06:19
Unknown
အျပင္မွာမိုးသက္ေလျပင္းဆင္ေနသည္..လွ်ပ္ႏြယ္ပန္းမ်ားတဖ်တ္ဖ်တ္...
မိုးၾကိဳးသံတို႔တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္း..ေကာင္းကင္တခြင္မွာတိမ္စိုင္မဲေမွာင္တို႔ကေနရာအျပည့္ယူလို႔...
မိုးသီးမိုးေပါက္တို႔ကအျငိဳးတၾကီးရြာခ်ေနၾကသည္...
ခင္သက္အိပ္ခန္းျပတင္းေပါက္ေလးကေနအျပင္ကိုေၾကာက္ေၾကာက္ရြံ႕ရြံ႕ခိုးၾကည့္ေနမိသည္..ၾကာရွည္လည္းမၾကည့္ရဲ..စိတ္တို႔ကထိတ္လန္႔ေနမိသည္..
ရုတ္တရက္ျပတင္းေပါက္ကတခုခုမ်ားေပၚလာမလား...
အိမ္ထဲတြင္ခင္သက္တေယာက္တည္း..အားငယ္လိုက္တာ..
ဘ၀ကိုခ်စ္သူနဲ႔အတူလက္တြဲျပီးတိုက္ပြဲ၀င္ေတာ့မယ္လို႔ေတြးခဲ့စဥ္ကျပည့္၀ခဲ့သည့္သတၱိမ်ားကၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္..ဒါေတြမေတြးမိဘူးေလကြယ္..
ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ေစာင္ကိုေခါင္းျမီးျခံဳျပီးအိပ္ယာထဲတြင္ေကြးေကြးေလးေနလိုက္ေတာ့
အျပင္ကမိုးရြာသံတို႔အနည္းငယ္တိုးသြားသည္..
ဟိုးအရင္အခ်ိန္ေ
တြဆီစိတ္တို႔ကေမွ်ာ္မွန္းလို႔ကဆုန္စိုင္းေျပးထြက္သြားေတာ့သည္..
ခင္သက္ေဖေဖကသစ္ေတာ၀န္ေထာက္..ေမေမကေတာ့အထည္ဆိုင္ဖြင့္ထားသည္..ေျပာရရင္မရွိမရွားေပါ့ေလ..အဲ့ထက္ေတာင္နည္းနည္းပိုလို႔မေၾကာင့္မက်ေနရသူေလးဆိုပါေတာ့..
ခင္သက္ကသခ်ၤာအဓိကနဲ႔တကၠသိုလ္တက္ေနသူေလး..
တေန႔ခင္သက္အျပင္သြားျပီးျပန္အလာတြင္ဟိုင္းလက္လိုင္းကားစီးလာသည္...
ခင္သက္ေနတာကေရႊျပည္သာ၀န္ထမ္းၾကီးမ်ားအိမ္ယာမွာ..
ညေနေစာင္းပိုင္း(၅၇)ဟိုင္းလက္လိုင္းကားမ်ားကလူျပည့္ျပီးတြယ္စီးသူမ်ားျဖင့္ၾကပ္သပ္ေနသည္..
ကားစျပီးဂိတ္ထိုးတာနဲ႔ခင္သက္လည္းရန္ကုန္သူပီပီေနရာကိုအလွ်င္အျမန္တက္ဦးထားလိုက္သည္..
စပယ္ယာ၏လူေခၚသံမဆံုးခင္ကားကလူျပည့္ေနျပီ..
အေျပးတပိုင္းလာသူမ်ားပင္ေနာက္တြယ္ျဖစ္ကုန္ေတာ့သည္..ကားေလးထြက္လာေတာ့လူကအျပည့္..ဒါေတာင္ကားကမွတ္တိုင္တိုင္းရပ္ျပီးလူတင္ခ်င္ေနတုန္း..
ရန္ကုန္လိုင္းကားဆိုတာကဧရာ၀တီတိုင္းသားေတြငပိသိပ္တယ္ဆိုတာရန္ကုန္ကားစပယ္ယာေတြလူသိပ္ထဲ့တာကရယ္လိမ့္မည္..
ငါးေသတၱာထဲကငါးေတြလိုေနရာလြတ္မက်န္ေအာင္စီစီရီရီသိပ္ထဲ့တာေလ..
ခင္သက္ကဆင္းရလြယ္ေအာင္အေနာက္ဘက္အစြန္မေရာက္ခင္တဦးစာခ်န္ျပီးထိုင္လိုက္လာသည္..
သည္ေနရာကဆင္းရတက္ရလြယ္သလိုအစြန္လည္းမေရာက္ေတာ့စိတ္အေႏွာက္အယွက္လည္းမမ်ားလွ..
သည္အခ်ိန္မွတ္တိုင္တခုမွာကားရပ္ျပီးျပန္အထြက္ခင္သက္ေရွ႕ကားအမိုးမွာလူကိုင္ဖို႔လုပ္ထားတဲ့သံတန္းကိုအျပင္မွတြယ္စီးသူတေယာက္လက္လွမ္းခ်ိတ္တာမိမိရရမကိုင္မိဘဲေခ်ာ္ထြက္သြားတာျမင္လိုက္တာေၾကာင့္ခင္သက္လွ်င္ျမန္စြာထိုလူ႔လက္ေကာက္၀တ္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္သည္..ေတာ္ေတာ္အားစိုက္ဆြဲယူျပီးတန္းကိုလက္ကိုင္မိေအာင္ကူမိသည္..လွမ္းမဆြဲလိုက္နိုင္ရင္ကားအထြက္မွာဒီလူေနာက္လန္က်ျပီးကတၱရာလမ္းနဲ႔ဦးေခါင္းမိတ္ဖြဲ႕မွာမလြဲ..
အသာလွမ္းၾကည့္ေတာ့ေနာက္လက္တဖက္ကေက်ာပိုးအိတ္ကိုဆြဲျပီးလက္တဖက္ထဲႏွင့္ကားထဲကိုခ်ိတ္ထားေသာလူတေယာက္.ေျခေထာက္ကလည္းတဖက္ထဲမိထားသည္.
ေျခနင္းခံုေသးေသးေလးမွာေျခတဖက္စာေနရာေလးယူျပီးလက္တဖက္ခ်ိတ္စာေလးနဲ႔အသက္ကို
အေပါင္ထားလိုင္းကားစီးေနသူေတြျမန္မာျပည္မွာဒုနဲ႔ေဒး...
ခင္သက္ထိုသူကိုအသာလက္တို႔ေတာ့ငံု႕ၾကည့္သည္..သူ႔လက္ထဲကေက်ာပိုးအိတ္ကိုကိုင္ထားေပးမည့္ပံုလက္ဟန္ျပလိုက္ေတာ့ေက်းဇူးတင္ဟန္ႏွင့္ျပံဳးျပီး
ေက်ာပိုးအိတ္ကိုေပးသည္..ခုမွသတိထားမိသည္..သူကစပို႔ရွပ္နီညိဳေရာင္ႏွင့္စစ္ေရာင္ေဘာင္းဘီရွည္ကိုရႈးအနက္နဲ႔တြဲ၀တ္ထားသည္..တပ္ကျဖစ္မည္ထင္သည္..
အသားညိဳညိဳဆံပင္တိုတိုႏွင့္ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ရုပ္ရည္ပိုင္ရွင္တေယာက္ပါ..
ခင္သက္ဆင္းမယ့္ေနရာေရာက္ေတာ့သူ႔ကိုလက္တို႔ရျပန္သည္..
သူငံု႔ၾကည့္ေတာ့ဆင္းမည့္ပံုျပျပီးသူ႔ကိုခင္သက္ေနရာထိုင္ဖို႔အမူအယာလုပ္ျပလိုက္သည္..
သူကေခါင္းအသာခါျပျပီးသူ႔ေက်ာပိုးအိတ္ကိုသာလက္လွမ္းေနတာေၾကာင့္ခင္သက္ေက်ာပိုးအိတ္ကိုေပးျပီးကားေပၚကဆင္းလိုက္ေတာ့သည္..သူကေက်ာပိုးအိတ္ေလးလြယ္ျပီးဆင္းေလွ်ာက္လာသျဖင့္..ေအာ္..သူလည္းဒီမွတ္တိုင္ဆင္းမွာကိုးလို႔ေတြးမိလိုက္ေတာ့သည္..
-
ဟိတ္..ခုနကိုယ့္လက္ကိုဆြဲကူတာညီမလား...
-
အင္း..ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး..အဲ့လိုလွမ္းမဆြဲရင္ျပဳတ္က်သြားမွာေပါ့..
-
ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ..က်ေနာ္ကလည္းအဲ့ဒါကိုဘဲေက်းဇူးတင္တယ္ေျပာမလို႔ပါ..ညီမကဒီနားမွာေနတာလား.ကိုယ္ကေမြးစားမိဘေတြဒီမွာရွိလို႔ခြင့္ျပန္တုန္းလာေတြ႕တာ..
-
ဟုတ္တယ္..ခင္သက္ကဒီမွာေနတာ..
-
ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ကစိုး၀င္းပါ..ခ.မ.ရ(...)ကပါ...ညီမနာမည္ကခင္သက္ဘဲလား..
-
ခင္သက္ေ၀ပါ..
-
မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္အေအးေသာက္ပါလားညီမ..က်ေနာ္တိုက္ပါ့မယ္..လာပါဗ်ာ..က်ေနာ္လည္းေတာထဲခ်ည္းေနရေတာ့ျမိဳ႔ေပၚေရာက္မွအေအးဆိုင္ေလးဘာေလးထိုင္ရတာပါ..
-
ဒီလိုနဲ႔ခင္သက္တေယာက္သူနဲ႔ခင္မင္သိကၽြမ္းရင္းႏွီးခဲ့ပါတယ္..သူကမျပန္ခင္အခ်ိန္ရရင္ရသလိုခင္သက္ဆီဖုန္းလွမ္းဆက္..ခင္သက္ေက်ာင္းကိုလာလည္လုပ္လို႔သူငယ္ခ်င္းေတြေတာင္ေရႊစြန္ညိဳ ၾကီး၀ဲလာတာမေထြးလိုခ်င္လို႔မွန္းရိပ္မိကုန္ေတာ့သည္.
-------------------------------------------KK
ဆက္ရန္
0 comments:
Post a Comment