ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၂၄)

မနက္အိပ္ယာထေတာ့ခရီးဆက္ရျပန္သည္..ဘြန္းဘြန္းနဲ႔ရတီပြင့္လည္းက်ေနာ္နဲ႔အတူလိုက္သည္..ခုခ်ိန္မွာဒီေတာနက္ၾကီးထဲကလည္းမထြက္နိုင္ေသး..က်ေနာ္သြားေနတာလမ္းမွန္မမွန္လည္းမသိနိုင္ေသးတာမို႔က်ေနာ္ဘာမွမေတြးခ်င္ေသးပါ..ရတီပြင့္လည္းဘာမွဆံုးျဖတ္နိုင္ေသးဟန္မတူ..ဘြန္းဘြန္းကေတာ့သူခ်စ္ေသာသူေတြနဲ႔အတူသြားေနရတာေပ်ာ္ေနပံုရသည္...

တေန႔ကိုပွ်မ္းမွ်ျခင္းေျခာက္မိုင္ေလာက္ေတာ့ခရီးေပါက္မည္ဟုက်ေနာ္ထင္သည္..ေတာတိုးရတာတကယ္ေတာ့ပင္ပန္းလွသည္..ေတာထဲေလွ်ာက္၀င္ခဲ့စဥ္ကဒဏ္ရာနဲ႔မို႔လမ္းေတြကမွတ္မထားမိ..ညေရာက္မွၾကယ္ကိုၾကည့္ျပီးေတာင္အရပ္ကိုတခါျပန္ရွာ..မနက္ေရာက္ေတာ့ကိုယ္မွတ္ထားတဲ့ဘက္ကိုေလွ်ာက္ေနရသည္..ရိကၡာကေတာ့ပူစရာမလို..စမ္းေခ်ာင္းမွာငါးဖမ္းျပီးကင္စားသည္..ဘြန္းဘြန္းရွာေပးေသာရရာသစ္သီးသစ္ဥစားၾကသည္..

ဒီလိုဆိုေတာ့လည္းေတာနက္ထဲဟန္းနီးမြန္းခရီးထြက္သလိုပင္ပန္းေပမယ့္ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိသည္..ႏွစ္ရက္ေျမာက္ေန႔တြင္ထူးျခားေသာေနရာတခုကိုေတြ႔သည္..တအံ့တၾသနဲ႔က်ေနာ္ေျပးသြားၾကည့္မိသည္..ေက်ာက္မ႑ပ္ၾကီး..ေျမျပင္ထက္အျမင့္၁၂ေပခန္႔တြင္ေက်ာက္သားနံရံထဲကတိုးထြက္ေနေသာေက်ာက္ဖ်ာၾကီးတခ်ပ္ကိုေအာက္ေျခကေက်ာက္တန္းၾကီးတခုကေထာက္ကန္ထားသည္..ေက်ာက္ဖ်ာၾကီးေအာက္တြင္ေက်ာက္စားပြဲမ်ားရွိေနသည္..ေက်ာက္ဖ်ာၾကီးက၁၅ေပပတ္လည္ေလာက္က်ယ္၀န္းသည္..

လူေတြလုပ္ထားသလိုအေတာ္သပ္ရပ္ေသာေက်ာက္မ႑ပ္ၾကီးတခု..ေက်ာက္ဖ်ာအရိပ္ေအာက္တိုး၀င္လိုက္ေတာ့အဲယားကြန္းခန္းထဲ၀င္ရသလိုစိမ့္ျပီးေအးေနသည္..ေက်ာက္စားပြဲေပၚတက္ျပီးလွဲခ်လိုက္ေတာ့ေအးျမျမအထိအေတြ႔မွာအေမာအပန္းေတြေျပကုန္သည္..က်ေနာ္လုပ္သလိုဘြန္းဘြန္းႏွင့္ရတီပြင့္လည္းလုိက္လုပ္ၾကသည္..ေက်ာက္စားပြဲမ်ားေပၚအေမာေျပခဏလွဲေနျပီးျပန္ဆင္းရသည္..ၾကာရွည္ေနလွ်င္ေလျဖတ္သြားနိုင္သည္..

ဒီေန႔ေတာ့ဒီမွာဘဲစခန္းခ်နားေတာ့မည္..ေက်ာက္စားပြဲတခ်ိဳ႔ေနရာမ်ားသည္တစံုတခုႏွင့္ဖိၾကိတ္ထားသလိုအနည္းငယ္ခြက္ေနျပီးေျပာင္ေခ်ာေနသည္..က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ေက်ာက္စားပြဲမွာခနားျပီးအစားစားၾကသည္..ညေနေစာင္းေတာ့ေက်ာက္မ႑ပ္ႏွင့္မလွမ္းမကမ္းရွိသစ္ပင္ၾကီးေပၚတက္အိပ္ၾကသည္..သစ္ကိုင္းခြဆံုေကာင္းေကာင္းတြင္ဘြန္းဘြန္းကိုအလည္မွာထားျပီးက်ေနာ္တို႔ကတဖက္တခ်က္ကအိပ္ၾကသည္..ေတာထဲအိပ္တာဆိုေတာ့ျပဳတ္မက်ေအာင္ၾကက္အိပ္ၾကက္နိုးေပါ့ခင္ဗ်ာ..

ညဥ့္သန္းေခါင္ေလာက္မွာက်ေနာ့္နားထဲမွာအသံလိုလိုၾကားတာေၾကာင့္မ်က္လံုးကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေက်ာက္မ႑ပ္ထဲမွာလူလိုလိုအရိပ္ေတြေတြ႔ရသည္..ေတာတြင္းညမို႔အလင္းေရာင္ကမႈန္၀ါး၀ါးသာရွိေနသည္..ဒါေတာင္လကထြက္ေနလို႔..ဘာေတြမွန္းမသိေတာ့က်ေနာ္လည္းအသံမထြက္ရဲ..ႏွာေခါင္းထဲမွာေတာ့ေမႊးပ်ံ႕ပ်ံ႕ပန္းရနံ႕လိုလိုအနံ႕တမ်ိဳးရေနသည္..အေတာ္ၾကာေတာ့ေက်ာက္မ႑ပ္ထဲကအရိပ္မ်ားထြက္လာျပီးေတာနက္ထဲသို႔အလင္းေရာင္တန္းလိုအရွိန္နဲ႔၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကသည္..ေနာက္ထပ္ထူးျခားတာမေတြ႕ရတာေၾကာင့္က်ေနာ္လည္းျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္..

မနက္အိပ္ေနရာကနိုးေတာ့သစ္ပင္ေပၚကဆင္းျပီးေက်ာက္မ႑ပ္ထဲက်ေနာ္သြားၾကည့္သည္..ဘာထူးျခားမႈမွမေတြ႕ရေသာ္လည္းအစြန္နားကေက်ာက္စားပြဲကေျပာင္ေခ်ာေခ်ာခြက္ေလးထဲတြင္ေဆးၾကိတ္ထားသလိုတခုခုကိုၾကိတ္ထားေသာသစ္ျမစ္သစ္ဥဖတ္ကေလးေတြအနည္းငယ္က်န္ေနတာေတြ႕ရတာေၾကာင့္အသာေကာက္ယူျပီးပါးစပ္ထဲထဲ့ၾကည့္သည္..ခ်ိဳျမျမခါးသက္သက္ပူရွိန္းရွိန္းနဲ႔ဘာမွန္းမသိ..ပါးစပ္ထဲငံုထားလိုက္ေတာ့ေခါင္းကၾကည္လင္လန္းဆန္းလာသလိုခံစားရသည္..က်ေနာ္ႏွစ္ဖတ္ေလာက္မ်ိဳခ်လိုက္ျပီးက်န္တာကိုေတာ့ရတီပြင့္ႏွင့္ဘြန္းဘြန္းကိုခြံ႕ေကၽြးလိုက္သည္..တခုခုျဖစ္ေတာ့လည္းတူတူေပါ့ဗ်ာ..

တျခားထူးျခားတာမျဖစ္ေပမယ့္ေတာတိုးရတာေတာ့မေမာမပန္းဘဲခရီးတြင္လွသည္..လူကအလိုလိုေပါ့ပါးေနသည္..ေလာကၾကီးမွာက်ေနာ္တို႔မသိေသာအရာေတြမ်ားစြာရွိနိုင္တာေၾကာင့္စိတ္ပင္ပန္းခံျပီးက်ေနာ္မစဥ္းစားေနမိေတာ့..အေရးၾကီးတာက်ေနာ္သြားရမည့္လမ္းခရီးေျဖာင့္ျဖဴးဖို႔ဘဲမဟုတ္လား..ခုဆိုက်ေနာ္တို႔ထြက္လာတာသံုးရက္ရွိျပီ..ေတာနက္ပိုင္းထဲကအျပင္မေရာက္ေသး..လမ္းမွားေနသလားလည္းက်ေနာ္မသိ..

က်ေနာ္စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔လမ္းေလွ်ာက္လာရင္းကသစ္ပင္တပင္ေျခရင္းထိုင္ခ်လိုက္သည္..ေန႔တိုင္းက်ေနာ္တို႔ေလွ်ာက္ေနသည္..ဘယ္အခ်ိန္ထိဆက္ေလွ်ာက္ရမလဲ..က်ေနာ္အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ပါ့မလား..စဥ္းစားမရေတာ့ၾကံမိၾကံရာေဘးလြယ္အိတ္ထဲကငါးေျခာက္တေျမာင္းကိုယူျပီးအနီးဆံုးသစ္ကိုင္းခြၾကားမွာတင္လိုက္သည္..ေတာေစာင့္နတ္ေတာင္ေစာင့္နတ္မ်ားကိုပသပါတယ္..လမ္းမွန္ကိုျပန္ရွာေတြ႕ေအာင္ကူညီမစေပးပါခင္ဗ်ာ..

ရြတ္ဆိုျပီးဘာထူးျခားမလဲၾကည့္ေတာ့ဘာမွမထူးျခား..စိတ္အေတာ္ေလသြားသည္..မုဆိုးဒီလိုပသတာက်ေနာ္ျမင္ဖူးသည္ေလ..ၾကည့္ရတာအရက္မပါလို႔လား..ၾကည့္ေနတုန္းျဗဳန္းဆိုက်ီးကန္းတေကာင္ထိုးဆင္းလာျပီးဆိုးဆိုးဆတ္ဆတ္နဲ႔ငါးေျခာက္ေျမွာင္းကိုခ်ီသြားသည္..စိတ္တိုတိုနဲ႔က်ီးကန္းကိုလိုက္ၾကည့္ေတာ့အေတာ္ေ၀းေ၀းကသစ္ပင္ခပ္ကိုင္းကိုင္းေပၚသြားနားျပီးငါးေျခာက္ကိုဆိတ္ဆြစားေနသည္..

က်ေနာ္က်ီးကန္းကိုၾကည့္ရင္းမ်က္ေမွာင္ကုတ္သြားသည္..ဒီအပင္ကိုက်ေနာ္ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျမင္ဖူးသည္..က်ေနာ္ထိုသစ္ပင္ဆီေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္..ခပ္ေကြးေကြးသစ္ပင္သည္ပင္စည္ကိုင္းကိုင္းမွာနီရဲေသာပန္းပင္ေလးေတြကပ္ေပါက္ေနသည္..ေသခ်ာတာေပါ့..ဒီသစ္ပင္ေပၚကက်ေနာ္ျပဳတ္က်တာ..ဒါဆိုက်ေနာ္ေတာနက္ၾကီးရဲ႔အစပ္ဖက္ေရာက္လာျပီ..လမ္းရွာလို႔ရနိုင္ျပီေပါ့...
-----------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္.

Posted in: Stories, ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ