ေရွ႕တန္းျပန္ကားတန္းၾကီးထြက္လာေတာ့မိုဟြမ္ရင္ေတြခုန္ေနသည္..ေမြးရပ္ေျမရြာေလးကိုေက်ာ္ျပီးသူမဘယ္ကိုမွမေရာက္ဘူး၊မသြားဘူးပါ..ေယာက်္ားသားမ်ားအၾကားလိုက္ပါလာရတာမို႔အေနလည္းနည္းနည္းၾကံဳ႕သည္..မိုဟြမ္တင္ဘဲလားဆိုေတာ့မဟုတ္..တစီးထဲအတူစီးလာေသာစစ္သည္မ်ားလည္းအေျပာအဆိုဆင္ျခင္ရသည္..ကားေပၚမိန္းကေလးပါလာေတာ့ေယာက်္ားေလးသဘာ၀လြတ္လပ္စြာေျပာလို႔ဆိုလို႔မရ..ဆရာဇက္ေခါင္ကေတာ့ခ်စ္ရသူေလးကိုအပါေခၚလာနိုင္တာမို႔အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ေနသည္..ေနရထိုင္ရအခက္ဆံုးကဆရာၾကီးတင္ေမာင္..တပည့္မေကာင္းဆရာ့ေခါင္း..ကားတန္းစထြက္ကတည္းကေခါင္းဆင္နင္းသည့္မ်က္ႏွာျဖင့္စိုးရိမ္ပူပန္စြာေတြးလာသည္..
အေျခအေနအရလည္းမိန္းကေလးကပါလာျပီ..ၾကာရွည္ဖံုးထားလို႔လည္းအဆင္ေျပမွာမဟုတ္..တနည္းနည္းနဲ႔ေပၚသြားရင္သူ႔ေခါင္းလာေဆာင့္မည္..သည္ေတာ့သူနဲ႔အတူေခါင္းက်ိန္းရန္ေနာက္ထပ္ဦးေခါင္းတလံုးငွားရမည္..ေရွ႕တန္းျပန္ကားတန္းဆိုတာေထာက္ပို႔ကားေတြကလက္ပူတိုက္ေတြ..တစီးနဲ႔တစီးေမွးေခၚရသည္..ဘူတာဆင္းရဦးမည္..ရထားတတန္ခရီးႏွင္ျပီးမိခင္တပ္ရင္းႏွင့္အနီးဆံုးဘူတာေရာက္မွကားတန္းနဲ႔တခါျပန္ဆင္းရမွာဆိုေတာ့ဒီလမ္းခရီးရွည္မွာမလြဲမေသြတေနရာရာမွာသိသြားခဲ့ေသာ္ဆရာၾကီးမေျပာဘူးလားဆိုတာမ်ိဳးအနိမ့္ဆံုးျဖစ္လာမည္..အေရးယူအျပစ္ေပးလည္းခံရနိုင္သည္..
ဒါေၾကာင့္ဘူတာေရာက္လို႔ပစၥည္းမ်ားခ်ျပီးရထားေစာင့္ခ်ိန္မွာဗိုလ္ၾကီးေနလင္းကိုဆရာဇက္ေခါင္တေယာက္မိန္းကေလးေခၚလာေၾကာင္းတိုးတိုးတိတ္တိတ္သတင္းပို႔ရသည္..စစ္သားေတြစီးရသည့္ရထားတြဲဆိုတာျပည္သူေတြလိုအထက္တန္း..ရိုးရိုးတန္းမဟုတ္..ေထြးေရာယွက္တင္ကုန္တင္တြဲဆန္ဆန္စီးရတာ..ဒီေတာ့မိန္းကေလးပါတာသိသာလာနိုင္သည္ေလ..ဗိုလ္ၾကီးေနလင္းလည္းၾကားရသည့္သတင္းေၾကာင့္မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္..ဒီေန႔တြတ္ပီကံမေကာင္းပါလား...ငါ့ေတာ့.ေျမြဖမ္းျပီဟုေတြးမိသြားသည္..ဆရာဇက္ေခါင္ကိုခပ္က်ိတ္က်ိတ္ေခၚေမးရသည္..
-
ဆရာဇက္ေခါင္..ခင္ဗ်ားေကာင္မေလးေခၚလာတယ္ဆို..
-
ဟုတ္ပါတယ္ဗိုလ္ၾကီး..သူ႔ရြာမွာဘယ္လိုမွေနမျဖစ္ေတာ့လို႔က်ေနာ္ေခၚလာတာပါ..
-
ရြာမွာေနမျဖစ္ရေအာင္ဘယ္လိုျဖစ္လို႔တုန္းကြ
-
ဒီလိုပါဗိုလ္ၾကီး..&$@#*^%#@@^
-
ေကာင္းကြာ..ဒါနဲ႔ဘဲေခၚလာတယ္ေပါ့
-
ဟုတ္ကဲ့ပါဗိုလ္ၾကီး..အဘသိရင္ဘာေျပာမလဲမသိဘူး..ဗိုလ္ၾကီးကူညီပါဦး..
-
ငါလခြမ္း..မင္းအဘသိရင္ငါ့ေခါင္းအရင္ဆင္နင္းမွာကြ..မင္းတို႔ေကာင္ေတြလုပ္လိုက္ရင္ေသာက္ရမ္းၾကီးဘဲ..ခုမွေတာ့ဘာတတ္နိုင္မွာလဲ..ၾကည့္စီစဥ္ရေတာ့မွာေပါ့..ခင္ဗ်ားက်ေနာ့္ကိုၾကိဳေျပာသင့္တယ္..
-
ၾကိဳေျပာရင္ဗိုလ္ၾကီးကလက္ခံမယ္မထင္လို႔ပါ..
-
ေအးေလ..လက္ေတာ့ဘယ္ခံမလဲ..ဒါေပမယ့္ၾကိဳသိရင္ရြာမွာဘဲေတာင္းရမ္းလက္ထပ္ေပးတာအက်ဥ္းခ်ံဳးလုပ္ခဲ့ေပးလို႔ရတာဘဲ..ရြာလူၾကီးကိုအပ္ခဲ့ျပီးတပ္ေရာက္မွခြင့္ျပန္သြားေခၚလို႔ရတာကိုကြာ..
-
ဗိုလ္ၾကီးကိုအလုပ္ရႈပ္သြားေအာင္လုပ္မိလို႔ခြင့္လႊတ္ပါဗိုလ္ၾကီး..ခုေတာ့အဘမသိေအာင္ဗိုလ္ၾကီးကူညီပါဦး
-
လခြီးဘဲ..လုပ္ရေတာ့မွာေပါ့..ကဲ..သြားသြား..
-
ဟုတ္..ေလးစားပါတယ္ဗိုလ္ၾကီး..
-
မင္းတို႔ေကာင္ေတြလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ျပီးရင္ဒါဘဲ..
-
ဆရာဇက္ေခါင္ေပ်ာ္သြားသည္..ကိုယ့္ဗိုလ္ၾကီးရဲ႕ဒီေလသံေလာက္ဆိုတာ၀န္ယူသြားျပီမွန္းသိသည္ေလ..ေသတူရွင္ဘက္လက္တြဲတိုက္လာတဲ့ဆရာတပည့္ဘဲ..အထာကနပ္ေနျပီ..သူအားကိုးရတဲ့တပည့္ကိုပစ္မထားဘူးဆိုတာသိတာေပါ့..သိလို႔လည္းမိုဟြမ္ကိုအရဲစြန္႔ေခၚခဲ့မိတာျဖစ္သည္ေလ..
လမ္းတေလွ်ာက္ျမင္သမွ်အရာအားလံုးကေတာ့ေရွ႕တန္းျပန္စစ္သည္တို႔အတြက္လွပသာယာေနသည္..အသက္ရွင္ရက္ျပန္လာနိုင္လို႔ဒီျမင္ကြင္းေတြကိုျပန္ျမင္ခြင့္ရတာမို႔ျမင္ရတာအားလံုးတန္ဖိုးရွိသည္ေပါ့..မၾကာခင္မိသားစုနဲ႔ျပန္ဆံုရမည္..အခုဆိုငါ့သားေလးငါ့သမီးေလးဘယ္အရြယ္ရွိျပီေပါ့ဆိုသည့္အေတြးနဲ႔ေပ်ာ္သူကေပ်ာ္...အိမ္ေထာင္မရွိေသးသူမ်ားကလည္းခ်စ္သူရည္းစားနဲ႔ေတြ႕ရမွာမို႔ေပ်ာ္..ေရွ႕တန္းထြက္ေနခ်ိန္အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနတုန္းရည္းစားလင္ေနာက္လိုက္သြားလို႔ဟတ္ေကာ့ျဖစ္က်န္သူေတြကလည္းမေသလို႔တပ္ျပန္ေရာက္ရတာ..ဒီတခါရည္းစားထားရင္လက္ျမန္ေျချမန္ယူလိုက္ေတာ့မဟဲ့လို႔စိတ္ထဲကၾကိမ္း၀ါးသူကၾကိမ္း၀ါး..စကားသံတို႔ကတက္တက္ၾကြၾကြေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ညံေနၾကသည္..
ေရွ႕တန္းထြက္သည့္အခ်ိန္နဲ႔ေရွ႕တန္းျပန္ခ်ိန္တြင္စစ္သည္တို႔မ်က္ႏွာသည္နတ္သားနဲ႔ငရဲသားကဲ့သို႔ကြာျခားသည္..ေရွ႕တန္းထြက္သည့္ကားတန္းေပၚတြင္ေတာ့လူေတြကေငါင္စင္းစင္း...က်န္ခဲ့သည့္သံေယာဇဥ္ေတြကိုေတြးရင္းေဆြးရင္း..ဒီေနရာကိုငါျပန္မွေရာက္လာပါ့မလားဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔..ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္ေရာက္လို႔တိုက္ပြဲေတြၾကံဳခ်ိန္က်ေတာ့လည္းငါ့အိမ္ငါ့မိသားစုဆိုေသာအေတြးေတြေပ်ာက္လို႔ငါ့ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြအတြက္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔အသက္ေတြကိုပဓါနမထားမိေတာ့ျပန္..ကိုယ့္ေဘးကတိုက္ေဖာ္တိုက္ဖက္သူငယ္ခ်င္းစစ္သည္တေယာက္မ်ားက်လို႔ကေတာ့ေသြးတို႔ကဆူလာျပီးမိသားစုဆိုတာေခါင္းထဲေပ်ာက္လို႔တိုက္ပြဲဆိုသည့္အသိသာေခါင္းထဲရွိျပီးစြန္႔စြန္႔စားစားတိုက္မိျပန္ေရာ..
စစ္သားတေယာက္ဆိုတာခက္ခဲပင္ပန္းမႈေခၽြးစက္ေသြးစက္ေတြအျပင္နာက်င္၀မ္းနည္းခံျပင္းေဒါသေပ်ာ္ရႊင္သနားၾကင္နာခ်စ္ျခင္းနုညံ့ဆိုသည့္ခံစားခ်က္ေပါင္းစံုပါထဲ့သြင္းဖြဲ႕စည္းထားသည့္လူသားစက္ရုပ္တခုသာျဖစ္သည္..တိုင္းျပည္၏ေနရာေဒသအႏွံ႕အျပားကမတေထာင္သားထိုလူသားစက္ရုပ္မ်ားစုစည္းထားမႈသည္တပ္မေတာ္ဟုမည္သည္ေပါ့..
ေရွ႕တန္းျပန္၀င္ရန္တပ္ရင္းဂိတ္ႏွင့္ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ကားရပ္ျပီးစစ္ေၾကာင္းပံုခ်ီရေတာ့မိုဟြမ္ကိုဟန္မပ်က္တပ္ရင္းဂိတ္ထဲေတာေဆာင္းငိုက္ငိုက္ေဆာင္းခ်ီတက္ခိုင္းရသည္..အရပ္သူမို႔စစ္ပံုကမက်..တပ္ရင္းမႈးၾကီးကေရွ႕ဆံုးမွ၀င္ျပီးတပ္ရင္းဂိတ္၀တြင္ရပ္ကာသူ႔မိသားစုႏွင့္ေရွ႕တန္းျပန္စစ္သည္တို႔ကိုလွမ္းၾကည့္ေနသည္မို႔ဗိုလ္ၾကီးေနလင္းတေယာက္ရင္တထိတ္ထိတ္..ပန္းကံုးစြပ္လာေသာဇနီးသည္ကိုပင္လႈိက္လိႈက္လွဲလွဲစကားမေျပာနိုင္ဘဲစိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္မိမိတပ္ခြဲကိုျပန္ၾကည့္ရသည္..
ရွမ္းမေလးျဖတ္သြားခ်ိန္တပ္ရင္းမႈးမ်က္ေမွာင္ကုတ္သြားတာေတြ႕လိုက္ရလို႔လိုက္ၾကည့္ေတာ့..ဟိုက္..ေသာက္ေခြး..စစ္အက်ီကိုခါးပတ္တြင္းမသြင္းဘဲအျပင္ထုတ္၀တ္ထားရံုမကေနာက္ကသေရကြင္းႏွင့္စုစည္းထားေသာဆံပင္ရွည္ကထြက္လို႔..နဂိုကမွလမ္းေလွ်ာက္တာစစ္ပံုမက်ရတဲ့ၾကားထဲေသျပီဆရာဘဲ..စိတ္ထဲကေသခ်ာမစစ္ေသာဆရာဇက္ေခါင္ကိုက်ိတ္ဆဲလိုက္သည္..တပ္ရင္းမႈးကသူ႔ဖက္တခ်က္လွမ္းရႈိးလိုက္တာမို႔အသာျငိမ္ကုတ္မျမင္ခ်င္ေယာင္ျပဳျပီးဇနီးႏွင့္သမီးကိုအာရံုစိုက္ျပလိုက္သည္..ေတာ္ေသးသည္..တပ္ရင္းမႈးကသိဟန္တူေသာ္လည္းဘာမွမေျပာလို႔..
ကိုယ့္တပ္ခြဲကလူမို႔တပ္ျပန္ေရာက္ျပီးမဂၤလာကိစၥအျမန္စီစဥ္ေပးလိုက္ရသည္..တပ္ခြဲမႈးဆိုတာလည္းတပ္ခြဲကစစ္သည္အားလံုး၏ကိစၥမွန္သမွ်ဒိုင္ခံေျဖရွင္းရသူမဟုတ္လား...
-----------------By KK
ဆက္ရန္
0 comments:
Post a Comment