ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၁၂)

က်ေနာ္အေပၚတက္ဖို႔ၾကိဳးပမ္းေနမႈသည္သိပ္ေတာ့အရာမထင္ပါ..ေတာင္ေစာင္းေပၚကိုတက္ဖို႔ဒဏ္ရာနဲ႔ေျခေထာက္ကက်ေနာ့္ကိုမကူညီနိုင္ဘဲဒုကၡေပးေနသည္..တျဖည္းျဖည္းအေမွာင္ထုပါးလာျပီးေန႔အလင္းေရာင္ေရာက္လာျပီ..အေပၚမတက္နိုင္ေတာ့သစ္ကိုင္းကိုအားယူေထာက္ရင္းက်ေနာ္ဆက္ေလွ်ာက္သည္..က်ေနာ့္အာရံုေတြေထြျပားမႈန္မႈိင္းလာသည္..အားအင္ေတြလည္းကုန္ခမ္းလာသလိုျဖစ္ေနျပီ..က်ေနာ့္ဘ၀ေတာ့ဒီေတာနက္ၾကီးထဲမွာလမ္းဆံုးရေတာ့မွာလား..က်ေနာ္မေသခ်င္ပါ..
လက္က်န္ခြန္အားကိုအတင္းစုစည္းေလွ်ာက္ေနေပမယ့္ဦးေခါင္းကိုပင္မတ္မတ္မထားနိုင္ေတာ့ပါ..အဖ်ားကလည္းတက္ေနသည္..ေရကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းေသာက္ေနရေသးလို႔သာအသက္ဆက္နိုင္ေသးသည္..စားစရာလည္းမရွိေတာ့..ညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့အားအင္ကုန္ခန္းေနျပီ..တကိုယ္လံုးလည္းနာက်င္ကိုက္ခဲေနသည္..ေတာင္ေၾကာအတိုင္းေရွ႕ဆက္လာခဲ့သည္..အေရွ႕မွာအေတာ္စိမ္းလန္းေသာျခံဳႏြယ္မ်ားနဲ႔ေတာင္ၾကားေလးကိုလွမ္းျမင္ေနရသည္..

ထိုေနရာေရာက္ရင္ေတာ့ေရရွိသည့္စမ္းေခ်ာင္းေလးတခုေတြ႕ရနိုင္မည္ထင္သည္..ခက္ေနသည္ကထိုေနရာကိုေရာက္ေအာင္သြားနိုင္မည့္ခြန္အား..က်ေနာ္ဆက္မေလွ်ာက္နိုင္ေတာ့..ဆက္မေလွ်ာက္ခ်င္ရင္က်ေနာ္ဒီေနရာမွာမလႈပ္မရွက္အေသခံရမလား..သည္လိုေတြးလိုက္ေတာ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္က်သြားသည္..ရသမွ်ခြန္အားနဲ႔ၾကိဳးစားျပီးလွမ္းလာခဲ့သည္...ေတာင္ၾကားေလးထဲကေတာအုပ္ေလးထဲမွာစီးဆင္းေနေသာစမ္းေခ်ာင္းေလးကိုက်ေနာ္ေတြ႕လိုက္ရသည္..ေအာက္ခံေက်ာက္တံုးေက်ာက္ခဲေတြကိုျမင္ရေလာက္ေအာင္စမ္းေခ်ာင္းေလးကၾကည္လင္ေနသည္..က်ေနာ္စမ္းေခ်ာင္းေရကို၀မ္းသာအားရေသာက္လိုက္သည္..
ေရ၏အရသာသည္က်ေနာ့္ပါးစပ္ထဲမွာခါးသက္သက္ျဖစ္ေနသည္..က်ေနာ္ပါးစပ္ပ်က္ေနတာေၾကာင့္ျဖစ္မည္..စမ္းေခ်ာင္းေဘးမွာဘဲက်ေနာ္ပစ္လွဲခ်လိုက္ရာႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္..လံု၀မနိုးဘဲအိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာေနာက္တေန႔မနက္ေစာေစာမွနိုးေတာ့သည္..ေတာအုပ္အတြင္းအလင္းေရာင္ကေကာင္းေကာင္းမရေသး..ဒါေပမယ့္ျမဴႏွင္းေတြၾကားကစိမ္းလန္းစိုေျပေသာေတာအလွကိုေတာ့ေတြ႕ျမင္ေနရသည္..
လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ဖို႔လည္းခြန္အားမရွိေတာ့..စိတ္ကိုေလွ်ာ့ခ်လိုက္ျပီးသစ္ပင္ကိုမွီထိုင္ေနလိုက္သည္..အားအင္ေတြကုန္ခန္းလြန္းလို႔ဆက္ျပီးအသက္ရွင္စိတ္ပင္မရွိေတာ့..ထိုအခိုက္ထူးဆန္းသည့္အသံတသံၾကားလိုက္ရသည္..တိတ္ဆိတ္ေနေသာေတာအုပ္ေလးထဲကမွက်ေနာ့္ဆီကိုဦးတည္ေရြ႕လ်ားလာသည့္အသံ..ေဘးလြယ္အိတ္ထဲကဓါးေျမွာင္ကိုက်ေနာ္ထုတ္လိုက္သည္..ဒီတခါေတာ့ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ဘယ္လိုအရာဘဲလာလာသူေသကိုယ္ေသရင္ဆိုင္လိုက္ေတာ့မည္..
က်ေနာ့္ဆီကိုဦးတည္ျပီးေတာအုပ္ထဲကထြက္လာေသာစပါးၾကီးေျမြတေကာင္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္..ဆယ္ေပေလာက္ရွည္သည္..သစ္ပင္နဲ႔ခ်ံဳပုတ္ေတြကိုတိုးေ၀ွ႕ျပီးအရွိန္မပ်က္လာေနသည္..ၾကီးမားသည့္ေျမြေခါင္းျပားျပားကိုေျမျပင္အထက္လက္မအနည္းငယ္ေထာင္တင္ထားျပီးတည့္တည့္ၾကီးလာေနသည္..ေျမြကိုက်ေနာ္အလြန္ေၾကာက္သည္..ရြံလည္းရြံသည္..ခုေတာ့က်ေနာ္အသက္ရွင္လိုရင္ဒီေျမြကိုသတ္ရမည္..က်ေနာ့္သစ္ကိုင္းကိုယူျပီးဓါးေျမွာင္ကိုဦးထုပ္ၾကိဳးနဲ႔တုပ္သည္..
ရွိသမွ်ခြန္အားကိုစုစည္းျပီးက်ေနာ့္အနားကပ္လာေသာေျမြ၏ဦးေခါင္းေနာက္လည္ပင္းေနရာကိုထိုးစိုက္လိုက္သည္..ေျမြၾကီးကရုန္းသည္..ေဘးကျခံဳႏြယ္ေတြကိုသူ႔ကိုယ္လံုးၾကီးျဖင့္တြန္႔လိမ္ျပီးရိုက္ေနသည္..က်ေနာ္သစ္ကိုင္းလွံကိုမလႊတ္ရဲ..ရွိသမွ်အားကုန္သံုးျပီးဖိထားသည္..ခြန္အားရွိသမွ်စုစည္းျပီးဖိထားရတာေၾကာင့္ရင္ဘတ္ဆီကေအာင့္တက္လာသည္..ေနာက္ဆံုးဓါးေျမွာင္ကေအာက္ေျခေျမသားထဲစိုက္၀င္ေနမွအနားမွာရွိေသာေရတိုက္စားထားသည့္သစ္ကိုင္းဆြဲယူျပီးေျမြေခါင္းကိုထုသည္..မည္မွ်ထုမိသည္မသိ..အားအင္ကုန္လာမွရပ္မိေတာ့သည္..
နာက်င္ေသာဒဏ္ရာကိုအံၾကိတ္ျပီးေဘးကရသမွ်သစ္ကိုင္းမ်ားကိုဆြဲယူျပီးစုသည္..မီးျခစ္ကိုထုတ္ျပီးမီးေမႊးသည္..အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကိဳးစားလိုက္မွေႏြးေထြးေသာအပူေငြ႕ေလးနဲ႔မီးပံုတခုရသည္..က်ေနာ္ေျမြကိုအတံုးမ်ားျဖတ္ယူသည္..ရြံေသာစိတ္ကိုဆာေလာင္ေသာစိတ္ကဖံုးလႊမ္းေနတာမို႔က်ေနာ္ဒီေျမြသားကိုစားမွျဖစ္မည္..ေျမြသားကေရွ႕ကလွီးလိုက္ေနာက္ကျပန္စိသြားလိုက္နဲ႔မို႔လွီးေနသည့္ၾကားထဲသစ္ကိုင္းစေတြခံထားရသည္..
ေျမြသားတတံုးကိုသစ္ကိုင္းတစထိပ္မွာထိုးျပီးမီးေပၚလွည့္ကင္လိုက္ေနလိုက္သည္..စိတ္ရွည္လက္ရွည္က်က္ေလာက္ေအာင္ကင္ျပီးေတာ့ဘာကိုမွစဥ္းစားမေနဘဲက်ေနာ္စားလိုက္ပါသည္..အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ထူးကဲေသာအရသာကိုခံစားလိုက္ရသည္..ေနာက္တတံုးထပ္ကင္ျပီးစားမိျပန္သည္..ၾကက္သားအရသာလိုဘဲခ်ိဳျမိန္ထူးကဲေၾကာင္းေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္အတံုးေတြထပ္တံုးျပီးမီးထပ္ကင္သည္..ဗိုက္၀ေအာင္စားျပီးက်န္ေျမြသားေတြကိုကင္ျပီးေဘးလြယ္အိတ္ထဲထဲ့သည္..အစားစားလိုက္ရတာေၾကာင့္လူကအားအေတာ္ျပန္ျပည့္လာသည္..
စားစရာေလးလည္းရွိေနတာေၾကာင့္လူကအေတာ္အင္အားတက္လာသည္..ေရဘူးကိုေရျဖည့္ျပီးက်ေနာ္ၾကိဳးစားထျပီးခရီးဆက္ျပန္သည္..အနာကအေတာ္ရင္းေနျပီ..က်ေနာ္ဒီေတာထဲကမထြက္နိုင္လွ်င္ေသသြားနိုင္တာေၾကာင့္တတ္နိုင္သမွ်ေလွ်ာက္ေနရသည္..ေျမြသားကိုစားလိုက္၊ေရေသာက္လိုက္နဲ႔ညသန္းေခါင္ေက်ာ္မွက်ေနာ္အိပ္ျဖစ္ေတာ့သည္..မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ျပန္ထျပီးျပန္ေလွ်ာက္ရျပန္သည္..
-------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Posted in: Stories, ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ