ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ကိုေတာင္းပန္ေနမိသည္..ကၽြန္မသူ႔ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္း၊မခြဲနိုင္ေၾကာင္းေတြေျပာျပေနေပမယ့္သူကေတာ့ကၽြန္မကိုမုန္းတီးစြာၾကည့္ေနသည္..အဲ့လိုမၾကည့္ပါနဲ႔တိမ္ျပာရယ္..နင့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ခိုးလာရသူပါ..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ကၽြန္မခ်စ္ေသာတိမ္ျပာကၽြန္မအနားမွာမခြဲမခြာရွိေနတာေတာ့ကၽြန္မစိတ္ေအးရသည္..ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့သူ႔ကိုမေအာ္ရင္ပါးစပ္ကိုၾကိဳးျဖည္ေပးမည္ဟုေျပာရသည္..
တကယ္ေတာ့သူေအာ္လည္းကၽြန္မတအိမ္လံုးအလံုပိတ္ထားတာမို႔သူ႔အသံကိုတျခားအိမ္ေတြကၾကားဖို႔မလြယ္လွပါ..အေသအခ်ာနားစိုက္ေထာင္မွၾကားရမွာေလ..သူမေအာ္ဘူးဆိုတာေသခ်ာေတာ့ကၽြန္မသူ႔ပါးစပ္ကိုၾကိဳးျဖည္ေပးလိုက္ျပီးကၽြန္မအလြယ္ခ်က္ထားေသာေခါက္ဆြဲျပဳတ္ကိုခြံ႕ရသည္..ကၽြန္မသူ႔ကိုအဲ့လိုခြံ႕ေကၽြးရတာေပ်ာ္သည္..သူစားျပီးေတာ့ပန္းကန္သိမ္းျပီးသူ႔ကိုေရတိုက္ရသည္..ေနာက္ဆံုးစိတ္ခ်ရေအာင္ပါးစပ္ကိုအ၀တ္နဲ႔ျပန္စည္းေပးျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ကၽြန္မေျခကုန္လက္ပန္းက်စြာအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္..
ကၽြန္မနိုးလာေတာ့မိုးလင္းေနျပီ..တညလံုးကၽြန္မႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားတာဘဲ..တိမ္ျပာကၽြန္မနဲ႔အတူမခြဲမခြာရွိေနျပီဆိုေသာအသိကကၽြန္မကိုစိတ္သက္သာေစသည္..တိမ္ျပာကိုၾကည့္ေတာ့ကုလားထိုင္ေပၚေခါင္းငိုက္စိုက္အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္..စူး၀ါးေသာအနံ႕ကထြက္ေပၚေနလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့တိမ္ျပာဆီးေတြေပါက္ခ်ထားတာကိုး..ဟုတ္သားဘဲ..သူ႔ကိုၾကိဳးခ်ည္ထားေတာ့သူမွအိမ္သာသြားမရတာကို..ဒီေန႔သူလိမ္မာရင္ေတာ့ကၽြန္မတို႔လက္ထပ္ဖို႔ေျပာျပီးၾကိဳးျဖည္ေပးလိုက္ပါဦးမည္..
မိုးညိဳကိုၾကည့္ေတာ့မေတြ႕ရ..ဘယ္မွာသြားအိပ္ေနပါလိမ့္..တိမ္ျပာ့ကိုသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးရဦးမည္..ခုေတာ့အိပ္ေနတာအိပ္ပါေစဦးေလ..ေအာက္ထပ္ကေခါင္းေလာင္းသံၾကားလိုက္ရသည္..ဟုတ္သားဘဲ..ဒီေန႔အေဒၚၾကီးလာတဲ့ေန႔ပါလား..တိမ္ျပာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းမို႔ကၽြန္မတံခါးဖြင့္ျပီးအျပင္ထြက္လိုက္သည္..တံခါးကိုေတာ့ေသခ်ာေအာင္ေလာ့ခ္ခ်ထားလိုက္သည္..
ကၽြန္မအိမ္ေရွ႕တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့အေဒၚၾကီးကအိမ္ထဲ၀င္ဖို႔ရပ္ေနသည္..ကၽြန္မသူ႔ကိုအထဲ၀င္ခိုင္းဖို႔မျဖစ္နိုင္တာေၾကာင့္ေန႔လည္ရန္ကုန္ဆင္းမွာမို႔တပတ္နားလိုက္ပါေျပာျပီးမုန္႔ဖိုးထုတ္ေပးလိုက္သည္..ထိုအခ်ိန္တြင္ကၽြန္မအခန္းဆီမွာတဒုန္းဒုန္းအသံၾကားလိုက္ရသည္..တ၀ူး၀ူးနဲ႔ေအာ္သံကခပ္သဲ့သဲ့ထြက္လာတာမို႔အေဒၚၾကီးကအိမ္ထဲကိုစပ္စုလိုဟန္ျဖင့္လွမ္းၾကည့္လာသည္..ကၽြန္မကအေပၚထပ္မွာကၽြန္မဗီြဒီယိုဖြင့္ထားတဲ့အသံေတြပါလို႔ေျပာျပီးခပ္ျမန္ျမန္ျပန္ခိုင္းလိုက္ရသည္..
ကၽြန္မအိမ္ေပၚထပ္ကိုျပန္တက္လာျပီးတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့တိမ္ျပာကကၽြန္းထိုင္ခံုကိုအားယူမျပီးၾကမ္းကိုေဆာင့္ေနရာကရပ္သြားသည္..သူ႔ၾကိဳးစားမႈမေအာင္ျမင္ေတာ့စိတ္ပ်က္သြားဟန္ကသူ႔မ်က္လံုးမွာအတိုင္းသား..သူကထြက္ေျပးခ်င္တာကိုး..ကယ္မယ့္သူေမွ်ာ္ေနတာဘဲ..သူကၽြန္မကိုမခ်စ္ဘူးေပါ့..ကၽြန္မကေတာ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအျပည့္ရင္မွာပိုက္ျပီးသူ႔ကိုခ်စ္လိုက္ရတာ..သူကေတာ့အခ်ိန္တိုင္းကၽြန္မအနားကထြက္သြားဖို႔ၾကိဳးစားေနသူပါလား..ကၽြန္မေဘးနားမွာမိုးညိဳလာရပ္ျပီးတိမ္ျပာကိုၾကည့္သည္..
-
အဲလစ္ေရ..သူကေတာ့လြတ္ဖို႔ဘဲၾကိဳးစားေနတာပါလား..နင္သူ႔ကိုခ်စ္ရတာကံမေကာင္းလိုက္တာဟာ..
-
ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲမိုးညိဳရယ္..ငါကေတာ့သူနဲ႔လက္ထပ္ဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးနဲ႔..သူကေတာ့ထြက္ေျပးခ်င္ေနတယ္..
-
နင္စဥ္းစားေလ..သူ႔ကိုဘယ္ကိုမွထြက္သြားလို႔မရေအာင္လုပ္ထားလိုက္ေပါ့..
-
ဟင္..ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..
-
နင္ဘုရားသခင္ကိုယံုၾကည္လား...နင္ယံုၾကည္ေနတဲ့ဘုရားသခင္ကနင့္အတြက္ဘာမွလည္းမလုပ္ေပးဘူး..နင္ခ်စ္တဲ့သူေတြကိုဘဲနင့္နားကလိုက္သိမ္းေနတာနင္သိလား..
-
ဟုတ္တယ္ေနာ္..ငါသိျပီ..သူ႕ကိုဘုရားသခင္မသိမ္းနိုင္ေအာင္ဘုရားသခင္လိုဘဲငါလုပ္ထားလိုက္ေတာ့မယ္..
-
နင္အရမ္းေတာ္လာျပီအဲလစ္..နင္ဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာနင္ေကာင္းေကာင္းသိလာျပီ..
-
တိမ္ျပာကေတာ့ကၽြန္မနဲ႔မိုးညိဳစကားေျပာေနတာကိုတအံ့တၾသၾကည့္ေနသည္..သူ႔မ်က္ႏွာမွာထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္မႈေတြေပၚလာသည္..မလန္႔ပါနဲ႔ခ်စ္သူ..ကၽြန္မကရွင္ထြက္မသြားနိုင္ေအာင္ေလးဘဲလုပ္မွာပါ..ကၽြန္မေအာက္ထပ္ကိုျပန္ဆင္းခဲ့သည္..ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္ကမွဆိုင္အတြက္၀ယ္လာေသာပစၥည္းသစ္မ်ားပံုထားတဲ့ဆီကိုကၽြန္မေလွ်ာက္သြားသည္..
---------------------------By KK
ဆက္ရန္
0 comments:
Post a Comment