ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ..(၄၅)

ဦးေဇာ္ခင္ေၾကာက္လန္႔တၾကားအေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္သည္..ေျမြေခါင္းကသူ႔မ်က္ႏွာႏွင့္နီးကပ္စြာ..ဦးေဇာ္ခင္တတြတ္တြတ္ရြတ္ေနသည္..
-
ထြက္သြားစမ္းပါကြာ..ငါမင္းကိုဘာလုပ္လို႔လဲ...ငါ့ကိုမကိုက္ပါနဲ႔...
-
ဦးေဇာ္ခင္တတြတ္တြတ္ရြတ္ေနသံကိုက်ေနာ္ၾကားေနရသည္..ဦးေဇာ္ခင္ကေလယာဥ္ပ်က္ကိုေက်ာကပ္ျပီးေရႊ႕ေနသည္..ေျမြၾကီးကဦးေဇာ္ခင္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည္..ဦးေဇာ္ခင္ဂူ၀ဘက္ဆီတေရြ႕ေရြ႕ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေနသည္..ေနာက္ဆုတ္ရင္းျပန္႔ၾကဲေနေသာဦးထြန္းနိုင္အရိုးစု၏ဦးေခါင္းခြံကိုခလုတ္တိုက္ျပီးလဲက်သြားသည္..လက္ကအရိုးတေခ်ာင္းကိုေကာက္ကိုင္ျပီးေျမြဦးေခါင္းကိုလွမ္းရိုက္သည္..ေျမြၾကီးကဦးေဇာ္ခင္ကိုစိုက္ၾကည့္ျပီးတရစ္ခ်င္းပတ္ေနသည္...

က်ေနာ္မၾကည့္ရဲ..ခက္တာကမၾကည့္ရဲေပမယ့္ျမင္ခ်င္တတ္သည့္လူ႔စိတ္ေၾကာင့္ဆက္ၾကည့္ေနမိသည္..ဦးေဇာ္ခင္မ်က္ႏွာကေၾကာက္ရြံ႕မႈေၾကာင့္အရုပ္ဆိုးေလာက္ေအာင္ပ်က္ယြင္းေနသည္...ပါးစပ္ကလည္းငယ္သံပါေအာင္ေအာ္ေနသည္...ေျမြၾကီးသာသူ႔ကိုယ္လံုးၾကီးနဲ႔ဆြဲညွစ္လိုက္ရင္ဦးေဇာ္ခင္အရိုးေတြအကုန္က်ိဳးေၾကကုန္မည္ထင္သည္..ဦးေဇာ္ခင္ကေတာ့အေၾကာက္လြန္ျပီးသတိလစ္သြားဟန္တူသည္..ေအာ္ဟစ္ျခင္းမရွိေတာ့..

က်ေနာ္ၾကည့္ေနတုန္းေျမြၾကီး၏ကိုယ္လံုးၾကီးတြန္႔သြားသည္..ေနာက္တခ်က္ထပ္တြန္႔သြားသည္..ျပီးေတာ့ေခါင္းကဟိုဟိုသည္သည္ၾကည့္သည္..ဦးေဇာ္ခင္ကိုရစ္ပတ္ေနရာကျဖည္ျပီးေလယာဥ္ပ်က္ဆီေရြ႕လာသည္..ဘုရား..ဘုရား..က်ေနာ္တို႔အနံ႕ကိုသူရသြားျပီ..သူ႔ကိုယ္ၾကီးကေလယာဥ္တံခါးနားေရာက္လာသည္..မွန္ျပတင္းမွာနီးကပ္လြန္းေသာေျမြေခါင္းကိုျမင္လိုက္ရသည္..

ေခါင္းၾကီးကျပန္နိမ့္ဆင္းသြားျပန္သည္..က်ေနာ္တကိုယ္လံုးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္..ရတီပြင့္ကိုယ္လံုးေလးတုန္ေနတာလည္းခံစားေနရသည္..ေရြ႕လ်ားသံၾကီးၾကားလိုက္ရျပန္သည္..ေျမြၾကီးကိုေတာ့မေတြ႔ရ..ျပန္ထြက္သြားျပီလား..က်ေနာ္အသာေလးေခါင္းပုထားရာကအေထာင္လိုက္တြင္ျဗဳန္းဆိုကြဲေနေသာမွန္ျပတင္းေပါက္ကေျမြၾကီး၏ေခါင္းၾကီးနီးကပ္စြာေပၚလာသည္..က်ေနာ့္နားထဲဆူညံေသာေအာ္သံကိုၾကားေနရသည္..ဘယ္သူေအာ္တာလဲ..က်ေနာ့္အသံ..က်ေနာ္ေအာ္ေနသည္..ေျမြၾကီးကေတာ့က်ေနာ့္ကိုျမင္ေနဟန္မတူ...

တျဖည္းျဖည္းေျမြေခါင္းၾကီးကျပတင္းေပါက္ကေလွ်ာက်သြားသည္..ေလယာဥ္ေအာက္ဘက္ကေရြ႕လ်ားသံႏွင့္အတူေလယာဥ္ကတုန္ခါေနသည္..ေလယာဥ္ဘီးကိုပတ္ေနဟန္တူသည္..အတန္ၾကာေအာင္ေလယာဥ္ကခါယမ္းေနျပီးျငိမ္က်သြားသည္..ဂူထဲမွာအသံေတြတိတ္သြားသည္..ဘာသံမွမၾကားရေအာင္တိတ္ဆိတ္သြားျပီးေျခသံလိုလိုျပန္ၾကားရသည္..
-
ေဟ့..ေကာင္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလး..မင္းတို႔ရွိေနလား..ေဘးကင္းရဲ႔လား
-
အသံေၾကာင့္က်ေနာ္အရမ္းေပ်ာ္သြားသည္..ဒီအသံကမုဆိုး၏အသံ..က်ေနာ္ေလယာဥ္တံခါးကိုမရဲတရဲဖြင့္ၾကည့္သည္..ေျမြၾကီး၏အျမီးပိုင္းၾကီးကိုထင္ရွားစြာျမင္လိုက္ရသည္..
-
ရဲရဲဆင္းခဲ့ပါကြ..မင္းေကာင္ၾကီးအိပ္ေပ်ာ္ေနပါျပီ
-
က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းျပီးမုဆိုးဆီေျပးသြားသည္..မုဆိုးကတကိုယ္လံုးရႊံ႕ေတြသုတ္ထားျပီးနံေစာ္ေနသည္..ၾကိဳးရွာျပီးဦးေဇာ္ခင္ကိုၾကိဳးနဲ႔တုတ္သည္..သတိေမ့ေနေသာဒီလူ႔ကိုယ္လံုးၾကီးကိုတရြတ္ဆြဲကာမီးပံုအနားကိုျပန္သြားသည္..ဦးေဇာ္ခင္တပည့္ေတြကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ပထမလူကေတာ့ေသြးလြန္ျပီးသတိလစ္ေနျပီ..ဒီေတာနက္ထဲကေနေဆးရံုအခ်ိန္မွီေရာက္ဖို႔မလြယ္..ဘာမွမတတ္နိုင္..က်န္ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ေသျပီ..

ဦးေဇာ္ခင္ကိုက်ေနာ္ဆြဲလိုက္ေတာ့ဦးထြန္းနိုင္အရိုးစုနဲ႔တိုက္မိလိုက္ေသးသည္..အရိုးစုကခုနေျမြၾကီးတိုက္ထားတာေရာ..ဦးေဇာ္ခင္တပည့္ဆြဲတာေရာနဲ႔တစစီျပန္႕ထြက္ေနသည္..က်ေနာ့္မ်က္စိထဲတြင္ဦးထြန္းနိုင္အရိုးစု၏ေဆြးေျမ႕ေနေသာေဘာင္းဘီအစုတ္အျပဲၾကားကအထုတ္တခုထြက္က်ေနတာျမင္လိုက္သည္..ေကာက္ယူလိုက္ေတာ့ေဆြးေျမ႕ေနေသာကတၱီပါအိတ္ေလး..

လက္စသတ္ေတာ့ဦးေဇာ္ခင္တို႔ရွာေနတာဒါဘဲျဖစ္မည္...သူတို႔ကေလယာဥ္ေပၚကိုဘဲဦးစားေပးရွာၾကသည္..ဘယ္သူမွအရိုးစုကိုက်ေတာ့ကိုင္ရန္စိတ္မကူးဘူးေလ..က်ေနာ္အထုတ္ကိုယူျပီးေဘးလြယ္အိတ္ထဲထဲ့လိုက္သည္..ျပီးေတာ့မီးပံုနားျပန္ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္..မီးပံုေဘးတြင္မုဆိုးကေတာ့တတ္သမွ်မွတ္သမွ်နဲ႔ေသြးလြန္ေနသူကိုအ၀တ္နဲ႔စည္းေပးေနသည္..ထိုသူ႔မ်က္ႏွာကျဖဳေဖ်ာ့ေနျပီျဖစ္သည္..က်ေနာ္လည္းမုဆိုးကိုသိခ်င္တာခုမွလွမ္းေမးရေတာ့သည္..
-
ခင္ဗ်ားက်ေနာ္တို႔ေနာက္ဘယ္တုန္းကလိုက္လာတာလဲ...
------------------------------------------By KK
ဆက္ရန္

Posted in: Stories, ဒီရင္နားပါအရိုင္းလိပ္ျပာ