သမုဒယေနၾကာ...(၃၇)

ငါးရက္ေလာက္ကၽြန္မစိတ္ပူပန္စြာေစာင့္လိုက္ရျပီးေတာ့ေဒၚရွင္ႏွင္းခိုင္ကမီးစိမ္းျပလိုက္တာမို႔ခ်က္ခ်င္းသီခ်င္းဆိုဖို႔စင္ေဆာက္တာ၊Decoration ျပင္ဆင္တာ၊လိုအပ္သည့္လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား၊မီးဆလိုက္မ်ားျပင္ဆင္တာေတြကိုေသခ်ာကၽြန္မလုပ္ေဆာင္ရေတာ့သည္..စိတ္တိုင္းက်ျပင္ဆင္ျပီးသြားေတာ့တိမ္ျပာနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ေဒၚရွင္ႏွင္းခိုင္အားမည့္ရက္ကိုေစာင့္ရျပန္သည္..
ေဒၚရွင္ႏွင္းခိုင္ဆီကတိမ္ျပာနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ရက္သတ္မွတ္ေသာမက္ေဆ့ကိုကၽြန္မျမင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့အရမ္းေပ်ာ္သြားခဲ့မိသည္..မနက္အေစာၾကီးကၽြန္မဖုန္းဖြင့္လို႔မက္ေဆ့ကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔မ်က္ႏွာေတာင္မသစ္အားဘဲကားထုတ္ျပီးတိမ္ျပာ့ဆီအေျပးလာခဲ့သည္..ကၽြန္မေပ်ာ္ေနသေလာက္တိမ္ျပာကေတာ့ဂရုမစိုက္ဘဲကၽြန္မကိုအိမ္ကျပန္ေစာင့္ဖို႔သာတြင္တြင္ေျပာေနတာေၾကာင့္ကၽြန္မစိတ္ညစ္သြားသည္..ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ..သူလာတဲ့အထိကၽြန္မေစာင့္ရမွာေပါ့..
တိမ္ျပာလာေတာ့ကၽြန္မအလုပ္ကိစၥကိုအိေျႏၵမပ်က္ေျပာျပလိုက္သည္..ညဘက္ေရာက္ေတာ့တိမ္ျပာနဲ႔အတူမယ္လိုဒီဆိုင္ကိုအတူသြားျပီးေဒၚရွင္ႏွင္းခိုင္နဲ႔ေတြ႕ၾကသည္..စီစဥ္ထားသည့္အတိုင္းအေျခအေနအားလံုးကေခ်ာေခ်ာေမာေမာႏွင့္အဆင္ေျပသြားသည္..တိမ္ျပာ့ကိုညစာေကၽြးဖို႔ကိုပါေဒၚရွင္ႏွင္းခိုင္ကစီစဥ္လိုက္ေသးတာမို႔ကၽြန္မအေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာသြားသည္..တိမ္ျပာကတေယာက္တည္းသမားဆိုေတာ့ျဖစ္သလိုစားေနသူမို႔ကၽြန္မစိတ္ပူေနရတာသက္သာေအာင္လုပ္ေပးေသာေဒၚရွင္ႏွင္းခိုင္ကိုေက်းဇူးတင္ေနမိသည္..
တိမ္ျပာသီခ်င္းဆိုေတာ့ကၽြန္မတရက္ျခားလာၾကည့္ျပီးနားေထာင္သည္..တိမ္ျပာ့အသံေလးေတြကိုကၽြန္မအသံသြင္းထားတာရီေကာ္ဒါထဲမွာအမ်ားၾကီး..အိမ္မွာကၽြန္မတေယာက္တည္းရွိသည့္အခ်ိန္ေတြဆိုတိမ္ျပာစကားေျပာတာေတြျပန္ဖြင့္ထားလိုက္ေတာ့ကၽြန္မအနားမွာတိမ္ျပာရွိေနသလိုခံစားရသည္..ကၽြန္မတိမ္ျပာ့ကိုခ်စ္မိေနသည္..မိုးညိဳကိုတိုင္ပင္ခ်င္ေပမယ့္တိမ္ျပာကၽြန္မႏွလံုးသားထဲကို၀င္ေရာက္လာခ်ိန္ကစျပီးမိုးညိဳကၽြန္မထံကေပ်ာက္ကြယ္ေနတာအေတာ္ၾကာျပီ..
သတိရေပမယ့္မိုးညိဳသေဘာမက်မွာစိုးတာေၾကာင့္ကၽြန္မမိုးညိဳကိုမရွာမိပါ..ကၽြန္မနားမွာတိမ္ျပာရွိေနခ်ိန္တိုင္းကၽြန္မႏွလံုးသားတို႔ကေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူးေနျပီးအရာရာျပည့္စံုေနသည္ေလ..တိမ္ျပာသီခ်င္းဆိုခ်ိန္ေတြမွာခပ္ကဲကဲေကာင္မေလးေတြေၾကာင့္ကၽြန္မစိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရေပမယ့္ဘာမွမျဖစ္သလိုဟန္ေဆာင္ေနရသည္..စိတ္ထဲကေတာ့ကဲသည့္ေကာင္မေလးေတြကိုသတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္မုန္းတီးေနမိသည္..တိမ္ျပာသည္ကၽြန္မတေယာက္တည္းအတြက္ဘဲျဖစ္ရမည္..
ဒီေန႔ေတာ့ကၽြန္မအိပ္ယာထရင္းတိမ္ျပာ့နားရက္ဆိုတာသတိရလိုက္သည္..ဒါဆိုဒီေန႔တိမ္ျပာေတးေရးဆရာဆီသြားလိမ့္မည္..အမွတ္မထင္ျပကၡဒိန္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွင္နီ၀ိုင္းထားသည့္ရက္စြဲေလးကိုျမင္လိုက္ရသည္..ဘုရားသခင္..ဒီေန႔မိုးညိဳေမြးေန႔ပါလား..ၾကည့္စမ္း..ကၽြန္မမိုးညိဳကိုပါးစပ္ကသာသတိရေနတာ..ေသခ်ာဂရုမစိုက္နိုင္တာအေတာ္ၾကာျပီဘဲ..မိုးညိဳကေတာ့တေနရာကေနကၽြန္မကိုသေရာ္ျပံဳးနဲ႔ျပံဳးေနေတာ့မည္..
မိုးညိဳကဗုဒၶဘာသာ၀င္မို႔သူ႔အတြက္ေကာင္းမႈကုသိုလ္သြားလုပ္ေပးရမည္..မိုးညိဳတေယာက္သူ႔ေမြးေန႔ကိုအမွတ္ရပါေလစ..ကၽြန္မအလွျပင္ျပီးေတးေရးဆရာဆီတိမ္ျပာဒီေန႕အျပင္သြားမွာျဖစ္လို႔မလာနိုင္ေၾကာင္းလွမ္းေျပာလိုက္သည္..တိမ္ျပာ့ကိုေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားေခၚသြားမည္..တိမ္ျပာလည္းေန႔တိုင္းအလုပ္ပိေနတာစိတ္အပန္းေျပဘုရားဖူးရင္းအင္းေလးကန္ရႈခင္းေလးေတြၾကည့္ျပီးစိတ္ၾကည္လင္လာေစခ်င္သည္..
တကယ္အင္းေလးကိုကားေမာင္းထြက္လာေတာ့တိမ္ျပာ့မ်က္ႏွာကေပ်ာ္ရႊင္ေနပံုမရဘဲစိတ္ရႈပ္ေဒါသထြက္ေနပံုျဖစ္ေနတာမို႔ကၽြန္မစိတ္ပူသြားမိသည္..ပါးစပ္ကိုတင္းတင္းေစ့ျပီးကားမွန္ကိုေပါက္ထြက္မတတ္ေရွ႕ကိုစူးစိုက္ၾကည့္ျပီးကားေမာင္းေနတာမို႔ကၽြန္မစိုးရိမ္ပူပန္စြာသူစိတ္ေျပေအာင္စကားေတြအဆက္မျပတ္ေျပာေနမိသည္..ေညာင္ေရႊေလွဆိပ္ေရာက္မွကၽြန္မလည္းစိတ္သက္သာေတာ့သည္..ကၽြန္မဒီေလာက္စကားေျပာေပးေနတာေတာင္တိမ္ျပာကၽြန္မကိုစကားျပန္မေျပာနိုင္ေလာက္ေအာင္ဘာေတြမ်ားစိတ္ညစ္စရာရွိေနပါလိမ့္..
----------------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Posted in: Stories, သမုဒယေနၾကာ