Welcome To My Blog... :)

ေရာက္လာၾကသူမ်ားအားလံုး စိတ္ခ်မ္းေျမွ႕ပါေစရွင္။

Sunday, 24 August 2014

သံေယာဇဥ္ႏြယ္ရစ္လို႔ေၾကြ..(၁)


ဟိတ္..ညီမေရ..ေရတခြက္ေလာက္ရမလား
-
ရတယ္ပီစိုင္း..ယူေပးမယ္ေနာ့
-
နန္းမိုဟြမ္တေယာက္ယာခင္းစပ္မွာခ်ထားတဲ့ပလိုင္းထဲကအဖန္ရည္ဘူးကိုဆြဲထုတ္ရင္းအဆာေျပစားဖို႔ထဲ့လာေသာေခါပုတ္မီးကင္တေျမွာင္းကိုပါဖက္နဲ႔ပတ္ျပီးယူလာလိုက္သည္..မိုဟြမ္တို႔ရြာနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာစစ္သားေတြရဲ႕စခန္းရွိသည္..ထိုစခန္းကစစ္သားေတြျဖစ္မည္..စစ္သားရွစ္ေယာက္ေလာက္ေတာင္ယာနားကျဖတ္သြားရင္းလက္ေမာင္းမွာႏွစ္ေျမာင္းတပ္ထားေသာလူကမိုဟြမ့္ဆီေရေတာင္းေသာက္တာျဖစ္သည္..ပံုေတြၾကည့္ရတာေမာပန္းေနပံုမို႔သနားျပီးေခါပုတ္ေလးပါအဆာေျပစားရန္ယူေပးခဲ့ျခင္းပါ..
-
ငါ့ဆီေတာ့အဖန္ရည္ဘဲရွိတယ္ပီစိုင္း..ဒီမွာနင္တို႔ဆာရင္စားဖို႔ေခါပုတ္ကင္...မွ်စားေပါ့ေနာ့..
-
ေက်းဇူးပါညီမေရ..ေတာင္ယာခင္းလာတာအေဖာ္မပါဘူးလား..
-
ပါတယ္ေလ..ဟိုဘက္မွာေတာင္ယာမီးရႈိ႕ဖို႔လုပ္ေနလို႔..
-
အင္း..ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္..သြားျပီညီမ
-
ေအး..ေအး..
-
မိုဟြမ္...လာခဲ့..ဒီမွာလာကူစမ္း..ဘာလုပ္ေနတာလဲ..
-
ဦးေလးေခၚေနျပီ..သြားေတာ့ေနာ္..
-
စစ္သားေတြမိုဟြမ္ေပးသည့္ေခါပုတ္ကိုတေယာက္တဖဲ့ေ၀စားရင္းဆက္ထြက္သြားသည္..မိုဟြမ္လည္းခပ္လွမ္းလွမ္းကဦးေလးအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ဘက္ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္..
-
ဟိုစစ္သားေကာင္ေတြနဲ႔နင္ဘာေျပာေနတာလဲ..
-
မေျပာပါဘူး..ေရေတာင္းေသာက္တာပါ..
-
ေအး..ေနာက္တခါရႈတ္ရႈတ္ရွက္ရွက္မလုပ္ေနနဲ႔..ဟိုမွာခုတ္ထားတဲ့အပင္ေတြလိုက္စုစမ္း..ထင္းဖယ္ျပီးရင္မီးရႈိ႕ဖို႔အစုေတြစုထား..ၾကားလား
-
ေအးပါ..ငါသိပါတယ္
-
ဦးေလးခုတ္ထားေသာအပင္ငယ္ေတြကိုမိုဟြမ္လိုက္ဆြဲယူလာျပီးတေနရာမွာစုပံုလိုက္သည္..လက္စြဲေတာ္ဓါးမနဲ႔အရြက္ေတြသပ္ခ်ျပီးထင္းကိုင္းမ်ားကိုတစုစီစည္းသည္..ညေနအျပန္ထင္းစည္းကိုပလိုင္းထဲထဲ့ရြက္ဖို႔အေနေတာ္အရြယ္ျဖတ္သည္..မိုဟြမ္မိဘႏွစ္ပါးဆံုးပါးသြားျပီးအေဒၚလုပ္သူကမေမြးစားခ်င္ေသာ္လည္းရြာလူၾကီးကိုေၾကာက္လို႔၀တ္ေက်းတန္းေက်ေမြးစားထားျခင္းသာ..မိဘမ်ားရွိစဥ္ကေတာ့မိုဟြမ့္ဘ၀ေလးေပ်ာ္စရာေကာင္းလွသည္..မနက္ဆိုမိဘေတြႏွင့္ေတာင္ယာတဲဆီလိုက္လာျပီးကေလးဘာသာဘာ၀ေတာပန္းမ်ားခူးေဆာ့သည္..မိခင္ျဖစ္သူကမိုဟြမ့္ကိုေမြးေတာ့အိမ္ေရွ႕သစ္ပင္မွာကပ္ေပါက္ေနသည့္သစ္ကပ္ပင္တခုကညဥ့္ၾကီးမိုးခ်ဳပ္မွာရနံ႔ေမႊးေသာၾကာပန္းသ႑ာန္ပန္းပြင့္သည္ဆို၏..ဒါေၾကာင့္နန္းမိုဟြမ္ဆိုေသာနာမည္ကိုေပးတာတဲ့...ဗမာလိုမၾကာေမႊးေပါ့..

မိုဟြမ္ငါးႏွစ္အရြယ္မွာဖခင္ျဖစ္သူငွက္ဖ်ားပိုးဦးေဏွာက္ထဲ၀င္ျပီးဆံုးပါးသြားသည္..မိခင္ျဖစ္သူကမိုဟြမ့္ကိုလက္ဆြဲကာပင္ပန္းၾကီးစြာေတာင္ယာလုပ္ကိုင္ေကၽြးေမြးရွာသည္..ေနာက္အိမ္ေထာင္လည္းသမီးေလးကိုငဲ့ျပီးထပ္မထူေထာင္ေတာ့..မိုဟြမ္ေက်ာင္းစာသင္တာငါးတန္းေရာက္ေတာ့မိခင္သည္ေတာင္ယာခင္းအျပန္မိုးမိရာကအျပင္းဖ်ားျပီးဆံုးပါးသြားသည္..ေဆြမ်ိဳးကလည္းမိခင္၏ညီမျဖစ္သူအေဒၚတေယာက္သာရွိသည္..အေဒၚ၏ေယာက်္ားကအလုပ္နည္းနည္းလုပ္ျပီးအရက္မ်ားမ်ားေသာက္ေသာလက္ေၾကာမတင္းသူျဖစ္တာေၾကာင့္အေဒၚကလည္းလူပိုေခၚမေကၽြးထားခ်င္..ရြာလူၾကီးက၀င္ေျပာေတာ့မွဒီအရြယ္ဆိုခိုင္းလို႔ေစလို႔လည္းရေလာက္ျပီသေဘာထားျပီးေခၚေမြးျခင္းျဖစ္သည္..အေဒၚ့ထံေရာက္ျပီးေနာက္စာကိုေရးတတ္ဖတ္တတ္လွ်င္ေတာ္ျပီဟုဆံုးျဖတ္ကာမိုဟြမ့္ကိုေက်ာင္းထုတ္လိုက္သည္..ေတာင္ယာထဲတြင္ကူလုပ္ခိုင္းထားလိုက္ေတာ့တာယခုမိုဟြမ္အသက္၁၈ႏွစ္ပင္ျပည့္ေတာ့မည္..

ဒီနွစ္ထဲမွာဦးေလးကအေဒၚလစ္တိုင္းစကားကိုထိကပါးရိကပါးေျပာလာတတ္ေတာ့မိုဟြမ္စိတ္ညစ္ရသည္..ေတာင္ယာမွာလည္းလက္စြဲေတာ္ဓါးမကိုျမည့္ေနေအာင္ေသြးလို႔ကိုယ္နဲ႔မကြာေဆာင္ထားရသည္..ေတာင္ေပၚသူမို႔က်န္းမာေရးေကာင္းျပီးက်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔ေတာင့္တင္းေသာကိုယ္လံုးရွိသည့္မိုဟြမ္သည္အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ရတာေၾကာင့္ေယာက်္ားေလးတေယာက္ကဲ့သို႔သန္စြမ္းသူေလးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္သာဦးေလးျဖစ္သူကလက္မပါရဲေသးျခင္းျဖစ္ေလသည္..သူကအရက္ေန႔စဥ္ေသာက္တာေၾကာင့္လူကအနည္းငယ္ေဖာျပီးသိပ္မဖ်တ္လတ္ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ..

မိုဟြမ္အေတြးရပ္ျပီးထင္းမ်ားကိုပလိုင္းထဲစုထဲ့ျပီးေထာင္ထားလိုက္သည္..ျပီးေတာ့အမိႈက္ေတြစုပံုကာေတာင္ယာမီးရႈိ႕ရန္ျပင္ေတာ့သည္..အမႈိက္ေတြပံုျပီးမီးရႈိ႔ခဲ့လိုက္လွ်င္အနီးအနားျခံဳပင္မ်ားကိုပါေလာင္ျပီးေတာင္ယာတခင္းစာရွင္းလင္းသြားလိမ့္မည္..လုပ္လက္စေတာင္ယာခင္းကေျမဆီနည္းပါးလာတာေၾကာင့္ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြသိပ္မၾကီးေတာ့..ဒါေၾကာင့္ေတာင္ယာအသစ္ထပ္ခုတ္ရျခင္းျဖစ္သည္..အေဒၚကဒီရက္ပိုင္းသိပ္မမာခ်င္..အိမ္ေရာက္လွ်င္လည္းအိမ္အလုပ္ကတဖက္..အေဒၚကိုျပဳစုရတာတဖက္ႏွင့္တေနကုန္ေတာင္ယာခင္းတြင္ပင္ပန္းလာတာေပါင္းျပီးမိုဟြမ္ညဆိုအိပ္ေကာင္းလွသည္..ဒါေပမယ့္သတိေတာ့မလြတ္..အခန္းတံခါးကိုေတာ့လံုလံုျခံဳျခံဳပိတ္ပါသည္..အမွန္ေတာ့ထရံကပ္၀ါးတံခါးမွ်သာ..ဘာဘဲေျပာေျပာမရွိတာထက္ေတာ့ေတာ္ေသးတာေပါ့..

ေတာင္ယာမီးရႈိ႕တာေစာင့္ရင္းခပ္လွမ္းလွမ္းေတာင္ယာတဲကကြပ္ပ်စ္ေပၚတင္ထားေသာထမင္းဂ်ိဳင့္ကိုဖြင့္စားလိုက္သည္..အရက္ခ်ိဳးဦးေလးကေတာ့ဘယ္အပင္ေအာက္မွာေသာက္ျပီးေခြေနျပီလည္းမသိ..ေတာင္ယာမီးနဲ႔အတူပါသြားလည္းေအးေရာ..ေတာင္ယာဆန္နီနီေစးေစးကိုဂ်ဳးျမစ္နဲ႔ငရုတ္သီးေရာေထာင္းထားတာတပံုနဲ႔ပဲပုတ္ျပားတခ်ပ္မီးကင္ထဲ့လာသည္..အဖန္ရည္ကိုမီးေမႊးျပီးေတာင္ယာတဲတြင္ထပ္တည္ထားေသာေၾကာင့္ပူပူေလာင္ေလာင္အဖန္ရည္ကိုတဖူးဖူးမႈတ္ေသာက္ရင္းေမႊးေမႊးစပ္စပ္ဂ်ဳးျမစ္ေထာင္းနဲ႔ဆိမ့္ေသာပဲပုတ္ကင္ေလးဖဲ့ျပီးေတာင္ယာဆန္ႏွင့္စားရသည္မွာအလုပ္ပင္ပန္းျပီးဆာေလာင္ေနခ်ိန္မို႔စား၀င္လွသည္..ဘ၀ဆိုတာေနတတ္ရင္ေက်နပ္စရာဘဲေလ..
-------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

0 comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...