ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၂၂)

က်ေနာ္ညအခ်ိန္ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေနမိသည္..ၾကယ္ေတြကေတာထဲမွာၾကည့္ေတာ့မွပိုလင္းလက္ေတာက္ပေနၾကသည္..ျမိဳ႕ျပရဲ႕အလင္းေရာင္တို႔လံုး၀ကင္းေ၀းရာ..စိတ္တို႔ကအိမ္ကိုျပန္ေရာက္သြားသည္..ေမေမေတာ့၀မ္နည္းပူေဆြးေနေတာ့မည္..ေဖေဖကေတာ့ေယာက်္ားသားမို႔အံကိုတင္းတင္းၾကိတ္ျပီးစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမည္..က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းစိတ္ပူေနမွာဘဲ..ဆရာကေရာက်ေနာ့္အိမ္ကိုဘယ္လိုအေၾကာင္းၾကားမလဲက်ေနာ္သိခ်င္သည္..

ေတာထဲမွာက်ေနာ္ေပ်ာက္ဆံုးသြားတာကိုေသျပီလို႔တြက္လိုက္ၾကမွာလား..စိတ္တို႔ကေနရတာမေပ်ာ္ေတာ့..ေမေမ့ကိုသနားသည္..ေမေမကက်ေနာ့္ကိုအရမ္းခ်စ္တာေလ..အိမ္ကိုက်ေနာ္အျမန္ဆံုးျပန္ေရာက္နိုင္မွျဖစ္မည္..မ်က္လံုးကၾကယ္ေတြကိုၾကည့္ေနေပမယ့္စိတ္ကေမေမ့ကိုျမင္ေယာင္ေနမိသည္..က်ေနာ္ဒီေတာၾကီးထဲမေနနိုင္တာေသခ်ာသည္..က်ေနာ္ထြက္ဖို႔လုပ္ရမည္..

ဘယ္လိုထြက္မယ္ကိုအစီအစဥ္ဆြဲဖို႔လိုမည္..က်ေနာ္ေတာမကၽြမ္းပါ..ဒါေပမယ့္လူသားတေယာက္၏အသိဥာဏ္ရွိသည္..လက္နက္ရွိသည္..ရိကၡာစုရမည္..ေတာထဲမွာစားစရာနဲ႔ေရကအေရးၾကီးသည္..ရတီပြင့္လိုက္ေအာင္က်ေနာ္ၾကိဳးစားရဦးမည္..လြယ္ကူသည့္အလုပ္ေတာ့မဟုတ္..သူမသည္ေတာေနတာဇံျဖစ္ေနေပျပီ..က်ေနာ့္ေဘးတြင္၀င္ထိုင္လိုက္ေသာလူရိပ္ေၾကာင့္က်ေနာ္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ရတီပြင့္ကက်ေနာ့္ပုခံုးေပၚႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးမွီလာသည္..သူ႔ေခါင္းကိုအသာပြတ္ေပးျပီးေကာင္းကင္ကိုက်ေနာ္ျပန္ေမာ့ၾကည့္မိသည္..

ခုဆိုေတာထဲမွာက်ေနာ္တလျပည့္ေတာ့မည္..က်ေနာ္ငါးဖမ္းတတ္ျပီ..ပုစြန္ေထာင္တတ္ျပီ..ေရရွာတတ္ျပီ..ဒီေလာက္ဆိုမဆိုးလွ..မ်က္လံုးေထာင့္ကအလင္းတန္းတခုျမင္လိုက္သည္..ၾကယ္ေၾကြတာဘဲ..က်ေနာ့္မ်က္လံုးထဲတြင္ခုႏွစ္စဥ္ၾကယ္ကိုျမင္ေနရသည္..ဘာရယ္မဟုတ္လိုက္ၾကည့္ရင္းငယ္ငယ္ကစာသင္ဖူးေသာဓူ၀ံၾကယ္ဆီအၾကည့္ေရာက္သြားသည္..

ေတာထဲမွလမ္းေပ်ာက္ေနေသာသူမ်ားဓူ၀ံၾကယ္ကိုၾကည့္ျပီးခရီးသြားရသည္..ဟုတ္တာေပါ့..က်ေနာ္သင္ဖူးသည့္စာ..ဓူ၀ံၾကယ္ကေျမာက္စူးစူးမွာရွိသည္..ဒါဆိုအရပ္မ်က္ႏွာတြက္လို႔ရျပီ..က်ေနာ္တို႔ဒီေတာထဲကိုမလာခင္သြားမည့္ခရီးစဥ္ကိုေျမပံုၾကည့္ခဲ့ၾကသည္..ေျမာက္အရပ္ကိုဆက္သြားရင္ေတာပိုနက္လိမ့္မည္..ေတာင္အရပ္ကိုျပန္ဦးတည္မွကားလမ္းမဆီေရာက္လိမ့္မည္..

ဒါဆိုက်ေနာ္ခရီးစဥ္အၾကမ္းဖ်င္းတြက္လို႔ရသြားျပီ...ရိကၡာေတာ့လုပ္ရမည္..ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ကိုယ္ေပ်ာ္သြားျပီးရတီပြင့္ဆံစေလးေတြကိုအသာဖြဖြနမ္းရႈိက္လိုက္မိသည္..က်ေနာ္ခ်စ္ေသာေကာင္မေလး..သူမနဲ႔က်ေနာ္ကအခုေကာင္းကင္ကၾကယ္ေတြလိုအလွမ္းေ၀းလွသည္...ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္က်ေနာ္ခ်စ္ရေသာသူမဘ၀ေကာင္းမြန္စြာေနရာမွန္ျပန္ေရာက္သြားရင္က်ေနာ္လြမ္းက်န္ရစ္လည္းေနနိုင္ပါသည္..

တကယ္ေတာ့အခ်စ္ဆိုတာရယူျခင္း..ေပးဆပ္ျခင္းေတြမဟုတ္..အခ်စ္ဆိုတာကိုယ့္ခ်စ္သူကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစလိုေသာစိတ္သက္သက္ျဖင့္ခ်စ္ေနျခင္းသာ..သူမကိုအသာလက္ဆြဲျပီးဂူထဲက်ေနာ္ျပန္၀င္ခဲ့သည္..က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားတြင္ဘြန္းဘြန္းအိပ္သည္..က်ေနာ္ဘြန္းဘြန္းကိုသနားသည္..အဟိတ္တိရိစာၦန္တေကာင္၏သံေယာဇဥ္ကိုက်ေနာ္ေလွ်ာ့မတြက္ရဲပါ..က်ေနာ္မတရားရာက်ေနျပီလား..

မနက္မိုးလင္းေတာ့ေမ်ာက္၀ံေတြအကူအညီနဲ႔က်ေနာ္ငါးဖမ္းသည္..ေမ်ာက္ေတြကိုငါးကင္လည္းေကၽြးရင္းငါးအေတာ္မ်ားမ်ားကိုခြဲျပီးေက်ာက္တံုးၾကီးေပၚက်ေနာ္ငါးေျခာက္လွမ္းသည္..ေမ်ာက္၀ံေတြကိုျပန္အေစာင့္ခ်ရသည္..တျခားေတာေကာင္လာဆြဲမွာထက္ဒီေမ်ာက္ရြာမွာေမ်ာက္၀ံကသာလာဆြဲမွာေသခ်ာသည္ေလ..ဒီေတာ့သူခိုးကိုအေစာင့္ျပန္ထားေသာနည္းကိုသံုးရသည္..ေကာင္းေကာင္းေစာင့္ေရွာက္ေပးလွ်င္ညေနစာပုစြန္ကင္ပါစားရတာမို႔ကင္းသမားေမ်ာက္၀ံကဘယ္ေမ်ာက္၀ံမွငါးေျခာက္လာဆြဲတာမခံ..

ေတာင္ေပၚေနကျပင္းတာမို႔ငါးေတြကေျခာက္တာေတာ့ျမန္သည္..ပုစြန္ေတာ့လွမ္းမရ..ဒါကေတာ့ကင္းသမားကိုယ္တိုင္ကသိပ္ၾကိဳက္သည္..ရတီပြင့္ကေတာ့က်ေနာ္လုပ္ေနတာေတြကိုနားမလည္ေပမယ့္ကူလုပ္ေပးရွာသည္..ေတာထဲကပန္းေတြကိုခူးျပီးႏြယ္ၾကိဳးေတြကိုမွ်င္ျပီးက်ေနာ္သီေပးသည္..ပန္းကံုးေတြကိုဘြန္းဘြန္းနဲ႔ရတီပြင့္ကိုစြပ္ေပးေတာ့ဘြန္းဘြန္းေပ်ာ္သြားျပီးက်ေနာ့္ကိုဖက္သည္..ရတီပြင့္ကအနမ္းလွလွဆုခ်သည္..တကယ္ေတာ့ေသာကမုန္တိုင္းမလာခင္ေလေျပညွင္းေလးသာ...
-------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Posted in: Stories, ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ