သမုဒယေနၾကာ...(၆)

ေနာက္တေန႔ေန႔လည္မွာေတာ့ေဒၚေမရီတေယာက္သင္းအုပ္ဆရာညႊန္ျပေသာတတ္ကၽြမ္းနားလည္သည့္ဆရာဆီသို႔အေရာက္သြားခဲ့သည္..အသက္၅၀ေက်ာ္လူရည္သန္႔သန္႔ဆရာကအက်ိဳးအေၾကာင္းကိုေသခ်ာစြာနားေထာင္ေပးသည္..ေဒၚေမရီ၏အိမ္လိပ္စာကိုေမးျပီးမၾကာမီလိုက္လာခဲ့မည္ဆိုတာေၾကာင့္သူမအိမ္ျပန္ခဲ့သည္..

အိမ္ျပန္ေရာက္ျပီးနာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေတာ့ဆရာကသူ႔ဂ်စ္ကားေလးကိုေမာင္းျပီးေရာက္လာသည္..အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာျငိမ္သက္စြာထိုင္ျပီးအာရံုျပဳေနေလသည္..အေတာ္ၾကာေအာင္အာရံုျပဳျပီးမွမ်က္လံုးပြင့္လာျပီးေဒၚေမရီကိုေမးသည္..
-
ကာယကံရွင္ကေလးမေလးေရာ..
-
ေက်ာင္းသြားပါတယ္ဆရာ..
-
ေကာင္းတယ္..က်ေနာ္သူ႔အခန္းကိုတခ်က္ေလာက္ၾကည့္လို႔ရမလား..အဆင္ေျပရဲ႕လား..
-
ရပါတယ္..က်မလိုက္ျပပါ့မယ္..
-
ဆရာကသမီးေလးအခန္းထဲေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ျပီးအာရံုခံသည္..ျပီးေတာ့ေခါင္းတညိတ္ညိတ္လုပ္ကာေအာက္ထပ္ကိုျပန္ဆင္းလာသည္..
-
ဒီလိုရွိတယ္ညီမၾကီးရဲ႔...ညီမၾကီးတို႔အိမ္မွာဘာမေကာင္းဆိုး၀ါးမွေတာ့ရွိမေနဘူး..ဒါေပမယ့္သံေယာဇဥ္တခုေၾကာင့္တျခားေနရာကေနေရာက္လာတတ္တဲ့သေဘာေတာ့ရွိတယ္..အခုခ်ိန္ေတာ့ဒီအိမ္နဲ႔ျခံထဲမွာဘာမွက်ေနာ္မေတြ႔ဘူး..ညီမၾကီးသမီးျပန္ေရာက္ခ်ိန္ေတာ့မေျပာတတ္ဘူး..ဒီေတာ့အခုက်ေနာ္ညီမၾကီးရဲ႔ျခံပတ္လည္ကိုပရိတ္ၾကိဳးတားခဲ့ေပးမယ္..တခုခုထူးျခားရင္ေတာ့မနက္ျဖန္က်ေနာ့္ကိုလာေျပာပါ..ဒီေန႔ေတာ့ညီမၾကီးသမီးရဲ႔အေျခအေနကိုတခ်က္ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ေပါ့..
-
ဆရာကတျခံလံုးပတ္ေလွ်ာက္ျပီးပရိတ္ခ်ည္တားခဲ့ေပးသည္..ျပီးေတာ့မွျပန္သြားသည္..ေဒၚေမရီလည္းရင္ေမာစြာျဖင့္သမီးအေျခအေနကိုဒီေန႔ညဂရုစိုက္ၾကည့္ဖို႔စဥ္းစားလိုက္သည္..ကိုယ့္သမီးေလးထက္အေရးၾကီးတာမရွိဘူးေလ..
******************************************************************************************
ကၽြန္မဒီေန႔ေက်ာင္းကျပန္ေတာ့မိုးညိဳကျခံ၀အထိလိုက္ပို႔ျပီးမ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္..ဘာျဖစ္တာလဲေမးေတာ့သူမ်က္ေမွာင္ကုတ္ေနသည္..ကၽြန္မျခံထဲ၀င္သြားေတာ့သူလိုက္မ၀င္လာဘဲသူ႔အိမ္ဘက္ကိုျပန္သြားသည္..ကၽြန္မလည္းေရခ်ိဳးထမင္းစားျပီးေၾကာင္အိမ္ဖြင့္ကာေမေမေၾကာ္ထားေသာၾကက္သားေၾကာ္ကိုမိုးညိဳအတြက္ပန္းကန္ထဲထဲ့လိုက္သည္..

အေပၚထပ္ကၽြန္မအခန္းတံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့အခန္းကေျခာက္ေသြ႕ေနသည္..ခါတိုင္းလိုအျပံဳးနဲ႔ဆီးၾကိဳေသာမိုးညိဳမရွိ..ေကာင္စုတ္..ဘယ္သေ၀ထိုးေနျပန္ျပီလဲမသိ..မိုးညိဳအလာကိုေစာင့္ရင္းတေယာက္တည္းပ်င္းရိစြာေက်ာင္းစာအုပ္ကိုဖြင့္လိုက္သည္..သခ်ၤာႏွစ္ပုဒ္တြက္ျပီးခ်ိန္ထိမိုးညိဳေရာက္မလာေတာ့ကၽြန္မေနမထိထိုင္မသာျဖစ္လာသည္..ဘာေၾကာင့္သူမလာတာလဲ..ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ..

အိမ္ေအာက္ထပ္ကိုအသာျပန္ဆင္းလာျပီးအရိပ္အျခည္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေဖေဖကတီဗီြေရွ႕မွာ..ေမေမ့ကိုေတာ့မေတြ႔ရ..အေပၚထပ္မွာျဖစ္လိမ့္မည္..အိမ္ေနာက္ေဖးတံခါးကိုအသာဖြင့္ျပီးအျပင္ထြက္လိုက္သည္..အျပင္မွာေတာ့အေတာ္ေမွာင္ေနျပီ..အေမွာင္ထဲထြက္ေနမက်တာေၾကာင့္နည္းနည္းေတာ့ေၾကာက္သြားသည္..

မိုးညိဳတို႔ျခံေထာင့္ဘက္သစ္ပင္အိမ္ေလးရွိတဲ့ဘက္ကိုအသာေလွ်ာက္လာခဲ့သည္..လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့သစ္ပင္အိမ္ေလးကေမွာင္မဲေနသည္..အေမွာင္ထဲမွသစ္ပင္အရိပ္မ်ားကစိတ္ေျခာက္ျခားစရာ..မိုးညိဳသနားပါတယ္..ဒီေနရာကအထီးက်န္ဆန္လိုက္တာ..တကယ္ဆိုအိမ္ထဲမွာေႏြးေႏြးေထြးေထြးေနသင့္တာ..မီးလည္းမထြန္းဘဲအေမွာင္ထဲဘယ္လိုေနေနတာပါလိမ့္ေနာ္..ရွိေရာရွိရဲ႔လား..အျပင္သြားလို႔မီးမထြန္းတာလား..

မိုးညိဳသစ္ပင္အိမ္ေလးမွာေနတယ္ေျပာထားေပမယ့္တခါမွကၽြန္မလိုက္မၾကည့္မိခဲ့..မိုးညိဳကကၽြန္မေက်ာင္းကျပန္ေရာက္ခ်ိန္ကေနအိပ္ခ်ိန္ထိကၽြန္မအနားမွာဘဲရွိေနတာကိုး..ဒီေန႔တရက္ဘဲမိုးညိဳကၽြန္မဆီေရာက္မလာလို႔လိုက္လာရတာ..မိုးညိဳအိမ္ကကၽြန္မကိုစကားမေျပာေတာ့ကၽြန္မလည္းအရင္လိုမိုးညိဳအိမ္ကို၀င္ထြက္လို႔မရ..တကယ္ဆိုမိုးညိဳမွမေသတာ..သူတို႔ဘာေၾကာင့္ကၽြန္မကိုရန္ျငိဳးထားေနတာလဲစဥ္းစားလို႔မရပါ..
-
မိုးညိဳ...မိုးညိဳ..နင္ရွိေနလား..
-
ခပ္အုပ္အုပ္လွမ္းေခၚလိုက္သည့္ကၽြန္မအသံအဆံုးမွာေလစိမ္းတခ်က္ေ၀့တိုက္လာတာေၾကာင့္ကၽြန္မၾကက္သီးထျပီးခ်မ္းသြားသည္..ေနာက္တခါထပ္ေခၚမလို႔ျပင္လိုက္ေတာ့ကၽြန္မေရွ႔ကဟိုဘက္ျခံစည္းရိုးမွာမဲမဲအရိပ္ၾကီး..ကၽြန္မလန္႔ေအာ္မိေတာ့မလိုျဖစ္သြားျပီးေသခ်ာျပန္ၾကည့္ေတာ့မိုးညိဳ..ျမန္လိုက္တာ..ေျခသံေတာင္မၾကားလိုက္ရဘူး..ေရာက္လာတာ..
-
ဟဲ့..မိုးညိဳ..နင္ကလည္းရွိေနရက္နဲ႔ေနနိုင္လိုက္တာ..ငါကေတာ့ေစာင့္ေနရတယ္..ဘာလို႔မလာတာလဲ..နင္ဘာျဖစ္ေနလဲ..
-
ေတြ႕လိုက္ရင္စကားမ်ားတာအရင္ဘဲ..ငါလာမလို႔ဟ..လာမရျဖစ္ေနလို႔..
-
ဘာျဖစ္လို႔လာမရတာတုန္း..ေျပာပါဦး..
-
စကားမရွည္နဲ႔..နင္ေရွ႕နည္းနည္းတိုးလာခဲ့..ျခံစည္းရိုးမွာေတြ႔လားအပ္ခ်ည္ၾကိဳး..အဲ့ဒါကိုျဖတ္ျပီးေ၀းေ၀းပစ္လိုက္..
-
အမေလး..အပ္ခ်ည္ၾကိဳးကိုမ်ားဟယ္..ကိုယ့္ဖာသာဆြဲျဖတ္ေတာင္ရတာကို..
-
နင့္ဆီငါ့ကိုလာေစခ်င္လား..မလာေစခ်င္ဘူးလား..ငါမျဖတ္နိုင္လို႔နင့္ကိုျဖတ္ခိုင္းတာေပါ့..ကဲပါ..ျဖတ္မွာျဖင့္ျဖတ္လိုက္..ေ၀းေ၀းပစ္လိုက္ေနာ္..
-
ေအးပါ..ကဲ..ျဖတ္လိုက္ျပီ..တကတည္း..နင္မရွိလို႔ငါ့မွာပ်င္းေနတာ..လာေတာ္မူ..
-
ငါဗိုက္ဆာေနျပီဟ..
-
ပူမေနနဲ႔..ငါၾကက္သားေၾကာ္ေတြနင့္အတြက္ယူထားတယ္..
-
နင္ကေလစကားမ်ားတာကလြဲရင္သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဘဲ..လာ..သြားမယ္..
-
ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပ်ာ္ရႊင္စြာရယ္ေမာျပီးကၽြန္မအိမ္ထဲ၀င္ခဲ့သည္..မိုးညိဳကေတာ့ထံုးစံအတိုင္းကၽြန္မအခန္း၀ရံတာကေက်ာ္၀င္လိမ့္မည္...အိမ္ေနာက္ေဖးတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့မီးဖိုထဲမွာကၽြန္မကိုမ်က္ေမွာင္ကုတ္ျပီးစိုက္ၾကည့္ေနေသာေမေမ့ကိုျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္ကၽြန္မလန္႔သြားသည္..ဘာေျပာရမွန္းလဲမသိတာေၾကာင့္သြားျဖဲေလးနဲ႔ရယ္ျပျပီးအိမ္ေပၚေျပးတက္ခဲ့သည္..ေတာ္ပါေသးရဲ႔..ေမေမကဘာမွမေျပာလို႔...
---------------------------------------------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Posted in: Stories, သမုဒယေနၾကာ