သမုဒယေနၾကာ...(၃၂)

-
နင့္ကိုငါဘယ္တုန္းကပစ္ထားခဲ့ဖူးလို႔လဲအဲလစ္ရာ..နင္ကငါ့ကိုအျပစ္တင္ေစာတာကိုး..
-
ဟင္..မိုးညိဳ..နင္ငါ့ဆီျပန္လာတယ္ေပါ့..
-
ငါကနင့္ေဘးနားမွာအျမဲရွိေနတာဘဲေလ..နင့္ကိုဘ၀ကိုဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရတယ္ဆိုတာသိေအာင္ငါ၀င္မပါဘဲေနေနတာ..
-
ငါဘယ္ေလာက္၀မ္းနည္းနာက်င္ရလဲ..သိလား..နင္ေနနိုင္တယ္ေနာ္..
-
ေအာ္..နင္ကလည္းေျပာတတ္တယ္..အခုငါေရာက္လာျပီ..နင္အားငယ္ေနတာေတြေဖ်ာက္ပစ္လိုက္..ငါနင့္ကိုကူညီမယ္..
-
နင္ကဘာေတြကူမွာလဲဟင္..
-
နင္စိတ္ညစ္ေနတာေတြကိုငါေျဖရွင္းေပးမယ္ေလ..
-
ဟင္..ဘယ္လိုေျဖရွင္းေပးမွာလဲ..
-
အခုသိရမွာေပါ့..မနက္ျဖန္နင့္မိေထြးေတာင္ၾကီးသြားမွာမဟုတ္လား..
-
အင္း..ဟုတ္တယ္..နင္ဘယ္လိုသိလဲ..သူ႔အေမဆီသြားေတြ႔မလို႔တဲ့..
-
ငါမသိတာမရွိဘူးအဲလစ္ရဲ႔..နင္အိပ္မေနနဲ႔..ငါတို႔ေအာက္ဆင္းမယ္..တံခါးဖြင့္ျပီးအျပင္ကိုၾကည့္ဦး..အားလံုးအိပ္တာေသခ်ာျပီဆိုမွေအာက္ဆင္း..လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးယူဦး..ကားဂိုေဒါင္ေသာ့ပါယူလာခဲ့..
-
နင္ဘယ္သြားမလို႔လဲမိုးညိဳ..ဒီေလာက္မိုးရြာေနတာ..ငါေၾကာက္တယ္..
-
ငါတေယာက္လံုးပါေနတာကိုနင္ေၾကာက္သလား..လာစမ္းပါ..မိုးကာ၀တ္ခဲ့..
-
ကၽြန္မမိုးညိဳေနာက္ကေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔လိုက္ဆင္းခဲ့သည္..မိုးညိဳကအိမ္ေနာက္ေဖးတံခါးကိုဖြင့္ျပီးမိုးရြာထဲဆင္းသြားသည္..အျပင္ဘက္မွာေမွာင္မဲေနျပီးတခ်က္တခ်က္လွ်ပ္စီးေရာင္မွာေလတိုက္ေနတာေၾကာင့္ယိမ္းထိုးေနတဲ့သစ္ပင္တို႔ကေျခာက္ျခားစရာျဖစ္ေနသည္..ကၽြန္မမိုးညိဳေနာက္ကတြန္႔ဆုတ္ဆုတ္ျဖင့္လိုက္ခဲ့ပါသည္..မိုးညိဳကေတာ့မိုးရြာေနတာကိုလသာေနသလိုခပ္ေအးေအးပင္ကားဂိုေဒါင္ဆီေလွ်ာက္သြားသည္..
ကားဂိုေဒါင္တံခါးကိုကၽြန္မေသာ့ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့မိုးညိဳကကားဂိုေဒါင္ထဲ၀င္သြားသည္..မိုးညိဳကိုယ္ကေျခာက္ေသြ႕လ်က္..မိုးေရတစက္ေလးမွစိုမေနပါ..သူကေဖေဖစီးသည့္ကားကိုတံခါးဖြင့္လိုက္သည္..ေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ျပီးကၽြန္မကိုေခါင္းဆတ္ျပီးအနားလာဖို႔အမူအယာျပသည္..မိုးညိဳဘာလုပ္မလို႔လဲသိခ်င္တာေၾကာင့္ကၽြန္မသြားၾကည့္လိုက္သည္..
-
အဲလစ္..နင္ရန္ကုန္မွာကားေမာင္းသင္တုန္းကကားအေၾကာင္းေတာ္ေတာ္သိထားတယ္မဟုတ္လား..လာ..အခုငါေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္..
-
ဟင္..ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ..ငါကဖိုးဖိုးသင္ေပးလို႔နည္းနည္းပါးပါးႏႈိက္တတ္ျပဳတတ္ရံုေလးဘဲတတ္တာေနာ္..
-
ေအးေလ..အခုလည္းအဲ့ေလာက္ပါဘဲ..နင့္ကိုဘရိတ္ဖ်က္ခိုင္းမလို႔..
-
ဟယ္..ဒီေတာင္ေပၚလမ္းေတြမွာေဖေဖဒုကၡေရာက္မွာေပါ့..ဘရိတ္မရွိရင္..
-
ကၽြတ္..နင္ကလဲ..အကုန္မျဖတ္နဲ႔ေပါ့ဟ..နည္းနည္းခ်န္ထား..နင့္အေဖကမနက္ျဖန္ဆိုင္မွာေနခဲ့မွာဘဲ..နင့္မိေထြးကကားယူသြားမွာကို..ၾကိဳးျပတ္မျပတ္ေတာ့သူ႔ကံေပါ့..
-
ငါမလုပ္ရဲဘူးမိုးညိဳရယ္..
-
သူ႔ေၾကာင့္နင့္အေမေသသြားတာေနာ္..နင္စဥ္းစားၾကည့္စမ္း...နင့္အေမေသတာနင့္လက္ေပၚမွာဘဲ..နင္မွတ္မိလား..နင္ဘယ္ေလာက္၀မ္းနည္းခဲ့ရလဲ..သူကနင့္အေမကိုလည္းေသေစတယ္..နင့္အေဖကိုလည္းနင့္လက္ကလုယူထားတယ္..အခုနင္လုပ္ရတာသူလုပ္တာထက္စာရင္ပါးပါးေလးပါဟာ..နင္မလုပ္နိုင္ရင္လည္းထားလိုက္ေလ..ေနာက္မွစိတ္ဆင္းရဲလို႔မိုးညိဳေရ..ကယ္ပါဆိုလို႔ကေတာ့ငါမလာဘူးေနာ္..
-
နင္မလာဘဲေတာ့မေနနဲ႔ေနာ္မိုးညိဳ..ငါလုပ္ပါ့မယ္..
-
ကၽြန္မကားဘရိတ္ကိုအတတ္နိုင္ဆံုးေသေသသပ္သပ္ျဖစ္ေအာင္မိုးညိဳစိတ္တိုင္းက်ဖ်က္ေပးလိုက္သည္..မိုးညိဳကေတာ့ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ကၽြန္မေတာ္ေၾကာင္းခ်ီးက်ဳးေနသည္..စိတ္တိုင္းက်ေသခ်ာလုပ္ျပီးေတာ့ကားဂိုေဒါင္တံခါးကိုေသခ်ာျပန္ပိတ္ျပီးအိမ္ထဲကိုျပန္၀င္ခဲ့သည္..မိုးကာအက်ီ ၤကိုအိမ္ထဲမ၀င္ခင္ခၽြတ္ျပီးမိုးေရမက်ေအာင္ေျပာင္းျပန္ေခါက္ကာမီးဖိုထဲကကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္တလံုးထဲအသာထိုးထဲ့ျပီးသယ္လိုက္သည္..
မီးဖိုတံခါးကိုပိတ္ျပီးေရစက္က်ေနတာေတြကိုအ၀တ္စုတ္ျဖင့္ေျပာင္ေအာင္သုတ္ေစျပီးမွမိုးညိဳကအေပၚထပ္ကိုေျခဖ်ားေထာက္တက္ခိုင္းသည္..မိုးသံေလသံၾကားမွာေဖေဖတို႔အခန္းကေတာ့ျငိမ္သက္ေနသည္..အခန္းထဲကိုေရာက္မွကၽြန္မလည္းအသက္ေအာင့္မိေနသမွ်သက္ျပင္းခ်နိုင္ေတာ့သည္..မိုးညိဳကကၽြန္မကိုအိပ္ယာထဲမွာေႏြးေႏြးေထြးေထြးျပန္အိပ္ခိုင္းျပီးသူဆိုေနက် Somebody's me သီခ်င္းကိုတိုးတိုးေလးဆိုျပေနတာေၾကာင့္ကၽြန္မနားေထာင္ရင္းမ်က္လံုးတို႔ေမွးစင္းလာကာအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္..
မနက္ကၽြန္မအိပ္ယာနိုးေတာ့ေနေတာင္အေတာ္ျမင့္ေနျပီ..အိပ္ေရး၀ျပီးကၽြန္မလန္းဆန္းေနသည္..ညကမိုးညိဳကၽြန္မဆီလာတာအိပ္မက္လား..တကယ္လာတာလားစိတ္ကဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနသည္..မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုဖြင့္ေတာ့ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္နဲ႔ထဲ့ထားေသာကၽြန္မမိုးကာကိုေတြ႕လိုက္ရမွမိုးညိဳတကယ္ေရာက္လာမွန္းေသခ်ာသြားသည္..ဒါဆိုေဖေဖ့ကားကိစၥကလည္းအိပ္မက္မဟုတ္ဘူးေပါ့..ကၽြန္မစိုးရိမ္ၾကီးစြာအခန္းတံခါးကိုဖြင့္ထြက္လိုက္ေတာ့အိမ္ကေျခာက္ေသြ႕စြာ..
-------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Posted in: Stories, သမုဒယေနၾကာ