Welcome To My Blog... :)

ေရာက္လာၾကသူမ်ားအားလံုး စိတ္ခ်မ္းေျမွ႕ပါေစရွင္။

Wednesday, 3 September 2014

ပန္းေၾကြေကာက္သူ..(၆)


ဒီေန႔ကိုေမာင္ရံုးကျပန္လာကတည္းကမ်က္ႏွာမေကာင္း..ခင္သက္ေမးခ်င္ေပမယ့္ကိုေမာင္ကသူမနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္..ေရခ်ိဳးျပီးတပ္ခြဲတပ္ၾကပ္ၾကီးေတြကိုမွာစရာရွိလို႔ဆိုျပီးထြက္သြားသည္..ျပန္လာျပီးသိပ္မၾကာဘဲတပ္ခြဲကစီၾကဴၾကီးေရာက္လာျပန္သည္..ကိုေမာင္ကစီၾကဴၾကီးႏွင့္အျပင္ဘက္လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရင္းစကားေျပာတာမို႔ခင္သက္လည္းဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိရ..နည္းနည္းေမွာင္လာမွကိုေမာင္အိမ္ထဲျပန္၀င္လာသည္..
-
ခင္သက္ေရ..ထမင္းစားရေအာင္..ဘာခ်က္လဲ..
-
ေဂၚရခါးညႊန္႔ေၾကာ္နဲ႔ၾကက္ရိုးပဲဟင္းခ်က္တယ္ကိုေမာင္..ခ်ပ္တနီေထာင္းေလးလည္းလုပ္ထားတယ္..
-
ထမင္းစားေတာ့ျမိန္မွာဘဲ..ထမင္းျပင္လိုက္ေတာ့ခင္သက္..ေစာေစာစားရေအာင္..
-
ခင္သက္မီးဖိုထဲ၀င္ျပီးထင္းမီးခဲက်န္တာေလးေပၚတင္ထားတဲ့ေရေႏြးအိုးေလးဖယ္..ထင္းနည္းနည္းထပ္ထဲ့ျပီးမီးျပန္ေတာက္ေအာင္လုပ္ကာဟင္းေႏႊးလိုက္ပါသည္..ခင္သက္ေတာင္ေပၚျမိဳ႔ေလးမွာေနရင္းေတာင္ေပၚသားေဂၚရခါးမိသားစုမ်ားနဲ႔ရင္းႏွီးကာခ်ပ္တနီလုပ္နည္းေလးသင္ထားျခင္းျဖစ္သည္..ပူစီနံရြက္ကိုေရစင္စင္ေဆးျပီးေထာင္းသည့္ထဲကိုငရုတ္သီးစိမ္းနဲ႔ၾကံသကာခဲရယ္..ဆားနည္းနည္းရယ္ထဲ့ေထာင္းခ်ိဳခ်ိဳစပ္စပ္ေမႊးေမႊးခ်ပ္တနီေထာင္းေလးနဲ႔ကုလားပဲဟင္းမွာအလြန္လိုက္ဖက္လွသည္..ေဂၚရခါးညႊန္႔ဆိုတာလည္းေနာက္ေဖးမွာစင္ထိုးထားသည့္အေပၚသီးခ်င္တိုင္းသီးေနတာစားမနိုင္ေအာင္ပင္..အညႊန္႔ေလးေတြကလည္းစိမ္းစိုလို႔..စားခ်င္သည့္အခ်ိန္အညႊန္႔နုနုေလးေတြကိုစိတ္တိုင္းက်ခူးေၾကာ္..ေဂၚရခါးသီးနုနုကိုျပဳတ္ျပီးတို႔စရာလုပ္..ပဲဟင္းကိုၾကက္ရိုးေလးနဲ႔ခ်က္ျပီးမာဆလာေလးခတ္လိုက္ေတာ့ေဆြမ်ိဳးေမ့စရာထမင္း၀ိုင္းေလးျဖစ္ေရာေပါ့..

ကိုေမာင္ရသည့္လစာနဲ႔ေလာက္ငေအာင္သံုးရတာမို႔တန္ဖိုးမမ်ားဘဲအရသာရွိျပီးအာဟာရျဖစ္ေအာင္ဘယ္လိုခ်က္ရမယ္ဆိုတာေလ့လာမိေနသလိုအိမ္ေနာက္ေဖးေစ်းဆိုင္တည္ဆိုစကားနဲ႔အညီအားခ်ိန္ေလးအိမ္ေနာက္ဘက္မွာခရမ္း..ေဂၚရခါး..ငရုတ္..ပူစီနံ..ျမင္းခြာရြက္..ပဲပင္ေလးေတြစိုက္ျဖစ္သည္..မုန္ညင္းပင္ေလးေတြကိုအတန္းလိုက္ပ်ိဳးထားေတာ့စားခ်င္လွ်င္ခူးစားျဖစ္သလိုၾကံမဆိုင္တို႔မုန္ညင္းခ်ဥ္တို႔ပါလုပ္တတ္ေအာင္သင္ျဖစ္သည္..
ပါရမီျဖည့္ဖက္ဘ၀မွာသူမအရင္ကမသိမတတ္ခဲ့တာေတြအေတာ္မ်ားမ်ားတတ္သိလာခဲ့ရပါသည္..တပ္မိသားစုဆိုတာလူမ်ိဳးစံုတိုင္းရင္းသားစံုတာမို႔အခ်င္းခ်င္းသင္ျပေပးသူမ်ားရွိလို႔ပညာတိုးရသလိုျပႆနာစံုလည္းၾကံဳရတတ္သည္..အေတြ႔အၾကံဳဗဟုသုတေတြေလ့လာမကုန္ေလာက္ေအာင္စံုသည့္ရသစံုစာအုပ္ၾကီးတအုပ္ထဲေရာက္ေနသလိုခံစားေနရသည္..အေတြးေလးျဖတ္ျပီးထမင္းပြဲျပင္ျပီးကိုေမာင္နဲ႔အတူထမင္းစားသည္..ခါတိုင္းဆိုစကားတေျပာေျပာနဲ႔သူမခ်က္သမွ်ခ်ီးက်ဳးကာအားပါးတရစားေလ့ရွိေသာကိုေမာင္တေယာက္သူၾကိဳက္ေသာဟင္းေတြျဖစ္ပါလ်က္ျမိန္ရည္ရွက္ရည္မစားနိုင္ဘဲတစံုတခုကိုအေတြးလြန္ေနသလိုတိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္စြာစားေနတာေၾကာင့္ခင္သက္စိတ္ညစ္လာသည္..ဘာျဖစ္ေနတာလည္းခင္သက္သိခ်င္လွသည္..သူဖြင့္ေျပာလာခ်ိန္ကိုေစာင့္ရတာရင္ေမာလွပါသည္..
ထမင္းစားျပီးခင္သက္မီးဖိုထဲတြင္သိမ္းဆည္းေဆးေၾကာကာအိမ္ေရွ႕ျပန္ထြက္လာေတာ့အိမ္ေရွ႕ဆက္တီတြင္ကိုေမာင္တေယာက္မ်က္ေမွာင္ကုတ္ျပီးစဥ္းစားေနတာေတြ႕ရသည္..အသင့္ယူလာေသာေရေႏြးၾကမ္းခြက္ကိုအသာခ်လိုက္ရင္းကိုေမာင့္နားမွာ၀င္ထိုင္ေတာ့ကိုေမာင္သက္ျပင္းရွည္ၾကီးမႈတ္ထုတ္လိုက္တာေတြ႕ရျပန္သည္..ခင္သက္ဆံပင္ေလးမ်ားကိုအသာသပ္တင္ေပးရင္းကိုေမာင္တိုးညွင္းစြာေျပာလိုက္ေသာအသံကခင္သက္နားထဲတြင္ေတာ့ဗံုးကြဲသံလိုက်ယ္ေလာင္လွသည္..
-
ေနာက္တပတ္ကိုေမာင္တို႔ေရွ႕တန္းထြက္ရမယ္ခင္သက္..
-
ဟင္..ဘယ္လို..ကိုေမာင္ရယ္..ခင္သက္တို႔လက္ထပ္တာေတာင္တလဘဲရွိေသးတယ္..ခင္သက္တေယာက္တည္းေနခဲ့ရမွာလားဟင္..
-
ဟူးးးးးခင္သက္ရယ္..ကိုေမာင္တို႔စစ္သားဘ၀ဆိုတာအမိန္႔နဲ႔တာ၀န္ၾကားမွာလႈပ္ရွားေနရသူေတြေလ..ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမပိုင္ဘူး..ခင္သက္လည္းတပ္မိသားစုေတြၾကားမွာေနသားက်လာမွာပါ..သူတို႔ကိုကိုယ့္မိသားစုလိုဘဲသေဘာထားေပါ့..လိုအပ္တာေတြကိုလည္းသင္ယူေပါ့..ကိုေမာင္လည္းခင္သက္ကိုဘယ္ခြဲခ်င္ပါ့မလဲ..စစ္သားမိန္းမဆိုတာၾကံ႕ခိုင္ရတယ္..မငိုရဘူးေနာ္..တပ္ခြဲကရဲေမေတြကိစၥေတြလည္းခင္သက္လုပ္ရမွာ..တပ္ခြဲမႈးကေတာ္ဆိုတာရဲေမေတြရဲ႔မိခင္ဘဲ..သူတို႔အေရးဟာခင္သက္အေရးဘဲ..ကိုေမာင္အနားမွာမရွိေနေပမယ့္ခင္သက္ကိုအားလံုးက၀ိုင္းေစာင့္ေရွာက္မွာပါ..ေရွ႕တန္းထြက္ဖို႔လိုအပ္တာေတြျပင္ဆင္ရေအာင္ေနာ္..
-
ခင္သက္ဘာစကားမွမေျပာနိုင္ပါ..ဆို႔နင့္လာေသာရင္ဘတ္တြင္းကခံစားခ်က္မ်ားကလည္ေခ်ာင္း၀တြင္တစ္ဆို႔ေနသလိုခံစားရသည္..ေအာ္ငိုပစ္လိုက္ခ်င္လာသလိုျဖစ္လာျပီးတခုခုကိုေပါက္ကြဲပစ္လိုက္ခ်င္ေသာ္လည္းဘာကိုေပါက္ကြဲရမလဲ..ခင္သက္စစ္သားတေယာက္ကိုလက္ထပ္ထားသည္..ခါးသီးနာက်င္မႈေတြကိုခင္သက္ရင္စည္းခံရမည္..ေရွ႕တန္းထြက္မည့္သူစိတ္မေျဖာင့္ေစသည့္အျပဳအမဴမ်ိဳးခင္သက္မလုပ္ခ်င္ပါ..မလုပ္သင့္ပါ..ရင္ထဲတြင္စူးေအာင့္နာက်င္၀မ္းနည္းလွေပမယ့္ခင္သက္တိတ္ဆိတ္စြာေခါင္းငံု႔ေနပါသည္..ေလာကၾကီးကိုခင္သက္အရံႈးမေပးခ်င္ပါ..စစ္သားေတြမွစစ္ပြဲဆင္ႏႊဲရတာမဟုတ္..စစ္သားမိန္းမသည္လည္းျပင္းထန္လွေသာရင္ဘတ္ထဲကအပူမီးတိုက္ပြဲကိုဆင္ႏႊဲရတာပါဘဲေလ..
သူေရွ႕တန္းထြက္ေတာ့မည္..ခင္သက္ရဲ႕မျမင္ကြယ္ရာ..သူျပန္လာနိုင္မလား..မေသခ်ာပါ..စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြကငယ္ထိပ္တက္ေဆာင့္ေနေပမယ့္အျပင္ပန္းမွာတည္ျငိမ္ေအာင္ဟန္ေဆာင္ေနရတာလူကျပိဳလဲမတတ္..ဒီရက္ထဲခင္သက္စကားမ်ားမ်ားမေျပာနိုင္ပါ..ကိုေမာင္ယူသြားဖို႔အေၾကာ္အေလွာ္ေတြကို၀န္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔မ်ားမ်ားပါေအာင္..လိုအပ္သည့္ပစၥည္းေလးေတြစံုေစ့ေအာင္စဥ္းစားရတာကတမ်ိဳး..အေတြ႔အၾကံဳရွိေသာေဘးအိမ္မွအမကိုသြားေမးရင္းျပင္ဆင္ေပးေနရေသာ္လည္းတခါတခါစိတ္ရူးေပါက္စြာနံရံကိုေခါင္းနဲ႔ေျပးတိုက္ခ်င္စိတ္ပါေပၚလာသည္..ကိုေမာင္ျပန္လာခ်ိန္မွာေတာ့အပူရုပ္ကိုဟန္လုပ္ဖံုးျပီးျပံဳးျပေနရတာရင္ေမာစိတ္ေမာနိုင္လွပါသည္..ကိုေမာင့္မ်က္ႏွာကိုအခ်ိန္ရတိုင္းခိုးၾကည့္ျပီးစိတ္ပူပန္စြာငိုခ်င္ေနမိသည္..ျပန္ေတြ႕ရပါ့မလား..အားကိုးစရာကိုးကြယ္ရာဆိုလို႔ဘုရားရွင္သာရွိေတာ့သည္...
---------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

0 comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...