မီးဖိုေခ်ာင္အျပင္ဘက္ထြက္သည့္တံခါးကိုတြန္းအဖြင့္ျမင္လိုက္သည့္ျမင္ကြင္းကလူကိုမူးမိုက္သြားေစသည္..
-
အလို..ဘုရားးးဘုရားးးးဒါ..ဒါ....ကၽြန္မအိပ္မက္ထဲကရႈခင္း..ဟုတ္တယ္..ဒီငွက္ေပ်ာပင္အုပ္အုပ္ကအိပ္မက္ထဲကအတိုင္းပါဘဲလား..ဒါဆိုသားၾကီးကေရာ...
-
ကၽြန္မအေတြးေတြနဲ႔လံုးခ်ာလိုက္သြားသည္..အိမ္ျပင္ကိုလွမ္းအထြက္ေျခအစံုကိုလာတိုးေသာအေမြးနုမ်ားေၾကာင့္ရုတ္တရက္လန္႔သြားသည္..ငံု႕ၾကည့္ေတာ့သားေတာ္ေမာင္၏ခ်စ္ေခြးေလးတိုနီ...သူ႕သခင္ကဒီေကာင့္ကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာ..သူတို႔မိသားစုလိုက္အိမ္လာရင္ဒီေကာင္ေလးတိုနီပါေနက်..ျမပန္းႏြယ္ကသိပ္ခ်စ္ပံုမရေသာ္လည္းသားျဖိဳးေ၀ကေတာ့သဲသဲလႈပ္..ကၽြန္မသားသည္အလြန္အၾကင္နာတရားၾကီးသူတေယာက္..တိုနီေလးခမ်ာသူ႔သခင္မရွိသျဖင့္အိမ္ျပင္ထုတ္ခံထားရပံုရွိသည္..သားကသူ႔ေခြးကိုအိမ္ေပၚမွာတင္ေမြးထားတာကိုး..ကၽြန္မတိုနီ႔ကိုအသာပြတ္ေပးျပီးငွက္ေပ်ာပင္အုပ္အုပ္ဆီလွမ္းထြက္ခဲ့သည္..ဘာမွေတာ့မထူးျခား..ဒီနားမွာၾကြက္ေသပစ္ထားသလားေတာ့မသိ..အနံ႕ကေတာ့ပုတ္အဲ့အဲ့နံေနသလိုပင္...တိုနီကငွက္ေပ်ာပင္တအုပ္နားလက္ႏွင့္သြားတူးေနသည္..ယခင္လည္းတူးေနပံုရသည္..ေခြးတ၀ပ္စာက်င္းေလးေတာင္ျဖစ္ေနျပီ..အိမ္ျပင္ထုတ္ထားတာေၾကာင့္သူအိပ္ဖို႔ေနရာလုပ္ေနသည္ထင္သည္..ထိုအခ်ိန္တြင္...
-
အေမ..အေမ..ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္..
-
ေခၚသံႏွင့္အတူျမပန္းႏြယ္သုတ္သီးသုတ္ပ်ာအနားေရာက္လာသည္..ဖိနပ္ပင္မပါ..ေအာ္..ေနတာထိုင္တာစနစ္မက်လိုက္တာေနာ္..
-
ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး..တိုနီ႔ကိုေတြ႕လို႔လာၾကည့္တာပါ..ဒီနားကအနံ႕မေကာင္းဘူး..ၾကြက္ေသမ်ားပစ္ထားသလား...
-
အင္း..ဟုတ္မွာေပါ့အေမ..ကိုမင္းနိုင္ကိုရွာျပီးရွင္းခိုင္းလိုက္ပါ့မယ္..ေစာေစာစီးစီးေအးပါတယ္အေမရယ္..အိမ္ထဲလာပါ..
-
၀ုတ္..၀ုတ္..ဂီးးးး
-
ေအာ္..ဒီေခြးဟာ..လာ..လာ...အေမ
-
ကၽြန္မျမပန္းႏြယ္ႏွင့္အတူအိမ္ထဲလိုက္၀င္ခဲ့ေပမယ့္စိတ္ထဲမွာဘ၀င္မက်..တိုနီကဘာလို႔ျမပန္းႏြယ္ကိုရန္သူလိုေဟာင္ေနမာန္ဖီေနတာလဲ..တကယ္ဆိုသူ႔သခင္မဟုတ္လား..ေန႔ခင္းပိုင္းကၽြန္မအခန္းျပတင္းေပါက္မွလွမ္းအၾကည့္ငွက္ေပ်ာပင္အုပ္နားတြင္တိုနီ႔ကိုမင္းနိုင္ဆိုေသာဒရိုင္ဘာေလးကဆာလာအိတ္နဲ႔အုပ္ဖမ္းျပီးေခၚသြားတာေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ျမပန္းႏြယ္ကိုကၽြန္မသြားေမးမိသည္..
-
သမီး..ျမပန္းႏြယ္..တိုနီ႕ကိုဒရိုင္ဘာေကာင္ေလးဖမ္းသြားပါလား..
-
ဟုတ္တယ္အေမေရ..တိုနီကအခုတေလာေခြးရူးျပန္ခ်င္ေနသလိုဘဲ..မနက္ကအေမျမင္တဲ့အတိုင္းဘဲ..သခင္ကိုျပန္မာန္ဖီေနတာ..ဒါေၾကင့္ကေလးေတြကိုအႏၱရာယ္မျဖစ္ရေအာင္ဖမ္းျပီးဘုန္းၾကီးေက်ာင္းပို႔ခိုင္းလိုက္တာ..
-
ဟယ္..မနက္ကေတာ့အေမ့ကိုလာပြတ္လို႔..အေကာင္းပါ..ေတာ္ၾကာရူးခ်င္ေနတာဆိုလည္းဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကလူအမ်ားနဲ႔ပိုဆိုးမွာေပါ့..
-
ဘုန္းဘုန္းကိုသမီးေလွ်ာက္ထားျပီးသားအေမ..ဘုန္းဘုန္းကေဆးကုေပးမွာပါ..
-
ေအးေပါ့ေလ..ညည္းတို႔ေခြးဘဲဟာ..ဒါနဲ႔သားတေန႔လံုးဖုန္းမဆက္ေသးပါလား..
-
ဆက္မွာေပါ့အေမရယ္..မအားလို႔ျဖစ္မွာေပါ့..
-
ေအး..ေအး..ဆက္ရင္ေခၚဦး..
-
ဟုတ္ကဲ့အေမ
-
ထိုေန႔ကညေနေစာင္းသည့္တိုင္သားဖုန္းမလာ..ညေနေစာင္းပိုင္းက်ဳရွင္မွျပန္လာေသာေျမးႏွစ္ေယာက္ကိုထမင္းခြံ႕ေနရင္းေမးၾကည့္သည္..
-
သားသားတို႔ေဖေဖကိုမလြမ္းဘူးလား..ေဖေဖဖုန္းဆက္ေသးလား
-
ဟင့္အင္းဖြားဖြား..ေဖေဖကဒီတခါအေစာၾကီးသြားတာ..သားတို႔ေတာင္မနိုးေသးဘူး..ခါတိုင္းဆိုသားတို႔ကိုႏႈတ္ဆက္ေနၾက..ဒီတခါအေစာၾကီးသြားလို႔သားတို႔အိပ္ေရးပ်က္မွာစိုးလို႔မႏႈိးတာလို႔ေမေမကေျပာတယ္..ဖုန္းလည္းဆက္ဘူး..ခါတိုင္းဆိုသားတို႔ဘာလိုခ်င္လဲဖုန္းဆက္ေမးေနၾက...
-
ဟုတ္လား..သားတို႔ေမေမေျပာေတာ့ဖုန္းဆက္ေသးတယ္ဆို..
-
ဟုတ္လား..သားမသိလိုက္ဘူး..
-
ေအး..ေအး..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြယ္..ထမင္းစားေနာ္..
-
ကၽြန္မဒီေန႔လည္းအေတြးေတြနဲ႔အိပ္မေပ်ာ္...ညဥ္႕သန္းေခါင္ေက်ာ္တြင္အသံသဲ့သဲ့ေၾကာင့္နိုးလာသည္..ခပ္သဲ့သဲ့စကားေျပာသံၾကားေနရသလိုရွိသည္..အသာအယာအိပ္ယာကထျပီးတံခါးကိုအသံမျမည္ေအာင္ဖြင့္လိုက္ျပီးအျပင္ကိုေခ်ာင္းၾကည့္သည္..ဧည့္ခန္းတြင္ညဥ့္အိပ္မီးမွိန္မွိန္ကလြဲလို႔ဘာမွမရွိ..အသံကေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္ဘက္မွ..အသာအယာေျခဖြနင္းျပီးမီးဖိုဖက္ေလွ်ာက္လိုက္သည္..မီးဖိုထဲတြင္ဘာမွမရွိ..ဒါဆိုနားၾကားမွားသလား..ျပန္လွည့္အထြက္မီးဖိုေဘးစတိုခန္းထဲကအသံသဲ့သဲ့..ေသခ်ာစြာသဲသဲကြဲကြဲမၾကားရေသာ္လည္းျမပန္းႏြယ္နွင့္ေယာက်္ားတေယာက္အသံ...တိုးတိုးက်ိတ္က်ိတ္တခုခုကိုအေျခအတင္ေျပာေနပံုရသည္..အင္း..ထင္သည့္အတိုင္းဘဲ...အိပ္ခန္းထဲသို႔မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာျပန္၀င္လာခဲ့သည္...စိတ္ထဲမွာပူစပ္ပူေလာင္..အိပ္ခန္းျပတင္းကိုအသာဖြင့္လိုက္ေတာ့အျပင္ဘက္မွာလျပည့္ခါနီးမို႔လေရာင္ျဖာေနသည္..ငွက္ေပ်ာပင္အုပ္ဆီအၾကည့္တခ်က္ေရာက္သြားစဥ္လေရာင္ေအာက္တြင္တိုနီတူးထားေသာေျမက်င္းေလးအနီးလူတေယာက္ကို၀ိုးတ၀ါးေတြ႕လိုက္သည္..သည္ပံုပန္းသ႑ာန္...ရင္ထဲမွာစြဲထင္ေနသည့္သားရဲ႔ပံုဟန္..ေသခ်ာမ်က္လံုးပြတ္ၾကည့္ေတာ့၀ိုးတ၀ါးႏွင့္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္..စိတ္ထဲတြင္တခုခုကိုေသခ်ာသလိုရွိသြားသည္..ကၽြန္မမိခင္ေလ..အေမတေယာက္ဆိုတာမေမြးခင္ကတည္းကကိုယ့္သားသမီးစားခ်င္တာကိုခ်င္ျခင္းတပ္တတ္သူ..ေမြးဖြားလာေတာ့လည္းစကားမေျပာတတ္ခင္အူ၀ဲဆိုကတည္းကနို႔ဆာတာလား..ဗိုက္နာတာလား..ေနမေကာင္းတာလား..ေလထိုးတာလား..တခြန္းမွမေျပာေပမယ့္စိတ္ျခင္းအလိုလိုဆက္သြယ္ျပီးသိရွိတတ္ေသာသူ..အခုကၽြန္မစိတ္ထဲအလိုလိုသိျပီ..သားမေျပာနိုင္ေပမယ့္ကၽြန္မနားလည္ေနပါျပီ..ဒိေတာ့ကၽြန္မလုပ္စရာတခုဘဲရွိေတာ့သည္..စိတ္ကိုေအးေအးထားျပီးတရားမွတ္ၾကည့္ေနလိုက္သည္..မနက္ျဖန္တြင္ၾကံဳေကာင္းၾကံဳလာနိုင္သည့္ကံၾကမၼာဆိုးၾကီးတခုအတြက္ကၽြန္မစိတ္ကိုျပင္ဆင္ပါဦးမည္..
-
ဆက္ရန္
-
အလို..ဘုရားးးဘုရားးးးဒါ..ဒ
-
ကၽြန္မအေတြးေတြနဲ႔လံုးခ်ာလိ
-
အေမ..အေမ..ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္.
-
ေခၚသံႏွင့္အတူျမပန္းႏြယ္သုတ
-
ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး..တိုနီ႔ကိုေ
-
အင္း..ဟုတ္မွာေပါ့အေမ..ကိုမ
-
၀ုတ္..၀ုတ္..ဂီးးးး
-
ေအာ္..ဒီေခြးဟာ..လာ..လာ...အ
-
ကၽြန္မျမပန္းႏြယ္ႏွင့္အတူအိ
-
သမီး..ျမပန္းႏြယ္..တိုနီ႕ကိ
-
ဟုတ္တယ္အေမေရ..တိုနီကအခုတေလ
-
ဟယ္..မနက္ကေတာ့အေမ့ကိုလာပြတ
-
ဘုန္းဘုန္းကိုသမီးေလွ်ာက္ထာ
-
ေအးေပါ့ေလ..ညည္းတို႔ေခြးဘဲဟ
-
ဆက္မွာေပါ့အေမရယ္..မအားလို႔
-
ေအး..ေအး..ဆက္ရင္ေခၚဦး..
-
ဟုတ္ကဲ့အေမ
-
ထိုေန႔ကညေနေစာင္းသည့္တိုင္သ
-
သားသားတို႔ေဖေဖကိုမလြမ္းဘူး
-
ဟင့္အင္းဖြားဖြား..ေဖေဖကဒီတ
-
ဟုတ္လား..သားတို႔ေမေမေျပာေတ
-
ဟုတ္လား..သားမသိလိုက္ဘူး..
-
ေအး..ေအး..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြ
-
ကၽြန္မဒီေန႔လည္းအေတြးေတြနဲ႔
-
ဆက္ရန္
0 comments:
Post a Comment