ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၁၄)

က်ေနာ္သတိရလာေတာ့လူတကိုယ္လံုးေႏြးေႏြးေထြးေထြးသက္ေတာင့္သက္သာခံစားမႈကိုရေနသည္..မ်က္လံုးကိုအသာဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သစ္ကိုင္းမ်ားၾကားကေႏြးေႏြးေထြးေထြးျဖာက်ေနေသာေနေရာင္ကိုျမင္ရသည္..က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚမွာနဲ႔က်ေနာ့္ေအာက္မွာေတာ့ျမက္ေျခာက္မ်ား..ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့သစ္ကိုင္းေျခာက္ေတြတခုနဲ႔တခုယွက္လိမ္ေနသည္..ဘယ္ေရာက္ေနတာပါလိမ့္..အသာလႈပ္ၾကည့္ေတာ့က်ေနာ့္ေျခေထာက္ကဆစ္ကနည္းနာသြားသည္..

ကိုယ္ေပၚကျမက္ေတြကိုအသာဖယ္ရွားပစ္လိုက္သည္..ေလေအးကကိုယ္ေပၚကိုသုတ္ျဖဴးေဆာ္ေသြးတေအးေအးျဖစ္သြားတာမို႔ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအလန္႔တၾကားငံု႕ၾကည့္လိုက္သည္..ျမတ္စြာဘုရား...က်ေနာ္မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းပါတကား..ျမက္ေျခာက္ေတြကိုကိုယ္ေပၚအျမန္ျပန္ဆြဲဖံုးလိုက္ရသည္..ေျခေထာက္ဒဏ္ရာမွာေတာ့အရြက္စိမ္းၾကိတ္ဖတ္ေတြအံုထားတာေတြ႔ရသည္..အေတာ္ေတာ့သက္သာေနသည္..ေဘးနားလွမ္းလွမ္းမွာေတာ့က်ေနာ့္အ၀တ္ေတြ...ဒါနဲ႔ဂ်ာကင္ကိုလွမ္းဆြဲျပီးခါးမွာေဘးတိုက္လက္ႏွစ္စကိုဆြဲခ်ည္လိုက္သည္..ဒါကအမ်ားၾကီးေတာ္သြားျပီ...မဟုတ္ရင္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္မၾကည့္ရဲ..

ေဘးကသစ္ကိုင္းစေတြကိုလက္နဲ႔ဆြဲကိုင္အားယူျပီးထလိုက္သည္...က်ေနာ့္ေဘးပတ္ျခာလည္မွာေတာ့သစ္ကိုင္းမ်ားစိမ္းစိမ္းစိုစို..ေနေရာင္ကျပိဳးျပိဳးျပက္ျပက္..ေနပါဦး..သစ္ကိုင္းမ်ား..ဟုတ္သည္..က်ေနာ္ျမင္ေနၾကသစ္ပင္မ်ားေပ်ာက္ျပီးသစ္ကိုင္းမ်ားေရာက္ေနသည္..ဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္..က်ေနာ္ရပ္ေနရာကေရွ႕နည္းနည္းတိုးသြားၾကည့္သည္..ေအာင္မေလးဗ်ာ..က်ေနာ္အသိုက္ထဲေရာက္ေနတာဘဲ..အေတာ္ၾကီးမားေသာအသိုက္...သစ္ပင္အျမင့္ၾကီးေပၚမွာ..

အေရးထဲအေပါ့ကသြားခ်င္လာသည္..ခက္ျပီ...ေအးေလ..ရန္ကုန္မွာလိုတိုက္ေအာက္မွာျဖတ္သြားျဖတ္လာလူေတြလည္းရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး..ခက္တာကခါးေလာက္ျမင့္တဲ့အသိုက္နံရံလြတ္ေအာင္ဘယ္လိုတက္ရမလဲ..ေျခေထာက္ကလည္းမေကာင္း..သစ္ကိုင္းနဲ႔အသိုက္နံရံထိေနသည့္ဘက္ကအကိုင္းတုတ္တုတ္ကိုအတင္းဖက္တြယ္ဆြဲတက္ျပီးအသိုက္နံရံသစ္ကိုင္းေျခာက္ေတြကိုေျခကန္တက္ရသည္..ရျပီ..ဒီေလာက္ဆို...

ရွိသမွ်ေတာေစာင့္နတ္ေတာင္ေစာင့္နတ္အေပါင္းခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ..အမိုက္အမဲေလးမို႔တၾကိမ္တခါမသိနားမလည္လို႔မိုက္မွား..အယ္ေလ..သိနားလည္ေပမယ့္အေျခအေနအရမိုက္မွားရမွာမို႔လို႔ပါ..ကဲ..လႊတ္ျပီ..မေကာင္းသူထိပ္ေကာင္းသူထိပ္..ဒီအပင္ေအာက္၀င္မိသည့္သတၱ၀ါကံဆိုးေလေရာ့လဟယ္..အင္း..ဆဲသံဆိုသံမၾကားရ..မၾကားဆိုရန္ကုန္မွမဟုတ္ဘဲေလ..မေတာ္တဆထိမိရင္ေတာင္တိရိစာၦန္ေတြကဆဲတတ္တာမဟုတ္..ေတာပိုင္ေတာင္ပိုင္ေတြလည္းေတာင္းပန္ျပီးျပီ..

ဒီေတာထဲေရာက္မွဘ၀မွာအေတာ္စံုေနျပီ..ခုလည္းဒီေလာက္ျမင့္တဲ့အသိုက္ေပၚဘယ္သူလာတင္ထားပါလိမ့္..ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းအေကာင္းခ်ည္းမဟုတ္ေတာင္ေျခေထာက္ျဖတ္ရမည့္ဘ၀ကသက္သာသြားျပီမို႔ကံေကာင္းသည္သာ..ဗိုက္ကဆာလာသည္..အသိုက္ထဲလွည့္ၾကည့္ေတာ့ငွက္ေပ်ာခိုင္ေတြ႕သည္..အသီးခပ္ေသးေသး...ဘာငွက္ေပ်ာလည္းမသိေပမယ့္ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔စားလိုက္သည္..အေစ့နည္းနည္းပါေသာ္လည္းခ်ိဳျပီးေမႊးေနသည္..အသိုက္တခုလံုးျမက္ေျခာက္ေတြထူထပ္စြာခင္းထားသည္..ေလေအးေအးကတျဖဴးျဖဴး..

ႏွိပ္ဟ..အပန္းေျဖခရီးထြက္တာဆိုလည္းေတာ္ဦးမည္..မုဆိုးျပဖူးေသာေရငတ္ေျပသည့္ဥၾကီးေတြသံုးေလးလံုးေတြ႔တာေၾကာင့္ေရဆာေျပကိုက္၀ါးေနလိုက္သည္..တစံုတေယာက္ကစိုက္ၾကည့္ေနသလိုစိတ္ထဲကသရိုးသရီျဖစ္လာသည္မို႔ေဘးကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္..အသိုက္ထဲေတာ့ဘာမွမရွိ..အသိုက္အျပင္ကိုထၾကည့္လိုက္ေတာ့ဘုရားတသြားသည္...

တဖက္သစ္ပင္ေပၚမွာအက်အနထိုင္ျပီးသူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနေသာေမ်ာက္၀ံတေကာင္..ညိဳသလိုမြဲသလိုအေရာင္ရွိေသာအေမြးထူထူမ်ားနဲ႔မ်က္စိေပါက္ကိုက်ဥ္းျပီးက်ေနာ့္ကိုေသခ်ာၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ၾကက္သီးမ်ားပင္ထသြားသည္..ရန္လိုမည့္ပံုေတာ့မရွိ..ငယ္ငယ္တုန္းကဖတ္ဖူးသည့္ေတာတြင္းစာအုပ္ေတြထဲကလိုေမ်ာက္၀ံမၾကီးကသူ႔ကိုၾကိဳက္လို႔ဖမ္းထားျပီးေပါင္းသင္းဆက္ဆံ...အမငီးးးးဆက္မေတြး၀ံ့ေတာ့..ငါေတာ့လူညႊန္႔တုန္းေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႔...

အေတြးေနာက္တြင္ဒီအသိုက္ထဲကထြက္ေျပးခ်င္စိတ္ေပၚလာသည္..ခက္တာကရန္ကုန္သားပီပီသစ္ပင္အတက္အဆင္းကမကၽြမ္း..ဟယ္..တတ္နိုင္ဘူး..မခ်စ္ေသာ္လည္းေအာင့္ကာနမ္းေပါ့..ေနာက္မွအေျခအေနၾကည့္ကေတာ့မည္..ေမ်ာက္၀ံၾကီးကိုမခ်ိသြားျဖဲရယ္ျပလိုက္သည္..ေမ်ာက္၀ံၾကီးက၀ါက်င့္က်င့္သြားမ်ားေပၚေအာင္ပါးစပ္ကိုျပန္ျဖဲျပသည္..ေအာ္..ဒါကေမ်ာက္၀ံရယ္တာဘဲျဖစ္မည္..

ေမ်ာက္၀ံၾကီးကိုအေသအခ်ာၾကည့္လိုက္မိေတာ့ခက္ျပီ..အထီးၾကီး..ကိုယ္က်ိဳးေတာ့နည္းျပန္ေပါ့တခါ..အထီးခ်င္းေတာ့က်ေနာ္မၾကိဳက္..ေရႊတိဂံုျမတ္ဘုရားမစေတာ္မူပါ....ေအာက္ကႏြယ္ၾကိဳးကိုတြယ္တက္လာေသာေနာက္ထပ္ေမ်ာက္၀ံငယ္ငယ္တေကာင္..လာျပန္ျပီ..ဒီေမ်ာက္၀ံအငယ္တြယ္တက္လာေတာ့ေမ်ာက္၀ံအၾကီးကက်ေနာ္ရွိေနရာအသိုက္ဆီကိုသစ္ကိုင္းေတြကိုကိုင္လႊဲျပီးကူးလာဖို႔ျပင္ေနတာေၾကာင့္ကမန္းကတမ္းျမက္ေျခာက္ေတြေအာက္က်ေနာ္ျပန္၀င္လိုက္သည္..မျမင္သင့္မျမင္အပ္တာေတြေမ်ာက္၀ံၾကီးစိတ္မလႈပ္ရွားရေအာင္ဖံုးကြယ္ထားမွ..ခုအခ်ိန္ကအားႏြဲ႕တဲ့ေယာက်္ားသားဘ၀ေလ....
-----------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Posted in: Stories, ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ