ခင္သက္တေယာက္အလုပ္မ်ားေနသည္..တအိမ္လံုးေဆးေၾကာသန္႔စင္..ပစၥည္းေတြကိုေနရာတက်လွလွပပထားသို..အင္း..ေခါင္းလည္းၾကိဳေလွ်ာ္ထားမွ..ေရွ႕တန္းျပန္၀င္ဖို႔ခင္ပြန္းျဖစ္သူလမ္းခရီးေရာက္ေနခ်ိန္တြင္ေခါင္းမေလွ်ာ္ေကာင္းဘူးလို႔အမဇင္မာကေျပာထားသည္..တပ္ထဲမွာကအယူအဆေတြမ်ားသည္..အဓိကကိုယ့္ခင္ပြန္းအႏၱရာယ္ျဖစ္နိုင္မည္ထင္တာမ်ိဳးကိုေ၀ရာမဏိေရွာင္က်ဥ္ၾကသည္ေပါ့..သူၾကိဳက္တတ္သည့္ဟင္းေကာင္းေလးေတြဘာခ်က္ရမလဲၾကိဳေတြးထားရသည္..ပန္းသည္ကိုလည္းစပယ္ပန္းကံုးေတြအေျပးအလႊားေအာ္ဒါမွာရေသးသည္..ကိုယ့္ခင္ပြန္းအျပင္ၾကိဳမယ့္သူမရွိေသာလူပ်ိဳအရာရွိအရာခံအၾကပ္တပ္သားတို႔ကိုလည္းအားမငယ္ေစရ..ေရွ႕တန္းျပန္ေတြအားလံုးကိုပန္းကံုးစြပ္ၾကိဳနိုင္ေအာင္စီစဥ္ၾကရသည္..အေမာေျပတိုက္ေကၽြးဖို႔အေအးလည္းစီစဥ္ရသည္..တန္းစီကြင္းတြင္တပ္ရင္းမႈးမိန္႔ခြန္းေခၽြဦးမွာေလ..
တပ္ေရးတပ္ေထာက္အရာရွိမ်ားလည္းမအားရပါ..ၾကိဳဆိုေရးမ႑ပ္လုပ္ရသည္..သိပ္ၾကီးၾကီးမားမားမဟုတ္ေပမယ့္အလုပ္ရႈပ္တာပါဘဲ..ေရွ႕တန္းျပန္ညအတြက္တပ္ရင္းမွကေလးေတြအတြက္ဗြီဒီယိုျပရမည္..လူၾကီးေတြအလုပ္မ်ားခ်ိန္ဆိုေတာ့အာပီေတြကဗီြဒီယိုရံုမွာကေလးထိန္းေပါ့..လူပ်ိဳစစ္သည္တို႔အတြက္လည္းေရွ႕တန္းျပန္ေနာက္ေန႔လမုန္းပြဲစီစဥ္ေပးထားရသည္..ရွမ္းျပည္မွာကလမုန္းအကအဖြဲ႕မ်ားရွိသည္..ရွမ္းတရုတ္မျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးမ်ားရဲ႔စည္းခ်က္က်က်ခပ္ႏြဲ႔ႏြဲ႔အကၾကားမွာတြဲကဖို႔ခြင့္ေတာင္းလို႔ရသလိုလူပ်ိဳမ်ားပါတႏြဲ႔ႏြဲ႔လိုက္ယိမ္းျပီးကလို႔ရသည္..လူအိုစစ္သည္မ်ားလည္းလမုန္းပြဲၾကိဳက္ေပမယ့္ေဘးကပိုင္ရွင္ေတြမ်က္ႏွာအကဲခတ္ျပီးသိပ္စိတ္မ၀င္စားသေယာင္ေယာင္ဟန္ေပးၾကရတာေပါ့..ေရွ႕တန္းျပန္ခ်ိန္စိတ္အပန္းေျပစရာဒီလိုပြဲေလးေတြစီစဥ္ေပးရသည္..
ေနာက္တန္းေရာက္ေတာ့လည္းေလ့က်င့္ေရးကိစၥမ်ားႏွင့္တကယ္ေတာ့စစ္သည္အားလံုးမအားရပါ..အမွန္ေတာ့ေရွ႕တန္းျပန္ခ်ိန္ဆိုတာျပန္ေရာက္လာသူတို႔ရဲ႕မိသားစုေတြေပ်ာ္မဆံုးသလိုျပန္မလာနိုင္သူတို႔အတြက္စိတ္မေကာင္းျခင္္းၾကီးစြာျဖစ္ရတဲ့အခ်ိန္ေလးပါ..ခင္သက္လည္းကိုယ့္မ်က္စိေရွ႔တဲ့တဲ့ခင္ပြန္းသည္ကိုမ်က္၀ါးထင္ထင္မျမင္ရေသးမခ်င္းစိတ္မေအးနိုင္ေသးပါဘူး..ေရွ႕တန္းျပန္ကားတန္းေခ်ာင္းပစ္ခံရတာမ်ိဳးလည္းၾကားဖူးသည္ေလ..
ဒီေန႔ေရွ႕တန္းျပန္၀င္မယ့္ရက္..တမနက္လံုးခင္သက္ျပာယာခပ္ေနသည္..ဘာကိုျပာေနမွန္းလည္းမသိ..မသိသူတေယာက္ၾကည့္လွ်င္အရူးတေယာက္လို..လူကအေယာင္ေယာင္အမွားမွား..တကယ္ကအေပ်ာ္လြန္ေနတာ..တတပ္လံုးကိုယ္လိုလူေတြခ်ည္းမို႔သာေတာ္ေရာ့သည္..ဟင္းေတြလည္းကိုေမာင္ၾကိဳက္တတ္တာခ်ည္းခ်က္ထားသည္..အိပ္ယာခင္းေခါင္းအံုးစြပ္ကအစခန္းစီးလိုက္ကာအဆံုးအသစ္လဲထားသည္..တံမ်က္စည္းလည္းဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္လွဲမိေနမွန္းမသိ..ေမာရပန္းရမွန္းလည္းမသိနိုင္..ပန္းကံုးေတြလည္းအဆင္သင့္ဗန္းေပၚမွာျပင္ဆင္ထားျပီးျပီ..ေန႔လည္က်ေတာ့ယူနီေဖာင္းေလးလဲျပီးတပ္ရင္းမႈးကေတာ္အိမ္မွာသြားစုၾကသည္..တပ္ရင္းမႈးကေတာ္ခမ်ာလည္းအစစအရာရာလိုေလေသးမရွိေအာင္ျပင္ဆင္ေန၊စီစဥ္ေပးေနရလို႔ေမာရွာတာပါဘဲ..သူလည္းဘဲတပ္ရင္း၏မိခင္မဟုတ္ပါလား..
လူစံုေတာ့ၾကိဳဆိုေရးမ႑ပ္စီထြက္လာၾကသည္..တျခားအဆင့္တို႔၏မိသားစု၀င္မ်ားလည္းပန္းကံုးကိုယ္စီကိုင္လို႔တပ္ရင္းဂိတ္၀တေလွ်ာက္ေဘးဘယ္ညာစီတန္းျပီးေရွ႕တန္းျပန္မ်ားကိုေမွ်ာ္ေနၾကသည္..သိပ္မၾကာခင္ေရွ႕တန္းျပန္ကားတန္းေတြကိုခပ္ေ၀းေ၀းမွာျမင္လိုက္ရသည္..ကားေတြအားလံုးရပ္ျပီးစစ္သည္အားလံုးတပ္ခြဲအလိုက္ဖြဲ႕စည္းပံုအတိုင္းတန္းစီျပီးစစ္ေၾကာင္းပံုစံခ်ီတက္လာၾကသည္..တပ္မိသားစုမ်ားကတပ္ရင္းဂိတ္၀မွဂုဏ္ျပဳၾကိဳဆိုျပီးပန္းကံုးေတြစြပ္ၾက..ႏႈတ္ဆက္ၾက..ေခၚၾကေအာ္ၾကနဲ႔တက္ၾကြစြာသက္၀င္လႈပ္ရွားဆူညံေနေတာ့သည္..ခင္သက္မ်က္လံုးေတြကကိုေမာင့္ကိုရွာေနမိေပမယ့္ခုထိမေတြ႕..ခင္သက္ငိုခ်င္လာသည္..လက္ထဲကိုင္ထားေသာစပယ္ပန္းကံုးေလးကို၀မ္းပန္းတနည္းငံု႔ၾကည့္ခ်ိန္မွာေတာ့ေရွ႔မွာလာရပ္ေသာလူရိပ္..ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ဆံပင္ဂုတ္ေထာက္နဲ႔မဲမဲသဲသဲလူတေယာက္..ဒါကိုေမာင္တဲ့လားကြယ္..ဇနီးသည္ေတာင္မမွတ္မိနိုင္ေအာင္ပါလား..
ကိုေမာင္ကေတာ့ဗိုက္ဖံုးအက်ီ ၤေလးနဲ႔သူမကိုျပံဳးျပံဳးၾကီးၾကည့္ေနသည္..ခင္သက္မ်က္ရည္ေတြ၀ဲလာျပီးကိုေမာင့္ကိုပန္းကံုးစြပ္ေပးလိုက္မိသည္..က်န္တဲ့စစ္သည္မ်ားဆီလည္းခုမွအေျပးအလႊားပန္းကံုးေတြလိုက္စြပ္ေနမိေတာ့သည္..ကိုေမာင္ကေတာ့တန္းစီကြင္းဆီထြက္သြားပါျပီ..တပ္ရင္းမႈးကေတာ္နဲ႔တပ္မိသားစု၀င္မ်ားလည္းတန္းစီကြင္းဆီတေပ်ာ္တပါးလမ္းေလွ်ာက္လိုက္ပါလာခဲ့ၾကေတာ့သည္..တပ္ရင္းမႈးမိန္႔ခြန္းအျပီးမွာေတာ့မိသားစု၀င္မ်ားနဲ႔စစ္သည္မ်ားရဲ႔ဖက္လွဲတကင္းေျပာၾကဆိုၾကရယ္ေမာၾကနဲ႔ပစၥည္းေတြတေယာက္တလက္သယ္လို႔မိသားစုရွိရာလိုင္းခန္းမ်ားဆီေလွ်ာက္သြားၾကသည္..ခင္သက္လည္းကိုေမာင့္လက္ေမာင္းကိုခိုတြဲလို႔မိႈရေသာမ်က္ႏွာနဲ႔အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္ေပါ့..
အမဇင္မာအိမ္ေရွ႕အျဖတ္မွာေတာ့ကိုေမာင္နဲ႔ခင္သက္မတိုင္ပင္ရဘဲႏွစ္ေယာက္အတူတခ်က္ရပ္ေငးလိုက္မိသည္..ရင္ထဲတြင္စိတ္မေကာင္းျခင္းၾကီးစြာခံစားလိုက္ရသည္..ခင္သက္ကိုအစစအရာရာသိနားလည္ေအာင္သင္ေပးခဲ့ေသာအမတေယာက္ဘ၀ခရီးအဆင္မွေျပပါ့မလား..ပင္ပန္းဆင္းရဲေနမလား..ဆက္မေတြးနိုင္ေအာင္ရင္ထဲက်ဥ္သြားသည္..မျမဲတဲ့ေလာကဓံေတြကိုကိုယ္တိုင္လည္းရင္ဆိုင္တတ္ေအာင္ၾကိဳးစားရပါဦးမည္..စိုး၀င္းတေယာက္ဗိုလ္ၾကီးေက်ာ္စိုးသိုက္မိသားစုကိုျမင္ေယာင္မိသည္..အမွန္ဆိုဒီအခ်ိန္မိသားစုေပ်ာ္ရမည့္အခ်ိန္..ခုေတာ့ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္အတိတ္တခုကိုသာေပးစြမ္းနိုင္ေတာ့သည္..သူငယ္ခ်င္းေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ..ရဲေဘာ္မေသ..ေသေသာ္ငရဲမလားပါကြာ..စိတ္ထဲကဆုေတာင္းေပးရင္းဇနီးသည္ခင္သက္ပုခံုးေလးကိုတခ်က္ညွစ္ျပီးအိမ္ဘက္ေလွ်ာက္လာခဲ့ေတာ့သည္..
-----------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္
ေနာက္တန္းေရာက္ေတာ့လည္းေလ့က်င့္ေရးကိစၥမ်ားႏွင့္တကယ္ေတာ့စစ္သည္အားလံုးမအားရပါ..အမွန္ေတာ့ေရွ႕တန္းျပန္ခ်ိန္ဆိုတာျပန္ေရာက္လာသူတို႔ရဲ႕မိသားစုေတြေပ်ာ္မဆံုးသလိုျပန္မလာနိုင္သူတို႔အတြက္စိတ္မေကာင္းျခင္္းၾကီးစြာျဖစ္ရတဲ့အခ်ိန္ေလးပါ..ခင္သက္လည္းကိုယ့္မ်က္စိေရွ႔တဲ့တဲ့ခင္ပြန္းသည္ကိုမ်က္၀ါးထင္ထင္မျမင္ရေသးမခ်င္းစိတ္မေအးနိုင္ေသးပါဘူး..ေရွ႕တန္းျပန္ကားတန္းေခ်ာင္းပစ္ခံရတာမ်ိဳးလည္းၾကားဖူးသည္ေလ..
ဒီေန႔ေရွ႕တန္းျပန္၀င္မယ့္ရက္..တမနက္လံုးခင္သက္ျပာယာခပ္ေနသည္..ဘာကိုျပာေနမွန္းလည္းမသိ..မသိသူတေယာက္ၾကည့္လွ်င္အရူးတေယာက္လို..လူကအေယာင္ေယာင္အမွားမွား..တကယ္ကအေပ်ာ္လြန္ေနတာ..တတပ္လံုးကိုယ္လိုလူေတြခ်ည္းမို႔သာေတာ္ေရာ့သည္..ဟင္းေတြလည္းကိုေမာင္ၾကိဳက္တတ္တာခ်ည္းခ်က္ထားသည္..အိပ္ယာခင္းေခါင္းအံုးစြပ္ကအစခန္းစီးလိုက္ကာအဆံုးအသစ္လဲထားသည္..တံမ်က္စည္းလည္းဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္လွဲမိေနမွန္းမသိ..ေမာရပန္းရမွန္းလည္းမသိနိုင္..ပန္းကံုးေတြလည္းအဆင္သင့္ဗန္းေပၚမွာျပင္ဆင္ထားျပီးျပီ..ေန႔လည္က်ေတာ့ယူနီေဖာင္းေလးလဲျပီးတပ္ရင္းမႈးကေတာ္အိမ္မွာသြားစုၾကသည္..တပ္ရင္းမႈးကေတာ္ခမ်ာလည္းအစစအရာရာလိုေလေသးမရွိေအာင္ျပင္ဆင္ေန၊စီစဥ္ေပးေနရလို႔ေမာရွာတာပါဘဲ..သူလည္းဘဲတပ္ရင္း၏မိခင္မဟုတ္ပါလား..
လူစံုေတာ့ၾကိဳဆိုေရးမ႑ပ္စီထြက္လာၾကသည္..တျခားအဆင့္တို႔၏မိသားစု၀င္မ်ားလည္းပန္းကံုးကိုယ္စီကိုင္လို႔တပ္ရင္းဂိတ္၀တေလွ်ာက္ေဘးဘယ္ညာစီတန္းျပီးေရွ႕တန္းျပန္မ်ားကိုေမွ်ာ္ေနၾကသည္..သိပ္မၾကာခင္ေရွ႕တန္းျပန္ကားတန္းေတြကိုခပ္ေ၀းေ၀းမွာျမင္လိုက္ရသည္..ကားေတြအားလံုးရပ္ျပီးစစ္သည္အားလံုးတပ္ခြဲအလိုက္ဖြဲ႕စည္းပံုအတိုင္းတန္းစီျပီးစစ္ေၾကာင္းပံုစံခ်ီတက္လာၾကသည္..တပ္မိသားစုမ်ားကတပ္ရင္းဂိတ္၀မွဂုဏ္ျပဳၾကိဳဆိုျပီးပန္းကံုးေတြစြပ္ၾက..ႏႈတ္ဆက္ၾက..ေခၚၾကေအာ္ၾကနဲ႔တက္ၾကြစြာသက္၀င္လႈပ္ရွားဆူညံေနေတာ့သည္..ခင္သက္မ်က္လံုးေတြကကိုေမာင့္ကိုရွာေနမိေပမယ့္ခုထိမေတြ႕..ခင္သက္ငိုခ်င္လာသည္..လက္ထဲကိုင္ထားေသာစပယ္ပန္းကံုးေလးကို၀မ္းပန္းတနည္းငံု႔ၾကည့္ခ်ိန္မွာေတာ့ေရွ႔မွာလာရပ္ေသာလူရိပ္..ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ဆံပင္ဂုတ္ေထာက္နဲ႔မဲမဲသဲသဲလူတေယာက္..ဒါကိုေမာင္တဲ့လားကြယ္..ဇနီးသည္ေတာင္မမွတ္မိနိုင္ေအာင္ပါလား..
ကိုေမာင္ကေတာ့ဗိုက္ဖံုးအက်ီ ၤေလးနဲ႔သူမကိုျပံဳးျပံဳးၾကီးၾကည့္ေနသည္..ခင္သက္မ်က္ရည္ေတြ၀ဲလာျပီးကိုေမာင့္ကိုပန္းကံုးစြပ္ေပးလိုက္မိသည္..က်န္တဲ့စစ္သည္မ်ားဆီလည္းခုမွအေျပးအလႊားပန္းကံုးေတြလိုက္စြပ္ေနမိေတာ့သည္..ကိုေမာင္ကေတာ့တန္းစီကြင္းဆီထြက္သြားပါျပီ..တပ္ရင္းမႈးကေတာ္နဲ႔တပ္မိသားစု၀င္မ်ားလည္းတန္းစီကြင္းဆီတေပ်ာ္တပါးလမ္းေလွ်ာက္လိုက္ပါလာခဲ့ၾကေတာ့သည္..တပ္ရင္းမႈးမိန္႔ခြန္းအျပီးမွာေတာ့မိသားစု၀င္မ်ားနဲ႔စစ္သည္မ်ားရဲ႔ဖက္လွဲတကင္းေျပာၾကဆိုၾကရယ္ေမာၾကနဲ႔ပစၥည္းေတြတေယာက္တလက္သယ္လို႔မိသားစုရွိရာလိုင္းခန္းမ်ားဆီေလွ်ာက္သြားၾကသည္..ခင္သက္လည္းကိုေမာင့္လက္ေမာင္းကိုခိုတြဲလို႔မိႈရေသာမ်က္ႏွာနဲ႔အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္ေပါ့..
အမဇင္မာအိမ္ေရွ႕အျဖတ္မွာေတာ့ကိုေမာင္နဲ႔ခင္သက္မတိုင္ပင္ရဘဲႏွစ္ေယာက္အတူတခ်က္ရပ္ေငးလိုက္မိသည္..ရင္ထဲတြင္စိတ္မေကာင္းျခင္းၾကီးစြာခံစားလိုက္ရသည္..ခင္သက္ကိုအစစအရာရာသိနားလည္ေအာင္သင္ေပးခဲ့ေသာအမတေယာက္ဘ၀ခရီးအဆင္မွေျပပါ့မလား..ပင္ပန္းဆင္းရဲေနမလား..ဆက္မေတြးနိုင္ေအာင္ရင္ထဲက်ဥ္သြားသည္..မျမဲတဲ့ေလာကဓံေတြကိုကိုယ္တိုင္လည္းရင္ဆိုင္တတ္ေအာင္ၾကိဳးစားရပါဦးမည္..စိုး၀င္းတေယာက္ဗိုလ္ၾကီးေက်ာ္စိုးသိုက္မိသားစုကိုျမင္ေယာင္မိသည္..အမွန္ဆိုဒီအခ်ိန္မိသားစုေပ်ာ္ရမည့္အခ်ိန္..ခုေတာ့ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္အတိတ္တခုကိုသာေပးစြမ္းနိုင္ေတာ့သည္..သူငယ္ခ်င္းေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ..ရဲေဘာ္မေသ..ေသေသာ္ငရဲမလားပါကြာ..စိတ္ထဲကဆုေတာင္းေပးရင္းဇနီးသည္ခင္သက္ပုခံုးေလးကိုတခ်က္ညွစ္ျပီးအိမ္ဘက္ေလွ်ာက္လာခဲ့ေတာ့သည္..
-----------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္
0 comments:
Post a Comment