သမုဒယေနၾကာ...(၂၃)

ကၽြန္ေတာ္ဒီေန႔ပန္းစည္းပို႔ရင္းကအဲလစ္အိမ္သို႔၀င္ခဲ့သည္...ျဖဴစင့္အိမ္ဘက္ကိုလည္းအရိပ္အျခည္ၾကည့္ရေသးသည္..ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္အဲလစ္နဲ႔ခင္တာ၊အတူသြားတာ၊အခုလိုအဲလစ္အိမ္ကိုလာတာျဖဴစင့္ကိုမသိေစခ်င္ပါ..ျဖဴစင္စိတ္ခုသြားမွာ၊ကၽြန္ေတာ့အေပၚတမ်ိဳးျမင္သြားမွာစိုးရိမ္ေနမိသည္..
အဲလစ္၏အိမ္ကိုဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ဖူးျခင္းျဖစ္သည္..အခုတေခါက္မွျခဲထဲကိုဆိုင္ကယ္ေမာင္း၀င္ရင္းကၽြန္ေတာ္သတိထားမိတာကအဲလစ္အိမ္သည္ေျခာက္ေသြ႕တိတ္ဆိတ္လြန္းေနသည္ဟုကၽြန္ေတာ္ခံစားရသည္..လူေနအိမ္တခုေပမယ့္တိတ္ဆိတ္လြန္းေနသည္..ပထမတခါေရာက္တုန္းကအဲလစ္တို႔မိသားစု၀င္ေတြကိုမေတြ႕ခဲ့ရတာအမွတ္ရမိသည္..
ကၽြန္ေတာ္တံခါးကေခါင္းေလာင္းေလးကိုလႈပ္လိုက္ေတာ့အဲလစ္တံခါးလာဖြင့္သည္..အခုေတာ့လည္းအဲလစ္ကသပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး၀တ္စားထားေတာ့ၾကည့္ေကာင္းေနသည္..မနက္ကလိုကပိုကရိုရင္ခုန္တိမ္းမူးစရာအလွမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့...ကၽြန္ေတာ္}ည့္ခန္းထဲ၀င္ရင္ဟိုဟိုသည္သည္မ်က္လံုးကိုေ၀့၀ဲရွာလိုက္သည္..အဲလစ္ကလြဲျပီးတျခားဘယ္သူ႔ကိုမွမျမင္မိပါ..
-
တိမ္ျပာ..ဘာၾကည့္ေနတာလဲ..ထိုင္ေလ
-
ေအးပါ..နင္တို႔အိမ္သားေတြမေတြ႕လို႔..ဘယ္သြားၾကလဲ
-
ငါကဒီမွာတေယာက္တည္းေနတာေလတိမ္ျပာရယ္...တရက္ျခားတခါအ၀တ္ေလွ်ာ္၊အိမ္ရွင္းလုပ္ေပးတဲ့မိန္းမၾကီးလာတယ္..
-
ဟင္..ဟုတ္လား..ဒါဆိုရင္ေတာ့နင္ေျပာစရာရွိတာျမန္ျမန္ေျပာ..ျပီးရင္ငါျပန္မယ္..
-
ဟဲ့..ဘယ္လိုျဖစ္ရျပန္တာလဲ
-
မိန္းကေလးတေယာက္တည္းရွိတဲ့အိမ္ကိုလာရတာမေကာင္းဘူးေလဟာ..ပတ္၀န္းက်င္အျမင္မတင့္တယ္ဘူး..
-
အမေလး..ငါကပတ္၀န္းက်င္ကိုဂရုမစိုက္ပါဘူး..
-
နင္မစိုက္ေပမယ့္ငါစိုက္တယ္ဟ...ကဲ..အဲလစ္..ေျပာစရာရွိတာျမန္ျမန္ေျပာ..ငါ့မွာအလုပ္နဲ႔..
-
ျမင္းကမလႈပ္ခံုကလႈပ္ျဖစ္ေနပါလားတိမ္ျပာရယ္..နင္နဲ႔ငါသြားစားေနက်ေတာင္ကုန္းေပၚကမွန္နဲ႔ကာထားတဲ့ဆိုင္ေလးေလ..မွတ္မိတယ္မဟုတ္လား..ဆိုင္နာမည္ကမယ္လိုဒီေလဟာ..နင္သိျပီးသားပါ..ငါျပီးခဲ့တဲ့တပတ္ကအဲ့ဆိုင္ပိုင္ရွင္ကိုသြားေတြ႕တာဟ..
သူ႔ဆိုင္ကလူလာလည္းမ်ားတယ္ေလ..ဒီေတာ့ဆိုင္မွာunplagged show ေလးထဲ့ပါလားလို႔ သြားျပီးေဆြးေႏြးၾကည့္တာ..သူကလည္းစိတ္၀င္စားတယ္..အေၾကာင္းျပန္မယ္ဆိုလို႔ေလ..ငါကနင္သီခ်င္းဆိုေနတာေတြအသံသြင္းထားတဲ့ရီေကာ္ဒါလည္းဖြင့္ျပလိုက္တယ္ေလ..သူကနင့္အသံကိုသေဘာက်ပံုလည္းရတယ္..
အဲ့ဆိုင္မွာကသူေဌးေတြအလာမ်ားေတာ့နင္လည္းေဘာက္ဆူးရတာေပါ့..လစာလည္းရမယ္..နင္ပိုက္ဆံပိုစုမိရင္နင့္ရည္မွန္းခ်က္ကိုျမန္ျမန္အေကာင္အထည္ေဖာ္လို႔ရတာေပါ့..မဟုတ္ဘူးလား..
-
အင္း..ငါသေဘာေပါက္ျပီ..ဒါနဲ႔ငါ့အသံကိုနင္ကဘယ္တုန္းကအသံသြင္းထားတာလဲ..ငါေတာင္မသိလိုက္ပါလား..
-
ငါလည္းရီေကာ္ဒါတလံုးေဆာင္ထားတယ္ေလ..နင္သီခ်င္းဆိုရင္အသံသြင္းထားတာေပါ့...ငါတေယာက္တည္းပ်င္းေနရင္နင္သီခ်င္းဆိုတာျပန္နားေထာင္တယ္..နင္နဲ႔စကားေျပာထားတာေတြျပန္နားေထာင္တယ္ေလ..အဲ့လိုက်ေတာ့ငါ့ေဘးနားမွာနင္ရွိေနသလိုေပါ့..
-
နင္ေတာ္ေတာ္အရူးထတာဘဲ..ငါေတာ့အလုပ္ႏွစ္ခုဆိုပင္ပန္းဥးေတာ့မယ္..ေအးေလ..ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ..ဘ၀သမားေတြဆိုတာသူမ်ားထက္ႏွစ္ဆပိုၾကိဳးစားမွေအာင္ျမင္မွာေလ..လုပ္ရေတာ့မွာေပါ့..ဘယ္ေန႔စအလုပ္၀င္ရမွာလဲ..
-
ညေနနင္အလုပ္ျပန္ေတာ့ငါနဲ႔တူတူအဲ့ဆိုင္ကိုသြားမယ္ေလ...တခါတည္းပိုင္ရွင္နဲ႔ေတြ႕ျပီးေျပာရတာေပါ့..
-
ေအးေလ..ဒါဆိုလည္းျပီးေရာ..ငါလည္းအလုပ္ဆက္လုပ္လိုက္ဦးမယ္..နင္လည္းတေယာက္တည္းေနတာဆိုရင္သတိ၀ီရိယနဲ႔ေနဦး..
-
ငါသိပါတယ္တိမ္ျပာရယ္..နင္ညေနေစာေစာျပန္ခဲ့ေနာ္..ငါနင့္ျခံမွာဘဲေစာင့္မယ္..
-
အင္း...ေစာင့္ေန..ငါသြားျပီ
-
ကၽြန္ေတာ္ပန္းလိုက္ပို႔ရင္းအေတြးေတာ့မ်ားလာသည္..တေနကုန္အလုပ္မ်ားျပီးညပိုင္းသီခ်င္းဆိုရင္ပင္ေတာ့ပင္ပန္းမည္..ေငြပိုရရင္ေတာ့အေခြထုတ္ဖို႔ပိုက္ဆံစုနိုင္လာမည္..ကၽြန္ေတာ္၀ါသနာပါတဲ့အလုပ္ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔လည္းနီးကပ္သည္..လူသိမ်ားလာမည္..ဒီလိုဆိုေတာ့လည္းကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕ေရးကိုအျမဲေတြးျပီးစီစဥ္ေပးတတ္ေသာအဲလစ္ကကၽြန္ေတာ့္အတြက္အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေနျပန္သည္..
------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Posted in: Stories, သမုဒယေနၾကာ