတာ့သည္..
ဒီလိုနဲ႔သူျပင္ဦးလြင္တြင္သင္တန္းကာလျပီးဆံုးခါနီးေလးမွာေတာ့ခင္သက္ဆီကစာတေစာင္ေရာက္လာသည္..သူ႔မိဘမ်ားကသူမကိုအိမ္ေထာင္ခ်ေပးေတာ့မည္..ဖခင္၏အလုပ္မွသစ္ေတာအရာရွိေလးတေယာက္နဲ႔ဆိုဘဲ..စာကိုဖတ္ရင္းမ်က္လံုးေတြလည္းျပာေ၀သြားခဲ့သည္..
သူလက္လႊတ္နိုင္မလား..ခင္သက္ကိုလက္လႊတ္ဖို႔သူေတြးရေတာ့မည္..တေနလံုးသူစိတ္နဲ႔လူမကပ္ပါ..ဘာလုပ္လုပ္အေယာင္ေယာင္အမွားမွား..တကယ္တမ္းဆံုးရံႈးရမည္ဆိုေတာ့ေယာက်္ားတန္မဲ့သူမ်က္ရည္၀ဲမိသည္..သူဘာေျပာရမလဲ...စာရြက္တရြက္ကိုဆြဲယူျပီးသူခ်ေရးလိုက္သည္..
ခ်စ္တယ္...ေတာ္ျပီ..တျခားဘာမွမလို..ျပည့္စံုျပီ..
ဒီစာႏွစ္လံုးသည္တဘ၀စာျပီးျပည့္စံုတဲ့သတၱိခြန္အားမ်ားကိုေမြးဖြားေစခဲ့သည္..
ဒီစာေလးကိုသူခင္သက္ဆီပို႔လိုက္သည္..ဒါဟာသူ႔တသက္ပထမဆံုးရည္းစားစာ..
ဒီစာေလးမွာသူ႔ရဲ႕ေယာက်္ားေကာင္းတေယာက္ရဲ႕တာ၀န္ယူနိုင္မႈအကုန္ပါသည္..
သူသင္တန္းဆင္းေတာ့ရန္ကုန္ကိုလာခဲ့သည္..ခြင့္ကမရ..
သူသင္တန္းဆင္းေတာ့ရန္ကုန္ကိ
ခင္သက္မိဘမ်ားကလည္းသူနဲ႔သေဘာမတူနိုင္..သူ႔သမီးေလးမုဆိုးမျဖစ္နိုင္တဲ့လမ္းကိုမလွမ္းေစခ်င္..
သူမိသားဖသားပီပီခ်စ္သူကိုေတာင္းရမ္းလက္ထပ္ယူခ်င္ပါသည္..ခ်စ္သူကိုဂုဏ္မငယ္ေစလိုပါ..
ဒါေပမယ့္သူ႔ထက္သတၱိေကာင္းျပီးျပတ္သားေသာခင္သက္ကအထုတ္ကေလးဆြဲလို႔ခ်စ္သူေနာက္
ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္..
ခုေတာ့လည္းစပါျပီႏွစ္ေယာက္တစ္ဘ၀...
ရထားေပၚတြင္တေယာက္လက္ကိုတေယာက္က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ရင္း
ေရွ႕ဆက္ရမည့္ဘ၀တိုက္ပြဲအတြက္အားမာန္ေတြအျပည့္ႏွင့္..
---------------------------------BY KK
ဆက္ရန္
--------------------------
ဆက္ရန္
0 comments:
Post a Comment